KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
In mijn puberjaren voelde ik op een dag plots de behoefte om mijn teveel aan liefde en affectie met een leuk meisje te delen. Echter groeien deze wezens niet aan de bomen en kun je ze ook niet ongestraft grijpen, zoals in de oertijd nog wel mogelijk was. Tot die bewuste dag wist ik nog niet zoveel van het andere geslacht af en spendeerde ik de meeste dagen op het voetbalveld, of achter een computer. Contact met vrouwelijk schoon kwam slechts sporadisch voor. ‘Wat moet ik doen om met een meisje af te spreken?’, vroeg ik daarom aan één van mijn beste vrienden, genaamd Tim. Nu moeten jullie weten dat Tim een vermaard versierder was en dat hij zijn versiertechnieken al cultiveerde op de peuterschool. Tijdens de pauze mocht iedereen altijd een speelgoed kiezen en vanwege Tim zijn illustere verschijning stond hij het hoogst aangeschreven in de hiërarchische structuur. Vanwege die status flaneerde hij altijd op de mooiste speelgoedtractor en verslond daarmee menig meisje. Het was een rode tractor, kan ik me nog herinneren, een prachtig exemplaar met een nagemaakte zescilinder en een nepmestkar. De meisjes uit de klas vochten om die plek op de mestkar.
Later verloor Tim zijn interesse in meisjes en kwam hij als één van de eersten uit onze buurt uit de kast. Hij onderhield een homoseksuele relatie met een blonde jongen, genaamd: Gunther, die hij tijdens een Oktoberfest in Berlijn had ontmoet. Enfin, vanwege Tim zijn historie en expertise kon ik hem alsnog wel om advies vragen. ‘Nou, dat is niet zo moeilijk. Recht toe recht aan!’ gaf hij mij als devies mee, ‘je moet gewoon midden op de dag, op normale wijze, een gesprek beginnen over een basaal onderwerp. Dit overkomt die vrouwen zelden, dat ze op een dergelijke manier worden aangesproken. Zeg dat je wat met haar wilt drinken en probeer het gesprek gaande te houden en niet te nerveus over te komen. Maak gebruik van de devolutie van de man in de moderne Westerse samenleving!’
Aangezien ik een erg nerveus en neurotisch type was, met meer zenuwtrekjes dan zenuwen, leek dat ‘niet nerveus overkomen’ niet bepaald een gemakkelijke klus. Ik scheet al in de broek van angst als ik vroeger ‘The Lion King’ in mijn eentje keek en de Hyena’s ten tonele kwamen. Verder was ik ook in de retorica geen meester en was iets als ‘een basaal gesprek gaande houden’, zoals een normaal individu dit kan, voor mij een moeilijke klus waar ik veel energie in moest stoppen. Kortom: het was in den beginne al gedoemd om te mislukken. Toch dacht ik bij mezelf dat mijn bestaan nu ook zinloos was en ik relatief gezien weinig te verliezen had. Met die instelling ging ik dan toch de straat op om mijn affectie met het andere geslacht te delen…
In de winkelstraat liep ik op een meisje af en wenste haar goedendag. Ze had prachtige benen, werkelijk weergaloos. En glorieus lang, bruin haar en een donkere tint die dankzij de zon prachtig tot uiting kwam. Ik zette gelijk hoog in. ‘Hoi,’ zei ze, terwijl ze mij onverschillig, en verbaasd tegelijk, aankeek. De verbaasde blik zorgde al voor de eerste zenuwtrek en een nerveus gevoel in mijn maag, althans, voor zover ik mijn lichaam nog voelde, want ik verstijfde compleet. Als er een oog uit mijn kas viel zou ik het niet eens hebben gevoeld. Omdat ik stil viel liep zij weer door. Ik probeerde mezelf te herpakken en begon plots over van alles en nog wat tegen haar te lullen, zonder logische structuur of wat dan ook. Zij gaf telkens kort antwoord op mijn vragen en liep tegelijkertijd onverschillig door. Ik kwam erachter dat ze Tooske heette en voor de rest vertelde zij mij nog wat dingen die ik mij amper nog kan herinneren, omdat ik in een volledig verdwaasde gemoedstoestand verkeerde.
Ik merkte op dat ze mij steeds probeerde af te wimpelen en dat ik had gefaald. Echter vroeg ik daarom als laatste wanhoopspoging: ‘Wil je wat met mij drinken!?’ – ‘Uh, ja is goed,’ zei ze net zo onverschillig als dat zij voorheen praatte tijdens onze zogenoemde ‘conversatie’. Ik stond perplex. Zelden zag ik zo een onverschillige houding van een individu tegenover het bestaan. Vitaliteitloos en onverschillig. Precies het tegenovergestelde van mij, dat moest ik hebben als ik Tim moest geloven. ‘Zoek altijd de tegenstellingen op in een meisje,’ hoor ik hem nog zeggen. We spraken af dat we elkaar de volgende dag rond negen uur zouden ontmoeten in een plaatselijke bar.
Nu begon de ellende pas echt. Ik wist bij god niet waar ik met dit meisje over moest praten, dat zou een stille avond worden, zo bedacht ik me angstig, terwijl ik onderwerpen begon te zoeken waarover ik die avond met haar kon praten. Ik kon niets verzinnen en besloot uit wanhoop maar een paar moppen uit mijn hoofd te leren, zodat ik deze in de ongemakkelijke fases van het gesprek kon etaleren. Die volgende avond zaten we daar en het was direct al ongemakkelijk dus was ik genoodzaakt om een mop in het gesprek te gooien. ‘Dus,’ begon ik plots, ‘een man wil een paard kopen. Zegt de verkoper…’ - ‘Wat voor paard?!’ viel ze mij plots in de rede. ‘Een Albanees paard? Of een Amerikaanse draver.’ Deze interruptie kon ik niet zo waarderen. ‘Een przewalskipaard,’ zei ik snel. Enigszins ontdaan continueerde ik mijn mop. Na veel hatsen en flatsen, onlogische plots en onjuiste chronologie in mijn vertelwijze was de mop eindelijk klaar. De mop was een tien, de vertelwijze een vier, gemiddeld zou het op een zeven uitkomen. Voor Tooske was dit genoeg, ze begon namelijk zo hard te lachen dat ze bleef stikken in een stuk kip. Ze overleefde het ongeval uiteindelijk wel.
Uiteindelijk was er niets van mij en Tooske terecht gekomen. Een paar jaar later kwam ik haar weer tegen. Ze had nog steeds mooie benen en de onverschilligheid was nog steeds van haar gezicht af te lezen.
[ Bericht 0% gewijzigd door hakunamatafaka op 10-11-2013 03:26:57 ]
Later verloor Tim zijn interesse in meisjes en kwam hij als één van de eersten uit onze buurt uit de kast. Hij onderhield een homoseksuele relatie met een blonde jongen, genaamd: Gunther, die hij tijdens een Oktoberfest in Berlijn had ontmoet. Enfin, vanwege Tim zijn historie en expertise kon ik hem alsnog wel om advies vragen. ‘Nou, dat is niet zo moeilijk. Recht toe recht aan!’ gaf hij mij als devies mee, ‘je moet gewoon midden op de dag, op normale wijze, een gesprek beginnen over een basaal onderwerp. Dit overkomt die vrouwen zelden, dat ze op een dergelijke manier worden aangesproken. Zeg dat je wat met haar wilt drinken en probeer het gesprek gaande te houden en niet te nerveus over te komen. Maak gebruik van de devolutie van de man in de moderne Westerse samenleving!’
Aangezien ik een erg nerveus en neurotisch type was, met meer zenuwtrekjes dan zenuwen, leek dat ‘niet nerveus overkomen’ niet bepaald een gemakkelijke klus. Ik scheet al in de broek van angst als ik vroeger ‘The Lion King’ in mijn eentje keek en de Hyena’s ten tonele kwamen. Verder was ik ook in de retorica geen meester en was iets als ‘een basaal gesprek gaande houden’, zoals een normaal individu dit kan, voor mij een moeilijke klus waar ik veel energie in moest stoppen. Kortom: het was in den beginne al gedoemd om te mislukken. Toch dacht ik bij mezelf dat mijn bestaan nu ook zinloos was en ik relatief gezien weinig te verliezen had. Met die instelling ging ik dan toch de straat op om mijn affectie met het andere geslacht te delen…
In de winkelstraat liep ik op een meisje af en wenste haar goedendag. Ze had prachtige benen, werkelijk weergaloos. En glorieus lang, bruin haar en een donkere tint die dankzij de zon prachtig tot uiting kwam. Ik zette gelijk hoog in. ‘Hoi,’ zei ze, terwijl ze mij onverschillig, en verbaasd tegelijk, aankeek. De verbaasde blik zorgde al voor de eerste zenuwtrek en een nerveus gevoel in mijn maag, althans, voor zover ik mijn lichaam nog voelde, want ik verstijfde compleet. Als er een oog uit mijn kas viel zou ik het niet eens hebben gevoeld. Omdat ik stil viel liep zij weer door. Ik probeerde mezelf te herpakken en begon plots over van alles en nog wat tegen haar te lullen, zonder logische structuur of wat dan ook. Zij gaf telkens kort antwoord op mijn vragen en liep tegelijkertijd onverschillig door. Ik kwam erachter dat ze Tooske heette en voor de rest vertelde zij mij nog wat dingen die ik mij amper nog kan herinneren, omdat ik in een volledig verdwaasde gemoedstoestand verkeerde.
Ik merkte op dat ze mij steeds probeerde af te wimpelen en dat ik had gefaald. Echter vroeg ik daarom als laatste wanhoopspoging: ‘Wil je wat met mij drinken!?’ – ‘Uh, ja is goed,’ zei ze net zo onverschillig als dat zij voorheen praatte tijdens onze zogenoemde ‘conversatie’. Ik stond perplex. Zelden zag ik zo een onverschillige houding van een individu tegenover het bestaan. Vitaliteitloos en onverschillig. Precies het tegenovergestelde van mij, dat moest ik hebben als ik Tim moest geloven. ‘Zoek altijd de tegenstellingen op in een meisje,’ hoor ik hem nog zeggen. We spraken af dat we elkaar de volgende dag rond negen uur zouden ontmoeten in een plaatselijke bar.
Nu begon de ellende pas echt. Ik wist bij god niet waar ik met dit meisje over moest praten, dat zou een stille avond worden, zo bedacht ik me angstig, terwijl ik onderwerpen begon te zoeken waarover ik die avond met haar kon praten. Ik kon niets verzinnen en besloot uit wanhoop maar een paar moppen uit mijn hoofd te leren, zodat ik deze in de ongemakkelijke fases van het gesprek kon etaleren. Die volgende avond zaten we daar en het was direct al ongemakkelijk dus was ik genoodzaakt om een mop in het gesprek te gooien. ‘Dus,’ begon ik plots, ‘een man wil een paard kopen. Zegt de verkoper…’ - ‘Wat voor paard?!’ viel ze mij plots in de rede. ‘Een Albanees paard? Of een Amerikaanse draver.’ Deze interruptie kon ik niet zo waarderen. ‘Een przewalskipaard,’ zei ik snel. Enigszins ontdaan continueerde ik mijn mop. Na veel hatsen en flatsen, onlogische plots en onjuiste chronologie in mijn vertelwijze was de mop eindelijk klaar. De mop was een tien, de vertelwijze een vier, gemiddeld zou het op een zeven uitkomen. Voor Tooske was dit genoeg, ze begon namelijk zo hard te lachen dat ze bleef stikken in een stuk kip. Ze overleefde het ongeval uiteindelijk wel.
Uiteindelijk was er niets van mij en Tooske terecht gekomen. Een paar jaar later kwam ik haar weer tegen. Ze had nog steeds mooie benen en de onverschilligheid was nog steeds van haar gezicht af te lezen.
[ Bericht 0% gewijzigd door hakunamatafaka op 10-11-2013 03:26:57 ]
ik schrijf al tijden voor KLB wordt alom gewaardeerd. Was tijdje weggeweest, zie mijn oeuvre in fotoboek,quote:Op zaterdag 9 november 2013 18:31 schreef LethalNinja het volgende:
waar heb je dit vandaan gekopieerd?
dan neem ik mijn opmerking terug, ik zal 't vanavond eens lezen en ondertussen je topic opschonenquote:
[..]
ik schrijf al tijden voor KLB wordt alom gewaardeerd. Was tijdje weggeweest, zie mijn oeuvre in fotoboek,
Je bent niet bekend met deze kwaliteitsuser?quote:
waar heb je dit vandaan gekopieerd?
Stop the violence
Down with the hate
Op vrijdag 21 augustus 2015 01:36 schreef engeopa het volgende:
Deadprez is een frequent bezoeker van Joop.nl. Kneusje eerste klas. walgelijke policor hoofd in de wolken multicultilover.
