Zwangerschap en geboorte deel 1272

Het ging even heel raar met dichtgooien geloof ik....

quote:

Op vrijdag 27 december 2013 22:52 schreef Kyara het volgende:
Het ging even heel raar met dichtgooien geloof ik....

Je bent blauw hè, dan post je zomaar door slotjes heen

Ja, dat was een superpower die ik nog niet eerder had opgemerkt

Postte je door het slotje heen?

Het lijkt me in theorie heel leuk om snel voor een tweede te gaan, maar lichamelijk lijkt het me toch echt wat minder. Ik zal hierna zo blij zijn als ik mijn lichaam weer terug heb .

quote:

Op vrijdag 27 december 2013 20:31 schreef Chanty het volgende:

[..]

Grappig hoe dat ook verschilt, vriendin van me hoeft ook nooit te wegen bij de VK. Waarschijnlijk is het ook helemaal niet zo belangrijk als je maar niet ruim buiten de marges gaat.

Je gewicht is jouw probleem, even lullig gezegd
Ik hoef die 30+ kilo er niet af te lijnen uiteindelijk _{ok dat moet ik wel, maar niet die van jou} ; en als je maar 2 kg aankomt, ook best.

Wat wel belangrijk is, is je bmi vóór de zwangerschap. Bij de intake wordt naar je lengte en gewicht gevraagd, op basis daarvan wordt je bmi bepaald. Is je bmi hoger dan 40 dan ga je voor je controles doorgaans naar de gynaecoloog. Voor de rest is het allemaal regio-afhankelijk qua gewicht. Er zijn regio's waar vrouwen met een bmi van boven de 30 niet meer thuis mogen bevallen maar poliklinisch moeten, in andere regio's is dit bij een bmi van 35. Weer andere regio's houden de grens van 100 kg aan (in hoogzwangere toestand dus!); Dat laatste heeft voornamelijk te maken met het lokale ambulance-protocol en niet zoveel met de verloskundige zorg.

Waarom zoveel verloskundigen nog iedere controle wegen, en vooral waarom er soms zo'n halszaak van gemaakt wordt dat die vrouwen per se op de weegschaal moeten elke keer is mij nog steeds een raadsel, de meesten lijken het zelf ook niet zo goed te weten.

Ik ben echt heel blij dat wij iets langer gewacht hebben met de "tweede". Het is zo makkelijk dat L. al zoveel zelf kan en zeker met twee op komst wordt het zo af en toe denk ik best een logistieke uitdaging allemaal en dan is het denk ik toch fijn als ik me over de oudste niet echt meer zorgen hoef te maken omdat die al zo zelfstandig is.
Aan de andere kant ben je met twee kindjes snel op elkaar wel snel uit de luiers enzo, kortom er valt voor allebei wel wat te zeggen eigenlijk.

en ter toevoeging, veel belangrijker dan je gewicht of je hoeveelheid die je aankomt zijn je leefgewoontes, rook je, drink je, gebruik je drugs, jointjes dat soort dingen.
Maar ook, hoe leef je? rookt je partner? Sport je? Hoe eet je? kook je vers of veel fastfood en afhaal enz. Krijg je voldoende van alle voedingsmiddelen binnen etc.

Ik ken genoeg zwangeren die elke dag aan de fastfood zitten maar keurig 10/12 kg aankomen, en er zijn ook zwangeren die keurig eten en rustig 25+ kg aankomen.

Mignonne, heb jij ervaring met vrouwen die bepaalde behandelingen of controles weigeren? Wordt dat vaak gedaan, en in hoeverre heeft dat invloed op jullie werk, op hoe je de vrouw daarna benadert en hoe je er zelf evt. over denkt?

quote:

Op vrijdag 27 december 2013 23:09 schreef Burdie het volgende:
Mignonne, heb jij ervaring met vrouwen die bepaalde behandelingen of controles weigeren?

jup; De kleine dingen hoor, niet zulke hele spannende dingen
Vrouwen die geen kraamzorg willen, Jehova's getuige die geen bloedtransfusie wilde en wat dames die geen echo's wilden.

quote:

Wordt dat vaak gedaan,

Hangt er vanaf hoe je het definieert denk ik.
Het varieert van vrouwen die niet op de weegschaal willen tot vrouwen die geen kraamzorg willen of vrouwen die van een tweeling thuis bevallen; om maar wat te noemen. Het een komt vaker voor dan het ander; maar het gebeurt met enige regelmaat.

quote:

en in hoeverre heeft dat invloed op jullie werk, op hoe je de vrouw daarna benadert en hoe je er zelf evt. over denkt?

Dat heeft zeker invloed op je werk. In die zin dat je bijvoorbeeld voor de kraamzorg, daar zelf meer werk aan hebt, want eigenlijk moet je dan iedere dag langs gaan om moeder en kind te controleren; maar daar heb je zeker in drukke stadspraktijken lang niet altijd de tijd/mensen voor. En daarnaast is een kraamverzorgster in een gezin je ogen en je oren wat betreft de gezondheid van moeder en baby. Als er geen kraamzorg is dan mis ik best behoorlijk wat informatie wat mijn zorgverlening minder goed maakt.

Het heeft nooit invloed op hoe ik de vrouw benader. Iedereen is wat dat betreft gelijk, ik maak daar geen onderscheid in en ik mag hopen dat dat overal zo is. Of je nou ieder onderzoek aangrijpt wat je kunt krijgen of juist heel overwogen een beslissing maakt om iets niet te doen, dat is je goed recht. Je bent autonoom, jij beslist over jouw lichaam, niet ik.

En hoe ik er zelf over denk; neutraal, I guess, wat moet ik ervan denken? Sommige dingen zijn moeilijk. Jehova's getuigen bijvoorbeeld vind ik soms moeilijk; omdat je weet dat er een reële kans is dat zo iemand overlijdt tijdens of na de bevalling, maar ook dat is een eigen keus. Het enige waar ik moeite mee heb is als mensen een keuze maken gebaseerd op een aanname, of een onjuistheid. Je hebt alle recht van de wereld op jouw keus, maar die moet wel gemaakt zijn op basis van juiste, eerlijke en betrouwbare informatie. Niet op basis van wat je buurvrouw aan je verteld heeft ofzoiets. Daar is ook ruimte voor maar dan op een andere manier.

/rant

Bedankt voor je reactie ik denk wel eens dat ze me maar een rare gaan vinden als ik een bepaald iets niet wil, maar er zijn dus meer raren .

En met dat laatste, hoe je er zelf over denkt, bedoelde ik, komt het wel eens voor dat iemand toelicht waarom ze een bepaald onderzoek niet wil, en dat je daardoor er zelf ook anders tegenaan gaat kijken?

Ik heb een cursus hypnobirthing gedaan, daar wordt e.e.a. toch ook wel heel anders benaderd, wat me weer regelmatig aan het denken zet.

quote:

Op vrijdag 27 december 2013 23:35 schreef Burdie het volgende:
Bedankt voor je reactie ik denk wel eens dat ze me maar een rare gaan vinden als ik een bepaald iets niet wil, maar er zijn dus meer raren .

En met dat laatste, hoe je er zelf over denkt, bedoelde ik, komt het wel eens voor dat iemand toelicht waarom ze een bepaald onderzoek niet wil, en dat je daardoor er zelf ook anders tegenaan gaat kijken?

Ik heb een cursus hypnobirthing gedaan, daar wordt e.e.a. toch ook wel heel anders benaderd, wat me weer regelmatig aan het denken zet.

Hmm nee ik kijk er niet per se anders tegenaan door zo'n voorval. Maar het grappige is dat een hoop vrouwen die onderzoeken niet willen of bijvoorbeeld bepaalde dingen tijdens de bevalling wel of niet willen er per definitie vanuit gaan dat de verloskundige daar wel op tegen zal zijn of dat ze wel moeilijk zal doen. Dat hoeft echt helemaal niet zo te zijn.

Een reden geeft soms wel meer achtergrond en dat is voor iedereen prettig lijkt me.

Wat werd er precies anders benaderd in je cursus?

Ik denk dat de VK wel mee wil gaan in een hoop wensen, wat dat betreft heb ik juist weer weinig vertrouwen in het ziekenhuis .

Hypnobirthing richt heel erg op het positieve en natuurlijke, terwijl er in andere voorlichting juist veel genoemd wordt wat er mis kan gaan, en het veel meer een 'protocol' lijkt te zijn dan een belangrijke levensgebeurtenis. Maar daarin is mijn mening natuurlijk ook gekleurd.

Wij hadden eerst ook een lijst met geboortewensen opgesteld "dit wel, dat niet", maar intussen is dat een half A4tje tekst geworden met wat onze gedachten en gevoelens zijn bij de geboorte, en vooral: waarom. Ik hoop dat het op die manier beter begrepen wordt.

