Ik vind het eerlijk gezegd een rare vraag. Persoonlijk ken en kende ik -niemand- die meer ging uitgeven wanneer hij/zij depressief was. Enige moment waarop mensen meer gaan uitgeven is als ze manisch zijn, maar das eerder een beetje het tegenovergestelde van depressiefquote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:36 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik ben positief verrast dat men zo met sparen bezig is!
*boks*quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:28 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Baas! Dat is ook een goede houding!
Ik ken ook figuren die exact dezelfde houding hebben maar het tegen overgestelde doen.
Mensen die negatief zijn over de toekomst. En dus geven ze nu veel geld uit. Wie weet zijn ze er over 10 jaar niet meer.
Nee. Ik spaar bewust naar een doel, namelijk mijn eigen retraite. Momenteel voor het afmaken van m'n master. Wanneer ik iets wil uitgeven, dan geef ik iets uit, al ben ik wel voorzichtig omdat ik niet teveel spullen in bezit wil hebben.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:20 schreef sitting_elfling het volgende:
Misschien een wat persoonlijke vraag maar beschouwen jullie geld verkwanselen/niet sparen ook als onderdeel/symptoon van depressie/angst etc?
Volgens mij waren het wel symptonen van Borderline, Algemene Depressie, Schizofrenic en Bipolar... dat 'excessive spending' een mogelijkheid is dusquote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik vind het eerlijk gezegd een rare vraag. Persoonlijk ken en kende ik -niemand- die meer ging uitgeven wanneer hij/zij depressief was. Enige moment waarop mensen meer gaan uitgeven is als ze manisch zijn, maar das eerder een beetje het tegenovergestelde van depressief
Heb je het idee dat dit gitzwarte blik op de toekomst je juist niet helpt om een buffer op te bouwen?quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:38 schreef Detroit het volgende:
[..]
*boks*
Nou ja, ik kom echt uit zo'n gezin waar het credo "ieder dubbeltje twee keer omdraaien" en "bezit van de zaak is het einde van het vermaak" gevoerd werd. Solide opvoeding qua sparen/geld, en daar ben ik eigenlijk wel blij om als je ziet hoe jongeren nu soms in de financiële problemen komen.
Al zou die soms gitzwarte blik op de toekomst wel ietsjes vrolijker mogen zijn..
Minimalisme rightquote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:40 schreef Gray het volgende:
[..]
Nee. Ik spaar bewust naar een doel, namelijk mijn eigen retraite. Momenteel voor het afmaken van m'n master. Wanneer ik iets wil uitgeven, dan geef ik iets uit, al ben ik wel voorzichtig omdat ik niet teveel spullen in bezit wil hebben.
Beginnen met naar de huisarts gaan en dit uitleggen. Het kan overspannenheid zijn, of misschien toch depressief, enz. Doe er wat mee, t is zonde om je slecht te blijven voelen. Ik spreek uit ervaring dat te lang wachten het echt niet beter maakt.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:42 schreef aeque het volgende:
Jongens en meisjes die dit topic lezen.
Ik heb de OP gelezen maar ik wil toch wat vragen. Ik heb namelijk zelf geen flauw idee meer.
Al langere tijd voel ik mijzelf af en toe 'down' en dan heb ik het over maanden van gewoon je niet goed voelen af en toe. De laatste weken ging het op zich wel redelijk. Met name de laatste twee waren goed en positief door een bepaalde omstandigheid. Maar dat is nu weg en ik voel mezelf weer helemaal diep in een put zitten en mezelf echt heel klote voelen. Dit was ook aan het begin heel erg en dan heb ik het over november/december.
Wat dingen die ik aan mezelf merk:
- eenzaam
- geen fut hebben om dingen te doen, zelfs de kleinste dingen zoals de was doen
- het liefste werk ik van 's ochtends 7 uur tot 's avonds 7 uur om daarna naar huis te gaan, te eten en te gaan slapen. En dat 7 dagen in de week.
- Alles klote vinden en weinig positieve dingen meer zien
Ik snap dat jullie hier misschien niet zoveel mee kunnen maar ik weet het ook niet meer... Is dit iets wat vanzelf weggaat, waar ik iets aan kan doen? Of moet ik echt eens met professionals gaan praten, zo ja waar moet ik dan beginnen...
Borderline & Schizofrenic & Bipolar =/ Algemene depressie en zoals ik al zei, ik heb het nooit eerder meegemaakt (alleen dus bij bipolair (en dan als je manisch bent, zie mn eerdere post)).quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:44 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Volgens mij waren het wel symptonen van Borderline, Algemene Depressie, Schizofrenic en Bipolar... dat 'excessive spending' een mogelijkheid is dus
Ik heb geen zaad van de Eksjun. Ik heb vers zaad van mijn eigen planten of via andere kwekersquote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:31 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ja ik zie je wel voorbij komen in het Action-topicMet je vleesetende plantjes
zijn die van jou al het niveau 'onkruid' ontstegen?
Ga eerst langs de huisarts. Die weet je op basis van een diagnosis door te verwijzen naar de juiste professional.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:42 schreef aeque het volgende:
Jongens en meisjes die dit topic lezen.
Ik heb de OP gelezen maar ik wil toch wat vragen. Ik heb namelijk zelf geen flauw idee meer.
Al langere tijd voel ik mijzelf af en toe 'down' en dan heb ik het over maanden van gewoon je niet goed voelen af en toe. De laatste weken ging het op zich wel redelijk. Met name de laatste twee waren goed en positief door een bepaalde omstandigheid. Maar dat is nu weg en ik voel mezelf weer helemaal diep in een put zitten en mezelf echt heel klote voelen. Dit was ook aan het begin heel erg en dan heb ik het over november/december.
Wat dingen die ik aan mezelf merk:
- eenzaam
- geen fut hebben om dingen te doen, zelfs de kleinste dingen zoals de was doen
- het liefste werk ik van 's ochtends 7 uur tot 's avonds 7 uur om daarna naar huis te gaan, te eten en te gaan slapen. En dat 7 dagen in de week.
- Alles klote vinden en weinig positieve dingen meer zien
Ik snap dat jullie hier misschien niet zoveel mee kunnen maar ik weet het ook niet meer... Is dit iets wat vanzelf weggaat, waar ik iets aan kan doen? Of moet ik echt eens met professionals gaan praten, zo ja waar moet ik dan beginnen...
Yup. The stuff you own ends up owning you. Fight club.quote:
quote:“Just an observation: it is impossible to be both grateful and depressed. Those with a grateful mindset tend to see the message in the mess. And even though life may knock them down, the grateful find reasons, if even small ones, to get up.”
— Steve Maraboli, Life, the Truth, and Being Free
Ik kom er op omdat de mensen die ik ken met depressie of algemene depressie in mijn familie (en 1tje in de vriendenkring) een zogenaamd "gat in de hand" hebben.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
Google levert links naar manisch/bipolair en niet naar depressie, dus ik snap niet hoe je überhaubt deze vraag hebt kunnen bedenken?
Ik vind je vraag raar, hoe kom je d'r op??
Ik kan wel zeggen; "Klinkt als .. " maar ik denk dat het beste advies is dat je echt naar jezelf moet gaan kijken. Psychologische issues, geen fut, geen energie, eenzaam. Dit gaat niet 'spontaan weg'.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 21:42 schreef aeque het volgende:
Jongens en meisjes die dit topic lezen.
Ik heb de OP gelezen maar ik wil toch wat vragen. Ik heb namelijk zelf geen flauw idee meer.
Al langere tijd voel ik mijzelf af en toe 'down' en dan heb ik het over maanden van gewoon je niet goed voelen af en toe. De laatste weken ging het op zich wel redelijk. Met name de laatste twee waren goed en positief door een bepaalde omstandigheid. Maar dat is nu weg en ik voel mezelf weer helemaal diep in een put zitten en mezelf echt heel klote voelen. Dit was ook aan het begin heel erg en dan heb ik het over november/december.
Wat dingen die ik aan mezelf merk:
- eenzaam
- geen fut hebben om dingen te doen, zelfs de kleinste dingen zoals de was doen
- het liefste werk ik van 's ochtends 7 uur tot 's avonds 7 uur om daarna naar huis te gaan, te eten en te gaan slapen. En dat 7 dagen in de week.
- Alles klote vinden en weinig positieve dingen meer zien
Ik snap dat jullie hier misschien niet zoveel mee kunnen maar ik weet het ook niet meer... Is dit iets wat vanzelf weggaat, waar ik iets aan kan doen? Of moet ik echt eens met professionals gaan praten, zo ja waar moet ik dan beginnen...
Ik denk dat het inderdaad ook wel met opvoeding te maken heeft gehad. Met wat voor depressie ben je gediagnosticeerd? Wat voor gevolgen heeft dit? Qua werk zoeken etc?quote:Op zaterdag 17 mei 2014 23:09 schreef Mint_Clansell het volgende:
Ik ben sinds kort gediagnoseerd met een depressie, maar het is niet dat ik nu bijster veel (meer) uitgeef. Ik blijf wel op de kleintjes letten, zogezegd. Maar die houding heb ik altijd al gehad. Voor anderen is het denk ik een excuus om juist geld uit te geven. Want ja, depressie he? Zal ook wel met je opvoeding te maken hebben.
Volgens de huisarts heb ik een atypische depressie. Ik heb volgende week een afspraak met een psycholoog die gespecialiseerd is in mentale stoornissen en die gaat me helpen om mijn leven weer op de rails te krijgen. Heb ook oxazepam voorgeschreven gekregen omdat ik zo moeilijk in slaap kom, maar vooralsnog werkt dat niet echt. Mijn hele dag/nachtritme is fucked.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 23:18 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik kan wel zeggen; "Klinkt als .. " maar ik denk dat het beste advies is dat je echt naar jezelf moet gaan kijken. Psychologische issues, geen fut, geen energie, eenzaam. Dit gaat niet 'spontaan weg'.
[..]
Ik denk dat het inderdaad ook wel met opvoeding te maken heeft gehad. Met wat voor depressie ben je gediagnosticeerd? Wat voor gevolgen heeft dit? Qua werk zoeken etc?
Ik denk dat het ook wel met opvoeding te maken heeft. Maar ik heb daarentegen helaas weinig opvoeding ontvangen.
Ik 'ken' je van het werkzoekend-topic en ik had al zo'n vermoeden dat we je binnenkort hier zouden zienquote:Op zaterdag 17 mei 2014 23:23 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Volgens de huisarts heb ik een atypische depressie. Ik heb volgende week een afspraak met een psycholoog die gespecialiseerd is in mentale stoornissen en die gaat me helpen om mijn leven weer op de rails te krijgen. Heb ook oxazepam voorgeschreven gekregen omdat ik zo moeilijk in slaap kom, maar vooralsnog werkt dat niet echt. Mijn hele dag/nachtritme is fucked.
Wat betreft werk zoeken word ik al misselijk als ik een vacaturesite bezoek, zeg maar. Al die afwijzingen hebben mijn mentale gesteldheid ook niet echt goed gedaan. Ik heb ook een redelijk kort lontje wat betreft (in mijn ogen) domme vragen van recruiters. Heeft me al een een paar sollicitatiegesprekken gekost, omdat ik heel kortaf en onbegrijpend reageer. Tja, ik word er gewoon moe van, elke keer weer dezelfde vragen over mijn arbeidsverleden en waarom ik in 2004 5 maanden niet heb gewerkt. Weet ik veel, dat is 10 jaar geleden.
Ik heb maandag een afspraak met iemand van het workfast traject, aangezien mijn ww ook binnenkort stopt, dus die zal ik mijn 'probleem' eens voorleggen. Ik heb eigenlijk geen idee of ik me nu moet ziekmelden, want zw krijg je volgens de UWV site pas als je een bepaald aantal weken ziek bent...
Sowieso iedereen bedankt voor de reacties.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 22:14 schreef Gray het volgende:
[..]
Ga eerst langs de huisarts. Die weet je op basis van een diagnosis door te verwijzen naar de juiste professional.
Maar op basis van mijn eigen ervaring zou ik zeggen dat je met die tijden van 7 tot 7, eten en slapen, 7 dagen per week, probeert te ontsnappen aan iets. Oud zeer, weltschmertz, of eenzaamheid zoals je zelf aangeeft als probleem te ervaren? Wat dat laatste betreft, helpt het al enorm om elke dag te proberen menselijk contact te hebben, hoe klein ook. We zijn sociale dieren, we hebben contact nodig.
Ga voor hulp. Help jezelf door anderen je te laten helpen. Sterkte. En kom af en toe buurten hier, dan kan je je hart luchten.
quote:
Maar ook omdat ik doorgaans wat rommelig ben, dus minder spullen maakt minder rommel. Minder rommel maakt meer rust. En ik hou van rust, omdat ik binnen zo druk kan zijn. Met name in perioden als deze heb ik dat extra nodig. Mensen vermoeien me dan.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 22:14 schreef Gray het volgende:
Yup. The stuff you own ends up owning you. Fight club.![]()
Het ging net zo bij mijn relatie voor de laatste. Ik zat al een tijdje met een groeiende depressie, en toen de relatie eindigde viel ik er dieper in. Nou wilde ik dat ook in zekere zin, omdat ik wilde omgaan met wat speelde. Daar ben ik goed bovenop gekomen, maar de ervaring zal altijd bijblijven. En zeker in tijden van onrust probeert het om de hoek te kijken. Nu kan ik het echter terug naar de hoek sturen of een aai geven en sussen.quote:Op zondag 18 mei 2014 01:13 schreef aeque het volgende:
[..]
Sowieso iedereen bedankt voor de reacties.![]()
Ik heb op zich wel elke dag contact, sowieso op het werk. Maar daarna valt mijn leven zo stil. Neem een hobby of iets dergelijks hoor ik dan vaak en daar komt bij mij ineens een grote drempel te staan.
Het kan denk ik geen kwaad om eens een huisarts op te zoeken en hier eens mee aan de slag te gaan. Kom in mijn eentje geen steek verder.
Ik moet er trouwens wel bij zeggen dat ik het idee heb dat dit al langer speelt, maar niet zo heftig als nu en na mijn relatiebreuk een jaar geleden.
Mijn ervaring is dat wanneer je echt depressief bent, alles uitdooft. Je emoties raken dof en zelfs je zintuiglijke prikkels raken 'grijs'. Het is iets dat doorlopend plaatsvindt, dus niet een paar keertjes per week. Blije dingen voelen niet meer blij, verdrietige dingen voelen niet meer verdrietig; alles is uitgevlakt. De basislijn zit echter onder het niveau van neutraal, dus je draagt een continue last met je mee, wat leidt tot een uitzichtloos toekomstperspectief.quote:Op zondag 18 mei 2014 09:56 schreef vencodark het volgende:
Even misschien een rare vraag maar wel serieus: hoe weet je of je min of meer depressief bent en niet 'gewoon' ongelukkig?
Zelf wil ik binnenkort een afspraak maken met de huisarts omdat ik mij toch wel zorgen maak over mijn eigen gemoedstoestand en alles. Als ik online kijk naar de kenmerken van depressiviteit of somberheid, dan herken ik veel.
Maar dan vraag ik mij daarna af: ben ik niet gewoon ongelukkig?
Iemand die begrijpt wat ik bedoel?
Dit. Zo voel ik me elke dag. Onverschillig. Niks interesseert me meer, zelfs niet de hobby's waar ik vroeger zo'n plezier aan beleefde. En dat is kut, want zo wil ik me helemaal niet voelen.quote:Op zondag 18 mei 2014 10:27 schreef Gray het volgende:
[..]
Mijn ervaring is dat wanneer je echt depressief bent, alles uitdooft. Je emoties raken dof en zelfs je zintuiglijke prikkels raken 'grijs'. Het is iets dat doorlopend plaatsvindt, dus niet een paar keertjes per week. Blije dingen voelen niet meer blij, verdrietige dingen voelen niet meer verdrietig; alles is uitgevlakt. De basislijn zit echter onder het niveau van neutraal, dus je draagt een continue last met je mee, wat leidt tot een uitzichtloos toekomstperspectief.
Het is een dooddoener, maar: doe er wat aan!quote:Op zondag 18 mei 2014 11:23 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Dit. Zo voel ik me elke dag. Onverschillig. Niks interesseert me meer, zelfs niet de hobby's waar ik vroeger zo'n plezier aan beleefde. En dat is kut, want zo wil ik me helemaal niet voelen.
Ah, een feestdag!quote:Op zondag 18 mei 2014 12:02 schreef CherryLips het volgende:
Vandaag is het twee jaar geleden dat een of andere klapjosti mijn spullen uit mijn huis roofde en ik hem betrapte toen hij m'n slaapkamer overhoop haalde
Ik ben er helemaal overheen hoor. Sterf, klootzak. Sterf
Zo, dat is eruit
Leuk voorbeeld heb je gekozen Vader was econoom en financieel ziekenhuisdirecteurquote:Op zaterdag 17 mei 2014 14:44 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik denk dat dit enorm sector gebonden is. Al snap ik je reactie wel hoor.
Insert de Zorg, de overheid, school of wat dan ook, en dan kan het wel.... Want dan is namelijk emotionele input belangrijk. In de (wiskundige) financiele sector is er niet een; "misschien is dit ook goed, of misschien is dit ook goed". Het is of goed, of niet goed.
Voorbeeld (ik probeer het zo simpel mogelijk te houden)? Stel je zit in een meeting waar je een klant advies moet geven omtrent 2 mogelijke overname kandidaten. Overname betreft ong. 75 miljoen euro.
De ene overname kandidaat heeft sterke cijfers (weinig debt, goede EBITDA etc), de andere heeft ontzettende hoge schuld en geen centjes op de bank. Maar de overname kandidaat met slechte cijfers heeft een ontzettend goed babbeltje over de 'mogelijke winsten' in de toekomst. De ander heeft dat niet.
Welke richting zal zo'n gesprek gaan? Een junior die blijft kletsen tegen zijn partner dat hij dat 'idee' van dat andere bedrijf, daar wel veel interessante mogelijkheden uit ziet komen? Zo'n gesprek eindigt altijd in 1 richting. Zoveel mogelijk winst voor de klant en je baas. Alles moet quantifiable zijn. En tijdens zo'n vergadering worden dit soort dingen vaak afgekapt. Waarom? Tijd is geld.
En in plaats van een overname, gooi daar een discussie in over hoeveel ziekenhuisbedden er moeten zijn in een ziekenhuis en alle argumenten worden gehoord. Want nu is de input van anderen wel belangrijk! Dit gaat om de comfort van het ziekenhuis (die willen een goede reputatie) en clienten (de ziekenhuis patienten). Nu is het logisch dat er naar elk argument (gewikt en gewogen) wordt geluisterd.
Hahaha...misschien moet je iets aan imagebuilding gaan doen ofzo.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 15:05 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Bijna iedereen die me overigens niet kent denkt net zo![]()
Je gaat erop in?quote:Op zondag 18 mei 2014 13:09 schreef duracellkonijntje het volgende:
Oke, wordt vanochtend wakker met het bericht van mijn ex-vriendin uit Spanje die zegt dat ze vanaf vanmiddag tot en met woensdag in Groningen is en wat met me wil gaan drinken. Voor zo ver mijn rustige zondag, random dit..
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |