Missie: Dawn. Voor het eerst in een baan rond een dwergplaneet

01-06-2015

Dawn-ruimtesonde komt steeds dichter bij dwergplaneet Ceres


Geschreven door Tim Kraaijvanger op 1 juni 2015 om 15:05 uur

De beelden die NASA’s Dawn-ruimtesonde van Ceres maakt zijn steeds scherper. Dawn komt namelijk dichter bij Ceres in de buurt. De resolutie van de foto in de inzet is slechts 480 meter per pixel. Deze foto werd op een afstand van 5.100 kilometer van de dwergplaneet gemaakt.

Op 3 juni zal Dawn zijn nieuwe baan om Ceres bereiken. Dan zweeft de sonde slechts 4.400 kilometer boven het oppervlak van het ijzige hemellichaam. Ieder rondje om de dwergplaneet duurt drie dagen, waardoor alle plekken op Ceres goed bekeken kunnen worden.

Zo hopen wetenschappers te ontdekken wat deze mysterieuze, witte vlekken op Ceres zijn. “De vlekken zijn te wijten aan de reflectie van zonlicht door zeer reflecterend materiaal op het oppervlak, mogelijk ijs”, vertelt onderzoeker Christopher Russell. De exacte reden voor het opduiken van de mysterieuze heldere vlekken is daarmee nog altijd onbekend. Is het een geiser? Opgedroogd ijs? Het kan allemaal.

Dawn is de eerste ruimtesonde die een dwergplaneet bezoekt. Toch is dit niet de enige dwergplaneet die we dit jaar gaan verkennen. Over een paar maanden komt de New Horizons-ruimtesonde namelijk aan bij dwergplaneet Pluto en zijn manen. Ceres is niet het eerste object dat Dawn bezoekt. In 2011 en 2012 verbleef de ruimtesonde veertien maanden bij de protoplaneet Vesta.

(scientias.nl)

08-06-2015

Dawn-foto's gecombineerd tot filmpje van dwergplaneet Ceres


Beeld uit de Dawn-video van dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL)

Tientallen foto's van het oppervlak van de dwergplaneet Ceres, gemaakt door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, zijn samengevoegd tot een filmpje waarin je rond en over de grote planetoïde vliegt. De opnamen zijn in de afgelopen weken gemaakt tijdens de eerste 'mapping orbit' van Dawn, waarin het oppervlak van het ca. 900 kilometer grote hemellichaam voor het eerst vrijwel volledig is vastgelegd.

Op 3 juni is Dawn aan zijn tweede 'mapping orbit' begonnen, op 4400 kilometer hoogte. Op het filmpje is het verticale reliëf twee maal vergroot.

Klik hier voor video

(allesoversterrnekunde)

10-06-2015

Raadsel van witte vlekken op Ceres nog onopgelost


De witte vlekken op Ceres, gezien van een hoogte van 4400 kilometer. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)

Ook beelden die de Amerikaanse ruimtesonde Dawn vanuit haar nieuwe, veel lagere omloopbaan heeft gemaakt, geven geen uitsluitsel over de aard van de raadselachtige witte vlekken op de dwergplaneet Ceres. De opnamen, gemaakt van een hoogte van 4400 kilometer, laten zien dat de vlekken zijn opgebouwd uit talrijke afzonderlijke vlekjes van uiteenlopende afmetingen.

Tot dusverre hebben wetenschappers geen sluitende verklaring voor deze heldere structuren, die zich in een krater bevinden. Voorlopig houden ze het erop dat de vlekjes uit ijs of zout bestaan. Mogelijk kunnen temperatuurmetingen daar later uitsluitsel over geven.

Het oppervlak van Ceres vertoont overigens nog meer intrigerende details, waaronder stromingspatronen en aardverschuivingen. Begin augustus daalt Dawn af naar een hoogte van 1450 kilometer, en kan het bijzondere landschap van de dwergplaneet van nóg dichterbij worden bekeken.

(allesoversterrenkunde)

quote:

Op donderdag 2 juli 2015 23:26 schreef FoolWithMokey het volgende:
nog nieuws?

nee, nog niet
even afwachten

28-07-2015

Produceren de mysterieuze witte vlekken op dwergplaneet Ceres mist?



