Wetenschappers op FOK! #17

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 11:43 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik vind dingen buiten academia altijd zoveel op werk lijken Nou is het binnen academia natuurlijk ook werk maar daarin kun je je tenminste nog een beetje verdiepen als je ergens geïnteresseerd in raakt, zijpaden bewandelen, dingen tot op de bodem uitzoeken. Bij dingen buiten academia (voor zover ik daar ervaring mee heb) zijn dingen vaak veel meer ingekaderd, als je iets leuk vind maar het is niet belangrijk voor het bedrijf wordt je niet geacht je daar bezig mee te houden. Als dingen "goed genoeg" zijn hoeven ze niet verder nagezocht worden om het nog net iets beter te maken.

Dat zijn allemaal dingen waardoor ik werken buiten academia vooralsnog als zeer beklemmend zie.

Same, ik ben hier samen met een aantal andere PhD studenten tegelijkertijd klaar. Degenen die alleen gestudeerd hebben lijken allemaal "echt werk" te willen doen, terwijl ik die 3 jaar fulltime gewerkt heeft er niet aan moet denken. Gevalletje gras is altijd groener denk ik
(ook voor mij trouwens want ik zou nu natuurlijk een betere baan hebben dan ik die 3 jaar had)

Vind het fijn om deze discussies te lezen! Ben mijn eerstejaars rapport nu aan het afmaken (en ik vind het steeds leuker worden, heb zin in m'n jaar dataverzameling!!!), maar ben ook al aan het denken over 'wat hierna'. De reden dat ik deze PhD wilde doen is dat ik de optie wil hebben om in academia aan de slag te kunnen, als lecturer, dat is één van m'n serieuze opties die ik zonder de PhD niet zou kunnen overwegen. Maar andere opties bekijk ik ook met veel interesse. Ik hoop stiekem dat er binnen m'n veldwerkjaar wat leuke mogelijkheden zich voordoen voor een 'echte baan', gewoon om te laten zien dat er ook écht opties zijn buiten academia.

Gefeliciteerd, GotenSSJ!

Ik vind werken aan de universiteit vooral heel veel lijken op werken buiten de universiteit. In mijn vriendenkring kom ik klachten tegen die lijken op die van mij en mijn collega's: inefficiëntie van collega's of bepaalde arbeidsprocessen, gezeur met leidinggevenden, je afvragen wat het nut is van wat je doet.

Het enige wat ik echt anders vind, is dat er een 'je werk moet af'-cultuur heerst in plaats van 'je moet je uren maken'. Mijn lief kan daar maar niet aan wennen. Als mijn werk af is, ga ik naar huis zonder me schuldig te voelen. Als mijn werk niet af is, neem ik geen vakantie op.

Nou ja, ik begin over 3 dagen met mijn post-doc dus misschien dat ik over een paar weken totaal anders piep

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 12:38 schreef motorbloempje het volgende:
Vind het fijn om deze discussies te lezen! Ben mijn eerstejaars rapport nu aan het afmaken (en ik vind het steeds leuker worden, heb zin in m'n jaar dataverzameling!!!), maar ben ook al aan het denken over 'wat hierna'. De reden dat ik deze PhD wilde doen is dat ik de optie wil hebben om in academia aan de slag te kunnen, als lecturer, dat is één van m'n serieuze opties die ik zonder de PhD niet zou kunnen overwegen. Maar andere opties bekijk ik ook met veel interesse. Ik hoop stiekem dat er binnen m'n veldwerkjaar wat leuke mogelijkheden zich voordoen voor een 'echte baan', gewoon om te laten zien dat er ook écht opties zijn buiten academia.

Dat was mijn houding ook altijd. Ik hoef niet per se een carrière in de wetenschap; het is gewoon zo gelopen. Dat wil niet zeggen dat ik het als een toevallig verlopen proces zie, want de universiteit biedt denk ik de prettigste werkomstandigheden voor mij. Ik voel me er het meest thuis.

De kans dat ik nog een tijd aan de universiteit zal werken, is wel groter geworden. Ik heb een baan aangeboden gekregen waarbij ik, als ik aan bepaalde voorwaarden voldoe, over een jaar een UD-plek krijg. Ik ga nu onder meer een aio meebegeleiden en dat voelt heel logisch maar ook heel maf.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:12 schreef Bosbeetle het volgende:
hehe ik word altijd depressief van dit topic, UD hier aangeboden, beursje hier, beursje daar, papertje zus, projectje zo. Ik sprong al een gat in de lucht dat mijn PIs hebben aangegeven dat ze opzich wel met mij door willen.... geheel vrijblijvend zonder beloften.

Aan de andere kant ben ik al wel een stel (3) AiOs aan het begeleiden (min of meer) zijn er wat papers door samenwerkingen gesubmit, ben ik programmeer les aan geven terwijl ik het zelf nog niet eens kan, etc

Misschien moet ik proberen wat minder om me heen te kijken....

En wat trotser op jezelf zijn, je heb net vier dingen opgenoemd die allevier supertof zijn en reflecteren dat je competent bent en mensen vertrouwen in je hebben

Werk is in veel gevallen wat het is: werk, waar je het ook doet. Alles heeft zo zijn voor en nadelen. De vraag is welke je het zwaarst waar vindt wegen, me dunkt.

Komend jaar mag ik wat werkgroepen gaan doen, gastcollege oa. bij een van m'n promotoren bijvoorbeeld, dat lijken me leuke dingen om wat ervaring op te doen en te neuzelen om te zien of ik überhaupt enig lesgeef talent heb in mijn vakgebied. Kan nog zoveel willen, ik wil niet eindigen als onderzoeker die geen les kan geven en daarmee het al veel te hoge collegegeld van de studenten hier niet kan 'waarmaken', zeg maar.

En tsja, als ik in mijn jaar om me heen kijk, Bb., zie ik ook veel meer mensen die zoveel meer doen/kunnen dan ik. Eerstejaars die meewerkt aan een boekhoofdstuk, presentatie en publicatie vanuit Master-werk hier, conferentieding daar. Ik ben als een van de weinigen aan een compleet nieuw project begonnen dat géén enkel raakvlak heeft met wat ik hiervoor deed op wat algemene kennis na. Dat zorgt voor een soort achterstand, denk ik dan maar. Maar die haal ik later wel in. Hoop ik

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:12 schreef Bosbeetle het volgende:
hehe ik word altijd depressief van dit topic, UD hier aangeboden, beursje hier, beursje daar, papertje zus, projectje zo. Ik sprong al een gat in de lucht dat mijn PIs hebben aangegeven dat ze opzich wel met mij door willen.... geheel vrijblijvend zonder beloften.

Voor wat het waard is: tot nog toe is niets me aan komen waaien. Tot de zomer was het aanrommelen. Na mijn promotie lukte het me niet meteen om werk te vinden en dus heb ik allerlei kleine klussen aan de universiteit op me genomen. Daar kwam later een docentfunctie aan een andere universiteit bij. Net voor de zomer ben ik ineens voor twee postdoc-plekken gevraagd en op basis daarvan hebben de twee werkgevers die ik op dat moment had me een alternatief aanbod gedaan. Het kan verkeren.

Het klinkt alsof je al aardig je plek hebt gevonden, BB! Dat vind ik wel herkenbaar, dat je zonder dat je het door hebt ineens een carrière hebt.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:20 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Het stomme is dat je daar niets voor koopt Al zeggen 100 mensen dat je okay bent als je geen baan hebt heb je daar niets aan, nu heb ik nog wel een baan maar over een half jaar zit dat erop. En ik heb geen goede ervaringen met het half jaar moment....

Die onzekerheid kan heel naar zijn, maar misschien zijn er dingen die je nu kunt doen, ondernemen of overleggen om meer baanzekerheid te krijgen? Ik heb indertijd wat kleine klussen op me genomen om te zorgen dat ik in ieder geval binding hield met de universiteit; als je er rondloopt, is de kans het grootst dat mensen aan je denken wanneer er taken ingevuld moeten worden. Het is aan de universiteit (en misschien wel overal?) uit het oog uit het hart, heb ik het idee.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:20 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Het stomme is dat je daar niets voor koopt Al zeggen 100 mensen dat je okay bent als je geen baan hebt heb je daar niets aan, nu heb ik nog wel een baan maar over een half jaar zit dat erop. En ik heb geen goede ervaringen met het half jaar moment....