Down with the hate
Op vrijdag 21 augustus 2015 01:36 schreef engeopa het volgende:
Deadprez is een frequent bezoeker van Joop.nl. Kneusje eerste klas. walgelijke policor hoofd in de wolken multicultilover.
Typisch hakuna topic. Een beetje als een hamburger van de mc, wel lekker maar ook weer zo smakeloos.
Go hard or go home!
shame on me iddquote:
[..]
Je bent niet bekend met deze kwaliteitsuser?
Wat een kutmop trouwens. 
Als ze zo hard moest lachen wilde ze je gewoon.
Als ze zo hard moest lachen wilde ze je gewoon.
If life's really a bitch, I got her pussy soakin'.
dit jaquote:
Wat een kutmop trouwens.
♥ - I can't handle stupidity on my own.
quote:
Wat een kutmop trouwens.
Stop the violence
Down with the hate
Op vrijdag 21 augustus 2015 01:36 schreef engeopa het volgende:
Deadprez is een frequent bezoeker van Joop.nl. Kneusje eerste klas. walgelijke policor hoofd in de wolken multicultilover.
Down with the hate
Op vrijdag 21 augustus 2015 01:36 schreef engeopa het volgende:
Deadprez is een frequent bezoeker van Joop.nl. Kneusje eerste klas. walgelijke policor hoofd in de wolken multicultilover.
Waarom?quote:
Ik vind hem niet grappig. Sowieso paardenmeisjes
Wat heb jij nou weer voor een UI gast?quote:
Ik vind hem niet grappig. Sowieso paardenmeisjes
@Topic: goed verhaal
Iedereen dacht dat ik op mijn UI leek dus heb maar een iets waarheidsgetrouwer exemplaar genomenquote:Op zaterdag 9 november 2013 18:44 schreef Guus_Geluk7 het volgende:
[..]
Wat heb jij nou weer voor een UI gast?
@Topic: goed verhaal
you're uglyquote:
[..]
Iedereen dacht dat ik op mijn UI leek dus heb maar een iets waarheidsgetrouwer exemplaar genomen
♥ - I can't handle stupidity on my own.
7/10 wouldn't hit.quote:
[..]
Iedereen dacht dat ik op mijn UI leek dus heb maar een iets waarheidsgetrouwer exemplaar genomen
quote:
Wat een kutmop trouwens.
Duuh, dat wás de ironie. Zijn jullie nog steeds niet bekend met mijn stijlvormenquote:
Het verhaal niet of de mop? Het verhaal was ook niet heel grappig bedoeld...quote:
Ik vind hem niet grappig. Sowieso paardenmeisjes
De mop. Je verhaal is wel een beetje schrijven om het schrijven geloof ikquote:
[..]
Het verhaal niet of de mop? Het verhaal was ook niet heel grappig bedoeld...
Zie mijn fobo.quote:Op zaterdag 9 november 2013 18:51 schreef Moos. het volgende:
Goed verhaal. Heeft TS nog meer van zulke pareltjes?
Excuseer dat had ik niet door.quote:
[..]
[..]
Duuh, dat wás de ironie. Zijn jullie nog steeds niet bekend met mijn stijlvormen
If life's really a bitch, I got her pussy soakin'.
Moest er weer even inkomen.quote:
[..]
De mop. Je verhaal is wel een beetje schrijven om het schrijven geloof ik
Moppen zijn per definitie nooit grappig. Alleen zeer ongrappige moppen kunnen een grappig status krijgen vanwege hun absurditeit in mijn opinie.quote:
spread the word!quote:
[..]
Strakke poep man. Dit ga ik uitdraaien en naast mijn bed leggen als leesvoer.
Mijn concentratievermogen is negatief beïnvloed door het internet en daardoor te beperkt geworden om al deze informatie te kunnen verwerken.
Doe afstand van je account en kom nooit meer terug.
Vrouwen en humor. Dat is als water en vuur of een kruimelvlaai en bier.
Sergeant Frank Drebin, Detective Lieutenant Police Squad
Was je begaan met het lot van mijn personages?quote:
Vrouwen en humor. Dat is als water en vuur of een kruimelvlaai en bier.
Massamedia is een bitchquote:
Mijn concentratievermogen is negatief beïnvloed door het internet en daardoor te beperkt geworden om al deze informatie te kunnen verwerken.
Daar is het verhaal iets te kort voor, ik heb altijd wel wat meer pagina's nodig om in een personage te kruipen en mee te leven.quote:
[..]
Was je begaan met het lot van mijn personages?
Sergeant Frank Drebin, Detective Lieutenant Police Squad
Done, bedankt. Kun je je hamburger metafoor uitleggen ik snap het niet zo goedquote:Op zaterdag 9 november 2013 21:44 schreef JuBoy het volgende:
[..]
Deze fout ga je niet meer corrigeren?
Dit is een kwaliteitstopic!
[b]Op zondag 22 juni 2014 01:49 schreef voederbietel het volgende:[/b]
Niet aan de verwachtingen van Zaktabak voldoen, wat een afgang bega je dan.
Niet aan de verwachtingen van Zaktabak voldoen, wat een afgang bega je dan.
De eerste vandaag trouwens.
[b]Op zondag 22 juni 2014 01:49 schreef voederbietel het volgende:[/b]
Niet aan de verwachtingen van Zaktabak voldoen, wat een afgang bega je dan.
Niet aan de verwachtingen van Zaktabak voldoen, wat een afgang bega je dan.
In eerste instantie denk je van 'ja, goed geschreven' maar als je dan iets langer nadenkt en scherper naar de tekst kijkt, leest het toch niet zo prettig. Dit geldt voor mij ten minste.quote:
[..]
Done, bedankt. Kun je je hamburger metafoor uitleggen ik snap het niet zo goed
Go hard or go home!
Mooi, een comment die mijn gedachten weergeeft. Hoef ik zelf niet over mijn woorden na te denken.quote:
Mijn concentratievermogen is negatief beïnvloed door het internet en daardoor te beperkt geworden om al deze informatie te kunnen verwerken.
Nieuw woord voor in de vandalequote:Op zaterdag 9 november 2013 23:02 schreef UpsideDown het volgende:
Het woord 'vitaliteitloos' kent precies 1 hit op Google, 3x raden waar.
Eerste indruk is het best. Maar zou kunnen, wat vind je er minder goed aan?quote:
[..]
In eerste instantie denk je van 'ja, goed geschreven' maar als je dan iets langer nadenkt en scherper naar de tekst kijkt, leest het toch niet zo prettig. Dit geldt voor mij ten minste.
Bitches diggen rode tractors.
I think universal harmony is a pipedream and it may be more productive to focus on more modest goals, like a ban on yodeling.
Ik ben meer van de ad hoc grappige opmerkingen, die hebben me ook regelmatig een blauwtje gekost, maar een gevatte opmerking kan ik niet laten.quote:
B
[..]
Ben jij een bekwaam moppenverteller varkes?
Een vel leeg papier kan altijd nog een mooie tekening worden.
Ik moest googlen wat ad hoc inhield, moet ik me nu schamen?quote:
[..]
Ik ben meer van de ad hoc grappige opmerkingen, die hebben me ook regelmatig een blauwtje gekost, maar een gevatte opmerking kan ik niet laten.
Jij bent toch een belezen man? Een beetje gêne mag dan wel.quote:
[..]
Ik moest googlen wat ad hoc inhield, moet ik me nu schamen?
Een vel leeg papier kan altijd nog een mooie tekening worden.
Er is altijd een baas boven baas, jij bent belezener.quote:
[..]
Jij bent toch een belezen man? Een beetje gêne mag dan wel.
Hakuna-topic
Een wijs man stelde ooit 'vrouwen zijn het zwakkere geslacht. De vrouw is per definitie minderwaardig aan de man en vrouwen dienen derhalve een ondergeschikte rol in de samenleving te vervullen.'
KLB / De moppentapper.quote:
I think universal harmony is a pipedream and it may be more productive to focus on more modest goals, like a ban on yodeling.
En een pink in de snikkel. Amen.quote:
Toch maar gelezen, grote duim in je anus voor dit mooi verhaal.
tl;dr
samenvatting plz
Door de moeite van het schrijven noem ik het nu al een terechte klacht
samenvatting plz
Door de moeite van het schrijven noem ik het nu al een terechte klacht
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo
Ik doe niet aan samenvattingen sryquote:
tl;dr
samenvatting plz
Door de moeite van het schrijven noem ik het nu al een terechte klacht
|
|
