Da's wel erg summier. Wat bedoel je met mindset? Want het is niet alsof ik in zo'n rottige periode minder ermee bezig ben of minder graag gezond wil zijn ofzo... Er is ook niet een knopje in je hoofd dat je zomaar even kunt omzetten.quote:
Voor mij kunnen veel factoren van invloed zijn maar het meeste zit toch wel tussen de oren inderdaad. En dan is er nog het verschil tussen instelling (dat er voor zorgt dat je er in een rottige periode toch mee bezig blijft en niet alle keuzes slecht zijn) en het dag tot dag up en down. De ene dag gaat het gewoon makkelijker dan de andere. Zit je goed in je vel zal het makkelijker gaan dan als je slecht in je vel zit. Maar als je goed in je vel zit en het gaat goed dan ligt de neiging om de teugels te laten vieren bij mij ook op de loer. Dan is het instelling en wilskracht om toch op het "rechte pad" te blijven. En voor die instelling is (of in elk geval was in mijn geval) wel een knopje in mijn hoofd dat ik anderhalf jaar geleden omzette. Ondanks dat het soms een periode minder gaat merk ik wel dat dat knopje nog steeds in de goede stand staat.quote:Op maandag 3 november 2014 15:08 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Da's wel erg summier. Wat bedoel je met mindset? Want het is niet alsof ik in zo'n rottige periode minder ermee bezig ben of minder graag gezond wil zijn ofzo... Er is ook niet een knopje in je hoofd dat je zomaar even kunt omzetten.
Ketchup bij gekookte aardappels? Brrt...quote:Op maandag 3 november 2014 15:18 schreef Zeester het volgende:
Ik heb soms ook gewoon oprecht geen zin om verstandige keuzes te maken. Geen zin om nee te zeggen. Ik voel het vervelende zeurderige kind in mij dan naar boven komen die 'ik wil het nuuuuuu' roept. Want het is nou eenmaal lekkerder om mayo bij je aardappels te eten dan ketchup, en het is heel erg fijn om ook bitterballen bij en biertje te eten op het terras. En dan niet alleen die ene keer per uitzondering in het weekend, maar gewoon elke dag. Want ongezond is lekker, en lekker is fijn. En bovendien 'die anderen nemen t ook (en zijn ook slank).
Ja, of bij gebakken aardappels. Maar je snapt wat ik bedoel, soms is de vervanging gewoon niet zo goed als het oorspronkelijke, mayo zal altijd lekkerder zijn dan welk superlekker gezond sausje dan ook. Natuurlijk is gezond eten ook prima en lekker, maar daar zul je alleen een lange termijn beloning voor krijgen (slank en gezond zijn) en voor ongezond eten is de beloning direct daar.quote:Op maandag 3 november 2014 15:23 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Ketchup bij gekookte aardappels? Brrt...
En ik snap het wel hoor. Ongezond is ook lekker en lekker is fijn, maar ik heb ergens ook wel geleerd dat gezond ook lekker kan zijn en dat gezond zijn net zo fijn is als ongezond eten. Alleen de tweejarige kleuter in mijn achterhoofd is het daar vaak niet mee eens.
Ik snap je punt hoor, maar zo ervaar ik dat echt niet altijd. Ik kan van sommige gezondere alternatieven net zo hard genieten als van de ongezonde variant. Zelfgemaakte lasagne is zeker even lekker als friet of chinees bijvoorbeeld... Ik heb dus niet altijd meer beloning als ik de ongezonde variant neem. Ik vind het vaak wel makkelijker en heb bovendien moeite met dingen die ik op een bepaald moment van mezelf niet mag. Ik mag ze niet, omdat ik ze niet wil...maar toch. Het voelt toch alsof je jezelf iets moet ontzeggen ofzo. Positief denken vind ik dan wel moeilijk hoor.quote:Op maandag 3 november 2014 15:26 schreef Zeester het volgende:
[..]
Ja, of bij gebakken aardappels. Maar je snapt wat ik bedoel, soms is de vervanging gewoon niet zo goed als het oorspronkelijke, mayo zal altijd lekkerder zijn dan welk superlekker gezond sausje dan ook. Natuurlijk is gezond eten ook prima en lekker, maar daar zul je alleen een lange termijn beloning voor krijgen (slank en gezond zijn) en voor ongezond eten is de beloning direct daar.
Je hebt wel van die onderzoeken, waarin wordt gesteld dat een mens per dag een x aantal keuzes maakt over eten. Echt een belachelijk getal waar ik niet meer precies van weet hoeveel, maar 50 ofzo. 50 momenten waarop je jezelf op het rechte pad moet sturen, vooruit moet blijven kijken en niet moet luisteren naar die stemmetjes die zeggen 'ach toe, neem het nou, neem het nou'. Ik vind dat lastig. Als ik nu de deur uitloop richting de Albert Heijn om boodschappen te doen voor vanavond, kom ik langs 3 kroegen, een super lekkere bakker, een koffietent. Om nog maar niet te spreken van wat straks in de AH me allemaal toeroept, terwijl ik alleen kom voor rijst en groenten. Als ik dan thuis ben, dan voelt t onbewust toch van 'ook weer overleefd, ik neem alvast een broodje voor ik ga koken!'quote:Op maandag 3 november 2014 15:30 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Ik snap je punt hoor, maar zo ervaar ik dat echt niet altijd. Ik kan van sommige gezondere alternatieven net zo hard genieten als van de ongezonde variant. Zelfgemaakte lasagne is zeker even lekker als friet of chinees bijvoorbeeld... Ik heb dus niet altijd meer beloning als ik de ongezonde variant neem. Ik vind het vaak wel makkelijker en heb bovendien moeite met dingen die ik op een bepaald moment van mezelf niet mag. Ik mag ze niet, omdat ik ze niet wil...maar toch. Het voelt toch alsof je jezelf iets moet ontzeggen ofzo. Positief denken vind ik dan wel moeilijk hoor.
Goed zoquote:Op maandag 3 november 2014 16:01 schreef Tink89 het volgende:
Ja inderdaad Sarabi...
Net nog zo'n keuze. Crackertjes, blokje rijstchocolade of een appel met kaneel. Het werd die laatste, maar zo'n keuze kan rustig een kwartier door m'n hoofd spoken voor ik de knoop doorhak.
Ik vind het al heel wat dat een blokje rijstchocolade een optie is, ik baal zo intens van mijn eigen bodemdrift op dat soort momenten. Ik wil ook een stukje chocola, maar helaas is alleen de hele reep een optie, hoe hard ik me ook voorneem het niet te doen.quote:Op maandag 3 november 2014 16:01 schreef Tink89 het volgende:
Ja inderdaad Sarabi...
Net nog zo'n keuze. Crackertjes, blokje rijstchocolade of een appel met kaneel. Het werd die laatste, maar zo'n keuze kan rustig een kwartier door m'n hoofd spoken voor ik de knoop doorhak.
Van de hele reep word ik zo misselijk dat dat geen optie is. Zie mijn onderschrift: chocolade is niet mijn zwakte. Appelcake wel.. en koekjes, vooral bastognekoeken en roze koeken. En zelfgebakken shit. En chips, liefst een hele bus pringles in één keer.quote:Op maandag 3 november 2014 16:03 schreef Zeester het volgende:
[..]
Ik vind het al heel wat dat een blokje rijstchocolade een optie is, ik baal zo intens van mijn eigen bodemdrift op dat soort momenten. Ik wil ook een stukje chocola, maar helaas is alleen de hele reep een optie, hoe hard ik me ook voorneem het niet te doen.
Soms zit je in die flow dat alles makkelijk gaat en komt aanwaaien. Geen moeite hoeven te doen, ect. En soms gaat het allemaal moeilijk moeilijk en heb je er gewoon geen zin in eigenlijk en gaat het moeizaam. Hier althans.quote:Op maandag 3 november 2014 15:08 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Da's wel erg summier. Wat bedoel je met mindset? Want het is niet alsof ik in zo'n rottige periode minder ermee bezig ben of minder graag gezond wil zijn ofzo... Er is ook niet een knopje in je hoofd dat je zomaar even kunt omzetten.
NOFI, maar ik snap oprecht niet wat er fijn is aan bitterballen bij bier. Ik snap dat snacken bij bier sowieso nietquote:Op maandag 3 november 2014 15:18 schreef Zeester het volgende:
Ik heb soms ook gewoon oprecht geen zin om verstandige keuzes te maken. Geen zin om nee te zeggen. Ik voel het vervelende zeurderige kind in mij dan naar boven komen die 'ik wil het nuuuuuu' roept. Want het is nou eenmaal lekkerder om mayo bij je aardappels te eten dan ketchup, en het is heel erg fijn om ook bitterballen bij en biertje te eten op het terras. En dan niet alleen die ene keer per uitzondering in het weekend, maar gewoon elke dag. Want ongezond is lekker, en lekker is fijn. En bovendien 'die anderen nemen t ook (en zijn ook slank).
Klopt. Ik ben ook altijd in gevecht met mezelf over etenquote:Op maandag 3 november 2014 15:40 schreef Zeester het volgende:
[..]
Je hebt wel van die onderzoeken, waarin wordt gesteld dat een mens per dag een x aantal keuzes maakt over eten. Echt een belachelijk getal waar ik niet meer precies van weet hoeveel, maar 50 ofzo. 50 momenten waarop je jezelf op het rechte pad moet sturen, vooruit moet blijven kijken en niet moet luisteren naar die stemmetjes die zeggen 'ach toe, neem het nou, neem het nou'. Ik vind dat lastig. Als ik nu de deur uitloop richting de Albert Heijn om boodschappen te doen voor vanavond, kom ik langs 3 kroegen, een super lekkere bakker, een koffietent. Om nog maar niet te spreken van wat straks in de AH me allemaal toeroept, terwijl ik alleen kom voor rijst en groenten. Als ik dan thuis ben, dan voelt t onbewust toch van 'ook weer overleefd, ik neem alvast een broodje voor ik ga koken!'
quote:Op maandag 3 november 2014 16:03 schreef Zeester het volgende:
[..]
Ik vind het al heel wat dat een blokje rijstchocolade een optie is, ik baal zo intens van mijn eigen bodemdrift op dat soort momenten. Ik wil ook een stukje chocola, maar helaas is alleen de hele reep een optie, hoe hard ik me ook voorneem het niet te doen.
Dit dus en als je dat maar lang genoeg doet wordt het een automatisme. Dan worden sperciebonen ook lekkerder dan friet, dat heb je jezelf aangeleerd. Net zoals wij in onze jeugd hebben geleerd dat friet (en andere ongezonde dingen) lekker is en altijd beter dan gezond eten. Want friet en snoep kregen we op feestjes en daar gaat je brein zich naar vormen. Het afleren van dat soort diepgewortelde en jarenlang geconditioneerde patronen kost tijd en moeite, maar het werkt wel kijk maar naar Qwea. En bij iedereen duurt het langer of korter naar gelang hoe je in elkaar zit. Qwea zegt zelf altijd dat ze een autistje is en ik kan me voorstellen dat het bij haar sneller gaat dan bij de gemiddelde mens omdat dingen die vast staan en regeltjes in haar hoofd het prettigst werken. (sorry als ik te kort door de bocht redeneer Qwea)quote:Op maandag 3 november 2014 16:30 schreef Qwea het volgende:
[..]
Klopt. Ik ben ook altijd in gevecht met mezelf over eten"Ooh hey, koekjes. Omnomnomnom" "Ooh hey, snickers, omnomnomnom" en dan moet je je idd weer op het rechte pas sturen. Maar hoe vaker je dat doet, hoe makkelijker dat wordt (serieus). Gaat een soort van automatisme worden op een gegeven moment. Netzoals je vanzelf ook leert om na te denken bij wat je eet, ipv klakkeloos dingen in je mik te douwen.
Zo ben ik mindfull gaan eten. Werkt als een tiet.
Maar als dat na 5 jaar nog steeds niet is gebeurd wat dan?quote:Op maandag 3 november 2014 16:36 schreef Karstman het volgende:
[..]
Dit dus en als je dat maar lang genoeg doet wordt het een automatisme. Dan worden sperciebonen ook lekkerder dan friet, dat heb je jezelf aangeleerd. Net zoals wij in onze jeugd hebben geleerd dat friet (en andere ongezonde dingen) lekker is en altijd beter dan gezond eten. Want friet en snoep kregen we op feestjes en daar gaat je brein zich naar vormen. Het afleren van dat soort diepgewortelde en jarenlang geconditioneerde patronen kost tijd en moeite, maar het werkt wel kijk maar naar Qwea. En bij iedereen duurt het langer of korter naar gelang hoe je in elkaar zit. Qwea zegt zelf altijd dat ze een autistje is en ik kan me voorstellen dat het bij haar sneller gaat dan bij de gemiddelde mens omdat dingen die vast staan en regeltjes in haar hoofd het prettigst werken. (sorry als ik te kort door de bocht redeneer Qwea)
Geen idee hoe het werkt Sarabi, als ik het wist dan had ik het gezegd.quote:Op maandag 3 november 2014 16:37 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Maar als dat na 5 jaar nog steeds niet is gebeurd wat dan?
Of het is wel een tijdje (5 jaar dus) een automatische geweest maar op een gegeven moment gaat het weer terug naar hoe het was.
Nee je redeneert niet kort door de bocht. Ik ben serieus van de regeltjes en schema's. Daarom veranderd bv ook mijn menu op een dag amper. Ik heb nu een nieuw schema waarin alleen de groente wisselt op een dag. En het beleg in de ochtend. Meer niet. En daar is voor mij idd easy aan vast te houden. Als ik het zonder schema ga doen wordt het een zooitje.quote:Op maandag 3 november 2014 16:36 schreef Karstman het volgende:
[..]
Dit dus en als je dat maar lang genoeg doet wordt het een automatisme. Dan worden sperciebonen ook lekkerder dan friet, dat heb je jezelf aangeleerd. Net zoals wij in onze jeugd hebben geleerd dat friet (en andere ongezonde dingen) lekker is en altijd beter dan gezond eten. Want friet en snoep kregen we op feestjes en daar gaat je brein zich naar vormen. Het afleren van dat soort diepgewortelde en jarenlang geconditioneerde patronen kost tijd en moeite, maar het werkt wel kijk maar naar Qwea. En bij iedereen duurt het langer of korter naar gelang hoe je in elkaar zit. Qwea zegt zelf altijd dat ze een autistje is en ik kan me voorstellen dat het bij haar sneller gaat dan bij de gemiddelde mens omdat dingen die vast staan en regeltjes in haar hoofd het prettigst werken. (sorry als ik te kort door de bocht redeneer Qwea)
Dat sowiesoquote:Op maandag 3 november 2014 16:43 schreef uniekhoorn het volgende:
[..]
Geen idee hoe het werkt Sarabi, als ik het wist dan had ik het gezegd.
Net zoals ik na 15 jaar van 50 sigaretten naar 0 ben begaan, terwijl anderen die 10 per dag roken al jaren erover doen om te stoppen.
Wat bij mij heeft geholpen is om afleiding te zoeken en dat is niks anders bij afvallen of 'mindsetten' en roken.
Urgent zin? jezelf naar buiten trappen om een blokje om te lopen of de wc schoonmaken
Het is gewoon fucking moeilijjk!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |