quote:
Op donderdag 30 januari 2014 11:50 schreef Kimpossible het volgende:Laatste trimester dames, hebben jullie soms ook ineens last van je hormonen? Ik ben echt al die maanden normaal mezelf geweest, zonder extra emotioneel of chagrijnig of anders te zijn, maar sinds een aantal dagen kan ik soms ineens echt zó chagrijnig zijn dat ik er helemaal eng van wordt

. Dan wil ik niks, is alles stom en reageer ik echt een beetje onredelijk (laat me met rust, ik heb geen zin om met je te praten, je begrijpt er niks van, dat soort werk.) En het slaat nergens op

Arme vriend!
Heel herkenbaar

Ik ben ook de hele zwangerschap enorm redelijk geweest, maar nu super hormonaal. Gelukkig is het nog maar even, ik vind dit niet zo leuk

.
quote:
Op donderdag 30 januari 2014 11:56 schreef nummer_zoveel het volgende:Als ik eerlijk ben, zal ik blij zijn als ik straks niet meer zwanger ben. Ik heb zin een glaasje wijn bij het eten en schimmelkaas! En om een lange wandeling te maken met de hond en te fietsen zonder die irritante buik die in de weg zit, en zonder te puffen en te steunen bij elke beweging die ik maak. En de rugpijn en pijn in m'n bilspier nu er bij, en het elk uur naar de wc moeten.
Gelukkig zijn dit de laatste loodjes. Even doorzetten nog!

Ook al zo herkenbaar

.
Ik mis vooral het gevoel van 'je lekker fit voelen'. Maar dat zal er de eerste weken na de bevalling ws ook niet in zitten

.
quote:
Op donderdag 30 januari 2014 14:50 schreef DJMomo het volgende:Hier ook opeens poets woede! Bovenop hoge kasten en dingen die al maaaaaanden bij de achterdeur staan naar de schuur en dode plant bij de voordeur (te zwaar om zelf naar container te dragen). Het wordt zo netjes in ons huis

Lekker toch, opgeruimd en schoongemaakt huis

.
Kan de kraam straks lekker achterover zitten met haar krantje

.
Ik wil ook mijn baby, misschien moet ik maar aan de poets?

.
quote:
Lekker hypochonderen met z'n allen

.
Het voelt wel een beetje hetzelfde hoor, in het begin zit je maar te wachten op dat tweede streepje en bij elk steekje of krampje denk je: oeh! Zou het? En zo op het eind zit je maar te wachten op de bevalling en bij elk steekje of krampje denk je: oeh! Zou het?

.