Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Toepasselijke plaatjes:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Ik heb ooit een paniekaanval gehad die 12 uur duurde.quote:Op zaterdag 20 september 2014 10:01 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik neem nu de helft van mn AD, en merk dat ik meer voel. Maar heb wel een paar pammetjes voor noodgevallen (paniek!)
De ene was voorbij en de andere begon gelijk weer. Ik weet t niet of het paniek was, maar meerdere per dag is niet meer echt lekker vol te houden.quote:Op zaterdag 20 september 2014 18:52 schreef Libertarisch het volgende:
[..]
Ik heb ooit een paniekaanval gehad die 12 uur duurde.
Dat was echt de hel, had toen nooit van benzo's gehoord. Heb jij wel eens een aanval gehad die praktisch maar niet ophield?
Gefeliciteerdquote:Op vrijdag 19 september 2014 07:56 schreef Sunshine1982 het volgende:
Even een egopost.
Ik ben 8.5 week geleden bevallen. Alles ging goed tot vorige week. Ik heb last van oorgeluid (wat iedereen heeft) alleen ik versterk het. Resultaat: ik kan niet slapen. Ik ben bang dat dit niet meer weggaat en dat ik uiteindelijk depressief wordt en dood wil. Ik kan het geluid moeilijk stoppen. Vorige 2 nachten aardig geslapen, vannacht was weer 3 x niks. Zo meteen maar dokter bellen, hoop dat ik terecht kan...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat ontzettend rotquote:Op zaterdag 20 september 2014 22:34 schreef Cue_ het volgende:
Pfff vandaag crematie bijeenkomst gehad van een collega. Ben best nuchter, maar door de sfeer, de mensen en de foto komt t toch wel even binnen. Dus ook wel emotioneel geweest.
Daarbij nog t feit dat je toch niet helemaal bij de groep hoort en je thuis komt in een leeg huis. En je je nog extra beseft dat je ook niemand echt hebt waarmee ik dit kan delen of doen. En dat al jaren niet en ik merk toch dat dat z'n sporen heeft achtergelaten bij me. Blegh
Tnx thuis hebben we de TV... Dus afleidingquote:Op zaterdag 20 september 2014 22:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat ontzettend rotHeel veel sterkte *knuffel*
Gelukkig heeft de Nederlandse televisie genoeg waarbij je niet al te hard hoeft na te denkenquote:Op zaterdag 20 september 2014 22:42 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Tnx thuis hebben we de TV... Dus afleiding
quote:Op zaterdag 20 september 2014 22:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
Woah, dat is dan ook volledig verkeerd van die jongen... Hoop dat iemand er iets over heeft gezegd. Probeer niet boos te zijn op jezelf, maar op die jongen. Als het een vriend/kennis is, kun je er misschien iets over proberen te zeggen de volgende keer dat je hem ziet? Dat verstijven en gekke acties van jongens ondanks afstandelijk gedrag herken ik volledig... Misschien een idee voor je om verder in therapie te bespreken? Wel fijn dat je merkt dat de therapie werkt op bepaalde gebieden!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nog gecondoleerd. Heb je morgen nog iets sociaal gepland staan?quote:Op zaterdag 20 september 2014 22:34 schreef Cue_ het volgende:
Pfff vandaag crematie bijeenkomst gehad van een collega. Ben best nuchter, maar door de sfeer, de mensen en de foto komt t toch wel even binnen. Dus ook wel emotioneel geweest.
Daarbij nog t feit dat je toch niet helemaal bij de groep hoort en je thuis komt in een leeg huis. En je je nog extra beseft dat je ook niemand echt hebt waarmee ik dit kan delen of doen. En dat al jaren niet en ik merk toch dat dat z'n sporen heeft achtergelaten bij me. Blegh
Terug van een fijne trip waarbij ik oude vrienden opnieuwheb kunnen ontmoeten. Gek hoe vertrouwelijk het kan aanvoelen om af te spreken met mensen die je ooit twee weken hebt ontmoet en waarbij het contact sindsdien via (korte) facebook-berichtjes verloopt. Wellicht durven we meer tegen elkaar te vertellen omdat we buitenstaanders zijn in elkaars leven. Nu wel weer een beetje een harde terugkeer naar het leven van alledag.
Stiekem is het wel het gemakkelijkste om mezelf de schuld te geven, maar ik vrees ook een verkeerde gewoontequote:Op zaterdag 20 september 2014 22:53 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Woah, dat is dan ook volledig verkeerd van die jongen... Hoop dat iemand er iets over heeft gezegd. Probeer niet boos te zijn op jezelf, maar op die jongen. Als het een vriend/kennis is, kun je er misschien iets over proberen te zeggen de volgende keer dat je hem ziet? Dat verstijven en gekke acties van jongens ondanks afstandelijk gedrag herken ik volledig... Misschien een idee voor je om verder in therapie te bespreken? Wel fijn dat je merkt dat de therapie werkt op bepaalde gebieden!
Fijn dat je een goede trip hebt gehadquote:Terug van een fijne trip waarbij ik oude vrienden opnieuwheb kunnen ontmoeten. Gek hoe vertrouwelijk het kan aanvoelen om af te spreken met mensen die je ooit twee weken hebt ontmoet en waarbij het contact sindsdien via (korte) facebook-berichtjes verloopt. Wellicht durven we meer tegen elkaar te vertellen omdat we buitenstaanders zijn in elkaars leven. Nu wel weer een beetje een harde terugkeer naar het leven van alledag.
quote:Op zaterdag 20 september 2014 22:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
Jij doet niks verkeerd. Die mannen zijn verkeerd bezig! Het is niet jouw schuld. Reageerden de anderen in de groep nog? Hielpen ze je of waren het geen vrienden van je?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Kan je hem (of iemand uit die groep) er niet op aanspreken als ze morgen nuchter zijn? Dat je het geen toffe actie vind en de volgende keer dat hij zoiets doet je aangifte doet van aanranding? Fuck die mensen, die zijn niet wijs.quote:Op zaterdag 20 september 2014 23:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Stiekem is het wel het gemakkelijkste om mezelf de schuld te geven, maar ik vrees ook een verkeerde gewoonte
Naja... die jongen ken ik nu twee weken, op het niveau dat ik zijn naam weet en meer niet. En ik schat dat hij drie biertjes eerder had moeten stoppen met drinken.
Dat verstijven is zo'n domme reactie en ik was de enige die niet onder invloed was, dus de rest vond het allemaal hilarischMisschien stel ik me ook aan, maar dit was echt heel beschamend en vervelend.
Dit ga ik zeker bespreken (zit nog even te twijfelen bij welke therapie dit het beste past, maar goed. Dinsdag zie ik er twee, dus ik heb nog even beslis en bezinktijd)
Nee wat hij doet is goed voor het groepsprocesquote:Op zaterdag 20 september 2014 23:19 schreef ChildoftheStars het volgende:
Zit er wel over te denken, maar ik ben bang dat ze vinden dat ik zeur :S, wat slecht is voor het groepsproces
Anderzijds is het misschien wel verstandig om te doen, ik zit nog een jaar aan ze vast en moet ze in theorie ook "vertrouwen"
We zetten samen een musical op (ahem... beetje beschamende hobby dus), waarbij we alles zelf schrijven, maken en doen. Wat an sich dus erg leuk is, of zou moeten zijn.quote:Op zaterdag 20 september 2014 23:20 schreef Elvi het volgende:
[..]
Nee wat hij doet is goed voor het groepsprocesen ze hebben al laten zien dat ze niet te vertrouwen zijn.
Wie zijn die mensen eigenlijk?
Waar pieker je dan over als ik vragen mag?quote:Op zaterdag 20 september 2014 19:48 schreef K44S het volgende:
Ik heb welleens een filnke tijd ZO enorm lopen piekeren dat ik er gewoon niet meer normaal van kon leven.
Dus dat ik auto aan het rijden was, en alles een "waas" was. Alles behalve prettig.
Klopt helemaal!quote:Op zaterdag 20 september 2014 23:31 schreef Evienne het volgende:
Negeren en ontlopen werkt niet altijd zoals gehoopt. Ze zien je soms juist als makkelijk slachtoffer voor grappen en grollen (en soms ook voor serieuzer zaken) omdat ze al verwachten dat ze niet veel tegengas krijgen en volgens mij bepalen ze dat niet bewust. Het is dan beter om bij voorbaat te laten merken dat je van je af kan bijten.
quote:Op zaterdag 20 september 2014 23:31 schreef Evienne het volgende:
CotS (ik moet een beetje lachen om de afkorting) je bent echt geen sukkel omdat je verstijft! Het is nogal wat, als iemand je letterlijk in je hemd zet en ik denk dat heel veel mensen dan niet weten wat te doen. Dat het voor de rest grappig was, want drank, is natuurlijk geen excuus! Spreek hem erop aan, kan ook in de groep die erbij stond te lachen, als dat lukt. Geef je grenzen aan! Zeker als je nog met deze groep verder wil werken aan de musical (hoezo beschamend, ik zou willen dat ik het lef had! keileuk.) zou ik het niet naast me neerleggen, als ik jou was.
Negeren en ontlopen werkt niet altijd zoals gehoopt. Ze zien je soms juist als makkelijk slachtoffer voor grappen en grollen (en soms ook voor serieuzer zaken) omdat ze al verwachten dat ze niet veel tegengas krijgen en volgens mij bepalen ze dat niet bewust. Het is dan beter om bij voorbaat te laten merken dat je van je af kan bijten.
Ik wilde het niet direct zo noemen, maar je bent inderdaad behoorlijk in je lichamelijke integriteit aangetast en dat valt toch onder aanranding. Héél erg goed dat je gemaild hebtquote:Op zondag 21 september 2014 00:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]Een ding heb ik geleerd van deze nickname: denk na over de afkorting O:)
Het klinkt als een goed advies (ahem... heb eerst een mail naar de groep gestuurd en daarna ben ik hierop gaan reageren. Dit is voor mijn gevoel ook wel het stadium van grappen en grollen voorbij en om eventjes extreme termen te gebruiken, dit voelt als aanranding).
En ik moet inderdaad assertiever worden. Mijn vrienden zeggen wel eens dat ik een te hoge klootzakkentolerantie heb en dat is gewoon geen goed ding. Mijn grenzen verwerpen op het moment dat ze overschreden worden, was een hele tijd een "goede" (of iig noodzakelijke) coping en ik moet daar gewoon vanaf. En blijkbaar voelen mensen dat inderdaad aan :S
Dank je wel
(ja... het is stiekem erg leuk om te doen, het componeren en kostuums naaien/ontwerpen is echt mijn dingHet toneelspelen hoort er natuurlijk ook bij, maar dat neem ik voor lief zolang ik mag zingen
, al is dit volgens mij verschrikkelijk offtopic O:))
Dat met die grenzen ben ik inderdaad heel erg aan het leren van PMT (waar de therapeut mijn grenzen echt teveel accepteerdquote:Op zondag 21 september 2014 00:43 schreef Evienne het volgende:
[..]
Ik wilde het niet direct zo noemen, maar je bent inderdaad behoorlijk in je lichamelijke integriteit aangetast en dat valt toch onder aanranding. Héél erg goed dat je gemaild hebtwant als jij het niet aangeeft, blijft het voor de groep een grap en blijft de deur open voor zulke dingen. Je hebt het alvast gezegd, het kan bij ze bezinken en hopelijk vervolgens een goed gesprek erover hebben, want eh, the show must go on?
Begrijpelijk hoe je gewend bent geraakt in je schulp te kruipen. Men is zo vaak over je grens gegaan dat je voor jezelf misschien amper meer wist waar je grens lag (dat is mij tenminste heel bekend). Maar nu mag je lekker dicht bij jezelf blijven. Misschien ben je bang dat mensen het niet zullen accepteren, nou die zullen er zijn, maar zo scheid je juist het kaf van het koren. Niet iedereen is je kostbare tijd en aandacht waard.
Ik vind het niet zo offtopic als het lijkt, eigenlijk. Zoiets durf ik al niet hoor! Terwijl het (mede door dit soort 'groepsdynamiek') ontzettend leerzaam voor je is. Je máákt iets, werkt samen, kunt je creativiteit ontplooien, en uiteindelijk staan jullie op het podium. Ook heel knap dat je de muziek zelf schrijft en zingt. Zo kom je wel over drempels heen. En ik zou graag eens foto's van de kostuums of filmpjes van de musical zien, als je dat te zijner tijd aandurft.
