quote:Op maandag 21 oktober 2013 13:31 schreef Apekoek het volgende:
Oud nieuws, diverse bronnen hebben bevestigd dat het gemiddelde geluk van de ouders omlaag gaat bij het krijgen van een kind. 1 van de diverse bronnen die er destijds over heeft bericht is oa NRC. http://vorige.nrc.nl/wetenschap/article2610433.ece/
Tot zo ver niets nieuws onder de zon. Zij het niet dat mijn vriendin erg graag kids wil. Ik zelf denk dat het wel een ervaring is die je in je leven gehad moet hebben, kinderen. Maar van alles houd mij gevoelsmatig tegen. Zeker als ik al deze onderzoeken lees en ook dat je veel minder tijd voor jezelf hebt. Ik ben namelijk hard bezig met mijn carriere op te bouwen en hou ervan om helemaal uit mijn plaat te gaan met vrienden. Volgend jaar word ik 30, mijn vriendin is net wat ouder en ik snap dat ze er nu aan wil beginnen.
Wat te doen? En wie haalt mij over? Want onderzoek wijst uit, kinderen maken je ongelukkig.
Zou jij dan zorgen dat hij de les niet uitgemikt zal worden of zou jij het loslaten en hem zijn eigen boontjes laten doppen?quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 17:45 schreef debuurvrouw het volgende:
nou... Bij mijn zoons op school kom je de les niet in met ongekafte boeken, ook als de kaft halverwege t jaar stuk is mag dat 1 les en de les daarna sta je weer buiten. Met verzuimuren en gedoe.
Dus die hebben net gekafte boeken. en doen ze zelf. En ja, de oudste zit in de 4e.
ik zou helpen. Maar t niet alleen gaan zitten doen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:13 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
Zou jij dan zorgen dat hij de les niet uitgemikt zal worden of zou jij het loslaten en hem zijn eigen boontjes laten doppen?
Ik ben er ook alweer op teruggekomen. Ik moet al steeds hoognodig de rotzooi achter mijn eigen reet opruimen.quote:
Ja, en dan heb ik al twee van die exemplaren.... hoewel de jongste natuurlijk nog fatsoenlijk volwassen moet worden (over heel veel jaartjes), als hij eerst de peuterpuberteit eens doorkomtquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 17:42 schreef motorbloempje het volgende:
Wat ook meteen de nature vs nurture weer bevestigt: als een kind een blanco vel zou zijn, dan zouden de kinderen van Sjeen en Leandra hels zijn. Maar dat valt mee, dus moeten ze wel van nature 'goed' zijn!
ja ik ook wel eigenlijk, vooral omdat hij dit zegt.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:03 schreef debuurvrouw het volgende:
Hier verder omdat we toch benieuwd zijn wat TS van alle verhalen vind.
Lijkt me ook niet écht goed als je ''overgehaald'' moet worden.quote:Wat te doen? En wie haalt mij over? Want onderzoek wijst uit, kinderen maken je ongelukkig.
Daar heb je geen onderzoek voor nodig nee.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:50 schreef JaniesBrownie het volgende:
En onderzoek wijst helemaal niet uit dat kinderen je ongelukkig maken.
Whehequote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:51 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Daar heb je geen onderzoek voor nodig nee.
*padum tsssjjjj*
Láát haar, anders verzuurt dit topic ook...quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 19:06 schreef Zoë23 het volgende:
Oud1
Mijn reactie op jou was positief hoor. Toch knap dat je van goedbedoelde reacties iets negatiefs kunt maken.
Maak je het voor je zoon wel uitnodigend om langs te komen/ zijn gevoelens (ook de minder leuke) te uiten?
ben je in IRL wat positiever?
Wat leuk!quote:
Ja sorry. Vond het frustrerend zo'n negatieve reactie op n goedbedoelde reactiequote:Op dinsdag 22 oktober 2013 19:11 schreef Moonah het volgende:
[..]
Láát haar, anders verzuurt dit topic ook...
Vijf jaar samen, net een jaar getrouwd.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 19:24 schreef Moonah het volgende:
[..]
Wat leuk!
Sorry, was jou helemaal uit het oog verloren, dus dit is leuk om te lezen!
Wat leuk!quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 19:28 schreef Litpho het volgende:
Vijf jaar samen, net een jaar getrouwd.. Happy
.
[/offtopic]
Geen idee, zie veel tegenstrijdige berichten. Daarbij niet heel veel mee kunnen lezen aangezien ik voor mijn werk op reis ben. Maar echt vrolijk om van te worden zijn de berichtgevingen niet zo ver ik het heb kunnen lezen. Mensen die zeggen dat ze nooit meer zonder kinderen zouden willen zeggen dat volgens mij alleen maar uit gewoonte, van ja het is nou eenmaal zo dus het valt mee. Maar ondertussen lijkt niemand echt gelukkiger te zijn met kinderen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:03 schreef motorbloempje het volgende:
Aldus apekoek! In de originele openingspost!
Maar ben benieuwd wat Apekoek nou allemaal van deze discussie en de aangedragen tips vindt!
wat wil je met het topic? als je de verwachting hebt dat je gelukkig wordt van kinderen kan je er denk ik idd beter maar niet aan beginnen. of een vrouw for that matter. niemand kan een ander gelukkig maken, geluk komt uit jezelf.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:27 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Geen idee, zie veel tegenstrijdige berichten. Daarbij niet heel veel mee kunnen lezen aangezien ik voor mijn werk op reis ben. Maar echt vrolijk om van te worden zijn de berichtgevingen niet zo ver ik het heb kunnen lezen. Mensen die zeggen dat ze nooit meer zonder kinderen zouden willen zeggen dat volgens mij alleen maar uit gewoonte, van ja het is nou eenmaal zo dus het valt mee. Maar ondertussen lijkt niemand echt gelukkiger te zijn met kinderen.
Dat snap ik, maar waarom kies je dan voor een kind? Je neemt toch beslissingen in het leven die je geluk moeten opleveren? Of doet men deze dingen tegen hun zin in want nature calls en het is maatschappelijk bijna verplicht. Welk gevoel zegt dat je er voor wilt gaan?quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:40 schreef simmu het volgende:
[..]
wat wil je met het topic? als je de verwachting hebt dat je gelukkig wordt van kinderen kan je er denk ik idd beter maar niet aan beginnen. of een vrouw for that matter. niemand kan een ander gelukkig maken, geluk komt uit jezelf.
Daar schiet je natuurlijk niet veel mee op: aan mensen vragen wat ze ergens over denken/voelen, en vervolgens zeggen dat dat vast niet is wat ze écht denken/voelen maar dat ze dat alleen zeggen uit gewoonte of plicht.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:27 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Geen idee, zie veel tegenstrijdige berichten. Daarbij niet heel veel mee kunnen lezen aangezien ik voor mijn werk op reis ben. Maar echt vrolijk om van te worden zijn de berichtgevingen niet zo ver ik het heb kunnen lezen. Mensen die zeggen dat ze nooit meer zonder kinderen zouden willen zeggen dat volgens mij alleen maar uit gewoonte, van ja het is nou eenmaal zo dus het valt mee. Maar ondertussen lijkt niemand echt gelukkiger te zijn met kinderen.
Zoals al vroeg in het topic gezegd: dat is puur een gevoel, een kinderwens. Daar is niets rationeels aan, dat is iets waarvan je diep van binnen voelt dat je dat wil. Er zijn ook genoeg mensen die dat gevoel niet kennen, en gelukkig hebben die tegenwoordig de mogelijkheid om te zorgen dat ze geen kinderen krijgen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:45 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Dat snap ik, maar waarom kies je dan voor een kind? Je neemt toch beslissingen in het leven die je geluk moeten opleveren? Of doet men deze dingen tegen hun zin in want nature calls en het is maatschappelijk bijna verplicht. Welk gevoel zegt dat je er voor wilt gaan?
Ik snap dat het wat ongelukkig is beschreven, echter is dat toch echt de toon die ik terug lees van ouders.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:49 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Daar schiet je natuurlijk niet veel mee op: aan mensen vragen wat ze ergens over denken/voelen, en vervolgens zeggen dat dat vast niet is wat ze écht denken/voelen maar dat ze dat alleen zeggen uit gewoonte of plicht.
ik kan je alleen maar vertellen over mijn keuze om kinderen te krijgen. ik stam zelf uit een vrij uitgebreidde (katholieke) familie. veel ooms en tantes en neefjes en nichtjes. als puber deed ik vrijwilligerswerk met kinderen en ik had altijd wel zoiets van "ja, ik wil ooit zelf ook wel kinderen." ik heb geen hoogdravende verklaringen, geen drang tot het perse beter willen doen of wat dan. voor mij was/is het een gevoelskwestie. daar valt weinig aan uit te leggen vrees ik. ik wist wel dat er altijd, linksom of rechtsom, hartzeer bij komt kijken. want dat komt nu eenmaal bij leven. linksom of rechtsom.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:45 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Dat snap ik, maar waarom kies je dan voor een kind? Je neemt toch beslissingen in het leven die je geluk moeten opleveren? Of doet men deze dingen tegen hun zin in want nature calls en het is maatschappelijk bijna verplicht. Welk gevoel zegt dat je er voor wilt gaan?
Dat is ook dikke lariekoek dus als mensen dat zeggen dan menen ze het niet echt?quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:27 schreef Apekoek het volgende:
Maar echt vrolijk om van te worden zijn de berichtgevingen niet zo ver ik het heb kunnen lezen. Mensen die zeggen dat ze nooit meer zonder kinderen zouden willen zeggen dat volgens mij alleen maar uit gewoonte, van ja het is nou eenmaal zo dus het valt mee. Maar ondertussen lijkt niemand echt gelukkiger te zijn met kinderen.
Jij leest een excuustoon, ik lees een realistische insteek dat wanneer je voor kinderen kiest er ook voor gáát. Dat zegt niets over huidig geluk, maar letterlijk over gebrek aan vergelijkingsmateriaal. Als je "helemaal stuk wil gaan met je maten" zie ik niet hoe je dat wil combineren met "er zijn voor een kind". Het is niet part-time (zelfs als het dat is) en het kan altijd voorkomen op de momenten die je het slechtst uitkomen. Als je daar niet achter wil staan, doe het maar niet. Of groei er in als het je toch gebeurt.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:56 schreef Apekoek het volgende:
Zo van "ja ik zou niet meer zonder ze kunnen, maarja ik kan me niet herinneren hoe het anders zou zijn geweest". Er zit altijd een soort excuus toon in, niet dat ze er echt gelukkig mee zijn. Dit merk ik bij veel ouders.
Je weet nooit op het anders zou zijn, dat lijkt me vrij duidelijk.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:56 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik snap dat het wat ongelukkig is beschreven, echter is dat toch echt de toon die ik terug lees van ouders.
Zo van "ja ik zou niet meer zonder ze kunnen, maarja ik kan me niet herinneren hoe het anders zou zijn geweest". Er zit altijd een soort excuus toon in, niet dat ze er echt gelukkig mee zijn. Dit merk ik bij veel ouders.
ik weet prima nog hoe het was zonder de kinderen hoorquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:56 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik snap dat het wat ongelukkig is beschreven, echter is dat toch echt de toon die ik terug lees van ouders.
Zo van "ja ik zou niet meer zonder ze kunnen, maarja ik kan me niet herinneren hoe het anders zou zijn geweest". Er zit altijd een soort excuus toon in, niet dat ze er echt gelukkig mee zijn. Dit merk ik bij veel ouders.
Als ze spijt hebben dan zal dat meer te maken hebben met andere dingen en omstandigheden die meer met de ouders dan met het kind te maken hebben. Door bijv tijdelijke problemen en psychische ziektes kunnen mensen de controle over hun leven verliezen en de kinderen zijn dan toch al snel het eerste waar je je zorgen om gaat maken.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:13 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik denk overigens niet dat er veel ouders zijn die echt niet van hun kind houden, of er écht spijt van hebben. Ja, natuurlijk komt het voor, maar mensen die het echt zouden terugdraaien als ze de kans hadden? Hoe groot zou dat percentage zijn?
Ik was jong toen ik kinderen kreeg trouwens, ik kan me geen leven zonder ze voorstellen/herinneren
Ik zou haar verhaal niet als leidraad nemen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:43 schreef Apekoek het volgende:
Het verhaal van ouder1 nog even terug gelezen. En ja dat is een bedroevend verhaal, maar wel een scenario dat ik mij kan voorstellen.
eigen boontjes laten doppen. Hij weet dat de regel zo is. Dus eigen keuze. En ze vinden het geen probleem hoor. Hoort erbij. Ff kaftje erom gooien en klaar. Totaal geen probleem.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:13 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
Zou jij dan zorgen dat hij de les niet uitgemikt zal worden of zou jij het loslaten en hem zijn eigen boontjes laten doppen?
dat!quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:16 schreef Mishu het volgende:
[..]
Als ze spijt hebben dan zal dat meer te maken hebben met andere dingen en omstandigheden die meer met de ouders dan met het kind te maken hebben. Door bijv tijdelijke problemen en psychische ziektes kunnen mensen de controle over hun leven verliezen en de kinderen zijn dan toch al snel het eerste waar je je zorgen om gaat maken.
Je moet dan niet alleen voor je kind maar ook voor jezelf zorgen.
Zo had ik je al ingeschat inderdaadquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:21 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
eigen boontjes laten doppen. Hij weet dat de regel zo is. Dus eigen keuze. En ze vinden het geen probleem hoor. Hoort erbij. Ff kaftje erom gooien en klaar. Totaal geen probleem.
ik zei nog: dat lukt me niet mobielquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 18:24 schreef Leandra het volgende:
Maakt een blauwe een nieuwe, is ie niet gekoppeld, ik was jullie kwijt![]()
wtf?!quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:27 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Geen idee, zie veel tegenstrijdige berichten. Daarbij niet heel veel mee kunnen lezen aangezien ik voor mijn werk op reis ben. Maar echt vrolijk om van te worden zijn de berichtgevingen niet zo ver ik het heb kunnen lezen. Mensen die zeggen dat ze nooit meer zonder kinderen zouden willen zeggen dat volgens mij alleen maar uit gewoonte, van ja het is nou eenmaal zo dus het valt mee. Maar ondertussen lijkt niemand echt gelukkiger te zijn met kinderen.
maar ik ben ook niet ongelukkiger hoor.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:27 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Geen idee, zie veel tegenstrijdige berichten. Daarbij niet heel veel mee kunnen lezen aangezien ik voor mijn werk op reis ben. Maar echt vrolijk om van te worden zijn de berichtgevingen niet zo ver ik het heb kunnen lezen. Mensen die zeggen dat ze nooit meer zonder kinderen zouden willen zeggen dat volgens mij alleen maar uit gewoonte, van ja het is nou eenmaal zo dus het valt mee. Maar ondertussen lijkt niemand echt gelukkiger te zijn met kinderen.
nogmaals: wtf?!quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:43 schreef Apekoek het volgende:
Het verhaal van ouder1 nog even terug gelezen. En ja dat is een bedroevend verhaal, maar wel een scenario dat ik mij kan voorstellen. Als je iets geeft, betekend niet dat je het terug hoeft te krijgen. Maar het is ook een teken dat je kind helaas niet over dezelfde intelligentie en EQ beschikt, dat is jammer en helaas maar kennelijk niet anders.
Daarom ken ik het gevoel ook niet als het gaat om kinderen en een roze wolk. Maar voor mijn vriendin ben ik bereid wel verder te denken.
ik zei dat ik het me niet kan herinneren als grapje, niets anders, niet als excuus of omdat ik er niet blij mee ben, ik ben ontzettend gelukkig met mijn meiden, altijd geweest ook. Ik vind het beledigend dat je anders suggereert.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:56 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik snap dat het wat ongelukkig is beschreven, echter is dat toch echt de toon die ik terug lees van ouders.
Zo van "ja ik zou niet meer zonder ze kunnen, maarja ik kan me niet herinneren hoe het anders zou zijn geweest". Er zit altijd een soort excuus toon in, niet dat ze er echt gelukkig mee zijn. Dit merk ik bij veel ouders.
maar ik laat ze niet zwemmen. Maar veel dingen zijn op de middelbare school niet meer mijn 'verantwoordelijkheid' of er verslagen af moeten en SET's geleerd. Geen idee. Bij mijn brugger nog wel natuurlijk. Nog beetje begeleiden naar leren plannen. Maar ja, over minder dan 3 jaar gaat mijn oudste al studeren. Het is toch wel de bedoeling dat hij dan op eigen benen staat.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:22 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
Zo had ik je al ingeschat inderdaad![]()
Ik vind het gewoon leuk om te lezen over hoe je het doet met je groterds
muh, hoe meer ik lees van TS, hoe meer ik denk dat ie het gewoon niet moet doen, hij wíl niet eens de positieve verhalen horen en legt elk positief geluid uit als iets dat niet gemeend is of uit gewoonte gezegd wordt, sorry hoor, maar dat vind ik ontzettend lomp.quote:
Is het ook. Als hij zo twijfelt en het eventueel alleen doet "om de relatie te redden", laat het hem niet doen. De wereld heeft al voldoende ouders die een half jaar na de geboorte toch van gedachten veranderen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:36 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
muh, hoe meer ik lees van TS, hoe meer ik denk dat ie het gewoon niet moet doen, hij wíl niet eens de positieve verhalen horen en legt elk positief geluid uit als iets dat niet gemeens is of uit gewoonte gezegd wordt, sorry hoor, maar dat vind ik ontzettend lomp.
Ik niet, maar dat is ook al zo lang geledenquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:02 schreef simmu het volgende:
[..]
ik weet prima nog hoe het was zonder de kinderen hoor
Grappig hè.... als je zo vooringenomen bent, waarom dan eigenlijk nog een topic openen, want onderzoek heeft uitgewezen dat men niet gelukkiger wordt van kinderen krijgen, en dus zitten wij hier collectief te zwetsen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:36 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
muh, hoe meer ik lees van TS, hoe meer ik denk dat ie het gewoon niet moet doen, hij wíl niet eens de positieve verhalen horen en legt elk positief geluid uit als iets dat niet gemeend is of uit gewoonte gezegd wordt, sorry hoor, maar dat vind ik ontzettend lomp.
Deze link gaat ook over het verschil tussen wat ouders zeggen en wat gemeten is:quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 22:52 schreef Leandra het volgende:
Grappig hè.... als je zo vooringenomen bent, waarom dan eigenlijk nog een topic openen, want onderzoek heeft uitgewezen dat men niet gelukkiger wordt van kinderen krijgen, en dus zitten wij hier collectief te zwetsen.
daar staat zelfs in dat kinderen óngelukkig maken en dat is simpelweg niet waar. Ook niet volgens die onderzoeken.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 23:29 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Deze link gaat ook over het verschil tussen wat ouders zeggen en wat gemeten is:
http://www.9lives.be/foru(...)niet-gelukkiger.html
Je bedoeld realistisch, dus niet kinderen zijn ronduit geweldig altijd, of kinderen verpesten je hele leven?quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 20:56 schreef Apekoek het volgende:
[..]
Ik snap dat het wat ongelukkig is beschreven, echter is dat toch echt de toon die ik terug lees van ouders.
Zo van "ja ik zou niet meer zonder ze kunnen, maarja ik kan me niet herinneren hoe het anders zou zijn geweest". Er zit altijd een soort excuus toon in, niet dat ze er echt gelukkig mee zijn. Dit merk ik bij veel ouders.
ik word zó blij van m'n dochter in d'r schooloptreden, of bij d'r tenniswedstrijd of gewoon bij de intocht van Sinterklaas, als iedereen blij is en vrolijk en je merkt dat, dat ik regelmatig sta te huilenquote:Op dinsdag 22 oktober 2013 23:55 schreef RockabeIIa het volgende:
Ik vind echt dat zowel blijdschap als verdriet een extra dimensie hebben gekregen sinds dat ik kinderen heb. Echt alles wordt intenser.
Nee, ik zou ook niet weten hoe het nu echt zit. Wat ik wel ervaren heb is dat we in Nederland een cultuur hebben waarin we om te beginnen de mindere kanten verdoezelen en waar ouders die zeggen het zwaar te vinden met de nek aangekeken worden. Ik denk niet dat het mogelijk is om op de OP een echt eerlijk antwoord te geven. Omdat we zo geconditioneerd zijn dat we het echt niet weten (ik dus ook niet).quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 23:36 schreef Leandra het volgende:
Probeer je nou ook nog te bewijzen dat wij liegen?
Herkenbaar. Maar ook; de slapeloze nachten, de wanhoop als ze pijn hadden of ziek waren en ik ze niet kon helpen, de pijn die de borstvoeding me gaf, het gegil en gekrijs op de achterbank in de auto op langere ritten, de eeuwige ruzies onderling, die pot dure verf die ze als bal gebruikt hadden.. de stress van werk-zwemles-acrobatiek en dan nog ergens moeten eten koken, eten en de zwemmer douchen, het verdriet bij die operatie en de pijn die door mijn hart ging toen ik mijn manneke daarna weer zag; onder het bloed.. de troep overal in huis, de pc die crashte doordat ze een virus hadden gedownload terwijl ze wisten dat ze niet mochten downloaden.. de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de modderlaarzen op de pas gedweilde vloer, de leugens, het stiekem roken, het 'O mama, ik moet morgen een werkstuk inleveren, kan je me helpen?' om 19:30... en nog niet eens een onderwerp bedacht.. de telefoontjes op mijn werk omdat ze weer eens met elkaar gevochten hadden.. Het zelf werkelijk dood en doodziek zijn en toch voor hen moeten zorgen (bleek ernstige bloedvergiftiging) kruipend over de vloer naar de koelkast slepen om brood voor ze te smeren.. de vele lekke banden, gemolde mobieltjes..quote:Op woensdag 23 oktober 2013 00:06 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
ik word zó blij van m'n dochter in d'r schooloptreden, of bij d'r tenniswedstrijd of gewoon bij de intocht van Sinterklaas, als iedereen blij is en vrolijk en je merkt dat, dat ik regelmatig sta te huilen![]()
Mijn verdriet is dan weer niet erger, of iig ben ik me daar biet bewust van.
Ik heb natuurlijk mijn eigen referentiekaderquote:Op woensdag 23 oktober 2013 00:06 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
ik word zó blij van m'n dochter in d'r schooloptreden, of bij d'r tenniswedstrijd of gewoon bij de intocht van Sinterklaas, als iedereen blij is en vrolijk en je merkt dat, dat ik regelmatig sta te huilen![]()
Mijn verdriet is dan weer niet erger, of iig ben ik me daar biet bewust van.
Volgens mij verteld iedere ouder hier beide kanten behalve jij, bij jou zie ik alleen de mindere kanten tot een ellelange opsomming van verschrikkingen die ik in het geheel niet meer als herkenbaar kan zien.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 00:32 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Herkenbaar. Maar ook; de slapeloze nachten, de wanhoop als ze pijn hadden of ziek waren en ik ze niet kon helpen, de pijn die de borstvoeding me gaf, het gegil en gekrijs op de achterbank in de auto op langere ritten, de eeuwige ruzies onderling, die pot dure verf die ze als bal gebruikt hadden.. de stress van werk-zwemles-acrobatiek en dan nog ergens moeten eten koken, eten en de zwemmer douchen, het verdriet bij die operatie en de pijn die door mijn hart ging toen ik mijn manneke daarna weer zag; onder het bloed.. de troep overal in huis, de pc die crashte doordat ze een virus hadden gedownload terwijl ze wisten dat ze niet mochten downloaden.. de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de modderlaarzen op de pas gedweilde vloer, de leugens, het stiekem roken, het 'O mama, ik moet morgen een werkstuk inleveren, kan je me helpen?' om 19:30... en nog niet eens een onderwerp bedacht.. de telefoontjes op mijn werk omdat ze weer eens met elkaar gevochten hadden.. Het zelf werkelijk dood en doodziek zijn en toch voor hen moeten zorgen (bleek ernstige bloedvergiftiging) kruipend over de vloer naar de koelkast slepen om brood voor ze te smeren.. de vele lekke banden, gemolde mobieltjes..
Ja, ik houd van mijn jongens.. Maar gezien de vraag in de OP vind ik wel dat je beide kanten moet vertellen en niet alleen de geluksmomenten.
Kutkinderen, nooit aan beginnen. Als ik vantevoren had geweten dat hij lastig had gedaan om zijn boeken kaften...quote:Op woensdag 23 oktober 2013 00:50 schreef motorbloempje het volgende:
En dan kaften ze ook nog eens hun boeken niet!
Een beetje een tegenhanger voor de geluksroepers hier.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 00:47 schreef erodome het volgende:
[..]
Volgens mij verteld iedere ouder hier beide kanten behalve jij, bij jou zie ik alleen de mindere kanten tot een ellelange opsomming van verschrikkingen die ik in het geheel niet meer als herkenbaar kan zien.
je weet waarom ik dit zei, of niet?quote:Op woensdag 23 oktober 2013 00:32 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Herkenbaar. Maar ook; de slapeloze nachten, de wanhoop als ze pijn hadden of ziek waren en ik ze niet kon helpen, de pijn die de borstvoeding me gaf, het gegil en gekrijs op de achterbank in de auto op langere ritten, de eeuwige ruzies onderling, die pot dure verf die ze als bal gebruikt hadden.. de stress van werk-zwemles-acrobatiek en dan nog ergens moeten eten koken, eten en de zwemmer douchen, het verdriet bij die operatie en de pijn die door mijn hart ging toen ik mijn manneke daarna weer zag; onder het bloed.. de troep overal in huis, de pc die crashte doordat ze een virus hadden gedownload terwijl ze wisten dat ze niet mochten downloaden.. de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de modderlaarzen op de pas gedweilde vloer, de leugens, het stiekem roken, het 'O mama, ik moet morgen een werkstuk inleveren, kan je me helpen?' om 19:30... en nog niet eens een onderwerp bedacht.. de telefoontjes op mijn werk omdat ze weer eens met elkaar gevochten hadden.. Het zelf werkelijk dood en doodziek zijn en toch voor hen moeten zorgen (bleek ernstige bloedvergiftiging) kruipend over de vloer naar de koelkast slepen om brood voor ze te smeren.. de vele lekke banden, gemolde mobieltjes..
Ja, ik houd van mijn jongens.. Maar gezien de vraag in de OP vind ik wel dat je beide kanten moet vertellen en niet alleen de geluksmomenten.
het valt mee met dat gelukroepen hoor, over het algemeen zijn mensen realistisch, wat jij zegt, grenst echter aan gezeur. De meeste dingen die je opnoemt, tornen écht niet aan mijn geluksgevoel, net zo min als een keer ruzie met m'n partner, of iets dat op t werk fout gaat. De enige dingen die je opnoemt die ik echt vervelend vond waren hun constante geruzie en het voor ze zorgen als ik zelf ziek was, de rest zijn kleinigheidjes en daar heb ik me nooit druk om gemakt. Maar goed, ik ben sowieso vrij geduldig en van nature sen positief en gelukkig mens.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 07:46 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Een beetje een tegenhanger voor de geluksroepers hier.![]()
Het mooiste aan een kind is dat je naar je kind kan kijken en daar alleen al een geluksgevoel bij krijgt. Ongeacht of dat nu tijdens een activiteit is of als ze op de bankhangen of lekker liggen te slapen. En dat blijft denk ik, al worden ze volwassen. En de leuke dingen zijn nogal voorspelbaar; de spontane momenten waarop ze ook zo lief zijn, waarop je liefde van hen ontvangt, als ze kleiner zijn ook dat ongelimiteerde vertrouwen in jou waarbij ze van grote hoogtes durven te springen als jij ze maar op vangt.
Meest recent; als mijn jongens koken.. Ik vind dat echt zo super om te zien.
Er zijn voldoende ouders die daar geen probleem van maken, hoor. Zie ook "we zijn voor jullie bij elkaar gebleven! met elke dag slaande ruzie, aparte bedden, etc.".quote:Op woensdag 23 oktober 2013 08:57 schreef Sjeen het volgende:
Ik ben trouwens wel van mening dat kinderen niet gelukkig maken, zou dat ook nogal een last vinden die je op de schouders van je nageslacht laadt...
Dat is een dubbele... tot voor kort dacht ik ook altijd dat je dan gewoon zo rap mogelijk weg moest zijn, maar ik zie een vriendin wat dat betreft offers maken die ik niet van haar verwacht had.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 09:07 schreef Litpho het volgende:
[..]
Er zijn voldoende ouders die daar geen probleem van maken, hoor. Zie ook "we zijn voor jullie bij elkaar gebleven! met elke dag slaande ruzie, aparte bedden, etc.".
Mijn excuses, dit was even als de advocaat van de duivel. Onderste steen boven te krijgen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:30 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
ik zei dat ik het me niet kan herinneren als grapje, niets anders, niet als excuus of omdat ik er niet blij mee ben, ik ben ontzettend gelukkig met mijn meiden, altijd geweest ook. Ik vind het beledigend dat je anders suggereert.
Ik ga nooit naar de kroegquote:Op woensdag 23 oktober 2013 09:06 schreef Leandra het volgende:
Weet je, als je geen kinderen zou hebben zit je op je 40ste ook niet meer ieder weekend "spontaan" in de kroeg.
De uitzondering daargelaten, maar dan is het allang een verplichting geworden omdat ze je van de kroeg als vermist opgeven als je een keer niet komt.
Dit soort dingen snappen dan nooit zo. Sommige mensen willen geen kinderen, anderen wel. Sommige mensen zijn niet zulke feestbeesten, andere wel. Alle dingen die een ander wel of niet wil, hoeven we niet per se te begrijpen of zelf ook te willen, maar het is toch ook niet nodig om er dan afkeurend over te doen?quote:Op woensdag 23 oktober 2013 09:53 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
ik snap niet zo goed wat mensen van 40+ ieder
weekend in een kroeg moeten
Ik ga ook zelden naar de kroeg. Ik ben gewoon saaiquote:Op woensdag 23 oktober 2013 09:53 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Ik ga nooit naar de kroegde laatste keer dat ik in een kroeg ben geweest was vorig jaar december of misschien was het dit jaar januari, weet ik niet meer zeker
en dat was een
kleine ''fokmeet''![]()
Maar zo'n kroegtijger ben ik nooit geweest, ik snap niet zo goed wat mensen van 40+ ieder
weekend in een kroeg moeten
Eigenlijk zou je tijd zat overhebben om te moederenquote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:12 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Ik ga ook zelden naar de kroeg. Ik ben gewoon saai
Ik heb 5 zussen en 4 daarvan hebben kinderen, met alle leuke en niet leuke dngen erbij, daar hebbenquote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:09 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Dit soort dingen snappen dan nooit zo. Sommige mensen willen geen kinderen, anderen wel. Sommige mensen zijn niet zulke feestbeesten, andere wel. Alle dingen die een ander wel of niet wil, hoeven we niet per se te begrijpen of zelf ook te willen, maar het is toch ook niet nodig om er dan afkeurend over te doen?
Ik ook manquote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:12 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Ik ga ook zelden naar de kroeg. Ik ben gewoon saai
quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:13 schreef Leandra het volgende:
[..]
Eigenlijk zou je tijd zat overhebben om te moederen
Als ik alle (serieuze) tijd die ik aan FOK! zou besteden aan een kind zou besteden dan zou 't kind best een constante aanwezigheids/opvoedingsratio krijgen. *kras*quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:13 schreef Leandra het volgende:
[..]
Eigenlijk zou je tijd zat overhebben om te moederen
Je doet wel afkeurend in de post die ik quote over mensen van 40+ die nog ieder weekend in de kroeg hangen. Het ging mij er even om dat dat niet nodig is, of het nou over kinderen, de kroeg, of wat dan ook gaat. Anders is niet per definitie slechter.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:13 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Ik heb 5 zussen en 4 daarvan hebben kinderen, met alle leuke en niet leuke dngen erbij, daar hebben
ze zelf voor gekozen, ik doe daar niet afkeurend overen zij hebben zich ook nog nooit afkeurend uitgelaten over mijn andere zus en mij.
Zo'n verkering heb ik ook gehad, dat lijkt me het beste argument om nooit meer een relatie te beginnen, punt.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 00:32 schreef Ouder1 het volgende:
de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de leugens, het stiekem roken,
Neu, ik deed niet afkeurend, maar ik zei dat ik dat niet zo goed snapte, wat ze doen mogen ze zelfquote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:15 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Je doet wel afkeurend in de post die ik quote over mensen van 40+ die nog ieder weekend in de kroeg hangen. Het ging mij er even om dat dat niet nodig is, of het nou over kinderen, de kroeg, of wat dan ook gaat. Anders is niet per definitie slechter.
Als die kinderen goed opgevangen worden, door papa of opa en oma, wat maakt het dan uit?quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:18 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Neu, ik deed niet afkeurend, maar ik zei dat ik dat niet zo goed snapte, wat ze doen mogen ze zelf
weten natuurlijk, als je elke week in de kroeg wil zitten moet je dat vooral doen, maar niet als
je een paar kleine kinderen thuis hebt zitten, dat zou ik dan wel weer raar vinden.
Nou ja, dat kan ook natuurlijk, mijn zussen hebben dat nooit gedaan dus misschien vind ik hetquote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:19 schreef Leandra het volgende:
[..]
Als die kinderen goed opgevangen worden, door papa of opa en oma, wat maakt het dan uit?
Dat ik in de kroeg zit is niet hetzelfde als laveloos thuiskomen en de volgende dag vanwege een kater m'n kind tekort doen.
quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:20 schreef motorbloempje het volgende:
Gewoon kind meenemen inderdaad en de kater delen. Gedeelde smart...
quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:21 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]mag ik een kleintje pils
Met mijn oudste kan datquote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:20 schreef motorbloempje het volgende:
Gewoon kind meenemen inderdaad en de kater delen. Gedeelde smart...
Je vergeet de WC-rol.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:25 schreef motorbloempje het volgende:
Oh, en 'gij zult uw boeken kaften'.
Uiteraard.
Wil jij mijn boeken kaften? Ik heb er geen zin inquote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:25 schreef motorbloempje het volgende:
Oh, en 'gij zult uw boeken kaften'.
Uiteraard.
Vraag maar aan Ouder1, die doet dat met liefde voor je als je daarna wel netjes 'dankjewel' zegt, op je knietjes, haar voeten kussend.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:46 schreef Godtje het volgende:
[..]
Wil jij mijn boeken kaften? Ik heb er geen zin in
Ik kan niet zo goed communiceren met MBO tokkies. Ik sla even over.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:47 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Vraag maar aan Ouder1, die doet dat met liefde voor je als je daarna wel netjes 'dankjewel' zegt, op je knietjes, haar voeten kussend.
Ik zei het al ergens eerder, de manier waarop je in het leven staat is al veelbepalend. Of je nou kinderen hebt of ziet. Gevalletje glas half leeg, half vol.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 08:32 schreef JaniesBrownie het volgende:
Maar goed, ik ben sowieso vrij geduldig en van nature een positief en gelukkig mens.
Relatileren......quote:Op woensdag 23 oktober 2013 11:04 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik zei het al ergens eerder, de manier waarop je in het leven staat is al veelbepalend. Of je nou kinderen hebt of ziet. Gevalletje glas half leeg, half vol.
Relativeren is blijkbaar niet aan iedereen besteed. Maar valt wél te leren!
Die posten minder in OUD?quote:Op woensdag 23 oktober 2013 14:07 schreef Apekoek het volgende:
Volgens mij allemaal reacties van moeders, waar blijven de vaders en hun meningen?
Zal ik hem even roepen voor jequote:Op woensdag 23 oktober 2013 14:07 schreef Apekoek het volgende:
Volgens mij allemaal reacties van moeders, waar blijven de vaders en hun meningen?
kinderenquote:Op woensdag 23 oktober 2013 14:07 schreef Apekoek het volgende:
Volgens mij allemaal reacties van moeders, waar blijven de vaders en hun meningen?
Wat verwacht je nou? Je post je topic in OUD, waar 90% van de users vrouw is....quote:Op woensdag 23 oktober 2013 14:17 schreef Apekoek het volgende:
Nouja serieus, dit is alleen maar vanuit de vrouw geredeneerd. Maar ik heb mijn vraag gesteld vanuit het perspectief van de man.
Probeer het anders in VBLquote:Op woensdag 23 oktober 2013 14:17 schreef Apekoek het volgende:
Nouja serieus, dit is alleen maar vanuit de vrouw geredeneerd. Maar ik heb mijn vraag gesteld vanuit het perspectief van de man.
Tja, ik kan wel voor mijn man spreken als ik zeg dat hij net zo graag kinderen wilde als ik. Ik weet dat die 2 gek op elkaar zijn, ze delen een hobby, maken veel pret samen, voor mijn man is mijn zoon deel van zijn geluksgevoel.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 14:17 schreef Apekoek het volgende:
Nouja serieus, dit is alleen maar vanuit de vrouw geredeneerd. Maar ik heb mijn vraag gesteld vanuit het perspectief van de man.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |