Het grote rammelaarstopic deel 49

met een kantoor aan huis heb je toch nog steeds 2 kamers over?

we hebben hier 4 slaapkamers + zolder. in de toekomst kan logeerbed en hobby naar zolder. dan zijn er 3 lege slaapkamers. doen we nu nog niet want ik zou niet weten wat we in tussentijd met alle ruimte aan moeten.

Nouja, of je dan nog echt 2 kamers overhebt hangt af van de indeling van het huis Bij ons fungeert 1 van de kamers vooral als was/kluskamer omdat de aansluiting van de wasmachine + cv-ketel er ook in zitten. Je kan de wasmachine + CV-ketel wel netjes wegwerken (andere plek in huis kan helaas niet zonder grote verbouwing), maar als slaapkamer vonden wij het niet echt ideaal. De kamer die vervolgens overblijft is meer kast dan kamer , op zich prima voor de eerste paar jaar hoor (dat het écht niet had gekund was wat sterk uitgedrukt), maar daarna behoorlijk krap. Bij ons was de grootte van het huis niet de hoofdreden om te verhuizen, maar ik kan me dus best voorstellen dat een huis met 4 slaapkamers toch krap kan voelen, slaapkamer is ook maar een relatief begrip. Er zal altijd wel een oplossing te bedenken zijn natuurlijk (ik heb samengewoond op 23m2 en dat ging ook prima ), maar als er de mogelijkheid is om voor ruimer te gaan..

zo'n kamer met CV en wasmachine kunnen ze op papier dan beter geen slaapkamer noemen.

naast de indeling is het ook maar net wat je gewend bent denk ik. ik had als kind altijd zo'n slaapkamer formaat kast het huis waar we nu wonen heeft naar mijn gevoel 2 normale slaapkamers en 2 grote slaapkamers. terwijl buren verderop het een huis met 2 inloopkasten en 2 slaapkamers noemen (en de hele zolder verbouwen voor een mega slaapkamer)

Om een of andere reden rammel ik ineens weer heel hard. Helaas komen we er samen nog niet echt aan uit wanneer we willen beginnen.
Waarom vriendlief precies twijfeld of waar hij op wacht weet ik niet en als ik er naar vraag raakt ie geirriteerd en moet ik niet zoveel lastige vragen stellen. ik krijg hem alleen niet duidelijk gemaakt dat ik niet per se NU wil beginnen maar liever een streefdatum hem om naar toe te leven. Dit gewoon afwachten op niets maakt me zo onzeker, waardoor ik blijf piekeren en blijf vragen
Ik hou nu maar even na de zomer aan, maar een duidelijk antwoord en meer zekerheid zou fijn zijn.

quote:

Op woensdag 11 maart 2015 12:16 schreef Tyler-Girl het volgende:
Om een of andere reden rammel ik ineens weer heel hard. Helaas komen we er samen nog niet echt aan uit wanneer we willen beginnen.
Waarom vriendlief precies twijfeld of waar hij op wacht weet ik niet en als ik er naar vraag raakt ie geirriteerd en moet ik niet zoveel lastige vragen stellen. ik krijg hem alleen niet duidelijk gemaakt dat ik niet per se NU wil beginnen maar liever een streefdatum hem om naar toe te leven. Dit gewoon afwachten op niets maakt me zo onzeker, waardoor ik blijf piekeren en blijf vragen
Ik hou nu maar even na de zomer aan, maar een duidelijk antwoord en meer zekerheid zou fijn zijn.

Herkenbaar. Het is gek want mijn vriend zei er eerder klaar voor te zijn dan ik, maar nu zijn de rollen omgedraaid. Als ik vraag "wanneer" krijg ik standaard: weet ik niet. (Kinderwens is er zeker, maar wanneer...)

Ik laat hem maar met rust op dat gebied. De drang is nog niet super hoog. Hoe meer ik hem er mee confronteer, hoe meer hij dichtklapt denk ik. Ik vraag me nu alleen af hoe andere vrouwen hun vriend "zo ver" krijgen.

quote:

Op woensdag 11 maart 2015 13:23 schreef Philomijn het volgende:

[..]

