C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
Welkom beste tijdreiziger!
Je bevindt je in Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 10).
Lees (en post) hier nieuws over recente opgravingen, spectaculaire historische ontdekkingen en nieuwe feiten over geschiedkundige vraagstukken...
Laat je verwonderen door de geschiedenis!
Vorige topics
Cultuur & Historie in het Nieuws
Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 2)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 3)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 4)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 5)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 6)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 7)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 8)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 9)
We gaan verder met de laatste paar berichten uit het vorige topic:
08-09-2014
Opgravingen in Griekenland leveren vondst kariatiden op
© reuters.
Archeologen hebben bij opgravingen in Griekenland twee standbeelden opgegraven die als wachten gelden bij de binneningang van een graftombe uit de tijd van Alexander De Grote. Dat melden plaatselijke media.
© ap.
© ap.
De ontdekking gebeurde in het kader van een grootschalige opgraving in het noordelijke Amphipolis die het land in de ban houdt en die een geruchtenmolen op gang heeft gebracht over wat het precies gaat.
De gevonden standbeelden nemen de vorm aan van kariatiden: beelden van vrouwen in een lange tuniek en met gekruld haar dat tot op de schouders valt, aldus het dagblad Kathimerini. Van één van de marmeren beelden ontbreekt het gezicht terwijl het andere nagenoeg intact is.
De linker- en rechterarm van respectievelijk de ene en de andere lijken zo te zijn aangebracht dat ze toegang tot de graftombe weigeren. Tevens wijst dit erop dat het om een zeer belangrijk monument gaat.
Speculaties zwollen aan dat het graf, daterend van 356 à 323 voor Christus, samen met zijn schatten ongeschonden is. Hoewel de archeologen nog niet weten aan wie het graf toebehoort, wachten velen met ingehouden adem het einde van de opgravingen af. Stel immers dat het van Alexander De Grote zelf is.
Eén van grootste tombes ooit
Het Griekse ministerie van Cultuur zegt niettemin dat dit onwaarschijnlijk is. Maar met een lengte van 590 meter is het wel één van de grootste graftombes die ooit in Griekenland is gevonden.
De precieze vindplaats van het graf van de Macedonische koning-krijgsheer is één van de grootste mysteries van de archeologie. Hij overleed op 32-jarige leeftijd in Babylon. Sommige deskundigen denken dat hij in het Egyptische Alexandrië is begraven. Anderen denken aan Amphipolis omdat daar zijn familie werd vermoord.
© ap.
(HLn)
10-09-2014
Keizer Hirohito waarschuwde voor Pearl Harbor
De Japanse keizer Hirohito in 1988. © ap.
De Japanse keizer Hirohito juichte de veroveringen van Japan in China toe, maar waarschuwde dat een aanval op Pearl Harbor funest zou zijn voor zijn land. Dat staat in de kronieken van Hirohito (1901-1989) die gisteren zijn gepresenteerd.
Een conflict met de Verenigde Staten zou Hirohito een "roekeloze oorlog" hebben gevonden en hem "een schuldgevoel bezorgen tegenover zijn keizerlijke voorouders".
Volgens Japanse media bevatten de kronieken veel details, maar bieden ze geen nieuwe inzichten over het leven van de keizer. Hirohito geldt voor velen als het gezicht van de Japanse agressie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Japan bezette toen een groot aantal landen in Azië, waaronder de toenmalige Nederlandse kolonie Nederlands-Indië (het huidige Indonesië).
Marionet
Volgens zijn zoon Akihito, de huidige keizer van Japan, was Hirohito indertijd slechts een marionet van oorlogszuchtige politici en militairen. Hirohito zou eigenlijk een tegenstander zijn geweest van de Japanse agressie. Dat beeld wordt in de kronieken ook bevestigd.
Het samenstellen van de kronieken van de voormalige keizer van Japan Hirohito (1901-1989) heeft bijna een kwart eeuw geduurd. De serie boeken bestaat uit 60 delen telt in totaal 12.000 pagina's.
De keizerlijke hofhouding begon al in 1990 met het verzamelen van materiaal over Hirohito, van dagboekaantekeningen van ministers en de hoffunctionarissen tot observaties van diplomaten en bezoekers.
(HLN)
10-09-2014
Canada vindt na 168 jaar verloren gewaand wrak terug
Sonarbeelden van het wrak dat zondag werd gevonden. © ap.
Canadese onderzoekers hebben een Brits schip teruggevonden dat bijna 170 jaar geleden zonk in de Arctische wateren in het noorden van Canada. Het schip is een van de twee die in 1846 op zoek gingen naar een bevaarbare doorgang van de Atlantische naar de Stille Oceaan.
De Canadese premier Harper (rechts) gaf gisteren meer uitleg over het gevonden schip. © ap.
Het onderdeel van een van de twee schepen dat pas werd teruggevonden. © ap.
Het was de Canadese eerste minister Stephen Harper die het nieuws niet zonder trots bekendmaakte. De HMS Erebus en HMS Terror vertrokken in 1846 op zoek naar de zogenaamde Northwest Passage, de befaamde doorgang naar Azië door het tot dan toe onbevaarbare ijs van het Arctische gebied. Beide schepen kwamen echter nooit in Azië aan en zonken waarschijnlijk nadat ze rond 1848 vast kwamen te zitten in het ijs in de buurt van King William Island. Wat er precies is gebeurd met de bemanningsleden is nooit geweten, al wordt vermoed dat ze de schepen verlieten op zoek naar eten en veiligheid, maar uiteindelijk omkwamen van de honger. Lokale Inuit-legendes vertellen nog altijd over "blanke mannen die aan het verhongeren waren" in de winter van 1850.
11 meter onder oppervlak
Het is nog niet duidelijk over welke van de twee schepen het gaat, maar sonarbeelden bevestigen dat het een van de twee is. Het schip werd zondag 11 meter onder het wateroppervlak gevonden. De exacte locatie is niet bekendgemaakt uit schrik voor plunderaars. Wel is al duidelijk dat het schip en de inhoud ervan in goede conditie verkeren. Pas werd nog een onderdeel van een van de schepen teruggevonden in de buurt van het wrak.
De locatie van de beide schepen is een van de grootste mysteries ooit uit de mariene archeologie, en het verhaal over de lotgevallen van de crew maakt deel uit van tal van Canadese legendes en gedichten. Premier Harper noemde de ontdekking daarom ook "een echt historisch moment voor Canada. Dit is een geweldig Canadees verhaal en mysterie. We beleven een heel belangrijke dag in het in kaart brengen van de geschiedenis van ons land."
Amundsen
In de 19de en 20ste eeuw werden tal van reddingsmissies en zoektochten naar de schepen georganiseerd, waarvan heel wat zelf faliekant afliepen. Pas tussen 1903 en 1906 slaagde de Noor Roald Amundsen voor de eerste keer in de doortocht.
Canada kondigde in 2008 aan zelf intensief te gaan zoeken naar de schepen en pompte miljoenen in het prestigeproject. Het ging daarbij om meer dan enkel een archeologisch belang, aangezien Canada claimt eigenaar te zijn van het gebied. Andere landen, waaronder de Verenigde Staten beweren echter dat het om internationaal gebied en wateren gaat. De claims zijn belangrijk voor de zeevaart omdat het gebied door het snel smeltende ijs van de Noordpool steeds toegankelijker wordt voor schepen.
(HLN)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 11-09-2014 08:33:13 ]
Je bevindt je in Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 10).
Lees (en post) hier nieuws over recente opgravingen, spectaculaire historische ontdekkingen en nieuwe feiten over geschiedkundige vraagstukken...
Laat je verwonderen door de geschiedenis!
Vorige topics
Cultuur & Historie in het Nieuws
Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 2)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 3)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 4)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 5)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 6)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 7)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 8)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 9)
We gaan verder met de laatste paar berichten uit het vorige topic:
08-09-2014
Opgravingen in Griekenland leveren vondst kariatiden op
© reuters.
Archeologen hebben bij opgravingen in Griekenland twee standbeelden opgegraven die als wachten gelden bij de binneningang van een graftombe uit de tijd van Alexander De Grote. Dat melden plaatselijke media.
![media_l_7095258.jpg]media_l_7095258.jpg](http://static0.hln.be/static/photo/2014/12/2/3/20140908145950/media_l_7095258.jpg]media_l_7095258.jpg)
© ap.
© ap.
De ontdekking gebeurde in het kader van een grootschalige opgraving in het noordelijke Amphipolis die het land in de ban houdt en die een geruchtenmolen op gang heeft gebracht over wat het precies gaat.
De gevonden standbeelden nemen de vorm aan van kariatiden: beelden van vrouwen in een lange tuniek en met gekruld haar dat tot op de schouders valt, aldus het dagblad Kathimerini. Van één van de marmeren beelden ontbreekt het gezicht terwijl het andere nagenoeg intact is.
De linker- en rechterarm van respectievelijk de ene en de andere lijken zo te zijn aangebracht dat ze toegang tot de graftombe weigeren. Tevens wijst dit erop dat het om een zeer belangrijk monument gaat.
Speculaties zwollen aan dat het graf, daterend van 356 à 323 voor Christus, samen met zijn schatten ongeschonden is. Hoewel de archeologen nog niet weten aan wie het graf toebehoort, wachten velen met ingehouden adem het einde van de opgravingen af. Stel immers dat het van Alexander De Grote zelf is.
Eén van grootste tombes ooit
Het Griekse ministerie van Cultuur zegt niettemin dat dit onwaarschijnlijk is. Maar met een lengte van 590 meter is het wel één van de grootste graftombes die ooit in Griekenland is gevonden.
