quote:
Ah, die lijst moest ik gisteren ook weer invullen
quote:
Wel op het knopje 'ga verder' gedrukt?

Je meldt je aan bij Sanquin. Je krijgt dan een brief thuisgestuurd en 2 foldertjes, 'welkom bij sanquin' en 'risicofactoren' (als je interesse hebt om ze te lezen, ik kan ze voor je scannen). Het eerste foldertje gaat over de keuring, de donatie, de veiligheid (vooral wanneer geen bloed mag worden gegeven en wanneer tijdelijk niet) en wat praktische zaken. Het eerste foldertje geeft 2 vragenlijstjes (voor man en vrouw) en gaan vooral over sex, drugs, aids, hepatitis.
Als je de folders hebt gelezen moet je ze bellen, ofwel om te zeggen dat je geen bloed mag geven, ofwel om je aan te melden. Ze nemen in het kort nog even de vragen door, ook vragen over je gezondheid, medische verleden, reizen. Dan wordt er een afspraak gepland. Je vult dat het lijstje van Freddeh in bij Sanquin (deze vul je elke keer in) en gaat nogmaals voor een kort gesprekje met een medewerker. Er wordt dan ook gekeken naar je gewicht, lengte, bloeddruk, hb, hartslag en ze nemen een paar buisjes bloed af om uit te zoeken wat je bloedgroep is en om te testen (hep B en C, HIV, syfilis, leukamievirus).
Als je dan goedgekeurd wordt, dan krijg je een oproepkaart opgestuurd en mag je gaan doneren.
Vragen gaan dus zogezegd over sexuele contacten (onveilig met iemand die ergens besmet mee is, die drug of geld voor sex heeft ontvangen, of je dat zelf hebt ontvangen, met een man die het met andere mannen heeft gedaan, of je een partner hebt die aan hemofolie lijdt die voor 1986 met stollingspreparaten is behandeld) of je het afgelopen jaar coke hebt gesnoven, of je je verwond hebt aan een naald/iets scherps waar bloed aan zat van een ander en sex met iemand uit Afrika ten zuiden van de Sahara of dat je in dat gebied hebt gewoond).
Persoonlijk is het me gisteren weer niet goed bevallen. Deze keer zag ik daar al vlekken/misselijk/duizelig en heb ik elegant met mijn benen in de lucht gelegen (wat ook weer een lachbui opleverde aangezien ik moest denken aan de keer dat ik in mijn blote kont met de benen in de lucht lag na een mislukt avontuur bij een opgieting in de sauna). Ondanks dat ik deze keer lang heb gewacht met terug naar huis fietsen, ging dat ook niet helemaal goed. Was ook echt op na de donatie, blij dat ik thuis was, heb een paar uur voor apegapen op de bank gelegen. Wil het nog 1 keer aankijken, maar het hier de volgende keer toch al even over hebben. Ik begin al met een achterstand in gezondheid en ben toch bang dat het weggeven van een halve liter bloed te veel is. Misschien is het geven van plasma beter (als m'n aders dan tenminste mee willen werken), wil graag dat ze gaan kijken of dat een betere optie voor me is. Bloed geven vind ik wel heel belangrijk, maar om er elke keer zo beroerd van te worden vind ik niet echt prettig. Mocht ik geen goede kandidaat voor plasma geven zijn, dan moet ik even goed nadenken over hoe ik dit verder wil gaan doen. En ik wil ook even weten of er een verband kan zijn tussen het geven van bloed en de pijn in mijn schouder die na de donatie steeds extra veel pijn doet (waarschijnlijk een vreemde hersenkronkel van me, maar die mogen ze dan even wegnemen

)
Maar, zoals gezegd, dat is persoonlijk en ik begin al met een achterstand. Laat je daar niet door tegenhouden!