Een recruiter is altijd laaiend enthousiast. Dat is zijn beroep. De lading aangedikte stront die ze soms over mensen smeren krijg ik rillingen bij. Misschien wat cru gezegd maar ik neem recruiters al lang niet meer serieus. Headhunters nog veel minder. Daar zit echt schorrie morrie tussen.quote:Op woensdag 7 mei 2014 16:55 schreef Elvi het volgende:
[..]
[..]
Ik vind het lastig om hoopvol te zijn. Ik wil graag hoopvol zijn en geloven dat ik op de goede we gzit eindelijk, maar ik ben tegelijkertijd ook achterdochtig. Waarom waren ze zo enthousiast over me? En kan ik me niet beter voorbereiden op een teleurstelling? Want ik weet dat ik bij een teleurstelling meteen een terugval krijg (zoals vorige week toen ik voor niets naar een afspraak ging en ze me vergeten was af te bellen... meteen dacht ik 'zie je nou wel ik ben het niet eens waard om af te bellen, ze zijn me nu alweer vergeten').
Dus ik vind het moeilijk om er neutraal in te staan en gewoon af te wachten wat de uitslag gaat worden.
'Gelukkig' heb ik volgende week ook de intake bij de GGZ. Waar ik nu al zenuwachtig voor ben
M'n ouders werken allebei in dezelfde 'branche' zeg maar en horen allesquote:Op woensdag 7 mei 2014 17:49 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Feller er bovenop zitten. Serieus. Feller.
Overigens is HR en 'capabel' toch wel iets wat niet vaak voorkomt!.
Bij vertaalbureaus ook, echt schofterig gedrag soms hoor.quote:Op woensdag 7 mei 2014 17:56 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Een recruiter is altijd laaiend enthousiast. Dat is zijn beroep. De lading aangedikte stront die ze soms over mensen smeren krijg ik rillingen bij. Misschien wat cru gezegd maar ik neem recruiters al lang niet meer serieus. Headhunters nog veel minder. Daar zit echt schorrie morrie tussen.
Mja, ik kreeg dus net een telefoontje dat ik blijkbaar niet de enige was voor de rol maar dat er ook nog 1 ander persoon word overwogenquote:Op woensdag 7 mei 2014 18:30 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Bij vertaalbureaus ook, echt schofterig gedrag soms hoor.
Damn.quote:Op woensdag 7 mei 2014 18:53 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Mja, ik kreeg dus net een telefoontje dat ik blijkbaar niet de enige was voor de rol maar dat er ook nog 1 ander persoon word overwogen. Gruwelijke hufterige takkezooi.
Dat is het kutte. Elke sector is in wezen erg klein. Wij hadden destijds in onze universitaire periode in Londen een aantal recruiters die bij ons seminars gaven.quote:Op woensdag 7 mei 2014 18:30 schreef CherryLips het volgende:
[..]
M'n ouders werken allebei in dezelfde 'branche' zeg maar en horen allesHet andere meisje is ook nog niet aan het werk (het is een project van een jaar).
Ik bleef beleefd aan de telefoon. Blijkbaar vechten er 2 voor 1 bot. Prima.quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Dat doe ik ook hoor. Als ik in een donkere steeg sta en links is geluid en rechts niet ga ik ook rechts. Ik word namelijk ontzettend moe van; "Wat wil je nou jonguh!? blabla etc".quote:Op woensdag 7 mei 2014 19:12 schreef Raggingbull het volgende:
Verder is het uberhaupt de hele denkwijze ik leg totaal andere verbanden. Zie dingen aankomen die andere mensen niet zien. Als ik in een donkere steeg sta bij een t-splitsing. En rechts hoor ik veel geluid dan ga ik dus links want rechts zal het wel druk zijn en moet ik wachten. Maar rechts is wel korter. Dat soort dingen soort van.
Het was geen recruiter. Ik zit niet in een branche waar er met recuiters gewerkt wordt. Ik heb weer een gesprek gehad bij een ander museum voor vrijwilligerswerk maar met echt prachtkansen (tenminste, dat vertelden zequote:Op woensdag 7 mei 2014 17:56 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Een recruiter is altijd laaiend enthousiast. Dat is zijn beroep. De lading aangedikte stront die ze soms over mensen smeren krijg ik rillingen bij. Misschien wat cru gezegd maar ik neem recruiters al lang niet meer serieus. Headhunters nog veel minder. Daar zit echt schorrie morrie tussen.
Ga hier maar niet vanuit. Hoe hoger opgeleid, des te minder snel ze het zien, linken leggen of accepteren.quote:Op woensdag 7 mei 2014 09:21 schreef Cue_ het volgende:
Mbt mensen die autisme herkennen en/of het wel/geen kans geven.
Denk dat 'normale' mensen wel zien dat er iets is, evt zelfs dat het autisme is. De vraag is alleen of ze ermee kunnen omgaan en ook de vraag of ze dat willen natuurlijk.
Daarbij denk ik ook dat er wel verschil zit tussen hoog en laag opgeleide mensen. Denk dat de eerste groep het sneller ziet dan de tweede groep. Of ze er ook eerder moeite in willen stoppen dat denk ik niet, dat is geheel afhankelijk van de persoon.
Vertel?quote:Op woensdag 7 mei 2014 21:14 schreef Raggingbull het volgende:
Kolere ik zit er echt helemaal doorheen..
Lange verhalen neem alle problemen die ik hier gepost heb gooi ze op 1 hoop en je weet waarom..quote:
Alleen verwerken is opzich geen issue. Vrienden uitzoeken is gewoon lastig. Ik denk dat anderen daar ook moeilijk bij kunnen helpen want iedereen is anders. En voor iedereen gelden andere regels. Dat heeft ook met verwachtingen te maken.quote:Op woensdag 7 mei 2014 21:25 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Lange verhalen neem alle problemen die ik hier gepost heb gooi ze op 1 hoop en je weet waarom..
Het komt er heel kort gezegd op neer dat ik alles alleen zit te verwerken. Het met de psych wel goed loopt maar ik weer helemaal terugval omdat me ex weer moeilijk aan het doen is. Ik de laatste tijd mensen probeer te ontmoeten en regelmatig hoor dat ik full of bullshit ben terwijl ik echt heel erg uitkijk wat ik zeg tegen wie etc. En dat alles veel te rauw op me dak valt.
Ik probeer tips van o.a. magnetronkoffie om mensen zorgvuldiger uit te zoeken echt te gebruiken maar dat lukt echt voor geen meter zegmaar.
Voor jou maybe. Maar helemaal op jezelf aangewezen zijn met als vangnet een psycholoog is absoluut geen feest als de trauma's je achtervolgen. En ik geloof dat een aantal hier daarvan kunnen meespreken.quote:Op woensdag 7 mei 2014 21:34 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Alleen verwerken is opzich geen issue. Vrienden uitzoeken is gewoon lastig. Ik denk dat anderen daar ook moeilijk bij kunnen helpen want iedereen is anders. En voor iedereen gelden andere regels. Dat heeft ook met verwachtingen te maken.
Ik heb een handjevol vrienden. Ik zou niet zonder ze kunnen. Maar ik sta op het punt mijn leven weer helemaal opnieuw te beginnen en dan begint het sociale riedeltje van; "Wie ben jij en wat doe jij hier?" weer en daar houd ik er altijd wel 1 vriend aan over.
In praktische zin, wie zou bij het verwerken moeten helpen dan? Naast een therapeut?quote:Op woensdag 7 mei 2014 21:52 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Voor jou maybe. Maar helemaal op jezelf aangewezen zijn met als vangnet een psycholoog is absoluut geen feest als de trauma's je achtervolgen. En ik geloof dat een aantal hier daarvan kunnen meespreken.
In praktische zin gewoon een goeie vriend die af en toe eens een arm om me heen slaat en laat weten dat het goed komt. Gewoon die warmte snap je? Een teken dat er iemand is die ook om je geeft. Iemand die je af en toe een verzetje kan geven. Uiteraard niet geheel op die persoon leunen uiteindelijk moet ik het zelf dan en daar ben ik me van bewust. Maar zoiets kan wonderen doen.quote:Op woensdag 7 mei 2014 22:02 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
In praktische zin, wie zou bij het verwerken moeten helpen dan? Naast een therapeut?
Ben volledig op mijzelf aangewezen daarin. Volgde al langer trouwens hoor, niet rottig bedoeld... Ik vind het juist fijn om alleen alles te doen, maar ja zeldzaamheid.quote:Op woensdag 7 mei 2014 21:52 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Voor jou maybe. Maar helemaal op jezelf aangewezen zijn met als vangnet een psycholoog is absoluut geen feest als de trauma's je achtervolgen. En ik geloof dat een aantal hier daarvan kunnen meespreken.
Kan je niet terecht evt bij 1 van je huisgenoten?quote:Op woensdag 7 mei 2014 22:09 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
In praktische zin gewoon een goeie vriend die af en toe eens een arm om me heen slaat en laat weten dat het goed komt. Gewoon die warmte snap je? Een teken dat er iemand is die ook om je geeft. Iemand die je af en toe een verzetje kan geven. Uiteraard niet geheel op die persoon leunen uiteindelijk moet ik het zelf dan en daar ben ik me van bewust. Maar zoiets kan wonderen doen.
Het is nu namelijk niet het feit dat al de drama me opbreekt. Maar het feit dat ik dit 20 jaar in me uppie doe.
Heu ja wel geprobeerd. Tis begeleid wonen et zijn autisten haha. 1 is er echt zo van ja srry is jou shit kan ik je niet mee helpen. Een ander is heel erg op zichzelf en spreken we niet erg veel. Degene in de kamer naast me zit er net 2 weken. Die band is er nog niet echt.quote:Op woensdag 7 mei 2014 23:08 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Kan je niet terecht evt bij 1 van je huisgenoten?
Niet voor heel je verhaal misschien, maar wel voor af en toe een arm om je heen?
Dat ze autistisch zijn zou toch weinig uit moeten maken? Ze begrijpen misschien des te meer hoe het voor jou is aangezien ze zelf ook problemen hebben. En je misschien daaruit op 1 of andere manier je aan elkaar kan optrekken. Moet idd maar net iemand treffen dat klopt.quote:Op woensdag 7 mei 2014 23:14 schreef Raggingbull het volgende:
Heu ja wel geprobeerd. Tis begeleid wonen et zijn autisten haha. 1 is er echt zo van ja srry is jou shit kan ik je niet mee helpen. Een ander is heel erg op zichzelf en spreken we niet erg veel. Degene in de kamer naast me zit er net 2 weken. Die band is er nog niet echt.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |