OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Grappig hè.... als je zo vooringenomen bent, waarom dan eigenlijk nog een topic openen, want onderzoek heeft uitgewezen dat men niet gelukkiger wordt van kinderen krijgen, en dus zitten wij hier collectief te zwetsen.quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 21:36 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
muh, hoe meer ik lees van TS, hoe meer ik denk dat ie het gewoon niet moet doen, hij wíl niet eens de positieve verhalen horen en legt elk positief geluid uit als iets dat niet gemeend is of uit gewoonte gezegd wordt, sorry hoor, maar dat vind ik ontzettend lomp.
Overigens denk ik wel dat er in dat onderzoek nog een puntje meespeelt; zorgen om je kinderen en zorgen om de wereld waarin ze opgroeien, je kijkt dus verder dan de komende 40 jaar, want de 40 jaar daarna moet je kind het ook nog met deze wereld doen, de kinderloze hoeft zich daar niet druk om te maken.
Net zoals de kinderloze zich alleen maar druk hoeft te maken om hoe zichzelf te redden in een noodsituatie, terwijl de ouder altijd eerst zal proberen de kinderen te redden.
En ik denk dat de zorgen die je krijgt als je kinderen hebt best effect hebben op dat geluksgevoel, maar die zorgen heb je vooral omdat je van je kinderen houdt.
Deze link gaat ook over het verschil tussen wat ouders zeggen en wat gemeten is:quote:Op dinsdag 22 oktober 2013 22:52 schreef Leandra het volgende:
Grappig hè.... als je zo vooringenomen bent, waarom dan eigenlijk nog een topic openen, want onderzoek heeft uitgewezen dat men niet gelukkiger wordt van kinderen krijgen, en dus zitten wij hier collectief te zwetsen.
http://www.9lives.be/foru(...)niet-gelukkiger.html
daar staat zelfs in dat kinderen óngelukkig maken en dat is simpelweg niet waar. Ook niet volgens die onderzoeken.quote:
[..]
Deze link gaat ook over het verschil tussen wat ouders zeggen en wat gemeten is:
http://www.9lives.be/foru(...)niet-gelukkiger.html
Ik vind het niet raar dat mensen zeggen dat ze gelukkig zijn met hun kinderen, je kan immers niet vergelijken hoe je je zelf nu zou voelen zonder. Als ik me nu een 8 geef, vind ik zelf dat ik behoorlijk gelukkig ben, als vervolgens blijkt uit onderzoek dat de vrouw met vrijwel dezelfde situatie als ik, maar zonder kinderen, haar geluksgevoel een 8,5 geeft, ben ik nog steeds gelukkig hoor, al is 'het gemiddelde zonder kinderen' dan gelukkiger.
Kinderen maken niet gelukkig, ook niet ongelukkig, gemiddeld. Ik kan alleen zeggen dat ik mét kinderen, heel gelukkig ben met m'n leven. Hoe gelukkig ik zou zijn geweest zónder, weet ik niet.
compact en kleverig.
Toen ik zwanger raakte, was ik op n moment in m'n leven dat gewoon ronduit kut was. Ik voelde me slecht, zorgde slecht voor mezelf en was gewoon heel ontevreden met hoe het allemaal ging.
En toen kreeg ik n kind, ik kan eerlijk zeggen dat dat mij gelukkiger heeft gemaakt, maar dat is geen goed uitgangspunt eigenlijk.. Ik had een doel in m'n leven, iemand om voor te zorgen en waar ik ontzettend veel van hield, iemand die ik voor t eerst 'mama' heb horen zeggen en die naar me toe kwam als ze d'r knie had gestoten, die afhankelijk van me was en die ik aan het lachen kon maken door kiekeboe te zeggen, wiens gezichtje straalde als ik haar smorgens uit bed haalde en die naar me toekwam rennen als ik haar ophaalde van school... Dat maakt me oprecht gelukkig, nu nog, de trots en liefde die ik voel voor mijn kinderen zijn heel belangrijk voor me.
