Dat is echt zo jammer, maar ik herken het wel een beetje van de eerste bevalling. Ook al was dat thuis met 1 verloskundige. Net als bij de discussie over kraamzorg: het is gewoon jammer dat je de eerste keer niet goed kunt inschatten wat je wilt en dat je dan na afloop soms toch een vervelend gevoel eraan over kunt houden. Bij mijn 2de zwangerschap heb ik dat goed besproken en omdat ik wist wat er ging gebeuren kon ik het zelf ook veel beter inschatten. 's ochtends zat ik toen op 4 cm, en ik zat tussen 12 en 1 nog steeds op 4 a 5 cm. Ik voelde het zelf al aan, het werd namelijk niet heftiger, ik voelde dat ook zo en toen had ik zelf de mogelijkheid om te vertellen dat ze de vliezen moesten breken omdat mijn lichaam in 5 uur tijd geen zin had om centimeters te vreten of zelf vliezen te breken. Veel meer de regie aan mezelf. Maar ja, dat is dan de 2de keer.quote:Op zondag 22 februari 2015 21:57 schreef Buurpoes het volgende:
Ik ben normaal gesproken echt wel mondig genoeg, maar tijdens de bevalling was ik echt totaal overgeleverd aan de grillen van de medici. En ik hoor dat wel vaker. Zelfs mijn bevallingsplan werd zo'n beetje aan de kant geschoven.
Staat er op de chip in het ID-bewijs dan niet wie de ouders/voogden zijn?quote:Op maandag 23 februari 2015 08:27 schreef Limone het volgende:
Voor reizen met kind is het wel praktisch om ergens op een document dezelfde achternaam te hebben.
Je mag je paspoort (weliswaar onklaar gemaakt door middel van perforatiegaatjes) gewoon houden als je dat graag wil! Ik heb de mijne ook nog liggen!quote:Op maandag 23 februari 2015 08:37 schreef Mariposas het volgende:
In juli loopt mijn paspoort af (bye bye alle immigratiedienst stempels...op naar een burgerlijk paspoort...)
Hoop dat je suiker gewoon goed is!quote:Op maandag 23 februari 2015 08:36 schreef -ik86- het volgende:
Zo goedemorgen, ik zit in het ziekenhuis na een overheerlijkglucose drankje.
Nu nog wachten tot 10.15uur en dan nog een keer prikken en weer fijn naar huis.
Ik sta helemaal verbaasd over mijzelf tijdens de zwangerschap, ik had verwacht veel last van hormonen te hebben maar echt absoluut niet. Ook had ik verwacht alles vroeg klaar te willen hebben inclusief bevalplan maar niets is minder waar. Ik ben overal compleet rustig onder en maak mij nergens zorgen over. Ik denk bij veel dingen "ohh dat kan vanzelf wel goed". Ik denk dat de stress nog wel gaat komen
Ja, denk dat ik dat ga doe inderdaad. Problemen met de publicaties is een beetje dat de uni op de medewerkterssite volgens mij altijd je ''nieuwste'' naam vermeld en dat wetenschappelijke publicaties via een automatisch systeem dat het web afspeurt, aan je naam worden gekoppeld. Nja, komt vast wel goed.quote:Op maandag 23 februari 2015 05:31 schreef Skoap het volgende:
Je kan toch gewoon zijn naam - jouw naam doen & blijven publiceren onder je meisjesnaam?
Ik heb trouwens niet de achternaam van mijn man aangenomen. Heb heel even gedacht aan mijn naam - zijn naam. Maar in dat geval denkt iedereen dat zijn naam mijn meisjesnaam is (die mij niet zou kennen) en in mijn paspoort staan nu wel dat ik echtgenote ben van: zijn achternaam. Dus dikke prima voor mij.
Ja, dat heb ik ook begrepen ja, dat het in de Nederlandse wet anders is geregeld dan in de Engelse bijvoorbeeld (mijn master-begeleider is engels en maakte zich ook wat zorgen).quote:Op maandag 23 februari 2015 08:04 schreef Mariposas het volgende:
Wat skoap zegt, LuDann! ik ken veel mensen die het op die manier doen, ook op werk zoals Cassandra zegt. Je kan dan in feite zelf kiezen welke naam je gebruikt, hoe het je uitkomt.
En je kan altijd bij de gemeente een wijziging doorgeven, je legt hiermee niets vast voor het leven.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |