Depressie & Angst #72 Aai over de bol tijd

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 22:28 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben dus eindelijk naar die nieuwe psych geweest. Het was wel een prettige man maar ik schrok wel van dat hij zei: Als medicatie werkt, is het meestal het beste om het for life te nemen.
Naar zijn ervaring is stoppen met medicatie meestal een doodsteek omdat het veel te vaak op terugval terecht komt bij afbouwen.
Nu dus nog steeds venlafaxine 300 mg, heel hoog dus. Ik voel me bijna niet meer angstig, en heb meer energie. Maar ik krijg er dus wel weer shit voor terug. Te veel energie bijvoorbeeld. Kan handig zijn. 's ochtends ben ik niet moe, en moeheid was toch wel mijn grootste klacht. Bij het begin had ik gevoelens van caffeïnerush, alsof ik 8 koppen koffie naar achter geslagen had. Ik verwachtte dat dit over zou gaan. Dat gebeurde niet echt. Ik ben juist heel erg afgevlakt denk ik. Veel energie, maar ook te veel soms. Ik pieker minder, maar ik voel me vaak ook nog niet goed. Antiklacht is wel dat bij mijn bijbaan ze erg tevreden zijn over me omdat ik minder warrig overkom . Maargoed

Vandaag een enorme SHITdag. Hele dag thuis want leren + verslagen tikken voor school. Ik had een afspraak 's avonds om te stappen met klasgenoten (eindelijk contact en ben uitgenodigd ). Maar toen viel die weer af, die was onduidelijk, die ander kwam weer 'misschien' en uiteindelijk wist ik de hele dag niet waar ik aan toe was. Zo frustrerend!! Ik kan er echt niet mee omgaan. In mijn hoofd een heel schema van hoe mijn week er uit ziet en dat deze avond het allemaal goedkomt en ik een band kan opbouwen met die klasgenoten.. Blijft er niks van over.
Na aandringen eindelijk uitsluitsel: Het ging dus niet door. Ik gefrutstreerd. Meditatie hielp niet. Ademhalingsoefeningen hielpen niet. Ik kan me veel minder goed op mezelf concentreren. Ik moet telkens wat doen door die extra energie van de venlafaxine.

tl;dr - Wie heeft ervaring met venlafaxine op hoge dosis (225 of 300 mg) en herkent dit? Hoe ga je er mee om? enzz

Ik heb venlafaxine gehad op dosis 150mg, sorry hoor maar jij zit wel echt heeeeel erg hoog, ik voelde al een gigantisch verschil op 75 mg (die overigens wel na verloop van tijd afvlakte maar dat kan ook door de ophoging naar 150 mg komen die ik had voordat ik weer afbouwde eigenlijk)

Het fijne aan venlafaxine was voor mij dat ik mij veeeel gemakkelijker kon concentreren op alles wat er gebeurde, ik was in controle.

Controle was dan ook mijn ''woord'' wat betreft venlafaxine, ik heb geen betere AD gehad dan venlafaxine.

Ik kon ECHT aan mezelf werken... Het is denk ik wel enorm belangrijk bij venlafaxine dat je dus wel echt iets wilt veranderen, je ''koppie'' moet dus ''on track'' zijn.

Dat lijkt in ieder geval bij jou goed te gaan, misschien komt daar de energie wel vandaan? Ik bedoel, de venlafaxine an sich geeft je meer mogelijkheden, maar als je die normaal gesproken met je warrige hoofd een beetje afstompt... Wat nu ook weg is... Dan komt er toch een hoop energie vrij.

Tijd niet gepost. Alles gaat redelijk z'n gangetje en de gesprekken met de behandelaar lopen ook.

Waardoor het af en toe ook juist helemaal niet gaat, naar mijn gevoel. M'n behandelaar zei al dat ze een rotbaan heeft af en toe, omdat ze vaak eerst dingen omhoog moet halen voordat je daar iets mee kunt, verwerken en dat soort dingen.

Behandelaar vergelijkt me met een ballon die je oppompt met zo'n pompje. Ik ben heel erg slecht in het uiten van mijn emoties, gevoelens, wat ik wil etc. etc, omdat ik het gevoel heb dat mensen me dan lastig en moeilijk vinden en dat wat ik voel toch onzin is. Daardoor wordt die ballon voller en voller met al die dingen die ik voor mezelf houd tot ie losschiet van het pompje en oncontroleerbaar rondfladdert. Oftewel, dat zijn voor mij momenten dat ik opeens van alles er uit gooi, een hele hoop in één keer. Snap dat dat mensen kan afschrikken, dus daar wil ik graag aan werken en ben ik ook mee bezig.

Onderdeel daarvan is om dus meer te praten over wat ik voel, te accepteren dat ik dat voel en ook mag voelen. Want ook voor mezelf druk ik dingen wel eens weg. Anyway, omdat die ballon nog steeds vrij vol is, moet er eerst heel veel lucht uit en moet ik vooral gaan uiten wat er allemaal in zit, voordat ik daar iets mee kan. Veel mensen reageren natuurlijk op wat je te zeggen hebt, hebben daar een mening of oordeel over, waardoor ik dus weer blokkeer. Behandelaar stelde voor om mensen uit te leggen dat ik aan die meningen of oordelen nog geen behoefte heb, dat ik vooral behoefte heb aan iemand die alleen maar eens luistert. Natuurlijk moet er uiteindelijk ook iets mee gedaan worden, maar nu nog even niet.

Nu heb ik dat zo aan een vriend verteld en die staat daar dus he-le-maal niet achter, vind het maar een rare insteek van mijn behandelaar en denkt dat ik daar niets mee opschiet enzo. Nu bekruipt me toch een 'zie je wel' gevoel Vraag aan jullie is dus eigenlijk hoe jullie daarover denken.

Persoonlijk denk ik dat iedereen wel eens behoefte heeft aan iemand die eens luistert zonder oordeel, mening, feedback etc. en ik weet van mezelf dat als ik het gevoel van iemand anders krijg dat daar even geen behoefte aan is, dat dan ook niet doe. Ik sta er zelf wel achter, achter deze insteek, maar het botst gewoon met dat 'zie je wel' gevoel. Troubles

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 22:47 schreef Vogeltje88 het volgende:
mensen uit te leggen dat ik aan die meningen of oordelen nog geen behoefte heb, dat ik vooral behoefte heb aan iemand die alleen maar eens luistert. Natuurlijk moet er uiteindelijk ook iets mee gedaan worden, maar nu nog even niet.

Mjoah, zou ik ook niet doen.

Misschien gewoon wat meer praten met mensen zonder oordeel.
Keb ook de indruk dat het niet gaat over meer uiten wat je voelt maar beter je grenzen trekken.

Als je ballon ''vol'' loopt, gaat er duidelijk iets verkeerd.. Jij zegt daar niks over... Niet praten over je gevoel klinkt veel te lief voor de veel effectievere methode: ''trek je grenzen''

Kuolema en Cue_ : bedankt voor jullie advies!

Ik heb inmiddels contact gehad en hier komt de anti-climax: zijn telefoon was in een emmer water gevallen

Een normaal mens zou dat even aan mensen laten weten ofzo. Of een nieuwe telefoon regelen. Maar nee.
*zucht* dit is vast interessant voer voor de psych.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 22:59 schreef Elvi het volgende:
Kuolema en Cue_ : bedankt voor jullie advies!

Ik heb inmiddels contact gehad en hier komt de anti-climax: zijn telefoon was in een emmer water gevallen

Een normaal mens zou dat even aan mensen laten weten ofzo. Of een nieuwe telefoon regelen. Maar nee.
*zucht* dit is vast interessant voer voor de psych.

Wuuut? Fucking opluchting dan! Apart verhaal...

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:03 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik word gek van het feit dat waar dan ook, wie dan ook, alle mensen lijken schijt te hebben aan reageren. En nu met whatsapp kan je gewoon zien dat ze je online waren en niet reageerden. Op facebook zelfs dat ze het 'gelezen' hebben. En niet reageren. In het geval van 'misschien', 'geen zin' of 'weet niet' reageren mensen gewoon NIET. Ik haat het. En iedereen doet het

'Mensen zijn stom.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 22:53 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Mjoah, zou ik ook niet doen.

Misschien gewoon wat meer praten met mensen zonder oordeel.
Keb ook de indruk dat het niet gaat over meer uiten wat je voelt maar beter je grenzen trekken.

Als je ballon ''vol'' loopt, gaat er duidelijk iets verkeerd.. Jij zegt daar niks over... Niet praten over je gevoel klinkt veel te lief voor de veel effectievere methode: ''trek je grenzen''

Neuh, mensen gaan niet zo snel over mijn grenzen heen, ik ben best assertief wat dat betreft. Het is niet dat andere mensen dingen doen waar ik me weer naar over voel en dat dus voor me houdt, ofzo.

Of nouja, er heeft zich afgelopen week wel een situatie op het werk voorgedaan waar ik niet zo happy mee was en me redelijk gefrustreerd door voelde Morgen toch maar even bespreekbaar maken.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 22:59 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Dat is sowieso belangrijk. Mensen zijn altijd geneigd om tips te geven. Heb je dit al geprobeert? Doe anders dit en dit, dat werkt bij mij altijd! Het is frustrerend als mensen van die simpele tips geven. Ga even een stukje rennen! Doe ik ook altijd en het werkt prima!

Gewoon stoom afblazen in vertrouwen werkt al als een tiet maar dat is moeilijk te begrijpen voor anderen soms. Logisch ook wel want je wil helpen en mensen refereren altijd naar eigen ervaringen. Je kan natuurlijk niet buiten je eigen ervaring helpen

Klopt, m'n moeder had het er ook over dat ze me graag wil helpen en van alles wil zeggen/doen om me beter te laten voelen. Ze is vooral goed in clichés Maar ze begrijpt in ieder geval dat ik achter deze insteek sta en probeert ook echt haar best te doen, wat fijn is

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:07 schreef Vogeltje88 het volgende:
er heeft zich afgelopen week wel een situatie op het werk voorgedaan waar ik niet zo happy mee was en me redelijk gefrustreerd door voelde Morgen toch maar even bespreekbaar maken.

Wat laat je ballon knappen dan?

Ik ben opgelucht maar ook boos. Waarom kan je dit niet zoals een normaal persoon tegen vrienden zeggen? Ik stuur je een bericht op Facebook, lees dat dan flapdrol. Ik zit in de stress, heb gewoon zitten janken omdat ik ervan overtuigd was dat er iets ergs aan de hand was en dan blijkt het zoiets stoms te zijn!? Jezis, kent ie me nou nog niet?! Ben ik dan zo niet belangrijk?
En dan ook nog superneutraal "gaat het goed met je?" vragen. Ja hoe denk je zelf dat het met me gaat... Lees die kutmail nog eens en denk even na.

En ja ik heb nogal wat opgekropte woede en frustratie.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:13 schreef Elvi het volgende:
Ik ben opgelucht maar ook boos. Waarom kan je dit niet zoals een normaal persoon tegen vrienden zeggen? Ik stuur je een bericht op Facebook, lees dat dan flapdrol. Ik zit in de stress, heb gewoon zitten janken omdat ik ervan overtuigd was dat er iets ergs aan de hand was en dan blijkt het zoiets stoms te zijn!? Jezis, kent ie me nou nog niet?! Ben ik dan zo niet belangrijk?
En dan ook nog superneutraal "gaat het goed met je?" vragen. Ja hoe denk je zelf dat het met me gaat... Lees die kutmail nog eens en denk even na.

En ja ik heb nogal wat opgekropte woede en frustratie.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:09 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wat laat je ballon knappen dan?

Oh, dit was niet zozeer een situatie die m'n ballon zou laten knappen/losschieten hoor, Maar wel iets waarvan ik vind dat ik daar m'n grenzen in moet trekken. Even kijken of ik het zo 'anoniem' mogelijk hier kan uitschrijven.

Ik werk op een klachtenafdeling van een bedrijf. Ik pak klachten op via e-mails of brieven die klanten zelf sturen, maar ook intern of extern naar ons worden doorgezet. Deze klant is extern bij mij terecht gekomen, was in één gesprek opgelost. Ons voornaamste doel is om klanten tevreden te stellen en ze dat speciale gevoel te geven. Deze klant had ik gezegd dat als er weer iets was, ze altijd mocht mailen en mijn naam mocht noemen (ik ben niet rechtstreeks bereikbaar voor klanten). Nog geen twee weken later was het zo ver, opnieuw opgepakt, afgesproken dat ik haar vandaag zou bellen om te kijken of de oplossing die we haar boden het probleem oploste. Die oplossing kwam dinsdag en bleek niet te werken. Dinsdag was ik vrij en die klant wist dat ik er gisteren wel was. Dus die heeft tig mails gestuurd dat ze eiste dat ik haar eerder zou bellen. Er is terug gemaild dat er een afspraak stond en dat ze die rustig moest afwachten, maar goed, bleef doorgaan, dus heeft uiteindelijk mijn teamleider toegezegd (zonder overleg met mij) dat ik haar dan inderdaad woensdag zou bellen. En die toezegging ben ik niet zo happy mee. Maar vind ik dan toch weer lastig om te uiten, maar ik wil wel graag m'n grenzen daarin trekken. Ik heb ook m'n eigen agenda en meer dingen te doen dan achter deze klant aan te hobbelen.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:17 schreef Vogeltje88 het volgende:

[..]

Oh, dit was niet zozeer een situatie die m'n ballon zou laten knappen/losschieten hoor, Maar wel iets waarvan ik vind dat ik daar m'n grenzen in moet trekken. Even kijken of ik het zo 'anoniem' mogelijk hier kan uitschrijven.

Ik werk op een klachtenafdeling van een bedrijf. Ik pak klachten op via e-mails of brieven die klanten zelf sturen, maar ook intern of extern naar ons worden doorgezet. Deze klant is extern bij mij terecht gekomen, was in één gesprek opgelost. Ons voornaamste doel is om klanten tevreden te stellen en ze dat speciale gevoel te geven. Deze klant had ik gezegd dat als er weer iets was, ze altijd mocht mailen en mijn naam mocht noemen (ik ben niet rechtstreeks bereikbaar voor klanten). Nog geen twee weken later was het zo ver, opnieuw opgepakt, afgesproken dat ik haar vandaag zou bellen om te kijken of de oplossing die we haar boden het probleem oploste. Die oplossing kwam dinsdag en bleek niet te werken. Dinsdag was ik vrij en die klant wist dat ik er gisteren wel was. Dus die heeft tig mails gestuurd dat ze eiste dat ik haar eerder zou bellen. Er is terug gemaild dat er een afspraak stond en dat ze die rustig moest afwachten, maar goed, bleef doorgaan, dus heeft uiteindelijk mijn teamleider toegezegd (zonder overleg met mij) dat ik haar dan inderdaad woensdag zou bellen. En die toezegging ben ik niet zo happy mee. Maar vind ik dan toch weer lastig om te uiten, maar ik wil wel graag m'n grenzen daarin trekken. Ik heb ook m'n eigen agenda en meer dingen te doen dan achter deze klant aan te hobbelen.

Achja.
Troublessss...

Niet zo fijn nee.

Maar wat doet dan wel jouw ballon knappenn?

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:19 schreef kingtoppie het volgende:

[..]



Achja.
Troublessss...

Niet zo fijn nee.

Maar wat doet dan wel jouw ballon knappenn?

Als ik dus teveel van dit soort kleine (en soms grotere) dingen bij elkaar opgeteld voor me houd, aanleiding kan dus iets heel kleins of onnozels zijn. Als het gebeurt, is het uiteindelijk wel in m'n persoonlijke omgeving, bij mensen die ik vertrouw en om wie ik geef. Wat dus juist weer afschrikt

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:27 schreef Vogeltje88 het volgende:

[..]

Als ik dus teveel van dit soort kleine (en soms grotere) dingen bij elkaar opgeteld voor me houd, aanleiding kan dus iets heel kleins of onnozels zijn. Als het gebeurt, is het uiteindelijk wel in m'n persoonlijke omgeving, bij mensen die ik vertrouw en om wie ik geef. Wat dus juist weer afschrikt

Op welke manier barst de bom altijd?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Had even zin in puberachtig gezeur, moest ik even kwijt maar niet boeiend dus in spoiler.

Vak niet gehaald maar ik weet ook wel dat ik het heb geprobeerd, met die opdrachten en sowieso met het leren heb ik niet meteen opgegeven. Het is alleen dat opgeef gevoel nu, het besluit dat het totaal geen zin heeft om het tentamen te maken. Ik wilde het eerst wel doen als bewijs, naar mezelf en naar de docent, want ik weet dat die denkt dat ik gewoon lui ben en het heb opgegeven omdat ik het niet interessant vind, terwijl dat niet het geval is. Ik dacht, als ik gewoon goed leer en het tentamen goed maak, kom ik tenminste niet zo dom over. Maakt niet uit als het geen zin heeft, dan heb ik in elk geval iets gepresteerd. Die bewijsdrang heb ik wel vaker.
Het doel waar ik naar heb gewerkt is nu verdwenen zeg maar. Dat laat een soort leegte achter. Ik vind het jammer dat het niet is gelukt, want het had makkelijk gekund. Maar ik zag dit ook aankomen en ik het is geen ramp, het is een keuzevak. Het hoeft niet te betekenen dat het volgende vak ook misgaat. Ik moet dit gewoon achter me laten en optimistisch aan het nieuwe vak beginnen (dat trouwens volgende week begint en ik weet nog steeds niet wanneer...), dan is de kans al groter dat het wel gaat lukken. Maar als ik erover nadenk, denk aan de schrijfopdrachten die ik straks moet gaan maken, krijg ik al dat blokkeer-gevoel...het feit dat het nu niet is gelukt heeft zoveel invloed. Helemaal niet leuk

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:38 schreef kuolema het volgende:
n (dat trouwens volgende week begint en ik weet nog steeds niet wanneer...), dan is de kans al groter dat het wel gaat lukken. Maar als ik erover nadenk, denk aan de schrijfopdrachten die ik straks moet gaan maken, krijg ik al dat blokkeer-gevoel...het feit dat het nu niet is gelukt heeft zoveel invloed. Helemaal niet leuk

Wouw, welk studiejaar zit je in?

Ik ben met zo een gevoel begonnen met een studie, ik heb 0 punten gehaald kan ik je vertellen, janken met de pet op dat gevoel...

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:14 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Dit soort shit is hetgeen waar ik echt het meest tegen aanloop de laatste tijd. Vooral denken: Wat is er nou? Heeft hij het echt niet doorgehad? Reageert 'ie expres niet? Is hij te druk? Wat doet hij dan de hele dag? Hij kijkt heus wel op fb toch? Negeert 'ie me nou? Enz

Ja ik dus ook... Waarom reageert ie niet, waarom stuurt hij niets uit zichzelf, ben ik onbelangrijk, zijn we nog bevriend...

Ik besef me ook wel dat zn timing verrot was: 2 vriendinnen hebben me laten zitten (beiden willen niet met me omgaan als ik een slechte periode heb ), ik had een paar slechte weken ertussen zitten waarin niemand zich afvroeg hoe het met MIJ ging wat ik ze ergens nog kwalijk neem ook, en natuurlijk de zelfmoord van dat meisje op een forum. En dan nog een pannenkoek die ineens verdwijnt omdat het teveel moeite was even te zeggen "hee ik ben alleen via de email nog bereikbaar want ik loop met emmers water te sjouwen als ik mn mobiel in mn handen heb".

Dus als we het over ballonnen hebben die op knappen staat: ik geloof dat ik dicht in de buurt kom

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:41 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wouw, welk studiejaar zit je in?

Ik ben met zo een gevoel begonnen met een studie, ik heb 0 punten gehaald kan ik je vertellen, janken met de pet op dat gevoel...

Ik moet mijn propedeuse nog afronden dit jaar en doe ook een paar tweedejaarsvakken.

Ik heb liever dat je vertelt dat het allemaal goed kwam

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:42 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik moet mijn propedeuse nog afronden dit jaar en doe ook een paar tweedejaarsvakken.

Ik heb liever dat je vertelt dat het allemaal goed kwam

Nee sorry
Ben nog steeds bang voor studies door mijn studie ontwijkende gedrag + lege motivatieloze gevoel wat tevoorschijn komt als de studie faal concreter wordt.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:44 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Nee sorry
Ben nog steeds bang voor studies door mijn studie ontwijkende gedrag + lege motivatieloze gevoel wat tevoorschijn komt als de studie faal concreter wordt.

Hou eens op joh
Maar wat doe je op dit moment dan?

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:46 schreef kuolema het volgende:

[..]

Hou eens op joh
Maar wat doe je op dit moment dan?

Werken. Is in principe ook niet alles, maargoed, ik weet het niet... Ik kijk een beetje neer op het leven in de zin van dat ik het allemaal wel gescheten vind.. Ik vind het allemaal niet boeiend... Ik heb er geen interesse in, geen motivatie voor... Et schiet niet op.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:47 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Werken. Is in principe ook niet alles, maargoed, ik weet het niet... Ik kijk een beetje neer op het leven in de zin van dat ik het allemaal wel gescheten vind.. Ik vind het allemaal niet boeiend... Ik heb er geen interesse in, geen motivatie voor... Et schiet niet op.

Maar daar krijg je geld voor in plaats van slechte cijfers
Ik vind veel dingen juist té boeiend, wat anderen over me denken, hoe ik presteer, dat soort dingen, dat zorgt ervoor dat ik graag wil studeren maar het ook heel stressvol is en vaak deprimerend.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:49 schreef kuolema het volgende:

[..]

Maar daar krijg je geld voor in plaats van slechte cijfers
Ik vind veel dingen juist té boeiend, wat anderen over me denken, hoe ik presteer, dat soort dingen, dat zorgt ervoor dat ik graag wil studeren maar het ook heel stressvol is en vaak deprimerend.

..

Tjah, gimmy some

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:50 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

..

Tjah, gimmy some

some what? Geld of motivatie?

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:52 schreef kuolema het volgende:

[..]

some what? Geld of motivatie?

Ik bedoelde het 2e, maar het eerste is ook goed.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:54 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Ik bedoelde het 2e, maar het eerste is ook goed.

Dat dacht ik, maar beide moet je zelf maar fixen.

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:54 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat dacht ik, maar beide moet je zelf maar fixen.

Hmm dankje

Maar motivatie willen is ook motivatie

quote:

Op donderdag 24 oktober 2013 23:55 schreef kuolema het volgende:
Maar motivatie willen is ook motivatie

Enigszins...
Zolang ik niet weet hoe ik dat kan bereiken is zoeken in het donker nog teveel moeite voor mij.