Depressie & Angst #73 Vrolijk verder met alle mogelijkheden open

quote:

Op woensdag 13 november 2013 23:52 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Naja dat kan nog geregeld worden

Neen.

quote:

Op woensdag 13 november 2013 23:58 schreef minthy het volgende:

[..]

Neen.

Oke

rouw verwerking zuigt. het is weer een dreun in het plaatje, wat moet je nu met je leven.

Ik was een vrij actieve poster hier. Onder behandeling gestaan bij een tweedelijns met voornamelijk angst klachten. Inmiddels weer mijn HBO opgepakt en mijn eerste tentamen ging vrij lekker. Midden oktober na 2 jaar ontslagen bij mijn pschyoloog. Nu een factuur liggen van 2200 euro. Ik moet hier zo'n 800 euro zelf van gaan betalen. De minder leuke dingen dus.

Mijn pschyoloog heeft me zo naar buiten gestuurd: ga leven en nieuwe situaties op zoeken. Zo gezegd zo gedaan. Ik ga wat meer uit en via een datingsite inmiddels tweemaal gedate. Dit waren beide pschyologes en hier moest ik wel om lachen.

De eerste date werd na een bios en een drankje niets. De tweede was een vrouw van 22 welke afgestudeerd was als pschyoloog aan de Uni. Ze heeft me direct voor een sessie het bos bij haar achter mee in genomen om mijn behoeftes te achterhalen. Spannend! Maar ik door stond hem.

Uiteindelijk na twee weken niets geworden, op een hele lullige manier. Ze zette me op straat, nu de blik vooruit want ik ben enorm toe aan een relatie heb ik gemerkt.

Leuk om te lezen dat bekende users inmiddels vorderingen hebben geboekt

quote:

Op woensdag 13 november 2013 18:22 schreef myxomatosekonijn het volgende:

[..]

Och, dat lijkt me ook heerlijk! Moest daarnaast ook meteen aan dit

Vrienden maken in de ballenbak!

filmpje denken

Vandaag liep ik overigens in het bos (wat een fan-tas-tisch weer weer...zon...mooie kleuren...vrolijke mensen...heerlijk!) en had echt zin om bergen bladeren in en door de lucht te gooien. Uiteindelijk niet gedaan... Jammer dat mijn gedachten me dan toch tegenhouden. Een kind bij je hebben is dan wel ideaal lijkt me (die zijn toevallig niet ergens te huren he? ), al is er altijd al een kind in me mee...zou genoeg moeten zijn! Ergens ben ik nog wel zo gek om het een keer zelf in mijn eentje te doen denk ik, afgelopen weekend ook al een stuk op blote voeten door het bos gelopen (al vind ik het dan toch fijn dat ik niet teveel mensen tegen kom ). Maar als er nog meer grote kinderen mee willen om blaadjes in de rondte te strooien...wees welkom

Wat een leuk filmpje! Ik heb er ook 1 gezien met een speeltuin Leuke projecten om te doen.

Zijn er hier mensen met ervaringen met daglichtlampen?
Ik merk deze week dat ik weer aan het terugvallen ben richting depressief. Kan zo'n lamp positief bijdragen aan je stemming of is het geldklopperij?

quote:

Op woensdag 13 november 2013 23:49 schreef minthy het volgende:

[..]

Herkenbaar, ben ook kapot na een middagje. Het is geweldig leuk maar dan merk je achteraf dat je belastbaarheid erg laag is

Van honden weet ik het niet, in Zwolle zag ik afgelopen week een auto rondrijden van een konijnen-knuffeldienst

Precies, durf me nog niet zo aan kinderen te wagen eigenlijk...begin net weer aan volwassenen te wennen

Konijnenknuffeldienst....geweldig

quote:

Op donderdag 14 november 2013 12:23 schreef Elvi het volgende:

[..]

Wat een leuk filmpje! Ik heb er ook 1 gezien met een speeltuin Leuke projecten om te doen.

Zeker leuke projecten. Heb zelf onlangs een lijstje opgesteld met leuke en gekke dingen om ooit nog eens te doen, hopelijk komt dan de speelse ik weer naar boven.
Met blote voeten door het bos (al gedaan dus), tot paardenbloemenpluis blazen (nu even lastig), flessenpost versturen e.d.

quote:

Op donderdag 14 november 2013 12:43 schreef minthy het volgende:
Zijn er hier mensen met ervaringen met daglichtlampen?
Ik merk deze week dat ik weer aan het terugvallen ben richting depressief. Kan zo'n lamp positief bijdragen aan je stemming of is het geldklopperij?

Ik heb er vorig jaar een aangeschaft en paar weken terug weer uit de kast gepakt. Ik weet het niet zo goed eigenlijk... Geloof dat ze er in Finland of Zweden oid weer op terug zijn gekomen dat dat soort daglichttherapie niet echt zou werken uiteindelijk (weet het fijne er niet meer vanaf dus hoop dat ik nu geen gekke dingen zeg), maar goed, ik heb het ding al in huis en daarom baat het niet dan schaadt het niet idee... Ken trouwens wel wat mensen die er echt bij zweren hoor .

quote:

Op donderdag 14 november 2013 12:43 schreef minthy het volgende:
Zijn er hier mensen met ervaringen met daglichtlampen?
Ik merk deze week dat ik weer aan het terugvallen ben richting depressief. Kan zo'n lamp positief bijdragen aan je stemming of is het geldklopperij?

Ik ben daar ook wel benieuwd naar

quote:

Op donderdag 14 november 2013 12:43 schreef minthy het volgende:
Zijn er hier mensen met ervaringen met daglichtlampen?
Ik merk deze week dat ik weer aan het terugvallen ben richting depressief. Kan zo'n lamp positief bijdragen aan je stemming of is het geldklopperij?

Het schijnt te werken.

quote:

Op donderdag 14 november 2013 12:43 schreef minthy het volgende:
Zijn er hier mensen met ervaringen met daglichtlampen?
Ik merk deze week dat ik weer aan het terugvallen ben richting depressief. Kan zo'n lamp positief bijdragen aan je stemming of is het geldklopperij?

Ik vind wel dat het werkt.
Maar niet iedereen heeft er wat aan, dus kwestie van proberen. Kan je niet een lamp van iemand lenen om te testen of ergens gebruik maken ervan? Bij psyq ofzo? Meteen kopen is wel een berg geld

Dank jullie!
Via Marktplaats worden ze aardig goedkoop aangeboden, ik ga het maar eens proberen.

Wat doen jullie als dat gevoel opkomt van, godver, eigenlijk, wat we doen, het maakt ook allemaal geen reet uit. Over een 100 jaar of 200 jaar zijn alle connecties of interacties die je ooit met de duizenden mensen hebt gemaakt in dit leven wel verdwenen (I know zware kost, maar kan de slaap niet vatten).

Ik vind er geen reet aan om gewoon maar met de 8 tot 5 meut mee te doen. Dat doe ik dan ook niet maar dat is wel de grootste groep.

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 02:49 schreef sitting_elfling het volgende:
Wat doen jullie als dat gevoel opkomt van, godver, eigenlijk, wat we doen, het maakt ook allemaal geen reet uit. Over een 100 jaar of 200 jaar zijn alle connecties of interacties die je ooit met de duizenden mensen hebt gemaakt in dit leven wel verdwenen (I know zware kost, maar kan de slaap niet vatten).

Ik vind er geen reet aan om gewoon maar met de 8 tot 5 meut mee te doen. Dat doe ik dan ook niet maar dat is wel de grootste groep.

Dan doe ik wat dan ook, want het maakt toch niet uit!

Al komt het meestal neer op achteruit in m'n stoel liggen met een lach op m'n gezicht, of wandelen naar de keuken voor een gezonde snack, met een wijsje in m'n hoofd.

Hoe mooi dat het straks allemaal weer voorbij is. Hoe mooi dat je even je ogen hebt mogen openen om alles te mogen aanschouwen dat de wereld biedt, in welke geur of kleur dan ook. Hoe mooi dat je nu even kan ademhalen en de komende drie seconden he-le-maal niets hoeft.

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 07:44 schreef Gray het volgende:

[..]

Dan doe ik wat dan ook, want het maakt toch niet uit!

Al komt het meestal neer op achteruit in m'n stoel liggen met een lach op m'n gezicht, of wandelen naar de keuken voor een gezonde snack, met een wijsje in m'n hoofd.

Hoe mooi dat het straks allemaal weer voorbij is. Hoe mooi dat je even je ogen hebt mogen openen om alles te mogen aanschouwen dat de wereld biedt, in welke geur of kleur dan ook. Hoe mooi dat je nu even kan ademhalen en de komende drie seconden he-le-maal niets hoeft.

Klopt ja. Dat is altijd een grote opluchting, het besef van de vergankelijkheid van alles.

Hoe gaan jullie er mee om wanneer jullie in een soort van depressief gat vallen?

Met mij gaat het sinds een paar dagen echt ruk. Zit constant tegen het huilen aan en wanneer ik dan toch moet huilen, heb ik ook meteen een heftige huilbui die minstens een half uur gaat. Iets heeft me in de afgelopen dagen getriggerd en ik kom niet uit mijn negatieve gedachtes en gevoelens. Ik zie het gebeuren, maar heb geen idee hoe ik er uit moet komen. Ik ben slecht gehumeurd / woedend maar ook intens verdrietig. Ik heb geen zin in deze toestand. Ik wil niet alleen zijn, maar ik wil ook niet met mensen afspreken.

Nu is het probleem ook dat ik niet heel veel te doen heb, vanwege mijn kapotte voet. Nu is het ook niet zo dat ik de afgelopen week helemaal niets heb gedaan, ik heb ook wel met mensen afgesproken en doe thuis ook wel dingen die ik normaal gezien wel leuk vind om te doen, maar nu zie ik alles zwart en heb helemaal nergens zin in. Ik ken deze toestand van mij wel en weet ook wel dat het wel weer beter wordt (rationeel gezien), maar zo voel ik het op dit moment niet. Nou ja, afwachten dan maar?

Wat iig niet helpt is je opwinden over hoe je je voelt en dat je je niet anders voelt.

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 02:49 schreef sitting_elfling het volgende:
Wat doen jullie als dat gevoel opkomt van, godver, eigenlijk, wat we doen, het maakt ook allemaal geen reet uit. Over een 100 jaar of 200 jaar zijn alle connecties of interacties die je ooit met de duizenden mensen hebt gemaakt in dit leven wel verdwenen (I know zware kost, maar kan de slaap niet vatten).

Ik vind er geen reet aan om gewoon maar met de 8 tot 5 meut mee te doen. Dat doe ik dan ook niet maar dat is wel de grootste groep.

Ik ben ook niet van plan om dat te doen. Sterker nog, ik vind dat die economie shit moet verdwijnen en dat de wereld gewoon gereset moet worden. Ik ga niet mee doen aan de vernieling en het corrupte spelletje.

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 17:45 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik ben ook niet van plan om dat te doen. Sterker nog, ik vind dat die economie shit moet verdwijnen en dat de wereld gewoon gereset moet worden. Ik ga niet mee doen aan de vernieling en het corrupte spelletje.

Jij hoort bij de rijkste mensen ter wereld. Wat is er zo shit aan voor jou?

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 22:24 schreef Senor__Chang het volgende:

[..]

Jij hoort bij de rijkste mensen ter wereld. Wat is er zo shit aan voor jou?

Geld doet me niks. Wat me wel wat doet is bijvoorbeeld de economische ongelijkheid en daarmee de ongelijkheid qua kansen.

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 16:54 schreef rainbowwarrior het volgende:
Hoe gaan jullie er mee om wanneer jullie in een soort van depressief gat vallen?

Met mij gaat het sinds een paar dagen echt ruk. Zit constant tegen het huilen aan en wanneer ik dan toch moet huilen, heb ik ook meteen een heftige huilbui die minstens een half uur gaat. Iets heeft me in de afgelopen dagen getriggerd en ik kom niet uit mijn negatieve gedachtes en gevoelens. Ik zie het gebeuren, maar heb geen idee hoe ik er uit moet komen. Ik ben slecht gehumeurd / woedend maar ook intens verdrietig. Ik heb geen zin in deze toestand. Ik wil niet alleen zijn, maar ik wil ook niet met mensen afspreken.

Nu is het probleem ook dat ik niet heel veel te doen heb, vanwege mijn kapotte voet. Nu is het ook niet zo dat ik de afgelopen week helemaal niets heb gedaan, ik heb ook wel met mensen afgesproken en doe thuis ook wel dingen die ik normaal gezien wel leuk vind om te doen, maar nu zie ik alles zwart en heb helemaal nergens zin in. Ik ken deze toestand van mij wel en weet ook wel dat het wel weer beter wordt (rationeel gezien), maar zo voel ik het op dit moment niet. Nou ja, afwachten dan maar?

De ervaring leert hier dat het, hoe kut de bui/dag/week/maand ook is, ook weer overgaat. Zo voelt het inderdaad niet op het moment zelf en ik kan ook enorm blijven hangen in jankbuien/gepieker. Ik probeer vaak wat afleiding te zoeken maar als dat niet lukt dan jank ik maar een poosje. Ook dat ebt weer weg, ik stop het niet meer zoveel weg.
Sterkte in ieder geval

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 22:27 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]
80
Geld doet me niks. Wat me wel wat doet is bijvoorbeeld de economische ongelijkheid en daarmee de ongelijkheid qua kansen.

Nogmaals, jij hebt meer middelen en kansen in je leven dan 90% van de bevolking.

Jeetje, ik had nooit gedacht dat een opname me zo zwaar zou vallen. Rottige bezoektijden maken het er niet gemakkelijker op. Hopelijk gaat het wat opleveren en vliegt de tijd voorbij, mis dr behoorlijk. Wat ik zo hoor heb ik er alleen weinig vertrouwen in.

Ze word nu helemaal met rust gelaten en moet activiteiten gaan doen. Knutselen, sporten en af en toe een beetje praten. De kamers zijn niet bepaald gezellig en er zijn niet veel voorzieningen. Alles is gezamenlijk. Kan me inbeelden dat je toch liever thuis bent al zijn er toch dames en heren die blij zijn als ze terug kunnen na een weekend thuis,

quote:

Op vrijdag 15 november 2013 22:29 schreef Senor__Chang het volgende:

[..]

Nogmaals, jij hebt meer middelen en kansen in je leven dan 90% van de bevolking.

Dat is het probleem.