quote:
Op woensdag 25 december 2013 22:11 schreef sp3c het volgende:nou mij te lastig denk ik
either way, van de staat die hem afdekt is nog steeds geen sprake en dat was het punt in eerste instantie

Znarch legt het inderdaad ook correct uit

. Sorry voor m'n gezucht, een jaar geleden snapte ik dit ook niet.
Als jij morgen iemand doodslaat wordt er ook al is het strafbare feit bewezen, ook gekeken of er ontslag van alle rechtsvervolging mogelijk is. Dat moet de rechter gewoon toetsen op grond van o.a. artikel 350 SV.
Afdekken of hoe ze dat hier ook willen noemen is inderdaad onzin en daar heb je helemaal gelijk in

.
quote:
Op woensdag 25 december 2013 21:40 schreef sp3c het volgende:[..]
in dit geval is moord niet bewezen/hij heeft het niet gedaan, gaat vrijuit
de zware mishandeling met de dood tot gevolg is wel bewezen maar werd in deze situatie niet als strafbaar geacht
dan zijn er (volgens deze rechter) geen strafbare feiten gepleegd lijkt mij

edit: naja misschien wel gepleegd, ze kunnen door gebrek aan bewijs iig niet vastgesteld worden
De moord was de primaire ten laste legging en die is dus niet bewezen, daarop volgt dan vrijspraak.
Hoewel die jongen dood is heeft de agent het dus niet met voorbedachte rade etc. etc. gedaan.
Het OM legt doorgaans ook nog subsidiar strafbare feiten op. Dat heeft te maken met het ne bis in idem beginsel --> niet twee keer voor hetzelfde vervolgen. Voorbeeldje; ik wil moord bewijzen maar als dat niet lukt wil ik bewijzen dat je het wel hebt gedaan ook al was het niet je bedoeling, maar de moord is wel jouw schuld. Dan kom je o.a. terecht bij doodslag, mishandeling met de dood tot gevolg etc. Er staan dus verschillende eisen in de ten laste legging; primair, subsidiar etc.
quote:
de zware mishandeling met de dood tot gevolg is wel bewezen maar werd in deze situatie niet als strafbaar geacht
Zware mishandeling met de dood tot gevolg is dus zoals je zeg wel bewezen. Dat betekent dat er dus is voldaan aan de delictsomschrijving van "zware mishandeling met de dood tot gevolg".
quote:
Artikel 302 wetboek van strafrecht
1
Hij die aan een ander opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toebrengt, wordt, als schuldig aan zware mishandeling, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2
Indien het feit de dood ten gevolge heeft, wordt de schuldige gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste tien jaren of geldboete van de vijfde categorie.
De rechter heeft dus geoordeeld dat aan bovenstaande delictsomschrijving is voldaan, dat betekent per definitie dus dat er wel een strafbaar feit is gepleegd. Ik snap de verwarring die kan ontstaan als er vervolgens wordt gezegd dat er geen straf wordt opgelegd. Dat betekent dus niet meteen dat er geen strafbaar feit is gepleegd. Er is dus wel een strafbaar feit gepleegd maar de rechter moet vervolgens nog een soort "schema" af lopen ( op grond van artikel 350 wetboek van strafvordering )
quote:
Artikel 350
Indien het onderzoek in artikel 348 bedoeld, niet leidt tot toepassing van artikel 349, eerste lid, beraadslaagt de rechtbank op den grondslag der telastlegging en naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting over de vraag of bewezen is dat het feit door den verdachte is begaan, en, zoo ja, welk strafbaar feit het bewezen verklaarde volgens de wet oplevert; indien wordt aangenomen dat het feit bewezen en strafbaar is, dan beraadslaagt de rechtbank over de strafbaarheid van den verdachte en over de oplegging van straf of maatregel, bij de wet bepaald.