Ah op die manier
Nouja dat wordt er op de opleiding behoorlijk ingeramd allemaal maar het scheelt allicht dat ik het zelf al twee keer mee heb meegemaakt, dat geeft je natuurlijk wel een idee van hoe een impact een bevalling kan hebben op je leven. Dus ik kijk niet op van een bevalplan of andere manieren van wensen aangeven. En als ik je een tip mag meegeven, als er dingen zijn die je gewoon heel graag wilt of juist niet, schrijf dat dan gewoon op, puntsgewijs; als er onverhoopt een waarneemster dienst heeft dan kan ze dat in ieder geval nog lezen. _{en nog een tip, 'ik moet, ik eis etcetera, daar kijk k wel van op dat bevalplan is het halve ziekenhuis doorgegaan met een hoge OMG factor}

Het probleem met zo'n voorlichtingspreekuur is dat je eigenlijk te weinig tijd hebt. Je wilt mensen graag vooral positief die bevalling in laten gaan, maar je wilt ook dat ze je bellen als zich iets voordoet wat niet gewoon is, bijvoorbeeld. En uiteindelijk is dat laatste wel heel belangrijk om mee te geven, waardoor je nooit aan allebei volledig recht kan doen eigenlijk, vind ik.

Whehe, ja ik eis in het ziekenhuis natuurlijk alleen maar coca cola zonder prik en een schaaltje met blauwe M&M's op de kamer .

Nee, het zijn onze wensen, nooit verwachtingen of eisen. Ik hoop gewoon dat het allemaal met zo min mogelijk interventie kan, zo natuurlijk mogelijk. Baren is immers een van de core functies van het vrouwelijk lichaam en 'we' doen het al miljoenen jaren. Ook in de oertijd al, in een hoekje van de grot .

O van dat hoekje in de grot herken ik. Toen ik volop in mijn weeen zat dacht ik nog: mens stel je niet zo aan. In Afrika gaan ze achter een boom zitten en komen dan met een baby terug gelopen. Of: miljoenen vrouwen hebben dit eerder gedaan zonder pijnstilling dus jij moet dat ook kunnen.

Wat voelde het tegelijk heerlijk maar ook als falen toen ze de ruggeprik erin ramden. Heb me nog nooit zo'n watje gevoeld .. alleen maar door een 'beetje' pijn.

Vond dat idee van hypnobirthing heel mooi en geloofde er helemaal in. Tot het moment supreme ..

Ik begin zenuwachtig te worden..

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 08:33 schreef Oksel het volgende:
Ik begin zenuwachtig te worden..

En Oksel, is het begonnen?

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 07:40 schreef Twinkle20 het volgende:
O van dat hoekje in de grot herken ik. Toen ik volop in mijn weeen zat dacht ik nog: mens stel je niet zo aan. In Afrika gaan ze achter een boom zitten en komen dan met een baby terug gelopen. Of: miljoenen vrouwen hebben dit eerder gedaan zonder pijnstilling dus jij moet dat ook kunnen.

Wat voelde het tegelijk heerlijk maar ook als falen toen ze de ruggeprik erin ramden. Heb me nog nooit zo'n watje gevoeld .. alleen maar door een 'beetje' pijn.

Vond dat idee van hypnobirthing heel mooi en geloofde er helemaal in. Tot het moment supreme ..

Weer eentje die voor die nobelprijs gaat voor de anesthesisten?

Ik geloof heel erg in de kracht van je eigen lichaam en ik geloof ook heel erg in het feit dat bepaalde omstandigheden een belemmerend effect kunnen hebben op een bevalling. Iemand die op een kamertje ligt met felle tl-verlichting en om de haverklap iemand die de kamer in en uit loopt, dat ligt doorgaans niet erg ontspannen natuurlijk en dat heeft weer zn weerslag op de bevalling. Hetzelfde geldt voor interventies, met een beetje pech krijg je daardoor een cascade-effect aan vervolg-interventies die ook weer 'nodig' zijn.

Neem maar even die ruggenprik, er kan een bloeddrukdaling optreden en dus moet er vocht toegediend worden. Nuja prima, moeder is pijnvrij dus het gaat allemaal best. Maar de kans is ook vrij groot dat de weeën weer afzwakken en dus gaat er een infuus met wee-opwekkers in, dit kan zn weerslag hebben op de baby dus hops ctg eraan; oh de ruggenprik zit er wel wat lang in, moeder krijgt koorts, hoogstwaarschijnlijk door de ruggenprik maar zeker weten doe je het nooit dus nouja, eventueel start antibiotica en opname van het kind na de geboorte in een couveuse. Door de koorts van moeder gaat hartslag baby omhoog, waarschijnlijk is het niets maarja zeker weten doe je het niet, hoofdje staat diep, er wordt een vacuum gedaan etc. etc.
En weet je het vocht nog wat je kreeg toegediend? Kindjes van moeder die zo'n 2-4 uur voor de geboorte vocht toegediend kregen plassen meer post-partum. Je baby valt sneller af in de kraamweek, bijvoeden, voedingen bijhouden, aanleggen aanleggen aanleggen etc.

Hoeft niet, kans is ook dat je gewoon pijnvrij bent en je baby er zo uitpoept! Dat zie je ook vaak zat, maar helaas zie je toch wel regelmatig dat een interventie in een bevalling al snel vraagt om een volgende interventie.

Aan de andere kant, ik krijg ook wel eens een beetje jeuk van te rooskleurige beelden. Ik wil mensen ook heel graag positief hun bevalling in laten gaan maar wel goed voorgelicht en voorbereid; de lokale yogajuf hier die verkondigt dat vrouwen in Afrika immers ook probleemloos baren en dat wij er dus voor gemaakt zijn, dat al die medische poespas onzin is; die raad ik toch aan eens te gaan kijken in 'probleemloos' barend Afrika.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 00:06 schreef Burdie het volgende:
Whehe, ja ik eis in het ziekenhuis natuurlijk alleen maar coca cola zonder prik en een schaaltje met blauwe M&M's op de kamer .

Nee, het zijn onze wensen, nooit verwachtingen of eisen. Ik hoop gewoon dat het allemaal met zo min mogelijk interventie kan, zo natuurlijk mogelijk. Baren is immers een van de core functies van het vrouwelijk lichaam en 'we' doen het al miljoenen jaren. Ook in de oertijd al, in een hoekje van de grot .

En jij denkt dat vrouwen het vroeger alleen deden of dat ze dat in Afrika ook doen?
Denk zelf dat dat zelden het geval is eigenlijk en dat ze alsnog veel hulp kregen van andere vrouwen in een stam.

En in Afrika is de sterfte onder vrouwen tijdens de bevalling veel groter, en ook van de baby's tijdens de bevalling.
Zo was het hier vroeger ook.

Mignonne ik vind je verhaal over de ruggeprik wel even een eyeopener want ik was me bij lange na niet bewust van al die interventies, behalve dan van de bloeddrukverlaging en uitblijven van weeeen.

sowieso ging ik er de eerste keer heel onbevangen in want wist ik veel. Pas na zo'n eerste bevalling werd ik me bewust van hoe bewerkelijk zoiets is/kan zijn met allerlei complicaties.

quote:

Op vrijdag 27 december 2013 23:04 schreef mignonne het volgende:

[..]

Je gewicht is jouw probleem, even lullig gezegd
Ik hoef die 30+ kilo er niet af te lijnen uiteindelijk _{ok dat moet ik wel, maar niet die van jou} ; en als je maar 2 kg aankomt, ook best.

Wat wel belangrijk is, is je bmi vóór de zwangerschap. Bij de intake wordt naar je lengte en gewicht gevraagd, op basis daarvan wordt je bmi bepaald. Is je bmi hoger dan 40 dan ga je voor je controles doorgaans naar de gynaecoloog. Voor de rest is het allemaal regio-afhankelijk qua gewicht. Er zijn regio's waar vrouwen met een bmi van boven de 30 niet meer thuis mogen bevallen maar poliklinisch moeten, in andere regio's is dit bij een bmi van 35. Weer andere regio's houden de grens van 100 kg aan (in hoogzwangere toestand dus!); Dat laatste heeft voornamelijk te maken met het lokale ambulance-protocol en niet zoveel met de verloskundige zorg.

Waarom zoveel verloskundigen nog iedere controle wegen, en vooral waarom er soms zo'n halszaak van gemaakt wordt dat die vrouwen per se op de weegschaal moeten elke keer is mij nog steeds een raadsel, de meesten lijken het zelf ook niet zo goed te weten.

Enig idee of het dan standaard protocol is in t ziekenhuis vanwege de medische indicatie? Ook al heeft die indicatie niks met gewicht te maken? Mij wegen ze ook iedere keer.

_{ok, ik realiseer me nu dat het wel relevant is, want vanaf de 70kg gaat mij dagelijkse dosis fraxiparine omhoog. Maar de vorige zwangerschap had ik geen gewichtsafhankelijke medicatie oid, en werd ik tóch iedere keer gewogen.}

Ik werd ook gewoon iedere keer de weegschaal opgestuurd Coco. Standaard controle hier in het zkh.
*weer wegsluipt

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 08:58 schreef nummer_zoveel het volgende:
En jij denkt dat vrouwen het vroeger alleen deden of dat ze dat in Afrika ook doen?
Denk zelf dat dat zelden het geval is eigenlijk en dat ze alsnog veel hulp kregen van andere vrouwen in een stam.

Er is niets mis met hulp toch dat zegt toch ook niemand.
Ik denk wel dat het een goed iets kan zijn om iets meer bij de basis te blijven.
Op de hoogte te zijn van wat je lichaam zelf kan en wat pijnstilling doet.

Veel vrouwen werken de weeën heel erg tegen en als je als vrouw graag op een bepaalde manier erin wil gaan en wil ontspannen kan het de bevalling echt heel erg goed doen.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:11 schreef Twinkle20 het volgende:
Mignonne ik vind je verhaal over de ruggeprik wel even een eyeopener want ik was me bij lange na niet bewust van al die interventies, behalve dan van de bloeddrukverlaging en uitblijven van weeeen.

sowieso ging ik er de eerste keer heel onbevangen in want wist ik veel. Pas na zo'n eerste bevalling werd ik me bewust van hoe bewerkelijk zoiets is/kan zijn met allerlei complicaties.

Dat is ook de reden waarom sommige mensen hier af en toe eens roepen dat je ook al ga je er vanuit dat je het niet nodig hebt en het zonder gaat doen je toch moet inlezen.
Veel mensen gaan heel nuchter de bevalling in en dat is deels heel logisch maar met op sommige vlakken wat meer weten kan je een hele nare nasleep voorkomen of een ontevreden gevoel over je beval voorkomen.

Ik ben alleen aan het begin gewogen dat was 60 kg ik denk dat ze zich kapot schrikken als ze mij nu weer wegen

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 10:14 schreef Cocotrimonium het volgende:

Enig idee of het dan standaard protocol is in t ziekenhuis vanwege de medische indicatie? Ook al heeft die indicatie niks met gewicht te maken? Mij wegen ze ook iedere keer.

Ja, is standaard.
Ik kreeg, bij mijn laatste zwangerschap, een medische indicatie na 30 weken ivm voorliggende placenta. Ik ben eerder in die zwangerschap nooit gewogen, wist ook geen begin gewicht (want ik weeg mezelf nooit) maar sinds die dag moest ik steeds op de weegschaal.

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 08:55 schreef mignonne het volgende:

[..]



Weer eentje die voor die nobelprijs gaat voor de anesthesisten?

Ik ben er zo eentje die dat (hier) geroepen heeft.

Weet je, ik heb van tevoren ook geroepen dat ik zonder pijnstilling wilde proberen te bevallen. En mij is het niet gelukt. Vanaf het moment dat ze mijn vliezen hebben gebroken kwam ik in een weeënstorm terecht die urenlang duurde. De laatste periode vóór de prik bijna allemaal zonder pauze tussendoor. Ik had vanwege de pijn serieuze gedachten om uit het raam te springen (als dat kon ) en mijn kind boeide me geen seconde meer, die mochten ze van me afpakken. Bij mij was er overigens geen belemmering in de vorm van paniek o.i.d. Ik was heel erg rustig. Toen de ruggenprik ging werken kon ik wel janken van geluk en dacht ik aan die nobelprijs voor de uitvinder ervan. Lage bloeddruk was wel het gevolg van die prik idd.

Ik weet dat ik me niet hoef te verantwoorden voor mijn keuze van dat moment voor verdoving, maar toch voel ik keer op keer de behoefte. Door opmerkingen van tantes, oudtantes of sommigen hier.

Ja, dat het standaard is, dat had ik wel door. Maar waarom? Omdat ze dat dus echt goed in de gaten houden (ivm de medische indicatie) of ook meer uit gewoonte (zoals de vk's lijken te doen)?

N.a.v. lily's opmerking zou je dat eerste verwachten (moet het toch eens navragen, ben nu nieuwsgierig ).