De precieze vindplaats van het graf van de Macedonische koning-krijgsheer is één van de grootste mysteries van de archeologie. Hij overleed op 32-jarige leeftijd in Babylon. Sommige deskundigen denken dat hij in het Egyptische Alexandrië is begraven. Anderen denken aan Amphipolis omdat daar zijn familie werd vermoord.
© ap.
(HLn)
10-09-2014
Keizer Hirohito waarschuwde voor Pearl Harbor
De Japanse keizer Hirohito in 1988. © ap.
De Japanse keizer Hirohito juichte de veroveringen van Japan in China toe, maar waarschuwde dat een aanval op Pearl Harbor funest zou zijn voor zijn land. Dat staat in de kronieken van Hirohito (1901-1989) die gisteren zijn gepresenteerd.
Een conflict met de Verenigde Staten zou Hirohito een "roekeloze oorlog" hebben gevonden en hem "een schuldgevoel bezorgen tegenover zijn keizerlijke voorouders".
Volgens Japanse media bevatten de kronieken veel details, maar bieden ze geen nieuwe inzichten over het leven van de keizer. Hirohito geldt voor velen als het gezicht van de Japanse agressie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Japan bezette toen een groot aantal landen in Azië, waaronder de toenmalige Nederlandse kolonie Nederlands-Indië (het huidige Indonesië).
Marionet
Volgens zijn zoon Akihito, de huidige keizer van Japan, was Hirohito indertijd slechts een marionet van oorlogszuchtige politici en militairen. Hirohito zou eigenlijk een tegenstander zijn geweest van de Japanse agressie. Dat beeld wordt in de kronieken ook bevestigd.
Het samenstellen van de kronieken van de voormalige keizer van Japan Hirohito (1901-1989) heeft bijna een kwart eeuw geduurd. De serie boeken bestaat uit 60 delen telt in totaal 12.000 pagina's.
De keizerlijke hofhouding begon al in 1990 met het verzamelen van materiaal over Hirohito, van dagboekaantekeningen van ministers en de hoffunctionarissen tot observaties van diplomaten en bezoekers.
(HLN)
10-09-2014
Canada vindt na 168 jaar verloren gewaand wrak terug
Sonarbeelden van het wrak dat zondag werd gevonden. © ap.
Canadese onderzoekers hebben een Brits schip teruggevonden dat bijna 170 jaar geleden zonk in de Arctische wateren in het noorden van Canada. Het schip is een van de twee die in 1846 op zoek gingen naar een bevaarbare doorgang van de Atlantische naar de Stille Oceaan.
De Canadese premier Harper (rechts) gaf gisteren meer uitleg over het gevonden schip. © ap.
Het onderdeel van een van de twee schepen dat pas werd teruggevonden. © ap.
Het was de Canadese eerste minister Stephen Harper die het nieuws niet zonder trots bekendmaakte. De HMS Erebus en HMS Terror vertrokken in 1846 op zoek naar de zogenaamde Northwest Passage, de befaamde doorgang naar Azië door het tot dan toe onbevaarbare ijs van het Arctische gebied. Beide schepen kwamen echter nooit in Azië aan en zonken waarschijnlijk nadat ze rond 1848 vast kwamen te zitten in het ijs in de buurt van King William Island. Wat er precies is gebeurd met de bemanningsleden is nooit geweten, al wordt vermoed dat ze de schepen verlieten op zoek naar eten en veiligheid, maar uiteindelijk omkwamen van de honger. Lokale Inuit-legendes vertellen nog altijd over "blanke mannen die aan het verhongeren waren" in de winter van 1850.
11 meter onder oppervlak
Het is nog niet duidelijk over welke van de twee schepen het gaat, maar sonarbeelden bevestigen dat het een van de twee is. Het schip werd zondag 11 meter onder het wateroppervlak gevonden. De exacte locatie is niet bekendgemaakt uit schrik voor plunderaars. Wel is al duidelijk dat het schip en de inhoud ervan in goede conditie verkeren. Pas werd nog een onderdeel van een van de schepen teruggevonden in de buurt van het wrak.
De locatie van de beide schepen is een van de grootste mysteries ooit uit de mariene archeologie, en het verhaal over de lotgevallen van de crew maakt deel uit van tal van Canadese legendes en gedichten. Premier Harper noemde de ontdekking daarom ook "een echt historisch moment voor Canada. Dit is een geweldig Canadees verhaal en mysterie. We beleven een heel belangrijke dag in het in kaart brengen van de geschiedenis van ons land."
Amundsen
In de 19de en 20ste eeuw werden tal van reddingsmissies en zoektochten naar de schepen georganiseerd, waarvan heel wat zelf faliekant afliepen. Pas tussen 1903 en 1906 slaagde de Noor Roald Amundsen voor de eerste keer in de doortocht.
Canada kondigde in 2008 aan zelf intensief te gaan zoeken naar de schepen en pompte miljoenen in het prestigeproject. Het ging daarbij om meer dan enkel een archeologisch belang, aangezien Canada claimt eigenaar te zijn van het gebied. Andere landen, waaronder de Verenigde Staten beweren echter dat het om internationaal gebied en wateren gaat. De claims zijn belangrijk voor de zeevaart omdat het gebied door het snel smeltende ijs van de Noordpool steeds toegankelijker wordt voor schepen.
(HLN)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 11-09-2014 08:33:13 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Van de ene kant wel jammer dat er nu een schip van Franklin's laatste expeditie is gevonden, want het was een mooi mysterie. Van de andere kant hoop ik dat ze interessante dingen boven water kunnen krijgen die misschien wel een nieuw licht op de zaak kunnen werpen. 
Overigens jammer dat ze het in de berichten niet over kannibalisme hebben, toch een belangrijk punt in dit verhaal
Overigens jammer dat ze het in de berichten niet over kannibalisme hebben, toch een belangrijk punt in dit verhaal
ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn
Ik vind het juist mooi dat er weer een mysterie is opgelost, er zijn nog genoeg mysteries en er zullen er ongetwijfeld bij blijven komenquote:Op donderdag 11 september 2014 08:49 schreef xpompompomx het volgende:
Van de ene kant wel jammer dat er nu een schip van Franklin's laatste expeditie is gevonden, want het was een mooi mysterie. Van de andere kant hoop ik dat ze interessante dingen boven water kunnen krijgen die misschien wel een nieuw licht op de zaak kunnen werpen.
Overigens jammer dat ze het in de berichten niet over kannibalisme hebben, toch een belangrijk punt in dit verhaal
En wat bedoel je met kannibalisme? Ze weten toch niet wat met de crew is gebeurd? of doel je daar niet op?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-09-2014
Fort van de Vikingen ontdekt in Denemarken
Archeologen hebben in Denemarken de resten van een fort ontdekt. Het cirkelvormige fort zou toebehoord hebben aan de Vikingen en doet in veel opzichten denken aan de beroemde Trelleborg-forten die koning Harald Blauwtand rond 980 liet bouwen.
De onderzoekers kwamen het cirkelvormige fort op het spoor toen ze lasermetingen van een veld ten westen van Køge maakten. De metingen toonden aan dat zich in het veld een bijna onwaarneembaar cirkelvormig heuveltje bevond. “Door kleine variaties in het magnetische veld van de grond te meten, kun je oude putten of dijkjes identificeren zonder deze te vernietigen,” legt onderzoeker Søren Sindbæk uit. “Dus we westen precies waar we moesten gaan graven om zoveel mogelijk over het fort te weten te komen.”
Het ontdekte fort met daarop in het groen de plattegrond van een eerder ontdekt fort van de Vikingen: het Fyrkat-fort. De overeenkomsten zijn goed te zien. Afbeelding: © Danish Castle Centre.
Vikingen
De onderzoekers zijn er zeker van dat het fort – dat een diameter van zo’n 145 meter heeft – aan de Vikingen toebehoorde. “Forten zoals deze werden alleen in de tijd van de Vikingen gebouwd,” vertelt onderzoeker Nanna Holm. Het cirkelvormige fort was overduidelijk een militair gebouw en het is aannemelijk dat er ook gevochten werd. Het fort doet sterk denken aan de bekende Trelleborg-forten (zie ook de afbeelding bovenaan dit artikel) die rond het jaar 980 door koning Harald Blauwtand werd gebouwd.
Datering
Onduidelijk is nog uit welke tijd het fort stamt. In het fort zijn restjes verbrand hout teruggevonden die momenteel gedateerd worden. “We kunnen niet wachten om te achterhalen of het fort uit de tijd van Harald Blauwtand stamt of dat het gebouwd werd door een voorgaande koning.”
Belangrijk
De vondst is – ongeacht de leeftijd van het fort – van grote waarde. “Het is de eerste keer in meer dan zestig jaar dat er een nieuwe fort van de Vikingen in Denemarken ontdekt is,” vertelt Holm. “De ontdekking van een nieuw fort van de Vikingen is een unieke mogelijkheid om meer te leren over hun gevechten en conflicten,” voegt Sindbæk toe.
Een klein deel van het fort is inmiddels tijdens opgravingen bestudeerd. Maar er zijn nog veel vraagtekens. “De volgende vraag is of er grote gebouwen in het fort gebouwd werden, net zoals dat in het Trelleborg-fort gebeurde. Ook moet je jezelf afvragen of er misschien nog meer verborgen ringvormige forten zijn.”
(scientias.nl)
Fort van de Vikingen ontdekt in Denemarken
Archeologen hebben in Denemarken de resten van een fort ontdekt. Het cirkelvormige fort zou toebehoord hebben aan de Vikingen en doet in veel opzichten denken aan de beroemde Trelleborg-forten die koning Harald Blauwtand rond 980 liet bouwen.
De onderzoekers kwamen het cirkelvormige fort op het spoor toen ze lasermetingen van een veld ten westen van Køge maakten. De metingen toonden aan dat zich in het veld een bijna onwaarneembaar cirkelvormig heuveltje bevond. “Door kleine variaties in het magnetische veld van de grond te meten, kun je oude putten of dijkjes identificeren zonder deze te vernietigen,” legt onderzoeker Søren Sindbæk uit. “Dus we westen precies waar we moesten gaan graven om zoveel mogelijk over het fort te weten te komen.”