Ik zou me er gewoon niet mee bemoeien. Met diabetes heb je een hogere kans op hartklachten en nierklachten. Dus zijn lichamelijke klachten kunnen voortkomen uit diabeter. Ook de woede aanvallen trouwens als zn bloedsuiker erg laag is.quote:Op zondag 21 september 2014 12:11 schreef Hitch_Slap het volgende:
Ik heb even wat input nodig om iemand uit een mogelijk zware depressie te helpen.
Het betreft een oom van mij die nu weer in het ziekenhuis is beland met hart en nier klachten, bovendien is hij diabeet en heeft dan ook een vrij lange historie van hart aanvallen en 3 grote operaties binnen een tijdsbestek van 10jr. En waarom zoeken om advies op FOK ipv bij een arts ?. Nou omdat ik vermoed dat deze klachten psychosomatisch zijn m.a.w ze hebben geen lichaamlijke oorzaak maar een psychische, maar het wordt steeds niet als zodanig gediagnosticeerd want bij pyschische klachten moet je natuurlijk eerst zelf aangeven die te hebben of je moet je omgeving dusdanig tot last zijn dat je gedwongen wordt opgenomen. Mijn oom is niemand tot last behalve zijn eigen vrouw (lich en psych geweld), bovendien gaat hij nooit toegeven psychische klachten te hebben vanwege sociale stigmas dus de artsen behandelen alleen de lich klachten maar tasten voor de werkelijke oorzaak in het duister. Dus hoe behandel je iemand die door angsten en depressies zware lichaamlijke klachten krijgt maar pertitent weigert toe te geven depressief te zijn ?.
karakterschets: introvert, niet sociaal, angstig, woede aanvallen, galspuwer, mogelijk autistisch, toegewijde vader (dat dan weer wel).
hehe precies, ik heb ook zoiets van why bother, maar zoals ik die man ken door de jaren heen zie ik gewoon bepaalde dingen waar de artsen over heen kijken. Buiten de deur is hij overigens poeslief/onzeker, dus met die woede zullen de artsen niet te maken krijgen. Ik wilde voorstellen die man anti-depressiva voor te schrijven, maar goed niet mijn plaats en niet mijn probleem, ik heb alleen te doen met mijn tante.quote:Op zondag 21 september 2014 12:20 schreef Cue_ het volgende:
Hoe wil je in godsnaam iemand helpen als die zelf niet vindt dat hij een probleem heeft?
Daar gaat het al mis. Mijn moeder heeft daar ook last van. Als ze ineens agressief gaat doen dan weet ik dat ze of een tijdje vegetarisch heeft gegeten of dat het gewoon etenstijd isquote:Op zondag 21 september 2014 12:30 schreef Hitch_Slap het volgende:
[..]
hehe precies, ik heb ook zoiets van why bother, maar zoals ik die man ken door de jaren heen zie ik gewoon bepaalde dingen waar de artsen over heen kijken. Buiten de deur is hij overigens poeslief/onzeker, dus met die woede zullen de artsen niet te maken krijgen. Ik wilde voorstellen die man anti-depressiva voor te schrijven, maar goed niet mijn plaats en niet mijn probleem, ik heb alleen te doen met mijn tante.
Goed punt Elvi, het kan inderdaad de diabetes zijn, want aan dieet houdt ie zich nooit heb ik begrepen terwijl hij insuline spuit, verloren zaak lijkt het wel :/
hehe nou bij mijn oom ligt het meer aan zijn karakter hoor, maar met de diabetes heeft hij nu een excuus erbijquote:Op zondag 21 september 2014 12:32 schreef Elvi het volgende:
[..]
Daar gaat het al mis. Mijn moeder heeft daar ook last van. Als ze ineens agressief gaat doen dan weet ik dat ze of een tijdje vegetarisch heeft gegeten of dat het gewoon etenstijd is![]()
En je kan beter bij je tante navragen of zij hulp wil in de vorm van een psycholoog of maatschappelijk werk. Zo niet: dan moet je het toch laten gaan hoe moeilijk het ook is.
Bedankt voor je advies. Ik ga het proberen vol te houden danquote:Op zondag 21 september 2014 13:12 schreef Cue_ het volgende:
Zo te horen heeft dat geen nut. Je maakt jezelf gek door zijn gedrag. Blocken was dan ook een goed idee. Probeer het vol te houden, anders blijf je erin steken.
Wat vervelend voor jequote:Op zondag 21 september 2014 13:07 schreef AdoraBelle het volgende:
De afgelopen dagen ben ik huilend in slaap gevallen en heb ik weer mijn slaaptabletten nodig gehad.
Het heeft allemaal te maken met een FOK!ker die de hele tijd wisselt tussen lief doen en afzeiken. Ik had de hoop dat hij zou veranderen, maar hij blijft de hele tijd hetzelfde doen.
Ik heb hem maar geblockt, alleen ik vind het nu lastig om het voor mezelf af te sluiten. Het blijft de hele tijd door m'n hoofd gaan. Ik heb erg de behoefte om het met hem uit te praten, alleen ik ben bang dat 'ie dan weer gewoon doorgaat.
Mensen die je energie kosten in plaats van geven, daar moet je altijd een eind van uit de buurt blijven.quote:Op zondag 21 september 2014 13:07 schreef AdoraBelle het volgende:
De afgelopen dagen ben ik huilend in slaap gevallen en heb ik weer mijn slaaptabletten nodig gehad.
Het heeft allemaal te maken met een FOK!ker die de hele tijd wisselt tussen lief doen en afzeiken. Ik had de hoop dat hij zou veranderen, maar hij blijft de hele tijd hetzelfde doen.
Ik heb hem maar geblockt, alleen ik vind het nu lastig om het voor mezelf af te sluiten. Het blijft de hele tijd door m'n hoofd gaan. Ik heb erg de behoefte om het met hem uit te praten, alleen ik ben bang dat 'ie dan weer gewoon doorgaat.
Goed plan. En als het moeilijk wordt, probeer het te vermijden. Evt delete telefoonnr / allerlei oude berichten, hoe je ook contact kan zoeken.quote:Op zondag 21 september 2014 13:22 schreef AdoraBelle het volgende:
[..]
Bedankt voor je advies. Ik ga het proberen vol te houden dan. En ik ga nu proberen om afleiding te zoeken zodat ik er niet de hele tijd aan denk.
Zodat ik het voor mezelf kan afsluiten denk ik.quote:Op zondag 21 september 2014 13:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat vervelend voor je
Waarom wil je het uitpraten? Zo te lezen is het een eikel, let it be. Dat is je kostbare energie niet waard
Door hem voelde het alsof ik alles verkeerd deed en alsof ik vies lelijk wezen ben dat niet hoort te bestaan.quote:Op zondag 21 september 2014 13:27 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Mensen die je energie kosten in plaats van geven, daar moet je altijd een eind van uit de buurt blijven.
Goed idee, dankje. Ik heb net alles verwijderd.quote:Op zondag 21 september 2014 13:28 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Goed plan. En als het moeilijk wordt, probeer het te vermijden. Evt delete telefoonnr / allerlei oude berichten, hoe je ook contact kan zoeken.
Zelf ook te vaak het mezelf te moeilijk gemaakt en altijd zonder gewenst resultaat.
Van alles, destijds had ik nog een vriendin.quote:Op zaterdag 20 september 2014 23:30 schreef Libertarisch het volgende:
[..]
Waar pieker je dan over als ik vragen mag?
Waarom zou je jezelf de schuld vinden? Of waarvan "beschuldig" je jezelf dan?quote:Op zaterdag 20 september 2014 23:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Stiekem is het wel het gemakkelijkste om mezelf de schuld te geven, maar ik vrees ook een verkeerde gewoonte
Dit ga ik zeker bespreken (zit nog even te twijfelen bij welke therapie dit het beste past, maar goed. Dinsdag zie ik er twee, dus ik heb nog even beslis en bezinktijd)
Fijn dat het vandaag alleszins geen rotdag was. Waarom vind je dat niet het meest gezonde?quote:Op zondag 21 september 2014 20:55 schreef Cue_ het volgende:
Pff hoe raar gister was hoe normaal vandaag weer is. Lijkt wel of er niets gebeurd is.
Ook niet t meest gezonde
Omdat ik me misschien te uitdagend gedragen had (al weet ik niet hoe, stond met mijn rug naar hem toe en was met een ander aan het praten), of dat ik me verkeerd gekleed had, of weet ik veel wat. Ik snap gewoon niet wat ik doe waarom mannen zo vervelend tegen me doen, want naar mijn beste weten negeer ik ze. Of zorg in elk geval voor een afstand, zodat ze niks kunnen denken.quote:Op zondag 21 september 2014 22:37 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Waarom zou je jezelf de schuld vinden? Of waarvan "beschuldig" je jezelf dan?
Wat bij mij werkt is de dag heel strak om te plannen. Dus van de hele dag opschrijven hoe laat je dat doet en hier realistisch in zijn, dus ook pauzes inplannen. Wekkers zetten op de wisseltijden...quote:Vraag: iemand een idee hoe uit een negatieve cirkel van uitstelgedrag te geraken? Ik dacht dat ik dingen uitstelde omdat ik me rot voelde en dat dat was omdat ik te weinig goed sociaal contact had. Dat laatste is nu goed, maar vanaf ik alleen ben en tijd heb voor dingen voor mezelf (zowel praktische dingen als dingen die ik graag zou doen), verlopen de zaken zich volgens het volgende scenario: planning maken, onrustig zijn, even voor computer gaan zitten (of in de bank gaan zitten), uiteindelijk niets doen (en/of frustratie uiten), dit de dagen erop doen tot het bijna te laat is/te laat is, het ding uiteindelijk toch doen met veel stress, spijt, bedenken het de volgende keer anders te doen. Repeat. Ik weet dat het antwoord waarschijnlijk is "gewoon doen". Maar zelfs kleine dingen lijken zoveel moeite te kosten en dat is stom.
Hoe bedoel je, dat ie je grenzen teveel accepteert? Het lijkt me tenminste, hoewel het voor jou misschien ongemakkelijk en onwennig voelt, goed omdat het om jóuw grenzen gaat. Jij zult ze moeten bepalen en dat kun je het beste oefenen bij iemand die álles accepteert. Tot je er sterker in wordt en het meer automatisch gaat. In het dagelijks leven kun je nog genoeg situaties tegenkomen waarin het botst met iemand anders' grenzen maar zul je hopelijk merken dat je minder snel bevriest.quote:Op zondag 21 september 2014 09:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat met die grenzen ben ik inderdaad heel erg aan het leren van PMT (waar de therapeut mijn grenzen echt teveel accepteerd) en ik probeer nu bij alles bewust in te voelen wat ik ervan vind. Het gaat al stukken beter dan het eerst was, maar als iets me echt overvalt, lukt het even niet.
En met het toneel: het is iets wat ik toevallig wel durf, waarschijnlijk zijn er een tal van dingen die jij doet zonder na te denken die mij de stuipen zouden opleveren. Het is iets wat mij zonder nadenken lukt. Als je een jaartje geduld heb, zal ik het delenNu zijn we nog in de schrijffase, dus het duurt echt nog even.
Eens zien of dit jaar niet voor alle foto's wegschietO:)
Ja dit is echt mega kut. Heb ik ook gehad. Je kunt gewoon geen moment NIET piekeren, vreselijk. Ik wist nog wel toen ik begon met mediteren dat dit ineens grotendeels verdween. Heb soms uren op de bank gezeten, gewoon genietend van de stilte in mijn hoofd en alle dingen om me heen.quote:Op zaterdag 20 september 2014 19:48 schreef K44S het volgende:
Ik heb welleens een filnke tijd ZO enorm lopen piekeren dat ik er gewoon niet meer normaal van kon leven.
Dus dat ik auto aan het rijden was, en alles een "waas" was. Alles behalve prettig.
Mediteren in zin van? In mijn hoofd spookt altijd wat rond, van opleiding tot fouten die ik heb gemaakt in de relatie met mn ex , werk tot vrienden. Ik wil er graag vanaf. Ben er zelfs voor bij een psycholoog geweest.quote:Op maandag 22 september 2014 13:02 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja dit is echt mega kut. Heb ik ook gehad. Je kunt gewoon geen moment NIET piekeren, vreselijk. Ik wist nog wel toen ik begon met mediteren dat dit ineens grotendeels verdween. Heb soms uren op de bank gezeten, gewoon genietend van de stilte in mijn hoofd en alle dingen om me heen.
Mindfulnessmeditatie, helpt je wat meer met jezelf om te gaan. Google eens naar 'Headspace' op Google. Kun je een gratis cursus volgen om de basis onder de knie te krijgen, heeft mij enorm geholpen. Kun je daarna lekker zelf verder. Doe het al meer dan een half jaar bijna dagelijks!quote:Op maandag 22 september 2014 13:04 schreef K44S het volgende:
[..]
Mediteren in zin van? In mijn hoofd spookt altijd wat rond, van opleiding tot fouten die ik heb gemaakt in de relatie met mn ex , werk tot vrienden. Ik wil er graag vanaf. Ben er zelfs voor bij een psycholoog geweest.
Maar als je na 5 sessies zelf 90 euro mag ophoesten.... ( al had ik dat zelf niet hoeven te betalen ) dan word het toch wel een dure zaak.
Ik pieker nog altijd, misschien niet even heftig... maar wel te vaak.
Thx, ik ga zo ff kijkje nemen.quote:Op maandag 22 september 2014 13:09 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Mindfulnessmeditatie, helpt je wat meer met jezelf om te gaan. Google eens naar 'Headspace' op Google. Kun je een gratis cursus volgen om de basis onder de knie te krijgen, heeft mij enorm geholpen. Kun je daarna lekker zelf verder. Doe het al meer dan een half jaar bijna dagelijks!
quote:Op maandag 22 september 2014 13:13 schreef K44S het volgende:
[..]
Thx, ik ga zo ff kijkje nemen.
Meestal vlucht ik in muziek, films, andere hobbys.
Maar als ik ff thuis zit ( zoals nu , al 3 maanden thuis ivm studie vertraging. En zin heeft het denk ik niet om nu nog naar werk te zoeken )...... komt het altijd weer naar boven.
Kan het van harte aanraden!quote:Op maandag 22 september 2014 13:13 schreef K44S het volgende:
[..]
Thx, ik ga zo ff kijkje nemen.
Meestal vlucht ik in muziek, films, andere hobbys.
Maar als ik ff thuis zit ( zoals nu , al 3 maanden thuis ivm studie vertraging. En zin heeft het denk ik niet om nu nog naar werk te zoeken )...... komt het altijd weer naar boven.
Eerst sessie net gedaan, behoorlijk intense.quote:Op maandag 22 september 2014 13:19 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
[..]
Kan het van harte aanraden!
Ja dat wil ook nog wel eens werken. Ik zat zelf echter op een punt dat die angst zo'n greep op me had dat ik bijna niet meer afgeleid kon worden, echt vreselijk. Ik sliep bijna niet meer, gespannen als een boog, niet normaal. Echt zo blij dat dat nu voorbij is.
Zolang het maar werkt voor je toch?quote:Op maandag 22 september 2014 13:33 schreef K44S het volgende:
[..]
Eerst sessie net gedaan, behoorlijk intense.
Begon van alles te tintellen.
Wauw. Geen idee of het tussen de oren zit... maar het werkt wel erg ontspannen.
Ik ga de 10 dagen gewoon volhouden. Elke dag een sessie....quote:Op maandag 22 september 2014 13:36 schreef AdoraBelle het volgende:
[..]
Zolang het maar werkt voor je toch?.
Goedzo!quote:Op maandag 22 september 2014 13:36 schreef K44S het volgende:
[..]
Ik ga de 10 dagen gewoon volhouden. Elke dag een sessie....
Ik ben helemaal geen zweefteef.. maar wie weet werkt het
Heb niets te verliezenquote:Op maandag 22 september 2014 13:38 schreef AdoraBelle het volgende:
[..]
Goedzo!
Als het werkt, dan werkt het.
Ik heb je verhaal niet gevolgd, maar het zal vast terecht zijn.quote:Op maandag 22 september 2014 13:47 schreef Elvi het volgende:
Even snelle ego-post.
Ik ben vanochtend bij de psycholoog geweest. M'n melding bleek dus een officiële klacht te zijn en hij en de psychiater waren erop aangesproken door de managerWoeps dat was ook weer niet de bedoeling. Begon alweer helemaal excuses te maken dat het niet mijn bedoeling was om er een klacht van te maken en dat ik dacht dat een melding wat anders was....
De diagnose is nu angststoornis, (persoonlijkheidsstoornis NAO) en waarschijnlijk ontwijkend. Kan ik me op zich wel in vinden. Ik herken het wel. Nu heb ik 'huiswerk' voor de volgende keer, en over 2 weken spreek ik hem weer. Meteen nieuwe afspraak dus en afgesproken dat we voortaan mailen en ik niet meer hoef te bellen want dat werkt toch niet
Hoe lang zit je en waar richt jij je aandacht op tijdens de meditatie? Bij mediteren kan het enige tijd (denk aan maanden) voordat je werkelijke veranderingen gaat opmerken. Dit verschilt per persoon. Geef dus niet al te snel op als je geen veranderingen op korte termijn.quote:Op maandag 22 september 2014 13:36 schreef K44S het volgende:
[..]
Ik ga de 10 dagen gewoon volhouden. Elke dag een sessie....
Ik ben helemaal geen zweefteef.. maar wie weet werkt het
Volgens de app was de concentratie veel op mn ademhaling... en op de geluiden om me heen.quote:Op maandag 22 september 2014 13:53 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Hoe lang zit je en waar richt jij je aandacht op tijdens de meditatie? Bij mediteren kan het enige tijd (denk aan maanden) voordat je werkelijke veranderingen gaat opmerken. Dit verschilt per persoon. Geef dus niet al te snel op als je geen veranderingen op korte termijn.
De ademhaling en de bodyscan zijn voor beginners de beste methodes van mediteren. Hoe lang duurt de meditatie van die app?quote:Op maandag 22 september 2014 13:54 schreef K44S het volgende:
[..]
Volgens de app was de concentratie veel op mn ademhaling... en op de geluiden om me heen.
10 dagen.quote:Op maandag 22 september 2014 13:57 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
De ademhaling en de bodyscan zijn voor beginners de beste methodes van mediteren. Hoe lang duurt de meditatie van die app?
12 minuten +-quote:Op maandag 22 september 2014 14:15 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Ik bedoel de oefening zelf, niet het hele programma.
Ik heb ook studievertraging opgelopen door shit die gebeurt is in mijn leven. Als ik jou was zou ik je studie afmaken tenzij de banen die je kunt krijgen met je studie je totaal niet aanspreken. Dan kun je beter een andere studie kiezen.quote:Op maandag 22 september 2014 15:07 schreef Lathiel het volgende:
Hoi iedereen,
Ik ben op dit moment heel erg aan het twijfelen of ik mijn studie stop moet zetten of niet. Zelf neig ik naar stoppen, maar ik ben nu al zo ver gekomen dat het best zonde is. Zit nu in mijn 6de jaar en moet eigenlijk nog maar een paar vakken. Probleem is dat dit allemaal grote verslagen zijn, waar ik erg veel tijd en moeite in moet steken (veel onderzoeken) en ik heb er domweg de energie en de motivatie niet meer voor. Net kreeg ik een mailtje dat ik hoogstwaarschijnlijk een bepaalde grote opdracht pas volgend schooljaar kan doen. Ik wil absoluut niet de eeuwige student zijn. Ik voel me al een mislukking omdat ik weer thuis woon en financieel afhankelijk ben van mijn ouders.
Daarnaast ben ik best bang voor de reactie van mijn ouders. Ze zijn al niet blij dat het al zo lang heeft geduurd. Ik weet zeker dat nog een jaar erbij alles behalve goed gaat vallen, maar zeggen dat ik wil stoppen of tijdelijk onderbreken gaat waarschijnlijk net zo slecht. Ik krijg al een huilbui als ik er al aan denk om dit tegen mn ouders te zeggen.
Wat ook meespeelt is de intensieve behandeling die ik in augustus ben begonnen en waarschijnlijk ook veel tijd en energie gaat kosten. Vanaf oktober krijg ik groepstherapie (CGT) en als ik heel eerlijk ben, wil ik mij nu het liefst focussen op mijn problematiek voordat het helemaal de spuigaten uitloopt.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Zijn er hier meer mensen die hun studie hebben moeten afbreken?
Ik heb me per juni uitgeschreven omdat het gewoon echt niet lukte en ik dat hele schooljaar niets had gepresteerd, ook al probeerde ik het wel. Vond het erg moeilijk maar het was de beste oplossing omdat ik studiefinanciering aan het verspillen was. Ik had al een aangepast rooster maar ook dat werkte niet.quote:Op maandag 22 september 2014 15:07 schreef Lathiel het volgende:
Hoi iedereen,
Ik ben op dit moment heel erg aan het twijfelen of ik mijn studie stop moet zetten of niet. Zelf neig ik naar stoppen, maar ik ben nu al zo ver gekomen dat het best zonde is. Zit nu in mijn 6de jaar en moet eigenlijk nog maar een paar vakken. Probleem is dat dit allemaal grote verslagen zijn, waar ik erg veel tijd en moeite in moet steken (veel onderzoeken) en ik heb er domweg de energie en de motivatie niet meer voor. Net kreeg ik een mailtje dat ik hoogstwaarschijnlijk een bepaalde grote opdracht pas volgend schooljaar kan doen. Ik wil absoluut niet de eeuwige student zijn. Ik voel me al een mislukking omdat ik weer thuis woon en financieel afhankelijk ben van mijn ouders.
Daarnaast ben ik best bang voor de reactie van mijn ouders. Ze zijn al niet blij dat het al zo lang heeft geduurd. Ik weet zeker dat nog een jaar erbij alles behalve goed gaat vallen, maar zeggen dat ik wil stoppen of tijdelijk onderbreken gaat waarschijnlijk net zo slecht. Ik krijg al een huilbui als ik er al aan denk om dit tegen mn ouders te zeggen.
Wat ook meespeelt is de intensieve behandeling die ik in augustus ben begonnen en waarschijnlijk ook veel tijd en energie gaat kosten. Vanaf oktober krijg ik groepstherapie (CGT) en als ik heel eerlijk ben, wil ik mij nu het liefst focussen op mijn problematiek voordat het helemaal de spuigaten uitloopt.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Zijn er hier meer mensen die hun studie hebben moeten afbreken?
Mijn ouders stonden helaas niet vooraan toen 'begrip' werd uitgedeeld. Mijn moeder vind het bijvoorbeeld erg leuk om grapjes te maken over hoeveel ik haar wel niet kost.quote:Op maandag 22 september 2014 15:15 schreef Cue_ het volgende:
Je ouders zullen het toch wel begrijpen dat ivm al je andere zorgen dat je studie niet altijd op de eerste plek stond en je hierdoor dus achterstand hebt opgelopen?
Het is verder wel zonde om helemaal te stoppen / pauze in te lassen. Mbt het laatste, dan ga je het toch nooit oppakken of je zal tegen die tijd weer meer dingen moeten herdoen, ivm veranderde inhoud.
En je bent er bijna.. anders gooi je ook zomaar 6 jaar weg.
Al is het natuurlijk van belang om vooral inzicht te hebben in wat je wil later. Wat voor werk wil je doen bv (als je dat kan) en is die studie daarvoor bv echt een must.
Mailtje sturen naar mijn SLB'er ga ik van de week doen. Overleggen wat de beste optie is.quote:Op maandag 22 september 2014 16:23 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik heb me per juni uitgeschreven omdat het gewoon echt niet lukte en ik dat hele schooljaar niets had gepresteerd, ook al probeerde ik het wel. Vond het erg moeilijk maar het was de beste oplossing omdat ik studiefinanciering aan het verspillen was. Ik had al een aangepast rooster maar ook dat werkte niet.
Nu was ik nog bezig met mijn propedeuse en ben ik wel van plan in februari weer verder te gaan, dus wel een andere situatie.
Kun je misschien met je studieadviseur een aangepaste planning maken? Dus dat je er wat langer over doet, meer tijd hebt maar je er toch mee bezig bent? Misschien is het juist fijn om dingen m.b.t. je studie te kunnen bespreken in therapie. Het lijkt me wel een relevant onderwerp aangezien je problemen daar ook invloed op hebben.
Als je zeker weet dat het voorlopig helemaal niet gaat lukken en je de mogelijkheid hebt om een pauze te nemen en besluit dat te doen, kun je het best meteen plannen wanneer je je studie weer voortzet (bijv, als de groepstherapie eindigt), want anders begin je er misschien nooit meer aan.
Het lijkt me erg onverstandig als je de studie helemaal opgeeft nu je al zo ver bent gekomen.
Wat betreft de mogelijke reactie van je ouders, tja, dat is moeilijk, maar het zou niet mee moeten spelen in je beslissing.
Eigenlijk wel. Weet zeker dat ik heel erg blij ga zijn als ik ben afgestudeerd, de route daar naar toe lijkt nu alleen erg op een berg.quote:Op maandag 22 september 2014 17:47 schreef Cue_ het volgende:
Maar wil je ook in dat vakgebied gaan werken. Is dat iets dat je nog steeds ziet zitten?
Jouw methode is ook de mijne inderdaadquote:Op maandag 22 september 2014 11:57 schreef Evienne het volgende:
Uitstelgedrag, bekend euvel.
Bij mij helpt het soms om na het opstaan en koffie gelijk te beginnen met iets kleins. Tijdens het ontbijt of koffie je planning maken en meteen aan de slag. Plan ook je pauzes in dan, met een kleine beloning. Níet achter de computer gaan zitten tot je klaar bent. Misschien kun je als reminder een tijdslot zetten op internet. Zet in plaats van je computer fijne muziek aan. Doe niet teveel als het eens goed gaat. Heb je een relatie of goede vriend(in)? Misschien kan die af en toe poolshoogte nemen.
Maar 't is nu half 12 geweest en hier zit ik weer dus het is bepaald geen waterdichte methode. De beste stuurlui en zo.
Als ze met een oefening aankomt zetten die eerst moet bezinken omdat ik het heel erg eng vind, dan wil ze er al over spreken en dan wordt de oefening vaak ook geskipt. Laat staan als ik angstig reageer (en bij sommige oefeningen kan ik er niks aan te doen, ik schiet bij de gedachte al in de paniek). Daarnaast begint ze ook nooit direct met een oefening, maar blijft ze maar doorgaan op de vraag of dit oké voor me is.quote:[..]
Hoe bedoel je, dat ie je grenzen teveel accepteert? Het lijkt me tenminste, hoewel het voor jou misschien ongemakkelijk en onwennig voelt, goed omdat het om jóuw grenzen gaat. Jij zult ze moeten bepalen en dat kun je het beste oefenen bij iemand die álles accepteert. Tot je er sterker in wordt en het meer automatisch gaat. In het dagelijks leven kun je nog genoeg situaties tegenkomen waarin het botst met iemand anders' grenzen maar zul je hopelijk merken dat je minder snel bevriest.
Wat jammer dat je weinig durft :Squote:Oh ik durf echt weinig hoor, behalve met een borrel op. Dat tekent mijn leven wel een beetje. Ik hou je posts in de gaten, ben benieuwd naar het verloop en zeker hoe het binnen de groep gaat. Heb je al respons gehad op je mail?
Dat is al besproken en ik weet de waarom. Alleen het voelt heel erg raar. Ze willen me andere gewoontes op dit gebied aanleren en ze vinden het bij deze therapie het erg belangrijk dat het 100% veilig aanvoelt (ook in verband met terugvallen). Alleen ik voel me elke keer zo'n slappeling en vind dan dat ik faalquote:Op dinsdag 23 september 2014 08:06 schreef Cue_ het volgende:
Ik zou zeggen geeft t bij de behandelaar aan dat ze harder moet zijn en dat je dus ook wilt proberen zonder al die vragen aan een oefening te beginnen.
Dan kan ze dat meenemen in het vervolg of je uitleggen waarom ze dat evt juist niet doet.
Wat fijn dat yoga je zo goed helpt en wat knapquote:Op dinsdag 23 september 2014 09:07 schreef zomertje het volgende:
Gisteren voor t eerst weer naar yoga geweest. Zwaar maar wel goed om weer bezig te zijn. Door yoga heb ik ook mediteren geleerd. En als je hoofd stil krijgen niet lukt, dan probeer ik dus yoga oefeningen, die vergen dan mn concentratie en dan kan ik niet nadenken![]()
Verder had ik t wel ff zwaar, t weekend was gewoon te druk geweest. Daar word ik altijd voor gestraft in mn hoofd/lijf.
Ze kiezen er dus heel bewust voor om het zo te doen, dus jezelf als slappeling voelen is dan niet nodig. Want ze vergroten het misschien ook allemaal wel wat meer.quote:Op dinsdag 23 september 2014 10:25 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dat is al besproken en ik weet de waarom. Alleen het voelt heel erg raar. Ze willen me andere gewoontes op dit gebied aanleren en ze vinden het bij deze therapie het erg belangrijk dat het 100% veilig aanvoelt (ook in verband met terugvallen). Alleen ik voel me elke keer zo'n slappeling en vind dan dat ik faal
Raar he. Ik vond de eerste keer echt super ontspannend. Simpelweg het besef dat je alles ook los kunt laten, dingen zien voor wat ze werkelijk zijn.quote:Op maandag 22 september 2014 13:33 schreef K44S het volgende:
[..]
Eerst sessie net gedaan, behoorlijk intense.
Begon van alles te tintellen.
Wauw. Geen idee of het tussen de oren zit... maar het werkt wel erg ontspannen.
Ik denk dat het vooral de ontspanning is.quote:Op dinsdag 23 september 2014 16:29 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Raar he. Ik vond de eerste keer echt super ontspannend. Simpelweg het besef dat je alles ook los kunt laten, dingen zien voor wat ze werkelijk zijn.
Hoe ging het vandaag?
Heel erg herkenbaar... Het werkt bij mij om mezelf te dwingen een normaal leefritme aan te houden (normale tijden eten, normale tijden in en uit bed, normale momenten douchten etc). Op die manier blijf je bezig en daarbij natuurlijk ook contacten met de psychquote:Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?
Jep.quote:Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?
Geen excuses voor hem gaan bedenken. Hij is degene die mag gaan uitleggen waar de fuck hij mee bezig was en zn excuses mag aanbieden. Goed idee om hem er even persoonlijk op aan te sprekenquote:Op dinsdag 23 september 2014 07:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb van bepaalde mensen een reactie terug gekregen, van de jongen die het heeft gedaan niet. De tedens van de reacties is een excuus en begrijpen dat het niet kan. Van de jongen die het heeft gedaan kan ik me voorstellen dat hij niet reageert, omdat hij net nieuw in de groep is (en letterlijk drie keer zo zwaar is als ik ben en heel hard zijn best doet omdat hij daardoor zo onzeker is en telkens onterecht bang is om uit de groep te vallen. Hij haalt zichzelf continue naar beneden Het is echt heel zielig. En ik kan me voorstellen dat deze actie ook uit dat gedrag voortkwam en dat hij het echt deed om leuk in de groep te vallen. Van de week zie ik hem weer en dan neem ik heb even apart om het erover te hebben).
Ja herkenbaar. En in het begin gaf ik eraan toe omdat het alternatief zelfbeschadiging wasquote:Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?
Helpt ook al enorm. Juist in emotioneel moeilijke momenten komt voor mij de ontspanning naar voren. Je staat jezelf gewoon toe om je compleet te voelen zoals je je voelt. Vaak komt daarna ook een soort besef waar het vandaan komt .quote:Op dinsdag 23 september 2014 16:40 schreef K44S het volgende:
[..]
Ik denk dat het vooral de ontspanning is.
Naja, ik had gisteren een emotionele stomp in mn maag. Dus had erg slecht geslapen.
Heb de 2e sessie rond 12 uur gedaan. Maar was erg erg ontspannen. Ik ga er dan ook gewoon mee door.
In mijn geval zit het denk ik ietsje anders.quote:Op dinsdag 23 september 2014 18:21 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Helpt ook al enorm. Juist in emotioneel moeilijke momenten komt voor mij de ontspanning naar voren. Je staat jezelf gewoon toe om je compleet te voelen zoals je je voelt. Vaak komt daarna ook een soort besef waar het vandaan komt .
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ontzettend herkenbaar. Ik zat al redelijk diep in de spiraal en het enige wat mij eruit gehaald heeft waren AD.quote:Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?
Bij mij ook, de AD heeft uiteindelijk echt weer de lichtpuntjes gegeven die zo hard nodig waren.quote:Op dinsdag 23 september 2014 22:56 schreef Californium het volgende:
[..]
Ontzettend herkenbaar. Ik zat al redelijk diep in de spiraal en het enige wat mij eruit gehaald heeft waren AD.
Helaas
Zover hoop je niet te komen
Op een of andere manier heb ik geleerd om naar mn lijf te gaan luisteren. Ademhaling, alle pijntjes, koud of warm, sensaties die op tintelingen lijken, enz. En als ik daar op ga letten dan denk ik minder of niet. Als ik echt niet goed in mn vel zit dan is t zelfs met yoga te lastig om daar uit te komen. Maar op een of andere manier is het ook mijn dagelijks leven in geslopen, dus t moment dat ik op de bank kruip met een dekentjequote:Op dinsdag 23 september 2014 10:28 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat fijn dat yoga je zo goed helpt en wat knapHoe krijg je het voor elkaar dat je in moeilijke momenten wel ruimte in je hoofd krijgt voor yoga?
Wat jammer dat drukte zo terugslaatgaat het nu wel weer wat beter?
Sterkte
Probeer de meditatie die duracelkonijn en ik beoefenen.quote:Op woensdag 24 september 2014 13:58 schreef AdoraBelle het volgende:
Na een paar dagen me helemaal euforisch en verliefd te hebben gevoeld, voelde ik me gisteravond voor ik ging slapen toch weer erg verdrietig worden. Ik begon weer te twijfelen aan of mensen me wel echt aardig vinden en was weer bang dat ik m'n beste vriendin zou kwijtraken door mijn problemen.
Ik had gehoopt dat dat vanmorgen over zou zijn, maar het is er nog steeds. En eigenlijk is het alleen maar erger geworden. Ik zit nu weer met bepaalde gedachten en probeer sterk te blijven en me er niet aan over te geven. Ik ben wel bang nu. Bang dat ik m'n beste vriendin kwijt raak maar ook bang dat ik niet sterk genoeg kan zijn om die gedachten te weerstaan.
Yup, herkenbaar.quote:Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?
Denk idd dat je het van mij ook vooral een diepe dip kan noemen. De ene keer erger dan de ander.quote:Op woensdag 24 september 2014 15:24 schreef K44S het volgende:
Ik ben dan niet depressief maar heb wel zo mn weken ( of maanden ) dat ik in een soort pieker dip zit.
Wat ik er aan probeer te doen om van het gepieker af te komen ( of minstens onder controle te krijgen ) :
-sociaal blijven : Als je op fok blijft zitten mekkeren over je piekeren of depressie wordt het er niet beter op.
-meditatie : Probeer de Headspace app. Werkt naar mijn idee erg ontspannend en het geeft je toestemming om soort treurig te zijn of juist te laten piekeren.
-sport : zowel gezond als goed voor de mentale toestand ( ik heb bij een sportschool stage gelopen en daar kwam elke week een groep met mensen die of in depressie zaten of na golven .... sport werkt meestal positief. Ook dankzij het stof je : Dopamine. ).
- gezond eten en gezond slapen : Spreekt voor zich. Af en toe een bami hapje kan natuurlijk niet kwaad. ... maar gezond kan ook lekker zijn, kijk maar op het internet naar gezonde smoothies of dergelijke . Slapen spreekt voorzich.
Nou, ik zit al enkele maanden thuis ( eind juni was mn stage klaar bij die sportschool en een week later examens waar ik destijds voor gezakt was ).quote:Op woensdag 24 september 2014 15:26 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Denk idd dat je het van mij ook vooral een diepe dip kan noemen. De ene keer erger dan de ander.
Vind het wel knap dat je het dan nog voor elkaar krijgt om te sporten, gezond te eten, etc. Want die zin/behoefte verdwijnt dan al helemaal als sneeuw voor de zon bij mij. Ik kom dan niet verder dan bankhangen/fokken/slapen/liggen/tv kijken(miss komt het ook wel doordat ik tijdens de goede dagen dat er ook al niet echt doe bedenk ik me net
) .
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |