Joop.nl als linksradicaal broeinest

quote:

http://www.geenstijl.nl/m(...)or_joop_punt_nl.html
VARA!!! Laat Joop.nl niet vallen!

Joop.nl begon ooit als een reactie op GeenStijl en dat was best een compliment. Uiteraard maakten we Joop.nl en de makers de afgelopen jaren vaak met plezier belachelijk en zo hielpen we de site eigenlijk vooral in het zadel. Geen probleem. Het was toch geinig om te zien dat één van de allergrootste Geenstijl-haters ter wereld in staat bleek om deze haat in creativiteit om te zetten en Joop.nl bijna tot een volwaardige plek voor linkse meningen te maken. En elke dag braaf klaar zitten voor weer een terechte schop onder je reedt van GeenStijl toont karakter. Maar er is iets veranderd.

Dat de Vara het initiatief van Francisco van Jole steunde was begrijpelijk. Commercieel gezien ging zo'n linkse GeenStijl-kopie het natuurlijk niet redden, want er is simpelweg geen markt voor. De Vara had wel oren naar een nieuw initiatief op internet. De omroep was destijds immers zo rijk dat ze niet wisten wat ze met het geld aanmoesten. Inmiddels heeft de Vara een goede humorsite [als je er van houdt dan] en meer sterke online kanalen waardoor Joop.nl een enigszins achterhaald medium is geworden.

korte geschiedenis: Joop.nl uit de illegaliteit
Na de lancering op 3 november 2009 werd al snel duidelijk dat de financiering van joop.nl door de Vara illegaal was. Van de Mediawet mag een publieke omroep zo'n site helemaal niet financieren. Maar via een juridisch sluitende constructie waarbij de Vara-leden het blog zouden betalen, werd dit probleem op het laatste moment omzeild.

Mooi dus. Joop.nl was gered en prominente publicisten en Kamerleden schreven er columns en maakten zelfs filmpjes. Op het hoogtepunt had Joop.nl content afkomstig van mensen als Femke Halsema, Arnold Heertje, Lodewijk Asscher, Job Cohen en ga zo maar door. Die mensen zijn allemaal al jaren geleden vertrokken. Ja, je ziet hun foto's nog op de site voorbijkomen, maar dat is schone schijn. Ze zijn voorgoed weg.

Radicalisering van Joop.nl begint
De meeste prominente columnisten zijn al jaren geleden bij Joop.nl vertrokken. Hun plaats is ingenomen door een nieuw type schrijver/publicist. Die van de linkse radicale en zwaarfeministische soort. Mensen die andere mensen de mond willen snoeren door naar de rechter te stappen. De stukken op de site zijn militanter, agressiever en veel zwaarder op de hand dan jaren geleden. Van Jole lijkt met Joop.nl verregaand te radicaliseren. Contact met de Vara is er nauwelijks nog. Vara-prominenten zijn op de site niet te vinden.

Vara stopt vroeg of laat met Joop.nl en dat is een gevaar voor Nederland
Vandaag deed een oud-medewerker van Joop.nl op The Post Online een boekje open over het bizarre, stringente redactionele beleid van Van Jole. Meer feminisme, meer zwartenpietenoorlog, minder lichtvaardige content. Met andere woorden, Van Jole cum suis zijn hun ideologische online oorlogje nu pas echt begonnen.

En die verwijdering tussen Joop.nl en de Vara(leden) is iets dat de komende dagen het lot van Joop.nl zal bezegelen. Radicale praatjes op een weblogje is één ding. Maar de ronduit militante initiatieven die vanuit de Joop-redactie de wereld ingeslingerd worden, is lichtjaren verwijderd van wat een gemiddeld Vara-lid denkt, voelt en wíl. Joop.nl staat inmiddels mijlenver af van de Vara-directie, die wel andere dingen aan hun hoofd hebben dan een door leden gefinancieerd blogje waar ze formeel wellicht niet eens zeggenschap over hebben.

Onze verwachting is dat de omroep danwel de ledenraad nog dit jaar de handen van Van Jole en zijn clan aftrekt. U denkt wellicht; missie geslaagd, GeenStijl heeft gewonnen. Maar het tegendeel is waar. Van Jole en de nieuwe militante garde rondom Joop.nl, zullen hun platform niet opgeven. De radicale agenda blijft bestaan. Ze hebben de geur van bloed geroken. Misschien omdat ze rellen net zo leuk vinden als GeenStijl. Maar we vrezen dat het dieper zit. Joop.nl is in minder dan een jaar, het niveau van internetweblogje aan het ontstijgen. Ze voeren een ideologische strijd die heviger verder gaat in de 'echte wereld'. En sorry, maar dat vinden we ENG. Die Zwartenpieten-oorlog is namelijk nog maar het begin.

Vara, help!
Ons verzoek aan de Vara. U hebt een nieuwe maatschappelijke plicht. Voorkom verdere radicalisering. De oorloghitserige taal van de site is niet goed, de nare, zwartenpieten-oorlog is fout. Maar hou Van Jole binnen. Herstel het contact. Doe iets. Laat Joop.nl niet vallen. Niet omdat wij zo dol op ze zijn, in tegendeel. Maar een dolende groep radicalen die niets meer te verliezen heeft grijpt vaak naar andere wapens dan alleen de pen.

quote:

http://cult.thepostonline(...)-van-de-linkse-kerk/
Joop is dood. Hij overleed op 24 december 1987 aan de gevolgen van een hersentumor. Joop was groots. Hij gaf van 1967 tot 1986 leiding aan grootste linkse partij van ons land en was bovendien van 1973 tot 1977 minister-president van het meest linkse kabinet uit de Nederlandse geschiedenis. Joop stelt anderen in zijn schaduw. Geen enkele linkse politieke leider, hoe bevlogen (voor een tijdje althans) misschien ook kan aan hem tippen. Dat geldt ook voor de VARA-opiniesite die naar de grote roerganger vernoemd is: JOOP oftwel Jouw Online Opiniepagina.

Mijn eerste opinieartikel voor Joop ging ook over Joop. Ik pleitte, geïnspireerd door Joop, voor een links schaduwkabinet. Ik stoorde mij in 2010 enorm aan de verrechtsing en verharding en vreesde een conservatief kabinet waar de PVV, al dan niet als coalitiepartner, deel van zou uitmaken. In 1972 hadden de progressieve partijen PvdA, D’66 (tot 1985 met een komma geschreven) en PPR (de Politieke Partij Radikalen, een voorloper van GroenLinks) een schaduwkabinet gevormd om zo oppositie te leveren tegen het rechtse kabinet-Biesheuvel. In tijden van hernieuwde polarisatie was een links schaduwkabinet mijns inziens een goed antwoord op een kabinet dat mensen uitsloot. Een op de PVV leunend kabinet was immers niet mijn kabinet.

Joop en ik konden het goed vinden. Er stonden leuke filmpjes op Joop van (inmiddels voormalig) D66-Kamerlid Boris van der Ham, de vrijzinnige preekjes. Ook schreven er interessante columnisten voor Joop, zoals bijvoorbeeld sociale mediagoeroe Jeroen Mirck (beroemd vanwege het werkwoord jeroenmircken), journalist Karim Khaoiri en historicus Han van der Horst. Er fladderden vlinders in mijn buik. Ik was verliefd.

Roze bril

Het nadeel van verliefd zijn is dat je alles ziet door een roze bril. In het geval van Joop was mijn bril rood, de kleur waar Marco Borsato ook over zong. Maar mijn liefde voor rood is dood. De liefde stierf vorig jaar.

Wat ging er mis? Ik had natuurlijk af en toe zo wel mijn twijfels. Ik heb, en dat zeg ik nu dus achteraf, altijd een beetje weggekeken als Joop weer eens té fanatiek was. Die anti-Wilderscartoon waar Wilders asielzoekers naar de gaskamers brengt, die cartoon waar Wilders met een schaar door koningin Beatrix wordt vermoord, het gejubel over de goddamn hippies van de Occupybeweging, de suggestie dat de Tea Party verantwoordelijk was voor de (mislukte) moordaanslag op Gabrielle Giffords…ik stoorde mij daar nogal aan.
Maar ja, als je bij een bepaald clubje hoort dan committeer je je daar aan en slik je je kritiek in. Ik ben dat gewend, want ik ben jarenlang gereformeerd geweest. Daar wordt kritiek op de eigen groep en het eigen verhaal ook niet gewaardeerd.

Racisme

Aan die ruzie met GeenStijl heb ik nooit echt meegedaan. Ik was vooral tegen de ChristenUnie en SGP, de oude goden die ik steeds opnieuw moest doden, en De Dagelijkse Standaard, vanwege de racistische stukjes van Joost Niemöller. Sinds hij weg is en Bart – een ander Joops geluid – Schut voor de DDS columnist is geworden vind ik die site veel intelligenter en leuker.

De relatie met Joop liep stuk vanwege het feminisme – een linkse religie waar Joop net zo heilig in gelooft als gereformeerden in de Bijbel en de Drie Formulieren van Enigheid – en het militante antiracisme. Natuurlijk, ik ben ook tegen racisme. Ik noem Joost Niemöller niet voor niets een racist, met zijn idiote theorieën over schedels en zijn alarmisme over zwarte verkrachters, maar voor Joop was dat niet genoeg. Ik moest tegen Zwarte Piet zijn. Zwarte wie? Zwarte Piet. De knecht van de Sint, de vriend van ieder kind, vroeger nog bewapend met de roe, maar die hanteert hij tegenwoordig alleen nog tegen betaling in exclusieve clubs.

Honderden artikelen tegen Zwarte Piet

Zwarte Piet schijnt dus het summum van racisme te zijn, het bewijs dat Nederland door en door racistisch is, te vergelijken met het zuiden van de Verenigde Staten in de jaren vijftig en Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid. Er moesten tientallen, misschien wel honderden artikelen tegen Zwarte Piet worden geschreven op Joop. Het fenomeen Zwarte Piet was een probleem waarbij de armoede in de wereld, de economische crisis, het milieu, datavervalsing in de wetenschap en zakkenvullen in de zorg in het niet vielen.

Het werd mij te veel. Ik kon deze beker der gramschap niet meer drinken. Ik vond het drukte om niets.
En dat mag dus niet.

Ik zou, aldus Joop-columnist Quinsy Gario, ‘Rosa Parks ook een zeikerd hebben gevonden’. De raciale segregatie en discriminatie van zwarten in het zuiden van de Verenigde Staten in de jaren vijftig van de twintigste eeuw stelt hij dus op één lijn met een kindertraditie die van oorsprong racistische trekjes had. Van mij mag Zwarte Piet afgeschaft worden. Als er een racistisch element in zit en mensen vinden dat niet fijn, prima, schaf die hele klotezooi dan af. Maar het is een minor issue. Ik heb daarom totaal geen begrip voor radicale racismeroepers die Zwarte Piet op één lijn stellen met de slavernij, de apartheid en de Holocaust. Maar helaas slaat ijver (‘zelus’) bij velen al te vaak door in zelotisme.

Het racismealarmisme van Joop verschilt niet van het islamalarmisme van de PVV. Les extrêmes se touchent.

Onwelgevallige meningen

Het plaatsen van de foto van Annabel Nanninga, zodat zij door extreemlinkse gekkies bedreigd kan worden, is een nieuw dieptepunt van Joop. Ik erger mij ook nogal aan de manier waarop zij bootvluchtelingen uit Afrika omschrijft, maar GeenStijl.nl neemt zichzelf niet al te serieus en de epistels van la Nanninga en andere scribenten moet je dus niet al te letterlijk nemen.

Joop daarentegen is immer bloedserieus. Het plaatsen van een foto van een ‘tegenstander’ op Joop heeft daarom een veel grimmiger karakter. Het lijkt erop dat de site onwelgevallige meningen het zwijgen wil opleggen.

Dag Joop!

De liefde was kort maar hevig. Ik ben nu weer happy single. De ketenen der ideologische slavernij heb ik van mij afgeworpen. Ik ga nu op zoek naar een meer gedweeë partner, iemand waarbij ik meer mijzelf kan zijn.

quote:

Op woensdag 28 mei 2014 20:28 schreef karton2 het volgende:
Reacties op Joop worden ook altijd gecontroleerd voordat ze geplaatst worden. Zal wel zijn om ervoor te zorgen dat er niet teveel 'foute' meningen geplaatst worden.
Er zitten wel een paar excuus-rechtsen tussen, maar de rest wordt volgens mij keihard geband.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 11:02 schreef Bluesdude het volgende:

[..]

De kwaliteit van de discussies op joop.nl is echt wel stukken beter dan op Fok
Het niveau van POL/NWS zal zeker stijgen als men vooraf de reacties beoordeelt.
Een meerderheid van die pulp is uit rechtse hoek ... En daar zitten gecensureerde mensen die niet in staat zijn tot zelfkritiek. Ze wijten weigeringen van hun stukjes aan bijv links' . Maar niet aan hun eigen rellerige teksten.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 11:05 schreef Bluesdude het volgende:

[..]

Was je teveel aan het ergeren? Te veel tegen mensen aan het schoppen?
Op Fok worden ook stukjes verwijderd en mensen verbannen . En idd... ook omdat de censor anders politiek denkt of bezig is met machtsmisbruik

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 11:48 schreef Bluesdude het volgende:

[..]

Een hoop rellerige reacties die ziet de lezer niet. Dat is niet transparant.
Best een goede zaak, want rellerige posts lokt bij de lezers ook weer rellerige reacties uit.