Het ontdekte fort met daarop in het groen de plattegrond van een eerder ontdekt fort van de Vikingen: het Fyrkat-fort. De overeenkomsten zijn goed te zien. Afbeelding: © Danish Castle Centre.
Vikingen
De onderzoekers zijn er zeker van dat het fort – dat een diameter van zo’n 145 meter heeft – aan de Vikingen toebehoorde. “Forten zoals deze werden alleen in de tijd van de Vikingen gebouwd,” vertelt onderzoeker Nanna Holm. Het cirkelvormige fort was overduidelijk een militair gebouw en het is aannemelijk dat er ook gevochten werd. Het fort doet sterk denken aan de bekende Trelleborg-forten (zie ook de afbeelding bovenaan dit artikel) die rond het jaar 980 door koning Harald Blauwtand werd gebouwd.
Datering
Onduidelijk is nog uit welke tijd het fort stamt. In het fort zijn restjes verbrand hout teruggevonden die momenteel gedateerd worden. “We kunnen niet wachten om te achterhalen of het fort uit de tijd van Harald Blauwtand stamt of dat het gebouwd werd door een voorgaande koning.”
Belangrijk
De vondst is – ongeacht de leeftijd van het fort – van grote waarde. “Het is de eerste keer in meer dan zestig jaar dat er een nieuwe fort van de Vikingen in Denemarken ontdekt is,” vertelt Holm. “De ontdekking van een nieuw fort van de Vikingen is een unieke mogelijkheid om meer te leren over hun gevechten en conflicten,” voegt Sindbæk toe.
Een klein deel van het fort is inmiddels tijdens opgravingen bestudeerd. Maar er zijn nog veel vraagtekens. “De volgende vraag is of er grote gebouwen in het fort gebouwd werden, net zoals dat in het Trelleborg-fort gebeurde. Ook moet je jezelf afvragen of er misschien nog meer verborgen ringvormige forten zijn.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-09-2014
Talrijke nieuwe monumenten ontdekt rond Stonehenge
Wetenschappers hebben een uitzonderlijk gedetailleerde digitale kaart van Stonehenge en omgeving gemaakt. En terwijl ze daarmee bezig waren hebben ze verschillende nieuwe monumenten ontdekt die onze kijk op Stonehenge veranderen.
De onderzoekers ontdekten onder meer zeventien voorheen onbekende rituele monumenten uit de tijd waarin Stonehenge vorm kreeg. Daarnaast brachten ze tientallen grafheuvels gedetailleerd in kaart. Het omvangrijke onderzoeksproject heeft dan ook heel wat nieuwe informatie opgeleverd. Maar ook totaal onverwachte informatie over reeds bekende monumenten.
Durrington Walls
Zo onthult het onderzoeksproject bijvoorbeeld meer over Durrington Walls: een ‘super henge’ op korte afstand van Stonehenge. Deze enorme henge – mogelijk de grootste ter wereld – heeft een omtrek van zo’n 1,5 kilometer. Het onderzoek onthult dat dit monument ooit op de flanken een rij van 60 tot wel drie meter hoge stenen bezat.
Nieuwe monumenten
Ook ontdekten de onderzoekers heel nieuwe typen monumenten. Waaronder enorme prehistorische putten. Sommige van deze putten lijken op één lijn te staan met astronomische verschijnselen.
Deze kaart laat de verspreiding van de nieuw ontdekte monumenten zien. Afbeelding: University of Birmingham.
Technologie
De onderzoekers deden hun ontdekking door onderzoek te doen met behulp van geavanceerde bodemsensoren. Met deze sensoren werd een gebied van ongeveer 1,25 vierkante kilometer in kaart gebracht.
“Dit project verraadt dat het gebied rond Stonehenge wemelt van onbekende verschijnselen en dat het toepassen van nieuwe technologie de manier waarop archeologen en het grote publiek één van de best bestudeerde landschappen op aarde bezien, kan veranderen,” vertelt onderzoeker Vincent Gaffney. “We hebben nieuwe monumenten onthuld, waaronder nieuwe typen monumenten die nog nooit eerder door archeologen zijn waargenomen. Al die informatie hebben we in één digitale kaart verwerkt en die kaart is leidend voor toekomstig onderzoek naar Stonehenge en omgeving.”
(scientias.nl)
Talrijke nieuwe monumenten ontdekt rond Stonehenge
Wetenschappers hebben een uitzonderlijk gedetailleerde digitale kaart van Stonehenge en omgeving gemaakt. En terwijl ze daarmee bezig waren hebben ze verschillende nieuwe monumenten ontdekt die onze kijk op Stonehenge veranderen.
De onderzoekers ontdekten onder meer zeventien voorheen onbekende rituele monumenten uit de tijd waarin Stonehenge vorm kreeg. Daarnaast brachten ze tientallen grafheuvels gedetailleerd in kaart. Het omvangrijke onderzoeksproject heeft dan ook heel wat nieuwe informatie opgeleverd. Maar ook totaal onverwachte informatie over reeds bekende monumenten.
Durrington Walls
Zo onthult het onderzoeksproject bijvoorbeeld meer over Durrington Walls: een ‘super henge’ op korte afstand van Stonehenge. Deze enorme henge – mogelijk de grootste ter wereld – heeft een omtrek van zo’n 1,5 kilometer. Het onderzoek onthult dat dit monument ooit op de flanken een rij van 60 tot wel drie meter hoge stenen bezat.
Nieuwe monumenten
Ook ontdekten de onderzoekers heel nieuwe typen monumenten. Waaronder enorme prehistorische putten. Sommige van deze putten lijken op één lijn te staan met astronomische verschijnselen.
Deze kaart laat de verspreiding van de nieuw ontdekte monumenten zien. Afbeelding: University of Birmingham.
Technologie
De onderzoekers deden hun ontdekking door onderzoek te doen met behulp van geavanceerde bodemsensoren. Met deze sensoren werd een gebied van ongeveer 1,25 vierkante kilometer in kaart gebracht.
“Dit project verraadt dat het gebied rond Stonehenge wemelt van onbekende verschijnselen en dat het toepassen van nieuwe technologie de manier waarop archeologen en het grote publiek één van de best bestudeerde landschappen op aarde bezien, kan veranderen,” vertelt onderzoeker Vincent Gaffney. “We hebben nieuwe monumenten onthuld, waaronder nieuwe typen monumenten die nog nooit eerder door archeologen zijn waargenomen. Al die informatie hebben we in één digitale kaart verwerkt en die kaart is leidend voor toekomstig onderzoek naar Stonehenge en omgeving.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat wisten ze in Engeland al vrij snel juist, alleen wilden ze het niet geloven. Ene John Rae, die voor de Hudson's Bay Company de noordkust van Canada in kaart aan het brengen was, hoorde van lokale Inuit wat er gebeurd was (uitgehongerde mannen die die met sleeën zuidwaarts trokken en die bij gebrek aan voedsel maar aan hun doden begonnen), Rae ging daarop zo snel als mogelijk terug naar Engeland om het nieuws te vertellen en om te voorkomen dat er meer mensenlevens op het spel gezet zouden worden met reddingsacties. Nou was de heersende opinie dat Engelsen te goed zouden zijn voor Kannibalisme en de Inuit onbetrouwbare wilden, dus Rae werd niet geloofd. Daarnaast was de vrouw van John Franklin behoorlijk invloedrijk en zij probeerde er voor te zorgen dat Rae zo veel mogelijk zwart gemaakt zou worden in de pers, hier schakelde ze o.a. Charles Dickens voor in.quote:Op donderdag 11 september 2014 08:58 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
Ik vind het juist mooi dat er weer een mysterie is opgelost, er zijn nog genoeg mysteries en er zullen er ongetwijfeld bij blijven komen
En wat bedoel je met kannibalisme? Ze weten toch niet wat met de crew is gebeurd? of doel je daar niet op?
Later archeologisch onderzoek toonde aan dat John Rae inderdaad gelijk had
ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn
Dat ze de verhalen van de Inuit niet geloofden is niet gek, je kunt anekdotes niet afdoen als voldoende bewijsmateriaal.quote:
[..]
Dat wisten ze in Engeland al vrij snel juist, alleen wilden ze het niet geloven. Ene John Rae, die voor de Hudson's Bay Company de noordkust van Canada in kaart aan het brengen was, hoorde van lokale Inuit wat er gebeurd was (uitgehongerde mannen die die met sleeën zuidwaarts trokken en die bij gebrek aan voedsel maar aan hun doden begonnen), Rae ging daarop zo snel als mogelijk terug naar Engeland om het nieuws te vertellen en om te voorkomen dat er meer mensenlevens op het spel gezet zouden worden met reddingsacties. Nou was de heersende opinie dat Engelsen te goed zouden zijn voor Kannibalisme en de Inuit onbetrouwbare wilden, dus Rae werd niet geloofd. Daarnaast was de vrouw van John Franklin behoorlijk invloedrijk en zij probeerde er voor te zorgen dat Rae zo veel mogelijk zwart gemaakt zou worden in de pers, hier schakelde ze o.a. Charles Dickens voor in.
Later archeologisch onderzoek toonde aan dat John Rae inderdaad gelijk had
Maar dat verder archeologisch onderzoek dit zou hebben aangetoond is interessant, kun je iets daarover posten aub?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Uiiteraard, Wikipedia is je vriend:quote:
[..]
Dat ze de verhalen van de Inuit niet geloofden is niet gek, je kunt anekdotes niet afdoen als voldoende bewijsmateriaal.
