R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nu we het over medicatie hebben: een bewoner die ik begeleid zit om zijn (destructieve) impulsen en driften te dempen aan 2MG Haloperidol/Haldol.
Als ik hierop zoek qua behandelingen en verloop van effectiviteit twijfel ik of deze op het juiste moment wordt verstrekt.
Het betreft een bewoner die makkelijk zijn dag omgooit om wat dan ook aan sport te volgen, daardoor vaak laat opstaat, lunch overslaat, voeding met snelle suikers eet, mede daardoor aan het eind van de dag enorm prikkelbaar is en voor die prikkelbaarheid de medicatie heeft voorgeschreven gekregen.
Echter krijgt hij die met het avondeten pas en als ik de informatie goed begrijp heeft de medicatie na pakweg 2-3 uur zijn maximale effect, gedurende 6-8 uur, áls het in deze dosering al effect heeft.
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee of een mening over?
Als ik hierop zoek qua behandelingen en verloop van effectiviteit twijfel ik of deze op het juiste moment wordt verstrekt.
Het betreft een bewoner die makkelijk zijn dag omgooit om wat dan ook aan sport te volgen, daardoor vaak laat opstaat, lunch overslaat, voeding met snelle suikers eet, mede daardoor aan het eind van de dag enorm prikkelbaar is en voor die prikkelbaarheid de medicatie heeft voorgeschreven gekregen.
Echter krijgt hij die met het avondeten pas en als ik de informatie goed begrijp heeft de medicatie na pakweg 2-3 uur zijn maximale effect, gedurende 6-8 uur, áls het in deze dosering al effect heeft.
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee of een mening over?
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Anti-depressiva is vaak rotzooi, heb ik ook nare ervaringen mee. Anti-psychotica ook, zoals Zyprexa daar ben ik flink van aangekomen en nu gebruik ik 0,5mg Risperdal per dag en daar heb ik geen last van. Als ik dat niet slik dan ben ik veel opgefokter en sla ik sneller door in het "pannetjessysteem".quote:Op vrijdag 28 februari 2014 20:43 schreef ToT het volgende:
[..]
Ik sowieso ook; ik zat te spacen als een malle!
Ik wilde niet staan, liggen, zitten, lopen of wat dan ook. Ik was onrustig en verveelde me, maar kon ook echt helemaal niks doen.
Alleen Met Risperdal had ik nog ergere bijwerkingen.
Nu heb ik gehoord dat mensen met ASS wel vaker anders op medicijnen voor de psyche reageren dan anderen.
Pannetjessysteem?quote:Op zaterdag 1 maart 2014 13:58 schreef YokiKater het volgende:
[..]
Anti-depressiva is vaak rotzooi, heb ik ook nare ervaringen mee. Anti-psychotica ook, zoals Zyprexa daar ben ik flink van aangekomen en nu gebruik ik 0,5mg Risperdal per dag en daar heb ik geen last van. Als ik dat niet slik dan ben ik veel opgefokter en sla ik sneller door in het "pannetjessysteem".
Wat is dat? 
Qua antidepressiva gebruik ik nu Wellbutrin!
Topspul! 
Geen depressies meer, zelfs eenzaamheid voel ik zelden meer! (Gisteren was ff een zeldzame uitzondering, maar ik had ook echt niks meer te doen en niemand om naar toe te gaan.)
Ik heb er voor zover ik kan merken absoluut geen bijwerkingen aan, behalve dat echt extreme euforie zoals ik vroeger wel soms had niet meer voorkomt, maar aan de andere kant heb ik soms wel een heerlijk gevoel van genieten als ik heel rustig wakker word of zo.
De dalen zijn weg, en de pieken zijn wat uitgesmeerd naar iets minder intense, maar wel veel frequentere momenten.
Ken ik niet, maar dat is dus gradaties in die dingen aangeven?quote:
[..]
Komt vanuit VERS training, een systeem om je gemoedstoestand te beschrijven.
[ afbeelding ]
En met doorslaan bedoel je dat je op veel van die punten overkookt?
Ja, zo kan je aangeven in welke toestand je verkeerd en dergelijke, en met niet doorslaan bedoel ik dat ik niet meer in pannetje 5 kom. Daar waar ik vroeger in 5 zou komen blijf ik nu in pannetje 3 en kan ik frustraties en agressie als het ware van mij af laten glijden. Ik blijf dan wel geirriteerd maar ik raak niet zo boos dat ik doorsla en gekke dingen ga doen.quote:
[..]
Ken ik niet, maar dat is dus gradaties in die dingen aangeven?
Ah da's wel beter dan ja!quote:
[..]
Ja, zo kan je aangeven in welke toestand je verkeerd en dergelijke, en met niet doorslaan bedoel ik dat ik niet meer in pannetje 5 kom. Daar waar ik vroeger in 5 zou komen blijf ik nu in pannetje 3 en kan ik frustraties en agressie als het ware van mij af laten glijden. Ik blijf dan wel geirriteerd maar ik raak niet zo boos dat ik doorsla en gekke dingen ga doen.
En die irritatie, kun je dat ook sneller loslaten dan voorheen?
Door te praten met mijn hulpverleners en naar praktische oplossingen te zoeken kan ik het wel sneller loslaten ja. En sporten.. ik moet die energie/woede kwijt kunnen en dat gaat goed met actief bezig zijn met iets, of gewoonweg afleiding zoals een computerspelletje. Dan ebt het allemaal weer weg.quote:
[..]
Ah da's wel beter dan ja!
Dat is mooi!quote:
[..]
Door te praten met mijn hulpverleners en naar praktische oplossingen te zoeken kan ik het wel sneller loslaten ja. En sporten.. ik moet die energie/woede kwijt kunnen en dat gaat goed met actief bezig zijn met iets, of gewoonweg afleiding zoals een computerspelletje. Dan ebt het allemaal weer weg.
Misschien is het ook wel wat voor mij. In het algemeen gaat het best lekker nu met me, zolang er maar geen gekke dingen gebeuren. En juist dat laatste is de reden dat ik niet meer kan werken.
Ik weet niet wie nou pas mijn muziek ook leuk vond, maar Sonata Arctica heeft in april twee optredens in Nederland.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik gebruik niet de pannetjesmanier, maar de inhautmanier. Verschillende kleuren die verschillende stadia aangeven. Juist omdat het ook heel goed werkt bij kinderen en ik daar natuurlijk er twee van heb lopen.quote:
[..]
Komt vanuit VERS training, een systeem om je gemoedstoestand te beschrijven.
[ afbeelding ]
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
you forget my name? you even friended me *snik* *cry*quote:Op zaterdag 1 maart 2014 15:01 schreef Troel het volgende:
Ik weet niet wie nou pas mijn muziek ook leuk vond, maar Sonata Arctica heeft in april twee optredens in Nederland.
ik durf gewoon niet naar optredens gaan zelf als het naast de deur zou zijn.
gewoon veel teveel mensen.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 01-03-2014 15:22:59 ]
Ik wist het niet meer zeker en dan kan je beter geen namen noemenquote:
[..]
you forget my name? you even friended me *snik* *cry*
ik durf gewoon niet naar optredens gaan zelf als het naast de deur zou zijn.
gewoon veel teveel mensen.
Ik snap het laatste, ik ken geen van beide zalen waar ze nu optreden en heb dus geen idee of ik me ook ergens terug kan trekken of überhaupt kan zitten. Ik hoop het maar
Meestal vind je mij met mijn rug ergens tegenaan zittend of staand zodat ik de boel kan overzien en uit de drukte sta.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
-1 troel foei!quote:
[..]
Ik wist het niet meer zeker en dan kan je beter geen namen noemen
Ik snap het laatste, ik ken geen van beide zalen waar ze nu optreden en heb dus geen idee of ik me ook ergens terug kan trekken of überhaupt kan zitten. Ik hoop het maar
ik durf ook niet te gaan zitten met een groep vol mensen.ik zoek altijd uitwegen in mijn hoofd en dan doe ik oftewel 2 dingen ga ik oftewel dicht bij de uitgang staan of als er teveel mensen langskomen ga ik ergens staan waar er niemand staat of niemand komt als het dan pauze is ofzo zit ik altijd rustig en komt er geen zwerm mensen op me afgestormt.
en op stoeltjes zitten heb ik altijd schrik dat er iemand moet passern ofzo. maar anyway ik zou niks kunnen genieten van de muziek omdat ik me teveel met de mensen zou bezig houden om in het oog te houden dat ze niet te dichtbij komen
Ik zit op youtube "minuscule" te kijken, allemaal insecten animatiefilmpjes. Er zitten grappige filmpjes tussen 
.
Wederom in de tuin bezig geweest, zolang ik maar een duidelijk doel voor ogen heb dan lukt het best wel. Vanmorgen samen met de buren de voortuin leeggemaakt, dat gaat dan best als een trein. Maar in de achtertuin moet ik teveel tegelijk bedenken of overzien ofzo en dan raak ik het overzicht kwijt en ga ik lopen mopperen...
.
Morgen weer verder, kijken of ik wat orde in de chaos kan scheppen (en neem dat scheppen maar letterlijk
). Ik weet niet hoeveel zand ik al heen en weer heb geschept inmiddels...
.Wederom in de tuin bezig geweest, zolang ik maar een duidelijk doel voor ogen heb dan lukt het best wel. Vanmorgen samen met de buren de voortuin leeggemaakt, dat gaat dan best als een trein. Maar in de achtertuin moet ik teveel tegelijk bedenken of overzien ofzo en dan raak ik het overzicht kwijt en ga ik lopen mopperen...
.Morgen weer verder, kijken of ik wat orde in de chaos kan scheppen (en neem dat scheppen maar letterlijk
). Ik weet niet hoeveel zand ik al heen en weer heb geschept inmiddels...
Fake it till you make it...
Er komen sprookjesfiguren enzo in voor, dat zeker. Maar Saturday night fever ook, en de beruchte ouder-kind spanningen ook, dus wat dat betreft, kinderlijk valt nog mee wat mij betreft...quote:
[..]
Okee dan!
Ik heb er net wat op gegoogled, en het lijkt me wat kinderlijk over te komen, met die kleine trolletjes of whatever, maar misschien valt het wel mee.
... and I hope it's not bothering you.
Hoe denken jullie aan medicijnen die jullie in de ochtend moeten slikken? Ik vergeet het een beetje té vaak
Je weet van te voren ongeveer wat er moet gebeuren toch? Dan zou je een soort checklist kunnen maken en die aan de schuur of schutting of iets dergelijks hangen. En deze dan één voor één afwerken en pas door gaan met het volgende punt als de vorige een vinkje heeft..quote:
Ik zit op youtube "minuscule" te kijken, allemaal insecten animatiefilmpjes. Er zitten grappige filmpjes tussen
Wederom in de tuin bezig geweest, zolang ik maar een duidelijk doel voor ogen heb dan lukt het best wel. Vanmorgen samen met de buren de voortuin leeggemaakt, dat gaat dan best als een trein. Maar in de achtertuin moet ik teveel tegelijk bedenken of overzien ofzo en dan raak ik het overzicht kwijt en ga ik lopen mopperen...
Morgen weer verder, kijken of ik wat orde in de chaos kan scheppen (en neem dat scheppen maar letterlijk
Als je dan tussendoor iets ziet wat nog moet gebeuren maak je eerst hetgeen af waar je mee bezig bent, daarna als dat punt een vinkje heeft gekregen kan je t onderaan de checklist zetten.
Disclaimer: dit zou voor mij handig werken
Iedereen is anders natuurlijk 
Ik heb iets uitgeprint op papier, ben ik nu aan t uitknippen... Ik ben echt als de tering aan het mierenneuken als er nog een minuscuul wit randje aan zit waar ik langs heb geknipt. Godver
Ik vergeet het soms ook, en weet soms ook niet zeker of ik het al heb ingenomen of niet.quote:
Hoe denken jullie aan medicijnen die jullie in de ochtend moeten slikken? Ik vergeet het een beetje té vaak
De ene keer als ik twijfel neem ik het alsnog in, de ander keer niet. (Met Wellbutrin is een dubbele dosering niet erg.)
De melatonine wil ik normaal altijd tussen 20.00 en 21.00 innemen, maar vaak denk ik er pas tegen 23.30 aan.
Ik teken op de achterkant van het doosje altijd een tabel met alle dagen tot het doosje leeg is. Als ik er een neem dan kruis ik die dag af. Dan weet ik dus wel of ik ze genomen heb. Moet ik er nog wel altijd aan denkenquote:
[..]
Ik vergeet het soms ook, en weet soms ook niet zeker of ik het al heb ingenomen of niet.
De ene keer als ik twijfel neem ik het alsnog in, de ander keer niet. (Met Wellbutrin is een dubbele dosering niet erg.)
De melatonine wil ik normaal altijd tussen 20.00 en 21.00 innemen, maar vaak denk ik er pas tegen 23.30 aan.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 04-03-2014 00:56:15 ]
Ik heb een pictogram van de medicijnen op de spiegel in de badkamer geplakt.Dat hielp toen ik de medicijnen daar had liggen
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Medicatie: Ik stop ze elke week voor elke dag in een bakje. En dat bakje ligt 's morgens naast mn lenzen (want die moet ik toch in). Dan neem ik het mee naar beneden voor tussen de middag, als ik brood smeer dan zie ik het liggen (en vergeet ik het soms toch nog...). En voor 's avonds denk ik er wel aan. Vooral die tussen de middag is een ding wat ik vergeet.
Als je een mobiele telefoon hebt, zou je ook een alarm in kunnen stellen voor je medicatietijd.
Ik heb wel elke avond een herinnering in mn telefoon gezet voor bedtijd, want anders is de avond zomaar voorbij, terwijl ik mn nachtrust ook wel hard nodig heb. Helpt redelijk.
Als je een mobiele telefoon hebt, zou je ook een alarm in kunnen stellen voor je medicatietijd.
Ik heb wel elke avond een herinnering in mn telefoon gezet voor bedtijd, want anders is de avond zomaar voorbij, terwijl ik mn nachtrust ook wel hard nodig heb. Helpt redelijk.
Fake it till you make it...
Ik bewaar mn medicatie gewoon in een koekblik op tafel (dan heb ik meteen overzicht in hoeveel ik nog heb liggen) en onthoud hoe laat ik mn 1e pil heb ingenomen (moet om de 3 a 4 uur).
Voor mij werkt dat wel "goed genoeg"
Voor mij werkt dat wel "goed genoeg"
Mja, hier liggen ze naast t koffieapparaat, dan zie ik ze wel maar ik moet ze innemen na of tijdens mijn ontbijt.. Dan ben ik t allang weer vergeten 
Hey handig!quote:Op dinsdag 4 maart 2014 00:55 schreef d4v1d het volgende:
[..]
Ik teken op de achterkant van het doosje altijd een tabel met alle dagen tot het doosje leeg is. Als ik er een neem dan kruis ik die dag af. Dan weet ik dus wel of ik ze genomen heb. Moet ik er nog wel altijd aan denken
Meldt zich. In een traject waarbij wordt gedacht aan autisme, moet nog nader worden onderzocht maar kan niet op korte termijn door wachtlijsten. Voor mij vallen met die mogelijkheid wel puzzelstukjes op hun plaats. Wat ik me afvraag is het volgende; kan je empathie aanleren? Ik kan me absoluut niet in anderen verplaatsen, kan wel reageren op emoties die worden uitgesproken maar enkel op een praktische manier of, het onderwerp kapend, zeggend hoe ik me voel en hoe dat dan wel niet voor mij is. Erg egocentrisch, vind ik zelf en dat vind ik vervelend. In mijn relatie heeft mijn partner toch wel behoefte aan iemand die mee kan leven en ik kan dat dus niet. Hij weet overigens inmiddels wel dat ik het niet kan en dat het niet is dat ik niet wil.
Herkent iemand dit en heeft iemand tips?
Herkent iemand dit en heeft iemand tips?
L'Enfer, c'est les autres.
Zal eens kijken of ik mijn vrouw zover kan krijgen hier eens te reagerenquote:
Meldt zich. In een traject waarbij wordt gedacht aan autisme, moet nog nader worden onderzocht maar kan niet op korte termijn door wachtlijsten. Voor mij vallen met die mogelijkheid wel puzzelstukjes op hun plaats. Wat ik me afvraag is het volgende; kan je empathie aanleren? Ik kan me absoluut niet in anderen verplaatsen, kan wel reageren op emoties die worden uitgesproken maar enkel op een praktische manier of, het onderwerp kapend, zeggend hoe ik me voel en hoe dat dan wel niet voor mij is. Erg egocentrisch, vind ik zelf en dat vind ik vervelend. In mijn relatie heeft mijn partner toch wel behoefte aan iemand die mee kan leven en ik kan dat dus niet. Hij weet overigens inmiddels wel dat ik het niet kan en dat het niet is dat ik niet wil.
Herkent iemand dit en heeft iemand tips?
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Alvast mijn dankquote:
[..]
Zal eens kijken of ik mijn vrouw zover kan krijgen hier eens te reageren
L'Enfer, c'est les autres.
Ja, je kan het aanleren. Ik zou niet weten hoe ik het gedaan heb.quote:
Meldt zich. In een traject waarbij wordt gedacht aan autisme, moet nog nader worden onderzocht maar kan niet op korte termijn door wachtlijsten. Voor mij vallen met die mogelijkheid wel puzzelstukjes op hun plaats. Wat ik me afvraag is het volgende; kan je empathie aanleren? Ik kan me absoluut niet in anderen verplaatsen, kan wel reageren op emoties die worden uitgesproken maar enkel op een praktische manier of, het onderwerp kapend, zeggend hoe ik me voel en hoe dat dan wel niet voor mij is. Erg egocentrisch, vind ik zelf en dat vind ik vervelend. In mijn relatie heeft mijn partner toch wel behoefte aan iemand die mee kan leven en ik kan dat dus niet. Hij weet overigens inmiddels wel dat ik het niet kan en dat het niet is dat ik niet wil.
Herkent iemand dit en heeft iemand tips?
En om even vanuit mijn perspectief te reageren (wellicht komt ze per dm bij je terecht, ze had het nu druk).quote:
Meldt zich. In een traject waarbij wordt gedacht aan autisme, moet nog nader worden onderzocht maar kan niet op korte termijn door wachtlijsten. Voor mij vallen met die mogelijkheid wel puzzelstukjes op hun plaats. Wat ik me afvraag is het volgende; kan je empathie aanleren? Ik kan me absoluut niet in anderen verplaatsen, kan wel reageren op emoties die worden uitgesproken maar enkel op een praktische manier of, het onderwerp kapend, zeggend hoe ik me voel en hoe dat dan wel niet voor mij is. Erg egocentrisch, vind ik zelf en dat vind ik vervelend. In mijn relatie heeft mijn partner toch wel behoefte aan iemand die mee kan leven en ik kan dat dus niet. Hij weet overigens inmiddels wel dat ik het niet kan en dat het niet is dat ik niet wil.
Herkent iemand dit en heeft iemand tips?
Denk dat je het tot op zekere hoogte kunt leren, maar dan nog heb ik het idee dat het me moeite kost terwijl dat niet zou moeten; er zijn personen rondom me waarbij ik oprecht meeleef (althans voor mijn gevoel) maar mijn wederhelft wil me er ook nog wel eens aan herinneren dat er een knuffel verwacht wordt.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik leef ook wel mee in zekere zin. Het gaat me aan het hart of ik maak me zorgen. Maar me verplaatsen in een ander kan ik niet. Ik ga meteen in de praktische modus. Ik kan wel heel hard huilen om iemand die een partner te vroeg heeft verloren maar dan wederom vanuit mezelf; ik bedenk me dan hoe ik dat zou meemaken en dan word ik wel triest
Ik kan iets heel vervelend vinden voor iemand of leuk maar het blijft 'plat' zeg maar. Het is meer dat ik het dan woordelijk leuk of vervelend vind dan dat ik dat er echt bij voel.
In combinatie met mijn overgevoeligheid voor geluid, mensenmassa's en Einzelgänger zijn, vermoedelijk ook de reden van mijn arme sociale leven
Ik kan iets heel vervelend vinden voor iemand of leuk maar het blijft 'plat' zeg maar. Het is meer dat ik het dan woordelijk leuk of vervelend vind dan dat ik dat er echt bij voel.
In combinatie met mijn overgevoeligheid voor geluid, mensenmassa's en Einzelgänger zijn, vermoedelijk ook de reden van mijn arme sociale leven
L'Enfer, c'est les autres.
ik had het zelf kunnen schrijvenquote:
Ik leef ook wel mee in zekere zin. Het gaat me aan het hart of ik maak me zorgen. Maar me verplaatsen in een ander kan ik niet. Ik ga meteen in de praktische modus. Ik kan wel heel hard huilen om iemand die een partner te vroeg heeft verloren maar dan wederom vanuit mezelf; ik bedenk me dan hoe ik dat zou meemaken en dan word ik wel triest
Ik kan iets heel vervelend vinden voor iemand of leuk maar het blijft 'plat' zeg maar. Het is meer dat ik het dan woordelijk leuk of vervelend vind dan dat ik dat er echt bij voel.
In combinatie met mijn overgevoeligheid voor geluid, mensenmassa's en Einzelgänger zijn, vermoedelijk ook de reden van mijn arme sociale leven
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
En namens mijn vrouw:quote:
Ik leef ook wel mee in zekere zin. Het gaat me aan het hart of ik maak me zorgen. Maar me verplaatsen in een ander kan ik niet. Ik ga meteen in de praktische modus. Ik kan wel heel hard huilen om iemand die een partner te vroeg heeft verloren maar dan wederom vanuit mezelf; ik bedenk me dan hoe ik dat zou meemaken en dan word ik wel triest
Ik kan iets heel vervelend vinden voor iemand of leuk maar het blijft 'plat' zeg maar. Het is meer dat ik het dan woordelijk leuk of vervelend vind dan dat ik dat er echt bij voel.
In combinatie met mijn overgevoeligheid voor geluid, mensenmassa's en Einzelgänger zijn, vermoedelijk ook de reden van mijn arme sociale leven
Ik denk dat je empathie niet kunt leren. Dat je hoogstens bepaalde gedragingen je eigen kunt maken waardoor het anderen minder opvalt dat je ‘afwijkend’ reageert. Maar ik weet niet of dat genoeg is voor haar, want ik krijg het idee dat zij zichzelf ook anders zou willen voelen. En ik vraag me in deze discussie ook af wat het dan is empathie. Meeleven is toch juist dat je je verplaatst in iemands situatie en dan begrijpt hoe erg/leuk/spannend/enz het voor die ander is? En daaruit dan vervolgens een reactie geven. Die vorm van inleven lijkt wel aanwezig te zijn uit wat ze schrijft. Het is alleen voor de ander vreemd als er dan alleen een reactie komt van die eigen ervaring of beleving. Daar bedoel ik dat topic kapen mee. Als dat gebeurt, voelt het voor mij alsof mijn verhaal niet meer ter zake doet. Aan de andere kant is het weer niet vreemd om te reageren vanuit die eigen ervaring, maar dan wel weer op die andere persoon gericht: als jij in die situatie triest zou worden, kun je er waarschijnlijk vanuit gaan dat de andere persoon ook verdrietig is -> logisch om die andere persoon dan te troosten. En als je niet weet hoe die andere persoon zich voelt, kun je dat ook gewoon vragen – zeker bij iemand die weet dat je daar moeite mee hebt.
Ik weet niet wat het is dat de partner in dit geval mist, daar zou hij zelf misschien ook wel duidelijker in mogen zijn. Ik vind het zelf moeilijk dat mijn verhaal vaak mijn verhaal blijft. Ik heb behoefte aan vragen en nieuwsgierigheid; dan weet ik dat die ander heeft geluisterd en het belangrijk genoeg vindt om zich er in te verdiepen en mij beter proberen te begrijpen. Maar ja, hoe weet je welke vragen je dan moet stellen? Misschien is dat wel empathie; dat je dat aanvoelt/weet? Ik vind het ook wel moeilijk als ik én ergens mee zit en dat wil vertellen én dan ook nog aan moet geven wat ik van mijn partner verwacht op dat moment. Dat vergt zoveel energie dat ik soms ook denk ‘laat maar zitten’, maar dat is ook niet de oplossing…
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Helder. Ik geloof dat ik aardig kan maskeren dat ik op dat gebied niet aan de 'standaard' voldoe. Alleen mijn partner viel het na verloop van tijd natuurlijk wel op. Hij is weer veel gevoeliger wat dat betreft (hij heeft ADD, misschien dat dat de situatie nog wel lastiger maakt tussen ons, in die zin).
Ik begrijp zeker wel dat dingen verdrietig of leuk kunnen zijn voor een ander maar ik lijk er vervolgens niks mee te doen, dat is wellicht iets wat ik wel zou kunnen leren.
Ik heb vaak ook het idee dat er verwacht wordt dat ik er iets mee moet, terwijl dat misschien niet zo is. Misschien wil iemand een verhaal alleen kwijt. Ik luister, ik stel vrijwel geen vragen omdat ik niet weet hoe ik daar op in moet spelen. Ik kan me wel voorstellen dat dat vervelend is omdat dan inderdaad het verhaal een verhaal blijft.
Doorvragen lijkt dus een goede eerste stap te zijn; doorvragen over het verhaal zelf of hoe iemand zich erbij voelt. Ik ben benieuwd of dat iets op gaat leveren. Mijn dank!
Ik begrijp zeker wel dat dingen verdrietig of leuk kunnen zijn voor een ander maar ik lijk er vervolgens niks mee te doen, dat is wellicht iets wat ik wel zou kunnen leren.
Ik heb vaak ook het idee dat er verwacht wordt dat ik er iets mee moet, terwijl dat misschien niet zo is. Misschien wil iemand een verhaal alleen kwijt. Ik luister, ik stel vrijwel geen vragen omdat ik niet weet hoe ik daar op in moet spelen. Ik kan me wel voorstellen dat dat vervelend is omdat dan inderdaad het verhaal een verhaal blijft.
Doorvragen lijkt dus een goede eerste stap te zijn; doorvragen over het verhaal zelf of hoe iemand zich erbij voelt. Ik ben benieuwd of dat iets op gaat leveren. Mijn dank!
L'Enfer, c'est les autres.
Wat is empathie? Als dat het vermogen is om mensen aan te voelen, dan is het op zich wel te leren.
Ik kan "op zich" wel meevoelen met iemand die hetzelfde heeft doorgemaakt als ikzelf, maar tegelijkertijd raakt het me niet. Ik kan het van een afstandje bekijken en toch weten wat er in de ander z'n hoofd omgaat....en dat kun je dus leren.
Tuurlijk, het is een kunstje, maar leren kan je het wel en als je het eenmaal beheerst, denk ik dat het zelfs een voordeel kan zijn omdat ik het van 2 kanten tegelijkertijd kan bekijken...tot zover de theorie
Ik kan "op zich" wel meevoelen met iemand die hetzelfde heeft doorgemaakt als ikzelf, maar tegelijkertijd raakt het me niet. Ik kan het van een afstandje bekijken en toch weten wat er in de ander z'n hoofd omgaat....en dat kun je dus leren.
Tuurlijk, het is een kunstje, maar leren kan je het wel en als je het eenmaal beheerst, denk ik dat het zelfs een voordeel kan zijn omdat ik het van 2 kanten tegelijkertijd kan bekijken...tot zover de theorie
Nee het gaat verder dan aanvoelen, empathie is geraakt worden door beelden van hongerige kindjes in Afrika. Niet je verdrietig voelen omdat je ook wel eens honger hebt gehadquote:
Wat is empathie? Als dat het vermogen is om mensen aan te voelen, dan is het op zich wel te leren.
Ik kan "op zich" wel meevoelen met iemand die hetzelfde heeft doorgemaakt als ikzelf, maar tegelijkertijd raakt het me niet. Ik kan het van een afstandje bekijken en toch weten wat er in de ander z'n hoofd omgaat....en dat kun je dus leren.
Tuurlijk, het is een kunstje, maar leren kan je het wel en als je het eenmaal beheerst, denk ik dat het zelfs een voordeel kan zijn omdat ik het van 2 kanten tegelijkertijd kan bekijken...tot zover de theorie
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik denk dat het inderdaad is dat je kunt meevoelen met een ander, ongeacht of je zelf die situatie of emotie weleens hebt meegemaakt.
L'Enfer, c'est les autres.
Mwah, ik zei dan ook dat het -op zich- wel te leren was. Sowieso heb ik ook geprobeerd duidelijk te maken in mn uitleg dat dit dus meer een compenseer-techniek is...maar het is beter dan helemaal empathieloos te zijn. Dan maar gedeeltelijk!quote:
[..]
Nee het gaat verder dan aanvoelen, empathie is geraakt worden door beelden van hongerige kindjes in Afrika. Niet je verdrietig voelen omdat je ook wel eens honger hebt gehad
Ik heb het idee dat ik anderen wel aanvoel tot op zekere hoogte, maar ik kan er vervolgens niet zoveel mee. Ik ga dan over in de praktische modus.
Als mijn man verdrietig is bijvoorbeeld zal ik niet snel een arm om hem heen slaan, zelfs al weet ik dat hij dat wel fijn zou vinden of dat het "zo hoort". Ik ga dan vaak lopen ratelen, adviezen bedenken en dat soort dingen. Volgens mij niet waar iemand op dat moment op zit te wachten, maar goed...
Als mijn man verdrietig is bijvoorbeeld zal ik niet snel een arm om hem heen slaan, zelfs al weet ik dat hij dat wel fijn zou vinden of dat het "zo hoort". Ik ga dan vaak lopen ratelen, adviezen bedenken en dat soort dingen. Volgens mij niet waar iemand op dat moment op zit te wachten, maar goed...
Fake it till you make it...
Best wel herkenbaar. Soms (of vaak, alnaargelang of ik de persoon goed ken of niet) weet ik wel (ongeveer) -wat- die persoon voelt, maar ik heb meestal geen idee wat ik vervolgens het beste kan doen...quote:
Ik heb het idee dat ik anderen wel aanvoel tot op zekere hoogte, maar ik kan er vervolgens niet zoveel mee. Ik ga dan over in de praktische modus.
Als mijn man verdrietig is bijvoorbeeld zal ik niet snel een arm om hem heen slaan, zelfs al weet ik dat hij dat wel fijn zou vinden of dat het "zo hoort". Ik ga dan vaak lopen ratelen, adviezen bedenken en dat soort dingen. Volgens mij niet waar iemand op dat moment op zit te wachten, maar goed...
Klopt dit een beetje met jouw beeld, Nijna?
Ik heb het toch écht geleerd. En ik ben erin doorgeschoten, dus ik heb nu met alles en iedereen medelijden. Maar ik heb het wel geleerd.quote:
[..]
En namens mijn vrouw:
Ik denk dat je empathie niet kunt leren. Dat je hoogstens bepaalde gedragingen je eigen kunt maken waardoor het anderen minder opvalt dat je ‘afwijkend’ reageert. Maar ik weet niet of dat genoeg is voor haar, want ik krijg het idee dat zij zichzelf ook anders zou willen voelen. En ik vraag me in deze discussie ook af wat het dan is empathie. Meeleven is toch juist dat je je verplaatst in iemands situatie en dan begrijpt hoe erg/leuk/spannend/enz het voor die ander is? En daaruit dan vervolgens een reactie geven. Die vorm van inleven lijkt wel aanwezig te zijn uit wat ze schrijft. Het is alleen voor de ander vreemd als er dan alleen een reactie komt van die eigen ervaring of beleving. Daar bedoel ik dat topic kapen mee. Als dat gebeurt, voelt het voor mij alsof mijn verhaal niet meer ter zake doet. Aan de andere kant is het weer niet vreemd om te reageren vanuit die eigen ervaring, maar dan wel weer op die andere persoon gericht: als jij in die situatie triest zou worden, kun je er waarschijnlijk vanuit gaan dat de andere persoon ook verdrietig is -> logisch om die andere persoon dan te troosten. En als je niet weet hoe die andere persoon zich voelt, kun je dat ook gewoon vragen – zeker bij iemand die weet dat je daar moeite mee hebt.
Ik weet niet wat het is dat de partner in dit geval mist, daar zou hij zelf misschien ook wel duidelijker in mogen zijn. Ik vind het zelf moeilijk dat mijn verhaal vaak mijn verhaal blijft. Ik heb behoefte aan vragen en nieuwsgierigheid; dan weet ik dat die ander heeft geluisterd en het belangrijk genoeg vindt om zich er in te verdiepen en mij beter proberen te begrijpen. Maar ja, hoe weet je welke vragen je dan moet stellen? Misschien is dat wel empathie; dat je dat aanvoelt/weet? Ik vind het ook wel moeilijk als ik én ergens mee zit en dat wil vertellen én dan ook nog aan moet geven wat ik van mijn partner verwacht op dat moment. Dat vergt zoveel energie dat ik soms ook denk ‘laat maar zitten’, maar dat is ook niet de oplossing…
Empathie behelst heel wat meer dan alleen medelijden natuurlijk. En je kunt best het idee hebben dat je het geleerd hebt, het gaat erom hoe de andere partij het ervaartquote:
[..]
Ik heb het toch écht geleerd. En ik ben erin doorgeschoten, dus ik heb nu met alles en iedereen medelijden. Maar ik heb het wel geleerd.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik zeg niet dat ik het geleerd heb als ik het niet aan anderen heb gevraagdquote:
[..]
Empathie behelst heel wat meer dan alleen medelijden natuurlijk. En je kunt best het idee hebben dat je het geleerd hebt, het gaat erom hoe de andere partij het ervaart
Ja geen idee, ik heb het idee dat ik je user-id voor het eerst zie en heb geen idee wie je in het echt bent natuurlijk ;-)quote:
[..]
Ik zeg niet dat ik het geleerd heb als ik het niet aan anderen heb gevraagd
Ikzelf ben nog steeds van mening dat empathie niet te leren valt, heb sinds gisteravond nog wat artikelen gelezen erover maar het blijft (op mijn persoonlijk) overkomen als een trucje. Dit bijv.: http://www.psychologiemag(...)athisch-kan-zijn.htm
De kernpunten eruit:
• Je laat de ander uitspreken, zonder hem op te jagen of te onderbreken.
• Je kijkt de spreker aan, knikt en ‘humt’.
• Je verdiept jullie gespreksvoering, je vraagt door als jou iets niet duidelijk is, je laat zien dat je geïnteresseerd bent, dat je méér wilt weten.
• Je geeft een gevoelsreflectie*, een samenvatting van zijn verhaal, van die punten die volgens jou voor de spreker van belang zijn.
• Je hebt oog voor zowel de verbale als de non-verbale communicatieboodschappen. Je concentreert je niet alleen op de inhoud en de grote lijnen maar je let ook op diens lichaamstaal, op de emotionele signalen die de ander afgeeft.
Heb maar dikgedrukt even mijn specifieke probleempunten aangegeven;
uitspreken? Niet altijd even makkelijk, vaak wil ik ergens snel op inhaken en het gesprek kapen
aankijken? Moet al heel bewust, vaak zelfs zo bewust dat ik het gesprek mis.
laten zien dat ik geïnteresseerd ben? als het onderwerp me niet boeit kan ik echt niet doen alsof, verhalen over de scheiding van mijn collega, de honkbaltraining van de zoon van een ander.. /care
Het totaal plaatje om echt oprecht geïnteresseerd te zijn (niet alleen te doen alsof) lijkt mij gewoon niet te doen om aan te leren. Your mileage may vary though.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Dat klinkt inderdaad wel bekendquote:
[..]
Best wel herkenbaar. Soms (of vaak, alnaargelang of ik de persoon goed ken of niet) weet ik wel (ongeveer) -wat- die persoon voelt, maar ik heb meestal geen idee wat ik vervolgens het beste kan doen...
Klopt dit een beetje met jouw beeld, Nijna?
.
Fake it till you make it...
Veel van die kernpunten in hoe je met een ander hoort te communiceren heb ik met grote problemen en vaak met grote tegenzin door de loop der jaren heen geleerd. Vaak werd het me keihard opgedrongen door leidinggevenden, wat uiteraard wel begrijpelijk is als collega's problemen met je communicatie hebben.
1 ding wat ik echter absoluut vertik is een samenvatting maken van het verhaal van de ander. Ik heb ooit een keer bij een telefonische helpdesk gewerkt waar we dat ook elke keer moesten doen. Ik vond het zo vreselijk onnatuurlijk overkomen, en zelfs beledigend tegenover de ander: alsof hij/zij zo onduidelijk was dat ik voor de zekerheid een samenvatting terug moest koppelen om er zeker van te zijn dat ik het goed begrepen had.
Feitelijk klopte het ook wel dat je het zo verifieert, maar een aantal klanten vatten het daadwerkelijk ook als een belediging op; precies zoals ik het zelf ook voelde. (De naam van de klant minimaal 3x in een gesprek opnoemen vond ik ook debiel, en een aantal klanten werden daar ook boos over als je dat deed.)
Later, als ik zelf helpdesks moest bellen, hoorde ik deze punten ook altijd gebruikt worden door de ander, en dat wekte bij mij ook weer ergernissen op.
Buiten helpdeskwerk om, in het dagelijks leven, heb ik er ook gewoon een schurfthekel aan; om het zelf te doen, maar ook als een ander het doet bij mij.
1 ding wat ik echter absoluut vertik is een samenvatting maken van het verhaal van de ander. Ik heb ooit een keer bij een telefonische helpdesk gewerkt waar we dat ook elke keer moesten doen. Ik vond het zo vreselijk onnatuurlijk overkomen, en zelfs beledigend tegenover de ander: alsof hij/zij zo onduidelijk was dat ik voor de zekerheid een samenvatting terug moest koppelen om er zeker van te zijn dat ik het goed begrepen had.
Feitelijk klopte het ook wel dat je het zo verifieert, maar een aantal klanten vatten het daadwerkelijk ook als een belediging op; precies zoals ik het zelf ook voelde. (De naam van de klant minimaal 3x in een gesprek opnoemen vond ik ook debiel, en een aantal klanten werden daar ook boos over als je dat deed.)
Later, als ik zelf helpdesks moest bellen, hoorde ik deze punten ook altijd gebruikt worden door de ander, en dat wekte bij mij ook weer ergernissen op.
Buiten helpdeskwerk om, in het dagelijks leven, heb ik er ook gewoon een schurfthekel aan; om het zelf te doen, maar ook als een ander het doet bij mij.
Precies mijn verhaal jaquote:Heb maar dikgedrukt even mijn specifieke probleempunten aangegeven;
uitspreken? Niet altijd even makkelijk, vaak wil ik ergens snel op inhaken en het gesprek kapen
aankijken? Moet al heel bewust, vaak zelfs zo bewust dat ik het gesprek mis.
laten zien dat ik geïnteresseerd ben? als het onderwerp me niet boeit kan ik echt niet doen alsof, verhalen over de scheiding van mijn collega, de honkbaltraining van de zoon van een ander.. /care
Het totaal plaatje om echt oprecht geïnteresseerd te zijn (niet alleen te doen alsof) lijkt mij gewoon niet te doen om aan te leren. Your mileage may vary though.
L'Enfer, c'est les autres.
Ik moest het doen bij een training op mijn vorige werk; interview met een collega die ik nog niet kende en daarna een samenvatting geven van haar verhaal. Het grappig daaraan was dat ik alleen het cijfermatige had onthouden. Dus ik somde haar leeftijd, arbeidsjaren, aantal kinderen / katten etc op terwijl zij van mij vooral vertelde over de hobbies etc.quote:
Veel van die kernpunten in hoe je met een ander hoort te communiceren heb ik met grote problemen en vaak met grote tegenzin door de loop der jaren heen geleerd. Vaak werd het me keihard opgedrongen door leidinggevenden, wat uiteraard wel begrijpelijk is als collega's problemen met je communicatie hebben.
1 ding wat ik echter absoluut vertik is een samenvatting maken van het verhaal van de ander. Ik heb ooit een keer bij een telefonische helpdesk gewerkt waar we dat ook elke keer moesten doen. Ik vond het zo vreselijk onnatuurlijk overkomen, en zelfs beledigend tegenover de ander: alsof hij/zij zo onduidelijk was dat ik voor de zekerheid een samenvatting terug moest koppelen om er zeker van te zijn dat ik het goed begrepen had.
Feitelijk klopte het ook wel dat je het zo verifieert, maar een aantal klanten vatten het daadwerkelijk ook als een belediging op; precies zoals ik het zelf ook voelde. (De naam van de klant minimaal 3x in een gesprek opnoemen vond ik ook debiel, en een aantal klanten werden daar ook boos over als je dat deed.)
Later, als ik zelf helpdesks moest bellen, hoorde ik deze punten ook altijd gebruikt worden door de ander, en dat wekte bij mij ook weer ergernissen op.
Buiten helpdeskwerk om, in het dagelijks leven, heb ik er ook gewoon een schurfthekel aan; om het zelf te doen, maar ook als een ander het doet bij mij.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
quote:
[..]
Ik moest het doen bij een training op mijn vorige werk; interview met een collega die ik nog niet kende en daarna een samenvatting geven van haar verhaal. Het grappig daaraan was dat ik alleen het cijfermatige had onthouden. Dus ik somde haar leeftijd, arbeidsjaren, aantal kinderen / katten etc op terwijl zij van mij vooral vertelde over de hobbies etc.
! Okee, klassiek voor autisme dus!
Ja precies, 'weet je ook de namen nog van de kinderen Mark?'quote:
'eh... nee?'
ik was haar naam zelfs al vergeten
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Namen en gezichten, daar ben ik ZO slecht in he!quote:
[..]
Ja precies, 'weet je ook de namen nog van de kinderen Mark?'
'eh... nee?'
ik was haar naam zelfs al vergeten
Vraag me bijvoorbeeld niet hoe mijn therapeuten er uit zien!
Okee 1 kale kerel kan ik me wel aardig voor de geest halen omdat hij meestal aan het woord is, maar van de vrouwelijke therapeute, de maatschappelijk werkster daar (met wie ik ook meerdere gesprekken heb gehad), en de psychiater (op het feit na dat hij heel erg groot is) kan ik me echt niet voor de geest halen hoe ze er uit zien. Als ik ze zie, herken ik ze vaak wel, maar dat is omdat ik ze dus vaker heb gezien.
Als ik iemand 1 of 2x heb gezien en diegene zou in een groep staan, heb je ZEER grote kans dat ik diegene er niet tussenuit kan plukken, zelfs als ik er een half uur geleden nog mee gepraat heb.
Same shit met namen.
schiet me een situatie met dansles (:') ) te binnen van 20+ jaar geleden, meisje vroeg me ten dans bij mijn voornaam.quote:
[..]
Namen en gezichten, daar ben ik ZO slecht in he!
Vraag me bijvoorbeeld niet hoe mijn therapeuten er uit zien!
Als ik ze zie, herken ik ze vaak wel, maar dat is omdat ik ze dus vaker heb gezien.
Als ik iemand 1 of 2x heb gezien en diegene zou in een groep staan, heb je ZEER grote kans dat ik diegene er niet tussenuit kan plukken, zelfs als ik er een half uur geleden nog mee gepraat heb.
Same shit met namen.
'sorry, maar waar ken je me van?'
'Ik zit al een half jaar bij je in de klas
'
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
quote:
[..]
schiet me een situatie met dansles (:') ) te binnen van 20+ jaar geleden, meisje vroeg me ten dans bij mijn voornaam.
'sorry, maar waar ken je me van?'
'Ik zit al een half jaar bij je in de klas
Ouch!Klasgenoten herkende ik nog wel, maar het duurde altijd vreselijk lang voordat ik de namen kende.
(Okee, en toen we keuzevakken kregen kon ik het natuurlijk wel helemaal vergeten.)
Ik lag niet echt goed in de klas (zacht uitgedrukt) dus ik deed ook geen enkele moeite om contact te leggen met mensen... en dit soort situaties hielpen ook niet echt mee.quote:
[..]
Klasgenoten herkende ik nog wel, maar het duurde altijd vreselijk lang voordat ik de namen kende.
(Okee, en toen we keuzevakken kregen kon ik het natuurlijk wel helemaal vergeten.)
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Oh same here hoor. Altijd gepest, in elkaar geslagen, buitengesloten enz.quote:
[..]
Ik lag niet echt goed in de klas (zacht uitgedrukt) dus ik deed ook geen enkele moeite om contact te leggen met mensen... en dit soort situaties hielpen ook niet echt mee.
*boks*quote:
[..]
Oh same here hoor. Altijd gepest, in elkaar geslagen, buitengesloten enz.
Was zo blij toen ik van school af was, dat was echt een verademing. 15 jaar vrijwel non-stop dat gezeik gehad, alhoewel het minder werd toen ik het gepest met excessief geweld te lijf ging. En dat terwijl ik nooit boos wordt.
Op het werk gelukkig nooit last van gehad, afgezien van wat flauwe plagerijtjes maar gelukkig werd mijn botte eerlijkheid gecombineerd met flauwe woordgrappen altijd wel gewaardeerd
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Hier ook ja, ik was raar dus dan krijg je dat, blijkbaar.
Ik ben niet denderend met mensen zien, iemand die ik ken kan op straat voor mijn neus met neonlampen staan te zwaaien maar ik loop dan gewoon door.
Ik heb wel een dingetje met acteurs en films. Hoe onbenullig de film ook is, ik weet er altijd een acteur in te herkennen en de naam of andere films waarin hij/zij heeft gespeeld op te dreunen.
Useless talent
Ik ben niet denderend met mensen zien, iemand die ik ken kan op straat voor mijn neus met neonlampen staan te zwaaien maar ik loop dan gewoon door.
Ik heb wel een dingetje met acteurs en films. Hoe onbenullig de film ook is, ik weet er altijd een acteur in te herkennen en de naam of andere films waarin hij/zij heeft gespeeld op te dreunen.
Useless talent
L'Enfer, c'est les autres.
Yup, same here, en dan zeggen ze dat geweld niks oplost!quote:
[..]
*boks*
Was zo blij toen ik van school af was, dat was echt een verademing. 15 jaar vrijwel non-stop dat gezeik gehad, alhoewel het minder werd toen ik het gepest met excessief geweld te lijf ging. En dat terwijl ik nooit boos wordt.
Op het werk gelukkig nooit last van gehad, afgezien van wat flauwe plagerijtjes maar gelukkig werd mijn botte eerlijkheid gecombineerd met flauwe woordgrappen altijd wel gewaardeerd
Het gekke is dat ik acteurs sneller herken dan actrices!quote:
Hier ook ja, ik was raar dus dan krijg je dat, blijkbaar.
Ik ben niet denderend met mensen zien, iemand die ik ken kan op straat voor mijn neus met neonlampen staan te zwaaien maar ik loop dan gewoon door.
Ik heb wel een dingetje met acteurs en films. Hoe onbenullig de film ook is, ik weet er altijd een acteur in te herkennen en de naam of andere films waarin hij/zij heeft gespeeld op te dreunen.
Useless talent
En nee: ik ben geen homo!
Hebben jullie trouwens ook overgevoeligheid voor geluid? Bij mij is het inmiddels zo erg dat ik thuis, als ik teksten voor studie moet lezen, gehoorbescherming draag. Schietkappen
En hoe doen jullie dat openbaar? Als ik in een winkel ben en er is veel geroezemoes of, god beware, er krijst een kind dan explodeer ik. Ik krijg een soort paniek/agressie-aanval, trek wit weg en moet die winkel uit...Vreselijk onhandig.
En hoe doen jullie dat openbaar? Als ik in een winkel ben en er is veel geroezemoes of, god beware, er krijst een kind dan explodeer ik. Ik krijg een soort paniek/agressie-aanval, trek wit weg en moet die winkel uit...Vreselijk onhandig.
L'Enfer, c'est les autres.
Als ik me wil concentreren lijdt alles af, daarbuiten valt het nog mee. Drukte in de stad vind ik sowieso al bloedirritant en daarom draag ik dan ook een koptelefoon met muziek (mits ik alleen ben). Wordt vooral agressief van mensen die in de weg lopen, niet zozeer van het geluid wat ze producerenquote:
Hebben jullie trouwens ook overgevoeligheid voor geluid? Bij mij is het inmiddels zo erg dat ik thuis, als ik teksten voor studie moet lezen, gehoorbescherming draag. Schietkappen
En hoe doen jullie dat openbaar? Als ik in een winkel ben en er is veel geroezemoes of, god beware, er krijst een kind dan explodeer ik. Ik krijg een soort paniek/agressie-aanval, trek wit weg en moet die winkel uit...Vreselijk onhandig.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ja geluid is met concentratie ook maar 1 van de problemen, helaas. Maar met gehoorbescherming gaat het redelijk. Ik kan ook niet tegen mensen die in de weg lopen of die me aanraken trouwens. Ik gruwel ervan als iemand in de rij bij de kassa tegen me aan komt, mensen staan altijd zo dicht op je. Ik snap dat echt niet, bah.
L'Enfer, c'est les autres.
Daar heb ik wel bovengemiddeld last van. Iets wat past bij onze stoornis.quote:
Hebben jullie trouwens ook overgevoeligheid voor geluid? Bij mij is het inmiddels zo erg dat ik thuis, als ik teksten voor studie moet lezen, gehoorbescherming draag. Schietkappen
En hoe doen jullie dat openbaar? Als ik in een winkel ben en er is veel geroezemoes of, god beware, er krijst een kind dan explodeer ik. Ik krijg een soort paniek/agressie-aanval, trek wit weg en moet die winkel uit...Vreselijk onhandig.
Thuis heb ik ook gehoorbescherming. Maar dat komt door de voetstappen van mijn buurvrouw. Dat mens heeft ook nog eens op dezelfde dag vrij als ik, nooit echt nooit eens op vakantie...... andere buurvrouw op 4 hoog heeft nergens last van. Kun je met een minimumloon en huurtoeslag nog best lekker leven.
In het openbaar heb ik geen gehoorbescherming.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Leuk voorbeeldje, de lokale markt. Iedereen die lekker langzaam voortschuifelt, en dan vlak voor je neus even stopt om bij een kraampje te kijken en als je erom heen wilt lopen kom je in de langzaam voortschuifelende stroom van de andere kant etc.quote:
Ik kan ook niet tegen mensen die in de weg lopen of die me aanraken trouwens. Ik gruwel ervan als iemand in de rij bij de kassa tegen me aan komt, mensen staan altijd zo dicht op je. Ik snap dat echt niet, bah.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
en dan ZO de neiging moeten onderdrukken om zo'n (meestal) bejaarde in zijn/haar nek te tikken en door te lopenquote:Op woensdag 5 maart 2014 13:49 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Leuk voorbeeldje, de lokale markt. Iedereen die lekker langzaam voortschuifelt, en dan vlak voor je neus even stopt om bij een kraampje te kijken en als je erom heen wilt lopen kom je in de langzaam voortschuifelende stroom van de andere kant etc.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik heb daar ook last van hoor, zonder autisme, het niet even omkijken, op de meest onlogische plaats uitgebreid met vage kennissen gaan praten, ineens stil gaan staan...quote:
[..]
Leuk voorbeeldje, de lokale markt. Iedereen die lekker langzaam voortschuifelt, en dan vlak voor je neus even stopt om bij een kraampje te kijken en als je erom heen wilt lopen kom je in de langzaam voortschuifelende stroom van de andere kant etc.
Ik kan ze schieten.
Echter is het sociaal net zo onaangepast als wat autisten vaak verweten wordt, dus die ironie geeft me dan weer plezier.
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Ik ben laatst jankend weggelopen van een cursus omdat er onder een video-presentatie een vreselijk fel, hoog, fluctuerend muziekje zat dat er keihard bij me in hakte. Diezelfde avond zat ik in de huisartsenpost, omdat ik verschijnselen had die leken op een TIA.quote:
Hebben jullie trouwens ook overgevoeligheid voor geluid? Bij mij is het inmiddels zo erg dat ik thuis, als ik teksten voor studie moet lezen, gehoorbescherming draag. Schietkappen
En hoe doen jullie dat openbaar? Als ik in een winkel ben en er is veel geroezemoes of, god beware, er krijst een kind dan explodeer ik. Ik krijg een soort paniek/agressie-aanval, trek wit weg en moet die winkel uit...Vreselijk onhandig.
Drukke winkels en krijsende kinderen enzo heb ik ook altijd heel slecht tegen gekund, of nog erger: drukke winkelstraten waarin je alleen maar schuifelend vooruit kunt komen door de drukte!
Dan schiet ik haast in paniek!
Aanraking kan ik ook best slecht tegen idd.quote:
Ja geluid is met concentratie ook maar 1 van de problemen, helaas. Maar met gehoorbescherming gaat het redelijk. Ik kan ook niet tegen mensen die in de weg lopen of die me aanraken trouwens. Ik gruwel ervan als iemand in de rij bij de kassa tegen me aan komt, mensen staan altijd zo dicht op je. Ik snap dat echt niet, bah.
Ik heb daar heel veel last van, vooral op regenachtige dagen (dan maken autobanden meer lawaai op het natte wegdek). Vrachtwagens, bladblazers en dat soort grut, dan houd ik altijd mn oren dichtquote:
Ja geluid is met concentratie ook maar 1 van de problemen, helaas. Maar met gehoorbescherming gaat het redelijk. Ik kan ook niet tegen mensen die in de weg lopen of die me aanraken trouwens. Ik gruwel ervan als iemand in de rij bij de kassa tegen me aan komt, mensen staan altijd zo dicht op je. Ik snap dat echt niet, bah.
Bij mij is het afhankelijk van wie me aanraakt en waarom (onbekenden liever niet zomaar).quote:
[..]
Aanraking kan ik ook best slecht tegen idd.
ik hou niet van geroep en luidruchtige geluiden en muziek.
en heb eigenlijk liever dat ik niemand aanraak. als iemand al dichter dan normaal komt beginnen mijn spider senses al te tinkelen.
heb eigenlijk niemand dat ik vertrouw die ik dicht genoeg laat komen
zelfs als mijn moeder een kus geeft geef ik het gewoon weg en word ik kwaad op haar dat ik daarom niet lief doe want ze profiteerd ervan.
en heb eigenlijk liever dat ik niemand aanraak. als iemand al dichter dan normaal komt beginnen mijn spider senses al te tinkelen.
heb eigenlijk niemand dat ik vertrouw die ik dicht genoeg laat komen
zelfs als mijn moeder een kus geeft geef ik het gewoon weg en word ik kwaad op haar dat ik daarom niet lief doe want ze profiteerd ervan.
Kan ik allemaal.quote:
[..]
Ja geen idee, ik heb het idee dat ik je user-id voor het eerst zie en heb geen idee wie je in het echt bent natuurlijk ;-)
Ikzelf ben nog steeds van mening dat empathie niet te leren valt, heb sinds gisteravond nog wat artikelen gelezen erover maar het blijft (op mijn persoonlijk) overkomen als een trucje. Dit bijv.: http://www.psychologiemag(...)athisch-kan-zijn.htm
De kernpunten eruit:
• Je laat de ander uitspreken, zonder hem op te jagen of te onderbreken.
• Je kijkt de spreker aan, knikt en ‘humt’.
• Je verdiept jullie gespreksvoering, je vraagt door als jou iets niet duidelijk is, je laat zien dat je geïnteresseerd bent, dat je méér wilt weten.
• Je geeft een gevoelsreflectie*, een samenvatting van zijn verhaal, van die punten die volgens jou voor de spreker van belang zijn.
• Je hebt oog voor zowel de verbale als de non-verbale communicatieboodschappen. Je concentreert je niet alleen op de inhoud en de grote lijnen maar je let ook op diens lichaamstaal, op de emotionele signalen die de ander afgeeft.
Heb maar dikgedrukt even mijn specifieke probleempunten aangegeven;
uitspreken? Niet altijd even makkelijk, vaak wil ik ergens snel op inhaken en het gesprek kapen
aankijken? Moet al heel bewust, vaak zelfs zo bewust dat ik het gesprek mis.
laten zien dat ik geïnteresseerd ben? als het onderwerp me niet boeit kan ik echt niet doen alsof, verhalen over de scheiding van mijn collega, de honkbaltraining van de zoon van een ander.. /care
Het totaal plaatje om echt oprecht geïnteresseerd te zijn (niet alleen te doen alsof) lijkt mij gewoon niet te doen om aan te leren. Your mileage may vary though.
Vet goed, ben trots op jequote:
en de wat minder botte/sarcastische variant;
Als iemand net heeft zitten vertellen waar hij allemaal moeite mee heeft getuigd het niet van veel empathie om er even tussendoor te melden dat *jij* er geen moeite mee hebt
Dit was ook mijn hele issue met die groepsessies.
[ Bericht 26% gewijzigd door Ceased2Be op 05-03-2014 18:28:27 ]
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Qua geluid enzo vormt dat nu ook een barrière voor me om weer te gaan fitnessen: ik raak vaak opgefokt door die standaard fitnessmuziek die er vaak hard op staat. (Of had ik dat al gezegd? )
Steeds repeterende bewegingen maken met die muziek met continu dezelfde beat (die nummers zijn speciaal voor de sportschool gemaakt of ze zijn uitgekozen omdat het ritme goed is om op te werken).
Ik stoor me er mateloos aan, en aangezien je toch steeds repeterende bewegingen doet heb je je aandacht er niet continu bij, dus ga ik wat denken/dagdromen. Dat pakt echt NOOIT goed uit als ik zo opgefokt ben door de muziek!
(Of had ik dat al gezegd? )Steeds repeterende bewegingen maken met die muziek met continu dezelfde beat (die nummers zijn speciaal voor de sportschool gemaakt of ze zijn uitgekozen omdat het ritme goed is om op te werken).
Ik stoor me er mateloos aan, en aangezien je toch steeds repeterende bewegingen doet heb je je aandacht er niet continu bij, dus ga ik wat denken/dagdromen. Dat pakt echt NOOIT goed uit als ik zo opgefokt ben door de muziek!
Haha oren dicht herken ik ja. Ik sta liever even voor gek dan dat ik volledig flip vanwege een plotseling hard geluid. Ik heb overigens wel aan sportschieten gedaan maarja, gehoorbescherming en zelf invloed uit kunnen oefenen op je schot scheelt een hoop.
Ook hou ik van punkmuziek, ook niet erg rustig. Maar als ik zelf invloed kan uitoefenen op geluid dan trek ik het prima. Staat per ongeluk de tv keihard als ie aangaat dan sla ik mijn handen voor mijn oren en kan dan echt in paniek/angst ineenkrimpen. Het geeft een heel akelig gevoel, gejaagd, agressief/angstig/gestressed...Dat idee.
Aanrakingen kan ik alleen tegen van mijn man, ouders en broertje. En bekenden kunnen wel dichtbij staan. Van andere mensen vind ik het vies en ik raak ook weer in paniek
Overigens praat ik hier wel mee maar de diagnose is dus nog niet gesteld bij me. Ik herken echter wel heel veel.
Ook hou ik van punkmuziek, ook niet erg rustig. Maar als ik zelf invloed kan uitoefenen op geluid dan trek ik het prima. Staat per ongeluk de tv keihard als ie aangaat dan sla ik mijn handen voor mijn oren en kan dan echt in paniek/angst ineenkrimpen. Het geeft een heel akelig gevoel, gejaagd, agressief/angstig/gestressed...Dat idee.
Aanrakingen kan ik alleen tegen van mijn man, ouders en broertje. En bekenden kunnen wel dichtbij staan. Van andere mensen vind ik het vies en ik raak ook weer in paniek
Overigens praat ik hier wel mee maar de diagnose is dus nog niet gesteld bij me. Ik herken echter wel heel veel.
L'Enfer, c'est les autres.
Ikzelf hou van (o.a. gothic) metal.quote:
Haha oren dicht herken ik ja. Ik sta liever even voor gek dan dat ik volledig flip vanwege een plotseling hard geluid. Ik heb overigens wel aan sportschieten gedaan maarja, gehoorbescherming en zelf invloed uit kunnen oefenen op je schot scheelt een hoop.
Ook hou ik van punkmuziek, ook niet erg rustig. Maar als ik zelf invloed kan uitoefenen op geluid dan trek ik het prima. Staat per ongeluk de tv keihard als ie aangaat dan sla ik mijn handen voor mijn oren en kan dan echt in paniek/angst ineenkrimpen. Het geeft een heel akelig gevoel, gejaagd, agressief/angstig/gestressed...Dat idee.
Aanrakingen kan ik alleen tegen van mijn man, ouders en broertje. En bekenden kunnen wel dichtbij staan. Van andere mensen vind ik het vies en ik raak ook weer in paniek
Overigens praat ik hier wel mee maar de diagnose is dus nog niet gesteld bij me. Ik herken echter wel heel veel.
Da's echter wel wat anders dan een drukke winkelstraat met jengelende kinderen of zo. Waar ik ook een gruwelijke hekel aan heb is het geluid van de stofzuiger!
Als ik ZELF aan het stofzuigen ben gaat het nog wel; dan heb ik het zelf onder controle, maar als iemand anders aan het stofzuigen is....
Als kind vond ik dat ook altijd zo vreselijk; mijn moeder was altijd thuis, maar stofzuigen moest altijd aan het eind van de middag gebeuren, als ik thuis was dus.
Oh praat me er niet van. Ik heb een buurvrouw die de hele dag stofzuigt...Die hoge pieptoon, afgrijselijk.
Het is soms wel zo erg dat ik weleens wens dat ik doof was. Wil ik natuurlijk niet echt maar jemig, wat een geluid moeten mensen altijd toch maken. En vooral kinderen. Vinden ze iets stom? Gillen. Vinden ze iets leuk? Gillen. Altijd gillen.
Het is soms wel zo erg dat ik weleens wens dat ik doof was. Wil ik natuurlijk niet echt maar jemig, wat een geluid moeten mensen altijd toch maken. En vooral kinderen. Vinden ze iets stom? Gillen. Vinden ze iets leuk? Gillen. Altijd gillen.
L'Enfer, c'est les autres.
Geluidsoverlast.. tja, ik zit er dus ff flink doorheen. Waar ik al bang voor was, aan had gegeven en voor had gewaarschuwd is nu waarheid aan het worden. Nu met dat mooie weer vanmiddag 21 spelende koters naast mijn huis incl. schreeuwen en tegen mijn muur voetballen etc.
En dat gaat dus elke dag zo, en op woensdagmiddag de hele middag en het weekend en in de vakanties = AAARGGHHH.. zomervakantie....
Maar de RIBW gaat ook ingrijpen want er is contact gelegd met woningbedrijf en ik ben benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren maar ik kan jullie vertellen dat ik dit iig bijzonder slecht trek en ik nu maar af zit te wachten wat voor maatregelen er getroffen gaan worden.
Vandaag zou ik ook gebeld worden door 1 van mijn begeleidsters maar dat is niet gebeurd, dus ik SMS morgen even dat ze mij moet bellen. Ik ben ook niet de enige met overlast van de spelende kinderen maar voor mij is het wel extra irritant.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-03-2014 21:32:50 ]
En dat gaat dus elke dag zo, en op woensdagmiddag de hele middag en het weekend en in de vakanties = AAARGGHHH.. zomervakantie....
Maar de RIBW gaat ook ingrijpen want er is contact gelegd met woningbedrijf en ik ben benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren maar ik kan jullie vertellen dat ik dit iig bijzonder slecht trek en ik nu maar af zit te wachten wat voor maatregelen er getroffen gaan worden.
Vandaag zou ik ook gebeld worden door 1 van mijn begeleidsters maar dat is niet gebeurd, dus ik SMS morgen even dat ze mij moet bellen. Ik ben ook niet de enige met overlast van de spelende kinderen maar voor mij is het wel extra irritant.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-03-2014 21:32:50 ]
Heftig yoki als je daar zoveel last van hebt. Met dit weer willen die kinderen wel buiten spelen met zn allen en dat gaat idd vaak met het nodige geluid. Fijn dat het RIBW ook gaat ingrijpen, want het buitenspeelweer komt er wel weer aan. Sterkte 
.
Dan heb ik toch mazzel dat er hier voor een grasveld met speeltuintje (eind van de straat) is, waar vooral gespeeld wordt.
Over het algemeen niet zo heel veel last van, behalve als de buren weg zijn en hun oudste zn vrienden over de vloer heeft. Maar gelukkig is dat niet wekelijks.
Vanavond ontzettend uit mn vel gesprongen, was al best een tijd geleden de laatste keer.
Er liep iets even helemaal niet zoals ik dat voor ogen had en ik werd me toch boos, dat ik maar even weg ben gelopen... inmiddels ben ik het wel weer aardig kwijt...
. Dan heb ik toch mazzel dat er hier voor een grasveld met speeltuintje (eind van de straat) is, waar vooral gespeeld wordt.
Over het algemeen niet zo heel veel last van, behalve als de buren weg zijn en hun oudste zn vrienden over de vloer heeft. Maar gelukkig is dat niet wekelijks.
Vanavond ontzettend uit mn vel gesprongen, was al best een tijd geleden de laatste keer.
Er liep iets even helemaal niet zoals ik dat voor ogen had en ik werd me toch boos, dat ik maar even weg ben gelopen... inmiddels ben ik het wel weer aardig kwijt...
Fake it till you make it...
Ik vroeg me eerder vanavond af of ik al melatonine had ingenomen. Volgens mij weet ik inmiddels het antwoord wel!
Alsnog maar ingenomen, biertje er bij en als ik over een uur nog klaarwakker ben, dan nog maar een Oxazepam er bij! *Stuiter!*
Alsnog maar ingenomen, biertje er bij en als ik over een uur nog klaarwakker ben, dan nog maar een Oxazepam er bij! *Stuiter!*
Nog wakker?quote:
[ afbeelding ] Ik vroeg me eerder vanavond af of ik al melatonine had ingenomen. [ afbeelding ] Volgens mij weet ik inmiddels het antwoord wel! [ afbeelding ]
Alsnog maar ingenomen, biertje er bij en als ik over een uur nog klaarwakker ben, dan nog maar een Oxazepam er bij! [ afbeelding ] *Stuiter!*
Children of the night. What music they make.
quote:
[ afbeelding ] Ik vroeg me eerder vanavond af of ik al melatonine had ingenomen. [ afbeelding ] Volgens mij weet ik inmiddels het antwoord wel! [ afbeelding ]
Alsnog maar ingenomen, biertje er bij en als ik over een uur nog klaarwakker ben, dan nog maar een Oxazepam er bij! [ afbeelding ] *Stuiter!*
ik ben ook nog wakker maar ik moet zo wel in bed kruipen want zo komt de nachtverpleging nog eens toeren en anders krijg ik weer een preek dat ik nog wakker ben.quote:
maar dan ga ik wel strip lezen op tablet en als ze komt vlug dichtklappen. echte badass dat ik ben
[ Bericht 12% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2014 03:02:57 ]
Namen.quote:
[..]
Ja precies, 'weet je ook de namen nog van de kinderen Mark?'
'eh... nee?'
ik was haar naam zelfs al vergeten
mijn god. Bij mn supermarkt baantje ken ik alleen een paar namen van 3 fulltimers, de schoonmaakster, de teamleiders + management en een stuk of 10 collega's .. echt ook gewoon heel akward als je je collega iets wil vragen maar zn naam niet weet.. en dus wel zn aandacht moet hebben We dragen wel allemaal zo'n leuk naamkaartje maar mijn ogen zijn naar de tering
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2014 03:07:04 ]
Thnxs. Het is ook niet dat ik een hekel aan kinderen heb, heb zelfs al wat grappige gesprekjes met enkele gehad, maar mijn rust wordt gewoon echt ernstig verstoord en als ik bijvoorbeeld iets aan de muur zou hangen dan donderd het er geheid van af.quote:
Heftig yoki als je daar zoveel last van hebt. Met dit weer willen die kinderen wel buiten spelen met zn allen en dat gaat idd vaak met het nodige geluid. Fijn dat het RIBW ook gaat ingrijpen, want het buitenspeelweer komt er wel weer aan. Sterkte
Het zijn ook erg gehorige woningen, dus is gewoon niet handig en prettig en een verkeerde inschatting van het woningbedrijf geweest om mij hier te plaatsen, of andersom het speelveldje.
Maar de eerste stap is gezet, gelukkig helpt het RIBW hierbij want het woningbedrijf is bang voor mij
Ik ben dan ook woedend op ze maar dat terzijde, die relatie is gewoon verstoord. Ik ga nu doornstruiken langs mij muur krijgen en de overlast is bekend (ik ben dus echt niet de enige) en nu het mooie weer er aankomt gaat er meer gehandhaafd worden. Wat dat inhoud weet ik niet maar er wordt iig naar de klachten geluisterd Ook beginnen ze eind deze maand een stukje verderop met een nieuw speelterrein voor de buurtkinderen, maar daarvoor moeten de kinderen die naast mijn huis spelen wel een drukke weg voor oversteken, dus ik weet niet of dat iets gaat betekenen.
Wat rot dat ze dan uitgerekend zoveel lawaai maken bij jou zeg.
Hier gelukkig niet veel spelende kinderen, hiernaast alleen vaak een kind wat alleen maar kan gillen. In de zomer in de tuin zitten kan ik dus vergeten als dat kind buiten is. Ze begrijpen gewoon niet wat voor impact dat op mij heeft en zelf zijn ze selectief doof geloof ik.
Wel fijn dat het RIBW helpt en hopelijk gaat dat speelterrein ook schelen.
Sowieso, tegen muren ballen moeten ze echt verbieden.
Hier gelukkig niet veel spelende kinderen, hiernaast alleen vaak een kind wat alleen maar kan gillen. In de zomer in de tuin zitten kan ik dus vergeten als dat kind buiten is. Ze begrijpen gewoon niet wat voor impact dat op mij heeft en zelf zijn ze selectief doof geloof ik.
Wel fijn dat het RIBW helpt en hopelijk gaat dat speelterrein ook schelen.
Sowieso, tegen muren ballen moeten ze echt verbieden.
L'Enfer, c'est les autres.
Het is vooral die overvloed aan geluiden en het geluidsniveau. Schreeuwen/joelen van meerder kinderen tegelijk, het gebonk van de bal, rollen van skates/stepjes dat zorgt voor zoveel audiotieve prikkels dat ik keihard in een sensory overload raak.quote:
Wat rot dat ze dan uitgerekend zoveel lawaai maken bij jou zeg.
Hier gelukkig niet veel spelende kinderen, hiernaast alleen vaak een kind wat alleen maar kan gillen. In de zomer in de tuin zitten kan ik dus vergeten als dat kind buiten is. Ze begrijpen gewoon niet wat voor impact dat op mij heeft en zelf zijn ze selectief doof geloof ik.
Wel fijn dat het RIBW helpt en hopelijk gaat dat speelterrein ook schelen.
Sowieso, tegen muren ballen moeten ze echt verbieden.
Fijn dat je je gehoord voelt Yoki! Dat het maar gauw weer wat rustiger mag zijn daar.
Redboyke, nog wat kunnen lezen of heb je ook nog wel geslapen?
Redboyke, nog wat kunnen lezen of heb je ook nog wel geslapen?
Fake it till you make it...
Mwach, onderscheid man/vrouw speelt ook wel meequote:
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Meisje in mijn middenbouw basisschool kreeg een taalwerkje (Montessori school):quote:
Maak een zin met het gegeven woord.
Gegeven woord: Deventer.
Gemaakte zin: Om zeven uur was de vent er.
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Fucking hell, ik sta weer eens te stuiteren.Gezeik met mijn hypotheek, dingen die geregeld zouden zijn, zijn niet geregeld. Dingen die automatisch moesten gebeuren, zijn nooit gebeurd en hopelijk kan het nog met terugwerkende kracht.
Zorgt wel weer voor extra rekenwerk, stopzetten van huidige automatische boekingen en het beginnen met nieuwe op basis van de berekening, natuurlijk weer na de nodige telefoontjes en waarschijnlijk ook weer nieuw papierwerk.
GOD! VER! DOMME!!!! Ik kan echt niet tegen administratie, regelwerk en onduidelijkheden!!!
Mijn begeleidster heeft er tot eind volgende maand geen uren voor, dus het komt allemaal op mij neer!
Mijn hart gaat echt tekeer als een idioot! Ik kan dit gewoon niet aan!
Ik heb vannacht al een Oxazepam genomen om te kunnen slapen. Nu nog eentje nemen tegen de spanningen nu heb ik weinig zin in omdat ik geen gewenning wil maar.....ah fuck it! Uitzonderingssituatie!
Heb je iemand in je omgeving die kan helpen?
Het is dat ik mevrouw Chaos ben met administratie anders had ik je wel hulp geboden. Maar ik help je vermoedelijk helemaal de afgrond in
Ik had een presentatie. In overleg met de groep had ik al het kortste stuk maar dat soort dingen kosten me dusdanig veel energie dat ik nu op ben. Mijn hele lijf doet pijn, kijk scheel van de ontlading van stress en ik kan zo 2 dagen slapen geloof ik
Het is dat ik mevrouw Chaos ben met administratie anders had ik je wel hulp geboden. Maar ik help je vermoedelijk helemaal de afgrond in
Ik had een presentatie. In overleg met de groep had ik al het kortste stuk maar dat soort dingen kosten me dusdanig veel energie dat ik nu op ben. Mijn hele lijf doet pijn, kijk scheel van de ontlading van stress en ik kan zo 2 dagen slapen geloof ik
L'Enfer, c'est les autres.
Lief dat je het zou doen!quote:
Heb je iemand in je omgeving die kan helpen?
Het is dat ik mevrouw Chaos ben met administratie anders had ik je wel hulp geboden. Maar ik help je vermoedelijk helemaal de afgrond in
Ik had een presentatie. In overleg met de groep had ik al het kortste stuk maar dat soort dingen kosten me dusdanig veel energie dat ik nu op ben. Mijn hele lijf doet pijn, kijk scheel van de ontlading van stress en ik kan zo 2 dagen slapen geloof ik
Nee, niemand kan me helpen. Wel een paar vrienden op Fok! en mijn broer, maar die wonen ver weg. (Daarbij vraag ik mijn broer niet graag om hulp.)
En begrijpelijk @ je reactie op die presentatie.
Ik wil je wel helpen (serieus) woon wel in Venlo.quote:
Gezeik met mijn hypotheek, dingen die geregeld zouden zijn, zijn niet geregeld. Dingen die automatisch moesten gebeuren, zijn nooit gebeurd en hopelijk kan het nog met terugwerkende kracht.
Zorgt wel weer voor extra rekenwerk, stopzetten van huidige automatische boekingen en het beginnen met nieuwe op basis van de berekening, natuurlijk weer na de nodige telefoontjes en waarschijnlijk ook weer nieuw papierwerk.
GOD! VER! DOMME!!!! Ik kan echt niet tegen administratie, regelwerk en onduidelijkheden!!!
Mijn begeleidster heeft er tot eind volgende maand geen uren voor, dus het komt allemaal op mij neer!
Mijn hart gaat echt tekeer als een idioot! Ik kan dit gewoon niet aan!
Ik heb vannacht al een Oxazepam genomen om te kunnen slapen. Nu nog eentje nemen tegen de spanningen nu heb ik weinig zin in omdat ik geen gewenning wil maar.....ah fuck it! Uitzonderingssituatie!
Hallon!
Heh tof!quote:
[..]
Ik wil je wel helpen (serieus) woon wel in Venlo.
Thx!Maar ik woon tegen de Duitse grens in Gelderland, dus dat schiet niet echt op!
Mja ik kan als ik wat tijd heb misschien eens langskomen. Maar ja ik moet ook werken enzo.quote:
[..]
Heh tof!
Maar ik woon tegen de Duitse grens in Gelderland, dus dat schiet niet echt op!
Hallon!