Wetenschap Een nieuwe intrigerende twist in de zoektocht naar een verklaring voor de mysterieuze witte vlekken op dwergplaneet Ceres. De bekende vlekken op de bodem van Ceres' krater Occator lijken een soort van nevel te produceren, die ongeveer de helft van de krater bedekt. Daardoor zou er lokaal een soort atmosfeer ontstaan binnen de wanden van de 92 kilometer brede krater. Dat schrijven verschillende Amerikaanse wetenschapswebsites.

Sinds ruimtesonde Dawn in februari witte vlekken op de dwergplaneet registreerde, ontstond er grote speculatie over de mogelijke oorsprong. "Dit is ons grootste mysterie", zegt planetair geoloog Christopher Russell (UCLA), hoofdonderzoeker van de Dawn-missie. Dawn draait sinds begin maart na een reis van acht jaar in een baan rond Ceres, de dwergplaneet die zich tussen Jupiter en Mars bevindt.

Momenteel zijn er twee denkpistes die het voortouw nemen in de verklaring van de mysterieuze vlekken: of ze bestaan uit ijs, of ze bestaan uit een soort zout. Nieuwe informatie van ruimtesonde Dawn lijkt nu in de richting van het eerste scenario te wijzen.

IJs

Als je de krater rond de middag onder een schuine hoek bekijkt, is het net of de krater gevuld is met een soort nevel, die steeds in een gelijkmatig patroon terugkeert
Geoloog Christopher Russell

"Als je de krater rond de middag onder een schuine hoek bekijkt, is het net of de krater gevuld is met een soort nevel, die steeds in een gelijkmatig patroon terugkeert", lichtte Russell op 21 juli toe tijdens een presentatie op het NASA Exploration Science Forum. De nevel bedekt ongeveer de helft van de krater en komt niet verder dan de randen ervan. "In meerdere gevallen is de mist teruggekeerd, steeds rond hetzelfde tijdstip."

Er zijn meerdere witte vlekken op Ceres, maar enkel in de Occator-krater werd de nevel waargenomen. Als de waarnemingen bevestigd worden, bestaan de heldere vlekken uit ijs, dat sublimeert tot mist en zo een heel kleine, tijdelijke atmosfeer creëert in de krater.

Russell benadrukt echter dat het nog veel te vroeg is om conclusies te trekken. In een interview na de presentatie was de wetenschapper erg voorzichtig: "Ik sprak op basis van slechts enkele foto's, en mijn interpretatie wordt betwist door enkele leden van mijn onderzoeksteam. Ik wil het debat intern voeren vooraleer we er een verklaring opplakken. Ik heb natuurlijk mijn persoonlijke mening, maar heb niet altijd gelijk."


De Occator-krater met verschillende witte vlekken. De mist werd slechts bij één van die vlekken waargenomen. © afp.

Piramide

Russell maakte nog enkele andere ontdekkingen bekend. Zo blijkt Ceres een beetje kleiner dan onderzoekers aanvankelijk vermoedden: de dwergplaneet heeft een diameter van 962 kilometer, en niet 974 kilometer. Onderzoekers ontdekten ook een berg die 'De Piramide' werd gedoopt. Het massief, 5 kilometer hoog en 30 kilometer breed, heeft een platte top en heeft vreemd gelijnde flanken.

Eerdere werden al aardverschuivingen en bochtige canyons ontdekt, net als gestolde lavastromen en structuren die lang geleden instortten.


'De Piramide', duidelijk in beeld op deze foto die door NASA werd vrijgegeven. © afp

(HLN)

29-07-2015

Ruimtesonde Dawn brengt topografie van dwergplaneet Ceres in kaart


Topografische kaart van de dwergplaneet Ceres, gemaakt op basis van waarnemingen van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)

Op basis van waarnemingen van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn is een topografische kaart gemaakt van de dwergplaneet Ceres, met 950 kilometer het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van Mars en Jupiter. Dawn kwam afgelopen voorjaar aan in een omloopbaan rond Ceres.

De dwergplaneet blijkt een gevarieerde topografie te vertonen, met 15 kilometer grote hoogteverschillen tussen kraterbodems en bergpieken. Volgens het Dawn-team vertoont de topografie van Ceres veel overeenkomsten met die van de ijzige Saturnusmanen Dione en Tethys, die vergelijkbare afmetingen hebben. De metingen ondersteunen de theorie dat de korst van Ceres voornamelijk uit ijs bestaat.

Sommige kraters op Ceres hebben inmiddels officiële namen gekregen. Ceres was de Romeinse godin van de vruchtbaarheid en de landbouw; de kraters op Ceres zijn genoemd naar goden en godinnen uit verschillende culturen die op de een of andere manier geassocieerd zijn met de landbouw.

De grote krater waarin mysterieuze heldere plekken zijn ontdekt (vermoedelijk zeer recente ijsafzettingen) is bijvoorbeeld Occator genoemd, naar een andere Romeinse landbouwgod. Occator is 90 kilometer in middellijn en ongeveer 4 kilometer diep. Eerder werden in Occator aanwijzingen gevonden voor recente geologische activiteit; de heldere ijsgebieden zijn mogelijk afzettingen die ontstaan zijn als gevolg van een soort ijsvulkanisme.

Momenteel beweegt Dawn langzaam maar zeker naar een lagere baan rond Ceres, op een hoogte van midner dan 1500 kilometer. Vanaf half augustus zullen vanuit deze lage baan nieuwe foto's worden gemaakt en metingen worden uitgevoerd.

(allesoversterrenkunde)

10-08-2015

Nieuw filmpje laat eenzame berg op Ceres zien


NASA heeft een nieuwe animatie van Ceres vrijgegeven, gebaseerd op gegevens die ruimtesonde Dawn verzamelde.

In het filmpje zien we verschillende interessante dingen. Bijvoorbeeld een flinke berg met heldere ‘strepen’ op de hellingen. De piek van de berg doet denken aan een piramide. De berg is zo’n zes kilometer hoog (in vergelijking met het omringende gebied). “Deze berg is één van de hoogste objecten die we tot op heden op Ceres hebben gezien,” stelt onderzoeker Paul Schenk. “Het is ongebruikelijk dat deze niet nabij een krater is aangetroffen: waarom bevindt deze zich in het midden van niets? We weten het nog niet, maar komen er wellicht achter als we nieuwe close-upbeelden hebben.”

Heldere vlekken
In de animatie duikt ook de Occator-krater op. Dit is de krater waarin de beroemde, maar nog altijd mysterieuze heldere vlekken te zien zijn. Onduidelijk is waardoor de heldere vlekken veroorzaakt worden. In eerste instantie dachten onderzoekers dat ijs de heldere plekken op Ceres kon verklaren. Maar de laatste metingen suggereren nu dat het niet om ijs gaat. Een andere mogelijkheid is dat het om zout gaat, wetenschappers zijn die verklaring nu aan het onderzoeken.


Nog meer
Naast de heldere vlekken zijn er op Ceres nog genoeg andere objecten te vinden die de aandacht van onderzoekers hebben getrokken. “Er zijn veel kenmerken die we graag verder zouden willen bestuderen,” vertelt onderzoeker David O’Brien. “Waaronder een aantal grote inslagbasins genaamd Urvara en Yalode waar grote scheuren vandaan lopen en het grote inslagbasin Kerwan dat zich net ten zuiden van de evenaar bevindt.”

Ceres is het grootste object in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter. Ruimtesonde Dawn arriveerde er in maart dit jaar na eerst de planetoïde Vesta te hebben bestudeerd. Het is voor het eerst dat een door mensen gebouwd object rond een dwergplaneet cirkelt. Dawn heeft Ceres sinds deze bij de dwergplaneet arriveerde al uitgebreid bestudeerd. Op basis van die gegevens hebben we onder meer de exacte grootte van de dwergplaneet vast kunnen stellen: Ceres heeft een gemiddelde diameter van 940 kilometer. De komende tijd hopen onderzoekers meer te weten te komen over het oppervlak van Ceres: Dawn heeft de afstand tot de dwergplaneet de afgelopen weken verkleind tot minder dan 1500 kilometer. Vanaf half augustus zal de ruimtesonde vanuit deze nieuwe baan onderzoek gaan doen naar Ceres.

(scientias.nl)

25-08-2015

Dawn stuurt scherpste beelden van Ceres tot nu toe


Een hoge, kegelvormige berg op Ceres, gefotografeerde vanaf een afstand van 1.470 kilometer. De berg heeft een hoogte van 6 kilometer. © © NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA .

Ruimtevaart Ruimtesonde Dawn heeft nieuwe beelden van dwergplaneet Ceres gemaakt. Het zijn de meest gedetailleerde tot nu toe, meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.


Een bergkam die in het midden van Urvara, een krater die is vernoemd naar de Iraanse en Indiase god van planten en akkers. © © NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA.

"De foto's van Dawn zijn nu drie keer zo scherp als de vorige beelden. De ruimtesonde onthult daarmee spannende, nieuwe details van deze intrigerende dwergplaneet", zegt Marc Rayman, missieleider van NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena.

Dawn is de eerste sonde die in een baan rond een dwergplaneet draait. Het duurde 7,5 jaar voordat Dawn Ceres bereikte. De onbemande Amerikaanse verkenner onderzoekt de dwergplaneet om een beter beeld van het ontstaan van ons zonnestelsel te krijgen.

Ceres werd in 1801 ontdekt en is een groot rotsblok dat in een baan rond de zon draait. Het rotsblok is nooit uitgegroeid tot een echte planeet en heet daarom een dwergplaneet: groter dan een planetoïde, kleiner dan een planeet.


© © NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA.

(HLN)

‘Witte vlekken’ op Ceres nog niet ontraadseld


Deze opname van de heldere plekken op de bodem van de krater Occator is op 9 september 2015 gepresenteerd door NASA. De kleinste details die op de foto te zien zijn, zijn ongeveer 140 meter groot. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)

De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe opnamen gemaakt van de krater Occator op de dwergplaneet Ceres. Het zijn de meest gedetailleerde opnamen tot nu toe, maar het raadsel van de heldere vlekken op de bodem van de krater is nog niet opgelost.

Omdat de ’witte vlekken’ zo veel helderder zijn dan de rest van het oppervlak van Ceres, heeft het Dawn-team twee verschillende opnamen tot één foto gecombineerd. De ene is goed belicht voor de heldere plekken, de andere voor het omringende oppervlak.

Of de intrigerende structuren uit bevroren water bestaan of – zoals sommige wetenschappers denken – uit zout, is nog steeds onduidelijk. Waarschijnlijk kan daar pas uitsluitsel over worden gekregen als Dawn begin december in een nog veel lagere baan om Ceres cirkelt. Dan wordt ook de gammastraling- en neutronendetector van de ruimtesonde ingeschakeld om de chemische samenstelling op en nabij het oppervlak van de dwergplaneet te bepalen.

Aan de hand van de nieuwe beelden, die van een hoogte van 1470 kilometer zijn gemaakt, zijn ook animaties van een virtuele ‘rondvlucht’ boven Occator samengesteld.

(alleversterrenkunde)

25-09-2015

Ruimtesonde Dawn daalt steeds verder af naar Ceres
Nog steeds geen verklaring voor de mysterieuze witte vlekken

Sinds maart draait de Dawn-sonde van NASA om Ceres. Het krijgt de dwergplaneet steeds scherper in het vizier. Maar de mysterieuze witte vlekken op het oppervlak stellen wetenschappers nog steeds voor een raadsel. Kennislink vraagt hoogleraar astrofysica Carsten Dominik van de Universiteit van Amsterdam wat het kan zijn.

De Dawn-missie had de afgelopen maanden serieuze concurrentie. Terwijl de ruimtesonde van NASA steeds scherpere beelden van dwergplaneet Ceres maakte, stal ruimtesonde New Horizons in juli de show met een scheervlucht langs Pluto. Toch zijn de beelden van Ceres bijna net zo spannend.


De Occator-krater op Ceres is ongeveer negentig kilometer groot. Niemand weet precies wat de heldere plekken in het midden van de krater zijn. Op deze foto, gemaakt van een hoogte van 1470 kilometer zijn details tot 140 meter te zien.
 NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA

IJskrater of zoutafzetting?

Wat te denken van de mysterieuze witte vlekken die op verschillende plekken aan het oppervlak van de 950 kilometer grote dwergplaneet te zien zijn. Het helderst zijn de vlekken midden in een grote krater genaamd Occator. Op geen ander hemellichaam zijn zulke heldere plekken te zien (behalve misschien de polen op aarde) en wetenschappers kunnen tot nu toe enkel speculeren over wat het is.

Voordat Dawn aankwam en er een handjevol wazige foto’s van Ceres bestonden, dachten wetenschappers aan waterdamp die uit het oppervlak ontsnapt. Metingen van ruimtetelescoop Herschel gaven daar aanwijzingen voor. Door de veel scherpere beelden van Dawn, weten we dat de witte vlekken echt ‘vastzitten’ op het oppervlak.

Ook dan blijven er een aantal verklaringen over. Het kan ijs zijn dat hier terecht is gekomen door een heuse ijsvulkaan of juist is blootgelegd door een inslag van een meteoriet. Maar wetenschappers houden ook rekening met een heldere zoutafzetting, van materiaal dat daar belandde nadat mineraalrijk water verdampte.
Ceres rotatie


Ceres. De witte vlekken werden overigens ook al in 2004 gezien door de Hubble-telescoop.
 NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA

Carsten Dominik, hoogleraar astrofysica van de Universiteit van Amsterdam, is zelf niet bij de missie betrokken maar wel geïntrigeerd door de plekken op Ceres. “Het ziet er fantastisch uit”, zegt hij desgevraagd. “Zo’n sterk contrast zie je bijna nergens anders in het zonnestelsel. In zekere zin is het ook spannend. Iedereen probeert er een verklaring voor te vinden.” Dominik denkt dat het een zoutafzetting is. “IJs is niet stabiel op het oppervlak van Ceres. Er is nauwelijks een atmosfeer waardoor het snel sublimeert”, benadrukt hij.

Er is een grote kans dat Dawn de komende tijd uitsluitsel gaat geven. De sonde heeft niet alleen een camera aan boord, maar ook spectrometers die via het spectrum van het oppervlak aanwijzingen voor de samenstelling vinden. Bovendien gaat de sonde uiteindelijk in een lagere baan vliegen, waardoor de resolutie sterk verbetert.

De missie van Dawn duurt zeker tot begin volgend jaar en dat biedt ook de kans om de leeftijd van de vlekken te bepalen. “De vraag is of ze daar al miljarden jaren zitten of veel jonger zijn”, zegt Dominik. “Als de plek in die periode niet verandert dan zitten ze er waarschijnlijk al lang.”


Ceres vanaf een hoogte van 4400 kilometer. Ook op deze plek is een witte vlek te zien. Hoewel niet zo helder als die in de Occator-krater. Momenteel brengt Dawn elke 11 dagen het gehele oppervlak van de dwergplaneet in kaart vanaf een hoogte van 1470 kilometer.
 NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA

Ceres versus Vesta

Het verleden van Ceres en de planetoïdengordel waarin ze zich bevindt, is hoe dan ook iets waar wetenschappers graag meer over weten. “We kunnen een hoop leren van het oppervlak, van de kraters bijvoorbeeld”, zegt Dominik. “Dat zegt iets over de omgeving van Ceres. Het hemellichaam is in de loop van de jaren geraakt door meteorieten en is wat dat betreft een tijdcapsule voor de planetoïdengordel en Jupiter, die er met zijn sterkte zwaartekracht veel invloed op heeft.”


Ceres is het grootste object in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter.
 NASA

Verder richt NASA zich op het vinden van water op de dwergplaneet. Vermoed wordt dat ze wel voor twintig procent uit water bestaat. “Ook daaruit kun je een geschiedenisles trekken”, zegt Dominik. “Ceres bevindt zich precies in een overgangszone van het zonnestelsel. Hemellichamen ver van de zon zijn veel waterrijker dan de binnenste paneten, zoals de aarde, Mars, Mercurius en Venus. Dat heeft te maken met de temperatuur tijdens het ontstaan van het zonnestelsel. Met Ceres is het mogelijk de overgangszone tussen waterrijk en -arm beter definiëren.”

De metingen aan Ceres kunnen in ieder geval direct vergeleken worden met waarnemingen van Vesta, waar de ruimtesonde tussen 2011 en 2012 omheen draaide. Deze grote planetoïde is ook onderdeel van de planetoïdengordel, maar is met een diameter van ongeveer vijfhonderd kilometer een stuk kleiner dan Ceres. Bovendien staat Vesta dichter bij de zon. Ondanks aanwijzingen voor water op Vesta is zij waarschijnlijk veel ‘droger’ dan Ceres. Eind oktober wordt Dawn naar een veel lagere baan om Ceres gedirigeerd. Op een hoogte van 375 kilometer spot de sonde dan details tot 35 meter groot. Hopelijk komen we dan nog meer over de mysterieuze witte vlekken te weten.

(kennislink)

30-09-2015

Ruimtesonde Dawn levert nieuwe kaarten van dwergplaneet Ceres


Valse-kleurenkaart van Ceres, waarop subtiele verschillen in bodemsamenstelling zichtbaar zijn gemaakt. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)

Op de European Planetary Science Conference 2015 in Nantes (Frankrijk) zijn nieuwe kaarten gepresenteerd van de dwergplaneet Ceres, de grootste planetoïde in het zonnestelsel. Behalve een topografische kaart, waarop hoogteverschillen zichtbaar zijn, is ook een kaart gemaakt die subtiele variaties in oppervlaktesamenstelling in beeld brengt, gebaseerd op waarnemingen op infrarode, rode en blauwe golflengten door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn.

De grootteverdeling en de (enigszins onregelmatige) vormen van inslagkraters op Ceres doen sterk denken aan kraters op de ijzige Saturnusmaan Rhea, aldus planeetonderzoekers van het Dawn-project. Dawn ontdekte ook drie uitbarstingen van energierijke elektronen van Ceres, mogelijk indirect veroorzaakt door de wisselwerking van de dwergplaneet met de zonnewind.

Dawn zal in oktober in zijn laagste omloopbaan worden gebracht, op een hoogte van niet meer dan 375 kilometer. Naar verwachting blijft de ruimtesonde tot zomer 2016 operationeel. (GS) -

http://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?release=2015-305

(allesoversterrenkunde)

14-10-2015

Wat op Ceres neerploft, blijft op Ceres


Ceres, gefotografeerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)

Met behulp van een reeks ’botsproeven’ hebben wetenschappers van Brown University aangetoond dat de dwergplaneet Ceres een soort dartboard is: objecten die hier neerploffen blijven gemakkelijk ‘plakken’. Dat kan betekenen dat het oppervlak van de Ceres een ratjetoe is van materiaal dat zich hier in de loop van de miljarden jaren heeft verzameld.

Ceres is het grootste object in de planetoïdengordel tussen de planeten Mars en Jupiter. De dwergplaneet heeft een opmerkelijk geringe dichtheid, wat erop wijst dat zij uit zeer poreus gesteente bestaat of een grote hoeveelheid waterijs bevat. Met behulp van de ‘Vertical Gun Range’ van NASA’s Ames Research Center hebben de wetenschappers onderzocht wat er gebeurt als een meteoriet op zo’n poreus of ijzig oppervlak inslaat.

Bij de proeven fungeerden puimsteen, sneeuw en sneeuw met een dun laagje silicaten als doelwit. Het inslaande projectiel bestond uit een stukje basalt of aluminium. Het resultaat: in alle gevallen blijven grote hoeveelheden van het inslaande materiaal in de buurt van de inslagkrater. Dat geldt met name voor verticale inslagen op een poreuze ijslaag: dan blijft ongeveer driekwart van de massa van het inslaande object achter.

Dat resultaat komt als een verrassing. Verwacht werd dat bij de kleine botsingen zoals die in de planetoïdengordel veel voorkomen netto meer materiaal de ruimte in wordt geblazen dan er achterblijft. Maar het lijkt er nu dus op dat er juist materiaal wordt toegevoegd.

(allesoversterrenkunde)

De missie is nog niet voorbij

27-10-2015

Dawn komt nu wel heel dicht bij dwergplaneet Ceres in de buurt


Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 27 oktober 2015 om 15:12 uur

Dawn gaat in een nieuwe baan rond Ceres draaien. Nog nooit is een ruimtevaartuig zo dicht bij een dwergplaneet in de buurt geweest.

Dawn heeft afgelopen vrijdag zijn motor even gestart om een kleine manoeuvre te maken. De sonde zal in een nieuwe baan rond Ceres gaan draaien. Deze baan bevindt zich ongeveer 380 kilometer boven het oppervlak van de dwergplaneet.

Foto’s
Vanaf half december zal Dawn vanuit deze baan Ceres gaan bestuderen. Dat levert waarschijnlijk fantastische foto’s op met een resolutie van 35 meter per pixel.

.
Op deze foto zie je de heldere vlekken in de Occator-krater. Dawn maakte deze foto vanuit de baan waarin de sonde zich de afgelopen twee maanden bevond. De afstand tot Ceres was vanuit die baan ongeveer 1470 kilometer. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.

Heldere vlekken
Vanuit deze nieuwe baan zal Dawn onder meer de ogen richten op de Occator-krater. In deze krater bevinden zich heldere vlekken waarvan nog altijd niet duidelijk is waar ze door veroorzaakt worden.

Ruimtesonde Dawn schrijft geschiedenis. Het is het eerste ruimtevaartuig dat twee hemellichamen bestudeert: eerder bezocht Dawn planetoïde Vesta. Tevens is het het eerste ruimtevaartuig dat zich in een baan rond een dwergplaneet heeft genesteld.

(scientias.nl)