Maximumstraffen Nederland zijn wassen neus

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 10:09 schreef Weltschmerz het volgende:

[knip]

Dan kunnen we naar een situatie toe dat de wetgever en dus de politiek en dus indirect de kiezer de algemene strafmaat bepaalt, en de rechter die dan toepast op het individuele geval.

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 15:36 schreef waht het volgende:

[..]

Uhuh, lekker boeiend dat het strafklimaat het strengste is van West-Europa, dat zegt nul komma nul.

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 00:32 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Een goed verhaal, dat me beslist aan het denken zet.

Je voorstel leidt dus inderdaad tot een trias politica en beëindigt de situatie dat de rechter op de stoel van de wetgever zit.

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 06:28 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Daarom, verkiesbare rechters

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 10:09 schreef Weltschmerz het volgende:
Eerdmans heeft zeker wel een punt, een beetje jammer dat hij niet echt de spijker op zijn kop slaat maar er het slechts neerkomt op een pleidooi voor zwaarder straffen. Dat er in zijn optiek te licht gestraft wordt is namelijk slechts een symptoom van het probleem, niet het probleem zelf.

Ergens begin jaren 90 is men namelijk landelijk straffen gaan vergelijken, en is men de strafmaten aan elkaar gaan aanpassen, omdat er vaak wel factor 4 verschil zat tussen verschillende arrondissementen bij vergelijkbare misdrijven. Dan kun je die gelijktrekken op die factor 4 of op factor 1, maar daarmee is het probleem niet opgelost. Het probleem is namelijk dat die verschillen konden ontstaan: Als twee rechters op basis van dezelfde wet en een vergelijkbaar feiten en omstandighedencomplex tot een totaal verschillende uitspraak komen dan is tenminste één van die twee rechters maar wat aan het doen. In de praktijk zijn beiden maar wat aan het doen.

Vaak wordt gezegd dat je dat maar aan de rechter moet overlaten want die heeft er verstand van, maar dat is niet zo. Een rechter heeft geen specifieke deskundigheid in het bepalen van de strafmaat, want strafmaatbepaling maakt geen onderdeel uit van de rechtswetenschap. Er is geen intellectuele verantwoording, het geheim van de raadkamer staat voor nattevingerwerk. Dan kun je nattevingerwerk van de een vergelijken met de ander en het aan elkaar aanpassen, het blijft nattevingerwerk.

Als je het probleem dus echt wil oplossen dan moet je de strafmaatbepaling onderdeel van de rechtswetenschap maken. Dan moet je bijvoorbeeld bepalen dat de rechter de hoogte van de straf daadwerkelijk motiveert, dus niet met een toverformule maar met een motivering die de strafmaat daadwerkelijk kan dragen. Een motivering van een strafmaat van 9 maanden die even goed gebruikt zou kunnen worden om een strafmaat van 3 jaar te motiveren is geen motivering van die 9 maanden. Als je die motivering dan laat toetsen, niet alleen in hoger beroep maar ook bij een soort hoge raad voor straftoemeting, dan wordt het bepalen van de strafmaat onderdeel van de rechtswetenschap en worden rechters daar dus deskundig in. Als ze deskundig zijn hoeven ze niet bij elkaar af te kijken om tot een vergelijkbare strafmaat te komen.

Aangezien het om een straf op basis van de wet gaat, zal dan die strafmaat gemotiveerd gerelateerd aan de algemene strafmaat van de wetgever moeten zijn. De wetgever heeft zich immers met de strafmaxima uitgesproken over de ernst van het delict. Rechters zijn daar nu los van, die bepalen hun eigen algemene strafmaat, voordat ze die toepassen op het individuele geval. Zo zitten ze bij geweldsmisdrijven veel lager tov het strafmaximum dan bij drugsdelicten, ze 'corrigeren' dus de wetgever zonder nadere motivering.

Dan kunnen we naar een situatie toe dat de wetgever en dus de politiek en dus indirect de kiezer de algemene strafmaat bepaalt, en de rechter die dan toepast op het individuele geval.

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 06:46 schreef Ulx het volgende:

[..]

Nee. Dan maak je het recht helemaal afhankelijk van de waan van de dag. Bovendien, moeten mensen in Groningen kunnen kiezen voor een rechter in Zeeland? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet? Loop je dan geen risico enorme verschillen te krijgen in uitspraken, gebaseerd op het tevreden willen stellen van de achterban?

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 06:28 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Daarom, verkiesbare rechters

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 00:32 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Een goed verhaal, dat me beslist aan het denken zet.

Je voorstel leidt dus inderdaad tot een trias politica en beëindigt de situatie dat de rechter op de stoel van de wetgever zit.

quote:

Op zondag 26 januari 2014 01:15 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Nee, voor de wetgever kiezen we vertegenwoordigers, die hopelijk meer verstand van zaken hebben dan wijzelf. (Anders kunnen we er beter zelf gaan zitten.)
Voor het uitvoeren en toepassen van de wet worden vakmensen aangesteld. Die in elk geval verstand van zaken (het recht) hebben. (En als ze bevooroordeeld zijn, kunnen we ze altijd nog wraken.)

Blijft over het probleem van een technisch bewijs in bepaalde specialistische zaken.
Maar ja, dat hou je toch: ook in de Tweede of Eerste Kamer zijn er amper mensen die enig verstand hebben van technische of exacte zaken.

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 09:44 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Nee, gewoon regionale verkiezingen, en je argument over de waan van de dag snijdt geen hout, want de kamer maakt formeel de wetten en dat zou dan ook de waan van de dag zijn?

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 06:28 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Daarom, verkiesbare rechters

quote:

Op zondag 26 januari 2014 23:19 schreef Platina het volgende:
Het eerste wat ze moeten aanpakken is die onzin van verzachtende factoren/ontoerekeningsvatbaar. Zoals in de zaak van Jansen-Steur, boehoehoe ik ben depressief. Of smoesjes als: zelfoverschatting, ADHD, er niet tegen kunnen als iemand zegt wat je moet doen etc.

Kijk maar op de frontpage, bij bijna ieder bericht over strafzaken worden er belachelijke verzachtende factoren genoemd.

Het lijkt mij wel duidelijk dat criminelen niet sporen, want normale mensen begaan geen misdaden. Gewoon straffen en bij echt ziek gestoorde mensen kunnen ze het ontoerekeningsvatbaar smoesje gaan gebruiken.

quote:

Op zondag 26 januari 2014 23:19 schreef Platina het volgende:
Het eerste wat ze moeten aanpakken is die onzin van verzachtende factoren/ontoerekeningsvatbaar. Zoals in de zaak van Jansen-Steur, boehoehoe ik ben depressief. Of smoesjes als: zelfoverschatting, ADHD, er niet tegen kunnen als iemand zegt wat je moet doen etc.

Kijk maar op de frontpage, bij bijna ieder bericht over strafzaken worden er belachelijke verzachtende factoren genoemd.

Het lijkt mij wel duidelijk dat criminelen niet sporen, want normale mensen begaan geen misdaden. Gewoon straffen en bij echt ziek gestoorde mensen kunnen ze het ontoerekeningsvatbaar smoesje gaan gebruiken.

quote:

Op zondag 26 januari 2014 09:44 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Dat zou op zich wel zuiverder zijn, maar anderzijds is het ook de wetgever en dus de politiek geweest die de rechterlijk macht die ruimte heeft gegund. De politiek krijgt zelfs steeds meer de neiging om kwesties maar op het bord van de rechter gooien, vaak wordt de wetgeving niet eens meer afgemaakt en zitten er allerlei gaten en losse eindjes in die de rechter dan maar aan elkaar moet knopen omdat onze volksvertegenwoordigers het te ingewikkeld vinden worden.

Het probleem is echter dat de kamer de regering controleert en de kiezer de kamer, maar dat niemand belast is met de controle op de rechter. Toch is ook de rechter verantwoording verschuldigd aan de samenleving, en die bestaat erin dat die in het openbaar rechtspreekt en vertelt wat hij doet en waarom hij dat doet. Dat is het vonnis. Als de rechterlijke macht dat niet doet dan verliest die draagvlak en legitimiteit. Doordat de rechters de hoogte van de straf niet daadwerkelijk motiveren maar afdoen met algemeenheden en toverformules, zie je dat draagvlak eroderen.

quote:

[..]

Daar ligt ook een probleem. Waarheidsvinding en bewezenverklaring is immers ook geen onderdeel van de rechtswetenschap, en daarmee ook geen onderdeel van de deskundigheid van de rechter. Die is daarin een leek die ook maar wat doet, met wisselend succes dan ook.

quote:

Op zondag 26 januari 2014 23:19 schreef Platina het volgende:
Het eerste wat ze moeten aanpakken is die onzin van verzachtende factoren/ontoerekeningsvatbaar. Zoals in de zaak van Jansen-Steur, boehoehoe ik ben depressief. Of smoesjes als: zelfoverschatting, ADHD, er niet tegen kunnen als iemand zegt wat je moet doen etc.

Kijk maar op de frontpage, bij bijna ieder bericht over strafzaken worden er belachelijke verzachtende factoren genoemd.

Het lijkt mij wel duidelijk dat criminelen niet sporen, want normale mensen begaan geen misdaden. Gewoon straffen en bij echt ziek gestoorde mensen kunnen ze het ontoerekeningsvatbaar smoesje gaan gebruiken.

quote:

Op maandag 27 januari 2014 00:25 schreef Tchock het volgende:

[..]

Jij vindt dat verzachtende omstandigheden in het algemeen afgeschaft moeten worden? De mishandelde vrouw die haar man neersteekt dezelfde straf als de koelbloedige huurmoordenaar?

quote:

Op zondag 26 januari 2014 09:44 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Het probleem is echter dat de kamer de regering controleert en de kiezer de kamer, maar dat niemand belast is met de controle op de rechter. Toch is ook de rechter verantwoording verschuldigd aan de samenleving, en die bestaat erin dat die in het openbaar rechtspreekt en vertelt wat hij doet en waarom hij dat doet. Dat is het vonnis. Als de rechterlijke macht dat niet doet dan verliest die draagvlak en legitimiteit. Doordat de rechters de hoogte van de straf niet daadwerkelijk motiveren maar afdoen met algemeenheden en toverformules, zie je dat draagvlak eroderen.

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 00:35 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Ik weet niet of je dat alleen in de schoenen van de rechters kunt schuiven. Ik stel dat de goegemeente geen flauw benul heeft van enkele basisregels uit het recht, zoals dat je onschuldig bent tot je schuld bewezen (bewezen!) is (geacht moet zijn!) en ne bis in idem.
In geruchtmakende zaken is er zeker openbaarheid en mijn indruk is wel, dat die rechters zich dan ook proberen helder uit te spreken. Maar ja, dat zijn vaak parels voor de zwijnen.

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 10:54 schreef stopnaald het volgende:

[..]

Het is zeker waar dat een deel van de Nederlanders geen kennis heeft van de door jou genoemde basisregels. Ikzelf bijv. heb geen flauw idee wat "ne bis in idem" betekent, ik ken geen Latijn, als je wilt, graag even een uitleg.

Maar dat gezegd hebbende, is het niet mede een taak van de rechtspraak om die basisregels/kennis aan het volk bekend te maken? Alleen al door simpelweg de betreffende regel(s) met bijbehorende uitleg te herhalen, kom je immers al een heel eind.

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 11:19 schreef Neuroscience het volgende:

[..]

Dat je niet twee keer voor hetzelfde feit berecht mag worden. Google, lui mens.

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 11:26 schreef stopnaald het volgende:

[..]

Dat had hij ook gewoon kunnen schrijven ipv met een Latijnse term te strooien. En ja, soms ben ik lui, nou en?

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 11:27 schreef Neuroscience het volgende:

[..]

Rechtspraak zit vol met dat soort termen. Ga er mee om of blijf huilen. Beter nog, zoek het gewoon zelf op, als een goed mens.