En toen kreeg ik n kind, ik kan eerlijk zeggen dat dat mij gelukkiger heeft gemaakt, maar dat is geen goed uitgangspunt eigenlijk.. Ik had een doel in m'n leven, iemand om voor te zorgen en waar ik ontzettend veel van hield, iemand die ik voor t eerst 'mama' heb horen zeggen en die naar me toe kwam als ze d'r knie had gestoten, die afhankelijk van me was en die ik aan het lachen kon maken door kiekeboe te zeggen, wiens gezichtje straalde als ik haar smorgens uit bed haalde en die naar me toekwam rennen als ik haar ophaalde van school... Dat maakt me oprecht gelukkig, nu nog, de trots en liefde die ik voel voor mijn kinderen zijn heel belangrijk voor me.
compact en kleverig.
Je bedoeld realistisch, dus niet kinderen zijn ronduit geweldig altijd, of kinderen verpesten je hele leven?quote:
[..]
Ik snap dat het wat ongelukkig is beschreven, echter is dat toch echt de toon die ik terug lees van ouders.
Zo van "ja ik zou niet meer zonder ze kunnen, maarja ik kan me niet herinneren hoe het anders zou zijn geweest". Er zit altijd een soort excuus toon in, niet dat ze er echt gelukkig mee zijn. Dit merk ik bij veel ouders.
Je pasgeboren baby vasthouden zal een enorm roze wolk moment zijn. Door de kamer lopen met je baby die nog steeds huilt na dat eten, na die schone luier, zonder dat je erachter kan komen wat er aan de hand is(waarschijnlijk niets) is geen roze wolk moment.
Die eerste lach geeft je weer die roze wolk, die eerste stapjes, die welgemeende smakkerd als je ze naar bed brengt, die fijne momentjes waarin je lol hebt of ze iets schattigs doen. Maar als ze op het geweldige idee zijn gekomen om met watervaste stift je keukenkastjes te versieren(kijk eens papa!) zal je geen roze wolk moment hebben, dan sta je je best te doen die donderwolk in bedwang te houden. Die keer dat ze zich midden in de supermarkt krijsend ten aarde storten(je weet wel, diezelfde peuter waar je vorige week nog van zei dat hij altijd zo verdacht lief was en netjes was) sta je ook even op je hoofd te krabben en te denken waar dit dan weer vandaan komt. En zo gaat het door door de jaren heen.
Niets in het leven is alleen maar leuk. Jij bent dat niet, je partner is dat niet, je kind zal dat niet zijn.
Dat is realistisch zijn, maar net als bij je partner is het als het goed is zo dat de fijne momenten ruim de boventoon voeren.
Als ik terugkijk op de 14 jaar dat mijn zoon nu in mijn leven heb dan zie ik vooral heel veel liefde, dat had ik echt niet willen missen, dat is al die momenten van zorgen en zelfs hier en daar ergernissen meer dan waard.
En ja ik kan me het leven zonder hem prima herinerren, het leven met hem is beter.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik vind echt dat zowel blijdschap als verdriet een extra dimensie hebben gekregen sinds dat ik kinderen heb. Echt alles wordt intenser.
I'm so glamourous I piss glitter!
ik word zó blij van m'n dochter in d'r schooloptreden, of bij d'r tenniswedstrijd of gewoon bij de intocht van Sinterklaas, als iedereen blij is en vrolijk en je merkt dat, dat ik regelmatig sta te huilenquote:
Ik vind echt dat zowel blijdschap als verdriet een extra dimensie hebben gekregen sinds dat ik kinderen heb. Echt alles wordt intenser.
Mijn verdriet is dan weer niet erger, of iig ben ik me daar biet bewust van.
compact en kleverig.
Nee, ik zou ook niet weten hoe het nu echt zit. Wat ik wel ervaren heb is dat we in Nederland een cultuur hebben waarin we om te beginnen de mindere kanten verdoezelen en waar ouders die zeggen het zwaar te vinden met de nek aangekeken worden. Ik denk niet dat het mogelijk is om op de OP een echt eerlijk antwoord te geven. Omdat we zo geconditioneerd zijn dat we het echt niet weten (ik dus ook niet).quote:
Probeer je nou ook nog te bewijzen dat wij liegen?
Ik weet wel dat het hebben van kinderen, ondanks alle beschreven roze wolken, echt ook nadelen heeft. Dat veel 'fabeltjes' verteld worden en veel dingen verzwegen. Maar of ze me ongelukkiger gemaakt hebben dan ik zou zijn geweest zonder kinderen..? Om te beginnen zou ik dan ongelukkig zijn geweest omdat ik kinderen wilde maar niet kreeg!
Herkenbaar. Maar ook; de slapeloze nachten, de wanhoop als ze pijn hadden of ziek waren en ik ze niet kon helpen, de pijn die de borstvoeding me gaf, het gegil en gekrijs op de achterbank in de auto op langere ritten, de eeuwige ruzies onderling, die pot dure verf die ze als bal gebruikt hadden.. de stress van werk-zwemles-acrobatiek en dan nog ergens moeten eten koken, eten en de zwemmer douchen, het verdriet bij die operatie en de pijn die door mijn hart ging toen ik mijn manneke daarna weer zag; onder het bloed.. de troep overal in huis, de pc die crashte doordat ze een virus hadden gedownload terwijl ze wisten dat ze niet mochten downloaden.. de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de modderlaarzen op de pas gedweilde vloer, de leugens, het stiekem roken, het 'O mama, ik moet morgen een werkstuk inleveren, kan je me helpen?' om 19:30... en nog niet eens een onderwerp bedacht.. de telefoontjes op mijn werk omdat ze weer eens met elkaar gevochten hadden.. Het zelf werkelijk dood en doodziek zijn en toch voor hen moeten zorgen (bleek ernstige bloedvergiftiging) kruipend over de vloer naar de koelkast slepen om brood voor ze te smeren.. de vele lekke banden, gemolde mobieltjes..quote:
[..]
ik word zó blij van m'n dochter in d'r schooloptreden, of bij d'r tenniswedstrijd of gewoon bij de intocht van Sinterklaas, als iedereen blij is en vrolijk en je merkt dat, dat ik regelmatig sta te huilen
Mijn verdriet is dan weer niet erger, of iig ben ik me daar biet bewust van.
Ja, ik houd van mijn jongens.. Maar gezien de vraag in de OP vind ik wel dat je beide kanten moet vertellen en niet alleen de geluksmomenten.
Ik heb natuurlijk mijn eigen referentiekaderquote:
[..]
ik word zó blij van m'n dochter in d'r schooloptreden, of bij d'r tenniswedstrijd of gewoon bij de intocht van Sinterklaas, als iedereen blij is en vrolijk en je merkt dat, dat ik regelmatig sta te huilen
Mijn verdriet is dan weer niet erger, of iig ben ik me daar biet bewust van.
Als je bv. iemand verliest die de kinderen ook erg gaan missen en vice versa, dan is je verdriet veel dieper, vond ik.
I'm so glamourous I piss glitter!
Volgens mij verteld iedere ouder hier beide kanten behalve jij, bij jou zie ik alleen de mindere kanten tot een ellelange opsomming van verschrikkingen die ik in het geheel niet meer als herkenbaar kan zien.quote:
[..]
Herkenbaar. Maar ook; de slapeloze nachten, de wanhoop als ze pijn hadden of ziek waren en ik ze niet kon helpen, de pijn die de borstvoeding me gaf, het gegil en gekrijs op de achterbank in de auto op langere ritten, de eeuwige ruzies onderling, die pot dure verf die ze als bal gebruikt hadden.. de stress van werk-zwemles-acrobatiek en dan nog ergens moeten eten koken, eten en de zwemmer douchen, het verdriet bij die operatie en de pijn die door mijn hart ging toen ik mijn manneke daarna weer zag; onder het bloed.. de troep overal in huis, de pc die crashte doordat ze een virus hadden gedownload terwijl ze wisten dat ze niet mochten downloaden.. de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de modderlaarzen op de pas gedweilde vloer, de leugens, het stiekem roken, het 'O mama, ik moet morgen een werkstuk inleveren, kan je me helpen?' om 19:30... en nog niet eens een onderwerp bedacht.. de telefoontjes op mijn werk omdat ze weer eens met elkaar gevochten hadden.. Het zelf werkelijk dood en doodziek zijn en toch voor hen moeten zorgen (bleek ernstige bloedvergiftiging) kruipend over de vloer naar de koelkast slepen om brood voor ze te smeren.. de vele lekke banden, gemolde mobieltjes..
Ja, ik houd van mijn jongens.. Maar gezien de vraag in de OP vind ik wel dat je beide kanten moet vertellen en niet alleen de geluksmomenten.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Kutkinderen, nooit aan beginnen. Als ik vantevoren had geweten dat hij lastig had gedaan om zijn boeken kaften...quote:
En dan kaften ze ook nog eens hun boeken niet!
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Niet gelukkiger staat ook in het geheel niet gelijk aan ongelukkig. Dat artikel en die van Ouder zijn zo ongenuanceerd opgesteld dat er geen conclusie uit te trekken valt.
Zonder kind waren wij gelukkig, met kind ook. We zijn wel iets minder zorgeloos, vanwege het enorme verantwoordelijkheidsgevoel dat om de hoek komt kijken als je baby geboren is. Roze wolk? Geen sprake van. Donderwolk? Ook niet. Gewoon 'wij', met al dat erbij komt. De wereld is anders, als je een kind hebt. Niet beter, niet slechter, maar anders. Dat is geen excuus, maar realiteit.
TS, ik heb me (deels) laten overhalen door mijn man en ik ben heel gelukkig nu met onze dochter. Maar ik ben een vrouw, en dat is wél anders. Ik zou het uitgebreid met je partner bespreken als ik jou was. Wat zegt zij wanneer je je twijfels uit?
Zonder kind waren wij gelukkig, met kind ook. We zijn wel iets minder zorgeloos, vanwege het enorme verantwoordelijkheidsgevoel dat om de hoek komt kijken als je baby geboren is. Roze wolk? Geen sprake van. Donderwolk? Ook niet. Gewoon 'wij', met al dat erbij komt. De wereld is anders, als je een kind hebt. Niet beter, niet slechter, maar anders. Dat is geen excuus, maar realiteit.
TS, ik heb me (deels) laten overhalen door mijn man en ik ben heel gelukkig nu met onze dochter. Maar ik ben een vrouw, en dat is wél anders. Ik zou het uitgebreid met je partner bespreken als ik jou was. Wat zegt zij wanneer je je twijfels uit?
Home is where the O+ is...
Een beetje een tegenhanger voor de geluksroepers hier.quote:
[..]
Volgens mij verteld iedere ouder hier beide kanten behalve jij, bij jou zie ik alleen de mindere kanten tot een ellelange opsomming van verschrikkingen die ik in het geheel niet meer als herkenbaar kan zien.
Het mooiste aan een kind is dat je naar je kind kan kijken en daar alleen al een geluksgevoel bij krijgt. Ongeacht of dat nu tijdens een activiteit is of als ze op de bankhangen of lekker liggen te slapen. En dat blijft denk ik, al worden ze volwassen. En de leuke dingen zijn nogal voorspelbaar; de spontane momenten waarop ze ook zo lief zijn, waarop je liefde van hen ontvangt, als ze kleiner zijn ook dat ongelimiteerde vertrouwen in jou waarbij ze van grote hoogtes durven te springen als jij ze maar op vangt.
Meest recent; als mijn jongens koken.. Ik vind dat echt zo super om te zien.
je weet waarom ik dit zei, of niet?quote:
[..]
Herkenbaar. Maar ook; de slapeloze nachten, de wanhoop als ze pijn hadden of ziek waren en ik ze niet kon helpen, de pijn die de borstvoeding me gaf, het gegil en gekrijs op de achterbank in de auto op langere ritten, de eeuwige ruzies onderling, die pot dure verf die ze als bal gebruikt hadden.. de stress van werk-zwemles-acrobatiek en dan nog ergens moeten eten koken, eten en de zwemmer douchen, het verdriet bij die operatie en de pijn die door mijn hart ging toen ik mijn manneke daarna weer zag; onder het bloed.. de troep overal in huis, de pc die crashte doordat ze een virus hadden gedownload terwijl ze wisten dat ze niet mochten downloaden.. de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de modderlaarzen op de pas gedweilde vloer, de leugens, het stiekem roken, het 'O mama, ik moet morgen een werkstuk inleveren, kan je me helpen?' om 19:30... en nog niet eens een onderwerp bedacht.. de telefoontjes op mijn werk omdat ze weer eens met elkaar gevochten hadden.. Het zelf werkelijk dood en doodziek zijn en toch voor hen moeten zorgen (bleek ernstige bloedvergiftiging) kruipend over de vloer naar de koelkast slepen om brood voor ze te smeren.. de vele lekke banden, gemolde mobieltjes..
Ja, ik houd van mijn jongens.. Maar gezien de vraag in de OP vind ik wel dat je beide kanten moet vertellen en niet alleen de geluksmomenten.
compact en kleverig.
het valt mee met dat gelukroepen hoor, over het algemeen zijn mensen realistisch, wat jij zegt, grenst echter aan gezeur. De meeste dingen die je opnoemt, tornen écht niet aan mijn geluksgevoel, net zo min als een keer ruzie met m'n partner, of iets dat op t werk fout gaat. De enige dingen die je opnoemt die ik echt vervelend vond waren hun constante geruzie en het voor ze zorgen als ik zelf ziek was, de rest zijn kleinigheidjes en daar heb ik me nooit druk om gemakt. Maar goed, ik ben sowieso vrij geduldig en van nature sen positief en gelukkig mens.quote:
[..]
Een beetje een tegenhanger voor de geluksroepers hier.
Het mooiste aan een kind is dat je naar je kind kan kijken en daar alleen al een geluksgevoel bij krijgt. Ongeacht of dat nu tijdens een activiteit is of als ze op de bankhangen of lekker liggen te slapen. En dat blijft denk ik, al worden ze volwassen. En de leuke dingen zijn nogal voorspelbaar; de spontane momenten waarop ze ook zo lief zijn, waarop je liefde van hen ontvangt, als ze kleiner zijn ook dat ongelimiteerde vertrouwen in jou waarbij ze van grote hoogtes durven te springen als jij ze maar op vangt.
Meest recent; als mijn jongens koken.. Ik vind dat echt zo super om te zien.
compact en kleverig.
Ik ben trouwens wel van mening dat kinderen niet gelukkig maken, zou dat ook nogal een last vinden die je op de schouders van je nageslacht laadt...
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Nou, precies dat bedoelde ik iedere keer te zeggen. Geluk zit niet in dat kind hebben.en er zijn dingen echt minder leuk.(zwemles 
) maar dat doe ik met liefde. Ga nog steeds met vriendinnen op stap maar minder vaak en minder spontaan. Maar daardoor zijn de keren dat ik ga meer bijzonder. En bewust investeren in de relatie met mijn man. Als we nu weer eens samen op stap zijn is het extra leuk. Want schaars.
Ik weet niet hoe mijn geluksmeter zou staan zonder kinderen maar in mijn huidige leven ben ik erg gelukkig.
) maar dat doe ik met liefde. Ga nog steeds met vriendinnen op stap maar minder vaak en minder spontaan. Maar daardoor zijn de keren dat ik ga meer bijzonder. En bewust investeren in de relatie met mijn man. Als we nu weer eens samen op stap zijn is het extra leuk. Want schaars. Ik weet niet hoe mijn geluksmeter zou staan zonder kinderen maar in mijn huidige leven ben ik erg gelukkig.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Weet je, als je geen kinderen zou hebben zit je op je 40ste ook niet meer ieder weekend "spontaan" in de kroeg.
De uitzondering daargelaten, maar dan is het allang een verplichting geworden omdat ze je van de kroeg als vermist opgeven als je een keer niet komt.
De uitzondering daargelaten, maar dan is het allang een verplichting geworden omdat ze je van de kroeg als vermist opgeven als je een keer niet komt.
Nou ja, wij hadden dus in Hull buren hè? (NEEE! JAAAA!!!) En die mevrouw had beter niet aan kinderen kunnen beginnen, maar helaas besloot ze er toch twee te nemen... Waarom weet niemand. Wie weet hoopte ze er gelukkig van te worden? Het is iig niet gelukt..
Ruby en Charley, heette het kroost, van die namen die je op z'n Brits erg goed kunt 'schelden en schreeuwen'... Ruby was een (ja, uit mijn mond!) lief meisje van een jaar of 7. Gilde nooit, lachte altijd, had plezier, je kent 't wel. Stereotype lief kind. Charley was een jongetje van een jaar of 4. En elke dag hoorden we moeders gillen en schreeuwen, elke dag, en ze was niet eens onze directe buurvrouw; er zat nog een ouder stel tussen ons in, arme mensen. Niets konden die kinderen goed doen, en het was nooit langer dan een kwartier gezellig daar in huis. Zodra de kinderen ook maar enige vorm van geluid produceerden kregen ze de wind van voren, zodra Charley z'n moeder riep om naar iets wat hij gemaakt had in de tuin te komen kijken werd hij verrot gescholden dat hij z'n klep moest houden.
De buren vertelden dat ze bijna bureau jeugdzorg er op af hadden gestuurd (hadden ze het maar gedaan, ze woonden er al 5 jaar naast..).. Het was zelfs zo erg dat op een dag dat moeders ziek was, en zwanger van de jongste, dat toen het meisje ook een beetje aangestoken was/leek te zijn door de griep/verkoudheid, de moeder om het hardste schreeuwde: "LAAT ME MET RUST, IK MOET ALTIJD VOOR JOU ZORGEN EN NU BEN IK EEN KEER ZIEK EN ZELFS NU LAAT JE ME NIET MET RUST".
Tsja. Dan doe je écht iets verkeerd in je leven, als je dat tegen een kind van (toen) een jaar of 3 á 4 schreeuwt 
Ruby en Charley, heette het kroost, van die namen die je op z'n Brits erg goed kunt 'schelden en schreeuwen'... Ruby was een (ja, uit mijn mond!) lief meisje van een jaar of 7. Gilde nooit, lachte altijd, had plezier, je kent 't wel. Stereotype lief kind. Charley was een jongetje van een jaar of 4. En elke dag hoorden we moeders gillen en schreeuwen, elke dag, en ze was niet eens onze directe buurvrouw; er zat nog een ouder stel tussen ons in, arme mensen. Niets konden die kinderen goed doen, en het was nooit langer dan een kwartier gezellig daar in huis. Zodra de kinderen ook maar enige vorm van geluid produceerden kregen ze de wind van voren, zodra Charley z'n moeder riep om naar iets wat hij gemaakt had in de tuin te komen kijken werd hij verrot gescholden dat hij z'n klep moest houden.
De buren vertelden dat ze bijna bureau jeugdzorg er op af hadden gestuurd (hadden ze het maar gedaan, ze woonden er al 5 jaar naast..).. Het was zelfs zo erg dat op een dag dat moeders ziek was, en zwanger van de jongste, dat toen het meisje ook een beetje aangestoken was/leek te zijn door de griep/verkoudheid, de moeder om het hardste schreeuwde: "LAAT ME MET RUST, IK MOET ALTIJD VOOR JOU ZORGEN EN NU BEN IK EEN KEER ZIEK EN ZELFS NU LAAT JE ME NIET MET RUST".
Tsja. Dan doe je écht iets verkeerd in je leven, als je dat tegen een kind van (toen) een jaar of 3 á 4 schreeuwt
Ja doei.
Er zijn voldoende ouders die daar geen probleem van maken, hoor. Zie ook "we zijn voor jullie bij elkaar gebleven! met elke dag slaande ruzie, aparte bedden, etc.".quote:
Ik ben trouwens wel van mening dat kinderen niet gelukkig maken, zou dat ook nogal een last vinden die je op de schouders van je nageslacht laadt...
"If you are depressed you shouldn't be in C major!" - Rick Beato
Dat is een dubbele... tot voor kort dacht ik ook altijd dat je dan gewoon zo rap mogelijk weg moest zijn, maar ik zie een vriendin wat dat betreft offers maken die ik niet van haar verwacht had.quote:Op woensdag 23 oktober 2013 09:07 schreef Litpho het volgende:
[..]
Er zijn voldoende ouders die daar geen probleem van maken, hoor. Zie ook "we zijn voor jullie bij elkaar gebleven! met elke dag slaande ruzie, aparte bedden, etc.".
En de reden is dat hij wel een hele goede vader is, en ze wil niet nog een keer een kind een scheiding laten doorstaan, want dat hakt er toch behoorlijk in.
Dus zolang ze de situatie nog kan handelen blijft ze.
Aan de ene kant kan ik er niet bij, aan de andere kant kan ik wel begrijpen dat de afweging heel lang een andere is dan wanneer je (samen) geen kinderen hebt.
Mijn excuses, dit was even als de advocaat van de duivel. Onderste steen boven te krijgen.quote:
[..]
ik zei dat ik het me niet kan herinneren als grapje, niets anders, niet als excuus of omdat ik er niet blij mee ben, ik ben ontzettend gelukkig met mijn meiden, altijd geweest ook. Ik vind het beledigend dat je anders suggereert.
Ik ga nooit naar de kroegquote:
Weet je, als je geen kinderen zou hebben zit je op je 40ste ook niet meer ieder weekend "spontaan" in de kroeg.
De uitzondering daargelaten, maar dan is het allang een verplichting geworden omdat ze je van de kroeg als vermist opgeven als je een keer niet komt.
de laatste keer dat ik in een kroeg ben geweest was vorig jaar december of misschien was het dit jaar januari, weet ik niet meer zeker 
en dat was eenkleine ''fokmeet''
Maar zo'n kroegtijger ben ik nooit geweest, ik snap niet zo goed wat mensen van 40+ ieder
weekend in een kroeg moeten
Dit soort dingen snappen dan nooit zo. Sommige mensen willen geen kinderen, anderen wel. Sommige mensen zijn niet zulke feestbeesten, andere wel. Alle dingen die een ander wel of niet wil, hoeven we niet per se te begrijpen of zelf ook te willen, maar het is toch ook niet nodig om er dan afkeurend over te doen?quote:
[..]
ik snap niet zo goed wat mensen van 40+ ieder
weekend in een kroeg moeten
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik ga ook zelden naar de kroeg. Ik ben gewoon saaiquote:
[..]
Ik ga nooit naar de kroeg
kleine ''fokmeet''
Maar zo'n kroegtijger ben ik nooit geweest, ik snap niet zo goed wat mensen van 40+ ieder
weekend in een kroeg moeten
Ja doei.
Eigenlijk zou je tijd zat overhebben om te moederenquote:
[..]
Ik ga ook zelden naar de kroeg. Ik ben gewoon saai
Ik heb 5 zussen en 4 daarvan hebben kinderen, met alle leuke en niet leuke dngen erbij, daar hebbenquote:
[..]
Dit soort dingen snappen dan nooit zo. Sommige mensen willen geen kinderen, anderen wel. Sommige mensen zijn niet zulke feestbeesten, andere wel. Alle dingen die een ander wel of niet wil, hoeven we niet per se te begrijpen of zelf ook te willen, maar het is toch ook niet nodig om er dan afkeurend over te doen?
ze zelf voor gekozen, ik doe daar niet afkeurend over
en zij hebben zich ook nog nooit afkeurend uitgelaten over mijn andere zus en mij.
Ik ook manquote:
[..]
Ik ga ook zelden naar de kroeg. Ik ben gewoon saai
quote:Op woensdag 23 oktober 2013 10:13 schreef Leandra het volgende:
[..]
Eigenlijk zou je tijd zat overhebben om te moederen
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Als ik alle (serieuze) tijd die ik aan FOK! zou besteden aan een kind zou besteden dan zou 't kind best een constante aanwezigheids/opvoedingsratio krijgen. *kras*quote:
[..]
Eigenlijk zou je tijd zat overhebben om te moederen
Ja doei.
Je doet wel afkeurend in de post die ik quote over mensen van 40+ die nog ieder weekend in de kroeg hangen. Het ging mij er even om dat dat niet nodig is, of het nou over kinderen, de kroeg, of wat dan ook gaat. Anders is niet per definitie slechter.quote:
[..]
Ik heb 5 zussen en 4 daarvan hebben kinderen, met alle leuke en niet leuke dngen erbij, daar hebben
ze zelf voor gekozen, ik doe daar niet afkeurend over
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Zo'n verkering heb ik ook gehad, dat lijkt me het beste argument om nooit meer een relatie te beginnen, punt.quote:
de eeuwige lege verpakkingen die ze terug zetten in de kasten, het wc papier dat op is en niet bijgevuld, de leugens, het stiekem roken,
Dat geldt gelijk voor iedereen.
Overigens is dat ook een stukje opvoeding, die vent was namelijk door z'n eigen moeder opgevoed, waar mijn kind geen flessen met 3 druppels cola erin terugzet in de koelkast en gewoon een nieuwe WC-rol ophangt, maar goed, mijn kind is dan ook door mij opgevoed, dat scheelt een stuk.
Neu, ik deed niet afkeurend, maar ik zei dat ik dat niet zo goed snapte, wat ze doen mogen ze zelfquote:
[..]
Je doet wel afkeurend in de post die ik quote over mensen van 40+ die nog ieder weekend in de kroeg hangen. Het ging mij er even om dat dat niet nodig is, of het nou over kinderen, de kroeg, of wat dan ook gaat. Anders is niet per definitie slechter.
weten natuurlijk, als je elke week in de kroeg wil zitten moet je dat vooral doen, maar niet als
je een paar kleine kinderen thuis hebt zitten, dat zou ik dan wel weer raar vinden.
Als die kinderen goed opgevangen worden, door papa of opa en oma, wat maakt het dan uit?quote:
[..]
Neu, ik deed niet afkeurend, maar ik zei dat ik dat niet zo goed snapte, wat ze doen mogen ze zelf
weten natuurlijk, als je elke week in de kroeg wil zitten moet je dat vooral doen, maar niet als
je een paar kleine kinderen thuis hebt zitten, dat zou ik dan wel weer raar vinden.
Dat ik in de kroeg zit is niet hetzelfde als laveloos thuiskomen en de volgende dag vanwege een kater m'n kind tekort doen.
Nou ja, dat kan ook natuurlijk, mijn zussen hebben dat nooit gedaan dus misschien vind ik hetquote:
[..]
Als die kinderen goed opgevangen worden, door papa of opa en oma, wat maakt het dan uit?
Dat ik in de kroeg zit is niet hetzelfde als laveloos thuiskomen en de volgende dag vanwege een kater m'n kind tekort doen.
daarom een raar idee.
quote:
Gewoon kind meenemen inderdaad en de kater delen. Gedeelde smart...
mag ik een kleintje pils 
quote:
[..]
Ja doei.
Met mijn oudste kan datquote:
Gewoon kind meenemen inderdaad en de kater delen. Gedeelde smart...
Samenvatting is dus eigenlijk:
- bezint eer ge begint
- wees gelukkig voordat je je voortplant
- zie een kind als een aanvulling, geen middel
- de een wordt gelukkiger/completer van een poepmasjien
- de ander zit liever 24/7 in de kroeg wanneer hij/zij dat wil
- vrede op aarde
- in de mensen
- een kleintje pils.
- bezint eer ge begint
- wees gelukkig voordat je je voortplant
- zie een kind als een aanvulling, geen middel
- de een wordt gelukkiger/completer van een poepmasjien
- de ander zit liever 24/7 in de kroeg wanneer hij/zij dat wil
- vrede op aarde
- in de mensen
- een kleintje pils.
Ja doei.
Je vergeet de WC-rol.quote:
Oh, en 'gij zult uw boeken kaften'.
Uiteraard.
Maar goed, als dat ondankbare kutkind die wel zou ophangen dan hing hij waarschijnlijk verkeerdom....
Want A of B blijft een issue.
Wil jij mijn boeken kaften? Ik heb er geen zin inquote:
Oh, en 'gij zult uw boeken kaften'.
Uiteraard.
Vraag maar aan Ouder1, die doet dat met liefde voor je als je daarna wel netjes 'dankjewel' zegt, op je knietjes, haar voeten kussend.quote:
[..]
Wil jij mijn boeken kaften? Ik heb er geen zin in
Ja doei.
Ik kan niet zo goed communiceren met MBO tokkies. Ik sla even over.quote:
[..]
Vraag maar aan Ouder1, die doet dat met liefde voor je als je daarna wel netjes 'dankjewel' zegt, op je knietjes, haar voeten kussend.
|
|