Maar dat verder archeologisch onderzoek dit zou hebben aangetoond is interessant, kun je iets daarover posten aub?
http://en.wikipedia.org/w(...)ientific_expeditions
Tezamen met alle eerdere expedities naar de Noord Westelijke Doorvaart en de reddingsexpedities naar Franklin is het een nogal een uitgebreid verhaal geworden, en gelukkig (voor mij althans) zijn er hele bibliotheken over vol geschreven
ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn
Ik zie het.quote:Op donderdag 11 september 2014 09:20 schreef xpompompomx het volgende:
[..]
Uiiteraard, Wikipedia is je vriend:
http://en.wikipedia.org/w(...)ientific_expeditions
Tezamen met alle eerdere expedities naar de Noord Westelijke Doorvaart en de reddingsexpedities naar Franklin is het een nogal een uitgebreid verhaal geworden, en gelukkig (voor mij althans) zijn er hele bibliotheken over vol geschreven
Vreemd dat ze in het artikel zeggen: Wat er precies is gebeurd met de bemanningsleden is nooit geweten.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat blijft een klein beetje gissen natuurlijk. Journaals zijn er nooit gevonden en als ze er waren zijn ze waarschijnlijk per ongeluk door door naar metaal zoekende Inuit om zeep geholpen, papier had voor hen geen enkele waarde.quote:
[..]
Ik zie het.
Vreemd dat ze in het artikel zeggen: Wat er precies is gebeurd met de bemanningsleden is nooit geweten.
ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn
Laten we hopen dat er een hoop materiaal naar boven komt dan, in een ander artikel zeggen ze:quote:
[..]
Dat blijft een klein beetje gissen natuurlijk. Journaals zijn er nooit gevonden en als ze er waren zijn ze waarschijnlijk per ongeluk door door naar metaal zoekende Inuit om zeep geholpen, papier had voor hen geen enkele waarde.
“From the images it is clear that a huge amount of evidence will be preserved from the expedition, possibly even including the remains of the men and maybe some of their photographs.”
http://www.mirror.co.uk/n(...)ed-after-169-4190346
Bij het artikel staat ook volgend filmpje
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Die mummies zijn al lang bekendquote:
[..]
Laten we hopen dat er een hoop materiaal naar boven komt dan, in een ander artikel zeggen ze:
“From the images it is clear that a huge amount of evidence will be preserved from the expedition, possibly even including the remains of the men and maybe some of their photographs.”
http://www.mirror.co.uk/n(...)ed-after-169-4190346
Bij het artikel staat ook volgend filmpje
, liggen in graven op Beechey Island, een klein eiland voor de kust van Devon Island. Foto van de graven:
En dit is wel een aardig boek over deze mummies:
http://www.amazon.com/dp/(...)oliid=I3PTIR0SL2JCHD
ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn
quote:
[..]
Die mummies zijn al lang bekend
[ afbeelding ]
En dit is wel een aardig boek over deze mummies:
http://www.amazon.com/dp/(...)oliid=I3PTIR0SL2JCHD
Ik zeg toch ook niet dat die mummies niet al lang bekend zijn
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Das waar, maar in het bericht dat je postte leek het alsof ze als iets nieuws worden gepresenteerdquote:
[..]
Ik zeg toch ook niet dat die mummies niet al lang bekend zijn
ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn
12-09-2014
Nederlands fort opgegraven in Indonesië
Indonesische archeologen hebben in de stad Semarang op Java funderingen van een 18e-eeuws Nederlands fort opgegraven.
Foto: Vakantie.nl
Dat heeft de Engelstalige krant The Jakarta Post vrijdag gemeld.
Tijdens de graafwerkzaamheden zijn ook scherven gevonden van potten, glazen en schalen van de Chinese Qing-dynastie en uit Europa.
De archeologen zijn op zoek naar een van de uiteinden van het fort, bastion De Smits, dat ze op korte termijn hopen te vinden.
Het fort was ooit het woongebied van de Nederlanders in de stad, maar werd in 1824 afgebroken. Het stond op de plek waar nog steeds de oude stad van Semarang te zien is en waar meer dan honderd historische panden staan in Europese stijl.
Veel gebouwen zijn ernstig in verval. Sommige zijn wel goed onderhouden, zoals de 18e-eeuwse protestantse Blenduk-kerk die binnen de muren van het fort heeft gestaan.
(nu.nl)
Nederlands fort opgegraven in Indonesië
Indonesische archeologen hebben in de stad Semarang op Java funderingen van een 18e-eeuws Nederlands fort opgegraven.
Foto: Vakantie.nl
Dat heeft de Engelstalige krant The Jakarta Post vrijdag gemeld.
Tijdens de graafwerkzaamheden zijn ook scherven gevonden van potten, glazen en schalen van de Chinese Qing-dynastie en uit Europa.
De archeologen zijn op zoek naar een van de uiteinden van het fort, bastion De Smits, dat ze op korte termijn hopen te vinden.
Het fort was ooit het woongebied van de Nederlanders in de stad, maar werd in 1824 afgebroken. Het stond op de plek waar nog steeds de oude stad van Semarang te zien is en waar meer dan honderd historische panden staan in Europese stijl.
Veel gebouwen zijn ernstig in verval. Sommige zijn wel goed onderhouden, zoals de 18e-eeuwse protestantse Blenduk-kerk die binnen de muren van het fort heeft gestaan.
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-09-2014
Hoe elk spoor van 250.000 Belgen in Groot-Brittannië verdween
Belgische families uit Antwerpen slaan op de vlucht in oktober, wanneer de Duitse bezetter nadert. © ap.
WOI Tijdens de Eerste Wereldoorlog zochten 250.000 Belgen hun toevlucht over het Kanaal. Maar honderd jaar later zijn er bitter weinig sporen van die Belgische kolonietjes in Groot-Brittannië. Maar hoe komt dat, vraagt de Britse openbare omroep BBC zich af.
Duizenden Belgen trokken tijdens de Eerste Wereldoorlog naar Groot-Brittannië om de Duitse bezetter te ontvluchten. In augustus 1914 begon de exodus, om in oktober haar hoogtepunt te bereiken. De haven van Kent ontving op 14 oktober 1914 maar liefst 16.000 vluchtende Belgen.
Belgische dorpjes
In totaal wordt het aantal Belgische vluchtelingen op 250.000 geschat. Er werden zelfs kleine dorpjes opgetrokken waar de Belgen hun eigen scholen, ziekenhuizen, kerken, gevangenissen en politie hadden. Er werd zelf met de Belgische munt betaald en omdat ze onder het gezag van de Belgische overheid stonden, werden ze als Belgische grondgebied beschouwd.
Honderd jaar later lijkt er geen spoor achtergebleven van de duizenden Belgische vluchtelingen. "Ondanks hun aantallen is de enige Belg die de meeste mensen hier kennen uit dat tijdperk het fictieve personage Hercule Poirot. Agatha Christie zou zich voor het personage gebaseerd hebben op een Belgische vluchteling die ze in haar thuisstad Torquay ontmoet had", schrijft de Britse openbare omroep BBC.
Volledig genegeerd
Buiten enkele grafstenen, naamborden en straatnamen blijft er bitterweinig over dat herinnert aan de Belgische vluchtelingen. "Het was de grootste toestroom van vluchtelingen in de geschiedenis van Groot-Brittannië, maar het is een verhaal dat volledig genegeerd wordt", meent Tony Kushner, professor Moderne Geschiedenis aan de Universiteit van Sheffield.
De oorzaak voor de snelle uitstroom van Belgische vluchtelingen ligt volgens Kushner bij het beleid van de Britse overheid. "Groot-Brittannië had tijdens de Eerste Wereldoorlog de verplichting om vluchtelingen te helpen. Maar aan dat verhaal kwam snel een einde: toen de oorlog eindigde wou de overheid geen vreemdelingen meer in haar land."
Repatriëring
Vele Belgen zagen hun werkvergunning ingetrokken, wat hen geen andere keuze gaf dan te vertrekken. De Britse overheid zorgde bij een repatriëring wel voor gratis vervoer, maar slechts voor een beperkte tijdsspanne, om hen zo snel mogelijk hun spullen te doen pakken.
Een jaar nadat de oorlog tot een einde was gekomen was al 90 procent van alle Belgische vluchtelingen terug naar huis vertrokken. "Ze werden uit het land geduwd. Het was allemaal niet erg waardig en de overheid was blij dat het land de historie vergat. Ook voor de Belgische overheid kwam het goed uit dat iedereen terugkwam, want ze had handen nodig om het land terug op te bouwen", aldus Kushner.
Onzichtbaar
De enkelingen die bleven, waren al ingeburgerd in Groot-Brittannië door bijvoorbeeld met Britse burgers te trouwen. "Ze waren blank en katholiek, dus ze vielen niet op", aldus Gary Sheffield, professor Oorlogstudies aan de Universiteit van Wolverhampton. "Ze verdwenen simpelweg uit het zicht."
(HLN)
Hoe elk spoor van 250.000 Belgen in Groot-Brittannië verdween
Belgische families uit Antwerpen slaan op de vlucht in oktober, wanneer de Duitse bezetter nadert. © ap.
WOI Tijdens de Eerste Wereldoorlog zochten 250.000 Belgen hun toevlucht over het Kanaal. Maar honderd jaar later zijn er bitter weinig sporen van die Belgische kolonietjes in Groot-Brittannië. Maar hoe komt dat, vraagt de Britse openbare omroep BBC zich af.
Duizenden Belgen trokken tijdens de Eerste Wereldoorlog naar Groot-Brittannië om de Duitse bezetter te ontvluchten. In augustus 1914 begon de exodus, om in oktober haar hoogtepunt te bereiken. De haven van Kent ontving op 14 oktober 1914 maar liefst 16.000 vluchtende Belgen.
Belgische dorpjes
In totaal wordt het aantal Belgische vluchtelingen op 250.000 geschat. Er werden zelfs kleine dorpjes opgetrokken waar de Belgen hun eigen scholen, ziekenhuizen, kerken, gevangenissen en politie hadden. Er werd zelf met de Belgische munt betaald en omdat ze onder het gezag van de Belgische overheid stonden, werden ze als Belgische grondgebied beschouwd.
Honderd jaar later lijkt er geen spoor achtergebleven van de duizenden Belgische vluchtelingen. "Ondanks hun aantallen is de enige Belg die de meeste mensen hier kennen uit dat tijdperk het fictieve personage Hercule Poirot. Agatha Christie zou zich voor het personage gebaseerd hebben op een Belgische vluchteling die ze in haar thuisstad Torquay ontmoet had", schrijft de Britse openbare omroep BBC.
Volledig genegeerd
Buiten enkele grafstenen, naamborden en straatnamen blijft er bitterweinig over dat herinnert aan de Belgische vluchtelingen. "Het was de grootste toestroom van vluchtelingen in de geschiedenis van Groot-Brittannië, maar het is een verhaal dat volledig genegeerd wordt", meent Tony Kushner, professor Moderne Geschiedenis aan de Universiteit van Sheffield.
De oorzaak voor de snelle uitstroom van Belgische vluchtelingen ligt volgens Kushner bij het beleid van de Britse overheid. "Groot-Brittannië had tijdens de Eerste Wereldoorlog de verplichting om vluchtelingen te helpen. Maar aan dat verhaal kwam snel een einde: toen de oorlog eindigde wou de overheid geen vreemdelingen meer in haar land."
Repatriëring
Vele Belgen zagen hun werkvergunning ingetrokken, wat hen geen andere keuze gaf dan te vertrekken. De Britse overheid zorgde bij een repatriëring wel voor gratis vervoer, maar slechts voor een beperkte tijdsspanne, om hen zo snel mogelijk hun spullen te doen pakken.
Een jaar nadat de oorlog tot een einde was gekomen was al 90 procent van alle Belgische vluchtelingen terug naar huis vertrokken. "Ze werden uit het land geduwd. Het was allemaal niet erg waardig en de overheid was blij dat het land de historie vergat. Ook voor de Belgische overheid kwam het goed uit dat iedereen terugkwam, want ze had handen nodig om het land terug op te bouwen", aldus Kushner.
Onzichtbaar
De enkelingen die bleven, waren al ingeburgerd in Groot-Brittannië door bijvoorbeeld met Britse burgers te trouwen. "Ze waren blank en katholiek, dus ze vielen niet op", aldus Gary Sheffield, professor Oorlogstudies aan de Universiteit van Wolverhampton. "Ze verdwenen simpelweg uit het zicht."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-09-2014
'Schedel koning Richard III werd bewerkt met dolken en zwaarden'
© REUTERS. Schade aan de schedel van koning III.
Het waren waarschijnlijk pijnlijke laatste momenten voor de Engelse koning Richard III, voordat hij zijn laatste adem uitblies op het slagveld. De verguisde koning werd tijdens de slag van Bosworth (22 augustus 1485) elf keer verwond. De fatale klappen werden waarschijnlijk uitgedeeld toen Richard III gedwongen werd zijn paard achter te laten, staat in een nieuw onderzoek.
De overblijfselen van de koning werden in 2012 gevonden onder een parkeerplaats in Leicester, Britse wetenschappers spraken van 'de grootste archeologische ontdekking van de eeuw'. Het skelet is sindsdien tal van keren onderzocht, waaronder een onderzoek naar de gedraaide ruggengraat van de koning, die toneelschrijver Shakespeare inspireerde Richard III in zijn gelijknamige toneelstuk neerzette als een gebochelde schurk.
In het recentste onderzoek, dat vandaag in wetenschappelijk tijdschrift The Lancet is gepubliceerd, gebruikten wetenschappers computerscans en andere methoden om de wonden van de koning te analyseren.
'Richard had in zijn laatste uren waarschijnlijk veel pijn', vertelt Sarah Hainsworth, een van de onderzoekers. De koning werd waarschijnlijk aangevallen door een groot aantal belagers, nadat hij moest afstappen van zijn paard, dat vast kwam te zitten in een moeras.
Zwaard doorboorde schedel
Aan de verwondingen van het skelet te zien, concludeerden de onderzoekers dat Richard III onder meer verwond is met dolken, zwaarden en een lange metalen paal met een haak aan het einde, waarmee vroeger ridders van hun paarden werden getrokken. 'Middeleeuwse veldslagen waren bloederig en wreed', aldus Hainsworth, verwijzend naar één van verwondingen in de schedel, waarbij een zwaard het hoofd doorboorde.
Richard III heerste tussen 1483 en 1485 over Engeland. Hij werd aan het einde verslagen door de Tudors en de troon viel in handen van Hendrik VII. Tijdens de strijd heeft de koning waarschijnlijk op een gegeven moment zijn helm verloren of afgedaan, negen van de verwondingen zaten namelijk in zijn schedel. 'Hij heeft vrijwel geen verwondingen aan zijn armen of handen, blijkbaar was de koning nog in zijn harnas toen hij werd aangevallen', vertelt Hainsworth.
Richard was de laatste Britse monarch die in het harnas stierf. De verwondingen lijken de verhalen over de moed van de koning op het slagveld te bevestigen. 'Wat mensen ook van hem denken, hij vocht dapper, tot het einde.'
Vorig jaar bestond er nog onduidelijk of het skelet daadwerkelijk van de vijftiende-eeuwse koning was. Maar DNA-analyse met behulp van DNA van nu levende afstammelingen uit de lange familielijn sloot vervolgens iedere twijfel uit. Er is overeenkomst tussen het DNA van de afstammelingen en Richard III.
Bekijk in onderstaande video de reconstructie van koning Richards dood.
The horror.
En zo achterhaalt men de ware toedracht omtrent de uiteindelijke dood van deze Engelse koning uit het verre verleden. 
Al met al best een interessante reconstructie.
vk
'Schedel koning Richard III werd bewerkt met dolken en zwaarden'
© REUTERS. Schade aan de schedel van koning III.
Het waren waarschijnlijk pijnlijke laatste momenten voor de Engelse koning Richard III, voordat hij zijn laatste adem uitblies op het slagveld. De verguisde koning werd tijdens de slag van Bosworth (22 augustus 1485) elf keer verwond. De fatale klappen werden waarschijnlijk uitgedeeld toen Richard III gedwongen werd zijn paard achter te laten, staat in een nieuw onderzoek.
De overblijfselen van de koning werden in 2012 gevonden onder een parkeerplaats in Leicester, Britse wetenschappers spraken van 'de grootste archeologische ontdekking van de eeuw'. Het skelet is sindsdien tal van keren onderzocht, waaronder een onderzoek naar de gedraaide ruggengraat van de koning, die toneelschrijver Shakespeare inspireerde Richard III in zijn gelijknamige toneelstuk neerzette als een gebochelde schurk.
In het recentste onderzoek, dat vandaag in wetenschappelijk tijdschrift The Lancet is gepubliceerd, gebruikten wetenschappers computerscans en andere methoden om de wonden van de koning te analyseren.
'Richard had in zijn laatste uren waarschijnlijk veel pijn', vertelt Sarah Hainsworth, een van de onderzoekers. De koning werd waarschijnlijk aangevallen door een groot aantal belagers, nadat hij moest afstappen van zijn paard, dat vast kwam te zitten in een moeras.
Zwaard doorboorde schedel
Aan de verwondingen van het skelet te zien, concludeerden de onderzoekers dat Richard III onder meer verwond is met dolken, zwaarden en een lange metalen paal met een haak aan het einde, waarmee vroeger ridders van hun paarden werden getrokken. 'Middeleeuwse veldslagen waren bloederig en wreed', aldus Hainsworth, verwijzend naar één van verwondingen in de schedel, waarbij een zwaard het hoofd doorboorde.
Richard III heerste tussen 1483 en 1485 over Engeland. Hij werd aan het einde verslagen door de Tudors en de troon viel in handen van Hendrik VII. Tijdens de strijd heeft de koning waarschijnlijk op een gegeven moment zijn helm verloren of afgedaan, negen van de verwondingen zaten namelijk in zijn schedel. 'Hij heeft vrijwel geen verwondingen aan zijn armen of handen, blijkbaar was de koning nog in zijn harnas toen hij werd aangevallen', vertelt Hainsworth.
Richard was de laatste Britse monarch die in het harnas stierf. De verwondingen lijken de verhalen over de moed van de koning op het slagveld te bevestigen. 'Wat mensen ook van hem denken, hij vocht dapper, tot het einde.'
Vorig jaar bestond er nog onduidelijk of het skelet daadwerkelijk van de vijftiende-eeuwse koning was. Maar DNA-analyse met behulp van DNA van nu levende afstammelingen uit de lange familielijn sloot vervolgens iedere twijfel uit. Er is overeenkomst tussen het DNA van de afstammelingen en Richard III.
Bekijk in onderstaande video de reconstructie van koning Richards dood.
The horror.
En zo achterhaalt men de ware toedracht omtrent de uiteindelijke dood van deze Engelse koning uit het verre verleden. Al met al best een interessante reconstructie.
vk
-Het leven is goed in het beschaafde milieu op Haarlemse bodem waar wij met volle teugen van het leven genieten. :Y) Vol trots nam Jopen vijf awards in ontvangst tijdens de Brussels Beer Challenge 2017
-Goud voor Jopen Johannieter! Proost!
-Goud voor Jopen Johannieter! Proost!
quote:Moderne Europeaan stamt af van drie volken
Vandaag wordt een onderzoek gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature, dat onderbouwt dat de moderne Europeaan afstamt van drie verschillende volken. Hiervoor werd gedacht dat inwoners van Europa afstammen van twee verschillende bevolkingsgroepen, maar met dit onderzoek is er een tak toegevoegd aan de Europese stamboom.
Twee volken
Uit landen als het huidige Turkije, Syrië en Israël trok een grote groep boeren millennia geleden naar het Europese continent. Deze bevolkingsgroep werden uiterlijk gekenmerkt door een bleke huid en bruine ogen. Voor tienduizenden jaren leefde er al een groep jagers-verzamelaars (met blauwe ogen en donkere trekken) op het Europese continent. Deze twee volken vermengden zich. Zodoende stamt de moderne Europeaan af van de combinatie van deze twee bevolkingsgroepen. Hoewel correct, blijkt dit niet het complete verhaal.
Een derde bevolkingsgroep
Er blijkt een derde groep geweest te zijn die heeft bijgedragen aan onze genen. Een oud, Noord-Euraziatisch volk, dat vanaf de Siberische regio naar het Europese continent is getrokken, blijkt het derde volk waar Europeanen van afstammen te zijn. Ze hebben een relatief kleine bijdrage aan ons huidige DNA geleverd: ongeveer 20 procent van de genen van de moderne Europeaan zijn terug te voeren op dit volk.
Connectie met indianen
Deze stam heeft bijgedragen aan het DNA van de Europeaan, maar ook aan de genen van de inheemse Amerikanen. Ze hebben zich vermengd met een bevolkingsgroep die via de Beringerstraat naar het Amerikaanse continent reisden, zo’n 15.000 jaar geleden. Dit verklaart de recent ontdekte genetische connectie tussen Europeanen en de oorspronkelijke bewoners van Amerika.
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
idd heftig, hij heeft geen prettig einde gehadquote:
17-09-2014
'Schedel koning Richard III werd bewerkt met dolken en zwaarden'
[ afbeelding ]
© REUTERS. Schade aan de schedel van koning III.
Het waren waarschijnlijk pijnlijke laatste momenten voor de Engelse koning Richard III, voordat hij zijn laatste adem uitblies op het slagveld. De verguisde koning werd tijdens de slag van Bosworth (22 augustus 1485) elf keer verwond. De fatale klappen werden waarschijnlijk uitgedeeld toen Richard III gedwongen werd zijn paard achter te laten, staat in een nieuw onderzoek.
De overblijfselen van de koning werden in 2012 gevonden onder een parkeerplaats in Leicester, Britse wetenschappers spraken van 'de grootste archeologische ontdekking van de eeuw'. Het skelet is sindsdien tal van keren onderzocht, waaronder een onderzoek naar de gedraaide ruggengraat van de koning, die toneelschrijver Shakespeare inspireerde Richard III in zijn gelijknamige toneelstuk neerzette als een gebochelde schurk.
In het recentste onderzoek, dat vandaag in wetenschappelijk tijdschrift The Lancet is gepubliceerd, gebruikten wetenschappers computerscans en andere methoden om de wonden van de koning te analyseren.
'Richard had in zijn laatste uren waarschijnlijk veel pijn', vertelt Sarah Hainsworth, een van de onderzoekers. De koning werd waarschijnlijk aangevallen door een groot aantal belagers, nadat hij moest afstappen van zijn paard, dat vast kwam te zitten in een moeras.
Zwaard doorboorde schedel
Aan de verwondingen van het skelet te zien, concludeerden de onderzoekers dat Richard III onder meer verwond is met dolken, zwaarden en een lange metalen paal met een haak aan het einde, waarmee vroeger ridders van hun paarden werden getrokken. 'Middeleeuwse veldslagen waren bloederig en wreed', aldus Hainsworth, verwijzend naar één van verwondingen in de schedel, waarbij een zwaard het hoofd doorboorde.
Richard III heerste tussen 1483 en 1485 over Engeland. Hij werd aan het einde verslagen door de Tudors en de troon viel in handen van Hendrik VII. Tijdens de strijd heeft de koning waarschijnlijk op een gegeven moment zijn helm verloren of afgedaan, negen van de verwondingen zaten namelijk in zijn schedel. 'Hij heeft vrijwel geen verwondingen aan zijn armen of handen, blijkbaar was de koning nog in zijn harnas toen hij werd aangevallen', vertelt Hainsworth.
Richard was de laatste Britse monarch die in het harnas stierf. De verwondingen lijken de verhalen over de moed van de koning op het slagveld te bevestigen. 'Wat mensen ook van hem denken, hij vocht dapper, tot het einde.'
Vorig jaar bestond er nog onduidelijk of het skelet daadwerkelijk van de vijftiende-eeuwse koning was. Maar DNA-analyse met behulp van DNA van nu levende afstammelingen uit de lange familielijn sloot vervolgens iedere twijfel uit. Er is overeenkomst tussen het DNA van de afstammelingen en Richard III.
[ afbeelding ]
Bekijk in onderstaande video de reconstructie van koning Richards dood.
The horror.
Al met al best een interessante reconstructie. [ afbeelding ]
vk
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-09-2014
Akelig verhaal van 'voorproever' van Hitler doet wenkbrauwen fronsen
© rbb.
Een jonge vrouw, een booswicht, spanning en angst, jarenlange geheimhouding: het verhaal van de 96-jarige Margot Wölk leest als een roman. Zij zegt tijdens WOII samen met 15 andere jongedames een voorproever in Hitlers Pruisische hoofdkwartier Wolfsschanze te zijn geweest. Maar klopt haar verhaal wel en had Hitler wel 'voorproevers'?
We moesten het allemaal opeten. Dan moesten we een uur wachten en elke keer vreesden we dat we ziek zouden worden. We huilden nadien 'als honden' omdat we zo blij waren dat we het overleefd hadden.
Margot Wölk.
In een aangrijpende documentaire van de Berlijnse tv-zender RBB, waarover The Independent bericht, onthult Wölk de horror van het dagelijkse leven in de 'Wolfsschanze'. Wölk is nu 96 jaar oud, maar pas vorig jaar - 70 jaar na datum - vond ze de moed om te vertellen over haar rol als voorproever van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal zelf schetst een beklijvend en akelig beeld van Wölks leven.
Het was toeval dat Wölk in Hitlers hoofdkwartier in het Pruisische Görlitz (nu Gierloz in Polen), de zwaarbewaakte Wolfsschanze, belandde, zo vertelt ze zelf. Ze woonde eigenlijk in Berlijn, maar was als 25-jarige moeten vluchten omdat haar flatgebouw gebombardeerd was. Haar man was opgeroepen voor het leger. Wölk vluchtte naar het huis van haar moeder in Partsch (nu Parcz, in Polen), vlakbij de Wolfsschanze. De burgemeester van het dorp, een volbloed nazi, verplichtte haar en 15 andere jonge vrouwen om voor Hitler te gaan werken.
© rbb.
Huilen als honden
Elke dag werden de meisjes met een bus ter plaatse gebracht. Hun rol was om het eten van de führer voor te proeven, om zeker te zijn dat het niet vergiftigd was. "Het eten was altijd vegetarisch. Er waren constant geruchten dat de Britten Hitler wilden vergiftigen. Hij at nooit vlees. Wij kregen rijst, noedels, pepers, erwten en bloemkool", vertelt ze.
De angst was volgens haar ondraaglijk. "Sommige meisjes weenden al bij het begin van de maaltijd, omdat ze zo bang waren. We moesten het allemaal opeten. Dan moesten we een uur wachten en elke keer vreesden we dat we ziek zouden worden. We huilden nadien 'als honden' omdat we zo blij waren dat we het overleefd hadden."
De zware controles en security ten spijt waren de meisjes zelf niet veilig. Wölk getuigt hoe ze op een nacht brutaal verkracht werd door een SS-officier.
Ze sneden onze jurken open en sleepten ons in een flat. Daar werden we 14 dagen lang vastgehouden en verkracht.
Margot Wölk.
Hel op aarde
Toen tegen het einde van 1944 het Rode Leger oprukte, moest ze vluchten. Een SS-officier hielp haar aan een plaatsje op de trein van propagandaminister Joseph Goebbels richting een platgebombardeerd Berlijn. Maar ook die stad werd in mei 1945 ingenomen door het Russische leger. "We probeerden ons als oude vrouwtjes te verkleden, maar de Russen kregen mij en de andere meisjes toch te pakken. Ze sneden onze jurken open en sleepten ons in een flat. Daar werden we 14 dagen lang vastgehouden en verkracht. Het was de hel op aarde. Die nachtmerrie gaat nooit meer weg." Wölk kon sindsdien geen kinderen meer krijgen.
De jonge vrouw werd uiteindelijk uit de nood geholpen door een Britse officier. Die trok weer naar Groot-Brittanië maar vroeg haar per brief om hem te volgen. Wölk wilde echter afwachten of er nieuws was van haar man Karl. In 1946 stond hij plots op aan haar deur, haast onherkenbaar: uitgemergeld en met een groot verband rond zijn hoofd. Hij was eindelijk mogen vertrekken uit een Russisch strafkamp.
Het koppel probeerde het gewone leven weer op te pikken, maar Wölk slaagde er niet in om de nachtmerries van de oorlog uit haar hoofd te krijgen. Wölk en Karl gingen uiteindelijk uit elkaar.
Hitler in de Wolfsschanze. © bundesarchiv.
Die Welt concludeert dat Wölk en de 15 andere jongedames in die tijd misschien waren wijsgemaakt dat ze voorproevers voor Hitler waren.
Voorproevers bij Hitler?
Ongelooflijk verhaal toch? Iets te ongelooflijk, zo schrijft de Duitse krant Die Welt. Ja, er waren inderdaad plannen om Hitler uit te schakelen. Zo mislukte een list van de Britse en Amerikaanse geheime diensten om een intrigant in de entourage van Hitler te krijgen om hem vrouwelijke geslachtshormonen toe te dienen.