Dus even zo simpel mogelijk uitgelegd, de stappen;
1. Is er onomstotelijk bewezen dat de verdachte uberhaupt het tenlaste gelegde heeft gedaan? ( was jij op die dag wel daar en daar en heb jij uberhaupt gewerkt? was jij het wel? etc etc --> agent was daar, agent heeft geschoten ) .
2. Wel strafbaar feit levert het bewezen verklaarde volgens de wet op? In dit geval oordeelt de rechter dus dat er in dit specifieke geval sprake is van zware mishandeling is met de dood tot gevolg. Er is hier dus al vastgesteld dat de agent bepaalde dingen heeft gedaan en dat wat hij heeft gedaan aan de delictsomschrijving van een strafbaar feit voldoet, in dit geval op grond van artikel 302 wetboek van strafrecht. De agent is dus strafbaar.
Heb jij dat helemaal niet gedaan, of heb jij het wel gedaan maar is het helemaal niet strafbaar? Dan volgt vrijspraak. Overdreven voorbeeld: Gewoon op straat lopen is niet strafbaar, dat betekent niet dat jij niet daadwerkelijk op straat hebt gelopen. Of de tweede mogelijkheid: jij hebt helemaal niet op straat gelopen, je bent al een week niet buiten geweest. In deze zaak is dus niet voor alles met "vrijspraak" geoordeeld en het is dus vervelend dat de media het altijd verkeerd vertelt, daarom begrijpen mensen nooit waarom een rechter zo oordeelt. Als iemand overal voor wordt vrijgesproken stopt alles. Dan kom je uberhaupt nooit toe aan toetsen op Ontslag van alle rechtsvervolging. Nou, zware mishandeling met de dood tot gevolg; artikel 302 SR hebben we net al besproken, meneer is strafbaar dus we gaan naar stap drie:
3. Gaan we in dit geval ook ECHT straffen? Of zijn er strafuitsluitingsgronden? Strafuitsluitingsgronden vallen uiteen in rechtvaardigingsgronden en in schulduitsluitingsgronden.
Denk aan situaties waarin je opdracht krijgt van bijvoorbeeld een agent om iets te doen wat helemaal niet mag, dan moet je geen straf krijgen maar je hebt wel nog steeds iets gedaan wat niet mag.
Denk aan situaties dat iemand jou met een mes aanvalt waardoor jij hem zo'n harde beuk geeft dat hij bijvoorbeeld in het ziekenhuis terecht komt ( noodweer). Er is zelfs noodweerexces; als jij eigenlijk al klaar bent met je verdedigen maar je blijft nog even een half uur door rammen bijvoorbeeld. Psychische overmacht is er ook eentje en er zijn er nog meer. Als iemand dus bij stap 1 en 2 strafbaar is geacht, wordt er bij stap 3 gekeken of er - ook al is er een strafbaar feit gepleegd - eigenlijk wel gestraft moet worden. Hier wordt dus naar de omstandigheden etc. etc. gekeken.
Al die strafuitsluitingsgronden kennen los van elkaar weer hun eigen schema van eisen waar aan getoetst moet worden. Die worden dus niet zomaar even hupsekee toegepast omdat men de agent wil "afdekken" zoals mensen dat hier noemen. Op dat punt heb je dus gelijk, van afdekken is geen sprake. Dit wordt namelijk bij iedereen zo getoetst, gewoon omdat de rechter dat verplicht moet doen.
Als de rechter hier zegt dat 1 van die gronden kan worden toegepast volgt dus ontslag van alle rechsvervolging ( OVAR ). --> wel strafbaar feit gepleegd, maar door zus en zo gekozen om geen straf op te leggen.
4. Als bij stap drie wordt besloten om wel een straf op te leggen wordt bij stap vier gekeken welke straf dat wordt.
Uitleggen is niet mijn sterkste kant maar hopelijk snap je het nu
Conclusie:
1. Ja de agent is strafbaar en het is niet "prima" hoe hij heeft gehandeld.
( Kijken of hij wel geschikt is zou dus in beginsel een goede kwestie zijn )2. Nee hij krijgt geen straf, maar van afdekken door de staat is - met betrekking tot het straffen - ook geen sprake.