Het grote rammelaarstopic deel 43

*rammel*

geen baby meer in huis

quote:

Op zondag 26 januari 2014 22:27 schreef Kyara het volgende:
*rammel*

geen baby meer in huis

Wel 2 heel leuke dreumesjes en een heel leuke peuter!

Helemaal waar hoor!
En 2 gecorrigeerde baby's

quote:

Op zondag 26 januari 2014 22:27 schreef Kyara het volgende:
*rammel*

geen baby meer in huis

Tijd voor een nieuwe! Drieling dit keer?

quote:

Op zondag 26 januari 2014 22:59 schreef Cocotrimonium het volgende:

[..]

Tijd voor een nieuwe! Drieling dit keer?

Wat zij zegt

3 jongens dan wel hoor! Anders is het echt te zielig voor M.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 14:01 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]



zo snel zijn ze hier nog nooit doorgeschoven

Ik moest hardop lachen!

Kyara, is een derde zwangerschap echt helemaal uitgesloten? Of staat er stiekem ergens nog een deurtje open?

haha Vlindur mooie move!

Ik ben erachter gekomen dat een huizenjacht het rammelen best wat versterkt, ben zo benieuwd waar we terecht gaan komen. Dat zal de plek worden waar wij hopelijk een kindje mogen krijgen in ons leven.

quote:

Op dinsdag 4 februari 2014 12:49 schreef Nolita het volgende:
haha Vlindur mooie move!

Ik ben erachter gekomen dat een huizenjacht het rammelen best wat versterkt, ben zo benieuwd waar we terecht gaan komen. Dat zal de plek worden waar wij hopelijk een kindje mogen krijgen in ons leven.

Te gek he, heerlijk die gezonde spanning !

quote:

Op zondag 2 februari 2014 12:12 schreef Philomijn het volgende:
Kyara, is een derde zwangerschap echt helemaal uitgesloten? Of staat er stiekem ergens nog een deurtje open?

4 kinderen is niet echt reeel op dit moment. Niet qua ruimte, qua auto. qua financiele situatie. Misschien ooit, als de oudste op school zitten (en de jongste dus bijna ). Maar dan is het leeftijdsverschil ineens zo groot en ik weet niet of ik dat wel wil

_{plus dat ik ook geen 20 meer ben}

*mopper*
Ben ik met de hormonen gestopt heb ik een cyclus van 20 dagen.
Zucht.
Sorry ego post.

ik ben in de discussie verzand geraakt met mezelf waarom een mens eigenlijk kinderen zou willen..
of nouja.. waarom IK kinderen zou willen

"gewoon omdat ik het wil" blijkt niet echt een doorslaggevend argument

Danaa: ik vind de spanning best vervelend, voornamelijk omdat het alle kanten opzwiept van ja een leuk huis gezien, oh nee er zijn ook andere geïnteresseerden, een huis dat voor onze neus weggekaapt wordt, tot weer een ander huis met nieuwe hoop, maar weer andere geïnteresseerden, angst voor weer een wegkaping voor onze neus enzv. Ik kan er niet zoveel mee en dat vind ik jammer, hopelijk krijgen we snel goed nieuws en kunnen we echt legaal gaan fantaseren over ons huis!

Kyara, het is dus een beetje een de tijd zal het leren waar je nu in zit geloof ik.

Cassandra, je bent pas sinds kort gestopt met hormonen toch? Die 20 dagen zeggen dan nu wellicht nog niet zoveel. Even een paar maanden afwachten wat je cyclus gaat doen!

Barreltje, nog geen andere argumenten naar voren kunnen brengen? Of alleen maar tegenargumenten haha. Natuurlijk zijn er voors en tegens, maar kinderen krijgen en een gezin stichten met mijn vriend is wel een soort levensdoel voor mij. Iets dat ik graag wil doen met mijn leven. En waarom? Het lijkt me iets moois waarvan je nu zonder kinderen onmogelijk kunt zeggen wat het precies is. Maar om samen met mijn vriend een kind te krijgen waarin je dan weer dingen van elkaar terug ziet. Ik verwacht dat het een verrijking is van mijn leven en ga de uitdaging graag aan!
Het lastige van de keuze is denk ik dat je er heel veel ideeën over kunt hebben, maar pas achteraf kunt zeggen of dat klopt ja of nee. En dat is voor zo'n grootse beslissing in je leven best lastig afwegen van tevoren.

Nolita: kan me voorstellen dat dat zwaar is ja, als het steeds wisselt. Maar misschien is dat ergens wel beter dan dat er niets zou gebeuren? Nu weet je dat goed nieuws (hopelijk!) elk moment kan komen?
_{Makkelijk gezegd, ik weet het, maar misschien biedt het een ander perspectief?}

Cassandra: dat is wel kort ja. Wat Nolita zegt: misschien verandert dat nog wel de komende maanden. En een cyclus van 20 dagen is wel fijner dan van 40?
_{Pfff, ik ben wel van de positieve draaien vandaag sorry hoor! Je mag natuurlijk ook gewoon even mopperen!}

Barreltje: vond ik ook best lastig, ik kwam eerst ook niet verder dan "ik wil het" en "dat hoort zo"
Het is vooral lastig omdat je vooraf -denk ik- nooit volledig kunt beseffen hoe het is. Ik krijg het wel gedeeltelijk mee van broers/zussen/vrienden met kleintjes (en dan rammel ik de pan uit!), maar dat echte gevoel kun je iemand zonder kinderen nooit uitleggen denk ik.

Ik twijfel bij vlagen ook nog wel eens, omdat kinderen je letterlijk bloed, zweet en tranen kosten. Maar 'iets' in mij zegt me dat het het waard is, dat het iets is wat ik niet wil missen én dat ik er wel spijt van krijg als we geen kinderen krijgen, maar andersom niet

Hahhah twist02, die positieve draai ergens aan geven , iemand moet het doen
Ik ben juist van het negatieve......gisteren op kraambezoek geweest van mijn neefje. Heel schattig hoor, maar heb nu even zoiets van "wil ik dat wel?" Ik kan dus echt slecht tegen te weinig slaap en misschien ben ik soms iets te perfectionistisch, dus ben nu al bang dat ik alles fout ga doen......
Gevalletje cold feet denk ik

quote:

Op dinsdag 4 februari 2014 20:32 schreef Kyara het volgende:

[..]

4 kinderen is niet echt reeel op dit moment. Niet qua ruimte, qua auto. qua financiele situatie. Misschien ooit, als de oudste op school zitten (en de jongste dus bijna ). Maar dan is het leeftijdsverschil ineens zo groot en ik weet niet of ik dat wel wil

_{plus dat ik ook geen 20 meer ben}

Ah oké.
Het is bij mij juist (en ik heb makkelijk praten, want ik heb geen kinderen dus kan me er eigenlijk ook geen goede, realistische voorstelling van maken) heerlijk om nog een "nakomertje" te krijgen. Geen idee waarom, maar ik vind het zo'n romantische gedachte.

Cassandra87: een onregelmatige cyclus na stoppen met hormonen is niet ongewoon toch? Komt wel goed!

Nolita: Spannend, huizenjacht! Mijn vriend en ik hebben anderhalf jaar geleden een huis gekocht (nu bijna twee jr geleden gestart met "ach, we kijken gewoon eens wat we kunnen krijgen met ons budget") en toen was ik totaal niet bezig met waar dan een kinderkamer moest komen ofzo. Maar ik wist wél dat het een huis moest zijn waar kinderen konden opgroeien. Mijn advies: neem de tijd en laat je niet opnaaien door factoren die je niet in de hand hebt.

Redenen om kinderen te krijgen, tsja... Ik denk dat het meer een gevoel is dan iets wat je echt rationeel benadert. Ik denk wel dat je je van te voren wel af zou moeten/kunnen vragen of je het aankan (in de ruimste zin van het woord: financieel, geestelijk...), maar echt een reden..?

Ik probeerde net redenen te bedenken, maar ik kwam met hele suffe dingen. Dus ik houd het maar bij een gevoel. Ik had het daar een tijdje terug met iemand over, over de twijfels enzo. Ik zei: mijn leven is zo ook leuk. En toen zei ze: ja, maar als je geen kinderen krijgt, ben je later eenzaam. Euh

quote:

Op donderdag 6 februari 2014 11:35 schreef Tyler-Girl het volgende:
Hahhah twist02, die positieve draai ergens aan geven , iemand moet het doen
Ik ben juist van het negatieve......gisteren op kraambezoek geweest van mijn neefje. Heel schattig hoor, maar heb nu even zoiets van "wil ik dat wel?" Ik kan dus echt slecht tegen te weinig slaap en misschien ben ik soms iets te perfectionistisch, dus ben nu al bang dat ik alles fout ga doen......
Gevalletje cold feet denk ik

Die cold feet herken ik wel een beetje. Heb ook teveel in het "Moois en mythes" topic zitten lurken waardoor ik nu steeds denk dat ik overal te naïef in ben ("ik zou dat zo-en-zo doen, dat werkt vast wel goed"). Maar dan bedenk ik me weer dat in principe iedereen zo 'naïef' aan kinderen begint en dat dat juist misschien ook wel fijn is

ik kwam ook niet echt verder dan "omdat het hoort"en "omdat ik het wil"
de romantische noties van : "ik wil mezelf en/of mijn partner terug zien in kroost "oid.. ik kan er niks mee geloof ik (mijn god wat hoop ik dat een evt kind bepaalde trekjes van mij en/of mijn partner juist NIET heeft !! )

gheheh het moois en myhtes topic is wel een beetje ehh.. ontluisterend ik ga de komende tijd iig nog heeeuull veuul uitslapen omdat het KAN

Ja dat topic heb ik ondertussen ook van voor tot achter gelezen. Het is fijn dat het zo nuchter is, gewoon alle voordelen en nadelen op tafel zeg maar Maar het doet me idd wel beseffen dat het leven zonder kinderen misschien iets makkelijker is. Ik ben veel op mezelf en om dan ineens "mijn" tijd en leven te moeten delen met iemand die zo aanhankelijk is aan jou, dat lijkt me moeilijk en flink omschakelen.

En verder ben ik ook vrij naief hoor. Ik denk ook heel gemakkelijk dat ik straks met kinderen het wel allemaal zus en zo ga doen, omdat ik hier op Fok heb gelezen dat dat het beste is (en vaak nu al denk beter te weten dan een vriendin met dochter.....dat spreek ik niet uit, dat is alleen in mijn hoofd )

Haha, dat laatste is enorm herkenbaar! Veel schoonzussen met kleine kinderen en ik probeer vaak mijn mening maar voor me te houden..

Ik ben afgelopen week twee keer de pil vergeten, dus mijn hoofd houdt niet op met fantaseren over een mogelijke zwangerschap. En dat terwijl ik er net weer vrede mee had dat het nog een tijd zou duren. Pff, ingewikkeld hoor, die hormonen Ik merk dat ik het gewoon zo enorm handig zou vinden als het per ongeluk een keer raak zou zijn. Ik vind het zo'n grote beslissing: wanneer ben je er nu écht klaar voor?
Ik wil nog afstuderen, reizen, een carrière opbouwen, sparen, verhuizen.. maar als ik dat allemaal eerst nog wil doen dan ben ik er pas over minimaal 5 jaar klaar voor.
En dat terwijl er aan de belangrijkste voorwaarden al voldaan is: lange stabiele relatie met iemand die ook kinderen wil (in de toekomst), een stabiel inkomen waar we prima van rond kunnen komen, we zijn beide volwassen genoeg om een goed thuis te kunnen maken voor een kindje.

't Moois en Mythes-topic vond ik ook geweldig om door te lezen!

10 dingen die het ouderschap fantastisch maken

Rammelmateriaal!

quote:

Op donderdag 6 februari 2014 11:13 schreef twist02 het volgende:

Cassandra: dat is wel kort ja. Wat Nolita zegt: misschien verandert dat nog wel de komende maanden. En een cyclus van 20 dagen is wel fijner dan van 40?
_{Pfff, ik ben wel van de positieve draaien vandaag sorry hoor! Je mag natuurlijk ook gewoon even mopperen!}

Positieve twist

Kleine kanttekening... 12 januari zijn we allebei vergeten om de nuvaring in te brengen na de sex. Daar kwamen we savonds achter. Ring wel weer ingebracht en condoom gebruikt. Een kleine week later werd ik ongesteld dus ring uitgedaan en besloten te stoppen met de ac (van mijn kant, gebruikt braaf zijn rubbertjes).
Omdat ik steeds misselijk was (echt maagkrampen, is nieuw voor mij) heb ik anderhalve week geleden een test gedaan, die is negatief. Had ik al verwacht omdat ik daarvoor ongesteld was geworden.
15-2 is mijn nod, maar dacht dat die vanochtend was doorgebroken. Nu echter nergens last van, is bij een veeg gebleven.
Als mijn periode niet doorbreekt en ik blijf last van mijn maag houden toch maar eens een nieuwe test doen volgende week. (ook iets nieuws, pijnlijke tepels. Aanraking voelt bijna letterlijk alsof ze worden fijngeknepen. Ik heb wel eens spanning op mijn hele borst maar dit is nieuw. Ik trek me er alleen niet zo veel van aan want mijn lichaam ontdekt bij elke hormoonwisseling wel weer iets nieuws om last van te krijgen dus dat ben ik onderhand wel gewend )

@Philomijn dat is ook wel normaal maar ik ben juist gestopt met mijn ac omdat ik zeker wilde weten dat ik een normale cyclus heb omdat ik als de dood ben dat t mij niet zal lukken zwanger te raken. En dan is het eerste wat ik krijg een abnormale cyclus (Ik ben overigens 2x eerder langdurig gestopt met ac en allebei de keren zat ik direct op een cyclus van 28 dagen)

quote:

Op donderdag 6 februari 2014 07:46 schreef Barreltje het volgende:
ik ben in de discussie verzand geraakt met mezelf waarom een mens eigenlijk kinderen zou willen..
of nouja.. waarom IK kinderen zou willen

"gewoon omdat ik het wil" blijkt niet echt een doorslaggevend argument

Is het niet sowieso een gevoels-iets?
Je bent geen paard of hond aan het fokken om het ras te verbeteren
Gewoon, omdat je dat zo voelt. Punt.

(Ik wil een mini omdat ik helemaal weg ben van mijn , maar ik gok dat ik daarin ook in de minderheid ben dus of dat nou zo'n goed argument is )

quote:

Op donderdag 6 februari 2014 15:04 schreef Lot_1 het volgende:
Ik ben afgelopen week twee keer de pil vergeten, dus mijn hoofd houdt niet op met fantaseren over een mogelijke zwangerschap. En dat terwijl ik er net weer vrede mee had dat het nog een tijd zou duren. Pff, ingewikkeld hoor, die hormonen Ik merk dat ik het gewoon zo enorm handig zou vinden als het per ongeluk een keer raak zou zijn. Ik vind het zo'n grote beslissing: wanneer ben je er nu écht klaar voor?
Ik wil nog afstuderen, reizen, een carrière opbouwen, sparen, verhuizen.. maar als ik dat allemaal eerst nog wil doen dan ben ik er pas over minimaal 5 jaar klaar voor.
En dat terwijl er aan de belangrijkste voorwaarden al voldaan is: lange stabiele relatie met iemand die ook kinderen wil (in de toekomst), een stabiel inkomen waar we prima van rond kunnen komen, we zijn beide volwassen genoeg om een goed thuis te kunnen maken voor een kindje.

Vind ik heel lastig te zeggen. Hier zijn alle randvoorwaarden aanwezig, goed inkomen, woning, stabiele relatie. We willen ook wel reizen maar dat kan ook met kinderen. Sparen doen we al, en los van dat is een kind er niet binnen een dag dus je hebt nog 9 maanden om door te sparen (en daarna al is t minder) en waar is de grens, hoeveel moet er op de rekening staan?
Aan de andere kant ben ik net in een nieuwe baan begonnen (wel zekerheid want al sinds jaar en dag vast contract bij de zelfde werkgever, nl. de overheid) en daar geniet ik zooo van, nieuwe dingen leren, merken dat je goed bent in je werk en nog kunnen doorgroeien. Over twee weken wordt onze pup geboren en ik sta te springen om jacht training te doen. Oftewel, nu is voor ons ook niet het goede moment. Maar komt hét moment wel?

Ik mik nog steeds op de zomer om te stoppen met alle ac, houdt vast aan eind 2014. Ook wel handig, ik zie mezelf nog niet met dikke buik een puberende hond opvoeden die sterk genoeg is om mij omver te springen.
We houden er wel stiekem rekening mee dat een zomervakantie in 2015 naar een land als amerika er niet meer inzit, dus dat zegt wel genoeg over d eplanning. Maar een planning is geen planning als die niet zou tegen vallen