Maar de entourage van Hitler nam veiligheidsmaatregelen die de aanwezigheid van voorproevers de facto overbodig maakte, schrijft Die Welt. Onder meer het strenge dieet van Hitlers persoonlijke arts Theodor Morell was daarin een belangrijke factor. Maar Hitler bleek veel hinder te ondervinden van de eenzijdige voeding die hij voorgeschoteld kreeg, waarna hij de dieetkokkin Helene Marie von Exner aannam, zo schrijft de historicus Henrik Eberle. Vanaf dan veranderde zijn dieet en werd dat veel gevarieerder. Haar rol werd naar verluidt almaar belangrijker.
De vervallen bunker van de Wolfsschanze. © creative commons - buschoat.
Wijsgemaakt
Die vooraanstaande rol van de koks maakte de aanwezigheid van voorproevers de facto overbodig. Sneldodend gif was immers geen gevaar, want dan zou de kok ook sterven. En tegen dagelijks kleine, regelmatig toegediende dosissen traagdodend gif, zoals arseen, zouden voorproevers niet helpen.
Bovendien was de security in de 'schutskring' van Hitler in de Wolfsschanze zo streng dat er enkel strikt gescreende mensen binnen konden. De keuken lag vlakbij de eetzaal van Hitler, dus het was zeer onwaarschijnlijk dat er eten van buiten die 'schutskring' naar binnengebracht zou worden. Die Welt concludeert dat Wölk en de 15 andere jongedames in die tijd misschien waren wijsgemaakt dat ze voorproevers voor Hitler waren. "Maar met het gedocumenteerde bewijsmateriaal zijn die berichten niet compatibel."
(HLN)
Akelig verhaal van 'voorproever' van Hitler doet wenkbrauwen fronsen
© rbb.
Een jonge vrouw, een booswicht, spanning en angst, jarenlange geheimhouding: het verhaal van de 96-jarige Margot Wölk leest als een roman. Zij zegt tijdens WOII samen met 15 andere jongedames een voorproever in Hitlers Pruisische hoofdkwartier Wolfsschanze te zijn geweest. Maar klopt haar verhaal wel en had Hitler wel 'voorproevers'?
We moesten het allemaal opeten. Dan moesten we een uur wachten en elke keer vreesden we dat we ziek zouden worden. We huilden nadien 'als honden' omdat we zo blij waren dat we het overleefd hadden.
Margot Wölk.
In een aangrijpende documentaire van de Berlijnse tv-zender RBB, waarover The Independent bericht, onthult Wölk de horror van het dagelijkse leven in de 'Wolfsschanze'. Wölk is nu 96 jaar oud, maar pas vorig jaar - 70 jaar na datum - vond ze de moed om te vertellen over haar rol als voorproever van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal zelf schetst een beklijvend en akelig beeld van Wölks leven.
Het was toeval dat Wölk in Hitlers hoofdkwartier in het Pruisische Görlitz (nu Gierloz in Polen), de zwaarbewaakte Wolfsschanze, belandde, zo vertelt ze zelf. Ze woonde eigenlijk in Berlijn, maar was als 25-jarige moeten vluchten omdat haar flatgebouw gebombardeerd was. Haar man was opgeroepen voor het leger. Wölk vluchtte naar het huis van haar moeder in Partsch (nu Parcz, in Polen), vlakbij de Wolfsschanze. De burgemeester van het dorp, een volbloed nazi, verplichtte haar en 15 andere jonge vrouwen om voor Hitler te gaan werken.
© rbb.
Huilen als honden
Elke dag werden de meisjes met een bus ter plaatse gebracht. Hun rol was om het eten van de führer voor te proeven, om zeker te zijn dat het niet vergiftigd was. "Het eten was altijd vegetarisch. Er waren constant geruchten dat de Britten Hitler wilden vergiftigen. Hij at nooit vlees. Wij kregen rijst, noedels, pepers, erwten en bloemkool", vertelt ze.
De angst was volgens haar ondraaglijk. "Sommige meisjes weenden al bij het begin van de maaltijd, omdat ze zo bang waren. We moesten het allemaal opeten. Dan moesten we een uur wachten en elke keer vreesden we dat we ziek zouden worden. We huilden nadien 'als honden' omdat we zo blij waren dat we het overleefd hadden."
De zware controles en security ten spijt waren de meisjes zelf niet veilig. Wölk getuigt hoe ze op een nacht brutaal verkracht werd door een SS-officier.
Ze sneden onze jurken open en sleepten ons in een flat. Daar werden we 14 dagen lang vastgehouden en verkracht.
Margot Wölk.
Hel op aarde
Toen tegen het einde van 1944 het Rode Leger oprukte, moest ze vluchten. Een SS-officier hielp haar aan een plaatsje op de trein van propagandaminister Joseph Goebbels richting een platgebombardeerd Berlijn. Maar ook die stad werd in mei 1945 ingenomen door het Russische leger. "We probeerden ons als oude vrouwtjes te verkleden, maar de Russen kregen mij en de andere meisjes toch te pakken. Ze sneden onze jurken open en sleepten ons in een flat. Daar werden we 14 dagen lang vastgehouden en verkracht. Het was de hel op aarde. Die nachtmerrie gaat nooit meer weg." Wölk kon sindsdien geen kinderen meer krijgen.
De jonge vrouw werd uiteindelijk uit de nood geholpen door een Britse officier. Die trok weer naar Groot-Brittanië maar vroeg haar per brief om hem te volgen. Wölk wilde echter afwachten of er nieuws was van haar man Karl. In 1946 stond hij plots op aan haar deur, haast onherkenbaar: uitgemergeld en met een groot verband rond zijn hoofd. Hij was eindelijk mogen vertrekken uit een Russisch strafkamp.
Het koppel probeerde het gewone leven weer op te pikken, maar Wölk slaagde er niet in om de nachtmerries van de oorlog uit haar hoofd te krijgen. Wölk en Karl gingen uiteindelijk uit elkaar.
Hitler in de Wolfsschanze. © bundesarchiv.
Die Welt concludeert dat Wölk en de 15 andere jongedames in die tijd misschien waren wijsgemaakt dat ze voorproevers voor Hitler waren.
Voorproevers bij Hitler?
Ongelooflijk verhaal toch? Iets te ongelooflijk, zo schrijft de Duitse krant Die Welt. Ja, er waren inderdaad plannen om Hitler uit te schakelen. Zo mislukte een list van de Britse en Amerikaanse geheime diensten om een intrigant in de entourage van Hitler te krijgen om hem vrouwelijke geslachtshormonen toe te dienen.
Maar de entourage van Hitler nam veiligheidsmaatregelen die de aanwezigheid van voorproevers de facto overbodig maakte, schrijft Die Welt. Onder meer het strenge dieet van Hitlers persoonlijke arts Theodor Morell was daarin een belangrijke factor. Maar Hitler bleek veel hinder te ondervinden van de eenzijdige voeding die hij voorgeschoteld kreeg, waarna hij de dieetkokkin Helene Marie von Exner aannam, zo schrijft de historicus Henrik Eberle. Vanaf dan veranderde zijn dieet en werd dat veel gevarieerder. Haar rol werd naar verluidt almaar belangrijker.
De vervallen bunker van de Wolfsschanze. © creative commons - buschoat.
Wijsgemaakt
Die vooraanstaande rol van de koks maakte de aanwezigheid van voorproevers de facto overbodig. Sneldodend gif was immers geen gevaar, want dan zou de kok ook sterven. En tegen dagelijks kleine, regelmatig toegediende dosissen traagdodend gif, zoals arseen, zouden voorproevers niet helpen.
Bovendien was de security in de 'schutskring' van Hitler in de Wolfsschanze zo streng dat er enkel strikt gescreende mensen binnen konden. De keuken lag vlakbij de eetzaal van Hitler, dus het was zeer onwaarschijnlijk dat er eten van buiten die 'schutskring' naar binnengebracht zou worden. Die Welt concludeert dat Wölk en de 15 andere jongedames in die tijd misschien waren wijsgemaakt dat ze voorproevers voor Hitler waren. "Maar met het gedocumenteerde bewijsmateriaal zijn die berichten niet compatibel."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-09-2014
Dit koppel houdt al 700 jaar elkaars hand vast
© University of Leicester Archaeological Services.
Eeuwige liefde, ze bestaat. Toch als we een blik werpen op de vondst die archeologen deden in het Engelse Hallaton.
Onderzoekers van de Leicester-universiteit ontdekten er de overblijfselen van een man en vrouw die hand in hand waren begraven. Volgens de website Buzzfeed gebeurde dat ongeveer 700 jaar geleden. Archeologe Vicki Score stelt dat de twee ongeveer even oud waren toen ze stierven. Waarom ze precies op die plek werden bijgezet is een mysterie, vooral omdat iets verderop in Hallaton een kerk stond die in uitstekende staat was. "Had de plaats misschien een speciale betekenis?", denkt Score luidop. In Leicester werden eerder al restanten aangetroffen van duo's die samen begraven waren.
Archeologen vonden op de plek in Hallanton niet alleen het dode paar, maar ook tegels uit een Romeins gebouw.
(HLN)
Dit koppel houdt al 700 jaar elkaars hand vast
© University of Leicester Archaeological Services.
Eeuwige liefde, ze bestaat. Toch als we een blik werpen op de vondst die archeologen deden in het Engelse Hallaton.
Onderzoekers van de Leicester-universiteit ontdekten er de overblijfselen van een man en vrouw die hand in hand waren begraven. Volgens de website Buzzfeed gebeurde dat ongeveer 700 jaar geleden. Archeologe Vicki Score stelt dat de twee ongeveer even oud waren toen ze stierven. Waarom ze precies op die plek werden bijgezet is een mysterie, vooral omdat iets verderop in Hallaton een kerk stond die in uitstekende staat was. "Had de plaats misschien een speciale betekenis?", denkt Score luidop. In Leicester werden eerder al restanten aangetroffen van duo's die samen begraven waren.
Archeologen vonden op de plek in Hallanton niet alleen het dode paar, maar ook tegels uit een Romeins gebouw.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-09-2014
Griekse archeologen in de ban van antieke computer
© afp.
Griekse archelogen duiken deze week opnieuw naar een Romeins scheepswrak waar in 1900 een antieke computer werd gevonden. De computer werd door de Grieken gebruikt om de beweging van sterren en planeten te meten. Maar veel is er nog niet geweten over het Antikythera mechanisme, met de hulp van technologische duikpakken willen de wetenschappers daar verandering in brengen.
Een Griekse archeoloog met een 'Exosuit' ter waarde van 1,3 miljoen dollar. © afp.
Schema van de tandwielen © Wikipedia.
Het mechanisme van Antikythera is een analoge computer die in 1901 uit een Romeins gezonken schip werd gehaald, in de buurt van het Griekse eiland Antikythera. Het apparaat, met 29 door corrosie aangetaste bronzen tandwielen is te zien in het Nationaal Archeologisch Museum van Athene en bleek gebruikt te kunnen worden om ingewikkelde astronomische tijdsberekeningen mee uit te voeren, zoals het berekenen van zonsverduisteringen. Het mechanisme getuigt van een vakmanschap dat pas in de 18e eeuw weer bereikt werd.
Maar nog niet alle onderdelen van de analoge computer staan in het museum, daarom duiken archeologen met behulp van een 'Exosuit' terug naar het wrak. Met dat speciale duikpak kunnen de duikers tot 150 meter diep duiken. In het verleden konden de duikers niet dieper dan 60 meter om de plek te verkennen. Het drukpak van 1,3 miljoen dollar geeft de archeologen veel hoop om nieuwe ontdekkingen te doen in en rond het scheepswrak. Al hopen ze vooral dat ze het mysterie van het mechanisme van Antikythera kunnen oplossen.
Het verhaal achter de Griekse 'computer' blijft namelijk gissen. Er heerst heel wat onduidelijkheid hoe het apparaat op een Romeins schip is beland. Het zou om een bruidschat kunnen gaan aangezien er volgens bronnen een vrouw meereisde op het schip naar Rome. Dankzij koolstofdatering, weten de archeologen dat het schip rond 60 voor Christus zonk.
(HLN)
Griekse archeologen in de ban van antieke computer
© afp.
Griekse archelogen duiken deze week opnieuw naar een Romeins scheepswrak waar in 1900 een antieke computer werd gevonden. De computer werd door de Grieken gebruikt om de beweging van sterren en planeten te meten. Maar veel is er nog niet geweten over het Antikythera mechanisme, met de hulp van technologische duikpakken willen de wetenschappers daar verandering in brengen.
Een Griekse archeoloog met een 'Exosuit' ter waarde van 1,3 miljoen dollar. © afp.
Schema van de tandwielen © Wikipedia.
Het mechanisme van Antikythera is een analoge computer die in 1901 uit een Romeins gezonken schip werd gehaald, in de buurt van het Griekse eiland Antikythera. Het apparaat, met 29 door corrosie aangetaste bronzen tandwielen is te zien in het Nationaal Archeologisch Museum van Athene en bleek gebruikt te kunnen worden om ingewikkelde astronomische tijdsberekeningen mee uit te voeren, zoals het berekenen van zonsverduisteringen. Het mechanisme getuigt van een vakmanschap dat pas in de 18e eeuw weer bereikt werd.
Maar nog niet alle onderdelen van de analoge computer staan in het museum, daarom duiken archeologen met behulp van een 'Exosuit' terug naar het wrak. Met dat speciale duikpak kunnen de duikers tot 150 meter diep duiken. In het verleden konden de duikers niet dieper dan 60 meter om de plek te verkennen. Het drukpak van 1,3 miljoen dollar geeft de archeologen veel hoop om nieuwe ontdekkingen te doen in en rond het scheepswrak. Al hopen ze vooral dat ze het mysterie van het mechanisme van Antikythera kunnen oplossen.
Het verhaal achter de Griekse 'computer' blijft namelijk gissen. Er heerst heel wat onduidelijkheid hoe het apparaat op een Romeins schip is beland. Het zou om een bruidschat kunnen gaan aangezien er volgens bronnen een vrouw meereisde op het schip naar Rome. Dankzij koolstofdatering, weten de archeologen dat het schip rond 60 voor Christus zonk.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-09-2014
Stukken van Cheops terug
Egypte is weer in het bezit van delen van de piramide van Cheops in Gizeh die waren gestolen door Duitse amateur-archeologen. De stukken zijn vorig jaar gestolen. Het gaat om steen-monsters en een inscriptie. Vooral dat laatste is belangrijk, het gaat om een stuk kalk met hiërogliefen waaruit kan worden opgemaakt dat farao Cheops in die piramide ligt.
De Duitse politie heeft de oudheidkundige buit van de ‘archeologen’ in beslag genomen en overgedragen aan de Egyptische ambassade in Berlijn. Die hebben de spullen nu teruggestuurd aan het ministerie van Oudheidkunde in Caïro. Specialisten van dat ministerie zullen de stukken proberen weer in te passen in de piramide.
De Duitsers zijn weer thuis. Zes Egyptenaren die hen als gids hebben geholpen, zitten al meer dan een half jaar vast. De rechtszaak tegen deze mannen – en tegen de afwezige Duitsers – moet nog steeds beginnen. Overigens ontkennen de amateur-archeologen dat ze de hiërogliefen hebben gestolen. Volgens de mannen zat het stuk schildering al los en is het door iemand anders gepikt.
Waarschijnlijk zullen zij zich ook nog in een Duitse rechtszaal moeten verantwoorden voor hun daden.
Delen van de piramide liggen ook in het British Museum en het Louvre in Parijs. Deze stukken zijn meegenomen in de negentiende eeuw. Het Louvre bezit bovendien een stuk steen met hiërogliefen met daarop de naam van Cheops.
(Faqt.nl)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 20-09-2014 10:19:18 ]
Stukken van Cheops terug
Egypte is weer in het bezit van delen van de piramide van Cheops in Gizeh die waren gestolen door Duitse amateur-archeologen. De stukken zijn vorig jaar gestolen. Het gaat om steen-monsters en een inscriptie. Vooral dat laatste is belangrijk, het gaat om een stuk kalk met hiërogliefen waaruit kan worden opgemaakt dat farao Cheops in die piramide ligt.
De Duitse politie heeft de oudheidkundige buit van de ‘archeologen’ in beslag genomen en overgedragen aan de Egyptische ambassade in Berlijn. Die hebben de spullen nu teruggestuurd aan het ministerie van Oudheidkunde in Caïro. Specialisten van dat ministerie zullen de stukken proberen weer in te passen in de piramide.
De Duitsers zijn weer thuis. Zes Egyptenaren die hen als gids hebben geholpen, zitten al meer dan een half jaar vast. De rechtszaak tegen deze mannen – en tegen de afwezige Duitsers – moet nog steeds beginnen. Overigens ontkennen de amateur-archeologen dat ze de hiërogliefen hebben gestolen. Volgens de mannen zat het stuk schildering al los en is het door iemand anders gepikt.
Waarschijnlijk zullen zij zich ook nog in een Duitse rechtszaal moeten verantwoorden voor hun daden.
Delen van de piramide liggen ook in het British Museum en het Louvre in Parijs. Deze stukken zijn meegenomen in de negentiende eeuw. Het Louvre bezit bovendien een stuk steen met hiërogliefen met daarop de naam van Cheops.
(Faqt.nl)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 20-09-2014 10:19:18 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-09-2014
Anthoni van Leeuwenhoek zag als eerste het onzichtbare
door Mirjam Remie
Onder zijn sterke lens zag hij als eerste hele kleine diertjes dansen. Zaadcellen, rode bloedcellen, bacteriën. Biologen en niet-biologen: bekijk dit prachtig gemaakte eerbetoon aan Anthoni van Leeuwenhoek.
Niet alles draait om de mens, maar dat willen wij mensen nog wel eens vergeten. Het meeste leven is microbiologie, en Anthoni van Leeuwenhoek was de eerste die het onzichtbare onder zijn microscoop zag krioelen. Daar verwonderde hij zich vanzelfsprekend over; het was de zeventiende eeuw.
Inmiddels zijn we ruim drie eeuwen verder, sperma en bacteriën zijn gesneden koek. Maar, zo zult u vermoedelijk ervaren bij het zien van deze minidocumentaire: die verwondering, die is nog niet verdwenen.
(nrc.nl)
Anthoni van Leeuwenhoek zag als eerste het onzichtbare
door Mirjam Remie
Onder zijn sterke lens zag hij als eerste hele kleine diertjes dansen. Zaadcellen, rode bloedcellen, bacteriën. Biologen en niet-biologen: bekijk dit prachtig gemaakte eerbetoon aan Anthoni van Leeuwenhoek.
Niet alles draait om de mens, maar dat willen wij mensen nog wel eens vergeten. Het meeste leven is microbiologie, en Anthoni van Leeuwenhoek was de eerste die het onzichtbare onder zijn microscoop zag krioelen. Daar verwonderde hij zich vanzelfsprekend over; het was de zeventiende eeuw.
Inmiddels zijn we ruim drie eeuwen verder, sperma en bacteriën zijn gesneden koek. Maar, zo zult u vermoedelijk ervaren bij het zien van deze minidocumentaire: die verwondering, die is nog niet verdwenen.
(nrc.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
