Kritisch denken als elite-vaardigheid of schoolvak?

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 00:41 schreef koffiemetmelkensuiker het volgende:
Maar we dwalen af van de hoofdvraag.

Hoe en wie moet mensen het kritisch denken bijbrengen.

Ik ben nog steeds voor een combinatie van zowel ouders/voogden en leraren.

Hoe dat is een leuke, wie geeft een opzetje?

Ten eerste begin ermee op zeer jonge leeftijd. Als dan bijvoorbeeld onze staatsvorm wordt behandeld vraag dan als leraar ook hoe dat anders zou kunnen.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 08:36 schreef keste010 het volgende:

[..]

De vaardigheid kritisch denken ontwikkelen staat los van de inhoud waar die vaardigheid gebruikt voor kunnen worden. Staatsvormen behandelen hoort gewoon bij maatschappijleer.

Dit is exact wat het probleem is.neem lijkt te denken dat je door wat doen kennen let nadenken,terwijl het een synthese van kennis is icm debat /discussie en logica, gecombineerd met creativiteit. (bijvoorbeeld het zelf bedenken van alternatieven voor onze staatsinrichting met behoud van democratie... Hoe zou je dat kunnen inrichten?)

Dat kan best een leuk project zijn, echter de meeste docenten zijn niet in staat hier echt iets mee te doen. De goede mensen werken allemaal ergens anders, dat verdienen ze beter en kunnen ze iets bereiken. Dit is waar, op die enkele idealist na op scholen en universiteiten.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 08:53 schreef keste010 het volgende:

[..]

Eens wat betreft de synthese, maar je kan natuurlijk de technieken apart behandelen (of dit 1 vak zou moeten zijn of bij een ander vak samengevoegd zou moeten worden laat ik even in het midden) en juist de toepassing ervan terug kunnen zien komen in andere vakken.

Yip.

Filosofie zou een goede zijn. Lessen in diverse soorten denken. Logica, debatteren, creatief denken etc. En dan inderdaad toepassen bij andere vakken.

Sinds mijn kritische bijdrage verwijderd is, dan maar de volgende vraag. Heeft kritisch denken moraal nodig, of komt moraal voort uit kritisch denken?

quote:

Op vrijdag 26 december 2014 18:03 schreef I-care het volgende:

[..]

Kun je dat nader toelichten? Wat bedoel je als je zegt dat het lijnrecht tegenover andere competenties zou kunnen staan.

Ja, dat kan ik inderdaad toelichten. Ik betwijfel alleen of ik met 'lijnrecht' wel het juiste woord heb gebruikt, omdat in principe kritisch denken voor iedereen nuttig is en competenties vaak aanvullend zijn. Maar ik denk dat het wel duidelijk wordt:

De vaardigheid "kritisch denken" vereist een zekere mate van analytische vermogen en toegang tot kennis. Binnen veel complexe organisatievormen heb je die toegang niet en veel uitvoerende functies vereisen ook helemaal geen analytische mogelijkheden. Als je resultaatgericht aan de slag wilt dan kan een goed ontwikkelde kritische houding zelfs contraproductief werken. Heel veel functies passen je dan niet. Soms moet je niet te veel denken, maar meer doen. Veel mensen doen iets dat belangrijk is voor het bedrijfsproces zonder dat zij precies weten wat hun bijdrage voorstelt of waarom het belangrijk is.

Concreet (aangepast) voorbeeld:

De econometrie student P Omtzigt heeft een bijbaan als groentesnijder in een bedrijfskantine. Zijn baan bestaat uit het verwerken van de groenten die gebruikt worden voor de lunchsalades. Ondanks dat het werk vrij simpel is, ergert hij zich mateloos aan de verkwisting. De meeste van de groente die hij verwerkt heeft verdwijnt namelijk ongebruikt in de biobak. Niet alleen zonde van het eten, maar Omtzigt heeft ook het idee dat zijn werk geen betekenis heeft. Meeste van het eten verdwijnt immers weer. Dat Omtzigt weinig plezier haalt uit het werk merkt zijn chef ook, een al te beste groentesnijder is Omtzigt namelijk niet.

Als Omtzigt al was afgestudeerd en aan de slag was gegaan als bedrijfsconsulent dan was zijn kritische houding hem goed van pas gekomen bij het verbeteren van het bedrijfsproces. Zijn observatie dat er eten verspild wordt had dan een aanwijzing kunnen zijn dat er nog wel wat te verbeteren viel. Daar krijgt hij dan ook voor betaald.

Wat Omtzigt nu echter niet weet is dat het management bewust kiest voor deze 'verspilling'. Zij kopen de groente in vaststaande hoeveelheden van hun leverancier. Hierdoor krijgen zij een flinke korting waardoor het uiteindelijk goedkoper is om wat weg te gooien dan minder af te nemen. Daarnaast heeft het bestuur afgedwongen in het kader van een gezondheidsprogramma dat er elke lunch voor elke werknemer gegarandeerd een salade beschikbaar is, ook als dit betekent dat er een paar salades te veel worden gemaakt. Al deze afspraken zijn vastgelegd in contracten en strategievisies op managementniveau. Het kantine personeel heeft daar geen weet van en ook geen toegang toe. Omtzigt had dit dus niet kunnen weten en hij krijgt ook niet betaald om dat te weten. Hij krijgt betaald om vlot groenten te snijden en juist daar verzuimt hij in.

quote:

Op vrijdag 26 december 2014 18:55 schreef Weltschmerz het volgende:

Ik denk dat de oorspronkelijk betekenis van het woord hier uitkomst biedt, zoals dat ook terecht is gekomen in de 'kritieke toestand' van een patient, een restaurantkritiek, of een kritische termperatuur of massa in de natuurkunde. Een kritische vraag is een vraag naar het onderscheid. restaurantkritiek maakt onderscheid tussen een juiste en een verkeerde garing, een kritische beschouwing ontleedt het onderwerp.

Ja, dat laatste ben ik deels met je eens. Ik heb n.a.v een andere post nog een voorbeeld van een kritische houding en het maatschappelijk voordeel dat het biedt:

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 00:36 schreef koffiemetmelkensuiker het volgende:

En op medisch gebied is het imho zeer raadzaam om alles te googelen wat een arts tegen je zegt.
Artsen kunnen er ook naast zitten en misschien kom je er via het internet achter dat een tweede opinie raadzaam kan zijn in een specifiek geval van twijfel.

Nee, alles wat een arts zegt googlen is juist zeer onverstandig als leek en niet het toonbeeld van een goede 'kritische houding'. De arts zegt dat je verkouden bent en volgens de website op het internet heb je ebola. Leken zijn er niet bewust van waar de lacunes in kennis en medisch inzicht zit, om de simpele redenen dat zij niet voldoende bekend zijn met materie. Een kritische houding houdt daar rekening mee. Een kritische houding betekent namelijk niet dat je alles en iedereen maar in twijfel trekt, maar dat je op een gefundeerde manier observaties en beweringen kan beoordelen en op waarde weet te schatten. Dus ook dat je vertrouwen kan hebben in iemand zijn professie of zijn vakkundig oordeel.

Wederom een (volledig verzonnen) voorbeeld:

In het Algemeen Dagblad geeft de bekende sportdeskundoloog van Dittum een interview. Hij doet daarin de volgende uitspraak:

Hockey is een erg elitaire sport en staat ook zo bekend. Dat is ook niet verwonderlijk, onder de welgestelde Nederlander is het de sport die de eerste voorkeur heeft. Kijk bijvoorbeeld naar het koningshuis. Ondanks dat Willem-Alexander bekend staat als een groot schaatsliefhebber zitten zijn kinderen op hockey.

Deze uitspraak doet nogal wat stof opwaaien. Het AD publiceert drie reacties in hun lezerspagina:

"Typische uitspraak weer van een deskundoloog. Het is duidelijk dat deze mensen in een ivoren toren zitten! Zijn opmerking over het elitaire karakter van hockey raakt kant nog wal en mist elke vorm van onderbouwing! Ik ben beheerder van sportcentrum 'de gouden bal' en kan uit mijn eigen praktijk zeggen dat hockey een echte volkssport is geworden. Alle rangen en standen zijn er te vinden."
Henk (van Ingrid) de Boer

"De opmerking van van Dittum over hockey vind ik vergezocht. Het is algemeen bekend dat polo en vossenjacht de populairste sporten zijn bij het koningshuis. Dat de prinsessen hockeyen is puur toeval. Het had net zo goed voetbal kunnen zijn."
J. de Mol

"Gewaagde uitspraak van van Dittum over hockey. In mijn ervaring is hockey al lang geen sport meer voor de elite. Waarom zou een gerenommeerd deskundoloog zijn vingers willen branden aan dit beladen onderwerp? Uit de cijfers in "Nederland in beweging" de sportmonitor van het CBS blijkt echter dat hockey inderdaad de voorkeur geniet bij mensen met een bovenmodaal inkomen. Als hockey wil afkomen van het elitaire imago dan is het wellicht verstandig als zij hun contributiebedragen aan gaan passen. Volgens dezelfde monitor betaal je drie keer meer voor een hockeyclub lidmaatschap dan bij de voetbalclub"
J. de Visser

Drie vrij alledaagse reacties op een vrij alledaags artikel. De een wat kritischer en feller dan de andere. Als je goed leest dan zie je dat slechts 1 persoon daadwerkelijk beschikt over een kritische houding. De andere twee hebben ook het recht om hun mening over dit onderwerp te uiten, maar zullen niet zo snel serieus genomen worden.

Henk de Boer is zeer kritisch maar maakt een belangrijke redenatiefout en zijn stuk toont een zekere vooringenomenheid. Hij heeft weinig op van het werk van deskundologen en laat dat duidelijk merken, zijn observatie dat er onderbouwing mist voor de uitspraak klopt. Maar als hij kritischer was geweest had hij waarschijnlijk uitgevogeld dat een bekend sportdeskundige niet zo maar dergelijke uitspraken doet. Met een kleine google search was hij uitgekomen op het CBS rapport waar de bewering van de deskundige in bevestigd wordt. Zijn eigen voorbeeld (zijn praktijk) geeft blijk van een zeker belang (de Boer heeft er baat bij als hockey een positief imago heeft) en dat doet hem blijkbaar er niet stil bij staan dat zijn voorbeeld niet representatief hoeft te zijn voor de situatie in Nederland.

J. de Mol is ook kritisch. Hij heeft een aanwijzing dat het voorbeeld van het koningshuis ongelukkig gekozen is. Dat kan zo zijn, maar dat is een discussie apart en de vraag is maar of dat relevant is voor deze discussie. Voor een kritische houding moet hoofdzaak van bijzaak worden onderscheiden. J. de Mol verzuimt daarin.

Tot slot heb je J de Visser. Die uit geen kritiek op van Dittum, maar is paradoxaal genoeg wel de enige die blijk geeft van een goed ontwikkelde kritische houding en sterk analytisch vermogen. In een paar zinnen geeft hij er blijk van te begrijpen hoe gevoelig de kwestie ligt, de uitspraak van Dittum te willen toetsen ('zou een persoon met een dergelijke reputatie liegen? waarom zou hij niet de waarheid willen vertellen?) en de uitspraak van van Dittum ook toetsbaar te maken. Door vervolgens zelfstandig onderzoek te doen, de concepten te operationaliseren (welgesteld wordt door Visser herleidbaar gedefinieerd als bovenmodaal) kan de uitspraak getoetst worden en kan Visser een gefundeerde uitspraak doen. Zijn bijdrage aan het debat (de opmerking over de contributie) is daarnaast ook relevant en snijdt hout. Het is daarom een bijdrage die serieus genomen kan worden.

Wat je in dit voorbeeld ziet is dat een goede kritische houding gepaard gaat met een sterk ontwikkeld analytisch vermogen. Dat zijn vaardigheden die uitgesproken academisch zijn en het is maar de vraag of je dat ook kan aanleren aan mensen die niet universitair geschoold zijn. Wat je ook direct ziet is dat een bijdrage in het maatschappelijk debat sterk aan kracht toeneemt wanneer deze "kritisch" is. Dus dat de auteur er duidelijk blijk van geeft bewust te zijn van zijn eigen referentiekader, bereid is ook om deze aan te passen wanneer daar aanleiding voor is en ook een gefundeerde uitspraak te doen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ryon op 27-12-2014 11:18:30 ]

Bedankt Ryon

Duidelijk.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 08:49 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Dit is exact wat het probleem is.neem lijkt te denken dat je door wat doen kennen let nadenken,terwijl het een synthese van kennis is icm debat /discussie en logica, gecombineerd met creativiteit. (bijvoorbeeld het zelf bedenken van alternatieven voor onze staatsinrichting met behoud van democratie... Hoe zou je dat kunnen inrichten?)

Dat kan best een leuk project zijn, echter de meeste docenten zijn niet in staat hier echt iets mee te doen. De goede mensen werken allemaal ergens anders, dat verdienen ze beter en kunnen ze iets bereiken. Dit is waar, op die enkele idealist na op scholen en universiteiten.

En waarom zou het een democratie moeten zijn?

Beetje bekrompen van je

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 10:59 schreef Ryon het volgende:

Nee, alles wat een arts zegt googlen is juist zeer onverstandig als leek en niet het toonbeeld van een goede 'kritische houding'. De arts zegt dat je verkouden bent en volgens de website op het internet heb je ebola. Leken zijn er niet bewust van waar de lacunes in kennis en medisch inzicht zit, om de simpele redenen dat zij niet voldoende bekend zijn met materie. Een kritische houding houdt daar rekening mee. Een kritische houding betekent namelijk niet dat je alles en iedereen maar in twijfel trekt, maar dat je op een gefundeerde manier observaties en beweringen kan beoordelen en op waarde weet te schatten. Dus ook dat je vertrouwen kan hebben in iemand zijn professie of zijn vakkundig oordeel.

Twijfel is een vaardigheid, die zou moeten leiden tot kritische vragen. Maar twijfel aan alles en iedereen is per definitie niet kritisch. Het kritische zit hem in het onderscheid, in het leggen van de vinger op de zere plek en het trekken van een grens. Een kritische vraag aan een arts is bijvoorbeeld niet 'hoe gaat het met de patient?' Want een antwoord als 'goed' heeft niet werkelijk onderscheidend vermogen. De vraag 'zal de patient volledig herstellen' is wél een kritische vraag aangezien die het onderscheidt maakt tussen wel en niet volledig herstel. Je normeert dus, net zoals een restaurantkritiek onderscheidt tussen goede garing en over of ondergaring.

quote:

Wederom een (volledig verzonnen) voorbeeld:

In het Algemeen Dagblad geeft de bekende sportdeskundoloog van Dittum een interview. Hij doet daarin de volgende uitspraak:

Hockey is een erg elitaire sport en staat ook zo bekend. Dat is ook niet verwonderlijk, onder de welgestelde Nederlander is het de sport die de eerste voorkeur heeft. Kijk bijvoorbeeld naar het koningshuis. Ondanks dat Willem-Alexander bekend staat als een groot schaatsliefhebber zitten zijn kinderen op hockey.

Deze uitspraak doet nogal wat stof opwaaien. Het AD publiceert drie reacties in hun lezerspagina:

"Typische uitspraak weer van een deskundoloog. Het is duidelijk dat deze mensen in een ivoren toren zitten! Zijn opmerking over het elitaire karakter van hockey raakt kant nog wal en mist elke vorm van onderbouwing! Ik ben beheerder van sportcentrum 'de gouden bal' en kan uit mijn eigen praktijk zeggen dat hockey een echte volkssport is geworden. Alle rangen en standen zijn er te vinden."
Henk (van Ingrid) de Boer

"De opmerking van van Dittum over hockey vind ik vergezocht. Het is algemeen bekend dat polo en vossenjacht de populairste sporten zijn bij het koningshuis. Dat de prinsessen hockeyen is puur toeval. Het had net zo goed voetbal kunnen zijn."
J. de Mol

"Gewaagde uitspraak van van Dittum over hockey. In mijn ervaring is hockey al lang geen sport meer voor de elite. Waarom zou een gerenommeerd deskundoloog zijn vingers willen branden aan dit beladen onderwerp? Uit de cijfers in "Nederland in beweging" de sportmonitor van het CBS blijkt echter dat hockey inderdaad de voorkeur geniet bij mensen met een bovenmodaal inkomen. Als hockey wil afkomen van het elitaire imago dan is het wellicht verstandig als zij hun contributiebedragen aan gaan passen. Volgens dezelfde monitor betaal je drie keer meer voor een hockeyclub lidmaatschap dan bij de voetbalclub"
J. de Visser

Drie vrij alledaagse reacties op een vrij alledaags artikel. De een wat kritischer en feller dan de andere. Als je goed leest dan zie je dat slechts 1 persoon daadwerkelijk beschikt over een kritische houding. De andere twee hebben ook het recht om hun mening over dit onderwerp te uiten, maar zullen niet zo snel serieus genomen worden.

Henk de Boer is zeer kritisch maar maakt een belangrijke redenatiefout en zijn stuk toont een zekere vooringenomenheid. Hij heeft weinig op van het werk van deskundologen en laat dat duidelijk merken, zijn observatie dat er onderbouwing mist voor de uitspraak klopt. Maar als hij kritischer was geweest had hij waarschijnlijk uitgevogeld dat een bekend sportdeskundige niet zo maar dergelijke uitspraken doet. Met een kleine google search was hij uitgekomen op het CBS rapport waar de bewering van de deskundige in bevestigd wordt. Zijn eigen voorbeeld (zijn praktijk) geeft blijk van een zeker belang (de Boer heeft er baat bij als hockey een positief imago heeft) en dat doet hem blijkbaar er niet stil bij staan dat zijn voorbeeld niet representatief hoeft te zijn voor de situatie in Nederland.

J. de Mol is ook kritisch. Hij heeft een aanwijzing dat het voorbeeld van het koningshuis ongelukkig gekozen is. Dat kan zo zijn, maar dat is een discussie apart en de vraag is maar of dat relevant is voor deze discussie. Voor een kritische houding moet hoofdzaak van bijzaak worden onderscheiden. J. de Mol verzuimt daarin.

Tot slot heb je J de Visser. Die uit geen kritiek op van Dittum, maar is paradoxaal genoeg wel de enige die blijk geeft van een goed ontwikkelde kritische houding en sterk analytisch vermogen. In een paar zinnen geeft hij er blijk van te begrijpen hoe gevoelig de kwestie ligt, de uitspraak van Dittum te willen toetsen ('zou een persoon met een dergelijke reputatie liegen? waarom zou hij niet de waarheid willen vertellen?) en de uitspraak van van Dittum ook toetsbaar te maken. Door vervolgens zelfstandig onderzoek te doen, de concepten te operationaliseren (welgesteld wordt door Visser herleidbaar gedefinieerd als bovenmodaal) kan de uitspraak getoetst worden en kan Visser een gefundeerde uitspraak doen. Zijn bijdrage aan het debat (de opmerking over de contributie) is daarnaast ook relevant en snijdt hout. Het is daarom een bijdrage die serieus genomen kan worden.

Wat je in dit voorbeeld ziet is dat een goede kritische houding gepaard gaat met een sterk ontwikkeld analytisch vermogen. Dat zijn vaardigheden die uitgesproken academisch zijn en het is maar de vraag of je dat ook kan aanleren aan mensen die niet universitair geschoold zijn. Wat je ook direct ziet is dat een bijdrage in het maatschappelijk debat sterk aan kracht toeneemt wanneer deze "kritisch" is. Dus dat de auteur er duidelijk blijk van geeft bewust te zijn van zijn eigen referentiekader, bereid is ook om deze aan te passen wanneer daar aanleiding voor is en ook een gefundeerde uitspraak te doen.

Een kritische vraag hierin zou zijn: 'Maakt de contributie van hockeyverenigingen de sport elitair doordat die modale en benedenmodale kinderen uitsluit?' Dan heb je dus een norm voor elitair, namelijk het uitsluiten van anderen, en is de vraag er een naar een antwoord dat bepaalt aan welke kant van je norm de situatie ligt. In die zin zijn gesloten vragen in algemene zin kritische vragen en open vragen niet vanzelf. Kritische beschouwing van deze vraag zal echter ook weer leiden tot de observatie dat het eigenlijk twee vragen in een zijn: één naar de norm en de ander naar het werkingsmechanisme. Maar het onderscheid werkt het zo, of werkt het niet zo is op zich ook een kritische.

Dit lijkt me meer iets als onderdeel van vakken als Nederlands, Geschiedenis of Maatschappijleer.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 11:55 schreef koffiemetmelkensuiker het volgende:

[..]

En waarom zou het een democratie moeten zijn?

Beetje bekrompen van je

Je zou dat ook anders kunnen bedenken. Maar juist creativiteit binnen bepaalde kaders is moeilijk. Werkloze Hak afgestudeerden zat...


Overigens ben ik het niet net ryon eens. Als de groentensnijder moeite heeft met het weggooien moet het management zorgen voor voldoende informatie.

Management met een visie en strategie maar niemand die hem kent... Typisch iets voor bedrijven met ineffectief werknemers...het is zeer demotiverend om niet te weten waar jenaartoe werkt.

Ik ben ervoor om (met gepaste communicstievorm en diepte) iedere werknemer goed te informeren over de reden waarom een bedrijf op aarde is....

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 12:06 schreef Weltschmerz het volgende:
Twijfel is een vaardigheid, die zou moeten leiden tot kritische vragen. Maar twijfel aan alles en iedereen is per definitie niet kritisch. Het kritische zit hem in het onderscheid, in het leggen van de vinger op de zere plek en het trekken van een grens. Een kritische vraag aan een arts is bijvoorbeeld niet 'hoe gaat het met de patient?' Want een antwoord als 'goed' heeft niet werkelijk onderscheidend vermogen. De vraag 'zal de patient volledig herstellen' is wél een kritische vraag aangezien die het onderscheidt maakt tussen wel en niet volledig herstel. Je normeert dus, net zoals een restaurantkritiek onderscheidt tussen goede garing en over of ondergaring.

A ja, ik snap waar je op doelt en ja daar ben ik het mee eens. In dat opzicht is het handig om de definitie van de wiki te pakken. Ik geloof dat het allemaal elkaar nadert. Ik geloof alleen niet dat wij zo ver terug hoeven gaan naar de oorspronkelijke betekenis van kritisch om tot een bruikbare definitie te komen:

quote:

Kritisch denken is een vaardigheid die aangeleerd en gebruikt kan worden om te beslissen of een bewering waar, gedeeltelijk waar, of fout is.[1] Het biedt handvatten om de natuurlijke aanleg iets te geloven te beteugelen en onlogische redeneringen en denkfouten te herkennen en voorkomen.

Ik denk dat mijn voorbeeld van het Algemeen Dagblad hier min of meer direct op aansluit. Kritisch denken is niet lukraak in twijfel trekken wat iemand beweert (omdat je er niet mee eens bent of wilt zijn) maar inderdaad de bewering proberen te ontleden in stellingen die getoetst kunnen worden en waar een onderscheid in te maken valt. Dat is een stap-voor-stap proces (wat wordt er bedoeld met elitair? Is de bewering dat de sport elitair is dan juist? etc. etc).

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 12:29 schreef Spanky78 het volgende:
Overigens ben ik het niet net ryon eens. Als de groentensnijder moeite heeft met het weggooien moet het management zorgen voor voldoende informatie.

Management met een visie en strategie maar niemand die hem kent... Typisch iets voor bedrijven met ineffectief werknemers...het is zeer demotiverend om niet te weten waar jenaartoe werkt.

Ik ben ervoor om (met gepaste communicstievorm en diepte) iedere werknemer goed te informeren over de reden waarom een bedrijf op aarde is....

Ik wil het managementbeleid van het door mij verzonnen bedrijf niet direct in twijfel trekken Ja, het lijkt mij ook logischer dat het management even tekst en uitleg geeft bij de aspecten van de bedrijfsvoering die veel vraagtekens oproepen om de werknemers happy te houden. Maar het voorbeeld is meer gericht op dat een goed ontwikkeld kritisch vermogen in heel veel situaties niet van pas komt en dat kan demotiverend werken aangezien mensen er toch wat mee willen doen.

De observatie die de werknemer maakt ('er wordt onnodig eten verspild') is een interessante, maar als keukenhulp verkeer je simpelweg niet in de positie om daar onderzoek naar te doen. Het vergt veel kennis van de bedrijfsvoering om te herleiden of de stelling waar of niet waar is. Voor een bedrijfsconsultant precies waar hij/zij voor is aangenomen, voor een koffiejuffrouw of keukenhulp geen onderdeel van zijn takenpakket.

Ben jij in het echte leven filosoof van beroep Ryon?

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 09:01 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Yip.

Filosofie zou een goede zijn. Lessen in diverse soorten denken. Logica, debatteren, creatief denken etc. En dan inderdaad toepassen bij andere vakken.

Dat is wel al stof voor gevorderden. Om maar even terug te komen op de staatsvormen:

Ik denk dat alternatieve staatsvormen verzinnen een fantastische oefening is om kritisch denken aan te leren. Je leert dan om stapsgewijs de huidige staatsvorm te ontleden en voor elk aspect alternatieven aan te dragen om vervolgens te toetsen aan heldere criteria of deze inderdaad 'beter' zijn. Als scholier/student leer je dan ook spelenderwijs het onderscheid te maken tussen een politieke opvatting en een staatskundig feit. De stemplicht is een staatskundige mogelijkheid, de gedachte dat iedereen de verplichting heeft om te stemmen is een politieke opvatting die op morele en inhoudelijke gronden kan worden onderbouw. Boeiende materie.

Ik denk alleen wel (of eigenlijk weet ik dat wel zeker) dat dit extreem moeilijk is. Dit is meer de materie waar de meest getalenteerde masterstudenten zich mee bezighouden. Je hebt zo waanzinnig veel voorkennis nodig voordat je op dat niveau aan de slag kan. Het heeft namelijk geen nut om uitgebreid over de Nederlandse staatsinrichting te gaan debatteren met scholieren als die de basis daarvan nog onvoldoende begrijpen. Om eerlijk te zijn ben ik al heel blij als zestienjarigen oprecht het verschil begrijpen tussen de Kroon, de regering en het kabinet. Daarna kunnen we pas gaan discussiëren of een president geen goed alternatief vormt voor de Koning.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 12:49 schreef I-care het volgende:
Ben jij in het echte leven filosoof van beroep Ryon?

Je vraagt of ik werkeloos ben? Nee, ik heb wel een baan waar je ook echt geld mee kan verdienen. Ik heb wel een achtergrond in de wetenschappelijke disciplines die zich met deze stof (kritisch denken) bezighouden. Ik geloof dat er in dit topic nog een paar andere zijn die een vergelijkbare achtergrond hebben.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 12:49 schreef Ryon het volgende:

[..]

Dat is wel al stof voor gevorderden. Om maar even terug te komen op de staatsvormen:

Ik denk dat alternatieve staatsvormen verzinnen een fantastische oefening is om kritisch denken aan te leren. Je leert dan om stapsgewijs de huidige staatsvorm te ontleden en voor elk aspect alternatieven aan te dragen om vervolgens te toetsen aan heldere criteria of deze inderdaad 'beter' zijn. Als scholier/student leer je dan ook spelenderwijs het onderscheid te maken tussen een politieke opvatting en een staatskundig feit. De stemplicht is een staatskundige mogelijkheid, de gedachte dat iedereen de verplichting heeft om te stemmen is een politieke opvatting die op morele en inhoudelijke gronden kan worden onderbouw. Boeiende materie.

Ik denk alleen wel (of eigenlijk weet ik dat wel zeker) dat dit extreem moeilijk is. Dit is meer de materie waar de meest getalenteerde masterstudenten zich mee bezighouden. Je hebt zo waanzinnig veel voorkennis nodig voordat je op dat niveau aan de slag kan. Het heeft namelijk geen nut om uitgebreid over de Nederlandse staatsinrichting te gaan debatteren met scholieren als die de basis daarvan nog onvoldoende begrijpen. Om eerlijk te zijn ben ik al heel blij als zestienjarigen oprecht het verschil begrijpen tussen de Kroon, de regering en het kabinet. Daarna kunnen we pas gaan discussiëren of een president geen goed alternatief vormt voor de Koning.

Waar is die kennis te vinden, welke boeken worden gelezen om de voorkennis te vergaren. Ben wel benieuwd.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 12:52 schreef Ryon het volgende:

[..]

Je vraagt of ik werkeloos ben? Nee, ik heb wel een baan waar je ook echt geld mee kan verdienen. Ik heb wel een achtergrond in de wetenschappelijke disciplines die zich met deze stof (kritisch denken) bezighouden. Ik geloof dat er in dit topic nog een paar andere zijn die een vergelijkbare achtergrond hebben.

Oké, leuk om jullie te volgen, daar steek ik nog iets van op zo links en rechts!

quote:

Kritisch denken is een vaardigheid die aangeleerd en gebruikt kan worden om te beslissen of een bewering waar, gedeeltelijk waar, of fout is.[1] Het biedt handvatten om de natuurlijke aanleg iets te geloven te beteugelen en onlogische redeneringen en denkfouten te herkennen en voorkomen.

Sowieso is het vaak te simpel om beweringen enkel te classificeren als waar, onwaar of gedeeltelijk waar. Allereerst valt over veel beweringen simpelweg geen waarheidsclaim te doen, omdat deze subjectieve elementen bevat. "Het aantal moorden gepleegd door Marokkaanse Nederlanders is erg hoog" bijvoorbeeld. Hangt er maar net vanaf wat je onder 'erg hoog' verstaat.
Daarnaast kan de context van een bewering relevant zijn bij het beoordelen van het waarheidsgehalte van een bewering. Of een bewering over mechanica hout snijdt, kan bijvoorbeeld afhangen van de vraag of die bewering in de context van de klassieke mechanica of kwantummechanica bedoeld is. Asimov's "The relativity of wrong" is bovendien een aardig stuk over gradaties van 'onwaar'. Eigenlijk is in de wetenschap geen enkele theorie absoluut juist, omdat het bijna altijd een simplificatie van de werkelijkheid in modelvorm is, waarbij factoren achterwege worden gelaten en universelen derhalve niet geldig zijn.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 10:59 schreef Ryon het volgende:
De econometrie student P Omtzigt heeft een bijbaan als groentesnijder in een bedrijfskantine. Zijn baan bestaat uit het verwerken van de groenten die gebruikt worden voor de lunchsalades. Ondanks dat het werk vrij simpel is, ergert hij zich mateloos aan de verkwisting. De meeste van de groente die hij verwerkt heeft verdwijnt namelijk ongebruikt in de biobak. Niet alleen zonde van het eten, maar Omtzigt heeft ook het idee dat zijn werk geen betekenis heeft. Meeste van het eten verdwijnt immers weer. Dat Omtzigt weinig plezier haalt uit het werk merkt zijn chef ook, een al te beste groentesnijder is Omtzigt namelijk niet.

Omtzigt denkt té kritisch voor dit afvalwerk. Hij heeft gelijk dat het verspilling is, maar hij is niet in staat om dom te zijn, met plezier door te snijden en het meeste weg te gooien.
In de veel soortgelijke gevallen kan de bedrijfsleiding met wat meer moeite doen die bulkgroente die nog vers is wel een ander doel geven. Doorverkopen aan een bedrijf die groentepakketten maakt, direct dagelijks doorsluizen naar voedselbanken .
Het eerste brengt nog geld op. Het tweede niet. Maar het is wel menselijker en kweekt goodwill, ook bij de eigen groentesnijders, die dan weer beter gemotiveerd zijn.

Het gebrek aan kritisch denken ligt misschien bij de chef van Omzigt, die maar niet teveel denkt om zo zijn baas weer niet te irriteren... etc tot aan de bedrijfstop.

[ Bericht 3% gewijzigd door Bluesdude op 27-12-2014 13:08:02 ]

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 12:53 schreef I-care het volgende:

[..]

Waar is die kennis te vinden, welke boeken worden gelezen om de voorkennis te vergaren. Ben wel benieuwd.

De basis is te vinden in een van de oudste en bekendste boeken op dit gebied:

http://www.bol.com/nl/p/b(...)ht/1001004006495869/

Dat boek is geschreven voor eerstejaars bachelorstudenten (hbo/wo) en komt binnen als een behoorlijke mokerslag vanwege de informatiedichtheid. Voor middelbare scholieren is dat echt nog te pittig, maar er bestaat volgens mij een hele goede (met plaatjes) leerboek voor havo/vwo 4 leerlingen. Dat is echter een slap aftreksel van wat er allemaal in het boek van Belinfante te vinden is.

De beginselen van het Nederlands staatsrecht leren is trouwens echt ouderwets stampwerk. Komt nog heel weinig kritisch denken bij kijken. Wel hard je best doen en goed proberen te begrijpen waarom de dingen in Nederland geregeld zijn zoals ze zijn.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 13:00 schreef Ryon het volgende:

[..]

De basis is te vinden in een van de oudste en bekendste boeken op dit gebied:

http://www.bol.com/nl/p/b(...)ht/1001004006495869/

Dat boek is geschreven voor eerstejaars bachelorstudenten (hbo/wo) en komt binnen als een behoorlijke mokerslag vanwege de informatiedichtheid. Voor middelbare scholieren is dat echt nog te pittig, maar er bestaat volgens mij een hele goede (met plaatjes) leerboek voor havo/vwo 4 leerlingen. Dat is echter een slap aftreksel van wat er allemaal in het boek van Belinfante te vinden is.

De beginselen van het Nederlands staatsrecht leren is trouwens echt ouderwets stampwerk. Komt nog heel weinig kritisch denken bij kijken. Wel hard je best doen en goed proberen te begrijpen waarom de dingen in Nederland geregeld zijn zoals ze zijn.

Bedankt Ryon, nu zal het ook voor mij te pittig wezen.. Maar dwars als ik ben ga ik toch dat boek eens halen om te kijken of het zinnig en leerzaam is voor mezelf.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 13:03 schreef I-care het volgende:

[..]

Bedankt Ryon, nu zal het ook voor mij te pittig wezen.. Maar dwars als ik ben ga ik toch dat boek eens halen om te kijken of het zinnig en leerzaam is voor mezelf.

Wat is je niveau? De studies die dit boek gebruiken schrijven het voor in het eerste semester van het eerste jaar. Het is dus geen boek waar je al veel studie ervaring voor nodig hebt om doorheen te kunnen komen.

quote:

Op zaterdag 27 december 2014 13:07 schreef Ryon het volgende:

[..]

Wat is je niveau? De studies die dit boek gebruiken schrijven het voor in het eerste semester van het eerste jaar. Het is dus geen boek waar je al veel studie ervaring voor nodig hebt om doorheen te kunnen komen.

Ik heb geen niveau.. Geen opleiding, maar wel interesse om te leren begrijpen waarom de wereld is zoals hij is, en hoe het anders en wellicht vervullender kan wezen dan het nu is.

Of om tot de conclusie te komen dat de wereld prima is zoals hij is.. dat kan ook.

quote:

Op vrijdag 26 december 2014 12:56 schreef Farenji het volgende:
Op zich ben ik het met TS eens, maar je doet hierbij impliciet wel een verkeerde aanname: namelijk dat onderwijs als doel heeft om je een beter mens te maken. Onderwijs heeft als doel je een goede consument te maken, en daarbij is het niet gewenst dat je al te kritisch leert nadenken. We moeten namelijk wel gewoon braaf doen wat de reclame en commercie ons opdraagt anders krijgen we nooit een gezonde economie. En ik denk dat we het allemaal wel eens moeten zijn met het feit dat de economie het allerbelangrijkste is. Kritisch nadenken is natuurlijk wel een leuke hobby maar het laat de schoorsteen niet roken.

Klopt. Maar een kritisch denker zal beamen dat onze economische modellen uit de tijd zijn en ons niet meer duurzaam tot dienst kunnen zijn. Daarnaast: wat is economie? Waartoe dient het? Vanuit welke visie willen we er aan bouwen? Alemaal kritische vragen die nodig zijn om de economie duurzaam voor ons te laten werken.

De schouders eronder is volstrekt niet toereikend meer. Dit is een tijdperk van grote verandering.