Oef dat wist ik niet, dat is inderdaad heel frustrerend :/
Heb je mogelijkheden qua NWO/Marie Cure beurzen etc.?

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:18 schreef motorbloempje het volgende:
Ik ben als een van de weinigen aan een compleet nieuw project begonnen dat géén enkel raakvlak heeft met wat ik hiervoor deed op wat algemene kennis na. Dat zorgt voor een soort achterstand, denk ik dan maar. Maar die haal ik later wel in. Hoop ik

Je ziet het nu als een achterstand, maar ooit blijkt het misschien wel je grootste aanwinst. Ik ben na mijn studie ook iets heel anders gaan doen, met een overstap van de geesteswetenschappen naar de sociale wetenschappen. Voor het werk dat ik nu doe komt mijn theoretische achtergrond juist van pas. De hoofdreden dat ik die UD-plek aangeboden heb gekregen, is omdat ze niemand anders kunnen vinden met een soortgelijke achtergrond.

Als je bent als de rest - heb je dan niet juist een achterstand?

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:29 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Dit had ik van jou niet verwacht

Haha, ik ook niet. Dat krijg je van te veel copy-pasten in zinnen. Maar ik had het al meteen gewijzigd.

quote:

Tja ik wil proberen een beurs aan te schrijven alleen ben ik daar te laat mee, de veni's hebben de deadline op 7 jan 2015 en ik ben 1 nov 2011 gepromoveerd dat betekent dat 6 weken te vroeg gepromoveerd ben om nog aanmerking te maken... En in mijn zoektocht naar andere beurzen komt een beetje hetzelfde beeld ik ben te lang geleden gepromoveerd om aanspraak te maken op een beurs voor een beginnend post-doc, en ik heb niet genoeg beurzen gekregen om op te vallen als een post-doc iets verder in zijn carriere is. Het verneukeratieve is dat ik van die 3 jaar die ik "gepostdoct" heb ik een jaar werkloos ben geweest, eigen schuld maar toch vervelend.

Ik heb niet de illusie dat ik kans maak op zo'n beurs. Die gaan naar gepromoveerden met gigapublicatielijsten. Er zijn genoeg andere wegen!

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:28 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Je ziet het nu als een achterstand, maar ooit blijkt het misschien wel je grootste aanwinst. Ik ben na mijn studie ook iets heel anders gaan doen, met een overstap van de geesteswetenschappen naar de sociale wetenschappen. Voor het werk dat ik nu doe komt mijn theoretische achtergrond juist van pas. De hoofdreden dat ik die UD-plek aangeboden heb gekregen, is omdat ze niemand anders kunnen vinden met een soortgelijke achtergrond.

Als je bent als de rest - heb je dan niet juist een achterstand?

Uit nieuwsgierigheid (ik zit ook in sociale wetenschappen), wat voor iets doe je? Ik begrijp het als je semi-anoniem wilt blijven overigens

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:28 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Je ziet het nu als een achterstand, maar ooit blijkt het misschien wel je grootste aanwinst. Ik ben na mijn studie ook iets heel anders gaan doen, met een overstap van de geesteswetenschappen naar de sociale wetenschappen. Voor het werk dat ik nu doe komt mijn theoretische achtergrond juist van pas. De hoofdreden dat ik die UD-plek aangeboden heb gekregen, is omdat ze niemand anders kunnen vinden met een soortgelijke achtergrond.

Als je bent als de rest - heb je dan niet juist een achterstand?

Ik zie mijn gekozen pad (Engels --> Sociale Geografie --> Business School/Sociologie) wel als een heel fijn en uniek pad hoor!! Dat wel. Heb over vanalles gelezen, geschreven en onderzoek naar gedaan. Ik hoop ook dat ik ooit mijn liefde voor (post)colonialism ook nog ergens in kwijt kan, en sociale geografie heeft toch wel mijn hart gewonnen, maar ook dát kan ik gelukkig in dit project kwijt (mijn eerste promotor is ook sociaal geograaf!) zonder al te veel problemen.

Achterstand meer qua 'snelheid' waarmee dingen gaan, data waar al op voortgeborduurd kan worden, bijvoorbeeld. Een andere collega PhD is een project gaan doen waar al een hele dataset voor beschikbaar was (ookal moet ze zelf ook nog extra gaan verzamelen) en waar de banden/samenwerking met organisaties al gelegd zijn. Dat moet ik zelf nog allemaal regelen, al is een samenwerking hier nu al een heel eind onderweg en kan ik hopelijk gewoon in Oktober beginnen.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:32 schreef motorbloempje het volgende:

Achterstand meer qua 'snelheid' waarmee dingen gaan, data waar al op voortgeborduurd kan worden, bijvoorbeeld. Een andere collega PhD is een project gaan doen waar al een hele dataset voor beschikbaar was (ookal moet ze zelf ook nog extra gaan verzamelen) en waar de banden/samenwerking met organisaties al gelegd zijn. Dat moet ik zelf nog allemaal regelen, al is een samenwerking hier nu al een heel eind onderweg en kan ik hopelijk gewoon in Oktober beginnen.

Dat was bij mij net zo. Toen ik begon aan mijn promotietraject, had ik nog nooit een statistiekcursus gevolgd. Ik heb alles zelf moeten leren, maar die achterstand heb ik ruimschoots ingehaald tijdens mijn promotiejaren.

Daarnaast moesten de aio's in onze vakgroep alles zelf doen, vaak al van instrumentontwikkeling tot dataverzameling en -verwerking. In andere vakgroepen was het eerder regel dan uitzondering dat een aio op een bestaande dataset publiceerde. Je kunt je voorstellen dat die gepromoveerden meer publicaties hebben en hun kansen op het binnenhalen van een beurs groter zijn. Maar ze hebben wel waardevolle ervaring misgelopen en iedereen die een cv goed leest, ziet dat.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 13:38 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Ik voorzie voor mij een boel post-doc hoppen maar dat houd je ook niet heel lang vol.

Bekijk het eens vanuit het perspectief van een hoogleraar: zo eenvoudig is het niet om een gedreven, bekwaam en betrouwbaar onderzoeker te vinden die goed onderwijs kan geven en met wie prettig te werken valt. Een hoogleraar (en ieder ander) blijft graag samenwerken met iemand die zich al aan hem/haar heeft bewezen. Het blijft vast niet bij postdoc na postdoc als mensen tevreden met je zijn. Ooit komt er ergens wel een (semi-)vaste plek.

Ik ben het niet geheel met je oneens, maar ik vind dat je je te veel richt op de negatieve dingen. Postdocs kunnen dingen die aio's niet kunnen en hoogleraren hebben ook belang bij mensen die onderwijs kunnen geven, organiseren en ontwikkelen. Een vakgroep bestaat idealiter niet louter uit een onderlaag en een bovenlaag; die tussenlagen zijn ook nodig. Voor het voortbestaan van je vakgroep moet je investeren in de toekomst.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2014 14:00 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Ik ben geen hoogleraar maar volgensmij is het perspectief daar eerder zo veel mogelijk geld bij elkaar sprokkelen om de groep bij elkaar te houden en de AiOs aan het werk te houden, je moet wel een erg goede post-doc zijn om het extra salaris dat ze daaraan kwijt zijn te verantwoorden. Een AiO brengt over het algemeen ook meer artikelen met zich mee als een post-doc (want die hebben meer tijd en meer druk) en meer artikelen betekent weer meer ruimte om geld te vinden.

En wat artikelen betreft heb ik nog niet echt een goed rendement. In mijn huidige baan slechts 1 2de auteurs artikel, 2 gesubmit waar ik ergens in het midden sta, en 2 artikelen in de pen die nog lang niet af zijn.... (voor mijzelf is het ook niet echt handig want artikelen zijn wel de dingen waar je cv op drijft... het argument dat ik een raar voor traject gehad heb is inmiddels ook wel op )

Er zijn ook post-docs die vanuit de universiteit als bonus aan faculty aangeboden worden, ik ga op zo'n positie werken en neem dus voor de faculty niet de plaats van een aio in.