Herkenbaar. Het is gek want mijn vriend zei er eerder klaar voor te zijn dan ik, maar nu zijn de rollen omgedraaid. Als ik vraag "wanneer" krijg ik standaard: weet ik niet. (Kinderwens is er zeker, maar wanneer...)

Ik laat hem maar met rust op dat gebied. De drang is nog niet super hoog. Hoe meer ik hem er mee confronteer, hoe meer hij dichtklapt denk ik. Ik vraag me nu alleen af hoe andere vrouwen hun vriend "zo ver" krijgen.

Afwachten, het tijd geven en laten zien dat ik er klaar voor was, zo ging het hier. Ik bracht het alleen nog heel af en toe ter sprake; de periode dat ik er wekelijks over begon, heeft bij mijn man juist voor vertraging gezorgd ipv voor versnelling van het 'er aan toe zijn'.
Maar iedereen is weer anders natuurlijk!

Ik denk dat de stap naar 'zeker wel willen' naar 'weten wanneer' ook wel heel groot is hoor!
Dat maakt het heel erg echt en tastbaar dan ofzo

Hij is altijd de babyfreak geweest hier in huis (en nogsteeds trouwens). Waar baby's zijn, is mijn vriend ook
Ik weet dus niet zeker wat het is, volgens mij voornamelijk het financiele gedeelte. Maar als ik dan vraag hoeveel hij dan precies gespaard wil hebben of waar hij over twijfelt krijg ik ook een "weet ik niet".
Denk dus niet dat het is als "er klaar voor zijn", zou het gek vinden als hij daar over twijfelt.

_{vind het ook best lastig dat hij mij niet betrekt in zijn twijfels en denkwijze. Hij is echt een binnenvetter en communiceren is niet zijn/onze sterkste kant}

en mannen gaan natuurlijk uit van hun eigen superzaad dat in 1x raak schiet

denk toch een stukje angst? mijn vent bekijkt het nog steeds heel praktisch, eerst de grote verbouwingen af. ben benieuwd hoe hij erover denkt als de grote verbouwingen af zijn.

hahah ja daar gaat ie volgens mij sowieso vanuit
Al schrok ik gisteren ook een beetje van mezelf. Ik was in het "wachten op het tweede streepje-topic" aan het lezen en schrok/verbaasde me een beetje over de tijd hoelang sommige stellen al bezig waren. Ik was er denk ik ook een beetje vanuit gegaan dat we sowieso dit jaar nog zouden kunnen gaan vertellen dat we zwanger zijn, terwijl dit helemaal niet zo hoeft te zijn.

Volgens mij hebben we iets teveel succes verhalen in onze omgeving. Vrienden, familie en kennissen zijn allemaal vrij snel zwanger geworden. Mijn stiefzus en vriend hebben er bij de eerste wel lang over gedaan met een aantal miskramen, maar dat was toen voor mij nog vooral een ver-van-mijn-bed show. Ik kon en kan me gewoon niet voorstellen hoe dat is. Bij de tweede waren ze trouwens wel direct zwanger.

Wat lastig zeg, Tylergirl en Philomijn! Ik zou het heel moeilijk vinden als er geen gesprek mogelijk is.

Ik 'zeurde' mijn man ook niet al te veel aan zijn hoofd maar ik heb op een gegeven moment wel geeist dat hij er eens goed over na zou denken wat hem tegenhoudt. Hij wilde namelijk wel 'ooit' kinderen. Ik wilde graag weten of hij dan dacht dat zijn kinderwens (in emotioneel opzicht zegmaar) nog zou groeien of dat hij over 5 jaar nog steeds 'ooit' kinderen zou willen. En dat als het laatste het geval is, hij misschien gewoon een rationele keuze moet maken om er voor te gaan als er aan bepaalde randvoorwaarden is voldaan (ruimte/geld/enz).

Hij staat er inmiddels gelukkig helemaal achter om binnenkort met de anticonceptie te stoppen. Maar hij wordt nog steeds niet heel enthousiast bij het idee van een baby'tje van ons tweeën. We gaan er vanuit dat dat vanzelf wel komt en ik deel mijn gerammel wel met vriendinnen.

Ik ben er door hoe het bij mijn broer ging en bij een goede vriendin juist op gewezen dat het best lang kan duren. Daarvoor dacht ik altijd dat we enorm gemakkelijk zwanger zouden raken.

Jep, ik denk idd net als Burdie en pinquit dat met rust laten beter is. Je maakt jezelf er ook gek mee. Hebben jullie het al wel eens over de praktische voorwaarden gehad?

Hier is dat omdat ik nog geen vaste baan/bodem CV heb (opgebouwd). Ik denk dat totdat dat punt is bereikt van wel een baan, hij het geblockt heeft in zijn hoofd. Mannenbrein: de voorwaarden zijn er nog niet, dus ik hoef er nog niet over na te denken. Mannen kunnen dat blijkbaar. (ik wil ook man zijn) Als het moment daar is dat de afgesproken randvoorwaarden er zijn, ga ik natuurlijk wel vragen wat zijn idee van tijdverloop is. Want daar heb ik natuurlijk wel recht op. Niet dat ie me dan alsnog 10 jr laat wachten ofzo.

En ik denk dat veel mannen er idd geen rekening mee houden dat het wel eens lang kan duren voordat je zwanger bent. Ikzelf maak me daar geen ilussies over, want genoeg vben van mensen die er lang over deden. Maar ik neem nu voor lief dat het allemaal wat langer kan duren.

[ Bericht 1% gewijzigd door Philomijn op 11-03-2015 14:37:56 ]

Wij hebben het eerder inderdaad over randvoorwaarden gehad, hij/we wilde een bepaald bedrag gespraard hebben. En dat is gelukkig gelukt. Hij zei aan het begin van het jaar wel dat hij nog verder wilde sparen, maar wat het volgende bedrag was waar hij naar toe wilde sparen wist hij niet.

Ik zou soms ook willen dat ik een man was of een mannenbrein had. Wat zou dat lekker rustig en gemakkelijk zijn

Ergens weet ik ook wel dat zwanger worden niet vanzelf gaat en dat niet alles hoef te verlopen zoals gehoopt/gepland.
Het is trouwens net of iedereen het merkt/voelt dat het niet lang meer kan duren. De vragen over wanneer en of ik al zwanger ben vliegen ons om de oren......8)7 Ik hoop dat we het tegen die tijd lang genoeg stil kunnen houden

quote:

Op woensdag 11 maart 2015 14:45 schreef Tyler-Girl het volgende:
Wij hebben het eerder inderdaad over randvoorwaarden gehad, hij/we wilde een bepaald bedrag gespraard hebben. En dat is gelukkig gelukt. Hij zei aan het begin van het jaar wel dat hij nog verder wilde sparen, maar wat het volgende bedrag was waar hij naar toe wilde sparen wist hij niet.

Ik zou soms ook willen dat ik een man was of een mannenbrein had. Wat zou dat lekker rustig en gemakkelijk zijn

Ergens weet ik ook wel dat zwanger worden niet vanzelf gaat en dat niet alles hoef te verlopen zoals gehoopt/gepland.
Het is trouwens net of iedereen het merkt/voelt dat het niet lang meer kan duren. De vragen over wanneer en of ik al zwanger ben vliegen ons om de oren......8)7 Ik hoop dat we het tegen die tijd lang genoeg stil kunnen houden

Ik haak even in:

Bereid je er op voor dat het ook zo maar in 1 keer raak kan zijn. Dat is ook een shock ansich, zeker met verhalen over "hoe lang het doorgaans duurt" in je achterhoofd.

En mannen, tsja. Die van mij wachtte op het gevoel van "er klaar voor willen zijn". Hij had daar naar mij toe allemaal randvoorwaarden aan gekoppeld, maar toen die steeds onrealistischer werden (uiteindelijk was er 1 "als jij een sixpack aan buikspieren hebt gaan we ervoor" ) ben ik er over opgehouden. Ik heb toen wel duidelijk gezegd dat ik hem de tijd gaf, maar er wel rondom eind van het jaar (2014) op terug zou komen.
Zo gezegd, zo gedaan. Ik had heel praktisch een lijstje van zijn randvoorwaarden (inc. mijn zogenaamde sixpack ) en afgevinkt waar we stonden. Toen ongeveer alles afgevinkt kon worden, kwam hij nog met een "ja maar...". Ik heb toen iets gezegd als "ja maar jij wacht op iets wat nooit gaat komen". Vervolgens had hij het er met oudjaar nog met een vriend over die toen net vader had geworden en die had dezelfde twijfels gehad, zelfs toen zijn vriendin allang zwanger was. Dat was voor mijn vriend genoeg om te zeggen "ok, dan gaan we ervoor, we zien wel hoe 't loopt".

En nu ben ik zwanger. Zo snel kan het dus gaan. _{en needless to say; maar die six pack is ver te zoeken}

Een sixpack??? serieus?!? Dat is wel echt erg. En volgens mij zou ik alsnog in shock zijn, ongeacht hoe lang we al bezig zijn
Maar vraag me nu wel echt af of hij dan toch niet misschien een beetje bang is, ondanks dat hij baby's helemaal geweldig vind. Ik ga proberen het een tijdje los te laten en hopelijk komt er dan meer duidelijkheid.

nou ben ik wel benieuwd naar de gedachten achter het sixpack.
te sterke buikspieren hebben volgens mij juist heel wat nadelen tijdens een zwangerschap.

quote:

Op woensdag 11 maart 2015 16:00 schreef Elleska het volgende:
nou ben ik wel benieuwd naar de gedachten achter het sixpack.
te sterke buikspieren hebben volgens mij juist heel wat nadelen tijdens een zwangerschap.

Zijn redenatie was dat als ik superslank zou zijn voor ik zwanger zou raken, ik vast ook sneller weer in vorm zou zijn na een zwangerschap. Ofzo.
Mijn vriend is bang dat ik niet meer om mijn uiterlijk geef als ik een kind heb. En gezien hij een mega ijdeltuit is, is dat een issue .

Dat van die sixpack vind ik héél bijzonder...

Is het al zomer!?

quote:

Op donderdag 12 maart 2015 19:47 schreef Soof-87 het volgende:
Dat van die sixpack vind ik héél bijzonder...

Is het al zomer!?

Bijna

Ohmen ik rammel de pan uit als ik foto's van mn meisje als baby zie... dat kleine frummeltje met die rimpelhandjes maar ik wil echt gewoon een paar jaar wachten voor nr 2... kon je t rammelen maar uitzetten.

Leuk he Hoe oud is ze nu?

quote:

Op donderdag 12 maart 2015 20:10 schreef Soof-87 het volgende:
Leuk he Hoe oud is ze nu?

7.5 maand pas maar ze ontwikkelt zo snel dat t echte babybaby er af is... ze is zo leuk, daar wil ik wr echt nog wel 3 van

quote:

Op donderdag 12 maart 2015 19:56 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Bijna

Ohmen ik rammel de pan uit als ik foto's van mn meisje als baby zie... dat kleine frummeltje met die rimpelhandjes maar ik wil echt gewoon een paar jaar wachten voor nr 2... kon je t rammelen maar uitzetten.

Ze is nog ff baby hoor .

[offtopic] ik dacht trouwens dat je geen tweede mocht? [/offtopic]

quote:

Op donderdag 12 maart 2015 20:20 schreef AwayTL het volgende:

[..]

Ze is nog ff baby hoor .

[offtopic] ik dacht trouwens dat je geen tweede mocht? [/offtopic]

Lang verhaal kort:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Gelukkig is mijn vriend niet zo'n ijdeltuit en qua kapsels is ie ook wel wat gewend
Gewoonmezelf, fijn dat het allemaal een misverstand bleek en dat jullie voor eem tweede mogen gaan, ooit. Dat lijkt me ook zo mooi/lief/vanalles, je kleine grote broer of zus zien worden