quote:World Bank and aid donors accused of enabling land grabs
Millions of smallholder farmers worldwide have been left homeless and hungry because of private investment promoted by policies such as tax breaks and cheap loans, says report
Aid donors and international institutions including the World Bank and World Economic Forum (WEF) have been accused of promoting an environment that fuels land grabs through policies and initiatives that pave the way for large-scale private investment.
In a report published on Tuesday, the NGO ActionAid says public money and policy incentives such as tax breaks and cut-price loans are facilitating land deals that threaten the lives and livelihoods of small-scale farmers in poor countries.
ActionAid warns that the consequences of such deals, which are too often happening behind closed doors and with little or no consultation with local communities, include "forced evictions, human rights violations, lost livelihoods, divided communities … rising food insecurity and, ultimately, increased poverty".
A spokesman for the World Bank said it was also concerned about the risks of large-scale land deals and stressed that it did not support investments that took advantage of weak institutions in developing countries.
ActionAid's report says weak governance and regulation of land use and agricultural investments have left millions of smallholder farmers and indigenous people in vulnerable situations "lack[ing] recognition over their land rights, even if they have resided in or used the area for generations".
ActionAid's campaign manager, Antoine Bouhey, said a "nexus of different policies" at the global level, which encourage private investment as a route to development, were also to blame.
"Governments are turning to private capital to fill the massive shortfall in public spending but too often this blind rush for investment is leading to land grabs which are leaving communities landless, homeless and hungry. Growth cannot be achieved at the expense of the poorest and most vulnerable," he said.
The NGO's report points to the G8's New Alliance for Food Security and Nutrition as one of the international initiatives "via which taxpayer money and public policies are fuelling land grabs" and failing to ensure strong safeguards to protect the poorest.
The New Alliance was condemned as a new form of colonialism this year, after African governments agreed to change seed, land and tax laws to encourage private investment.
Last month, World Development Movement, the anti-poverty group, said the New Alliance was in effect carving up Africa in the interests of big business.
ActionAid's report also looks at how governments of developing countries are facilitating large-scale land deals through direct intervention in sales and lease agreements, and by introducing public policy incentives such as tax holidays for agribusiness investors.
It says such deals, often justified on the basis of attracting increased investment into food and farming, have come at great human cost.
Public and private investment should be redirected towards supporting sustainable agricultural practices suited to the needs of smallholder farmers, particularly women, says ActionAid. A "zero-tolerance approach" must be taken by governments over land grabs and the incentives that fuel them.
Most of the 1.4 billion people worldwide who live on less than $1.25 a day reside in rural areas and depend largely on agriculture for their livelihoods. Globally, an estimated 2.5 billion people are involved in small-scale agriculture.
A World Bank spokesman said the organisation provided roughly a third of all aid to support countries in improving governance of land tenure. "Securing access to land is critical for millions of poor people. Modern, efficient, and transparent policies on land rights are vital to reducing poverty and promoting growth, agriculture production, better nutrition, and sustainable development," he said. "Our role is to be a leader in assisting countries to improve land governance and the behaviour of private investors."
Lisa Dreier, a senior director working on food security and development at the WEF, said its New Vision for Agriculture helped found the Grow Africa initiative, which created 33,000 jobs and gave 2.6 million small farmers in Africa access to technology, financing and new markets.
"Smallholder farmers are key to the future success of Africa's agriculture and governments can support them by implementing clear rules on land ownership that protect smallholder rights and encourage investment," she added.
What is a land grab?
"Many land deals are, in fact, land grabs carried out without proper consultation, consent and compensation," says ActionAid.
The NGO uses a definition of land grabs that draws on the Tirana declaration, agreed at a 2011 international conference. The declaration defines land grabs as deals that are "in violation of human rights, particularly the equal rights of women, not based on principles of free, prior and informed consent, or are in disregard or fail to thoroughly assess social, economic and environmental impacts, not based on transparent contracts … " or are not based on "effective democratic planning, independent oversight and meaningful participation".
Conclusive, independent data on the scale of land grabs worldwide is hard to come by. ActionAid's report looks at data from the international Land Matrix project, which suggests that the vast majority of large-scale deals have been struck in sub-Saharan Africa (41%), south-east Asia (32%), and the Americas and Caribbean (19%).
maar heel veel mensen bakstenen laten bakken valt dan ook niet onder 'graantjes meepikken'. wat daar wel een goed voorbeeld van is zijn bijvoorbeeld marketeers. Zij produceren geen extra producten, maar zorgen er wel voor dat mensen bereidt zijn meer geld dan oorspronkelijk voor het product neer te leggen, waardoor dankzij hun arbeid de totale waarde van de productie stijgt.quote:Op dinsdag 20 mei 2014 13:13 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dat is natuurlijk onzin. De waarde van producten word alleen hoger als je er iets nuttigs mee doet (iets waar vraag naar is). Anders kan je hartstikke dure bakstenen bakken door er gewoon heel veel mensen aan te laten werken.
quote:Nederlandse fiscus is 'mild' voor de vermogenden
Terwijl arbeid en consumptie zwaar worden belast, worden vermogens in Nederland relatief ontzien. De belasting op vermogens is lager dan in diverse omringende landen, vooral door het subsidiëren van de eigen woning en het pensioen.
Dit blijkt uit een analyse van cijfers van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Belastingen op vermogens liggen in Nederland, inclusief de rendementsheffing, ongeveer op het OESO-gemiddelde. Maar vergeleken bij diverse andere West-Europese landen zijn ze lager.
Diverse deskundigen stellen, naar aanleiding van de discussie over de vermogensverdeling door het boek van de Franse econoom Thomas Piketty, dat de belastingen op vermogens omhoog moeten. Door de vergrijzing zou het huidige stelsel niet houdbaar zijn. Er zijn straks te weinig werkenden om de belasting op te brengen. Daarom zouden de belastingen op onder meer erfenissen en huizen omhoog moeten, zodat de lasten op arbeid omlaag kunnen.
'Zeer weinig' belasting over vermogens
Volgens econoom Bas Jacobs wordt er in Nederland nu 'zeer weinig' belasting geheven over vermogens, vermogensinkomsten en erfenissen. Belastingen en premies leverden de schatkist vorig jaar ongeveer 240 miljard euro op, bijna 40 procent van het bruto binnenland product (bbp).
Belastingen op vermogens, vermogensinkomsten en erfenissen waren goed voor 10 miljard euro, zo'n 1,7 procent, berekende de Rotterdamse econoom.
Jacobs wijst erop dat de twee belangrijkste bronnen van vermogen, het eigen huis en pensioen, netto gesubsidieerd worden via de hypotheekrenteaftrek en de aftrek van pensioenpremies. Door veel belasting te heffen op arbeidsinkomen en consumptie en weinig op inkomsten uit vermogens, beloont de overheid renteniersgedrag, stelt hij. Volgens Jacobs moeten daarom met name, 'hoe impopulair ook', de belastingen op huizen en erfenissen omhoog.
Hogere erfbelasting
De Utrechtse hoogleraar Bas van Bavel noemt met name een hogere erfbelasting (die vijf jaar geleden werd verlaagd) als optie. Dat levert de schatkist meer geld op, en voorkomt dat de kloof groeit door het overerven van rijkdom. Van Bavel deed voor de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) onderzoek naar ongelijkheid, waarover komende donderdag een rapport verschijnt.
Ook publicist Robin Fransman wil vermogens zwaarder belasten, maar niet zozeer omdat dit eerlijk zou zijn. Volgens de voormalig adjunct-directeur van het Holland Financial Centre, de lobbyclub van de financiële sector, is het onvermijdelijk omdat het aantal senioren de komende decennia snel toeneemt. De stijgende kosten van de vergrijzing kunnen niet worden opgebracht door jongeren met minder inkomen en vermogen of door de werkenden, die nu netto al relatief weinig overhouden, aldus Fransman.
Volgens critici is het riskant om vermogens aan te pakken in een zo rijk en - qua inkomens - egalitair land als Nederland. Niettemin gaan de meeste deskundigen ervan uit dat er ergens de komende jaren een uitruil komt tussen hogere lasten op vermogens en lagere lasten op arbeid. Dan houden werknemers meer over in hun portemonnee en zien werkgevers hun lasten dalen, wat banen zou kunnen opleveren.
Of zo'n uitruil er ook komt, blijkt mogelijk nog voor de zomer. Dan zou het kabinet met een reactie komen op voorstellen van de commissie-Van Dijkhuizen voor een nieuw belastingstelsel. De regeringspartijen PvdA en VVD denken echter fundamenteel anders over belastingen.
In het verlengde daarvan: mensen die écht iets toevoegen aan onze levens (boeren, onderwijzers, schrijvers; artsen zijn hierin de uitzondering) worden in de regel slecht betaald, terwijl de mensen die juist waarde uit de economie onttrekken en de samenleving geld kosten (externe consultants, advocaten die elkaar bezighouden - zie Samsung vs. Apple - accountants, marketinglui) de hoogste beloning krijgen. Dat is prima te verklaren, maar tegelijk heel raar.quote:Op dinsdag 20 mei 2014 13:18 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Nee, het BNP groeit misschien, maar de welvaart niet.
De financiele sector bijvoorbeeld (zo'n 7 tot 25% van het BNP in het Westen) behoort niet tot de arbeid in de klassieke scheiding tussen arbeid en kapitaal, maar bij het kapitaal. Als je auto's bouwt dan voeg je waarde toe aan de grondstoffen, als je speculeert met aandelen in die autofabriek, dan pik een graantje mee van wat er aan de productie en verkoop van die auto's verdiend wordt. Als je financiele producten maakt voeg je geen waarde toe, en draag je op zich niet bij aan de welvaartsgroei, want een financieel product kun je uitprinten en aan de muur spijkeren, daar wordt je niet welvarender van. Itt bijvoorbeeld een schilderij aan de muur, daar kijk je immers met plezier naar.
Dat is allemaal geen punt, wanneer die organisatie van het kapitaal bijdraagt aan het toevoegen van waarde, bijvoorbeeld doordat het leidt tot meer investeringen in bedrijven waar waarde wordt toegevoegd. Zo werkt het echter niet, de verhoudingen zijn daarvoor veel te scheef in die zin dat er idioot veel graantjes worden meegepikt. Ook zien we dat het in de landen met een grote financiele sector helemaal niet goed gaat met de kapitaalintensieve sectoren. Al dat geschuif met kapitaal met telkens weer die strijkstok ertussen leidt er niet toe dat kapitaalintensieve sectoren groeien. In de VS is het bijvoorbeeld de kapitaalextensieve IT-sector die nog exporteert. Het gros van het geld wat er in de financiele sector verdiend wordt, wordt ook niet verdiend met het bij elkaar brengen van kapitaal voor een opstart of uitbreiding, maar na die tijd, als het bedrijf al een succes is.
Waarbij eenvoudsgewijs maar weer even voorbijgegaan wordt aan het feit dat over vermogen al een keer (vaak meedere malen en meerdere belastingsoorten) belasting is betaald.quote:
Het belastingstelsel willen ze juist zo aanpassen dat je minder belasting betaald voor het geld dat je verdient. Daardoor word je sneller rijk, en dan moet je meer betalen.quote:Op zaterdag 31 mei 2014 18:49 schreef crashbangboom het volgende:
[..]
Waarbij eenvoudsgewijs maar weer even voorbijgegaan wordt aan het feit dat over vermogen al een keer (vaak meedere malen en meerdere belastingsoorten) belasting is betaald.
Het belastingstelsel willen ze zo aanpassen dat wie spaart uit zijn multibelast inkomen mag betalen voor wie met zijn geld smijt.quote:Op zaterdag 31 mei 2014 19:06 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Het belastingstelsel willen ze juist zo aanpassen dat je minder belasting betaald voor het geld dat je verdient. Daardoor word je sneller rijk, en dan moet je meer betalen.
Maar neo-cons hebben nooit genoeg.
We hebben politiek om de realiteit aan te passen aan de noden van mensen.quote:Op zaterdag 31 mei 2014 19:23 schreef crashbangboom het volgende:
maar me dunkt dat een betere oplossing is die mensen te leren aan te passen aan de realiteit
Ja, brood en spelen. Misschien is het handiger om wat effectievere politiek te betrachtenquote:Op zaterdag 31 mei 2014 19:25 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
We hebben politiek om de realiteit aan te passen aan de noden van mensen.
Daar ben je zelf bij. Jij bent stemmer.quote:
Ik stem met mijn voetenquote:Op zaterdag 31 mei 2014 19:48 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Daar ben je zelf bij. Jij bent stemmer.
Waar ga je naartoe, Somalië?quote:
10 km verderop is genoegquote:Op zaterdag 31 mei 2014 19:54 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Waar ga je naartoe, Somalië?
Ik zou niet alle consultants over een kam scheren. Als zo iemand de arbeidsproductiviteit verhoogt draagt die bij aan de welvaart, net zoals advocaten dat kunnen doen door samen met de rest van het recht fricties in het economisch verkeer te verminderen. Bankiers idem, via de investeringen, en marketing kan voor een deel ook waardetoevoegend zijn.quote:Op zaterdag 31 mei 2014 16:12 schreef Sloggi het volgende:
[..]
In het verlengde daarvan: mensen die écht iets toevoegen aan onze levens (boeren, onderwijzers, schrijvers; artsen zijn hierin de uitzondering) worden in de regel slecht betaald, terwijl de mensen die juist waarde uit de economie onttrekken en de samenleving geld kosten (externe consultants, advocaten die elkaar bezighouden - zie Samsung vs. Apple - accountants, marketinglui) de hoogste beloning krijgen. Dat is prima te verklaren, maar tegelijk heel raar.
Over 30 jaar zullen waarschijnlijk gewoon de VS en de EU nog altijd de rijkste regio's zijn. Wat vind jij dan zo goed aan Zuid-Amerika? Dat het vanwege het feit dat het nu nog vrij arm is, in relatieve aantallen gemeten wat sneller kan groeien dan gebieden die al rijk zijn, maakt het continent geen spat beter omdat de levensstandaard er in absolute termen - de enige relevante graadmeter - dan nog altijd niet in de buurt van de EU/VS is of zal komen. Wat realistisch is en wat mooi zou zijn als ze qua welvaartsniveau kunnen convergeren met dat van de westerse wereld, maar waarom maakt die kans het continent 'beter'? Wat mij betreft eerder slechter, omdat het enkel aangeeft dat het er nu nog een redelijke puinhoop is.quote:
Machtige landen zijn niet per definitie rijk. Rijke landen zijn wel per definitie machtig. De relatie lijkt me dus eerder andersom, of wederzijds op zijn best.quote:Op maandag 2 juni 2014 14:25 schreef k3vil het volgende:
De welvaartsverdeling volgt de macht. Welvaart is een gevolg van macht.
Het is niet voor niets zo dat de machtige landen rijk zijn.
Incorrect. Opkomende landen hebben dat grotendeels zelf in de hand en die voordelen vallen juist aan beide kanten, anders zou die handel helemaal niet plaatsvinden.quote:Opkomende economieën kunnen opkomen bij gratie van de machtige landen. Dit omdat er waarde uitwisseling is die in het voordeel is van de machtige landen.
Het verschil in beloning is een gevolg van een verschil in productiviteit. Wanneer die productiviteit stijgt, stijgt het loon en je ziet in China bijvoorbeeld ook dat de lonen met ca. 10% per jaar stijgen en het slechts een kwestie van tijd is eer zij helemaal geen goedkoop productieland meer zijn.quote:Immers worden de arbeiders in de opkomende economieën opgeofferd ten gunste van de machtige landen. (zie verschil beloning tussen arbeider in het westen en in de opkomende economieën)
Dat is echt flauwekul; wanneer het voordeel van de lage lonen wegvalt, komt tegelijkertijd het voordeel van een rijke middenklasse die een nieuwe afzetmarkt voor je eigen producten wordt.quote:Wanneer het voordeel van de lage lonen wegvalt, valt de interesse voor de opkomende economieën ook weg.
Kun je mij een land aanwijzen die wel rijk is, maar niet machtig?quote:Op dinsdag 3 juni 2014 18:14 schreef Kaas- het volgende:
[..]
Machtige landen zijn niet per definitie rijk. Rijke landen zijn wel per definitie machtig. De relatie lijkt me dus eerder andersom, of wederzijds op zijn best.
[..]
Incorrect. Opkomende landen hebben dat grotendeels zelf in de hand en die voordelen vallen juist aan beide kanten, anders zou die handel helemaal niet plaatsvinden.
[..]
Het verschil in beloning is een gevolg van een verschil in productiviteit. Wanneer die productiviteit stijgt, stijgt het loon en je ziet in China bijvoorbeeld ook dat de lonen met ca. 10% per jaar stijgen en het slechts een kwestie van tijd is eer zij helemaal geen goedkoop productieland meer zijn.
Die arbeiders slachtoffer? Realiseer je wel goed dat die arbeiders hierdoor juist aan de armoede ontstijgen kunnen. Doordat die handel ervoor zorgt dat ook het relatief arme land via export rijker en productiever wordt, komt hier steeds meer werk tegen steeds hogere lonen waardoor het land zich juist ontwikkelt. Een ontwikkeling die zonder handel met rijkere landen niet plaats zou vinden, je hebt immers een afzetmarkt nodig.
[..]
Dat is echt flauwekul; wanneer het voordeel van de lage lonen wegvalt, komt tegelijkertijd het voordeel van een rijke middenklasse die een nieuwe afzetmarkt voor je eigen producten wordt.
Je post is doordrenkt van het idee dat economie een zero-sum game is die eenzijdig voordelen biedt, maar het tegenovergestelde is waar. Ik zou je aanraden om iets te lezen over 'comparative advantage', dat is best een mooi begin dat al veel verklaart.
quote:Op dinsdag 3 juni 2014 18:24 schreef k3vil het volgende:
[..]
Kun je mij een land aanwijzen die wel rijk is, maar niet machtig?
quote:Op dinsdag 3 juni 2014 18:14 schreef Kaas- het volgende:
Rijke landen zijn wel per definitie machtig.
Waarom vraag je het dan? Ik zei namelijk al dat die er niet zijn. Zit geen woord Spaans bij, heb je het wel goed gelezen? Waarschijnlijk bedoel je het andersom.quote:
Ik stel: Machtige landen zijn per definitie rijk.quote:Op dinsdag 3 juni 2014 18:27 schreef Kaas- het volgende:
[..]
Waarom vraag je het dan? Ik zei namelijk al dat die er niet zijn. Zit geen woord Spaans bij, heb je het wel goed gelezen?
Diverse machtige landen zijn onderontwikkeld en soms zelfs straatarm (Rusland, China, Noord-Korea zijn voorbeelden van arme landen die desondanks macht kunnen uitoefenen). Toch heeft die macht ze geen rijkdom geschonken; het is enkel een gevolg van grootte en gedrag.quote:Op dinsdag 3 juni 2014 18:31 schreef k3vil het volgende:
[..]
Ik stel: Machtige landen zijn per definitie rijk.
jij stelt: Rijke landen zijn per definitie machtig.
Rijkdom is een gevolg van macht. Macht niet een gevolg van rijkdom.
Met macht kun je iets afdwingen, maar met veel geld niet. Immers hoeft diegene die geen rijkdom heeft niet per definitie te luisteren naar diegene die wel veel geld heeft. Bij macht is het anders, dan dwingt de machtige de onmachtige zijn wil op.
Ik weet niet wat jij bedoelt met zero-sum game. Maar de landen in jouw voorbeeld hebben inderdaad (enige) macht alleen zie ik niet wat dit te maken heeft met de rijkdom van hun inwoners.quote:Op dinsdag 3 juni 2014 18:38 schreef Kaas- het volgende:
[..]
Diverse machtige landen zijn onderontwikkeld en soms zelfs straatarm (Rusland, China, Noord-Korea zijn voorbeelden van arme landen die desondanks macht kunnen uitoefenen). Toch heeft die macht ze geen rijkdom geschonken; het is enkel een gevolg van grootte en gedrag.
Heel anders is het als je zelf rijk bent. Je stelt dat dat niet uitmaakt, omdat je een ander land dat ook rijk is dan niets te bieden hebt, maar dat vloeit weer voort uit je incorrecte visie dat economie een zero-sum game is terwijl er voor het bereiken van welvaart in de geglobaliseerde economie juist in grote mate sprake is van wederzijdse afhankelijkheid.
"Geen zero-sum game" is een neo-liberale doctrine die stelt dat de "taart" altijd groter kan en dus niet verdeelt hoeft te worden. Het gaat uit van een economie die oneindig kan groeien, zodat individuen, landen of multinationals niet (alleen) hoeven te concurreren op marktaandeel, maar de markt kunnen vergroten. Dat zou betekenen dat iedereen miljardair kan worden, zonder dat inflatie die miljarden waardeloos maakt.quote:Op woensdag 4 juni 2014 15:25 schreef k3vil het volgende:
[..]
Ik weet niet wat jij bedoelt met zero-sum game. Maar de landen in jouw voorbeeld hebben inderdaad (enige) macht alleen zie ik niet wat dit te maken heeft met de rijkdom van hun inwoners.
Je begrijpt nog steeds niet het principe dat macht rijkdom genereert. (of je ziet macht enkel en alleen in termen van wapens/leger)
quote:
quote:Working mothers at Walmart staged a series of strikes on Wednesday in protest over wages and conditions at the world's largest retailer, as a new report claims the company's top executives received $104m in taxpayer subsidies over a six-year period.
The majority of mothers working at Walmart, which drew a $16bn profit last year, earn less than $25,000 a year.
This week, a study by thinktank Demos detailed how 1.3 million women working in retail live on or near the poverty line. It said that if the major retailers in the US raised wages to the equivalent of $25,000 for full-time work, it could lift almost half a million women out of poverty or near-poverty.
quote:
quote:He added: "I believe there is an even deeper reason for this discontent: fundamentally too many people in our country feel Britain doesn't work for them and hasn't done so for a long time – in the jobs they do, and whether hard work is rewarded, and in the prospects for their children and whether they will lead a better life than their parents, including whether they will be able to afford a home of their own, and in the pressures communities face. Above all, whether the work and effort people put in is reflected and shown fairly in the wealth of the country."
quote:De lonen aan de top zijn gestegen van ruim 30 keer het minimumloon in 1990, naar 52 keer in 2013.
Zolang rijke mensen graaien wat ze graaien kunnen, blijft deze ontwikkeling doorgaan. Net zolang tot er burgeroorlogen uitbreken.quote:Vermogen
Het vermogen is in Nederland ongelijker verdeeld dan het inkomen. De rijkste 10 procent van de bevolking bezit meer dan de helft (61 procent) van het totale vermogen in Nederland. De top 2 procent binnen deze groep heeft zelfs een derde van dat vermogen in handen, terwijl de onderste 60 procent van de Nederlandse bevolking bij elkaar opgeteld ongeveer 1 procent van het totale vermogen bezit.
Als je het dan een beetje goed aanpakt kun je met je geld na die burgeroorlog nog meer geld verdienenquote:Op donderdag 5 juni 2014 00:25 schreef Elfletterig het volgende:
Zolang rijke mensen graaien wat ze graaien kunnen, blijft deze ontwikkeling doorgaan. Net zolang tot er burgeroorlogen uitbreken.
Vent, draaf toch niet zo door man.quote:Op woensdag 4 juni 2014 18:47 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
"Geen zero-sum game" is een neo-liberale doctrine die stelt dat de "taart" altijd groter kan en dus niet verdeelt hoeft te worden. Het gaat uit van een economie die oneindig kan groeien, zodat individuen, landen of multinationals niet (alleen) hoeven te concurreren op marktaandeel, maar de markt kunnen vergroten. Dat zou betekenen dat iedereen miljardair kan worden, zonder dat inflatie die miljarden waardeloos maakt.
Het is een doctrine die als argument gebruikt kan worden tegen milieubeleid en hoge belastingen.
.
Zie hierboven.quote:Op woensdag 4 juni 2014 15:25 schreef k3vil het volgende:
[..]
Ik weet niet wat jij bedoelt met zero-sum game. Maar de landen in jouw voorbeeld hebben inderdaad (enige) macht alleen zie ik niet wat dit te maken heeft met de rijkdom van hun inwoners.
Tja, het is een kip-ei-verhaal, waarbij wij van mening verschillen over wat er als eerst was.quote:Je begrijpt nog steeds niet het principe dat macht rijkdom genereert. (of je ziet macht enkel en alleen in termen van wapens/leger)
Nederlanders klagen veel. Daarom spoor ik mensen ook aan om veel te reizen. Als je terug komt, zie je pas hoe goed alles voor de gemiddelde Nederlander geregeld is. Ja, de Nederlander met een universitaire graad in een schaarse sector en die voldoende relevante werkervaring heeft, kan het in het buitenland een stuk aangenamer dan Nederland hebben. Echter praat je dan over de top ~5% van de Nederlanders. De gemiddelde Nederlander is beter af in Nederland dan in het buitenland (= vrijwel alles buiten West-Europa).quote:Op zaterdag 17 mei 2014 15:59 schreef Speculant. het volgende:
Velen die eventjes in Europa zitten willen blijven. Ik ken veel Brazilianen en Chinezen die allemaal liever hier wonen(NL BE FR) omdat ze zo'n beetje alles beter vinden. Mijn vrouw zit ook veel liever in BE of FR dan in haar thuisland.
Ik ken eigenlijk niemand van buiten Europa die Europa bagger vinden. Alleen klagende Nederlanders zoals hier
Dat reizen zou een positief effect moeten hebben zou je zeggen, maar ik ken genoeg gevallen waar dat niet zo is. Bij die reizen moet je echt onder de bevolking zitten en met ze mee doen en niet een weekje aapjes kijken in Thailand.quote:Op zondag 8 juni 2014 04:27 schreef Zienswijze het volgende:
Nederlanders klagen veel. Daarom spoor ik mensen ook aan om veel te reizen.
Klopt, dit soort mensen trekken conclusies op basis van niet-representatieve aannames. Door 3 weken op een strand door te brengen leer je de samenleving en de maatschappij van het land niet kennen.quote:Op zondag 8 juni 2014 04:49 schreef Speculant. het volgende:
[..]
Dat reizen zou een positief effect moeten hebben zou je zeggen, maar ik ken genoeg gevallen waar dat niet zo is. Bij die reizen moet je echt onder de bevolking zitten en met ze mee doen en niet een weekje aapjes kijken in Thailand.
Daarin investeren op basis van wat precies? Kan je dat ook kwantitatief onderbouwen?quote:Op woensdag 14 mei 2014 00:43 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Absoluut. Hier hetzelfde. Dan ook HET succes van de oranje landen. Investeer daarin, kan ik je aanraden.
De altijd aanwezige horkerigheid en onverschilligheid hebben Nederland voor mij een land gemaakt waar het niet prettig leven was en is.quote:Op zondag 8 juni 2014 11:07 schreef Zienswijze het volgende:
hier kan iedereen een prettig leven leiden.
Het zal inderdaad wel eens goed zijn voor velen om eens armoede te ervaren en hoe machteloos je daar tegen bent als je in die situatie geboren bent.quote:Op zondag 8 juni 2014 11:07 schreef Zienswijze het volgende:
Klopt, dit soort mensen trekken conclusies op basis van niet-representatieve aannames. Door 3 weken op een strand door te brengen leer je de samenleving en de maatschappij van het land niet kennen.
Probeer maar eens een gesprek met een gemiddelde opgroeiende tiener uit Thailand, Colombia of uit een ander oranje land uit de OP aan te gaan. Deze mensen hebben minder kansen dan een gemiddelde tiener uit Nederland. Daarom zou je als gemiddeld persoon blij moeten zijn dat je in Nederlan geboren bent en in Nederland woont: hier kan iedereen een prettig leven leiden.
Denk je niet dat dit een automatisch gevolg is van welvaart? De tijdsgeest heeft zich verplaatst naar 'je moet altijd gelukkig zijn' dus mensen zitten continue te denken 'voel ik me er wel goed bij'. Je leeft immers maar 1 keer dus je kan beter heel de tijd gelukkig zijn dan ofzoiets. Ik zou echter geen conclusies willen trekken uit instabiele figuren die topics openen in R&P. Dit forum is verder helemaal niet representatief voor een Nederlandse samenleving.quote:Op zondag 8 juni 2014 11:53 schreef Lyrebird het volgende:
Tussen familie en vrienden voel ik me er wel thuis, maar voor de rest heeft Nederland wel wat weg van een moreel en sociaal failliete maatschappij, die ouderen laat wegrotten in tehuizen en jongeren geen veilige leefomgeving kan bieden. Lees af en toe de stukjes eens in R&P - hoe veel mensen moeite hebben om hun plek te vinden.
Ik denk dat je hierin verkeerd zit.quote:Op zondag 8 juni 2014 19:49 schreef Speculant. het volgende:
[..]
Denk je niet dat dit een automatisch gevolg is van welvaart? De tijdsgeest heeft zich verplaatst naar 'je moet altijd gelukkig zijn' dus mensen zitten continue te denken 'voel ik me er wel goed bij'. Je leeft immers maar 1 keer dus je kan beter heel de tijd gelukkig zijn dan ofzoiets. Ik zou echter geen conclusies willen trekken uit instabiele figuren die topics openen in R&P. Dit forum is verder helemaal niet representatief voor een Nederlandse samenleving.
Idealiter wel, voor de meeste mensen niet. Die zitten net zo goed als mensen in andere landen in een cyclus werken-baren-opvoeden-werken-hypotheekbetalen-consumeren-forensen-werken-opvoeden. Zit verder wat intellectuele zelf-ontplooiing bij, bij de intelligentsia, maar zelfs bij academici is het prive vooral het huiselijke leven. Wat prachtig is.quote:Volgens de piramide van Maslow zitten we denk ik op het niveau 'zelf-ontplooiing'
Niet instorting; wel stagnatie en postmoderne decadentie, onterecht superioriteitsgevoel, visieloos en slaafs achter massamedia en EU aanlopend (alsof de mensheid nog meer geleid moet worden door anderen en niet juist opgroeien en zelfstandiger zijnquote:en daar kan niet iedereen in mee. Sommige zien het als een instorting van de westerse wereld, maar ik denk toch echt eerder een cyclisch verloop rond de top.
quote:
quote:Het is weer eens wat anders dan veiligheid of milieu, en actueel bovendien: een keurmerk voor 'eerlijke loonverdeling'. Het Canadese initiatief Wagemark beloont bedrijven waar het verhouding tussen top en werkvloer niet groter is dan 8:1.
quote:'Facebook betaalt bestuur te veel'
Facebook en de topman van het bedrijf, Mark Zuckerberg, zijn aangeklaagd door een aandeelhouder in verband met de bestuurderssalarissen bij het sociale netwerk. Dat is vandaag bekend geworden.
Aandeelhouder Ernesto Espinoza heeft bij de rechter een klacht ingediend, omdat de bestuursleden van Facebook vorig jaar een salaris van in doorsnee 461.000 dollar (ruim 339.000 euro) mee naar huis mochten nemen, zo'n 43 procent meer dan bij andere technologiebedrijven in de VS. Bovendien konden de directeuren zich volgens de klacht ook in de toekomst ongelimiteerd blijven verrijken.
Espinoza vraagt aan de Amerikaanse justitie om 'de oneerlijke, excessieve beloningen' terug te vorderen. Daarnaast wil hij dat aan het bestuur grenzen worden opgelegd om zichzelf salaris toe te kennen.
quote:The French are right: tear up public debt – most of it is illegitimate anyway
Debt audits show that austerity is politically motivated to favour social elites. Is a new working-class internationalism in the air?
Occupy Wall Street's debt buying strikes at the heart of capitalism
As history has shown, France is capable of the best and the worst, and often in short periods of time.
On the day following Marine Le Pen's Front National victory in the European elections, however, France made a decisive contribution to the reinvention of a radical politics for the 21st century. On that day, the committee for a citizen's audit on the public debt issued a 30-page report on French public debt, its origins and evolution in the past decades. The report was written by a group of experts in public finances under the coordination of Michel Husson, one of France's finest critical economists. Its conclusion is straightforward: 60% of French public debt is illegitimate.
Anyone who has read a newspaper in recent years knows how important debt is to contemporary politics. As David Graeber among others has shown, we live in debtocracies, not democracies. Debt, rather than popular will, is the governing principle of our societies, through the devastating austerity policies implemented in the name of debt reduction. Debt was also a triggering cause of the most innovative social movements in recent years, the Occupy movement.
If it were shown that public debts were somehow illegitimate, that citizens had a right to demand a moratorium – and even the cancellation of part of these debts – the political implications would be huge. It is hard to think of an event that would transform social life as profoundly and rapidly as the emancipation of societies from the constraints of debt. And yet this is precisely what the French report aims to do.
The audit is part of a wider movement of popular debt audits in more than 18 countries. Ecuador and Brazil have had theirs, the former at the initiative of Rafael Correa's government, the latter organised by civil society. European social movements have also put in place debt audits, especially in countries harder hit by the sovereign debt crisis, such as Greece and Spain. In Tunisia, the post-revolutionary government declared the debt taken out during Ben Ali's dictatorship an "odious" debt: one that served to enrich the clique in power, rather than improving the living conditions of the people.
The report on French debt contains several key findings. Primarily, the rise in the state's debt in the past decades cannot be explained by an increase in public spending. The neoliberal argument in favour of austerity policies claims that debt is due to unreasonable public spending levels; that societies in general, and popular classes in particular, live above their means.
This is plain false. In the past 30 years, from 1978 to 2012 more precisely, French public spending has in fact decreased by two GDP points. What, then, explains the rise in public debt? First, a fall in the tax revenues of the state. Massive tax reductions for the wealthy and big corporations have been carried out since 1980. In line with the neoliberal mantra, the purpose of these reductions was to favour investment and employment. Well, unemployment is at its highest today, whereas tax revenues have decreased by five points of GDP.
The second factor is the increase in interest rates, especially in the 1990s. This increase favoured creditors and speculators, to the detriment of debtors. Instead of borrowing on financial markets at prohibitive interest rates, had the state financed itself by appealing to household savings and banks, and borrowed at historically normal rates, the public debt would be inferior to current levels by 29 GDP points.
Tax reductions for the wealthy and interest rates increases are political decisions. What the audit shows is that public deficits do not just grow naturally out of the normal course of social life. They are deliberately inflicted on society by the dominant classes, to legitimise austerity policies that will allow the transfer of value from the working classes to the wealthy ones.
A stunning finding of the report is that no one actually knows who holds the French debt. To finance its debt, the French state, like any other state, issues bonds, which are bought by a set of authorised banks. These banks then sell the bonds on the global financial markets. Who owns these titles is one of the world's best kept secrets. The state pays interests to the holders, so technically it could know who owns them. Yet a legally organised ignorance forbids the disclosure of the identity of the bond holders.
This deliberate organisation of ignorance – agnotology – in neoliberal economies intentionally renders the state powerless, even when it could have the means to know and act. This is what permits tax evasion in its various forms – which last year cost about ¤50bn to European societies, and ¤17bn to France alone.
Hence, the audit on the debt concludes, some 60% of the French public debt is illegitimate.
An illegitimate debt is one that grew in the service of private interests, and not the wellbeing of the people. Therefore the French people have a right to demand a moratorium on the payment of the debt, and the cancellation of at least part of it. There is precedent for this: in 2008 Ecuador declared 70% of its debt illegitimate.
The nascent global movement for debt audits may well contain the seeds of a new internationalism – an internationalism for today – in the working classes throughout the world. This is, among other things, a consequence of financialisation. Thus debt audits might provide a fertile ground for renewed forms of international mobilisations and solidarity.
This new internationalism could start with three easy steps.
1) Debt audits in all countries
The crucial point is to demonstrate, as the French audit did, that debt is a political construction, that it doesn't just happen to societies when they supposedly live above their means. This is what justifies calling it illegitimate, and may lead to cancellation procedures. Audits on private debts are also possible, as the Chilean artist Francisco Tapia has recently shown by auditing student loans in an imaginative way.
2) The disclosure of the identity of debt holders
A directory of creditors at national and international levels could be assembled. Not only would such a directory help fight tax evasion, it would also reveal that while the living conditions of the majority are worsening, a small group of individuals and financial institutions has consistently taken advantage of high levels of public indebtedness. Hence, it would reveal the political nature of debt.
3) The socialisation of the banking system
The state should cease to borrow on financial markets, instead financing itself through households and banks at reasonable and controllable interest rates. The banks themselves should be put under the supervision of citizens' committees, hence rendering the audit on the debt permanent. In short, debt should be democratised. This, of course, is the harder part, where elements of socialism are introduced at the very core of the system. Yet, to counter the tyranny of debt on every aspect of our lives, there is no alternative.
• This article was amended on 10 June to say that Greece and Spain had been "harder hit" by the sovereign debt crisis, not "hardly hit".
In San Fransisco zijn ze aardig links.quote:Op maandag 9 juni 2014 19:51 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Pardon? Gaat dit over Amerika?
[..]
Nou en? We hebben het over aandeelhouders. Wonen die allemaal in Frisco?quote:Op vrijdag 13 juni 2014 20:37 schreef PaulieWalnuts het volgende:
[..]
In San Fransisco zijn ze aardig links.
Ik denk wel iets linkser dan aandeelhouders van Lockheed Martin of Halliburton.quote:Op vrijdag 13 juni 2014 20:40 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Nou en? We hebben het over aandeelhouders. Wonen die allemaal in Frisco?
quote:
quote:33 procent van de Britten kan dus niet voorzien in drie of meer basisbehoeften (voedsel, kleding, gezondheid, huur/huisvesting, onderhoud sociale contacten). Aan het begin van de jaren 80, voor de intrede van het Thatcherisme, was dit nog 14 procent.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |