Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #3

Kiest een kind trouwens niet zijn eigen middelbare school?

Oh sorry miss ik had niet gezien dat hij zo goed als dicht was.

En op jou vraag, geen idee dus. Ik weet dat 1 van de juffrouwen er bij yaro over sprak toen hij er net zat. Heeft zelf een hoofbegaafde zoon. Maar ik weet het niet hoor.

Yaro loopt verbaal en wb voor schijnt (mijn eerste dus ik blijft vergelijken lastig vinden). Maar om nou gelijk te spreken van een slimmer kind vind ik lastig hoor.
dat zal evt straks wel op de basisschool blijken.

Miss_sly: het is Engels, maar geeft wel een idee

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 13:08 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Nou ja, dat dus. Ik heb er maar één, dus vergelijken is er helemaal niet bij en dat wil ik ook helemaal niet. Ik vind haar geweldig en alles wat ze leert ook. En soms lees of hoor ik dingen van andere kindjes waarvan ik denk "dat kan ze ook, dat is toch niet bijzonder", maar misschien zijn sommige dingen dat wel?
Ik wil helemaal geen stickertjes plakken, hoor, integendeel, maar ik wil ook niet dat ze te weinig uitdaging tegenkomt en dus niet leert leren/ontwikkelen.

ik denk dat, dat wel mee valt. Ik test hier ook niet express dingen uit ofzo. Maar volg Yaro daar in. Laatst was hij een brief aan het "schrijven" naar papa. Dus vraag ik zal ik je laten zien hoe je papa schrijft en dat doet hij dan ineens. Vervolgens zit zijn perfectionisme dan in de weg. Wat ik als een groter "probleem" ervaar. Of zegt hij ineens uit zichzelf 100 is 1 0 0. En herkent hij ook ineens cijfers tussen de 20-100, dan ben ik echt verbaasd. Maar cijfers en lettere spreken hem aan. Net zoals merken toen hij 1,5 was en nu ook vlaggen en plaatsen/landen. Ik probeer hem daar in te volgen.
Het enige nadeel is dat ik hem soms overschat door zijn grote woordenschat en begrip. Hij is nog maar 3,5.

Daarom ben ik wb uitdaging wel blij met zijn basisschool. Die werken met niveau's waarbij de uitdaging is een niveau hoger te komen. Dus je kan best op verschillende onderdelen op verschillende niveaus zitten maar toch geprikkeld raken. En ook in 1 klas dus verschillende niveaus.

En verder zie/hoor ik het wel. Hij is gewoon zichzelf met eigen gebruiksaanwijzing. En hoeft er van mij geen stempel op.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 13:32 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Nee, dat zeg ik, een stempel hoeft van mij ook niet. Ik heb het zelf als heel vervelend ervaren dat ik met twee vingers in mijn neus door de basisschool heen ben gelopen en vervolgens niet heb leren leren en dus op achtereenvolgens Havo, gymnasium en atheneum geen idee had hoe ik er iets voor moest doen.

Gelukkig is dat tegenwoordig natuurlijk heel anders op scholen. S zit in een combigroep 1/2 en doet zo nu en dan als ze zin heeft werkjes mee van groep 2. Maar ze speelt ook nog graag in de bouwhoek en de huishoek en daar is ook ruimte voor. Zolang de ruimte voor uitdaging er is, vind ik het verder prima, als zij er zich goed bij voelt

volgens mij staan we er hetzelfde in. En Yaro houdt gelukkig ook van lekker spelen.

Dank YPPY, geeft inderdaad wel een beetje een idee.

volgens mij staan we er hetzelfde in. Yaro houdt gelukkig ook van lekker spelen.

ik herken het trouwens niet bij mijzelf. Ik heb altijd heel hard moeten leren om uiteindelijk HBO te moeten halen. Universiteit was geen optie, te weinig praktijk. Maar ik was wel heel leergierig.

Bij Arwen was het al van dreumes af aan dat ze dingen heel vlot deed, en met haar 2 las ze nummerborden achterop de fiets.
We merkten op dat ze enorm zoch naar uitdaging en ik heb haar daar in gevolgd door haar die uitdaging te geven aangepast naar haar niveau en door wanneer ze in verveling raakte dat weer aangepast zodat ze weer uitdaging had. Daar vaarde ze goed op.
Op de oude school zijn er door school ( met name 1 juf oude stempel) dingen niet gelopen zoals hoorde en door de situatie ook verkeerde keuzes gemaakt.
Toen wij hierheen verhuisden bloeide ze op.
Ze las al wel zelf thuis ( autodidact) en schreef briefjes maar hier kwam ze vanuit groep 2 in een groep 4 equivalent. Ze bloeide op en ondanks veel ziek door medische redenen is ze met een 54% aanwezigheid in een schooljaar van net leren schrijven naar perfect grammatisch en foutloos Engels.
Ze werken hier met kleuren qus niveau en na 3 maanden zat ze in groep rood ( hoogste niveau hier) en was ze avi klaar.
Ze had de perfecte juf voor haar. En school was alles.

Dit jaar heeft ze een nieuwe en beginnende juf , en merkten wij ( omgeving) dat ze zich steeds vervelender ging gedragen en bij navraag waarom kwam er uit dat ze zich verveelde.. Heb haar gevraagd waarom ze dat niet tegen juf zegt, maar ze wl juf geen verdriet doen.. en daarbij ook lichtelijk aan het prepuberen
Dus ben zelf maar weer extra gaan uitdagen en ze krijgt nu extra huiswerk opdrachten die niveau technisch tegen groep 6 gaan en ze geniet er zo van.
Echter wil de school niet aan andere uitdaging op school zelf meewerken ivm schoolinpsectie

Ze gaat sowieso van school veranderen, maar ja wachtlijst, waar ze meer mogelijkheden voor haar zullen hebben. De school zelf is met het nieuwe hoofd echt aan het zinken.
Wanneer een onderwijsassistente je zegt in vertrouwen dat het rapport van Arwen ( en nog aantal anderen omlaag geschroefd is , om straks weer alles op uitstekend te zetten zodat de school bij de volgende inspectie haar targets haalt geeft wat te kennen.
Ik vond het al vreemd . En niet omdat ik niet net zo trots ben , maar omdat je simpelweg niet in alle vakken op rood zit en dan een zelfde beoordeling krijgen van een kind dat twee niveaus lager zit.

Verder of daar een label aan vast zit boeit me niet , maar ze heeft wel een boven gemiddelde intelligentie lijkt me gezien ze en in een andere taal, en een klas over slaan zich zo vlot tot een plus niveau heeft opgewerkt. En dat is niet omdat ik dat perse wil, maar ik wel haar in hoe ze is moet erkennen. Ik ben trots op haar ongeacht want ze is mijn Arwen

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 13:32 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Nee, dat zeg ik, een stempel hoeft van mij ook niet. Ik heb het zelf als heel vervelend ervaren dat ik met twee vingers in mijn neus door de basisschool heen ben gelopen en vervolgens niet heb leren leren en dus op achtereenvolgens Havo, gymnasium en atheneum geen idee had hoe ik er iets voor moest doen.

Herkenning , daarom biedt ik Arwen wel die uitdaging aan en trek ik juf aan haar jas. \
Het maakt mijn kind gelukkiger en ook hoop ik dat het later niet dezelfde euvel geeft die ik zelf heb ervaren en ze diezelfde gedachten dan krijgt dat ze dom is en niet goed genoeg omdat ze verkeerde begeleding kreeg.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 14:07 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dit is wat mij betreft simpelweg de kern: ik kijk met ver- en bewondering naar alles wat ze kan, leert, doet. Ik heb geen idee of ze daarin sneller, gelijk of langzamer is en in principe boeit me dat ook werkelijk voor geen meter. Want wat is het geweldig, de ontwikkeling van je kind
Maar ik wil haar niet tekort doen, dus niet ten onrechte denken dat ze niet meer uitdaging kan gebruiken, of de andere kant, dat ze niet meer hulp kan gebruiken. Ik wil haar bieden wat ze nodig heeft, in alle opzichten, maar ik vind het heel moeilijk om te bepalen wat dat is.

Ja bijvoorbeeld zwemmen is bij haar geen zelfsprekendheid, ze heeft nogal controle nodig en na 3 jaar zwemles! kan ze dan nu zwemmen tien meter zonder hulp , nou dan sta ik te sniffen want ik vind het zo knap van haar . Terwijl het in zijn algemeenheid niets bijzonder is , is het dat voor haar wel. Dan gloei ik van trots.
Maar ook voor de zoveelste foutloze spellingtoets want dat is ook iets wat ik geleerd heb, ongeacht of iets makkelijk of moeilijk is dan ben ik trots en laatik haar weten dat ik het zo fijn voor haar vind. Want die fouten zijn bij mij wel gemaak. Want bij mij was het een vanzelfsprekendheid dat ik wel minimaal een 8 haalde en dus was het niet bijzonder. De 8 van zus was dat wel , omdat het voor haar niet zo vanzelfsprekend was.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 11:40 schreef miss_sly het volgende:
Goed, mijn vraag waarmee ik het topic sloot: wanneer is een kind nou meer dan iets slimmer dan gemiddeld?

Ik heb daar laatst een leuk artikel over gelezen, ging over de typische dingen die HB kinderen zeiden, waar aan je kunt zien dat het wel ff wat serieuzer is dan ' gewoon' slim.

Even zoeken hoor..

Edit: Gevonden!
http://mens-en-samenlevin(...)d-kind-bent-als.html

Wat is er vervelend aan hoogbegaafdheid?

Ik sta er vanzelfsprekend zo in, maar ik weet vanuit mijn werkveld dat het helaas niet zo is. Maar ik ben ook trots op mijn kinderen zoals ze zijn. En zal het ook aangrijpen om het tegen ze te zeggen. Hoe groot of klein ook.

Onze oudste dochter ligt qua taal enorm voor. Op het moment dat ze door had hoe ze moest lezen ging ze als een speer. Het enige wat wij deden was zorgen dat er genoeg te lezen was en daar maakte ze gebruik van (en nog steeds).
Ze kreeg al snel extra taakjes, maar dat gaf nog niet genoeg uitdaging. Wel een superjuf die het signaleert en er iets mee doet. Ze is nu bezig met een plannetje. Wilde ook kijken waar ze nu zit qua niveau. Want het was toch wel de bedoeling dat ze zou leren leren.
Helemaal mee eens, zelf niet echt geleerd namelijk...

Ik heb laatst een of ander appje met engelse woordjes op de tablet gezet, vindt ze ook helemaal leuk en ik verbaas me hoe snel ze dat oppikt...
Maar ik zie ook dat ze eigenlijk geen fouten wil maken, dus ik denk dat het helemaal niet verkeerd zou zijn als ze ook dat leert... dat dat ook wel eens gebeurd en helemaal niet erg is.

Of ze hoogbegaafd is, geen idee. Ik denk wel bovengemiddeld intelligent en pdd-nos.
Ik ben wel heel blij dat het op school goed wordt opgepakt, maar denk dat we met deze juf ook absoluut in onze handjes mogen knijpen. We zullen wel zien hoe het verder gaat.
Vooralsnog geen klagen over school in elk geval.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 14:07 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dit is wat mij betreft simpelweg de kern: ik kijk met ver- en bewondering naar alles wat ze kan, leert, doet. Ik heb geen idee of ze daarin sneller, gelijk of langzamer is en in principe boeit me dat ook werkelijk voor geen meter. Want wat is het geweldig, de ontwikkeling van je kind
Maar ik wil haar niet tekort doen, dus niet ten onrechte denken dat ze niet meer uitdaging kan gebruiken, of de andere kant, dat ze niet meer hulp kan gebruiken. Ik wil haar bieden wat ze nodig heeft, in alle opzichten, maar ik vind het heel moeilijk om te bepalen wat dat is.

Miss, ik denk dat je het vanzelf wel merkt hoor, waar ze behoefte aan heeft. Als iets niet lukt dan zul je dat via haar, of via de leerkracht wel horen en als er te weinig uitdaging is net zo goed, denk ik.

S heeft een meisje in de klas die tot nu toe de drie citotoetsen foutloos gemaakt heeft, met vier jaar al complete boeken las en thuis klaagde over 'saai op school'... Duidelijke signalen, denk ik dan. Tegelijkertijd kwam ze (misschien door haar slim zijn) bij sommige vrije opdrachten juist tot helemaal niks (teken de route van huis naar school) en bij dat soort opdrachten kan ze dan weer extra hulp krijgen.

Volgens mij kun je daar echt wel op vertrouwen, beide kanten op. Het gaat uiteindelijk toch om hoe in hun vel zitten en dat zal daar vast aan gelinkt zijn.

Wat betreft het leren leren of ontwikklelen... Ik denk dat je als ouder daar heel veel in kunt beteken voor je kind., En dan met name op het vlak van de mentaliteit. Moeilijk uit te leggen, laat ze de vakantie meeplannen en uitzoeken, laat ze dingen bestuderen die je tegenkomt in het dagelijks leven, enz. daag ze uit net wat verder te gaan voor spreekbeurten of andere projectopdrachten.

In 3 vwo zitten altijd wel wat van die leerlingen (5 tot 10 per klas denk ik zo) die er met twee vingers in de neus gekomen zijn. En dan ineens krijgen ze hun eerste onvoldoende, moeten ze ineens toch aan de slag. Ik vind het altijd onzin als mensen zeggen "Ja, mijn kind heeft niet leren leren." Leren leren houdt in dat je kinderen leert hoe ze naar teksten moeten kijken. Wat is de grote lijn, wat zijn de bijzaken. Hoe wordt een tekst geopend en wat is de conclusie? Kinderen die makkelijk leren, zijn daar juist al heel goed in, in het scheiden van hoofd- en bijzaken. Met een goed geheugen was één blik op een rijtje woordjes voldoende, en vaak was zelfs dat niet meer nodig omdat het in de les al genoeg kon verankeren in het geheugen. Deze kinderen weten best hoe ze woordjes moeten leren, en dat het bij grotere hoeveelheden echt wel werkt om ze op te schrijven, ezelsbruggetjes te bedenken, weet ik veel wat. Slim genoeg om dat prima te weten. je hoeft ze dat niet te leren.

Wat ze moeten leren is om zelfstandig aan de slag te gaan, discipline op te brengen om zaken aan te pakken, bij te houden. En meestal pik ik de kinderen die die stap kunnen maken er zo uit. En dat zit hem niet in intelligentie, dat zit hem in mentaliteit, verantwoordelijkheid nemen voor je eigen werk. En dat aspect kan al heel ver terug gaan in de opvoeding, denk ik.

Mijn ouders hadden twee kinderen die heel makkelijk konden leren. Één van hen is op het vwo geslaagd met twee tienen en de rest negens. De ander is met gemiddeld een 8 geslaagd, maar wel met een extra vak. Ook toen waren er al dat soort mogelijkheden.

Ze hebben ons altijd gezegd dat we dankbaar moesten zijn voor het feit dat leren zo makkelijk ging en dat we daardoor extra veel tijd hadden om andere dingen aan te pakken en te ontwikkelen: sporten, muziek maken, toneel spelen etc. Nooit stress voor schoolwerk, wat een mazzel!

Ik kreeg kleurpennen en kon dan aantekeningen zo mooi overnemen als ik maar wilde en leerde feilloos in spiegelbeeld schrijven. Ik heb me altijd prima vermaakt.

Hoewel ik makkelijk leerde, en qua intelligentie niks te kort kom, denk ik niet dat ik hoogbegaafd ben. Niet zoals beschreven in de boekjes althans. Mijn broertje misschien wel. Wat is hoogbegaafd? Ik houd niet van die term.

Nog een kleine toevoeging, vaak zie je in eerste instantie vooral de opvoeding terug in het IQ van kinderen. Hoe ouder ze worden, hoe dichter IQ-scores komen bij de werkelijke intelligentie van het kind zelf.

Neem het nog niet zo serieus allemaal, kijk het aan en reageer op de dingen die zich voordoen. Het zal vanzelf wel blijken. Het lijkt me niet iets waar je op zou moeten anticiperen, op de één of andere manier.

Nou ja, anyways. Zo denk ik erover. geloof ik .

[ Bericht 0% gewijzigd door Groofsken-jeweetwel op 25-02-2014 19:43:45 ]

Je zal het wel niet zo bedoelen maar het komt wel redelijk kort door de bocht over.

Maar goed, ik zal mijn opvoedingsskills evalueren en wellicht wat tips inwinnen bij je ouders.

Haha, dat snap ik, en ik geloof dat ik het zelfs ook wel zo bedoel, zoals ik het schrijf.

Miss vraagt wat ze kan doen toch? Dat is hoe ik het ervaar, als docent. Wat ik zie bij de kinderen die dus ergens op 3vwo ineens aan de slag moeten omdat ze nooit eerder hebben hoeven leren/ werken voor school.

Maar misschien zijn dat dan wel gewoon begaafde kinderen, maar geen hoogbegaafde kinderen. Vandaar mijn vraag ook: Wat is hoogbegaafd?

En dit zijn dus de mensen die er voor zorgen dat je als ouder je mond wel houdt. Dat je het zelf wel uitzoekt.
Gelukkig heb ik een orhopedagoge getroffen die andere dingen zegt en me wel zinvolle adviezen heeft gegeven.
En die gespecialiseerd is op dit gebied.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 19:21 schreef Groofsken-jeweetwel het volgende:
Miss vraagt wat ze kan doen toch? Dat is hoe ik het ervaar, als docent. Wat ik zie bij de kinderen die dus ergens op 3vwo ineens aan de slag moeten omdat ze nooit eerder hebben hoeven leren/ werken voor school.

Maar misschien zijn dat dan wel gewoon begaafde kinderen, maar geen hoogbegaafde kinderen. Vandaar mijn vraag ook: Wat is hoogbegaafd?

Echt hoogbegaafd is maar 2% van de gehele populatie. En nee, die zitten lang niet allemaal op het VWO.
En die scoren dus op meerdere vlakken boven gemiddeld.
Volgens de theorie van Carol Dweck althans.

Ik denk gewoon dat je op de signalen van een kind af moet gaan en dat als blijkt dat het kind niet lekker in zijn vel zit dat je daarmee aan de slag moet. Dat is wat ik zeg. En daarin zou ik juist de ouders heel serieus nemen. En als dat dan betekent dat het kind meer uitdaging nodig heeft, prima natuurlijk, of juist dat het kind meer hulp nodig heeft; ook prima!

Ik geef alleen een kritische reactie op dat 'leren leren', volgens mij.

Ja, en die kritische noot vind ik te kort door de bocht.

Ik vind het gevaarlijk op je eigen ervaringen af te gaan en daar iedereen de maat mee te nemen.

in mijn ogen hebben jullie allebei gelijk en allebei ook niet

groofsken; met 'leren leren' wordt meestal bedoeld "leren stampen". daar heeft 'leren' eigenlijk nu juist niks mee te maken, het gaat om het aspect automatiseren. veel hoogbegaafden hebben dat domweg nooit gehoeven en dus nooit geleerd. tot het moment dat ze het wel moeten kunnen. eigenlijk net als iedereen. de een loopt er alleen wat vroeger tegenaan dan de ander.

en lang niet alle hoogbegaafden scoren (kutterm) op meerdere vakken bovengemiddeld. er zitten ook onderpresteerders tussen.

net echte mensen, die hoogbegaafden. niet te vangen in een enkele "zo is het en niet anders"-post

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 19:44 schreef debuurvrouw het volgende:
Ja, en die kritische noot vind ik te kort door de bocht.

Ik vind het gevaarlijk op je eigen ervaringen af te gaan en daar iedereen de maat mee te nemen.

Dat doe ik niet. Mijn mening vorm ik aan de hand van een opleiding psychologie, een kopstudie master SEN, mijn eigen jeugd als makkelijk lerend kind en mijn baan (ervaringen) in het onderwijs. En geloof het of niet, nogsteeds stel ik mijn mening wel eens bij.

Automatiseren is vaak geen enkel probleem. Dat is wat anders dan woordjes stampen.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 19:44 schreef simmu het volgende:
in mijn ogen hebben jullie allebei gelijk en allebei ook niet

groofsken; met 'leren leren' wordt meestal bedoeld "leren stampen". daar heeft 'leren' eigenlijk nu juist niks mee te maken, het gaat om het aspect automatiseren. veel hoogbegaafden hebben dat domweg nooit gehoeven en dus nooit geleerd. tot het moment dat ze het wel moeten kunnen. eigenlijk net als iedereen. de een loopt er alleen wat vroeger tegenaan dan de ander.

en lang niet alle hoogbegaafden scoren (kutterm) op meerdere vakken bovengemiddeld. er zitten ook onderpresteerders tussen.

net echte mensen, die hoogbegaafden. niet te vangen in een enkele "zo is het en niet anders"-post

ik heb nergens 'alle vlakken' gezegd,

En leren je in te zetten voor dingen die niet zo boeiend zijn. Duitse woordjes enzo.

Meestal zijn ze dat nooit tegen gekomen iets moeten leren wat niet binnen het interessegebied valt. En dan is je motiveren écht heel lastig.

En bijvoorbeeld de tafels automatiseren. Mijn jongste kan ze nog steeds sneller uitrekenen. Dus die voelt de noodzaak niet. Die gaat er ergens tegenaan lopen dat de tafels kennen toch wel handig is.
Nou is gebleken dat ie ze dan wel snel op zal pakken. Had me een hoop ruzie en stress gescheelt.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 14:15 schreef _evenstar_ het volgende:
Ja bijvoorbeeld zwemmen is bij haar geen zelfsprekendheid, ze heeft nogal controle nodig en na 3 jaar zwemles! kan ze dan nu zwemmen tien meter zonder hulp , nou dan sta ik te sniffen want ik vind het zo knap van haar . Terwijl het in zijn algemeenheid niets bijzonder is , is het dat voor haar wel. Dan gloei ik van trots.
Maar ook voor de zoveelste foutloze spellingtoets want dat is ook iets wat ik geleerd heb, ongeacht of iets makkelijk of moeilijk is dan ben ik trots en laatik haar weten dat ik het zo fijn voor haar vind. Want die fouten zijn bij mij wel gemaak. Want bij mij was het een vanzelfsprekendheid dat ik wel minimaal een 8 haalde en dus was het niet bijzonder. De 8 van zus was dat wel , omdat het voor haar niet zo vanzelfsprekend was.

er zijn ook kinderen die zich niet serieus genomen voelen als je ze even uitgebreid toejuicht om iets wat ze geen inspanning kostte als om iets waar ze echt moeite voor gedaan hebben. Ik denk dat er geen algemene regel is daarin, het ene kind gaat anders om met zulke trots en complimenten dan het andere kind.

De tafeltjes heb ik trouwens zelf ook nogsteeds niet volledig geautomatiseerd.

Maar goed dus. Ik heb een mailtje naar het CB gestuurd. 4 dagen PSZ zou ik wel willen, maar dat is 240 euro per maand hier (ik krijg geen toeslag meer, gebruik de uren volledig) dus dat is sowieso geen optie. Ik kan haar ook moeilijk de hele dag entertainen, er moeten tenslotte ook andere dingen gedaan worden. En om haar nou de hele dag achter de tablet te laten zitten...

Oktober is echt nog zoooooooooo ver weg en ze is zo enorm aan school toe. Met de juffen van Yade hebben we volgende week donderdag nog even een gesprek om te kijken of ze al begin groep 3, mid groep 3 werkjes kunnen gaan aanbieden etc. Kijken of dat wat helpt.

Dingen in het Engels aanbieden is trouwens ook niet echt een optie, ze zijn al 2 talig.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 19:21 schreef Groofsken-jeweetwel het volgende:
Miss vraagt wat ze kan doen toch? Dat is hoe ik het ervaar, als docent. Wat ik zie bij de kinderen die dus ergens op 3vwo ineens aan de slag moeten omdat ze nooit eerder hebben hoeven leren/ werken voor school.

Maar misschien zijn dat dan wel gewoon begaafde kinderen, maar geen hoogbegaafde kinderen. Vandaar mijn vraag ook: Wat is hoogbegaafd?

simpelst: iq >130.
Ken je dit plaatje?

Bij kinderen met een gemiddelde intelligentie krijgt maar 11-18% een schooladvies dat zoveel lager is dat het niet bij zijn iq past. Waarom zou dat bij meer- en hoogbegaafden zoveel anders zijn?
40% vd hoogbegaafde groep 8 kinderen krijgt ongedeeld vwo advies. Als een deel daarvan afstroomt is het niet zo gek meer dat uiteindelijk maar 16% een universitair diploma haalt, zoals ze zeggen.
Zou dat echt niet ook iets te maken hebben met het lesprogramma en de begeleiding op school? Waarom halen Leonardokinderen dan wel gemiddeld 542-545 op hun eindcito?

Misschien omdat ze beter leren verantwoordelijkheid te nemen voor hun werk? Er meer ingespeeld wordt op werk- mentaliteitsvorming? Zelfstandigheid, discipline, motivatie.

Dat is in elk geval wat ik bedoel als ik zeg waarin ik denk dat ouders een rol kunnen hebben, zie eerdere kritische kort-door-bocht-reactie.

Dat zou goed kunnen, dat laatste. Maar dat wordt dan wel heel sterk ondersteund door een volledig aangepast lesprogramma. Aan de gewone vakken zoals taal en rekenen wordt 30-40% vd normale tijd besteed volgens mij.
Ik weet trouwens niet hoe die citoscores nu zijn, ik heb die van 2012 een tijd geleden bekeken en dacht dat die ongeveer zo hoog waren.

Je hebt geëdit.. Ik zie het meer als taak van school en overheid, die verantwoordelijk zijn voor het (passend) onderwijs dan de ouders.

Ik vind ook niet dat het de taak van ouders is om onderwijs te bieden. Maar ik vind het wel mede de taak van de ouders om bovengenoemde eigenschappen tot uiting te brengen. Of hoe zeg je dat? Ik zie dat meer als gedrags- of karaktereigenschappen waar je kunt proberen een beroep op te doen, ook in het gewone leven.

Zonder daar dan weer mee te willen zeggen dat je daar allesbepalend in kunt zijn als ouder hoor. Want dan krijgen we die discussie weer.

Toch is het zo verdeeld dat de school de meeste "werktijd" van de kinderen die kinderen bij zich heeft, en de ouders vooral de verzorg- en vrije tijd. Als die kinderen in die werktijd op school niet leren werken maar leren omgaan met (of juist: niet omgaan met) verveling wordt het voor ouders wel heel lastig om én de invloed van school ongedaan te maken én hun kind nog een goede werkhouding bij te brengen naast de ontspantijd die ze ook gewoon nodig hebben. In een meer gemiddeld geval wordt dat veel evenwichtiger over school en ouders verdeeld. Dan kun je dat bij hoogbegaafde kinderen echt niet zomaar in de schoenen van de ouders schuiven, zoals je wel lijkt te doen hier.

Ja, dat lijkt wel zo hè. Misschien doe ik dat ook wel te veel.

Het was alleen wel andersom bedoeld. Dus niet de ouders verantwoordelijk maken voor wat een leerling niet kan, maar juist de ouders verantwoordelijkheid geven voor wat er misschien wel nog mee kan. Waar je een soort vangnet zou kunnen creëren. Dus als je vermoedt dat je kind slimmer is dan gemiddeld en bang bent dat het te weinig uitdaging vindt en straks misschien niet heeft leren leren, zoals Miss het dus stelt, dan is dat mijn reactie op wat je misschien zou kunnen doen/ betekenen.

En nogmaals, ik heb ook gezegd dat ik zoveel mogelijk zou kijken naar hoe het kind in zijn vel zit. En op basis daarvan pas me zorgen zou gaan maken. Dus niet teveel anticiperen in deze. Dat is dan wel weer een beetje paradoxaal.

[ Bericht 1% gewijzigd door Groofsken-jeweetwel op 25-02-2014 20:31:47 ]

Nou ja, ik heb gezegd wat ik erover kwijt wilde en ik ben het met poemojn eens dat ik het zo te veel bij de ouders leg.

Mijn excuses daarvoor.

Kan iemand mij uitleggen wat het probleem is met hoogbegaafdheid?

Wat zijn de problemen die men ondervind?

misschien toch eens beschrijven waar ik erg tegenaan gelopen ben, want volgens mij is niet lekker helder wat ik bedoel. met een voorbeeld:

Als X en Y metrische ruimten zijn met metriek d_{X} respectievelijk d_{Y} en x is een punt in X, dan heet een functie f:X → Y continu in x als er voor elke ε > 0 een δ > 0 is, zodanig dat het volgende geldt: als x' een punt van X is met d_{X}(x,x')<\delta , dan is d_{Y}(f(x),f(x'))<\epsilon . Dit kan op een formelere manier ook opgeschreven worden als



enfin. ik kreeg die formule er niet in. gewoon niet. ik kan het toepassen, ik kan het uitleggen, ook op tentamen. de prof vond mijn uitleg amusant (ik eindigde ermee dat ik met mijn handen bollen maakte en nogal veel zwaaide ) en had door dat ik echt prima de stof begrijp, dus ik slaagde via een mondeling examen. maar normaal gezien doe je schriftelijk examen en dan moet je dus gewoon echt die formule opratelen. en dat tig keer per vak met een vak of 14 per jaar. je kan nu eenmaal niet steeds ter plekke alles afleiden, want daar heb je op een gegeven moment geen tijd meer voor en dan loop je dus tegen een muur op. dit betrof trouwens een van mijn lievelingsvakken, dus desinteresse was het ook al niet. en ik heb dit probleem van meer mensen gehoord. ik ben hier echt de enige niet in
.

Maar Simmu, even flauw misschien... wie zegt dat dat komt door hoogbegaafdzijn? Er zijn mensen die de formule kunnen begrijpen, uitleggen èn op papier kunnen zetten (onthouden). Die zijn dan toch nog verder/ slimmer/ begaafder daarin?

Ik snap je voorbeeld niet zo.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 19:54 schreef poemojn het volgende:

[..]

er zijn ook kinderen die zich niet serieus genomen voelen als je ze even uitgebreid toejuicht om iets wat ze geen inspanning kostte als om iets waar ze echt moeite voor gedaan hebben. Ik denk dat er geen algemene regel is daarin, het ene kind gaat anders om met zulke trots en complimenten dan het andere kind.

Ja precies maar dit was meer mijn persoonlijke situatie en waarom ik Arwen dus ook om vanzelfsprekendheden zeg dat ik het zo fijn voor haar vind of ze iets knaps gedaan heeft.

In groep 2 waren we een toets aan het maken, had alle antwoorden al voordat die ze had opgelezen. En alles goed. School zei dat mijn zus antwoorden had gegeven. Oftewel school was erg jaloers. Jaar over moeten doen en toen naar het iq van een 2e klasser gegaan want leerde niks meer

Steun je kind goed

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 21:00 schreef Groofsken-jeweetwel het volgende:
Maar Simmu, even flauw misschien... wie zegt dat dat komt door hoogbegaafdzijn? Er zijn mensen die de formule kunnen begrijpen, uitleggen èn op papier kunnen zetten (onthouden). Die zijn dan toch nog verder/ slimmer/ begaafder daarin?

Ik snap je voorbeeld niet zo.

ik stel enkel dat dit probleem (dingen uit je hoofd leren op dusdanige wijze dat het daadwerkelijk langere tijd blijft hangen) iets is waar ik tegenaan liep en waar ik van weet dat anderen dat ook deden.

franse woordjes? geen probleem. ik stamp ff de dag ervoor, et voila: prima. maar zodra je niks meer doet met het vak is het weg. en dat is niet voldoende met zoiets als dit. en dat maakt dus een blokkade.

en wb of dat komt door hoogbegaafdzijn? dat weet ik niet. is mijn vak niet en maak ik me niet druk om ik stel alleen maar dat ik dit wel geconstateerd heb in mijn omgeving. dat krijg je nou eenmaal als je rondhangt met de nerds

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 21:14 schreef simmu het volgende:

[..]

ik stel enkel dat dit probleem (dingen uit je hoofd leren op dusdanige wijze dat het daadwerkelijk langere tijd blijft hangen) iets is waar ik tegenaan liep en waar ik van weet dat anderen dat ook deden.

franse woordjes? geen probleem. ik stamp ff de dag ervoor, et voila: prima. maar zodra je niks meer doet met het vak is het weg. en dat is niet voldoende met zoiets als dit. en dat maakt dus een blokkade.

en wb of dat komt door hoogbegaafdzijn? dat weet ik niet. is mijn vak niet en maak ik me niet druk om ik stel alleen maar dat ik dit wel geconstateerd heb in mijn omgeving. dat krijg je nou eenmaal als je rondhangt met de nerds

Ik snap wel wat je bedoelt. Wat hier heel erg tegenwerkte dat ik overal de logica van wilde snappen , waarom is dat zus of zo Alsof het zonder die logica niet wilde of zo.

Dat leren leren zou je eigenlijk ook op school moeten leren.
En daar vind ik ook onder vallen dat niet alles vanzelf gaat, dat je fouten kan/mag/moet maken.
Ook leren hoe je dingen aanpakt. Ik had tot ik op het hbo kwam nog bijna nooit een verslag hoeven schrijven en dan kom je daar en dan wordt het wel van je verwacht.
Wat dat betreft denk ik dat er ook al heel veel verschil zit qua onderwijs tegenwoordig, maar dat ontwikkelt natuurlijk ook door de tijd.
Net als dat er tegenwoordig veel meer oog is voor de individuele leerling en niet dat "de klas" dit en dat leert. Maar dat de een het sneller oppakt dan de ander en dat daar ook op ingespeeld kan worden.
Dat vind ik mooie ontwikkelingen.
Neemt niet weg dat ik denk dat het voor docenten wel intensiever en drukker is, want je hebt niet 1 programma, maar een programma met allemaal uitstapjes qua niveaus. Ik vind het een kunst!

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 11:40 schreef miss_sly het volgende:
Goed, mijn vraag waarmee ik het topic sloot: wanneer is een kind nou meer dan iets slimmer dan gemiddeld?

Ik denk dat 'gewoon slim' niet meer bestaat. De kinderen die vroeger gewoon slim werden genoemd, omdat ze bijvoorbeeld boeken lazen, of geïnteresseerd waren in het heelal, hebben nu allemaal een hb labeltje op zak, zo lijkt het wel,

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 13:32 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Nee, dat zeg ik, een stempel hoeft van mij ook niet. Ik heb het zelf als heel vervelend ervaren dat ik met twee vingers in mijn neus door de basisschool heen ben gelopen en vervolgens niet heb leren leren en dus op achtereenvolgens Havo, gymnasium en atheneum geen idee had hoe ik er iets voor moest doen.

Gelukkig is dat tegenwoordig natuurlijk heel anders op scholen. S zit in een combigroep 1/2 en doet zo nu en dan als ze zin heeft werkjes mee van groep 2. Maar ze speelt ook nog graag in de bouwhoek en de huishoek en daar is ook ruimte voor. Zolang de ruimte voor uitdaging er is, vind ik het verder prima, als zij er zich goed bij voelt

Dank YPPY, geeft inderdaad wel een beetje een idee.

Hier ook een combigroep en straks als ze naar de hogere groepen gaan dan is er een ruimte buiten het leslokaal waar de leerkracht evengoed overzicht over heeft zodat leerlingen die zelfstandiger zijn of verder zijn zelf werkjes kunnen maken. Niet alleen voor de leerlingen die makkelijker leren en zo uitgedaagd blijven worden, maar ook voor leerlingen die wel iets meer uitleg nodig hebben en zo dus ook meer aandacht va nde leerkracht krijgen. Ik vindt dat wel een prettig idee.

Dana lijkt tot nu toe een slimme kleuter die niet veel moeite heeft met de werkjes die ze moeten maken en ook niet met het zelfstandig plannen van de werkjes over de hele week. Maar net zoals S speelt ze gewoon ook heel graag in de poppenhoek of met bouwmaterialen of wat dan ook.
En ik hoop dat dat zo blijft...een mooie middenweg als je het mij vraagt.

En wat hoogbegaafdheid betreft. De leraar gaf hier aan dat ouders vaak zelf te snel beginnen over hoogbegaafdheid en klassen overslaan waardoor een kind in hogere klassen uiteindelijk emotioneel in de problemen komt en dat hij daarom liever niet ziet dat een kind een aparte stempel krijgt en dat ze daarom ook de mogenlijkheid hebben gecreëerd om binnen hun eigen klas en leeftijd toch uitdaging te vinden.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 20:02 schreef poemojn het volgende:

Als een deel daarvan afstroomt is het niet zo gek meer dat uiteindelijk maar 16% een universitair diploma haalt, zoals ze zeggen.

Dit getalletje hoor ik vaker op internet, maar heb je hier ook een bron van? Ik denk namelijk zelf dat het zeker hier in Nederland wel hoger is dan 16%

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 10:35 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
De leraar gaf hier aan dat ouders vaak zelf te snel beginnen over hoogbegaafdheid en klassen overslaan waardoor een kind in hogere klassen uiteindelijk emotioneel in de problemen komt [...]

Dat blijkt heel Nederlands. Ik zoek morgen het onderzoeksverslag er voor je bij

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 11:40 schreef miss_sly het volgende:
Goed, mijn vraag waarmee ik het topic sloot: wanneer is een kind nou meer dan iets slimmer dan gemiddeld?

Als het qua praten, gedrag, interesse en vaardigheden ruim voorloopt op anderen. Bij jonge kinderen schijnt taalontwikkeling een goede graadmeter te zijn, maar ze maken nog flinke srongen, dus een paar maandjes voor of achter lopen is bij een peuter heel normaal. Een baby die met 8 maanden begint te pratne is meestal behoorlijk slim.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 19:54 schreef Noordsestern het volgende:

Dit getalletje hoor ik vaker op internet, maar heb je hier ook een bron van? Ik denk namelijk zelf dat het zeker hier in Nederland wel hoger is dan 16%

een onderzoek eind jaren 70 van. Hans van Oordt, zo te zien http://www.trouw.nl/tr/nl(...)p-universiteit.dhtml dit artikel is overigens uit 1996.
Het onderzoek zelf zou ik moeten zoeken nog. De overige getallen lijken niet veel af te wijken al neemt de aandacht en hopelijk herkenning de afgelopen jaren toe. Iig is het aantal scholen met plusklas/aandacht voor hb gestegen van 3% in 2007 naar 15% in 2011 las ik pas ergens, dus dat is alvast een mooie toename.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 22:52 schreef poemojn het volgende:

[..]

een onderzoek eind jaren 70 van. Hans van Oordt, zo te zien http://www.trouw.nl/tr/nl(...)p-universiteit.dhtml dit artikel is overigens uit 1996.
Het onderzoek zelf zou ik moeten zoeken nog. De overige getallen lijken niet veel af te wijken al neemt de aandacht en hopelijk herkenning de afgelopen jaren toe. Iig is het aantal scholen met plusklas/aandacht voor hb gestegen van 3% in 2007 naar 15% in 2011 las ik pas ergens, dus dat is alvast een mooie toename.

Gaaf dat je al een zoekactie hebt gedaan

Maar eind jaren 70%? Dan heb ik al een kleine kanttekening. Toen speelde afkomst nog best een belangrijke rol wie 'doorleerde' en wie niet. Dus misschien is discriminatie op grond van afkomst deels voor die cijfers verantwoordelijk.

Ik ken ook een onderzoek dat zei dat hoogbegaafden juist minder vaak schooluitval hadden.
http://www.aob.nl/default.aspx?id=272&article=3815&q&m

Ja, ik ken dat onderzoek, was in 2004 al omstreden oa vanwege de controlegroep die ze gebruikten als ik me goed herinner.
De tabel die ik net gebruikte komt uit http://www.schoolaanzet.n(...)cle&cHash=de8abe14cd en dan specifiek uit http://www.schoolaanzet.n(...)ngen_door_het_PO.pdf Vorig jaar gepubliceerd, deelonderzoek 3 moet nog volgen.

quote:

Op donderdag 27 februari 2014 23:05 schreef poemojn het volgende:

Gaaf onderzoek, leuk om te lezen
dat valt nog tegen met die doorstroom idd.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 19:06 schreef Groofsken-jeweetwel het volgende:

Wat ze moeten leren is om zelfstandig aan de slag te gaan, discipline op te brengen om zaken aan te pakken, bij te houden. En meestal pik ik de kinderen die die stap kunnen maken er zo uit. En dat zit hem niet in intelligentie, dat zit hem in mentaliteit, verantwoordelijkheid nemen voor je eigen werk. En dat aspect kan al heel ver terug gaan in de opvoeding, denk ik.

Ik vind je bijdrage aan dit topic juist heel waardevol, Groofsken. Ik denk dat het belang van zo'n mentaliteit vaak onderschat wordt, je verantwoordelijk voelen voor je leerproces, zelf je nieuwsgierigheid achterna gaan, en de juiste arbeidsethos op kunnen brengen om verplichte, saaie kost uit te voeren. Ik denk dat dit een levenslang leerproces is trouwens. Wie kent er nou niet het typische uitstelgedrag? Ik merk, naarmate ik ouder word, dat ik steeds beter word in effectief werken.

Misschien is het wel zo dat heel slimme mensen meer last hebben van een gebrekkige mentaliteit dan minder slimme mensen. Als je torenhoge verwachtingen hebt, kan het dagelijks leven bitter tegenvallen. Ik heb het in mijn puberteit best zwaar gehad met het gewoon doen wat ik geacht werd te doen. Alles steeds bevragen kan verlammend werken. Als student aan de universiteit had ik het daar, zeker in het begin, nog zwaarder mee. De verwachtingen waren nog hoger, de teleurstelling was nog groter. Eigenlijk valt dit terug te voeren op het klassieke dilemma tussen wat je zou verkiezen, het zijn van een ontevreden Socrates of een tevreden varken.

Voor een deel zit het probleem denk ik wel in ons onderwijssysteem, dat nog altijd moeite heeft met het inspelen op de intrinsieke leermotivatie van kinderen en pubers. Het is dan ook een algemene tendens dat de leermotivatie bij alle groepen kinderen afneemt in de overgang van basisschool naar het voortgezet onderwijs. Ik zie daar ook weer een link met het grotere bewustzijn: pubers ontdekken dat ze niet meer klakkeloos hoeven te doen wat er van hen gevraagd wordt, en een belangrijk deel van hun puberteit staat in het teken van alles wat ooit vanzelfsprekend was in twijfel trekken. Ik vind het om die reden nog steeds de meest bijzondere fase in de ontwikkeling van kind tot volwassene.

Nou ja, eigenlijk is het voor mij dus heel logisch dat slimme mensen meer moeite hebben om zich te conformeren, bijvoorbeeld aan een instituut als school. Je kunt het instituut veranderen en dat zal voor een deel wel verschil maken, maar zulke mensen moeten ook om leren gaan met een wereld die niet altijd op alle manieren bevredigend is voor hen. Er valt dus in mijn ogen ook veel winst te behalen in het aanleren van een bepaalde attitude waarin verantwoordelijkheid en bescheidenheid kernbegrippen zijn.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 11:50 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik ben het daar wel deels mee eens, maar ik denk dat er dus op de basisschool al meer aandacht aan moet worden besteed om kinderen te leren hoe ze dat moeten doen.

Ik weet niet zo goed hoe dat expliciet kan, maar ik heb er wel ideeën over hoe dat impliciet zou moeten gebeuren. Recentelijk heb ik het een en ander gelezen over het effect dat cijfers, rapporten en diploma's hebben op het leerproces van kinderen. (Als je daar meer over wilt weten, dan is dit een interessante link: http://www.alfiekohn.org/articles.htm. Dat is van dezelfde man die een boek over attachment parenting heeft geschreven). Zonder zulke externe prikkels zou het leren denk ik voor alle kinderen veel vanzelfsprekender worden.

Ook ligt hier zeker een rol voor de ouders, die niet al te gemakkelijk de verantwoordelijkheid steeds elders moeten leggen. Trek de vergelijking maar met verveling: als je die telkens voor je kind wegneemt, dan leert je kind er niet mee om te gaan. Ik begrijp wel dat het een delicate balans is, want je wil natuurlijk dat je kind genoeg uitgedaagd wordt. Elke ouder wil dat en omdat elk kind uniek is, verdient elk kind gepast onderwijs.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 12:07 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Voor onderwijs gaat je kind naar school. Als ouder kun je natuurlijk je kind ook mee uitdagen, maar als je kind vijf dagen in de week naar school gaat en daar uit zijn neus loopt te eten zonder mogelijkheden om daar iets aan te doen (tijd/mogelijkheid om met extra/andere stof aan de slag te gaan) en geen begeleiding, kun je daar thuis weinig meer aan goed maken.

En wat ik dus heel frustrerend vond, en ik ben blij dat dat tegenwoordig heel anders is, is dat er gewoonweg geen opties waren om iets anders te doen. Ik mocht in de les niets anders doen, niet eens een boek lezen, als ik klaar was. Alleen maar stil zitten en wachten tot iedereen klaar was. En dat is dus funest, want wat moet je dan als kind? Ik heb echt 6 jaar lagere school niets gedaan, letterlijk niets, omdat de stof me aangewaaid kwam en er dus geen mogelijkheden waren om je anderszins bezig te houden. En daarin vind ik dus dat school wel degelijk een rol speelt en ik ben erg blij dat dat tegenwoordig wel beter is geregeld. Ongeacht of een kind nou hoogbegaafd is of gewoon iets sneller/gemakkelijker leert dan gemiddeld.

mijn ouders hadden me op de mavo op huiswerkles gedaan omdat zij het idee hadden dat ik mijn huiswerk niet deed. dat duurde dan van 4 tot half 6. en ik was altijd binnen een half uurtje klaar en mocht niks anders doen. "ga maar vooruit werken dan", was het motto en gewoon niks doen mocht ook niet. ik heb het toen zelf afgedwongen dat ik mocht gaan lezen en na dat jaar besloten school en ouders dat het niet meer hoefde

ik heb de indruk dat die houding toch nog altijd best veel aanwezig is. snel klaar = lanterfanten en dat mag niet.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 12:07 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Voor onderwijs gaat je kind naar school.

Maar onderwijs is niet iets wat gescheiden is van de rest van het leven. Integendeel. Als ik het dus heb over een bepaalde attitude waar verantwoordelijkheidsgevoel en bescheidenheid belangrijk in zijn, dan is dat typisch iets wat je ook van huis uit meekrijgt.

Het is trouwens wel een interessante kwestie, want het gaat meer over karakter dan over intellect. En recentelijk is er een roep om in het onderwijs meer aandacht te besteden aan de kwestie van karakter. In mijn eigen onderwijs (weliswaar aan de universiteit) besteed ik er ook aandacht aan. Als onderzoeker is het bijvoorbeeld belangrijk om integer te (willen) zijn, en de studenten aan de academische pabo wil ik graag meegeven dat karaktervorming een belangrijk deel is van het leraarschap.

quote:

En wat ik dus heel frustrerend vond, en ik ben blij dat dat tegenwoordig heel anders is, is dat er gewoonweg geen opties waren om iets anders te doen. Ik mocht in de les niets anders doen, niet eens een boek lezen, als ik klaar was. Alleen maar stil zitten en wachten tot iedereen klaar was. En dat is dus funest, want wat moet je dan als kind? Ik heb echt 6 jaar lagere school niets gedaan, letterlijk niets, omdat de stof me aangewaaid kwam en er dus geen mogelijkheden waren om je anderszins bezig te houden. En daarin vind ik dus dat school wel degelijk een rol speelt en ik ben erg blij dat dat tegenwoordig wel beter is geregeld. Ongeacht of een kind nou hoogbegaafd is of gewoon iets sneller/gemakkelijker leert dan gemiddeld.

Nou precies, dat hoort in het algemeen de rol van het onderwijs te zijn. Kijk wat een kind interessant vindt en waar het goed in is en speel daarop in. Zorg dat er voor elk kind een zekere basis aanwezig is (de algemene ontwikkeling) en stimuleer zoveel mogelijk de speciale talenten. Elk kind heeft een bijzonder talent. Dat is ook de reden dat ik me enorm erger aan de bijzondere aandacht voor bepaalde groepen. Eerst was er volop aandacht voor kinderen met achterstand, nu gebeurt er steeds meer rondom 'gifted learners'. Ik voorspel dat over een jaar of 10 de middelmatige leerling in het spotlicht staat. Die verdient ook het beste onderwijs.

[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 28-02-2014 12:47:16 ]

"Het beste onderwijs"? Dat is nogal een claim. "Goed" zou voor veel kinderen al heel fijn zijn. Het beste, dat meer 1-op-1 is volgens onderzoeken die ik zag, lijkt niet bepaald haalbaar.

Ik heb dit jaar twee hoogintelligente kinderen in de groep, van wie er eentje anderhalf jaar jonger is dan de rest met een IQ boven 145. Zij krijgen merendeels aangepaste leerstof. Maar waar het hen, en vooral het heel hoog intelligente kind, aan ontbreekt is doorzettingsvermogen. Als ik samen met hen aan de slag ga, gaat het goed. Moeten zij na de instructie en inoefening zelfstandig verder werken, dan wordt er al snel om een tip gevraagd. Die ik dus niet (altijd) geef.
Ik heb met hen de parallel met een voetballer getrokken. Een topvoetballer moet evengoed hard blijven trainen. Het vergt veel tijd, aandacht en energie om de gewoonte van alles lukt met twee vingers in je neus om te buigen.

Ik kan mij zo voorstellen dat attitude/mentaliteit mede het verschil maakt tussen hoogintelligent en hoogbegaafd.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 14:01 schreef poemojn het volgende:
"Het beste onderwijs"? Dat is nogal een claim. "Goed" zou voor veel kinderen al heel fijn zijn. Het beste, dat meer 1-op-1 is volgens onderzoeken die ik zag, lijkt niet bepaald haalbaar.

Op z'n minst het beste onderwijs dat beschikbaar is. Ik vind het onverdedigbaar dat kinderen die niet goed kunnen meekomen of vooruit lopen op een of andere manier meer aandacht of meer investering verdienen dan middelmatige kinderen. Is dat een rechtvaardige verdeling van middelen?

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:09 schreef Moonah het volgende:
Ik heb dit jaar twee hoogintelligente kinderen in de groep, van wie er eentje anderhalf jaar jonger is dan de rest met een IQ boven 145. Zij krijgen merendeels aangepaste leerstof. Maar waar het hen, en vooral het heel hoog intelligente kind, aan ontbreekt is doorzettingsvermogen. Als ik samen met hen aan de slag ga, gaat het goed. Moeten zij na de instructie en inoefening zelfstandig verder werken, dan wordt er al snel om een tip gevraagd. Die ik dus niet (altijd) geef.
Ik heb met hen de parallel met een voetballer getrokken. Een topvoetballer moet evengoed hard blijven trainen. Het vergt veel tijd, aandacht en energie om de gewoonte van alles lukt met twee vingers in je neus om te buigen.

Ik kan mij zo voorstellen dat attitude/mentaliteit mede het verschil maakt tussen hoogintelligent en hoogbegaafd.

Hoogintelligente kinderen zijn juist vaak ook zeer perfectionistisch en daardoor faalangstig; ze willen geen fouten maken en zijn daarom ook eerder geneigd om
op te geven of hulp te vragen, dan gewoon te "proberen".

Overigens zijn de termen hoogbegaafd en hoogintelligent niet verschillend hoor, die worden door elkaar heen gebruikt. Ik ben kinderpsychologe en hoogbegaafd is geen term die ik uberhaupt begrijp; vanuit mijn vak dien je voor dat "labeltje" op een intelligentietest op alle subtesten een score van 15 of hoger halen (10 is gemiddeld).
Dat gebeurd vrijwel nooit; iedereen heeft immers zijn sterke en zwakke kanten. Ik heb het dan ook altijd over "meerbegaafd".

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:23 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Hoogintelligente kinderen zijn juist vaak ook zeer perfectionistisch en daardoor faalangstig; ze willen geen fouten maken en zijn daarom ook eerder geneigd om
op te geven of hulp te vragen, dan gewoon te "proberen".

Dat herken ik zeer zeker bij het kind dat een IQ >145 heeft. Heb je ideeën om het doorzetten te stimuleren?

quote:

Overigens zijn de termen hoogbegaafd en hoogintelligent niet verschillend hoor, die worden door elkaar heen gebruikt.

Ah! Bij ons op school wordt er gesproken over hoogbegaafd als 'ze' niet alleen hoogintelligent zijn, maar ook op andere vlakken uitblinken. Maar dat is dus geen juiste invulling van die term begijp ik?

Moonah wat je schrijft is hier heel herkenbaar. Doorzettingsvermogen, zelfstandig werken zijn grote leerpunten. Herhaling wordt hier ook als heel verschrikkelijk gezien.
Begrip en logica zijn mijlenveel verder dan automatisering en uitvoering.
Qua begrip is er beheersing van breuken, procenten en de hele rest van de basisschool rekenstof. Hij kan exact uitleggen hoe iets berekend moet...
Maar aan de andere kant zijn optellen en aftrekken tot 20 en tafels nog lang niet geautomatiseerd...
Je hebt hier sneller antwoord op de vraag of 2/5 meer is dan 3/7, of op 105 + 107, dan 5+7. Heel apart, en onderwijstechnisch heel lastig.

De kleuterjuf had ooit een heel mooi voorbeeld laatst dat begrips en leerstrategieen van Pepijn zo anders zijn dan de rest van zijn klas.
Wanneer je het met een klas vol kleuters wilt hebben over straten, dan leg je de kinderen uit, je huis staat in een straat.
Pepijn blijft dan vragen stellen, en moet je vertellen van je hebt de aarde, en op die aarde liggen continenten, met daarin landen, en in die landen heb je steden en dorpen, en in die steden en dorpen liggen straten.

Volgens mij is dat een van de grote verschillen tussen hoogintelligent en hoogbegaafd. Het van beneden naar boven leren, dus met kleine stapjes naar het geheel zoals het reguliere onderwijs meestal is of top down leren. Vanuit het grote geheel. Slimme kinderen kunnen vaak wel met grotere stappen naar het geheel toe, maar het blijft van kleiner naar groter. Terwijl hoogbegaafde kinderen (en volwassenen) vaak veel minder met de stapjes kunnen, maar eerst het grote geheel moeten zien.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:09 schreef Moonah het volgende:
Ik heb dit jaar twee hoogintelligente kinderen in de groep, van wie er eentje anderhalf jaar jonger is dan de rest met een IQ boven 145. Zij krijgen merendeels aangepaste leerstof. Maar waar het hen, en vooral het heel hoog intelligente kind, aan ontbreekt is doorzettingsvermogen. Als ik samen met hen aan de slag ga, gaat het goed. Moeten zij na de instructie en inoefening zelfstandig verder werken, dan wordt er al snel om een tip gevraagd. Die ik dus niet (altijd) geef.
Ik heb met hen de parallel met een voetballer getrokken. Een topvoetballer moet evengoed hard blijven trainen. Het vergt veel tijd, aandacht en energie om de gewoonte van alles lukt met twee vingers in je neus om te buigen.

Ik kan mij zo voorstellen dat attitude/mentaliteit mede het verschil maakt tussen hoogintelligent en hoogbegaafd.

Spijker op z'n kop.

En je definitie van hoogintelligent en hoogbegaafd is precies zoals ik hem ook ken.
Daarbij hoeven goede VWO leerlingen niet per se hoogintelligent te zijn. En zitten er best een paar hoogbegaafde leerlingen op het VMBO.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:33 schreef Moonah het volgende:

[..]

Dat herken ik zeer zeker bij het kind dat een IQ >145 heeft. Heb je ideeën om het doorzetten te stimuleren?

[..]

Ah! Bij ons op school wordt er gesproken over hoogbegaafd als 'ze' niet alleen hoogintelligent zijn, maar ook op andere vlakken uitblinken. Maar dat is dus geen juiste invulling van die term begijp ik?

Tsja, dat is lastig zo en eigenlijk ook weer per kind verschillend. Je moet iets zoeken om te motiveren en dat inzetten als beloning; bij sommige kinderen werkt het goed om af te spreken dat ze het 20 minuten zelfstandig doen en dat je daarna aanschuift om samen te kijken hoe ver hij is gekomen (de aandacht die jij geeft is dan een beloning voor het zelfstandig werken).
Opdrachten waarbij het vooral gaat om het " doen" en minder om het eindresultaat zijn ook goed; creatieve taken zijn daarom meestal ook al goed voor slimme kinderen.

Ik snap het onderscheid zoals het gebruikt wordt tussen hoogintelligent en hoogbegaafd wel hoor, maar de scheidslijn is dun; ik gebruik die termen daarom niet los van elkaar. Het zit 'm ook een stukje in het leerproces ansicht: echt hoogbegaafde kinderen leggen andere verbanden dan het gemiddelde kind, waardoor ze soms onbedoeld ook fouten maken. Voorbeeld: Een meisje kreeg de vraag " welke letter komt er naar de i in het woord " e-mail". Dat meisje antwoordde met de M, maar bij doorvragen was haar antwoord niet fout; zij dacht gewoon aan de Engelstalige uitspraak van de E. Juist dat " anders" denken lijdt tot faalangst; je kunt immers wel bij alles gaan twijfelen wat er nu van je gevraagd wordt..

Dat ze denken op de vraag: hoeveel poten heeft een kat? Het kan niet zo eenvoudig zijn. Ze zullen wel uitsteeksels bedoelen! En dan oren en staart ook meetellen.

Tegen dat soort logica loop ik vaak aan ja.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:09 schreef Moonah het volgende:
Ik heb dit jaar twee hoogintelligente kinderen in de groep, van wie er eentje anderhalf jaar jonger is dan de rest met een IQ boven 145. Zij krijgen merendeels aangepaste leerstof. Maar waar het hen, en vooral het heel hoog intelligente kind, aan ontbreekt is doorzettingsvermogen. Als ik samen met hen aan de slag ga, gaat het goed. Moeten zij na de instructie en inoefening zelfstandig verder werken, dan wordt er al snel om een tip gevraagd. Die ik dus niet (altijd) geef.
Ik heb met hen de parallel met een voetballer getrokken. Een topvoetballer moet evengoed hard blijven trainen. Het vergt veel tijd, aandacht en energie om de gewoonte van alles lukt met twee vingers in je neus om te buigen.

Ik kan mij zo voorstellen dat attitude/mentaliteit mede het verschil maakt tussen hoogintelligent en hoogbegaafd.

Zou dat ook niet een van de stukjes zijn die ze bedoelen met "leren leren"?
Dat je wel moet blijven oefenen/trainen. Dat je fouten mag maken, dat je zelfstandig probeert de opdracht te doen zonder gelijk bij de eerste hobbel al om hulp te vragen...

Het lijkt me een behoorlijke uitdaging Moonah, maar ik denk eigenlijk voor elk kind, om zo aan te sluiten dat ze verder kunnen komen op hun eigen niveau.

Of dat je een dictee na bespreekt vol fouten. Ja ik heb gubouw opgeschreven want dat doet A. ook. En mijsje want zo schrijft B. En melluk want dat doet C. Ook altijd.

Meneer had voor ieder woord de spelfouten van klasgenoten bedacht en opgeschreven.
Tsja dat is toch niet helemaal de bedoeling en bij je cito zeker niet.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 22:13 schreef p_iglet het volgende:
Of dat je een dictee na bespreekt vol fouten. Ja ik heb gubouw opgeschreven want dat doet A. ook. En mijsje want zo schrijft B. En melluk want dat doet C. Ook altijd.

Meneer had voor ieder woord de spelfouten van klasgenoten bedacht en opgeschreven.
Tsja dat is toch niet helemaal de bedoeling en bij je cito zeker niet.

Ik weet nog dat ik mooie kastelen tekende, maar uiteindelijk een simpel kasteel met 2 torens tekende omdat iedereen dat deed.

Voor de ouders hier: wat zijn de meest irritante vooroordelen waar je tegenop moet boksen?

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:47 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Tsja, dat is lastig zo en eigenlijk ook weer per kind verschillend. Je moet iets zoeken om te motiveren en dat inzetten als beloning; bij sommige kinderen werkt het goed om af te spreken dat ze het 20 minuten zelfstandig doen en dat je daarna aanschuift om samen te kijken hoe ver hij is gekomen (de aandacht die jij geeft is dan een beloning voor het zelfstandig werken).
Opdrachten waarbij het vooral gaat om het " doen" en minder om het eindresultaat zijn ook goed; creatieve taken zijn daarom meestal ook al goed voor slimme kinderen.

Ik snap het onderscheid zoals het gebruikt wordt tussen hoogintelligent en hoogbegaafd wel hoor, maar de scheidslijn is dun; ik gebruik die termen daarom niet los van elkaar. Het zit 'm ook een stukje in het leerproces ansicht: echt hoogbegaafde kinderen leggen andere verbanden dan het gemiddelde kind, waardoor ze soms onbedoeld ook fouten maken. Voorbeeld: Een meisje kreeg de vraag " welke letter komt er naar de i in het woord " e-mail". Dat meisje antwoordde met de M, maar bij doorvragen was haar antwoord niet fout; zij dacht gewoon aan de Engelstalige uitspraak van de E. Juist dat " anders" denken lijdt tot faalangst; je kunt immers wel bij alles gaan twijfelen wat er nu van je gevraagd wordt..

Ow, dan ben ik blijkbaar ook hoogbegaafd en veel autisten met mij. Dit soort dingen verkeerd opvatten is namelijk iets wat ik zelf regelmatig heb en wat ik ook vaak hoor van andere mensen met ASS.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 20:53 schreef Noordsestern het volgende:
Voor de ouders hier: wat zijn de meest irritante vooroordelen waar je tegenop moet boksen?

dat Hansje ook best slim is en helemaal geen last heeft van 'leren-leren' lastig vinden.
Dat je opvoeding vast faalt als je kind zelfbewust is en faalangstig.

Dus.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 21:06 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

dat Hansje ook best slim is en helemaal geen last heeft van 'leren-leren' lastig vinden.
Dat je opvoeding vast faalt als je kind zelfbewust is en faalangstig.

Dus.

Het 'eigen schuld dikke bult' verhaal. Irritant lijkt me. En lomp ook, om het zo te zeggen tegen iemand.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 21:09 schreef Noordsestern het volgende:

[..]

Het 'eigen schuld dikke bult' verhaal. Irritant lijkt me. En lomp ook, om het zo te zeggen tegen iemand.

ik weet inmiddels dat het zo gaat. Zo nu en dan raakt het me nog op onverwachte momenten.
Over het algemeen kies ik de mensen waarmee ik over dit soort dingen praat zorgvuldig. (Ervarings)deskundigen over het algemeen.
Voor de rest hou ik gewoon mijn mond maar steeds meer. Ik weet niet of het kift is of gewoon alleen onwetendheid. Maar ja, je hebt het ermee te doen.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 21:12 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

ik weet inmiddels dat het zo gaat. Zo nu en dan raakt het me nog op onverwachte momenten.
Over het algemeen kies ik de mensen waarmee ik over dit soort dingen praat zorgvuldig. (Ervarings)deskundigen over het algemeen.
Voor de rest hou ik gewoon mijn mond maar steeds meer. Ik weet niet of het kift is of gewoon alleen onwetendheid. Maar ja, je hebt het ermee te doen.

Ontwetendheid, geen kift denk ik.

Ook mensen die iets hebben waar echt geen 'kift' over kan ontstaan (handicap, werkloos) krijgen vaak te horen dat het hun eigen schuld is, dat ze niet hard genoeg proberen. Op de een of andere manier hebben mensen dan het idee dat de wereld veilig en rechtvaardig is of zo.

Problemen overkomen alleen die mensen die hun best niet doen. En zij doen natuurlijk wél hun best, dus hen zal niks gebeuren.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 21:17 schreef Noordsestern het volgende:

[..]

Ontwetendheid, geen kift denk ik.

Ook mensen die iets hebben waar echt geen 'kift' over kan ontstaan (handicap, werkloos) krijgen vaak te horen dat het hun eigen schuld is, dat ze niet hard genoeg proberen. Op de een of andere manier hebben mensen dan het idee dat de wereld veilig en rechtvaardig is of zo.

Problemen overkomen alleen die mensen die hun best niet doen. En zij doen natuurlijk wél hun best, dus hen zal niks gebeuren.

zo had ik het nog niet bekeken! dankjewel voor dit inzicht.
(Serieus!)

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 21:21 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

zo had ik het nog niet bekeken! dankjewel voor dit inzicht.
(Serieus!)

Om eerlijk te zijn, het is niet helemaal mijn inzicht
http://en.wikipedia.org/wiki/Just-world_hypothesis

Weet je buuf, ik las zojuist mijn reacties nog eens terug, maar volgens mij reageer je zelf juist heel erg alleen maar vanuit eigen ervaring.

Mijn reactie was op de vraag van Miss, daarin beschreef ik juist ook dat je in mijn ogen naar je kind moet luisteren, kijken of het lekker in zijn vel zit, enz, enz.

Dat heb jij toch juist heel erg gedaan? Ik herinner me dat je schreef dat je bent gestopt met werken om er helemaal te kunnen zijn voor je zoon, om hem goed te kunnen begeleiden in een moeilijkere tijd. Ik denk niet dat iemand ooit tegen jou zou kunnen zeggen dat je te weinig tijd en aandacht hebt gestopt in de opvoeding van je zoons.

Mijn reactie is met veel meer afstand geschreven. Natuurlijk. Ik heb zelf ws geen hoogbegaafde kinderen en ben zelf ws ook niet hoogbegaafd, zoals ik al schreef, ik herken mezelf in elk geval niet helemaal in de boekjes daarover. Wat dat betreft is het makkelijk praten. Maar ik heb er wel mijn gedachten over en ik vind het interessant te lezen hoe Claudia die gedachtengang gisteren verder opgepakt heeft.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 21:17 schreef Noordsestern het volgende:

[..]

Ontwetendheid, geen kift denk ik.

Ook mensen die iets hebben waar echt geen 'kift' over kan ontstaan (handicap, werkloos) krijgen vaak te horen dat het hun eigen schuld is, dat ze niet hard genoeg proberen. Op de een of andere manier hebben mensen dan het idee dat de wereld veilig en rechtvaardig is of zo.

Problemen overkomen alleen die mensen die hun best niet doen. En zij doen natuurlijk wél hun best, dus hen zal niks gebeuren.

Daarvan is wel bewezen dat dat een heel gezonde instelling is. Sterker nog, die instelling blijkt zelfs heel erg gunstig te zijn voor diverse copingmechanismen. Daar hoort dan wel weer bij dat narigheid juist niet wordt gezien als iets wat je in de hand hebt, maar als vette pech.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 20:59 schreef Troel het volgende:

[..]

Ow, dan ben ik blijkbaar ook hoogbegaafd en veel autisten met mij. Dit soort dingen verkeerd opvatten is namelijk iets wat ik zelf regelmatig heb en wat ik ook vaak hoor van andere mensen met ASS.

Nou, wie weet.

Ik ken toevallig een jongetje dat in groep 3 door zijn juf als 'lastig' werd gezien want ze begreep hem niet. Ze liet zelfs de term autisme vallen.
Na een intelligentieonderzoek van een orthopedagoog bleek het jongetje gewoon heel slim te zijn maar niet autistisch. Met een aantal eenvoudige ingrepen en tips gaat het prima met hem.
Wat de juf eigenlijk het liefste had was een klas met 'gemiddelde' kinderen.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 22:56 schreef snoopy het volgende:

[..]

Nou, wie weet.

Ik ken toevallig een jongetje dat in groep 3 door zijn juf als 'lastig' werd gezien want ze begreep hem niet. Ze liet zelfs de term autisme vallen.
Na een intelligentieonderzoek van een orthopedagoog bleek het jongetje gewoon heel slim te zijn maar niet autistisch. Met een aantal eenvoudige ingrepen en tips gaat het prima met hem.
Wat de juf eigenlijk het liefste had was een klas met 'gemiddelde' kinderen.

Dikke kans dat er ook in dit geval weer raakvlakken zijn tussen het een en het ander, net zoals je tussen ASS en ADHD ook weer raakvlakken hebt.

Niet alle autisten zijn hb en niet alle hb-ers zijn autistisch.

Hoi allen. Ik heb nog een vraagje.

Ergens heb ik ooit geezen dat uit onderzoek bleek dat kinderen op een Leonardo school juist meer met leeftijdgenootjes en buurt kinderen gingen spelen ipv vabn minder.

Ik kan het onderzoek echther niet terug vinden, ik vond alleen maar deze http://dspace.library.uu.nl/handle/1874/30738

Weet iemand waar ik dit onderzoek kan vinden?
Groetjes,
Noordsestern

Dit misschien?

http://dspace.library.uu.(...)36833.pdf?sequence=1

quote:

Op zondag 2 maart 2014 11:43 schreef snoopy het volgende:
Dit misschien?

http://dspace.library.uu.(...)36833.pdf?sequence=1

Bedankt voor je link! Ik denk dat dat hem is.

Uit dit onderzoek blijk dat Leonardo kinderen zich op sociaal geboied niet inadequater voelen/zijn dan gewone kinderen.

Ik dacht dat ik gelezen had dat ze ook daadwerkelijk vaker met andere kinderen speelden. maar dat is in dit onderzoek niet vermeld.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 22:56 schreef snoopy het volgende:
Met een aantal eenvoudige ingrepen en tips gaat het prima met hem.

Als jij weet welke eenvoudige ingrepen die juf pleegt houd ik mij aanbevolen.
_{Ik ga nu in mijn vakantie de taken voor de twee hoogbegaafde kinderen in mijn groep in orde maken voor de komende periode. Omdat ze er dringend behoefte aan hebben. Maar liever zou ik gewoon vakantie willen vieren.}

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:33 schreef p_iglet het volgende:
Slimme kinderen kunnen vaak wel met grotere stappen naar het geheel toe, maar het blijft van kleiner naar groter. Terwijl hoogbegaafde kinderen (en volwassenen) vaak veel minder met de stapjes kunnen, maar eerst het grote geheel moeten zien.

Ja dit! Ik moet daar zó aan wennen in mijn onderwijs. Het is een compleet andere benadering.

Het is ook zo lastig te verenigen met het onderwijs aan de rest. In pepijn z'n groep 4 zit tussen de hoogste en laagste zo'n 75 iq punten verschil. 30 kids in de klas van 6 tot 9 jaar. 2x randgeval zmlk. 1x sbo/cluster4. Diverse gedragsmatige gebruiksaanwijzingen. Zeer grote uitdaging voor de juffen. Moonah mocht je nog goede groep 4 vindingen doen dan houden we ons aanbevolen.

quote:

Op zaterdag 1 maart 2014 20:59 schreef Troel het volgende:

[..]

Ow, dan ben ik blijkbaar ook hoogbegaafd en veel autisten met mij. Dit soort dingen verkeerd opvatten is namelijk iets wat ik zelf regelmatig heb en wat ik ook vaak hoor van andere mensen met ASS.

Er zit veel overlap in gedrag tussen ASS en meerbegaafdheid. Ik kan uitleggen hoe ik (als psycholoog) diagnostisch het onderscheid maak tussen ASS en hoogbegaafdheid of een combi van die twee, maar dan ben ik even bezig.

Dus is er overlap: ja zeker. Is het hetzelfde? Zeker niet.

quote:

Op vrijdag 28 februari 2014 18:33 schreef p_iglet het volgende:

Volgens mij is dat een van de grote verschillen tussen hoogintelligent en hoogbegaafd. Het van beneden naar boven leren, dus met kleine stapjes naar het geheel zoals het reguliere onderwijs meestal is of top down leren. Vanuit het grote geheel. Slimme kinderen kunnen vaak wel met grotere stappen naar het geheel toe, maar het blijft van kleiner naar groter. Terwijl hoogbegaafde kinderen (en volwassenen) vaak veel minder met de stapjes kunnen, maar eerst het grote geheel moeten zien.

Ja dat. Dat klinkt heel bekend. En helaas is het hele onderwijs, van basisschool tot middelbare school tot hbo wel op die manier ingericht. Sterker nog, degene die het "prachtige" competentiegerichte onderwijs bedacht heeft op hbo, heeft daarin absoluut geen plek gezien voor hoogbegaafde leerlingen/studenten. Voor iedere scheet een plan van aanpak moeten schrijven waarin ieder leerdoel in meer kleinere doelen opgehakt moet worden "want dan bereik je je doel sneller/beter". Ehrm. Niet dus. Práchtig voor gemiddelde studenten denk, maar er is ook een groep die niets kan met die manier van onderwijs maar die zich er wel naar moet conformeren.

Universiteit is daar (logischerwijs?) toch anders in vind ik, er wordt meer zelfstandigheid verwacht en er is wel een einddoel qua kennis, maar hoe jij van A naar B komt dat moet je verder zelf weten.

quote:

Op zondag 2 maart 2014 13:23 schreef Noordsestern het volgende:

[..]

Bedankt voor je link! Ik denk dat dat hem is.

Uit dit onderzoek blijk dat Leonardo kinderen zich op sociaal geboied niet inadequater voelen/zijn dan gewone kinderen.

Ik dacht dat ik gelezen had dat ze ook daadwerkelijk vaker met andere kinderen speelden. maar dat is in dit onderzoek niet vermeld.

Misschien vind je dit ook interessant:
http://www.hetabc.nl/site(...)en/article%20DWS.pdf

Interessant! Ik ga het lezen!

[ Bericht 4% gewijzigd door ZuidKardinaal op 02-03-2014 20:23:13 ]

quote:

Op zondag 2 maart 2014 20:05 schreef snoopy het volgende:

[..]

Misschien vind je dit ook interessant:
http://www.hetabc.nl/site(...)en/article%20DWS.pdf

Dank je!
Hier is ook een interessante link met een paar mooie rapporten
http://www.accelerationin(...)ived/get_report.aspx

En deze is ook erg leuk (wat meer cartoony uitleg over hb kinderen)
http://www.freespirit.com(...)hildIsGiftedWhen.pdf