R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Van mijn broer kreeg ik een kopie van de rouwkaart van mijn oom die afgelopen weekend is overleden (op de een of andere manier sta ik zelf niet op de lijst voor zo'n kaart).
Tot mijn grote schrik zag ik dat mijn nichtje (als dochter van de overledene) niet vermeld stond. Wel alle andere kinderen met partner en kinderen.
Nu weet ik dat er grote problemen waren tussen mijn nichtje en haar broers en zussen (totaal 7). Maar om iemand niet te vermelden op een rouwkaart.... ik ben echt geschokt.
Heeft iemand dit ooit zelf ook meegemaakt en wat was de reden?
Tot mijn grote schrik zag ik dat mijn nichtje (als dochter van de overledene) niet vermeld stond. Wel alle andere kinderen met partner en kinderen.
Nu weet ik dat er grote problemen waren tussen mijn nichtje en haar broers en zussen (totaal 7). Maar om iemand niet te vermelden op een rouwkaart.... ik ben echt geschokt.
Heeft iemand dit ooit zelf ook meegemaakt en wat was de reden?
Ja ook meegemaakt. Zoals Scorpie ook al heeft gemeld, pure haat vanuit één kant was de reden.
All I do, is sit down at the typewriter, and start hittin' the keys. Getting them in the right order, that's the trick. That's the trick.
Dat familieruzies soms zo uit de hand kunnen lopen dat de dood van hun vader hen niet eens verzoent, is inderdaad schokkend.
Helemaal super.
Het is maar te hopen dat die dochter wel op de hoogte is gebracht, het wil ooit nog wel eens voorkomen dat kinderen er pas na lange tijd achter komen
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan
Dat is niet oké. Wat er ook speelt, je vermeld familieleden op de kaart. Dit is gewoon zeer laag en zeer triest. How low can you go? (Niet persoonlijk.)
Als mijn kind een seriemoordenaar blijkt te zijn zal ik hem waarschijnlijk ook niet op mn doodskaartje zetten hoor.quote:Op donderdag 6 november 2014 22:15 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Dat is niet oké. Wat er ook speelt, je vermeld familieleden op de kaart. Dit is gewoon zeer laag en zeer triest. How low can you go? (Niet persoonlijk.)
Tevens waarde hechten enkel aan genetica
. Ik zal veel eerder mn beste vrienden vermelden dan een oom of tante die ik totaal niet mag. Of moet ik mn oom die me jarenlang heeft misbruikt op mn rouwkaartje zetten omdat hij familie is?
Of mn tante die ik 1 keer gezien heb omdat ze altijd in de bak zat.
Of mn nichtje die hoer is.
Of mn opa die oorlogsmisdaden heeft gepleegd.
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
je dochter ook niet als je haar toevallig niet mag?!quote:Op donderdag 6 november 2014 22:18 schreef Seam het volgende:
[..]
Als mijn kind een seriemoordenaar blijkt te zijn zal ik hem waarschijnlijk ook niet op mn doodskaartje zetten hoor.
Tevens waarde hechten enkel aan genetica
Of moet ik mn oom die me jarenlang heeft misbruikt op mn rouwkaartje zetten omdat hij familie is?
Of mn tante die ik 1 keer gezien heb omdat ze altijd in de bak zat.
Of mn nichtje die hoer is.
Of mn opa die oorlogsmisdaden heeft gepleegd.
Want dat is vergelijkbaar met de voorbeelden die ik noem?quote:Op donderdag 6 november 2014 22:20 schreef JoPiDo het volgende:
[..]
je dochter ook niet als je haar toevallig niet mag?!
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Jouw voorbeelden zijn in de verste verte niet te vergelijken met het verhaal uit de OP, je geeft er alleen mee aan dat je uit een tokkie-familie komt.quote:
[..]
Want dat is vergelijkbaar met de voorbeelden die ik noem?
Familievetes 
Lekt me trouwens schandelijker voor de familie dan voor de persoon die niet op de kaart staat. Dat speelt nogal in de kleinere gemeentes.
Lekt me trouwens schandelijker voor de familie dan voor de persoon die niet op de kaart staat. Dat speelt nogal in de kleinere gemeentes.
Ja man, mijn voorbeelden zijn allemaal waargebeurdquote:
[..]
Jouw voorbeelden zijn in de verste verte niet te vergelijken met het verhaal uit de OP, je geeft er alleen mee aan dat je uit een tokkie-familie komt.
Daarnaast, wie zegt dat het niet zo is? Je weet de reden niet en om mensen meteen af te branden omdat ze iemand niet vermelden op zo'n kaartje is pas kortzichtig. Ze zullen er vast een goede reden voor hebben gehad.
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Pure haat ja, dat denk ik eigenlijk ook wel...
Iemand heeft dit niet gewild. Het kan ook nog mijn oom zélf geweest zijn, die kon snoeihard zijn. Maar als het mijn oom zelf niet is geweest, vind ik het héél heftig van zijn kinderen, of diegenen die de rouwkaart hebben opgesteld.
Dan vind ik het een intense belediging naar de overledene. Hij heeft dat kind verwekt, zien opgroeien, wát er ook voorgevallen is, als iemand doodgaat, zijn vetes toch echt even iets minder belangrijk.
Dit is iemand eigenlijk doodverklaren. Openlijk. Zo hard komt het wel bij mij over.
Iemand heeft dit niet gewild. Het kan ook nog mijn oom zélf geweest zijn, die kon snoeihard zijn. Maar als het mijn oom zelf niet is geweest, vind ik het héél heftig van zijn kinderen, of diegenen die de rouwkaart hebben opgesteld.
Dan vind ik het een intense belediging naar de overledene. Hij heeft dat kind verwekt, zien opgroeien, wát er ook voorgevallen is, als iemand doodgaat, zijn vetes toch echt even iets minder belangrijk.
Dit is iemand eigenlijk doodverklaren. Openlijk. Zo hard komt het wel bij mij over.
Dit.quote:
Pure haat en nijd is meestal de reden.
Pesten op het laagste niveau.
vol kind 1 mocht er wel op, vol kind 2 wegens ruzie niet.
T2K; "Je posts zijn leuker dan je lijstje"
-Scorpion_17
-Scorpion_17
Dat is aan jou om te bepalen?quote:
Oh ja hoor. Mijn tante werd ook niet vermeld op de rouwkaart van m'n oma. Met recht, overigens.
Er is nooit een goede reden om je kind niet te noemen.quote:
[..]
Ja man, mijn voorbeelden zijn allemaal waargebeurd
Daarnaast, wie zegt dat het niet zo is? Je weet de reden niet en om mensen meteen af te branden omdat ze iemand niet vermelden op zo'n kaartje is pas kortzichtig. Ze zullen er vast een goede reden voor hebben gehad.
Yeah right, dat heb jij ook maar van horen zeggen. En omdat jullie vinden dat dat zo is, wordt ze maar niet vernoemd.quote:
[..]
Zeker. Die desbetreffende tante heeft mijn oma eigenhandig het graf in gewerkt.
Nogmaals; er is nooit een goede reden om een kind niet te noemen.
Man man man, hoe kortzichtig kun je zijn. Dus als jouw kind de volgende Hitler blijkt te zijn of 80 kinderen verkracht vermeld je hem alsnog?quote:
[..]
Er is nooit een goede reden om je kind niet te noemen.
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Doe jij dat altijd, oordelen over dat waar je geen flikker van weet om je dogmatische domheid in stand te houden?quote:
Yeah right, dat heb jij ook maar van horen zeggen. En omdat jullie vinden dat dat zo is, wordt ze maar niet vernoemd.
Nogmaals; er is nooit een goede reden om een kind niet te noemen.
Ja, ik ben het hier mee eens... de geschiedenis, de band die je als ouder met je kind hebt, stijgt uit boven alles wat met ruzie/onenigheid/haat te maken heeft. Je kunt in het dagelijks leven iemand van alles toewensen, maar niet vermelden op een rouwkaart... nee... dat gaat mij te ver...quote:
Nogmaals; er is nooit een goede reden om een kind niet te noemen.
Maar... ik zal denk ik nog wel horen wat de reden daarvan was, want mijn broers gaan naar de begrafenis.
Ik zeg toch nooit? En daarbij neem ik aan dat degene waar het in de OP om gaat niet Hitler was of 80 kinderen heeft verkracht, dus je voorbeelden slaan nergens op.quote:
[..]
Man man man, hoe kortzichtig kun je zijn. Dus als jouw kind de volgende Hitler blijkt te zijn of 80 kinderen verkracht vermeld je hem alsnog?
Lekker natrappen als iemand is overleden, alsof het niet al pijnlijk genoeg is voor iedereen. Je uit je oordeel over iemand niet op een rouwkaart, dat doe je gewoon niet. Wat de situatie ook is.quote:
[..]
Doe jij dat altijd, oordelen over dat waar je geen flikker van weet om je dogmatische domheid in stand te houden?
Oke meester. Volgens welke normen en waarden moet ik nog meer leven? Of sterven?quote:
[..]
Lekker natrappen als iemand is overleden, alsof het niet al pijnlijk genoeg is voor iedereen. Je uit je oordeel over iemand niet op een rouwkaart, dat doe je gewoon niet. Wat de situatie ook is.
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Daar heb ik ook nog aan gedacht. Maar ik denk het haast niet... ze hebben geen contact meer geloof ik, iemand stelde terecht al de vraag of mijn nichtje überhaupt wel weet van het overlijden van haar vader. Mijn nichtje is overigens ook geen heilige hoor.quote:
Kan het ook nog zo zijn dat je nichtje zelf niet op de rouwkaart wilde?
En dan nog... als je als kinderen de rouwkaart opstelt, kun je daar uit respect voor de vader, aan voorbijgaan lijkt me. Ik zou die vraag zelf denk ik niet honoreren. Alle kinderen zijn 40ers en 50ers, dus volwassen overigens.
Je bordje leeg eten 's avonds en verder zoveel mogelijk je bakkes houden.quote:
[..]
Oke meester. Volgens welke normen en waarden moet ik nog meer leven?
Ik zou er van uitgaan dat iemands wensen ermee gerespecteerd zijn.quote:
[..]
Daar heb ik ook nog aan gedacht. Maar ik denk het haast niet... ze hebben geen contact meer geloof ik, iemand stelde terecht al de vraag of mijn nichtje überhaupt wel weet van het overlijden van haar vader. Mijn nichtje is overigens ook geen heilige hoor.
En dan nog... als je als kinderen de rouwkaart opstelt, kun je daar uit respect voor de vader, aan voorbijgaan lijkt me. Ik zou die vraag zelf denk ik niet honoreren. Alle kinderen zijn 40ers en 50ers, dus volwassen overigens.
Bedoel je de wens van de dochter om niet vermeld te worden? Ik zou daar geen gehoor aan geven, uit respect voor de vader/de overledene.quote:
[..]
Ik zou er van uitgaan dat iemands wensen ermee gerespecteerd zijn.
Of die van de vader, maar als het die van de dochter was, wie ben jij dan om dat te overrulen?quote:
[..]
Bedoel je de wens van de dochter om niet vermeld te worden? Ik zou daar geen gehoor aan geven, uit respect voor de vader/de overledene.
[quote Leandra]
Of die van de vader, maar als het die van de dochter was, wie ben jij dan om dat te overrulen?
[/quote]
Stel dat ik een zus had die niet op de rouwkaart had gewild uit haat t.o.v. onze vader. Als ik daar aan gehoor zou geven, dan zou ik voor mijn gevoel een oordeel over iets vellen wat absoluut niet op een rouwkaart past (dat zei Jopido hierboven heel mooi). Maar ik kan het me eigenlijk niet voorstellen, dit is bizar.
Of die van de vader, maar als het die van de dochter was, wie ben jij dan om dat te overrulen?
[/quote]
Stel dat ik een zus had die niet op de rouwkaart had gewild uit haat t.o.v. onze vader. Als ik daar aan gehoor zou geven, dan zou ik voor mijn gevoel een oordeel over iets vellen wat absoluut niet op een rouwkaart past (dat zei Jopido hierboven heel mooi). Maar ik kan het me eigenlijk niet voorstellen, dit is bizar.
Mijn tante was niet welkom op de begrafenis van haar eigen zoon omdat haar schoondochter haar niet mocht 
Echt, te bizar gewoon. Dit vind ik ook bizar als het contact tussen die dochter en haar vader verder wel normaal was.
Echt, te bizar gewoon. Dit vind ik ook bizar als het contact tussen die dochter en haar vader verder wel normaal was.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
blijkbaar heb je dit zelf nooit meegemaakt want het is niet zoquote:
[..]
Ja, ik ben het hier mee eens... de geschiedenis, de band die je als ouder met je kind hebt, stijgt uit boven alles wat met ruzie/onenigheid/haat te maken heeft. Je kunt in het dagelijks leven iemand van alles toewensen, maar niet vermelden op een rouwkaart... nee... dat gaat mij te ver...
Heel veel groetjes, Catch22
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
Nee, denk het niet. Ik begreep via mijn broer dat mijn nichtje al lang niet meer welkom is in die familie en als ze al niet op de rouwkaart staat, nee, die zal niet uitgenodigd zijn.quote:
Is ze wel uitgenodigd voor de begrafenis/crematie?
Overigens: ik heb als volle nicht, óók geen rouwkaart gehad. Dat is al de derde keer, toen bijvoorbeeld de tweede vrouw van deze oom overleed (niet mijn 'echte' tante dus maar wel iemand die ik als kind nog had meegemaakt) wist ik ook van niks en kwam ik er pas na de begrafenis achter. Dat vond ik heel stuitend. Ik heb dat hen laten weten maar kennelijk bepalen ze zelf wel hoe of wat want nu dus weer geen rouwkaart ontvangen.
Maar ik herken daar die familie wel in: hard zijn en niet aanvoelen wat je een ander ermee aandoet.
Nee, dat contact tussen haar en haar vader was ook heel ernstig verstoord. Maar in jouw voorbeeld herken ik wel hetzelfde in: beslissen dat iemand er niet bij mag zijn terwijl je daar niet over mág beslissen. Als iemand overlijdt dan is het normaal dat je toch wat milder denkt en oordeelt en je haat jegens iemand niet in álles doortrekt.quote:
Mijn tante was niet welkom op de begrafenis van haar eigen zoon omdat haar schoondochter haar niet mocht
Jij vindt dat het niet zo is. Oké.quote:
[..]
blijkbaar heb je dit zelf nooit meegemaakt want het is niet zo
Ik blijf het vreemd vinden dat je kennelijk niet weet hoe het zit, maar het op voorhand wel veroordeelt.
Overigens maak ik uit je opmerking 'je "echte" tante' op dat deze oom geen bloedband met je heeft, en na het huwelijk met je echte tante (of haar overlijden) opnieuw getrouwd is, en je bij het overlijden van echtgenote #2 (die dan dus niets van jou was) ook geen uitnodiging gehad hebt.
Dus hoezo zou je een volle nicht zijn? Dat ben je hoogstens van zijn kinderen als hij geen broer van je vader of moeder is.
En nee, je hebt kennelijk geen ervaring met zulke dingen, ik weet dat een vriendin ook niet op de rouwkaart van haar vader stond, en dat maakte haar ook niets uit, ze heeft de erfenis ook verworpen.
Bij een andere vriendin verwacht ik dat ze niet op de kaart zal staan als haar vader overlijdt.
Bijzonder detail: ze zijn allebei enig kind.
Overigens maak ik uit je opmerking 'je "echte" tante' op dat deze oom geen bloedband met je heeft, en na het huwelijk met je echte tante (of haar overlijden) opnieuw getrouwd is, en je bij het overlijden van echtgenote #2 (die dan dus niets van jou was) ook geen uitnodiging gehad hebt.
Dus hoezo zou je een volle nicht zijn? Dat ben je hoogstens van zijn kinderen als hij geen broer van je vader of moeder is.
En nee, je hebt kennelijk geen ervaring met zulke dingen, ik weet dat een vriendin ook niet op de rouwkaart van haar vader stond, en dat maakte haar ook niets uit, ze heeft de erfenis ook verworpen.
Bij een andere vriendin verwacht ik dat ze niet op de kaart zal staan als haar vader overlijdt.
Bijzonder detail: ze zijn allebei enig kind.
Het is de broer van mijn vader, dus mijn volle oom. Echtgenote #2 was dus geen familie, maar als kind heb ik bij hen gelogeerd dus ik kende haar ook al heel lang.quote:
Ik blijf het vreemd vinden dat je kennelijk niet weet hoe het zit, maar het op voorhand wel veroordeelt.
Overigens maak ik uit je opmerking 'je "echte" tante' op dat deze oom geen bloedband met je heeft, en na het huwelijk met je echte tante of haar overlijden opnieuw getrouwd is, en je bij het overlijden van echtgenote #2 (die dan dus niets van jou was) ook geen uitnodiging gehad hebt.
Dus hoezo zou je een volle nicht zijn? Dat ben je hoogstens van zijn kinderen als hij geen broer van je vader of moeder is.
En nee, je hebt kennelijk geen ervaring met zulke dingen, ik weet dat een vriendin ook niet op de rouwkaart van haar vader stond, en dat maakte haar ook niets uit, ze heeft de erfenis ook verworpen.
Bij een andere vriendin verwacht ik dat ze niet op de kaart zal staan als haar vader overlijdt.
Bijzonder detail: ze zijn allebei enig kind.
Ook al heb ik hier geen ervaring mee, ik vind het héél, héél heftig om niet op een rouwkaart te willen, danwel geweigerd te worden.
Dat mag en dat kan, maar dan maakt nog steeds iedereen zijn eigen keuzes. En afhankelijk van wat er is voorgevallen, kan zoiets dan gebeuren. Ik snap het best wel. Zo'n bloedband betekent niet dat alles maar gepikt wordt. Genoeg mensen die dat contact verbroken hebben.quote:
Ook al heb ik hier geen ervaring mee, ik vind het héél, héél heftig om niet op een rouwkaart te willen, danwel geweigerd te worden.
Net als dat ze jou als volle nicht niet hebben uitgenodigd: blijkbaar vonden ze de band niet dusdanig dat ze je de mogelijkheid wilden bieden zelf afscheid te nemen. Daar mag jij van alles van vinden, maar jouw mening is niet belangrijker dan die van hen. Ze zullen hun redenen hebben.
Enige lastige is, dat wanneer later uitkomt dat de redenen niet kies zijn, het moment van afscheid niet teruggedraaid of overgedaan kan worden. Maar dat geldt andersom ook (als zus wel wordt uitgenodigd en het wordt een drama, is zelf het laatste moment nog verpest).
Schip ahoy!
Wat JoPiDo eerder schreef, dat trof me. Dat je geen oordeel over iemand velt via een rouwkaart. En dat geldt wat mij betreft ook als het gaat om het op de hoogte brengen van een volle nicht van het overlijden van haar oom. In dit geval ik dus. Ik vermoed omdat ik niet op familie-dingen verschijn, al heel lang niet meer. Iets anders kan ik niet verzinnen want trammelant veroorzaak ik toch écht niet.quote:
[..]
Dat mag en dat kan, maar dan maakt nog steeds iedereen zijn eigen keuzes. En afhankelijk van wat er is voorgevallen, kan zoiets dan gebeuren. Ik snap het best wel. Zo'n bloedband betekent niet dat alles maar gepikt wordt. Genoeg mensen die dat contact verbroken hebben.
Net als dat ze jou als volle nicht niet hebben uitgenodigd: blijkbaar vonden ze de band niet dusdanig dat ze je de mogelijkheid wilden bieden zelf afscheid te nemen. Daar mag jij van alles van vinden, maar jouw mening is niet belangrijker dan die van hen. Ze zullen hun redenen hebben.
Van het overlijden en de begrafenis van mijn tante, heb ik toen niet geweten. Dit keer ben ik gelukkig gebeld door mijn vader en mijn broers. Maar ondanks dat ik eerder aan die kant van de familie heb laten weten gekrenkt te zijn doordat ik niet wist van het overlijden van mijn tante, heb ik nu voor de derde keer bij een overlijden aan die kant, geen kaart ontvangen. Ik hoef dus wat hen betreft, niet op de hoogte gesteld te worden van het overlijden van mijn oom. En dat, dat vind ik aanmatigend en dat heb ik niet verdiend. Het enige wat ik vraag, is om op de hoogte gesteld te worden. Maar dat vindt iemand aan die kant, kennelijk niet nodig. Hard hoor. Nogal gevoelloos vind ik het.
Als ze je broers wel een kaart sturen en jou niet, vind ik dat ook vreemd. Het gebeurt bij ons wel dat bijv. alleen mijn moeder een krijgt, maar dan brengt die alle kinderen wel z.s.m. op de hoogte.
The love you take is equal to the love you make.
Ja, ik stond ook niet vermeld op de rouwkaart van mijn vader. Omdat ik al sinds mijn zeventiende zwaar met hem gebrouilleerd was. Eigen keuze geweest, zou een beetje hypocriet zijn geweest om nu opeens als liefhebbende rouwende op die kaart te staan.quote:Op donderdag 6 november 2014 22:04 schreef Boca_Raton het volgende:
Van mijn broer kreeg ik een kopie van de rouwkaart van mijn oom die afgelopen weekend is overleden (op de een of andere manier sta ik zelf niet op de lijst voor zo'n kaart).
Tot mijn grote schrik zag ik dat mijn nichtje (als dochter van de overledene) niet vermeld stond. Wel alle andere kinderen met partner en kinderen.
Nu weet ik dat er grote problemen waren tussen mijn nichtje en haar broers en zussen (totaal 7). Maar om iemand niet te vermelden op een rouwkaart.... ik ben echt geschokt.
Heeft iemand dit ooit zelf ook meegemaakt en wat was de reden?
[ Bericht 0% gewijzigd door Copycat op 07-11-2014 09:40:25 ]
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ja Lienekien.quote:
Als ze je broers wel een kaart sturen en jou niet, vind ik dat ook vreemd. Het gebeurt bij ons wel dat bijv. alleen mijn moeder een krijgt, maar dan brengt die alle kinderen wel z.s.m. op de hoogte.
Mijn vader heeft maar één broer: mijn - nu overleden - oom. Dus het zijn twee broers en geen zussen. Mijn oom heeft 7 kinderen, mijn vader 3. Ik ben dus maar met twee broers. Mijn broers krijgen wél een kaart, ik niet. Dit is op z'n minst, zeer onzorgvuldig te noemen.
Ik heb trouwens wel de tekst van het bidprentje geschreven, puur professioneel en als een soort van laatste woord. Werkte heel therapeutisch.
En ik was, samen met mijn moeder, op de begrafenis. Om mijn broer, zus en hun gezinnen te steunen.
En ik was, samen met mijn moeder, op de begrafenis. Om mijn broer, zus en hun gezinnen te steunen.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
CC, ik zie het niet als 'liefhebbende rouwende'. Maar als het feit dat je een kind van de overledene bent. Een nabestaande. Om de één wel te noemen en de ander niet, dat heeft iets onnatuurlijks voor mij. Alsof de opsteller van de rouwkaart zelf wel even beslist wie er nog familie is en niet. Dat beslis je niet, dat ben je of ben je niet. Zo zie ik het.quote:
[..]
Ja, ik stond ook niet vermeld op de rouwkaart van mijn vader. Omdat ik al sinds mijn zeventiende zwaar met hem gebrouilleerd was. Eigen keuze geweest, zouden beetje hypocriet zijn geweest om nu opeens als liefhebbende rouwende op die kaart te staan.
Bij een overlijden wordt een mens toch op z'n minst éven wat milder. Afscheid nemen kun je maar één keer. Genoemd worden op een rouwkaart, ook.
Ik voel me geen nabestaande van mijn vader.
En ik heb daar heus wel diep over nagedacht toentertijd, maar juist daardoor tot het besluit gekomen dat een afgesloten hoofdstuk ook echt een afgesloten hoofdstuk is. Heeft me door de jaren heen al veel te veel kruim gekost.
Nooit spijt gehad van mijn beslissing, dat sterkt mijn gedachte dat het de juiste is geweest.
En ik heb daar heus wel diep over nagedacht toentertijd, maar juist daardoor tot het besluit gekomen dat een afgesloten hoofdstuk ook echt een afgesloten hoofdstuk is. Heeft me door de jaren heen al veel te veel kruim gekost.
Nooit spijt gehad van mijn beslissing, dat sterkt mijn gedachte dat het de juiste is geweest.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Daar is ongetwijfeld heel veel aan voorafgegaan. Daar kan ik me dan nog wel iets bij indenken (het kan heel idioot lopen tussen ouders en kinderen, geloof ik onmiddellijk). Laat ik dan zeggen: als ik als buitenstaander een nabestaande niet genoemd zie worden op een rouwkaart, dan ben ik geschokt.quote:
Ik voel me geen nabestaande van mijn vader.
En ik heb daar heus wel diep over nagedacht toentertijd, maar juist daardoor tot het besluit gekomen dat een afgesloten hoofdstuk ook echt een afgesloten hoofdstuk is. Heeft me door de jaren heen al veel te veel kruim gekost.
Nooit spijt gehad van mijn beslissing, dat sterkt mijn gedachte dat het de juiste is geweest.
Ik was hele dikke vriendinnen met mijn nichtje vroeger, hoe kan ik nou als 'insider' dit zo aanzien? Ook al weet ik dat mijn nichtje inmiddels geen heilig boontje meer is, bepaald niet. En wie weet wilde zij dit zelf niet, weet ik ook niet. Maar het heeft iets heel bizars. Ik was gister zo geschokt dat ik de hele ochtend m'n draai kwijt was. Gewoon van de kaart.
Volgens mij wisten heel veel mensen niet eens dat mijn vader drie kinderen had. Zelfs zijn laatste vriendin was nogal shocked toen ze mij zag. Die heb ik wegens omstandigheden trouwens wel drie dagen te logeren gehad na zijn overlijden. Grappige situatie: 'Ja, nu snap ik wel dat Simon en jij veel ruzie hadden, Simon is heel netjes en jij bent best slordig.' Heb het maar zo gelaten 
.
De familie aan mijn vaders kant wist natuurlijk wel van mijn bestaan, maar zij snapten ook zonder woorden mijn beweegredenen. Die hebben me niks negatiefs nagedragen. En op de begrafenis kwam ik mijn lievelingsoom van vroeger weer tegen, waarmee ik daarna weer regelmatig contact heb gekregen. Ook de band met mijn broer en zus is hierna juist sterker geworden. En zo kreeg het toch nog een silver lining.
De erfenis heb ik trouwens ook geweigerd.
.De familie aan mijn vaders kant wist natuurlijk wel van mijn bestaan, maar zij snapten ook zonder woorden mijn beweegredenen. Die hebben me niks negatiefs nagedragen. En op de begrafenis kwam ik mijn lievelingsoom van vroeger weer tegen, waarmee ik daarna weer regelmatig contact heb gekregen. Ook de band met mijn broer en zus is hierna juist sterker geworden. En zo kreeg het toch nog een silver lining.
De erfenis heb ik trouwens ook geweigerd.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Het zal aan mij liggen, maar ik vind dit vrij "normaal" eigenlijk. Natuurlijk is het op zich heftig dat families/gezinnen zo ontwricht kunnen raken, maar in het licht daarvan bezien vind ik dit soort dingen eigenlijk vrij "logisch". Het hangt vanzelfsprekend van alle ins en outs af, maar als die twee al jaren gebrouilleerd waren, die dochter duidelijk te kennen gegeven heeft niet op die kaart te willen en/of het was meer dan duidelijk dat die vader dat zo gewild had, dan vind ik het juist vreemd (en in de laatste twee gevallen zelfs asociaal!) als die dochter wél op de rouwkaart had gestaan.
Ik heb toevallig een hele sterke (maar ook niet probleemloze) band met mijn ouders, maar in het algemeen bekeken zie ik familie niet als heilig. Ik ken ontiegelijk veel gevallen van een verstoorde ouder/kind- relatie. Alleen in mijn directe omgeving al hebben er een aantal definitief gebroken: mijn vader en zijn broers en zus met hun moeder, mijn vriend met zijn beide ouders, één van mijn lievelingsooms met zijn zoon etc. (topje van de ijsberg). Wat rouwkaart(en) betreft, verliep of zal het op dezelfde manier verlopen als jij hier nu beschrijft denk ik. Reden:
Ik heb toevallig een hele sterke (maar ook niet probleemloze) band met mijn ouders, maar in het algemeen bekeken zie ik familie niet als heilig. Ik ken ontiegelijk veel gevallen van een verstoorde ouder/kind- relatie. Alleen in mijn directe omgeving al hebben er een aantal definitief gebroken: mijn vader en zijn broers en zus met hun moeder, mijn vriend met zijn beide ouders, één van mijn lievelingsooms met zijn zoon etc. (topje van de ijsberg). Wat rouwkaart(en) betreft, verliep of zal het op dezelfde manier verlopen als jij hier nu beschrijft denk ik. Reden:
quote:
Ik voel me geen nabestaande van mijn vader.
En ik heb daar heus wel diep over nagedacht toentertijd, maar juist daardoor tot het besluit gekomen dat een afgesloten hoofdstuk ook echt een afgesloten hoofdstuk is. Heeft me door de jaren heen al veel te veel kruim gekost.
Nooit spijt gehad van mijn beslissing, dat sterkt mijn gedachte dat het de juiste is geweest.
Tails tell tales
quote:
[..]
Ik zou er van uitgaan dat iemands wensen ermee gerespecteerd zijn.
quote:
[..]
Of die van de vader, maar als het die van de dochter was, wie ben jij dan om dat te overrulen?
Dit, dit en dit.quote:
Ik blijf het vreemd vinden dat je kennelijk niet weet hoe het zit, maar het op voorhand wel veroordeelt.
(knip)
Tails tell tales
Als ik weet dat er problemen zijn tussen mijn nichtje en haar familie en ik zie haar niet op de rouwkaart staan, dan is het toch niet zo gek dat ik concludeer dat iemand of zijzelf, haar niet op die kaart heeft gewild. En daar heb ik dan een mening over ja. Natuurlijk.
Maar misschien speelt ook mee dat ik zelf geen rouwkaart heb ontvangen. Alweer niet, ondanks dat ik heb aangegeven dat ik er prijs op stel. Er wordt voor mij beslist dat ik niet op de hoogte gebracht hoef te worden van het overlijden van mijn oom. En dat verdien ik niet, vind ik zelf.
Maar misschien speelt ook mee dat ik zelf geen rouwkaart heb ontvangen. Alweer niet, ondanks dat ik heb aangegeven dat ik er prijs op stel. Er wordt voor mij beslist dat ik niet op de hoogte gebracht hoef te worden van het overlijden van mijn oom. En dat verdien ik niet, vind ik zelf.
Je wist ook dat de relatie tussen die dochter en die vader verstoord was (dus niet alleen tussen die dochter en de rest)...quote:
Als ik weet dat er problemen zijn tussen mijn nichtje en haar familie en ik zie haar niet op de rouwkaart staan, dan is het toch niet zo gek dat ik concludeer dat iemand of zijzelf, haar niet op die kaart heeft gewild. En daar heb ik dan een mening over ja. Natuurlijk.
Maar misschien speelt ook mee dat ik zelf geen rouwkaart heb ontvangen. Alweer niet, ondanks dat ik heb aangegeven dat ik er prijs op stel. Er wordt voor mij beslist dat ik niet op de hoogte gebracht hoef te worden van het overlijden van mijn oom. En dat verdien ik niet, vind ik zelf.
Tja, ik kan mij aan de ene kant wel voorstellen dat je het erg vervelend vindt dat je geen rouwkaart hebt ontvangen (zeker als je dat na een eerdere keer hebt aangegeven) maar aan de andere kant, als jij al jaren niet meer bij familiebijeenkomsten aanwezig bent (je beduidend minder contact met die familie hebt dan je broers?) vind ik ook dát niet zo heel erg vreemd eigenlijk...
Tails tell tales
Ik vind het achterlijk, alsof een extra kaartje zoveel moeite kost. Waar bemoeid die familie zich mee?!quote:
[..]
Je wist ook dat de relatie tussen die dochter en die vader verstoord was (dus niet alleen tussen die dochter en de rest)...
Tja, ik kan mij aan de ene kant wel voorstellen dat je het erg vervelend vindt dat je geen rouwkaart hebt ontvangen (zeker als je dat na een eerdere keer hebt aangegeven) maar aan de andere kant, als jij al jaren niet meer bij familiebijeenkomsten aanwezig bent (je beduidend minder contact met die familie hebt dan je broers?) vind ik ook dát niet zo heel erg vreemd eigenlijk...
Het gaat niet om "moeite" en/of "bemoeien". Als je geen/weinig contact (meer) hebt, verlopen dat soort dingen nou éénmaal wel eens zo.quote:
[..]
Ik vind het achterlijk, alsof een extra kaartje zoveel moeite kost. Waar bemoeid die familie zich mee?!
Tails tell tales
Dus omdat JIJ toevallig een nicht de laatste tijd niet meer gezien hebt, vind JIJ het gerechtvaardigd om geen kaartje te sturen? Lekkere egocentrische gedachtegang.quote:
[..]
Het gaat niet om "moeite" en/of "bemoeien". Als je geen/weinig contact (meer) hebt, verlopen dat soort dingen nou éénmaal wel eens zo.
Daarom plaatsen normale, beschaafde mensen een rouwadvertentie, om te voorkomen dat vergeten mensen niet geïnformeerd worden over iemands overlijden. Of zet JIJ daar ook bij 'behalve voor nicht dinges, want die heb ik al jaren niet meer gezien'?!
Waar bemoei je je mee.
Waarom ga je opeens tegen mij persoonlijk te keer?quote:
[..]
Dus omdat JIJ toevallig een nicht de laatste tijd niet meer gezien hebt, vind JIJ het gerechtvaardigd om geen kaartje te sturen? Lekkere egocentrische gedachtegang.
Daarom plaatsen normale, beschaafde mensen een rouwadvertentie, om te voorkomen dat vergeten mensen niet geïnformeerd worden over iemands overlijden. Of zet JIJ daar ook bij 'behalve voor nicht dinges, want die heb ik al jaren niet meer gezien'?!
Waar bemoei je je mee.
Tails tell tales
Als je destijds al niet eens wist dat die tante overleden was, dan is er kennelijk weinig contact, en soms maken mensen bij dit soort dingen gewoon een keuze, de keuze voor de mensen waarmee ze wel contact hadden en het niet uitnodigen van de mensen waarmee ze geen contact (meer) hadden.
Als je broers daar nog wel over de vloer kwamen, maar jij en 24 andere neefjes en nichtjes niet, op basis waarvan zou jij dan uitgenodigd moeten worden en die 24 andere neefjes en nichtjes niet?
Bij mij is de kerstkaartenlijst een behoorlijke leidraad, die gebruiken we zo ongeveer als basis voor dit soort uitnodigingen, en ja, daar staan 2 neefjes wel op, 3 nichtjes niet, en van de andere kant de nicht uit het gezin wel, en de neef niet.
Overigens staan ze wel allemaal bij mijn ouders op de kerstkaartenlijst, dus in het geval van hun overlijden zouden ze wel allemaal uitgenodigd worden.
Als je broers daar nog wel over de vloer kwamen, maar jij en 24 andere neefjes en nichtjes niet, op basis waarvan zou jij dan uitgenodigd moeten worden en die 24 andere neefjes en nichtjes niet?
Bij mij is de kerstkaartenlijst een behoorlijke leidraad, die gebruiken we zo ongeveer als basis voor dit soort uitnodigingen, en ja, daar staan 2 neefjes wel op, 3 nichtjes niet, en van de andere kant de nicht uit het gezin wel, en de neef niet.
Overigens staan ze wel allemaal bij mijn ouders op de kerstkaartenlijst, dus in het geval van hun overlijden zouden ze wel allemaal uitgenodigd worden.
Op basis waarvan concludeer je dat het alleen om dat ene nichtje gaat?quote:
[..]
Ik vind het achterlijk, alsof een extra kaartje zoveel moeite kost. Waar bemoeid die familie zich mee?!
Misschien zijn er behalve TS nog een dozijn neefjes en nichtjes die al jaren geen contact meer met oom Piet hadden.
Het is toch niet een onderscheid naar met wie je wel en niet graag omgaat? Het gaat erom dat mensen de gelegenheid krijgen om afscheid te nemen. Ik vind kijken wie je een kerstkaart stuurt wat anders dan bepalen wie wel of niet de gelegenheid krijgt om afscheid te nemen van een overledene.
The love you take is equal to the love you make.
Een kaart sturen is een uitnodiging sturen, en als jij als familie geen behoefte hebt aan 150 man die je verder nooit ziet, laat staan hun koffie en cake betalen, dan kan ik me zo voorstellen dat je het aantal uitnodigingen beperkt tot degene van wie je het wel van belang vindt dat ze aanwezig zijn.quote:
Het is toch niet een onderscheid naar met wie je wel en niet graag omgaat? Het gaat erom dat mensen de gelegenheid krijgen om afscheid te nemen. Ik vind kijken wie je een kerstkaart stuurt wat anders dan bepalen wie wel of niet de gelegenheid krijgt om afscheid te nemen van een overledene.
Daarbij is er meestal nog een advertentie in de krant, en horen neefjes en nichtjes het sowieso vaak wel via de ouders.
Ik zie het niet zo als een probleem om serieus te schiften in wie wel en geen uitnodiging te sturen, maar ik weet op voorhand al dat ik bij het overlijden van mijn vader veel meer uitnodigingen zal moeten versturen dan bij het overlijden van mijn moeder, dus in het geval van mijn vader zal ik wellicht ook wat makkelijker zijn in "die ook maar een kaartje", want daar staat het toch al bol van de personen en instanties die ik niet ken, nooit gezien heb en nooit weer zal zien.
En indien het mijzelf betreft vind ik het echt niet nodig dat mijn man en kinderen de hand moeten schudden met een voorraad nichtjes die ik niet uit kan staan.... sterker nog; als maar 1 uit een gezin van 3 kinderen wordt uitgenodigd zou ik dat meer dan prima vinden, want de anderen hebben niets op mijn begrafenis te zoeken.
jij bent echt niet goedquote:
[..]
Een kaart sturen is een uitnodiging sturen, en als jij als familie geen behoefte hebt aan 150 man die je verder nooit ziet, laat staan hun koffie en cake betalen, dan kan ik me zo voorstellen dat je het aantal uitnodigingen beperkt tot degene van wie je het wel van belang vindt dat ze aanwezig zijn.
Daarbij is er meestal nog een advertentie in de krant, en horen neefjes en nichtjes het sowieso vaak wel via de ouders.
Ik zie het niet zo als een probleem om serieus te schiften in wie wel en geen uitnodiging te sturen, maar ik weet op voorhand al dat ik bij het overlijden van mijn vader veel meer uitnodigingen zal moeten versturen dan bij het overlijden van mijn moeder, dus in het geval van mijn vader zal ik wellicht ook wat makkelijker zijn in "die ook maar een kaartje", want daar staat het toch al bol van de personen en instanties die ik niet ken, nooit gezien heb en nooit weer zal zien.
En indien het mijzelf betreft vind ik het echt niet nodig dat mijn man en kinderen de hand moeten schudden met een voorraad nichtjes die ik niet uit kan staan.... sterker nog; als maar 1 uit een gezin van 3 kinderen wordt uitgenodigd zou ik dat meer dan prima vinden, want de anderen hebben niets op mijn begrafenis te zoeken.
'ik heb geen zin om hun koffie en cake te betalen, dus ze zoeken het maar uit met hun familie'
en dan ook nog je eigen begrafenis met die van je ouders vergelijken. Het zegt natuurlijk al genoeg over jou dat je nichtjes hebt 'die je niet uit kunt staan', daaruit blijkt al een bepaalde maten van egoïsme en een beperkt empathisch vermogen.Ik lees zelden zulke egoïstische, egocentrische dingen als vandaag in dit topic.
Het zegt ook genoeg dat het vooral de vrouwen zijn die dit soort gedrag als normaal ervaren.
Tuurlijk joh, wat jij wilt.quote:
[..]
jij bent echt niet goed
'ik heb geen zin om hun koffie en cake te betalen, dus ze zoeken het maar uit met hun familie'
Ik lees zelden zulke egoïstische, egocentrische dingen als vandaag in dit topic.
Het zegt ook genoeg dat het vooral de vrouwen zijn die dit soort gedrag als normaal ervaren.
Mag ik lekker zelf weten dat ik geen behoefte heb aan een grote begrafenis, met een voorraad hypocrieten die niet hoeven te komen janken dat het zo erg is dat ik dood ben?
Als het aan mij ligt wordt het zelfs een besloten gebeuren. Mag ook niet?
Ik verbaas me echt over de heftigheid van sommige emoties. Alsof je niet even een paar seconde de hand kan schudden van een nicht 'die je niet kunt uitstaan' maar wel de moeite heeft genomen om naar het afscheid van je vader te komen.quote:
[..]
Een kaart sturen is een uitnodiging sturen, en als jij als familie geen behoefte hebt aan 150 man die je verder nooit ziet, laat staan hun koffie en cake betalen, dan kan ik me zo voorstellen dat je het aantal uitnodigingen beperkt tot degene van wie je het wel van belang vindt dat ze aanwezig zijn.
Daarbij is er meestal nog een advertentie in de krant, en horen neefjes en nichtjes het sowieso vaak wel via de ouders.
Ik zie het niet zo als een probleem om serieus te schiften in wie wel en geen uitnodiging te sturen, maar ik weet op voorhand al dat ik bij het overlijden van mijn vader veel meer uitnodigingen zal moeten versturen dan bij het overlijden van mijn moeder, dus in het geval van mijn vader zal ik wellicht ook wat makkelijker zijn in "die ook maar een kaartje", want daar staat het toch al bol van de personen en instanties die ik niet ken, nooit gezien heb en nooit weer zal zien.
En indien het mijzelf betreft vind ik het echt niet nodig dat mijn man en kinderen de hand moeten schudden met een voorraad nichtjes die ik niet uit kan staan.... sterker nog; als maar 1 uit een gezin van 3 kinderen wordt uitgenodigd zou ik dat meer dan prima vinden, want de anderen hebben niets op mijn begrafenis te zoeken.
The love you take is equal to the love you make.
Bij mijn vader sta ik waarschijnlijk toch al een lamme arm te schudden, daarbij lees je niet goed, die nichtjes hoeven niet naar mijn begrafenis te komen, dat ze in ons geval wel uitgenodigd worden voor de crematies van mijn ouders is vrijwel onontkoombaar.quote:
[..]
Ik verbaas me echt over de heftigheid van sommige emoties. Alsof je niet even een paar seconde de hand kan schudden van een nicht 'die je niet kunt uitstaan' maar wel de moeite heeft genomen om naar het afscheid van je vader te komen.
Het ging in je post voornamelijk over de begrafenis van je vader.quote:
[..]
Tuurlijk joh, wat jij wilt.
Mag ik lekker zelf weten dat ik geen behoefte heb aan een grote begrafenis, met een voorraad hypocrieten die niet hoeven te komen janken dat het zo erg is dat ik dood ben?
Als het aan mij ligt wordt het zelfs een besloten gebeuren. Mag ook niet?
Dat is wel kenmerk nummer 1, dat een egoïst vooral zelf niet doorheeft dat het een egoïst is.
Lekker boeiend. Ik zou er ook niet om malen als er probleem zijn in de familie.quote:
Van mijn broer kreeg ik een kopie van de rouwkaart van mijn oom die afgelopen weekend is overleden (op de een of andere manier sta ik zelf niet op de lijst voor zo'n kaart).
Tot mijn grote schrik zag ik dat mijn nichtje (als dochter van de overledene) niet vermeld stond. Wel alle andere kinderen met partner en kinderen.
Nu weet ik dat er grote problemen waren tussen mijn nichtje en haar broers en zussen (totaal 7). Maar om iemand niet te vermelden op een rouwkaart.... ik ben echt geschokt.
Heeft iemand dit ooit zelf ook meegemaakt en wat was de reden?
Of je gaat eens lezen, het ging helemaal niet voornamelijk over de begrafenis van mijn vader.quote:
[..]
Het ging in je post voornamelijk over de begrafenis van je vader.
Dat is wel kenmerk nummer 1, dat een egoïst vooral zelf niet doorheeft dat het een egoïst is.
Ik snap geloof ik al niet waarom je er nu al bij stilstaat wie er wel en niet naar jouw begrafenis mag komen.quote:
[..]
Bij mijn vader sta ik waarschijnlijk toch al een lamme arm te schudden, daarbij lees je niet goed, die nichtjes hoeven niet naar mijn begrafenis te komen, dat ze in ons geval wel uitgenodigd worden voor de crematies van mijn ouders is vrijwel onontkoombaar.
The love you take is equal to the love you make.
Laten we het er maar op houden dat ik blij ben dat ik geen familie van je ben.quote:
[..]
Of je gaat eens lezen, het ging helemaal niet voornamelijk over de begrafenis van mijn vader.
Omdat er niets mis is met het tijdig regelen van zulke zaken, ik weet ook waar ik begraven wil worden, of is dat ook al raar?quote:
[..]
Ik snap geloof ik al niet waarom je er nu al bij stilstaat wie er wel en niet naar jouw begrafenis mag komen.
Op zich wel eens, maar je kunt ook niet iedereen een kaart sturen die de overledene ooit gekend heeft. Je zult ergens een grens moeten trekken en er vanuit moeten gaan dat de overige "belanghebbenden" wel op een andere manier op de hoogte zullen worden gesteld (waaronder door middel van rouwadvertenties en "hearsay").quote:
Het is toch niet een onderscheid naar met wie je wel en niet graag omgaat? Het gaat erom dat mensen de gelegenheid krijgen om afscheid te nemen. Ik vind kijken wie je een kerstkaart stuurt wat anders dan bepalen wie wel of niet de gelegenheid krijgt om afscheid te nemen van een overledene.
Ik heb tot op heden (gelukkig) nog nooit iets van doen gehad met de organisatorische kant van een begrafenis/crematie en alles daaromheen, maar ik zou zelf denk ik zo veel mogelijk schipperen tussen "wat had de overledene graag gewild?" en "wat mag er in praktische zin als nabestaande van je worden verwacht?". Ik kan mij voorstellen dat het sturen van een rouwkaart aan iemand met wie er (al jaren) weinig/geen contact (meer) onderhouden wordt, dan afvalt. Tenzij bekend is dat diegene nog wel veel/goed contact met de overledene had, maar uit het verhaal van TS haal ik dat niet.
Ik heb ook wel eens geen rouwkaart ontvangen, waar andere familieleden die wel gekregen hadden. Voor zover ik weet had dat geen specifieke reden, anders dan dat ik (nog) maar weinig contact met de overledene en de rouwkaartverstuurders had. Ik voelde mij daardoor toen totaal niet beledigd verder.
Tails tell tales
Ze heeft oma met een hamer bewerkt? Of is oma door de "emoties en stress" overleden?quote:
[..]
Zeker. Die desbetreffende tante heeft mijn oma eigenhandig het graf in gewerkt.
Ja precies, ik ben geen vage bekende, ik ben familie. Die vroeger véél met hen heeft opgetrokken en regelmatig heeft gelogeerd bij de overledene. Dus géén vage kennis!quote:
[..]
Ik vind het achterlijk, alsof een extra kaartje zoveel moeite kost. Waar bemoeid die familie zich mee?!
Het kost inderdaad maar één postzegel en één kaart, voor één nicht. Van die andere kant weet ik het niet, maar om zo'n duidelijk onderscheid te maken.... werkelijk....
"Vroeger" en er zullen wel meer mensen zijn aan wie er geen kaart is verstuurd...quote:
[..]
Ja precies, ik ben geen vage bekende, ik ben familie. Die vroeger véél met hen heeft opgetrokken en regelmatig heeft gelogeerd bij de overledene. Dus géén vage kennis!
Het kost inderdaad maar één postzegel en één kaart, voor één nicht. Van die andere kant weet ik het niet, maar om zo'n duidelijk onderscheid te maken.... werkelijk....
Tails tell tales
Hun eigen zus waarschijnlijk ja. Die er niet opstaat.quote:
[..]
"Vroeger" en er zullen wel meer mensen zijn aan wie er geen kaart is verstuurd...
Als er méér directe familieleden zijn zou ik dat ook héél vreemd vinden.quote:
[..]
"Vroeger" en er zullen wel meer mensen zijn aan wie er geen kaart is verstuurd...
Waarom zo rancuneus... zelfs na je overlijden nog... ik denk dat mijn rancune dat niet overleeft... het houdt toch een keer óp...?quote:
En indien het mijzelf betreft vind ik het echt niet nodig dat mijn man en kinderen de hand moeten schudden met een voorraad nichtjes die ik niet uit kan staan.... sterker nog; als maar 1 uit een gezin van 3 kinderen wordt uitgenodigd zou ik dat meer dan prima vinden, want de anderen hebben niets op mijn begrafenis te zoeken.
Hoezo rancuneus? Als ik een kleine begrafenis wil, dan mag dat toch gewoon?quote:
[..]
Waarom zo rancuneus... zelfs na je overlijden nog... ik denk dat mijn rancune dat niet overleeft... het houdt toch een keer óp...?
En ja, dan moet je keuzes maken, en nee, dan hoeven mijn man en kinderen niet te kiezen voor mensen die ze niet eens zouden herkennen als ze ze voorbij zouden lopen op straat.
Ik ben absoluut van mening hoor, dat de belangen van de overledene en degenen die afscheid willen (kunnen) nemen op zo'n moment voor andere belangen gaan, maar er zijn gewoon grenzen in praktische zin. Als jij zelf al aangeeft dat er tussen jou en die familieleden nauwelijks contact is EN je met jouw oom ook al heel lang geen contact meer had... tja...
Overigens krijg ik nu een beetje het idee, dat hier de gedachte heerst dat mensen die geen rouwkaart hebben ontvangen ook niet op/bij de begrafenis/crematie welkom zijn? Wat mij betreft is iedereen welkom die daar behoefte aan heeft, tenzij ik zou weten dat de overledene dat zeer zeker niet op prijs zou hebben gesteld... wie er daadwerkelijk wel/niet een rouwkaart ontvangen heeft, staat daar in mijn ogen verder los van.
Overigens krijg ik nu een beetje het idee, dat hier de gedachte heerst dat mensen die geen rouwkaart hebben ontvangen ook niet op/bij de begrafenis/crematie welkom zijn? Wat mij betreft is iedereen welkom die daar behoefte aan heeft, tenzij ik zou weten dat de overledene dat zeer zeker niet op prijs zou hebben gesteld... wie er daadwerkelijk wel/niet een rouwkaart ontvangen heeft, staat daar in mijn ogen verder los van.
Tails tell tales
Alles mag. Dat is het punt niet. Maar je houdt geen rekening met de gevoelens van andere mensen, die misschien heel graag afscheid komen nemen. Omdat ze - bijvoorbeeld - wél een band met je hebben gevoeld, je wél gewaardeerd hebben. Zoiets. Ze krijgen de kans niet eens. Jij beslist al voor hen. En dat vind ik niet zo correct in álle gevallen.quote:
[..]
Hoezo rancuneus? Als ik een kleine begrafenis wil, dan mag dat toch gewoon?
En ja, dan moet je keuzes maken, en nee, dan hoeven mijn man en kinderen niet te kiezen voor mensen die ze niet eens zouden herkennen als ze ze voorbij zouden lopen op straat.
Nou, dit komt omdat ik van niets wist toen mijn tante overleed (m'n oom zijn vrouw). Ik wist ook niks van een begrafenis dus. En dat is behoorlijk verkeerd gevallen. Ik wist gewoon van niks.quote:
Overigens krijg ik nu een beetje het idee, dat hier de gedachte heerst dat mensen die geen rouwkaart hebben ontvangen ook niet op/bij de begrafenis/crematie welkom zijn? Wat mij betreft is iedereen welkom die daar behoefte aan heeft, tenzij ik zou weten dat de overledene dat zeer zeker niet op prijs zou hebben gesteld... wie er daadwerkelijk wel/niet een rouwkaart ontvangen heeft, staat daar in mijn ogen verder los van.
Nou, als zij dan toch zo'n geweldige band met me hadden dan hadden ze ook wel eens langs kunnen komen of een kaartje kunnen sturen, het is niet dat ze mijn adres niet weten.quote:
[..]
Alles mag. Dat is het punt niet. Maar je houdt geen rekening met de gevoelens van andere mensen, die misschien heel graag afscheid komen nemen. Omdat ze - bijvoorbeeld - wél een band met je hebben gevoeld, je wél gewaardeerd hebben. Zoiets. Ze krijgen de kans niet eens. Jij beslist al voor hen. En dat vind ik niet zo correct in álle gevallen.
Nee, ik weet hun adres niet.
Dat dus, een rouwkaart is een expliciete uitnodiging.quote:
Ik ben absoluut van mening hoor, dat de belangen van de overledene en degenen die afscheid willen (kunnen) nemen op zo'n moment voor andere belangen gaan, maar er zijn gewoon grenzen in praktische zin. Als jij zelf al aangeeft dat er tussen jou en die familieleden nauwelijks contact is EN je met jouw oom ook al heel lang geen contact meer had... tja...
Overigens krijg ik nu een beetje het idee, dat hier de gedachte heerst dat mensen die geen rouwkaart hebben ontvangen ook niet op/bij de begrafenis/crematie welkom zijn? Wat mij betreft is iedereen welkom die daar behoefte aan heeft, tenzij ik zou weten dat de overledene dat zeer zeker niet op prijs zou hebben gesteld... wie er daadwerkelijk wel/niet een rouwkaart ontvangen heeft, staat daar in mijn ogen verder los van.
Als het verder openbaar aangekondigd is (rouwadvertentie) of via via gehoord, dan staat het mensen vrij alsnog te gaan, mits niet besloten uiteraard.
Weet je Leandra, een overlijdensbericht sturen is een teken dat je iemand op de hoogte wilt brengen van het overlijden van een bekende/familielid. Of je nou naar de begrafenis/crematie gaat of niet. Het geeft ook de mogelijkheid de familie te condoleren.quote:
[..]
Nou, als zij dan toch zo'n geweldige band met me hadden dan hadden ze ook wel eens langs kunnen komen of een kaartje kunnen sturen, het is niet dat ze mijn adres niet weten.
Nee, ik weet hun adres niet.
Stuur je er géén, dan geef je ook een signaal af....!
Nee, ik zie het sturen van een rouwkaart als expliciete uitnodiging aanwezig te zijn bij de uitvaart, en niet slechts als een op de hoogte stellen.quote:
[..]
Weet je Leandra, een overlijdensbericht sturen is een teken dat je iemand op de hoogte wilt brengen van het overlijden van een bekende/familielid. Of je nou naar de begrafenis/crematie gaat of niet. Het geeft ook de mogelijkheid de familie te condoleren.
Stuur je er géén, dan geef je ook een signaal af....!
Sterker nog; iemand een rouwkaart sturen en die vervolgens verstek zou laten gaan (en niets zou laten horen), zou ik vrij ongepast vinden.
Ah oké, ja, daar denken we dan verschillend over. Ik vat het niet zozeer op als uitnodiging voor de uitvaart, maar bovenal als het op de hoogte brengen dat een familielid is overleden. Ik vind dan wel dat je iets van je moet laten horen, dat echt wel.quote:
[..]
Nee, ik zie het sturen van een rouwkaart als expliciete uitnodiging aanwezig te zijn bij de uitvaart, en niet slechts als een op de hoogte stellen.
Sterker nog; iemand een rouwkaart sturen en die vervolgens verstek zou laten gaan (en niets zou laten horen), zou ik vrij ongepast vinden.
In de uitvaartwereld wordt het over het algemeen wel gezien als een uitnodiging.quote:
[..]
Ah oké, ja, daar denken we dan verschillend over. Ik vat het niet zozeer op als uitnodiging voor de uitvaart, maar bovenal als het op de hoogte brengen dat een familielid is overleden. Ik vind dan wel dat je iets van je moet laten horen, dat echt wel.
Daarbij kun je mensen ook na de uitvaart nog op de hoogte brengen van het overlijden.
Ja, dat is erg jammerlijk, als je daar wel graag bij had willen zijn. Je had echter al heel lang geen contact meer. Dan is het toch niet zo gek dat mensen denken dat die noodzaak tot afscheid nemen (of in ieder geval het sturen van een specifieke uitnodiging daartoe!) er ook niet zo is? Bovendien is het váák zo (in jouw geval dan niet) dat mensen wél (tijdig) op de hoogte zijn, ook al hebben ze geen rouwkaart ontvangen... Ik ben zelf best wel eens op een begrafenis/crematie geweest of vaker, heb een condoleancekaart gestuurd, m.b.t. tot een overledene waarvoor ik (zelf) geen rouwkaart had ontvangen... iets wat binnen mijn omgeving heel normaal gevonden wordt.quote:
[..]
Nou, dit komt omdat ik van niets wist toen mijn tante overleed (m'n oom zijn vrouw). Ik wist ook niks van een begrafenis dus. En dat is behoorlijk verkeerd gevallen. Ik wist gewoon van niks.
Dat ben ik dus niet met je eens. Het kán een signaal zijn. Het kan echter ook heel weinig betekenis hebben, anders dan dat er gewoon te weinig contact (meer) was. Nogmaals, ik heb wel eens hetzelfde meegemaakt en ik vatte dat toen helemaal niet zo persoonlijk op.quote:
[..]
Weet je Leandra, een overlijdensbericht sturen is een teken dat je iemand op de hoogte wilt brengen van het overlijden van een bekende/familielid. Of je nou naar de begrafenis/crematie gaat of niet. Het geeft ook de mogelijkheid de familie te condoleren.
Stuur je er géén, dan geef je ook een signaal af....!
[ Bericht 0% gewijzigd door Forbry op 07-11-2014 12:52:53 ]
Tails tell tales
Dan zou je dus eigenlijk iedereen die de overledene ooit heeft gekend een rouwkaart moeten sturen...quote:
[..]
Ah oké, ja, daar denken we dan verschillend over. Ik vat het niet zozeer op als uitnodiging voor de uitvaart, maar bovenal als het op de hoogte brengen dat een familielid is overleden. Ik vind dan wel dat je iets van je moet laten horen, dat echt wel.
Ik ben het met Leandra eens. Een rouwkaart is een expliciete uitnodiging, dat is toch iets meer dan alleen maar iemand op de hoogte stellen. Voor dat laatste zijn in mijn ogen rouwadvertenties bedoeld.
Tails tell tales
Oké. Daar zit dus de crux wel. Ik vat het niet zozeer als uitnodiging op.quote:
Ik ben het met Leandra eens. Een rouwkaart is een expliciete uitnodiging, dat is toch iets meer dan alleen maar iemand op de hoogte stellen. Voor dat laatste zijn in mijn ogen rouwadvertenties bedoeld.
Ik blijf het vreemd vinden dat ze onderscheid maken tussen jou en je broers. Dan nodigen ze jou dus expres niet expliciet uit.
The love you take is equal to the love you make.
Dat is toch niet zo gek als er verschil zit in de mate van contact?quote:
Ik blijf het vreemd vinden dat ze onderscheid maken tussen jou en je broers. Dan nodigen ze jou dus expres niet expliciet uit.
Tails tell tales
Kijk, ze weten dat ik toch niet kom denk ik. Dus als zo'n rouwkaart een uitnodiging is (wat ik dus maar steeds anders opvat) dan kan ik het iets meer begrijpen. Iets meer dan. Ik maak me steeds meer los van de familie. Aan de andere kant scheelt het één postzegel en één rouwkaart.... tja...
Trouwens, ik heb enkele jaren geleden dus duidelijk aangegeven dat ik graag een rouwkaart zou willen ontvangen. Maar is niet overgekomen dus. Derde keer al.
Dat vind ik dus wel. Ook als je iemand al jaren niet hebt gezien wil je misschien nog wel de laatste eer kunnen bewijzen.quote:
[..]
Dat is toch niet zo gek als er verschil zit in de mate van contact?
The love you take is equal to the love you make.
Zoals hierboven al een paar keer aangegeven, dat afscheid nemen kan toch ook prima zonder een rouwkaart te hebben ontvangen?quote:
[..]
Dat vind ik dus wel. Ook als je iemand al jaren niet hebt gezien wil je misschien nog wel de laatste eer kunnen bewijzen.
Tails tell tales
Maar als ik dat nou niet weet? Of niet op tijd weet? Dan valt er toch geen afscheid te nemen?quote:
[..]
Zoals hierboven al een paar keer aangegeven, dat afscheid nemen toch ook prima zonder een rouwkaart te hebben ontvangen?
Ja, spijtig, maar in mijn ogen een op de koop te nemen mogelijke consequentie van het summiere contact.quote:
[..]
Maar als ik dat nou niet weet? Of niet op tijd weet? Dan valt er toch geen afscheid te nemen?
Tails tell tales
Dat kan dus niet prima als ik nergens van weet. En er pas na een aantal maanden achterkom bijvoorbeeld. Kan ik dan naar een niet-bestaande begrafenis?quote:
[..]
Zoals hierboven al een paar keer aangegeven, dat afscheid nemen kan toch ook prima zonder een rouwkaart te hebben ontvangen?
Of ze nodigen de broers expliciet wel uit, daar waar TS al aangeeft dat ze toch niet komt....quote:
Ik blijf het vreemd vinden dat ze onderscheid maken tussen jou en je broers. Dan nodigen ze jou dus expres niet expliciet uit.
DAT vind ik dan wel vreemd en zou ik WEL persoonlijk opvatten en net als jij ook niet zo leuk vinden!quote:
Trouwens, ik heb enkele jaren geleden dus duidelijk aangegeven dat ik graag een rouwkaart zou willen ontvangen. Maar is niet overgekomen dus. Derde keer al.
Tails tell tales
Je weet het toch? Je hebt het toch van je broer gehoord? Je ouders weten het toch ook?quote:
[..]
Dat kan dus niet prima als ik nergens van weet. En er pas na een aantal maanden achterkom bijvoorbeeld. Kan ik dan naar een niet-bestaande begrafenis?
Daarbij geef je aan dat zelfs de familie al weet dat je toch niet komt.
Waar gaat dit dan over?
Als je de broers (neven) wel maar hun zus (nicht) geen rouwkaart stuurt, vind ik dat een beetje een steek onder water. Wees dan gewoon consequent. Nu komt het over als: we gaan jou even laten voelen dat we het niet belangrijk vinden om jou een rouwkaart te sturen.quote:
[..]
Zoals hierboven al een paar keer aangegeven, dat afscheid nemen kan toch ook prima zonder een rouwkaart te hebben ontvangen?
Iedereen mag daar van vinden wat ie wil. Ik vind het persoonlijk bijzonder kinderachtig.
The love you take is equal to the love you make.
Nogmaals:quote:
[..]
Dat kan dus niet prima als ik nergens van weet. En er pas na een aantal maanden achterkom bijvoorbeeld. Kan ik dan naar een niet-bestaande begrafenis?
Bovendien, je weet het nu wél en je geeft al aan waarschijnlijk toch niet te gaan...quote:
[..]
Ja, spijtig, maar in mijn ogen een op de koop te nemen mogelijke consequentie van het summiere contact.
Wat Leandra al zegt: waar gaat dit dan eigenlijk nog over
Tails tell tales
Ik was overigens in beide gevallen (overlijden tante en nu het overlijden van mijn oom) wél gegaan als ik geen problemen had gehad met mijn uiterlijk. Ik ben héél ziek geweest, revaliderend en nog niet de oude. En zo wil ik mijn familie niet onder ogen komen, dat is dubbel moeilijk voor mij. Dat is de hoofdreden dat ik geen afscheid neem via een begrafenis. Want ik zou op zich ook graag mijn neven en nichten condoleren en hen laten weten dat ik zeer op hun vader gesteld was. Ik had een zwak voor hem. Ondanks het weinige contact, mede ook door mijn omstandigheden gedurende 20 jaar.quote:
[..]
Of ze nodigen de broers expliciet wel uit, daar waar TS al aangeeft dat ze toch niet komt....
Weten zij dit?quote:
[..]
Ik was overigens in beide gevallen (overlijden tante en nu het overlijden van mijn oom) wél gegaan als ik geen problemen had gehad met mijn uiterlijk. Ik ben héél ziek geweest, revaliderend en nog niet de oude. En zo wil ik mijn familie niet onder ogen komen, dat is dubbel moeilijk voor mij. Dat is de hoofdreden dat ik geen afscheid neem via een begrafenis. Want ik zou op zich ook graag mijn neven en nichten condoleren en hen laten weten dat ik zeer op hun vader gesteld was. Ik had een zwak voor hem. Ondanks het weinige contact, mede ook door mijn omstandigheden gedurende 20 jaar.
Tails tell tales
Mwah, ik heb ten tijde van het regelen van een uitvaart echt wel andere dingen aan m'n hoofd dan de gevoelens van het nichtje dat niet wil komen maar wel beledigd is dat ze geen uitnodiging ontvangt.quote:
[..]
DAT vind ik dan wel vreemd/asociaal en zou ik WEL persoonlijk opvatten en net als jij ook niet leuk vinden!
En dan zou het wat anders zijn als ze wel wilde komen, maar dat kan ze sowieso wel doen, want door broers/ouders is ze wel op de hoogte van het overlijden.
Het is des te vreemder dat ze bij het overlijden van tante niet op de hoogte was.
Nee. Dit ligt bij mij ontzettend gevoelig. Niet alleen 20 jaar volledig van de wereld zijn, maar ook nog eens helemaal terug moeten komen, ook fysiek, dat is voor mij een brug te ver. Over een tijdje zal dat niet meer spelen overigens.quote:
En: het is voor mijzelf beter om het verleden los te laten. Begrafenissen zijn echt een aanval van herinneringen dus ik ben wel terughoudend daarin. Dat zal ik ook blijven.
Nee Leandra, dit vind ik niet zo aangenaam om te horen en ook nogal harteloos eerlijk gezegd.quote:
[..]
Mwah, ik heb ten tijde van het regelen van een uitvaart echt wel andere dingen aan m'n hoofd dan de gevoelens van het nichtje dat niet wil komen maar wel beledigd is dat ze geen uitnodiging ontvangt.
Zie post van Lienekien #110. Ik denk dat je dit wel mag stellen.
Ik had het asociaal in mijn post weggehaald, o.a. om de reden die jij nu geeftquote:
[..]
Mwah, ik heb ten tijde van het regelen van een uitvaart echt wel andere dingen aan m'n hoofd dan de gevoelens van het nichtje dat niet wil komen maar wel beledigd is dat ze geen uitnodiging ontvangt.
En dan zou het wat anders zijn als ze wel wilde komen, maar dat kan ze sowieso wel doen, want door broers/ouders is ze wel op de hoogte van het overlijden.
Het is des te vreemder dat ze bij het overlijden van tante niet op de hoogte was.
, maar toch... als je haar broers wel stuurt en TS -in mijn ogen dan toch bewust- niet, terwijl zij al meerdere keren aan heeft gegeven dat niet leuk te vinden, snap ik wel dat zij dat persoonlijk opvat en dat dat haar best krenkt.
Tails tell tales
Hoe oprecht sneu ik dit allemaal ook voor je vind, als zij van dit alles niet op de hoogte zijn, moet je ze ook niet in dat licht beoordelen (veroordelen)...quote:
[..]
Nee. Dit ligt bij mij ontzettend gevoelig. Niet alleen 20 jaar volledig van de wereld zijn, maar ook nog eens helemaal terug moeten komen, ook fysiek, dat is voor mij een brug te ver. Over een tijdje zal dat niet meer spelen overigens.
En: het is voor mijzelf beter om het verleden los te laten. Begrafenissen zijn echt een aanval van herinneringen dus ik ben wel terughoudend daarin. Dat zal ik ook blijven.
Tails tell tales
Ja, ik heb mijn nicht boos opgebeld. Niet zo slim van mij, want die werd kwaad dat ik haar niet condoleerde met het verlies van de overledene (tweede vrouw van haar vader, mijn tante). Daar had ik mee moeten beginnen. Maar ik was zó verontwaardigd toen ik hoorde dat mijn tante overleden was en al begraven was dat ik gewoon de telefoon greep.quote:
[..]
DAT vind ik dan wel vreemd en zou ik WEL persoonlijk opvatten en net als jij ook niet zo leuk vinden!
Affijn, van geleerd. Maar de boodschap is toch niet overgekomen dus.
Je broers en ouders hebben het ook niemand verteld?quote:
[..]
Nee. Dit ligt bij mij ontzettend gevoelig. Niet alleen 20 jaar volledig van de wereld zijn, maar ook nog eens helemaal terug moeten komen, ook fysiek, dat is voor mij een brug te ver. Over een tijdje zal dat niet meer spelen overigens.
En: het is voor mijzelf beter om het verleden los te laten. Begrafenissen zijn echt een aanval van herinneringen dus ik ben wel terughoudend daarin. Dat zal ik ook blijven.
Je verwijt mensen nu eigenlijk iets wat ze niet weten?
Overigens hoeft dat geen reden te zijn je neven en nichten te condoleren met hun verlies, dat kan ook door een kaartje te sturen.
Je ging uit je plaat ook zonder te condoleren?quote:
[..]
Ja, ik heb mijn nicht boos opgebeld. Niet zo slim van mij, want die werd kwaad dat ik haar niet condoleerde met het verlies van de overledene (tweede vrouw van haar vader, mijn tante). Daar had ik mee moeten beginnen. Maar ik was zó verontwaardigd toen ik hoorde dat mijn tante overleden was en al begraven was dat ik gewoon de telefoon greep.
Affijn, van geleerd. Maar de boodschap is toch niet overgekomen dus.
Om wie gaat het dan eigenlijk? Is het leed van de nabestaande werkelijk ondergeschikt aan jouw verontwaardigd zijn dat je geen uitnodiging hebt gehad terwijl je al jaren geen contact meer had en zij niet weten waarom je dat contact verbroken hebt?
Ik heb het twee van hen zelf verteld. En er is regelmatig kontakt tussen mijn broers/mijn vader en hen, op bepaalde familie-momenten. Dus die weten dat ik stuk heb gezeten, geen twijfel mogelijk.quote:
[..]
Je broers en ouders hebben het ook niemand verteld?
Je verwijt mensen nu eigenlijk iets wat ze niet weten?
Verder hou ik het bij wat Lienekien zei in post #110.
We worden het niet eens Leandra.
Ik ben benieuwd of Lienekien dat nog steeds zo ziet nou ze heeft kunnen lezen dat je uit je dak gegaan bent tegen je nicht zonder haar te condoleren.quote:
[..]
Ik heb het twee van hen zelf verteld. En er is regelmatig kontakt tussen mijn broers/mijn vader en hen, op bepaalde familie-momenten. Dus die weten dat ik stuk heb gezeten, geen twijfel mogelijk.
Verder hou ik het bij wat Lienekien zei in post #110.
We worden het niet eens Leandra.
Dat je nota bene kwaad opgebeld hebt om te zeggen dat je boos was dat je geen uitnodiging ontvangen had, een uitnodiging waar je sowieso geen gehoor aan had gegeven.
Maar je bent dubbel in je verhaal, aan de ene kant doe je alsof niemand weet wat er met je aan de hand is, en nu zeg je dat het twee van hen zelf verteld hebt.
Was dat voor of nadat je uit je dak ging tegen je nicht?
Leandra, ik vind dat je buitensporig heftig reageert. Komt dat allemaal door mij?quote:
[..]
Ik ben benieuwd of Lienekien dat nog steeds zo ziet nou ze heeft kunnen lezen dat je uit je dak gegaan bent tegen je nicht zonder haar te condoleren.
Dat je nota bene kwaad opgebeld hebt om te zeggen dat je boos was dat je geen uitnodiging ontvangen had, een uitnodiging waar je sowieso geen gehoor aan had gegeven.
Maar je bent dubbel in je verhaal, aan de ene kant doe je alsof niemand weet wat er met je aan de hand is, en nu zeg je dat het twee van hen zelf verteld hebt.
Was dat voor of nadat je uit je dak ging tegen je nicht?
quote:
[..]
Ja, ik heb mijn nicht boos opgebeld. Niet zo slim van mij, want die werd kwaad dat ik haar niet condoleerde met het verlies van de overledene (tweede vrouw van haar vader, mijn tante). Daar had ik mee moeten beginnen. Maar ik was zó verontwaardigd toen ik hoorde dat mijn tante overleden was en al begraven was dat ik gewoon de telefoon greep.
Affijn, van geleerd. Maar de boodschap is toch niet overgekomen dus.
Ehmmm, sorry, maar ik begin het steeds begrijpelijker te vinden dat ze jou geen kaart hebben gestuurd 
Tails tell tales
Ik vind de reacties van Leandra echt niet zo vreemd, laat staan "buitensporig hefttig"...quote:
[..]
Leandra, ik vind dat je buitensporig heftig reageert. Komt dat allemaal door mij?
Tails tell tales
Laatste ja.quote:
Ze heeft oma met een hamer bewerkt? Of is oma door de "emoties en stress" overleden?
Nee, je bent gewoon onduidelijk, Forbry vraagt je of de familie waar het om gaat op de hoogte is van je situatie en je antwoordt dat ze het niet weten omdat het nogal gevoelig ligt.quote:
[..]
Leandra, ik vind dat je buitensporig heftig reageert. Komt dat allemaal door mij?
Even later zeg je tegen mij dat je het twee van hen (neven/nichten I presume) zelf verteld hebt, en tussendoor geef je nog even aan dat je een nicht in rouw kwaad hebt opgebeld omdat je geen kaart hebt gehad en duidelijk hebt aangegeven dat niet te waarderen, haar even met die rouw condoleren was echter teveel gevraagd.
Niet om het een of ander, maar als ik in rouw ben en iemand belt mij kwaad op dat hij/zij geen kaart heeft gehad, maar heeft niet eens het fatsoen mij te condoleren dan heb ik inderdaad geen oor voor de wensen/eisen van die persoon.
Nou, ik vind dit nogal krenkend. Ik zei al dat dat niet slim van mij was, dat telefoontje. Ook is dat alweer 8 jaar geleden en heb ik haar inmiddels bij een ander sterfgeval mijn condoleances overgebracht via een persoonlijke kaart. Daar ben ik heel netjes voor bedankt ook.quote:
[..]
Maar ik ga hier verder niet zitten te graven in onhandige manoeuvres van mijn kant. Laten we het erop houden dat ik niet puur slecht ben en wel familie. Voor mij is dat genoeg reden om bij het overlijden van iemand, mijn antipathie opzij te zetten.
Prima, heb je je neven en nichten nu dan al een condoleancekaart gestuurd?quote:
[..]
Nou, ik vind dit nogal krenkend. Ik zei al dat dat niet slim van mij was, dat telefoontje. Ook is dat alweer 8 jaar geleden en heb ik haar inmiddels bij een ander sterfgeval mijn condoleances overgebracht via een persoonlijke kaart. Daar ben ik heel netjes voor bedankt ook.
Maar ik ga hier verder niet zitten te graven in onhandige manoeuvres van mijn kant. Laten we het erop houden dat ik niet puur slecht ben en wel familie. Voor mij is dat genoeg reden om bij het overlijden van iemand, mijn antipathie opzij te zetten.
Waar beweer ik dat jij (puur) slecht bent? Ik vind wel dat je overgevoelig reageert (was mij al wel eens vaker opgevallen) en je bekijkt alles nu wel heel erg vanuit jezelf, met weinig begrip/coulance voor de andere partij.quote:
[..]
Nou, ik vind dit nogal krenkend. Ik zei al dat dat niet slim van mij was, dat telefoontje. Ook is dat alweer 8 jaar geleden en heb ik haar inmiddels bij een ander sterfgeval mijn condoleances overgebracht via een persoonlijke kaart. Daar ben ik heel netjes voor bedankt ook.
Maar ik ga hier verder niet zitten te graven in onhandige manoeuvres van mijn kant. Laten we het erop houden dat ik niet puur slecht ben en wel familie. Voor mij is dat genoeg reden om bij het overlijden van iemand, mijn antipathie opzij te zetten.
Stuur die familieleden gewoon een condoleancekaart en schrijf daarop alles wat je ze graag wilt zeggen. Klaar.
Tails tell tales
Dat lijkt me ook het beste: een condoleancekaart sturen met een persoonlijke boodschap. Zonder rancune, uiteraard.
Ik ben na dit allemaal gelezen te hebben wel dubbelblij dat mijn beslissing toentertijd aan alle kanten positief heeft uitgepakt.
Ik ben na dit allemaal gelezen te hebben wel dubbelblij dat mijn beslissing toentertijd aan alle kanten positief heeft uitgepakt.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ja.quote:
Van mijn broer kreeg ik een kopie van de rouwkaart van mijn oom die afgelopen weekend is overleden (op de een of andere manier sta ik zelf niet op de lijst voor zo'n kaart).
Tot mijn grote schrik zag ik dat mijn nichtje (als dochter van de overledene) niet vermeld stond. Wel alle andere kinderen met partner en kinderen.
Nu weet ik dat er grote problemen waren tussen mijn nichtje en haar broers en zussen (totaal 7). Maar om iemand niet te vermelden op een rouwkaart.... ik ben echt geschokt.
Heeft iemand dit ooit zelf ook meegemaakt en wat was de reden?
Mijn oma is overleden in april geloof ik. Wij (vader, moeder, zusje en ik) stonden niet op de kaart (nou ja, iets van 'en overige familie'). M'n vader was 't witte schaap van een zwarte familie die bij zijn schoonfamilie eindelijk zichzelf kon zijn en gezelligheid kon ervaren. Dat is er nooit goed ingegaan bij ze. Dat zodra m'n vader m'n moeder leerde kennen hij eigenlijk alleen nog maar bij mijn andere opa en oma was. Daar was niets te gek en iedereen welkom. De band is dus nooit goed geweest, alleen maar ellende eigenlijk zolang ik me kan herinneren, lang verhaal, komt er op neer dat de families te verschillend waren in het in het leven staan (bij ons is het wel gezellig
). Laatste keer dat ik haar zag was op mijn bruiloft, waar ik haar 'voor de vorm' en 'beleefdheid' heb uitgenodigd, dit was 4.5 jaar geleden. Ze heeft die hele dag NIETS tegen me gezegd, alleen een laf handje bij het standaard feliciteren na ceremonie. Dat was voor mij de druppel, en ze kon de spreekwoordelijke graftyfus krijgen. Ik ging er geen energie meer in steken. Geen kwade woorden verder, gewoon gestopt met contact. Geen kaarten voor verjaardagen, geen belletjes en niet langsgaan als we in NL waren. Simpel. Alles in overleg verder gewoon met mijn eigen familie enzo, die stonden hier allemaal achter. Moeders is op een gegeven moment ook maar gestopt met de beleefdheidsbezoekjes, en mijn vader is als laatste gestopt, ik denk een jaar, half jaar voordat ze overleed ofzo. Hij moest zelfs via-via horen dat ze in 't ziekenhuis lag geloof ik en op sterven lag.
M'n vader was nog wel een soort van afscheid gaan nemen, maar ook dat was weer, zoals eigenlijk alles altijd, een grote teleurstelling. Tantes vroegen nog of hij een rouwkaart wilde ontvangen en/of erbij op wilde. Hij zei zelf nee. Op beide. Toch kregen we er een, met dat 'en overige familie' erop. Beetje erin wrijven.
Maar ook dat was weer een mooie afsluiter, eigenlijk. Het is mooi zo, was het eigenlijk wel al toen we allevier besloten te stoppen met contact. Zoveel meer rust, zoveel minder energieverspilling. Wat zij doen moeten ze allemaal zelf weten, maar het heeft m'n vader veel pijn bezorgd. En dat neem ik ze nog wel iedere keer dat ik ook maar even aan de denk kwalijk. Mijn vader is een van de, of eigenlijk wel de beste, liefste, zorgzaamste en eerlijkste man op deze aardkloot. En wie aan hem komt, komt aan mij, hoe vaak we ook bakkeleien
Ja doei.
Ik heb maar één oma -een beetje- gekend. De rest was helaas al voor mijn geboorte overleden (één door zelfmoord). Over de toen al overleden oma en beide opa's heb ik enigszins positieve tot zelfs goede verhalen gehoord, maar juist die (eerst) nog wel levende oma was een vreselijk mens. Ik kan echt hele schokkende dingen over haar vertellen. Ik begreep dan ook wel waarom al haar kinderen (waaronder mijn vader) uiteindelijk besloten hebben het contact te verbreken en als ik het goed onthouden heb, was ook geen van hen bij haar crematie aanwezig (op zichzelf natuurlijk wel een behoorlijk trieste situatie... ergens was zij gewoon heel zielig denk ik... het was ook haar man die zelfmoord gepleegd had). Mijn vriend snap ik ook wel, waar het zijn beide ouders betreft. De definitieve breuk lijkt hem alleen maar erg goed te hebben gedaan...
Geen idee (meer) hoe het zat met de rouwkaart(en) toen mijn oma stierf. Zou heel goed kunnen dat er toen überhaupt geen verstuurd zijn, door en aan wie dan ook (uitvaart van gemeentewege?). Geen van haar (klein)kinderen had daar op willen staan in ieder geval! Mijn vriend zal ook niet op de rouwkaart willen komen te staan bij overlijden van zijn ouders denk ik (en mogelijk willen zijn ouders dat zelf ook niet). Wat hem betreft zijn ze al dood (hetzelfde had mijn vader t.o.v. zijn moeder) of anders verwoord: zijn het zijn ouders niet (meer)...
Geen idee (meer) hoe het zat met de rouwkaart(en) toen mijn oma stierf. Zou heel goed kunnen dat er toen überhaupt geen verstuurd zijn, door en aan wie dan ook (uitvaart van gemeentewege?). Geen van haar (klein)kinderen had daar op willen staan in ieder geval! Mijn vriend zal ook niet op de rouwkaart willen komen te staan bij overlijden van zijn ouders denk ik (en mogelijk willen zijn ouders dat zelf ook niet). Wat hem betreft zijn ze al dood (hetzelfde had mijn vader t.o.v. zijn moeder) of anders verwoord: zijn het zijn ouders niet (meer)...
Tails tell tales
Ik vond mijn oma ook echt een hele nare en koude vrouw. Naar ons toe, dan, al sinds ik klein was. Voor anderen was ze een soort moeder Theresa, die liepen met haar weg. Dat hebben we nooit begrepen.. Of gezien... We bleven maar gewoon proberen. Heel lang, want niet iedereen is hetzelfde, en het blijft toch mijn vaders moeder.... Maar eens houdt het op.
Ja doei.
Ook meegemaakt. Kreeg een berichtje op FB van een oud klasgenootje. Gecondoleerd met je (stief)vader. Wist niet eens dat hij dood was.
De rouwkaart opgezocht via internet en ik stond er dus niet op. Dat was het mooiste cadeau wat ze mij hebben kunnen geven
De rouwkaart opgezocht via internet en ik stond er dus niet op. Dat was het mooiste cadeau wat ze mij hebben kunnen geven
zij gaf MIJ geen hand, zij zei niets tegen MIJ, MIJN familie is gezellig, et ceteraquote:
[..]
Ja.
Mijn oma is overleden in april geloof ik. Wij (vader, moeder, zusje en ik) stonden niet op de kaart (nou ja, iets van 'en overige familie'). M'n vader was 't witte schaap van een zwarte familie die bij zijn schoonfamilie eindelijk zichzelf kon zijn en gezelligheid kon ervaren. Dat is er nooit goed ingegaan bij ze. Dat zodra m'n vader m'n moeder leerde kennen hij eigenlijk alleen nog maar bij mijn andere opa en oma was. Daar was niets te gek en iedereen welkom. De band is dus nooit goed geweest, alleen maar ellende eigenlijk zolang ik me kan herinneren, lang verhaal, komt er op neer dat de families te verschillend waren in het in het leven staan (bij ons is het wel gezellig
Laatste keer dat ik haar zag was op mijn bruiloft, waar ik haar 'voor de vorm' en 'beleefdheid' heb uitgenodigd, dit was 4.5 jaar geleden. Ze heeft die hele dag NIETS tegen me gezegd, alleen een laf handje bij het standaard feliciteren na ceremonie. Dat was voor mij de druppel, en ze kon de spreekwoordelijke graftyfus krijgen. Ik ging er geen energie meer in steken. Geen kwade woorden verder, gewoon gestopt met contact. Geen kaarten voor verjaardagen, geen belletjes en niet langsgaan als we in NL waren. Simpel. Alles in overleg verder gewoon met mijn eigen familie enzo, die stonden hier allemaal achter. Moeders is op een gegeven moment ook maar gestopt met de beleefdheidsbezoekjes, en mijn vader is als laatste gestopt, ik denk een jaar, half jaar voordat ze overleed ofzo. Hij moest zelfs via-via horen dat ze in 't ziekenhuis lag geloof ik en op sterven lag.
M'n vader was nog wel een soort van afscheid gaan nemen, maar ook dat was weer, zoals eigenlijk alles altijd, een grote teleurstelling. Tantes vroegen nog of hij een rouwkaart wilde ontvangen en/of erbij op wilde. Hij zei zelf nee. Op beide. Toch kregen we er een, met dat 'en overige familie' erop. Beetje erin wrijven.
Maar ook dat was weer een mooie afsluiter, eigenlijk. Het is mooi zo, was het eigenlijk wel al toen we allevier besloten te stoppen met contact. Zoveel meer rust, zoveel minder energieverspilling. Wat zij doen moeten ze allemaal zelf weten, maar het heeft m'n vader veel pijn bezorgd. En dat neem ik ze nog wel iedere keer dat ik ook maar even aan de denk kwalijk. Mijn vader is een van de, of eigenlijk wel de beste, liefste, zorgzaamste en eerlijkste man op deze aardkloot. En wie aan hem komt, komt aan mij, hoe vaak we ook bakkeleien
Bovendien ben jij opgevoed met de gedachtes dat die ene oma ongezellig is, ik kan mij zo maar voorstellen dat die oma het daar ook moeilijk mee heeft gehad.
En dan zeg jij natuurlijk 'nee dat is niet zo je kent mijn familie niet blabla'. Het gaat mij dan ook meer om de vooringenomen manier waarop je over je familie spreekt. Alsof het allemaal die ander hun schuld is, terwijl jullie zelf zo ongelooflijk vlot zijn en alles goed geregeld hebben in het leven.
Ergens kan ik mij niet van het beeld onttrekken dat de manier waarop mensen in dit topic over hun familie praten vooral past bij een bepaald soort mensen. Zo'n soort mensen met een te grote hond in een te klein huis. Vooral bij zinnen als 'nichtjes die ik niet uit kan staan' begint het bij mij te kriebelen. En in het beeld wat ik van zulke mensen heb, past dan ook weer prima dat je familie uit gaat sluiten van begrafenissen.
Op dit moment hoef ik mijn vader niet en waarom zou ik dat als hij dood is wel ineens willen.quote:
[..]
CC, ik zie het niet als 'liefhebbende rouwende'. Maar als het feit dat je een kind van de overledene bent. Een nabestaande. Om de één wel te noemen en de ander niet, dat heeft iets onnatuurlijks voor mij. Alsof de opsteller van de rouwkaart zelf wel even beslist wie er nog familie is en niet. Dat beslis je niet, dat ben je of ben je niet. Zo zie ik het.
Bij een overlijden wordt een mens toch op z'n minst éven wat milder. Afscheid nemen kun je maar één keer. Genoemd worden op een rouwkaart, ook.
Het maakt het verleden niet anders. Ik wil ook niet op zijn rouwkaart en denk ook dat ik niet op zijn begrafenis zal komen. Waarom moet een ander beslissen voor mij of ik mee wil doen aan een rouwkaart.
Ja we zijn familie en dat kan ik niet ongedaan maken.
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Als overledene hoef je geen rekening te houden met de gevoelens van andere als je wil dat er bepaalde mensen niet komen omdat je geen band met ze hebt terwijl zij dat wel met jouw hebben dan is dat jammer voor ze. Persoonlijk zou ik niet zo ver gaan om familie de kans te ontzeggen om afscheid te nemen. Ik zou als nabestaande gewoon een korte uitvaart houden zodat je je zo min mogelijk omgang met ze hebt en geen gelegenheid tot persoonlijk condoleren tijdens de koffie met cake.
Op woensdag 31 januari 2007 19:20 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Eens (maar goed, dat vind ik dus wat los staan van die rouwkaart).quote:
Als overledene hoef je geen rekening te houden met de gevoelens van andere als je wil dat er bepaalde mensen niet komen omdat je geen band met ze hebt terwijl zij dat wel met jouw hebben dan is dat jammer voor ze. Persoonlijk zou ik niet zo ver gaan om familie de kans te ontzeggen om afscheid te nemen. Ik zou als nabestaande gewoon een korte uitvaart houden zodat je je zo min mogelijk omgang met ze hebt en geen gelegenheid tot persoonlijk condoleren tijdens de koffie met cake.
Tails tell tales
Nee hoor.quote:
Nou nou, dat is nogal een zware beschuldiging. Zal wel meer onderbuik zijn.
Ik geloof dat er maar heel weinig mensen zijn geweest die die ene oma van mij niet (heel) naar/koud vonden. Ook al haar zussen zagen haar zo (al vonden die haar ergens nog wel een beetje "stoer"... ze liet bepaald niet over zich heen lopen enzo... wel vonden zij allen dat zij nooit moeder had moeten worden, dat ze daar echt niet geschikt voor was). Alleen haar eigen moeder en vader hielden wel veel van haar leek het (mijn grootouders dus, die heb ik ook nog gekend), maar ook die heeft ze een aantal vreselijke dingen aangedaan. Verder zal haar nieuwe man (vriend, nooit getrouwd... had ze al heel snel nadat mijn opa zelfmoord had gepleegd) wel positief over haar gedacht hebben (hoop ik toch), maar dat was zelf ook niet zo'n heel fijn iemand (al was die imo vooral "raar", van wat ik zo nog van hem heb meegekregen), daar kon ook bijna niemand het mee vinden...quote:
Ik vond mijn oma ook echt een hele nare en koude vrouw. Naar ons toe, dan, al sinds ik klein was. Voor anderen was ze een soort moeder Theresa, die liepen met haar weg. Dat hebben we nooit begrepen.. Of gezien... We bleven maar gewoon proberen. Heel lang, want niet iedereen is hetzelfde, en het blijft toch mijn vaders moeder.... Maar eens houdt het op.
Tails tell tales
sterker nog, ik vind de reactie van TS vreemd en buitensporig heftig, eigenlijk.quote:
[..]
Ik vind de reacties van Leandra echt niet zo vreemd, laat staan "buitensporig hefttig"...
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Nóg sterker: ik kom bijna hysterisch overquote:
[..]
sterker nog, ik vind de reactie van TS vreemd en buitensporig heftig, eigenlijk.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het stuitend vind hoe jij over mensen oordeelt zonder überhaupt het hele verhaal te weten, terwijl je zelf loopt te prediken dat je niet zo egoïstisch met mensen om mag gaan. Ik vind jou het meest stuitende van het hele topic, want het scheelt niet veel voordat je mensen persoonlijk aanvalt. De walging spreekt uit je post, terwijl de anderen gewoon normaal posten, ondanks dat ze een hele andere mening hebben. Het is prima, dat je een andere mening hebt, maar om dan zo van mensen te gaan walgen.quote:
[..]
zij gaf MIJ geen hand, zij zei niets tegen MIJ, MIJN familie is gezellig, et cetera
Bovendien ben jij opgevoed met de gedachtes dat die ene oma ongezellig is, ik kan mij zo maar voorstellen dat die oma het daar ook moeilijk mee heeft gehad.
En dan zeg jij natuurlijk 'nee dat is niet zo je kent mijn familie niet blabla'. Het gaat mij dan ook meer om de vooringenomen manier waarop je over je familie spreekt. Alsof het allemaal die ander hun schuld is, terwijl jullie zelf zo ongelooflijk vlot zijn en alles goed geregeld hebben in het leven.
Ergens kan ik mij niet van het beeld onttrekken dat de manier waarop mensen in dit topic over hun familie praten vooral past bij een bepaald soort mensen. Zo'n soort mensen met een te grote hond in een te klein huis. Vooral bij zinnen als 'nichtjes die ik niet uit kan staan' begint het bij mij te kriebelen. En in het beeld wat ik van zulke mensen heb, past dan ook weer prima dat je familie uit gaat sluiten van begrafenissen.
Moeten we dan ook maar van mensen gaan walgen die het contact verbreken met hun vader omdat hun vader hen misbruikt heeft? Want ja, dat vind ik daadwerkelijk een reden om iemand niet op een rouwkaart te zetten.
Niemand die bedenkt dat ze gewoon hetzelfde adressenlijstje hebben gebruikt van de vorige keren?
Sowieso mensen die vinden/eisen dat ze een kaart moeten hebben of afscheid moeten nemen en niet kunnen bedenken dat er genoeg in iemands hoofd afspeelt rondom het afscheid van een dierbare..
Breek me de bek niet open.
Sowieso mensen die vinden/eisen dat ze een kaart moeten hebben of afscheid moeten nemen en niet kunnen bedenken dat er genoeg in iemands hoofd afspeelt rondom het afscheid van een dierbare..
Breek me de bek niet open.
Als jij het zegt...quote:
[..]
Nóg sterker: ik kom bijna hysterisch over
Weet je wat ik vreemd vind, dat jouw ouders en je broers je blijkbaar niet ingelicht hebben na het overlijden van de tweede vrouw van je oom. En ik vraag me ook af waarom jij je druk maakt over het al dan niet vermeld staan van een dochter. Als oom of dochter of beiden hebben aangegeven daar geen behoefte aan te hebben, waarom zou het dan 'moeten'?
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Nee Sjeen, deze discussie ga ik niet opnieuw voeren, ik ben echt niet voor rede vatbaar.quote:
[..]
Als jij het zegt...
Weet je wat ik vreemd vind, dat jouw ouders en je broers je blijkbaar niet ingelicht hebben na het overlijden van de tweede vrouw van je oom. En ik vraag me ook af waarom jij je druk maakt over het al dan niet vermeld staan van een dochter. Als oom of dochter of beiden hebben aangegeven daar geen behoefte aan te hebben, waarom zou het dan 'moeten'?
ik heb het hele topic van voor naar achter gelezen en ik kan echt nergens vinden waarom je pas na de begrafenis iets gehoord hebt. Je hoeft van mij geen discussie aan te gaan, maar zoiets vind ik uiterst vreemd.quote:Op vrijdag 7 november 2014 21:33 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Nee Sjeen, deze discussie ga ik niet opnieuw voeren, ik ben echt niet voor rede vatbaar.
Maar goed, ik neem aan dat je inmiddels gewoon een condoleancekaartje gestuurd hebt?
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Wij hebben (dus) overigens geen condoleancekaarten gekregen na het gebeuren. Hadden het vreemd gevonden als wel!
[ Bericht 46% gewijzigd door motorbloempje op 08-11-2014 08:44:14 ]
[ Bericht 46% gewijzigd door motorbloempje op 08-11-2014 08:44:14 ]
Ja doei.
mijn oma was het denk ik 75 om 25% ofzo! waarbij de 75% het niet zo geweldig vond allemaal. We hebben het jarenlang geprobeerd, en dan bedoel ik ook echt jarenlang, zolang ik me kan herinneren. Altijd netjes op woensdagen daarheen, vooral ook nog, bedacht ik me later, toen mijn opa nog leefde en goed was (hij kreeg later alzheimer) was het nog enigszins te behappen. Mijn opa was een schat van een man, geen kwaad zat er bij, dat heeft mijn pa wel van hem. Verjaardagen, moederdagen, we woonden ook om de hoek, en mijn ouders hebben ook altijd geprobeerd ons (zusje en ik) net zo met mijn oma om te laten gaan als met mijn andere grootouders, maar de scheve verhoudingen (voorkeur voor mijn tantes en hun kinderen) was altijd in alles merkbaar, terwijl ook die duidelijk wisten en uitspraken dat hoe mijn pa behandeld werd niet eerlijk was. Zoveel energie verspild, vooral mijn vader die nog zo lang de lieve vrede probeerde te bewaren...quote:
[..]
Ik geloof dat er maar heel weinig mensen zijn geweest die die ene oma van mij niet (heel) naar/koud vonden. Ook al haar zussen zagen haar zo (al vonden die haar ergens nog wel een beetje "stoer"... ze liet bepaald niet over zich heen lopen enzo... wel vonden zij allen dat zij nooit moeder had moeten worden, dat ze daar echt niet geschikt voor was). Alleen haar eigen moeder en vader hielden wel veel van haar leek het (mijn grootouders dus, die heb ik ook nog gekend), maar ook die heeft ze een aantal vreselijke dingen aangedaan. Verder zal haar nieuwe man (vriend, nooit getrouwd... had ze al heel snel nadat mijn opa zelfmoord had gepleegd) wel positief over haar gedacht hebben (hoop ik toch), maar dat was zelf ook niet zo'n heel fijn iemand (al was die imo vooral "raar", van wat ik zo nog van hem heb meegekregen), daar kon ook bijna niemand het mee vinden...
Ik word er nog verdrietig van als ik er aan denk, vooral voor mijn vader, niet voor mezelf, want een echt familielid heb ik er nooit aan gehad. We hebben altijd gezegd, over alles en iedereen, dat iedereen zijn/ haar leven anders is, iedereen zijn/haar eigen manieren heeft van levensgeluk bereiken heeft, en dat "we nu eenmaal gewoon zo verschillend zijn", maar dat heeft grenzen als er dingen gedaan en gezegd worden die niet meer in die openheid en acceptatie van verschil passen.
Ja doei.
Mijn tante is ook niet vermeld op de rouwkaart van mijn oma (haar moeder dus).
Ze (mijn tante) heeft zelf 15 jaar daarvoor na een ruzie met haar moeder doodleuk gemeld dat haar moeder dood voor haar was en sindsdien nooit meer contact opgenomen met de rest van de familie. Mijn oma was er kapot van dat ze een dochter had verloren.. Dat is de reden waarom mijn moeder en oom besloten hebben haar niet op de rouwkaart te zetten.
Ik denk dat het dus echt van de voorgeschiedenis afhangt en dat zoiets dus erg lastig te beoordelen is,
Ze (mijn tante) heeft zelf 15 jaar daarvoor na een ruzie met haar moeder doodleuk gemeld dat haar moeder dood voor haar was en sindsdien nooit meer contact opgenomen met de rest van de familie. Mijn oma was er kapot van dat ze een dochter had verloren.. Dat is de reden waarom mijn moeder en oom besloten hebben haar niet op de rouwkaart te zetten.
Ik denk dat het dus echt van de voorgeschiedenis afhangt en dat zoiets dus erg lastig te beoordelen is,
quote:
Als ik weet dat er problemen zijn tussen mijn nichtje en haar familie en ik zie haar niet op de rouwkaart staan, dan is het toch niet zo gek dat ik concludeer dat iemand of zijzelf, haar niet op die kaart heeft gewild. En daar heb ik dan een mening over ja. Natuurlijk.
Maar misschien speelt ook mee dat ik zelf geen rouwkaart heb ontvangen. Alweer niet, ondanks dat ik heb aangegeven dat ik er prijs op stel. Er wordt voor mij beslist dat ik niet op de hoogte gebracht hoef te worden van het overlijden van mijn oom. En dat verdien ik niet, vind ik zelf.
Wat een mafketels kom je toch tegen op het internetquote:
[..]
Yeah right, dat heb jij ook maar van horen zeggen. En omdat jullie vinden dat dat zo is, wordt ze maar niet vernoemd.
Nogmaals; er is nooit een goede reden om een kind niet te noemen.
Zo weinig inlevingsvermogen en zo veel egocentrisme dat het neigt naar narcisme. Raar volk. Ik vraag me af of JoPiDo trollt of echt niet helemaal lekker is tussen de oortjes
Maar dit:quote:
[..]
[..]
Wat een mafketels kom je toch tegen op het internet
Zo weinig inlevingsvermogen en zo veel egocentrisme dat het neigt naar narcisme. Raar volk. Ik vraag me af of JoPiDo trollt of echt niet helemaal lekker is tussen de oortjes
Is natuurlijk volkomen normaal om als kleinkind (met andere woorden: buitenstaander) te zeggen. Dan ben je volstrekt normaal. En als je daar iets tegenin brengt ben je narcistisch, raar volk die niet lekker is tussen de oortjes.quote:Die desbetreffende tante heeft mijn oma eigenhandig het graf in gewerkt.
Uit wat voor familie kom jij dan?quote:
[..]
Als mijn kind een seriemoordenaar blijkt te zijn zal ik hem waarschijnlijk ook niet op mn doodskaartje zetten hoor.
Tevens waarde hechten enkel aan genetica
Of moet ik mn oom die me jarenlang heeft misbruikt op mn rouwkaartje zetten omdat hij familie is?
Of mn tante die ik 1 keer gezien heb omdat ze altijd in de bak zat.
Of mn nichtje die hoer is.
Of mn opa die oorlogsmisdaden heeft gepleegd.
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ik had in jouw plaats tegen mijn familie wel gezegd dat ik zoiets zeer laag vindtquote:
Pure haat ja, dat denk ik eigenlijk ook wel...
Iemand heeft dit niet gewild. Het kan ook nog mijn oom zélf geweest zijn, die kon snoeihard zijn. Maar als het mijn oom zelf niet is geweest, vind ik het héél heftig van zijn kinderen, of diegenen die de rouwkaart hebben opgesteld.
Dan vind ik het een intense belediging naar de overledene. Hij heeft dat kind verwekt, zien opgroeien, wát er ook voorgevallen is, als iemand doodgaat, zijn vetes toch echt even iets minder belangrijk.
Dit is iemand eigenlijk doodverklaren. Openlijk. Zo hard komt het wel bij mij over.
Mijn zus was op de begrafenis van mijn vrouw ook niet welkom en heeft ook geen rouwkaart oid van mij gekregen (zij heeft ook via via van het overlijden gehoord want voor mij bestaat zij wat dat betreft niet meer).
Ze zeggen dat je in nood je vrienden leert kennen en dat heb ik dus ook ervaren. In de tijd dat mijn vrouw ziek was ben ik veel "vrienden" (je kan het geen vrienden noemen als je geen steun van ze krijgt) verloren en zelfs mijn eigen zus liet wederom zien hoe narcistisch en opportunistisch zij kan zijn waardoor ik (en tegelijkertijd ook mijn ouders enzo) er toch wel definitief klaar mee waren. Zij had duidelijk meerdere grenzen overschreden, erkende ook dat zij fout zat maar vertikte het om excuses aan te bieden.
Of het ooit nog goedkomt : ik betwijfel het, degene waar zij namelijk vooral haar excuses aan aan moest bieden is (mijn vrouw dus) leeft niet meer.
Het is heel moeilijk om als buitenstaander een oordeel te vellen over deze zaken en waarom mensen bepaalde beslissingen nemen.
Ze zeggen dat je in nood je vrienden leert kennen en dat heb ik dus ook ervaren. In de tijd dat mijn vrouw ziek was ben ik veel "vrienden" (je kan het geen vrienden noemen als je geen steun van ze krijgt) verloren en zelfs mijn eigen zus liet wederom zien hoe narcistisch en opportunistisch zij kan zijn waardoor ik (en tegelijkertijd ook mijn ouders enzo) er toch wel definitief klaar mee waren. Zij had duidelijk meerdere grenzen overschreden, erkende ook dat zij fout zat maar vertikte het om excuses aan te bieden.
Of het ooit nog goedkomt : ik betwijfel het, degene waar zij namelijk vooral haar excuses aan aan moest bieden is (mijn vrouw dus) leeft niet meer.
Het is heel moeilijk om als buitenstaander een oordeel te vellen over deze zaken en waarom mensen bepaalde beslissingen nemen.
Ik weet ook niet of ik mijn halfzus wel zou vermelden op de kaart als mijn vader komt te overlijden. Of dat ik haar überhaupt wel uitnodig. Jarne geleden hadden we leuk contact, haar moeder overleed ze erfde een berg geld verbrak 't contact met mijn vader, en later vermeldde ze - toen ze ging hertrouwen - dat we allemaal doodwaren. Tja, dan ben jij er voor mij ook niet meer.
Het zijn voorbeelden broeder.quote:
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Het is een trieste bedoening dat de dingen zo gaan.
Ikzelf ben van mening dat je bij uitvaart alleen de dingen maar goed kan regelen, hoe slecht de onderlinge band ook is.
Het is het laatste wat je doen kan, werk die zaken dan gewoon goed en netjes af door iedereen te vermelden op de rouwkaart, dan heb je er laten ook geen trammelant om.
Helaas zelf ook meegemaakt, 2 x helaas.
Opmerking daarbij moet wel zijn dat onze gehele familie half om half eigenlijk met elkaar gebrouilleerd is.
Bij het overlijden van mijn grootvader wist ik niet een dat hij was overleden, dat hoorde ik pas uren later, terwijl we wel een goede band hadden.
Mijn tante hoorde het net 5 minuten eerder dan ik, terwijl mijn neef (zoon van mijn tante) de dagen voor het overlijden wel heeft gewaakt. Toch heeft hij nagelaten om zijn broer, zijn ouders en andere familie in te lichten.
Bij de rouwkaart precies hetzelfde, er worden "kinderen en kleinkinderen" genoemd, maar enkele kinderen en kleinkinderen worden weer bij naam genoemd. Heel vaag.
En 't ergste is dan nog dat hij niet op de uitvaart verschenen is omdat zijn ouders waarmee hij gebrouilleerd is niet wilde tegenkomen.
En 't meest vreemde misschien nog wel: Ik neem het hem niet kwalijk dat hij mij of overige niet heeft ingelicht, als we dingen maar gewoon kunnen uitspreken en het kunnen laten, zand erover.
Bij mijn vader idemdito, er stonden vrienden en bekenden op de kaart, en zelfs de vriendin van mijn grootvader, maar ik.... ik ontbrak. Wij waren dan ook wel zo ernstig gebrouilleerd dat ik niet anders had verwacht.
Blijft dan toch wel raar dat je uiteindelijk bericht krijgt vanuit een ziekenhuis dat er stront aan de knikker is en dat er "beslissingen" moeten worden genomen.. nou niet door mij, en vermeld svp ook direct dat ik de nalatenscchap verwerp.
Ondanks de ellende was het niet meer dan fatsoenlijk geweest alle namen te vermelden, doe dat gewoon en ga niet lopen emmeren over die wel of niet. Alles of niets, dat is m.i. de methodiek.
Ikzelf ben van mening dat je bij uitvaart alleen de dingen maar goed kan regelen, hoe slecht de onderlinge band ook is.
Het is het laatste wat je doen kan, werk die zaken dan gewoon goed en netjes af door iedereen te vermelden op de rouwkaart, dan heb je er laten ook geen trammelant om.
Helaas zelf ook meegemaakt, 2 x helaas.
Opmerking daarbij moet wel zijn dat onze gehele familie half om half eigenlijk met elkaar gebrouilleerd is.
Bij het overlijden van mijn grootvader wist ik niet een dat hij was overleden, dat hoorde ik pas uren later, terwijl we wel een goede band hadden.
Mijn tante hoorde het net 5 minuten eerder dan ik, terwijl mijn neef (zoon van mijn tante) de dagen voor het overlijden wel heeft gewaakt. Toch heeft hij nagelaten om zijn broer, zijn ouders en andere familie in te lichten.
Bij de rouwkaart precies hetzelfde, er worden "kinderen en kleinkinderen" genoemd, maar enkele kinderen en kleinkinderen worden weer bij naam genoemd. Heel vaag.
En 't ergste is dan nog dat hij niet op de uitvaart verschenen is omdat zijn ouders waarmee hij gebrouilleerd is niet wilde tegenkomen.
En 't meest vreemde misschien nog wel: Ik neem het hem niet kwalijk dat hij mij of overige niet heeft ingelicht, als we dingen maar gewoon kunnen uitspreken en het kunnen laten, zand erover.
Bij mijn vader idemdito, er stonden vrienden en bekenden op de kaart, en zelfs de vriendin van mijn grootvader, maar ik.... ik ontbrak. Wij waren dan ook wel zo ernstig gebrouilleerd dat ik niet anders had verwacht.
Blijft dan toch wel raar dat je uiteindelijk bericht krijgt vanuit een ziekenhuis dat er stront aan de knikker is en dat er "beslissingen" moeten worden genomen.. nou niet door mij, en vermeld svp ook direct dat ik de nalatenscchap verwerp.
Ondanks de ellende was het niet meer dan fatsoenlijk geweest alle namen te vermelden, doe dat gewoon en ga niet lopen emmeren over die wel of niet. Alles of niets, dat is m.i. de methodiek.
Ruzie met alle broers en zussen, hoe krijg je dat nou voor elkaar
Agh ja, shit happens maakt niet uit.
Agh ja, shit happens maakt niet uit.
Irene is bae <3
|
|
