NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
De broer, Jasper Ebbeling, heeft ook twitter.
En op het rouwkaartje van Sander stond niet de naam Lideweij bij de nabestaanden.
Ik ben geneigd de kant van het verhaal van familie van Sander te geloven.
Die Lideweij heeft hem op het laatste moment nog een enorme trap na gegeven op zijn sterfbed en probeert er nu ook nog een slaatje uit te slaan.
Iemand een linkje van haar in dat programma gisteren?
En op het rouwkaartje van Sander stond niet de naam Lideweij bij de nabestaanden.
Ik ben geneigd de kant van het verhaal van familie van Sander te geloven.
Die Lideweij heeft hem op het laatste moment nog een enorme trap na gegeven op zijn sterfbed en probeert er nu ook nog een slaatje uit te slaan.
Iemand een linkje van haar in dat programma gisteren?
quote:Op donderdag 29 mei 2014 09:22 schreef nummer_zoveel het volgende:
De broer, Jasper Ebbeling, heeft ook twitter.
En op het rouwkaartje van Sander stond niet de naam Lideweij bij de nabestaanden.
Ik ben geneigd de kant van het verhaal van familie van Sander te geloven.
Die Lideweij heeft hem op het laatste moment nog een enorme trap na gegeven op zijn sterfbed en probeert er nu ook nog een slaatje uit te slaan.
Iemand een linkje van haar in dat programma gisteren?
Ik zou speciaal een hond kopen om hem van haar af te schoppen.quote:
The only limit is your own imagination
Ik ben niet gelovig aangelegd en maak daarin geen onderscheid tussen dominees, imams, scharenslieps, autohandelaren, politici en massamedia
Waarom er geen vliegtuig in het WTC vloog
Ik ben niet gelovig aangelegd en maak daarin geen onderscheid tussen dominees, imams, scharenslieps, autohandelaren, politici en massamedia
Waarom er geen vliegtuig in het WTC vloog
Nee, dat is dan weer zielig voor de hondquote:Op donderdag 29 mei 2014 09:35 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Ik zou speciaal een hond kopen om hem van haar af te schoppen.
Vond het moment dat het over goede doelen ging haar houding en antwoorden nogal ongemakkelijk en gekunsteld. Alsof ze moest zoeken naar een soort van goede doelen rechtvaardiging.
Kreeg daardoor het idee dat er maar 1 goed doel was.....
Kreeg daardoor het idee dat er maar 1 goed doel was.....
“To destroy a people you must first sever their roots.”
Ik kan uit eigen ervaring vertellen : het is zwaar om voor je zieke partner te moeten zorgen, ik heb het 10 maanden lang meegemaakt en je leven wordt gewoon geleefd. Vanaf het moment dat mijn vrouw te horen kreeg dat zij kanker had was zij niet meer dezelfde persoon. Langzaam zie je alles aan diegene waar je ooit verliefd op geworden bent afsterven, je privacy ben je ook kwijt (thuiszorg, familie die constant op bezoek komt, het afhankelijk zijn van anderen).quote:
[..]
Ze is niet alleen zelf nabestaande, zij is ook diegene die hem al die jaren vrijwel alleen verzorgd heeft. Ik geloof dat niemand hier een idee heeft hoe zwaar dat is, en wat het met je doet, als je je geliefde het gevecht ziet verliezen en opgeven .. de ouders hebben dat alleen van afstand meegemaakt, die hebben wat dat aangaat makkelijk praten over 'hun verdriet'. Ik persoonlijk vind dat ze wel een beetje meer respect voor haar mogen hebben, voor al die ellende die zij mee heeft gemaakt tot zij er zelf bijna aan onder door ging. Waarom hebben ze niet eerder geholpen met de verzorging, waarom pas toen bleek dat het te zwaar werd voor haar alleen, zo'n 24/7 jaren achter elkaar?
En tja, dat 'het van je afschrijven in een boek', weet niet wat dat is dezer dagen, sign of the time of zoiets?
In het kort zagen mijn dagen er ongeveer als volgt uit in die periode (dochtertje was destijds nog geen 3 en mijn zoontje was pas 1 maand oud toen de diagnose kwam) :
- Opstaan
- De kinderen uit bed halen
- Baby een flesje geven
- Deur opendoen voor de thuiszorg
- Naar mijn werk gaan
-- Werken --
- Uit mijn werk meteen naar huis (even 5 a 10 minuten blijven "hangen" om met collega's te babbelen enzo was er niet meer bij)
- Na thuiskomst direct koken
- Kinderen verzorgen en naar bed brengen
(normaal heb je als ouder hier het punt dat je kunt uitrusten - dat ging in mijn geval niet op)
- Wachten op de thuiszorg om de stomazakje te verwisselen / controleren en injecties toedienen - ze kwamen tussen 8 en 11 's avonds, iedere dag om een andere tijd dus kon je niet rekenen op een vaste tijd
- Baby flesje geven
- Naar bed gaan
Tussendoor als ik thuis was hield het ook in dat ik 's avonds de kinderen vermaakte, eten en drinken pakte voor mijn vrouw etc, ik had geen moment rust, je leven wordt letterlijk geleefd.
Ik kan niet goedkeuren wat deze vrouw gedaan heeft ; ik ben tot het eind bij mijn vrouw gebleven maar ik begrijp het wel, vooral omdat ik zelf 30/31 was toen dit allemaal speelde en ik zelf ook een keer op het punt gestaan heb om mijn spullen te pakken en met de kinderen te vertrekken - het werd mij gewoon allemaal teveel.
Het is voor mensen erg makkelijk om vanaf de zijlijn te oordelen maar alleen wanneer je zelf in zo'n situatie terecht komt begrijp je pas hoe het is om je partner langzaam te zien afsterven (vooral geestelijk) en hoe het is als je leven echt geleefd wordt door een ziekte.
Ik vind het ook erg bewonderingswaardig dat deze mevrouw zolang bij haar zieke wederhelft is gebleven. Ik weet niet of ik hetzelfde had gedaan, je weet gewoon simpelweg niet hoe je in sommige situaties gaat handelen.quote:
[..]
Ik kan uit eigen ervaring vertellen : het is zwaar om voor je zieke partner te moeten zorgen, ik heb het 10 maanden lang meegemaakt en je leven wordt gewoon geleefd. Vanaf het moment dat mijn vrouw te horen kreeg dat zij kanker had was zij niet meer dezelfde persoon. Langzaam zie je alles aan diegene waar je ooit verliefd op geworden bent afsterven, je privacy ben je ook kwijt (thuiszorg, familie die constant op bezoek komt, het afhankelijk zijn van anderen).
In het kort zagen mijn dagen er ongeveer als volgt uit in die periode (dochtertje was destijds nog geen 3 en mijn zoontje was pas 1 maand oud toen de diagnose kwam) :
- Opstaan
- De kinderen uit bed halen
- Baby een flesje geven
- Deur opendoen voor de thuiszorg
- Naar mijn werk gaan
-- Werken --
- Uit mijn werk meteen naar huis (even 5 a 10 minuten blijven "hangen" om met collega's te babbelen enzo was er niet meer bij)
- Na thuiskomst direct koken
- Kinderen verzorgen en naar bed brengen
(normaal heb je als ouder hier het punt dat je kunt uitrusten - dat ging in mijn geval niet op)
- Wachten op de thuiszorg om de stomazakje te verwisselen / controleren en injecties toedienen - ze kwamen tussen 8 en 11 's avonds, iedere dag om een andere tijd dus kon je niet rekenen op een vaste tijd
- Baby flesje geven
- Naar bed gaan
Tussendoor als ik thuis was hield het ook in dat ik 's avonds de kinderen vermaakte, eten en drinken pakte voor mijn vrouw etc, ik had geen moment rust, je leven wordt letterlijk geleefd.
Ik kan niet goedkeuren wat deze vrouw gedaan heeft ; ik ben tot het eind bij mijn vrouw gebleven maar ik begrijp het wel, vooral omdat ik zelf 30/31 was toen dit allemaal speelde en ik zelf ook een keer op het punt gestaan heb om mijn spullen te pakken en met de kinderen te vertrekken - het werd mij gewoon allemaal teveel.
Het is voor mensen erg makkelijk om vanaf de zijlijn te oordelen maar alleen wanneer je zelf in zo'n situatie terecht komt begrijp je pas hoe het is om je partner langzaam te zien afsterven (vooral geestelijk) en hoe het is als je leven echt geleefd wordt door een ziekte.
Wat mij steekt is het boek en alles wat daarbij komt kijken. De promotie die ze daarvoor doet, het leuren bij verschillende media (tijdschriften), etc. Daarbij vond de volgende dingen erg stuitend: ze was gisteravond uitsluitend negatief bezig over haar ex terwijl zijn familie nog in een vers rouwproces zit. Ook haar facebookberichten (dat ze het heeft over dat ze haar boek heeft verkocht aan de volkskrant i.p.v. de volkskrant een abo aan haar) tegenover de blog van zijn broer (dat het hem en z de familie ontzettend veel pijn doet dat zij zo de media opzoekt met haar boek). Het contrast kan niet groter.
Goed stuk inderdaad.. ik vind GS vaak te hard maar in dit geval is het prima om die schijnheilige zweetfeef aan de kaak te stellen..quote:Op donderdag 29 mei 2014 00:48 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Slaan wel behoorlijk wat spijkers op hun kop in dat stuk.
quote:
[..]
Ze is niet alleen zelf nabestaande, zij is ook diegene die hem al die jaren vrijwel alleen verzorgd heeft. Ik geloof dat niemand hier een idee heeft hoe zwaar dat is, en wat het met je doet, als je je geliefde het gevecht ziet verliezen en opgeven .. de ouders hebben dat alleen van afstand meegemaakt, die hebben wat dat aangaat makkelijk praten over 'hun verdriet'. Ik persoonlijk vind dat ze wel een beetje meer respect voor haar mogen hebben, voor al die ellende die zij mee heeft gemaakt tot zij er zelf bijna aan onder door ging. Waarom hebben ze niet eerder geholpen met de verzorging, waarom pas toen bleek dat het te zwaar werd voor haar alleen, zo'n 24/7 jaren achter elkaar?
En tja, dat 'het van je afschrijven in een boek', weet niet wat dat is dezer dagen, sign of the time of zoiets?
verdriet van de ouders bagataliseren en denken dat ze als een heilig boontje hem trouw heeft bijgestaan zonder enige vorm van hulp niet zo naïef doen.[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-05-2014 10:52:07 ]
Dit. En ze gaf zelf te kennen dat hij toen zij het niet meer trok vaak bij zijn ouders logeerde.quote:Op donderdag 29 mei 2014 10:51 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Dat je daarmee het leed van andere nabestaanden vergroot en hun wensen niet respecteert.quote:
[..]
Ze is zelf nabestaande.
Wat is er precies respectloos aan om je eigen verhaal in een boek neer te willen zetten?
Maar als zij dat boek van die ouders niet mag schrijven respecteren die ouders haar wensen toch ook niet?quote:
[..]
Dat je daarmee het leed van andere nabestaanden vergroot en hun wensen niet respecteert.
Klopt, alleen het ongewenst geconfronteerd worden met een boek over jouw gestorven zoon vind ik toch van andere orde dan iets willen en besluiten dat niet te doen omdat andere mensen dat niet willen.quote:
[..]
Maar als zij dat boek van die ouders niet mag schrijven respecteren die ouders haar wensen toch ook niet?
Zie mijn post een paar pagina's terug. Eens dus. Ook met Moussie dus.quote:
[..]
Ik kan uit eigen ervaring vertellen : het is zwaar om voor je zieke partner te moeten zorgen, ik heb het 10 maanden lang meegemaakt en je leven wordt gewoon geleefd. Vanaf het moment dat mijn vrouw te horen kreeg dat zij kanker had was zij niet meer dezelfde persoon. Langzaam zie je alles aan diegene waar je ooit verliefd op geworden bent afsterven, je privacy ben je ook kwijt (thuiszorg, familie die constant op bezoek komt, het afhankelijk zijn van anderen).
Nogmaals, de schrijfster van dit boek maakte andere keuzes dan ik, Ik ging niet weg en ik schreef geen boek. En ook ik zie wel dat een en ander neigt naar winstbejag. Maar om haar weg te zetten als een eendimensionaal kreng en de schoonouders als engelen, dat gaat me echt te ver. Er zullen van beide kanten fouten gemaakt zijn.
Dat boek gaat over hun kind, ze had dat gewoon moeten overleggen..quote:
[..]
Maar als zij dat boek van die ouders niet mag schrijven respecteren die ouders haar wensen toch ook niet?
Ik heb net het stukje van RTL gezien en een andere user zei het eerder al treffend. Als alcohol de reden is van het eind van de relatie, ga jezelf dat niet profileren als vrouw van een terminale man. Dat deed er in dit geval dus niet toe en is puur om aandacht te trekken.
Dan had ze het niet moeten publiceren.quote:
[..]
Daar waren ze nooit uitgekomen.
Plus dat ze nogal emotieloos en 'ja-maar-zien-jullie-niet-hoe-zielig-IK-ben-?!' Uitstraalde. Geen verdriet over de dood van haar ex, alleen maar nadruk hoe zwaar het was omdat ie blijkbaar zijn aanstaande dood verdronk. Hoop dat mijn liefde van mijn leven me niet laat stikken als ik ten einde raad aan het sterven ben en hoop dat als het omgekeerde gebeurt dat ik er voor haar kan zijn. Een vrouw aan tafel bij rtl ln stelde de goede vragen; had je geen hulp kunnen vragen? Had je het boek niet met zijn ouders moeten bespreken? Is hun wens om de opbrengst te doneren aan kwf bespreekbaar. Maar de dame in kwestie heeft zelf geld nodig; alles wat over blijft gaat misschien naar 'leuke starters volgens de filosofie van de Hawaianen'. *zucht*quote:
Ik heb net het stukje van RTL gezien en een andere user zei het eerder al treffend. Als alcohol de reden is van het eind van de relatie, ga jezelf dat niet profileren als vrouw van een terminale man. Dat deed er in dit geval dus niet toe en is puur om aandacht te trekken.
Eens, maar de uitkomst is toch erg zwart voor haar. Ook het interview op RTL en haar hobbyproject op een bounty eiland helpen haar zaak niet.quote:
Er zullen van beide kanten fouten gemaakt zijn.
Dat het moeilijk is twijfel ik geen seconde aan en dat ze er een boek over publiceert kan ik ook begrijpen, maar de uitleg van haarzelf van het verhaal is toch ronduit betreurenswaardig te noemen.
reset
Maar die man gebruikte de ziekte om zijn alcohol- en drugsgebruik te legitimeren. Dus het één heeft wel met het ander te maken.quote:
Ik heb net het stukje van RTL gezien en een andere user zei het eerder al treffend. Als alcohol de reden is van het eind van de relatie, ga jezelf dat niet profileren als vrouw van een terminale man. Dat deed er in dit geval dus niet toe en is puur om aandacht te trekken.
Het een praat het ander niet goed.quote:
[..]
Maar die man gebruikte de ziekte om zijn alcohol- en drugsgebruik te legitimeren. Dus het één heeft wel met het ander te maken.
reset
Over het feit dat zij haar man verlaten heeft, om welke reden dan ook, heb ik geen mening.quote:
[..]
Maar die man gebruikte de ziekte om zijn alcohol- en drugsgebruik te legitimeren. Dus het één heeft wel met het ander te maken.
Maar als jij zelf aangeeft dat niet het nadere eind, maar het alcoholprobleem de aanleiding is geweest, ga jezelf dan niet puur en alleen profileren als 'ik verliet mijn stervende man'. Dat ís wel zo, maar dat wekt een hele verkeerde indruk. Aan de ene kant levert dat aandacht op, maar aan de andere kant is het vrij zwak en onsympathiek.
