R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met mediteren om het dwangmatige denken te verzachten zit je in de goede richting alleen is het eigenlijk symptoombestrijding op die manier. Er is ook nog een bepaald inzicht nodig in de werking van je verstand.
Mensen moeten zich goed beseffen dat hun verstand een INSTRUMENT is dat wij hebben "gekregen" van de evolutie. Een slang heeft zijn gif, een luipaard zijn snelheid en wij hebben ons verstand.
Verstand = instrument
Dit instrument is het meest machtige instrument dat de evolutie ooit heeft voortgebracht. Het stelde ons in staat om de wereld om ons heen te begrijpen en om taal te ontwikkelen waardoor wij beter konden samenwerken en (ingewikkelde) ideeën konden overdragen op de volgende generatie.
Het verstand heeft ons apen naar de maan gebracht, het verstand heeft allerlei geheimen van het universum ontrafeld (bijv. E=mc2). Het verstand neemt dus nogal een belangrijke rol in, in ons leven. Zonder het waren wij nog apen. Dit is erg belangrijk. Wij onderscheiden ons DOOR het verstand, maar wij zijn NIET ons verstand.
In de loop der tijd heeft zich een "gevoel van jezelf" ontwikkeld IN je verstand, in je geheugen. Informatie wordt opgeslagen in je hersenen of verstand en aan de hand daarvan vormen wij een beeld van de wereld om ons heen, maar wij vormen zo ook een beeld van ons zelf, met de nadruk op BEELD van ONSZELF.
Dit beeld van onszelf noemen wij het ego. Van het woord ego zijn meerdere interpretaties, ik bedoel hier: ego = een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf.
Het ego
Het verstand produceert gedachten, dat is de manier waarop het de wereld kan bevatten. Nadat wij een ego hadden ontwikkeld, leek het voor ons of de gedachten werden geproduceerd door het ego, dus door onszelf! Maar bedenk je dus goed dat jij NIET je ego bent. Het ego is een BEELD van jezelf, het is niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Veel mensen geloven dat ze niet kunnen ophouden met denken omdat je niet zou kunnen functioneren zonder gedachten. Ik denk dus ik besta zeg maar. DIT IS ONZIN. Jij bent veel meer dan je gedachten. Je hebt je gedachten niet constant nodig bij alles wat je doet. Minstens 80% van je gedachten zijn totaal niet constructief en productief. Toch denken we de hele dag door, een verslaving.
Dit gebeurt omdat het verstand een instrument is gegeven aan ons door de evolutie om te OVERLEVEN. Inmiddels hebben wij in het westen voldaan aan onze primaire levensbehoeften. Dus wat voor overleven praten we dan over? In dit geval het overleven van ons ego, het beeld dat wij van onszelf hebben en wat in grote mate wordt beïnvloed door wat anderen van ons denken.
Dat machtige instrument het verstand is zijn doel dus voorbijgeschoten en is gedegradeerd tot het levend houden van ons zelfbeeld, niet de levende mens achter dat zelfbeeld. We denken ons soms suf over totaal nutteloze dingen.
De oplossing hiervoor is meer leven in het nu. Genieten van het moment is belangrijk, piekeren over iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren niet. Natuurlijk is het belangrijk om te plannen, maar lang obsessief nadenken over kleine dingen die geen invloed hebben op jouw overleven in de echte wereld, dat is uiteraard kansloos.
Het probleem ligt hem in onze identificatie met het ego en onze gedachten. Gedachten zijn middelen om de wereld te begrijpen. Deze worden op hun beurt weer geproduceerd door het verstand. Het verstand is dus een instrument en een gedachtengenerator, maar het is NIET wie jij bent!!
De observeerder
Jij bent de observeerder van je gedachten, DAAR ligt je ware identiteit. Datgene wat de gedachten voorbij ziet komen en ze hoort, dat is de observeerder en DAT ben jij. Zo gauw die observeerder niet observeert maar "naar de gedachte toespringt" en zich ermee identificeert, dan hou jij op de observeerder te zijn en word jij je ego.
Het ego en de observeerder zijn dus twee verschillende dingen: het ego is een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf, voornamelijk geïnteresseerd in het "overleven" in een wereld waar we allang overleven. Het houdt zich bezig met: is dit de juiste kleur eyeliner, is deze broek hip genoeg, gedraag ik me wel precies zoals anderen dat willen zien, enz.
De observeerder dat is je ware natuur en de observeerder hoort het verstand te gebruiken, niet andersom! De observeerder hoort helemaal niet de sprong naar de gedachte te maken en zich ermee te identificeren. De observeerder moet van een afstandje kijken naar de gedachten en hoort zich er niet mee te identificeren. Het verstand is immers een instrument.... een instrument dat gebruikt moet worden door JOU en niet andersom.
Het verstand heeft het ego voortgebracht en het is dit ego dat de macht heeft overgenomen VAN JOU! Zie het als een computervirus dat de macht heeft overgenomen van de computer. Maar hoe komen wij af van dit virus? Dat moeten we doen door te beseffen dat wij onze gedachten niet zijn. Hou op met de identificatie met je verstand! Ook al produceert het gedachten die beginnen met "ik"....
Wanneer er in jouw hoofd een gedachte voorbijkomt waarin het woordje "ik" zit, dan gaat het niet over jou, maar die "ik" is dus het ego, het op het verstand gebaseerde gevoel van jezelf. Dit is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar vraag wanneer iemand zegt:
"Ik word zo moe van mezelf", "Ik kan niet meer leven met mezelf".....
Wie zijn dan die ik en die zelf? Wie is die ik die met zichzelf moet leven? Zijn bovenstaande zinnen misschien gedachten waarbij onze ware natuur even naar boven komt? Je echte ik, de observeerder, die samen moet zien te leven met de eeuwige kwelgeest, het ego?
We zullen de identificatie moeten doorbreken om jezelf echt te vinden. Ik snap dat ik hier in deze post niet goed duidelijk kan maken hoe het nou precies in elkaar zit... Maar misschien dat je iets herkent of dat je het wel interessant vindt. Goede boeken om te lezen zijn "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle of "Radical Honesty" van Brad Blanton. Het eerste boek is het meest diepe maar wanneer je het gewoon niet ziet, kan het snel totaal oninteressant worden. Dan kan het tweede boek erg goed zijn omdat het meer gebruikt maakt van een praktische aanpak. Ongetwijfeld zullen er veel meer boeken zijn, maar ik raad toch iedereen aan om De kracht van het nu op z'n minst te proberen.
De Kracht van het Nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik m'n hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsessieve denken? Het was verdomme m'n eigen hoofd!! Ik heb m'n hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op z'n minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht van het Nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die m'n leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij m'n tenen, eindigend in m'n hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen (
) aangezien ik nog nooit in m'n leven een mentaal orgasme had gehad.Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof m'n hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich als het ware "genesteld" had in m'n hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet m'n ego, hoewel m'n ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met m'n gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft m'n ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat klote gevoel vandaan komt: De identificatie met m'n ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creëert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
Ik kan tegenwoordig m'n gedachten gewoon stopzetten. In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij i.p.v. de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Radical Honesty
In de vorige topics kwam het boek Radical Honesty ook regelmatig naar voren. Eerlijk zijn is ook een manier om jezelf te verlichten van je ego. Dit wordt in dit boek geniaal uiteengezet. Een heerlijk bot boek met een ongelooflijk veel wijsheid geschreven. Het idee erachter is ongeveer uit te leggen op deze manier:
Veel van je energie gaat zitten in het hooghouden van een zelfbeeld, je ego. Veel mensen spiegelen zich aan anderen, aan wat de maatschappij zogenaamd van hen verwacht. Wanneer je dus probeert te voldoen aan een bepaald beeld, wat bijna altijd een beeld van perfectie is en dus niet haalbaar, zul je hier en daar moeten liegen of in ieder geval informatie moeten achterhouden.
Ook zul je serieuzer met niet belangrijke dingen omgaan. Je denkt dan nl. dat het bereiken van dat ideaalbeeld je geluk zal opbrengen. Er zal dus veel energie gaan zitten in het opbouwen en in stand houden van dat zelfbeeld. Eerlijkheid is dan juist eerder gevaarlijk. Niemand zal voldoen aan het ideaalbeeld als ze eerlijk zijn over zichzelf, gewoon puur omdat niemand perfect is. Dat ideaalbeeld bestaat alleen in Hollywood en glamourbladen en is compleet subjectief uiteraard.
Door eerlijk te zijn saboteer je je eigen ego in zijn doel om het perfecte ideaalbeeld te bereiken. Vandaar dat eerlijkheid een grote rol kan spelen in verlichting. Het is nl. een manier om veel macht van je ego te ontnemen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Deel 9 alweer dus. Inmiddels zijn er al heel wat levens positief beïnvloed door de Kracht van het Nu, de wereldwijde bestseller geschreven door Eckhart Tolle. Dit zie ik in mijn persoonlijke leven gebeuren en ook hier op het forum zijn er steeds meer mensen die er baat bij hebben
Hier nog even een link naar een geweldig youtube filmpje (met dank aan DaneV). In dit filmpje wordt een beeld geschetst van een ervaring die parallellen vertoont met de stof die wordt behandeld in De Kracht vh Nu. Dit wordt allemaal heel helder uitgelegd door een wetenschapper dus misschien dat dat de "zweverigheid" van dit topic wat wegneemt voor sommige mensen:
How it feels to have a stroke
Sam Harris over de materie die besproken wordt in dit topic
Voor degenen die Sam Harris nog niet kennen, hij heeft een PhD. in de neurowetenschap en is een van de meest intelligente mensen die we op dit moment hebben op onze planeet. Deze man weet zijn betogen en argumenten zo ongelofelijk helder te verwoorden dat het werkelijk een genot is om naar hem te luisteren. Voor velen is hij een voorvechter van het atheisme, maar Harris zelf zal zich nooit op die manier beschrijven.
Hij is een man van de wetenschap, die ook doet aan subjectieve waarheidszoeking met name door meditatie. Mede hierdoor krijgt hij zoveel helderheid in zijn denken dat hij een fenomeen is in de wetenschappelijke wereld. Neem bijvoorbeeld zijn boek "The Moral Landscape" waarin hij uitlegt hoe de wetenschap wel degelijk iets kan zeggen over moraliteit.
The Moral Landscape - How science can determine human values
http://www.samharris.org/site/full_text/the-moral-landscape/
Sam Harris breathes intellectual fire into an ancient debate. Reading this thrilling, audacious book, you feel the ground shifting beneath your feet. Reason has never had a more passionate advocate.
— Ian McEwan, author of Atonement, winner of the Man Booker Prize for Amsterdam.
A lively, provocative, and timely new look at one of the deepest problems in the world of ideas. Harris makes a powerful case for a morality that is based on human flourishing and thoroughly enmeshed with science and rationality. It is a tremendously appealing vision, and one that no thinking person can afford to ignore.
— Steven Pinker, Professor of Psychology at Harvard University, author of How the Mind Works and The Blank Slate.
I was one of those who had unthinkingly bought into the hectoring myth that science can say nothing about morals. The Moral Landscape has changed all that for me. Moral philosophers, too, will find their world exhilaratingly turned upside down, as they discover a need to learn some neuroscience. As for religion, and the preposterous idea that we need God to be good, nobody wields a sharper bayonet than Sam Harris.
— Richard Dawkins, author of The Selfish Gene, The God Delusion, and The Greatest Show On Earth
Reading Sam Harris is like drinking water from a cool stream on a hot day. He has the rare ability to frame arguments that are not only stimulating, they are downright nourishing, even if you don’t always agree with him! In this new book he argues from a philosophical and a neurobiological perspective that science can and should determine morality. As was the case with Harris’ previous books, readers are bound to come away with previously firm convictions about the world challenged, and a vital new awareness about the nature and value of science and reason in our lives.
— Lawrence M. Krauss, theoretical physicist, Director of the Origins Project at Arizona State University, author of The Physics of Star Trek and Quantum Man: Richard Feynman’s Life in Science.
Mocht je ooit in een discussie geraken over de zin of onzin van verlichting en introspectie, laat dan die persoon die niet op 1 lijn zit met je de volgende filmpjes bekijken. Het zijn ook met name de atheïstische rationalisten die de materie uit dit topic onder de noemer religie of zweverigheid willen plaatsen en laat nou net Sam Harris 1 van de grote helden zijn van deze groep mensen.
De volgende lezing is zeer de moeite waard en ik raad iedereen dan ook aan deze lezing te kijken. Vanaf 23:50 wordt het echt interessant omdat het perfect raakt aan de materie uit dit topic en het commentaar van de critici op dit topic:
Links naar vorige delen
R&P / Teveel nadenken - waarom?
R&P / Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het nu #3
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #4
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #5
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #6
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #7
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #8
Overige links
Hier ook nog een link naar een lezing van Eckhart Tolle - The flowering of Human Consciousness:
The flowering of Human Consciousness
En nog een link naar een helder geschreven artikel van een succesvolle zakenman. Iemand die zegt waar het op staat en geen zweverige termen gebruikt om de succesvolle toepassing van de Kracht van het Nu uit te leggen:
http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/the-power-of-now/
Recensies
Verder krijgt De Kracht van het Nu veel goede recensies van lezers:
Recensies op [url=www.bol.com]bol.com[/url]
Recensies op amazon.com
Recensies Radical Honesty:
Recensies op Amazon.com
Recensies Ontwaken in de Droom:
Recensies op [url=www.bol.com]bol.com[/url]
Recensies op amazon.com (engelse versie)
Disclaimer:
Dit topic is bedoeld om een idee te delen met anderen, dus niet om mensen meteen te overtuigen van een bepaalde denkwijze. Psychologie is een interessant en waardevol iets en mocht je de ideeën in deze reeks interessant vinden ga dan vooral zelf op onderzoek uit!
In principe als je afstand neemt van veel materialistische zaken, dan kun je makkelijker in het ‘nu’ leven, dan wanneer je erdoor omringd en afgeleidt wordt. Het zijn vaak die zaken die onze gedachten zo vullen. Ik heb gemerkt aan mensen in mijn geboorteland, daar waar ze niet veel materieel bezit hebben, dat ze niets anders doen dan in het ‘nu’ leven, en dat zonder te mediteren, boeken te lezen of naar urenlange lezingen te luisteren. Ze hebben enorm veel aandacht voor anderen en hunzelf, zijn gelukkig, sereen, vrijgevig (ondanks het weinige dat ze bezitten), weinig angst, raken niet snel in paniek, etc. Ik heb daarvan geleerd en neem dan ook soms een dag afstand van zaken zoals de tv, radio, computer, telefoon, kranten, boeken, etc. en ik moet zeggen dat het enorm helpt. Wat sommigen van ons hier doen kun je eigenlijk vergelijken met iemand die veel te veel eet, zich dan ergert aan zijn omvang en dan hard traint om af te vallen, om vervolgens weer veel te gaan eten.
Mooi gezegd, het begint ook een beetje een obsessie voor het weste te worden
The ONE is all.
-
And the ALL are ONE.
-
-
And the ALL are ONE.
-
Hier wat interessante (wetenschappelijke) feiten over de voordelen van meditatie:
28 Reasons to Start Meditating
http://misc.likes.com/28-reasons-to-start-meditating
28 Reasons to Start Meditating
http://misc.likes.com/28-reasons-to-start-meditating
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is niet zozeer materialisme an sich, maar meer de 'hechting' die daarbij komt kijken waardoor mensen het vaak moeilijk hebben. Je kan best een villa met 15 auto's hebben en toch in het nu leven. De kunst is om dat ook te kunnen blijven doen wanneer je het door omstandigheden kwijt zou raken.quote:Op donderdag 5 september 2013 19:04 schreef Tevik het volgende:
In principe als je afstand neemt van veel materialistische zaken, dan kun je makkelijker in het ‘nu’ leven, dan wanneer je erdoor omringd en afgeleidt wordt. Het zijn vaak die zaken die onze gedachten zo vullen.
Bovendien gaat die hechting verder, tot bijvoorbeeld emoties, gedachten, normen, waarden en identiteit(en). Loskomen daarvan maakt dat je als het ware door het leven stroomt, zonder tegen elke kei (lees: hindernis, tegenslag) op te botsen. Een leven zonder frictie.
Je ziet dat terug in mindfulness-meditatie, waarbij gedachten mogen komen en gaan, zonder oordeel. Immers is oordelen een vorm van verzet; het mag namelijk niet zomaar zijn, maar het móet om de een of andere reden goed of slecht zijn. En dat hoeft natuurlijk helemaal niet.
Hah, dat verbeeldt het wel mooiquote:
Op 
.Ik lees hier ook nog steeds mee. Het is nu inmiddels zo'n 7 maanden geleden dat ik voor het eerst de Kracht van het Nu oppakkte. Bij vlagen heb ik het gevoel dat ik iets anders in het leven sta, maar vaak ook niet. Het excessief nadenken is zeker niet minder geworden, en er zijn zelfs momenten wanneer ik me kutter voel dan ooit. Ik word op de meest willekeurige momenten overvallen door een intens gevoel van algehele kutheid (bij gebrek aan een betere omschrijving) die ik nog nooit zo sterk heb ervaren, zelfs niet tijdens mijn depressie. Gelukkig zijn dit soort momenten niet heel frequent, en wanneer ik het gewoon over me heen laat komen zijn ze altijd ook vrij snel weer weg.
En in die zin is er toch wel het één en ander veranderd: het over me heen laten komen van wat ik ook voel gaat me steeds makkelijker af. Dit betekent niet dat ik me minder vaak slecht voel, of vaker gelukkig, maar dat vind ik ook niet zo relevant. Mijn relativeringsvermogen van emoties groeit wel gestaag, en dat geeft in zekere zin rust. Ik begin langzamerhand mijn emoties wat minder serieus te nemen.
De momenten dat ik echt zo objectief afstand kan nemen zijn spaarzaam, het lukt vaker niet dan wel. Maar ook al lukt het me maar 5% van de keren, dan is dat nog steeds winst.
[ Bericht 0% gewijzigd door Hammet op 09-09-2013 13:14:43 ]
Overigens, ik ben er daadwerkelijk van overtuigd geraakt dat ik verslaafd ben aan het nadenken; ik overanalyseer vrijwel alles in mijn leven, wat mij aanvankelijk een gevoel van controle gaf, maar wat vooral de laatste jaren blokkerend heeft gewerkt. Dit 'verslaafd zijn aan nadenken' wordt regelmatig genoemd, zo ook in de OP, maar het is prettig om dit zelf ook in te zien. Het nadenken is niets anders dan de werkelijkheid ontkennen.
Het ironische is dat dit overanalyserende karakter van mij ook de kop op steekt wanneer ik me bezig houdt met dit onderwerp; ik overanalyseer als ik mediteer, ik overanalyseer als ik mijn emoties over me heen laat komen, ik overanalyseer als ik boeken hierover lees. Ik overanalyseer mijn eigen overanalyserende karakter! Wat een grap
!
Ik heb me hier echt vollédig ingestort, zoals ik dat eigenlijk altijd doe als ik me ergens in verdiep, en heb inmiddels veel gelezen. Maar dat is niets anders dan mijn excessieve nadenken vervangen met het excessieve nadenken over nondualisme
.
Dat overanalyserende karakter is momenteel iets wat ik maar z'n gang laat gaan (voor zover het lukt), meer dan dat kan niet. Ik ben benieuwd hoe ik er over een jaar of twee in sta.
Het ironische is dat dit overanalyserende karakter van mij ook de kop op steekt wanneer ik me bezig houdt met dit onderwerp; ik overanalyseer als ik mediteer, ik overanalyseer als ik mijn emoties over me heen laat komen, ik overanalyseer als ik boeken hierover lees. Ik overanalyseer mijn eigen overanalyserende karakter! Wat een grap
!Ik heb me hier echt vollédig ingestort, zoals ik dat eigenlijk altijd doe als ik me ergens in verdiep, en heb inmiddels veel gelezen. Maar dat is niets anders dan mijn excessieve nadenken vervangen met het excessieve nadenken over nondualisme
.Dat overanalyserende karakter is momenteel iets wat ik maar z'n gang laat gaan (voor zover het lukt), meer dan dat kan niet. Ik ben benieuwd hoe ik er over een jaar of twee in sta
.
Het is inderdaad de hechting daaraan wat het moeilijk maakt.quote:Op zaterdag 7 september 2013 01:34 schreef Gray het volgende:
[..]
Het is niet zozeer materialisme an sich, maar meer de 'hechting' die daarbij komt kijken waardoor mensen het vaak moeilijk hebben. Je kan best een villa met 15 auto's hebben en toch in het nu leven. De kunst is om dat ook te kunnen blijven doen wanneer je het door omstandigheden kwijt zou raken.
Is het niet zo dat hoe meer je in het nu leeft, hoe meer je zal inzien dat je eigenlijk niet veel nodig hebt en dus vanzelf afstand gaat doen van veel spullen, waardoor je weer beter in het nu kan leven? Is dat misschien ook de reden waarom veel boeddhistische leraren, monniken, mystici, asceten, soefies, etc. op een gegeven moment afstand nemen van materieel bezit?
In het nu leven is eerder het loslaten van verzet tegen wat is. Afstand doen is ook op te vatten als een vorm van verzet, al valt te nuanceren qua context waarin het gebeurt.quote:
[..]
Het is inderdaad de hechting daaraan wat het moeilijk maakt.
Is het niet zo dat hoe meer je in het nu leeft, hoe meer je zal inzien dat je eigenlijk niet veel nodig hebt en dus vanzelf afstand gaat doen van veel spullen, waardoor je weer beter in het nu kan leven? Is dat misschien ook de reden waarom veel boeddhistische leraren, monniken, mystici, asceten, soefies, etc. op een gegeven moment afstand nemen van materieel bezit?
Zooo, ik ben momenteel behoorlijk ziek aan het worden en ik merk dat als je je beroerd voelt, mediteren bepaald geen pretje is 
.
Hoe doen jullie dat? Ik heb geprobeerd juist op dat beroerde gevoel te mediteren, maar dat valt me behoorlijk zwaar.
. Hoe doen jullie dat? Ik heb geprobeerd juist op dat beroerde gevoel te mediteren, maar dat valt me behoorlijk zwaar
.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Heel zwaar. Zoals ik eerder zei soms lijkt het wel alsof ik doodga. Maar op dit moment ben ik gewoon depressief en zijn de kleinste handelingen al pijnlijk boor de geest, en dat afgezien an denken. Nu dit al weken aanhoudt heb ik de stap gezet naar meer medicatie voor een andere stof in mn hersensquote:
Zooo, ik ben momenteel behoorlijk ziek aan het worden en ik merk dat als je je beroerd voelt, mediteren bepaald geen pretje is
Hoe doen jullie dat? Ik heb geprobeerd juist op dat beroerde gevoel te mediteren, maar dat valt me behoorlijk zwaar
:')
Zodra je niet langer nadenkt over het nadenken, heb je de belangrijkste of grootste stap al gemaakt.quote:Op maandag 9 september 2013 13:13 schreef Hammet het volgende:
Overigens, ik ben er daadwerkelijk van overtuigd geraakt dat ik verslaafd ben aan het nadenken; ik overanalyseer vrijwel alles in mijn leven, wat mij aanvankelijk een gevoel van controle gaf, maar wat vooral de laatste jaren blokkerend heeft gewerkt. Dit 'verslaafd zijn aan nadenken' wordt regelmatig genoemd, zo ook in de OP, maar het is prettig om dit zelf ook in te zien. Het nadenken is niets anders dan de werkelijkheid ontkennen.
Het ironische is dat dit overanalyserende karakter van mij ook de kop op steekt wanneer ik me bezig houdt met dit onderwerp; ik overanalyseer als ik mediteer, ik overanalyseer als ik mijn emoties over me heen laat komen, ik overanalyseer als ik boeken hierover lees. Ik overanalyseer mijn eigen overanalyserende karakter! Wat een grap
Ik heb me hier echt vollédig ingestort, zoals ik dat eigenlijk altijd doe als ik me ergens in verdiep, en heb inmiddels veel gelezen. Maar dat is niets anders dan mijn excessieve nadenken vervangen met het excessieve nadenken over nondualisme
Dat overanalyserende karakter is momenteel iets wat ik maar z'n gang laat gaan (voor zover het lukt), meer dan dat kan niet. Ik ben benieuwd hoe ik er over een jaar of twee in sta
Dit kan een goede maatstaf zijn voor je leerweg voor het kalmeren van je geest:
In plaats van "Nine Levels of Meditation" kan je ook lezen "Nine Levels of Mindfulness".quote:Nine Levels of Meditation
This is a very practical and simplified outline of an ancient and essential teaching on the development of meditative concentration, also called Shamatha.
This teaching outlines nine basic states of consciousness which equate to nine qualities of concentrated attention. Anyone can learn how to improve their own meditation practice by comparing their own experience with the states described here.
Moving from one state to a superior one is achieved by overcoming the obstacles present at each stage. This is precisely the value of this teaching: it allows us to immediately discover how our practice is developing and what we need to do to advance it.
Concentration practice (shamatha) is the basis from which we can retrieve information (insight). Therefore, concentration practice is the ground from which the flower of meditation emerges. However, concentration practice itself is not meditation. Meditation begins once concentration has been established. Actual meditation is defined as a state of consciousness within which we can retrieve information.
1. Placing or Setting the Mind: You are barely able to hold onto the meditation object or image before losing it. You can begin to set the mind on the object or image of meditation but cannot hold it there. You will have to seek and find the object again and again and take hold of it. Conceptuality or discursiveness is being identified so that it may appear that there is more conceptuality than usual. Other types of conceptualization appear more frequently than the object or image of meditation. At this stage you recognize and experience the many disturbing thoughts as they arise.
2. Continuous Placement: You are able to remain focused on an object or image for at least five minutes. Conceptuality is beginning to lessen and some of the mental disturbances are pacified and others appear to slow down a little and become exhausted.
3. Replacement or Resetting the Mind: You are familiar with the object of concentration to the point where you can re-establish your hold on the object immediately after losing it and you no longer need to seek it. You are still bothered by distractions, only you can quickly return to the meditation object.
4. Close Placement or Setting the Mind: The point is reached through the force of intense mindfulness where you can hold onto the meditation object or image to the end of the session without ever breaking the continuity of your concentration. The object of observation or image will not be lost at this level. At this state the mind may begin to be withdrawn through the power of mindfulness. The power of mindfulness is now complete. You can begin to apply the power of discriminating alertness. During both levels 3 and 4 you are easily moved by states of attachment and have difficulty remaining focused. You will not have very long meditation sessions at this level because gross sinking or inattentiveness and excitement will still occur.
5. Controlled or Disciplined Mind: At this level, it is necessary to revivify or heighten the mind to overcome subtle sinking or inattentiveness. You generate the power of introspection and through your own power know the good qualities of meditation. Here we never lose sight of the visualization, and our attention is sharp and focused. Distractions still arise but cannot take us away from the visualization. Yet now, excitement again poses a threat. The gross or more obvious laxity was conquered in the fourth state, so now we look for more subtle forms of laziness of attention, and more subtle forms of excitement.
6. Pacified Mind: Meditation is improved through knowledge of the faults of various obstacles. Due to the heightened awareness there is danger of subtle excitement and laxity. To advance, we simply need to more quickly address them by means of vigilance.
7. Complete Pacification: Powers of mindfulness and discriminating alertness are now complete and your balance cannot be upset by subtle sinking or inattentiveness or by subtle excitement. Attained by the power of effort.
8. Single Pointedness: Very little effort is required to remain focused upon the meditation object for the entire session without experiencing even the slightest interruption to concentration. Yet, effort to concentrate is still required. Attained by the power of effort.
9. Balanced Placement: Ability to place the mind on the object of concentration with equanimity. Without effort you are able to maintain faultless concentration. The mind is tame. This does not mean that the ego is eliminated; it only means that the mind has settled into it’s natural state. This is not enlightenment: it is merely a foundation from which insight into the truth can be acquired.
Tsja, maar niet langer nadenken over nadenken is natuurlijk net zo lastig als niet nadenken an sich.quote:Op woensdag 11 september 2013 19:12 schreef Gray het volgende:
[..]
Zodra je niet langer nadenkt over het nadenken, heb je de belangrijkste of grootste stap al gemaakt.
Thanks! Ik zit bij 1quote:Op dinsdag 17 september 2013 15:03 schreef Gray het volgende:
Dit kan een goede maatstaf zijn voor je leerweg voor het kalmeren van je geest:
[..]
In plaats van "Nine Levels of Meditation" kan je ook lezen "Nine Levels of Mindfulness".
.
Heb je helemaal gelijk in.quote:
Tsja, maar niet langer nadenken over nadenken is natuurlijk net zo lastig als niet nadenken an sich.
quote:Thanks! Ik zit bij 1
Ik zit ergens bij 2 en 3.quote:
Dit kan een goede maatstaf zijn voor je leerweg voor het kalmeren van je geest:
[..]
In plaats van "Nine Levels of Meditation" kan je ook lezen "Nine Levels of Mindfulness".
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Een paar jaar geleden heb ik veel gelezen over mindfulness en interviews met Eckhart Tolle bekeken en dergelijke. Maar bij het doen van de oefeningen ging ik er alleen maar meer van nadenken en in m'n hoofd zitten, lichamelijke reacties etc.. Gaat dit vanzelf over en is het een kwestie van volhouden? Of is het voor sommige mensen gewoon niet geschikt? Heb het idee dat het voor mij één grote mindfuck is.
Op woensdag 25 april 2018 20:45 schreef Ronald-Koeman het volgende:
7e minuut Robben eraf met spierblessure.
7e minuut Robben eraf met spierblessure.
Dit is vind ik het belangrijkste om in te zien, je zegt nu''ik ging meer nadenken'' alsof er een ik (jij) is die dat doet, en je het ervaart alsof het te maken heeft met jou. Dat is juist 'het' grote punt; er is geen ik die dat doet. Er zijn gewoon gedachten en wanneer jij met je aandacht naar je gedachten gaat ervaar je je gedachten. Daarop volgt dan dat als je in een gedachte gelooft je em waar maakt, die ervaring creëert.quote:
Maar bij het doen van de oefeningen ging ik er alleen maar meer van nadenken en in m'n hoofd zitten, lichamelijke reacties etc..
Vrij zijn van gedachten is als je ervaart dat het niet meer zijn dan dat; gedachten. Verhaaltjes in je hoofd ergens over. Als je daar aandacht aan gaat besteden vanuit een idee dat jij ze denkt voedt je denk ik alleen maar het probleem. Dan volgt er ook geen scheiding tussen 'jou' en je denken.
Als je gaat mediteren met het idee je gedachten weg of stiller te krijgen dan ga je er al vanuit dat die gedachten iets zijn om rekening mee te houden, of er volgt zelfs het idee van een gevecht tegen de gedachten en daar voedt je het ook weer mee. Stilte in je hoofd is fijn maar wat betreft een leven vrij van dwangmatig denken ga je er niet veel aan hebben; je hebt er veel meer aan om aanwezig te kunnen blijven juist wanneer er veel gedachten zijn. Punt is de mate van identificatie ermee, als je weet dat het meer gedachten/gevoelens/emoties zijn en meer niet, wat maakt het dan nog uit hoeveel of hoe weinig ervan is? Uiteindelijk hebben je gedachten zoveel macht over jou als jij ze geeft, mediteren met het idee er vanaf te komen werkt dan dus logischerwijs averechts. Ook is het een instelling van je bezig houden met wat je niet wil (ik wil niet dat de gedachten er zijn terwijl ze er wel zijn) en jezelf daar dan juist op afsturen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Gaat vanzelf over en is een kwestie van volhouden. Op t moment dat je je bewust wordt van al je gedachten die door je hoofd razen, lijken ze juist erger te worden in eerste instantie. Net zoals een woeste rivier die veel lawaai maakt, waarbij het lawaai erger wordt wanneer je dichter bij de rivier komt of je aandacht meer op de rivier richt.quote:
Een paar jaar geleden heb ik veel gelezen over mindfulness en interviews met Eckhart Tolle bekeken en dergelijke. Maar bij het doen van de oefeningen ging ik er alleen maar meer van nadenken en in m'n hoofd zitten, lichamelijke reacties etc.. Gaat dit vanzelf over en is het een kwestie van volhouden? Of is het voor sommige mensen gewoon niet geschikt? Heb het idee dat het voor mij één grote mindfuck is.
Wanneer ik in de tuin ga zitten en ik zet mn gedachten stil dan hoor ik plotseling allemaal geluiden die ik daarvoor niet hoorde. Dus gewoon doordat ik mn aandacht vestig op de omgeving, lijkt die omgeving meer tot leven te komen. Dat gebeurt ook in je hoofd in eerste instantie.
En ik heb ook ooit een lichamelijke reactie gehad. Heb echt nooit allergie gehad of zo, maar 1 keer na een wat intensere realisatie tijdens het mediteren, kreeg ik een allergische reactie in mn gezicht. Heb geen bewijs dat de twee gelinkt zijn, maar mn gevoel zegt dat t zeer duidelijk met elkaar te maken heeft. Allerlei negatieve energie werd losgelaten en dat uitte zich in een lichamelijke reactie denk ik.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Klopt inderdaad. nondualiteit is geen methode maar kan/wordt wel vaak in een methode gestoken. Bv. meditatietechnieken, stappenplannen (boeddhisme bijvoorbeeld) enzovoort. Er zijn geen geweldige resultaten op korte termijn, behalve lichamelijke en geestelijke rust. Zodra je je gedachten toe laat zullen ze niet meer worden tegengehouden en dat is dus het rotgevoel door gedachten. Ook zonder gedachten kan het rotgevoel nog blijven.quote:
Wat was die allergische reactie dan? Plotseling jeuk aan je gezicht? Dat gebeurt sowieso wel eens toch. Alleen tijdens meditatie valt het op.quote:
[..]
Gaat vanzelf over en is een kwestie van volhouden. Op t moment dat je je bewust wordt van al je gedachten die door je hoofd razen, lijken ze juist erger te worden in eerste instantie. Net zoals een woeste rivier die veel lawaai maakt, waarbij het lawaai erger wordt wanneer je dichter bij de rivier komt of je aandacht meer op de rivier richt.
Wanneer ik in de tuin ga zitten en ik zet mn gedachten stil dan hoor ik plotseling allemaal geluiden die ik daarvoor niet hoorde. Dus gewoon doordat ik mn aandacht vestig op de omgeving, lijkt die omgeving meer tot leven te komen. Dat gebeurt ook in je hoofd in eerste instantie.
En ik heb ook ooit een lichamelijke reactie gehad. Heb echt nooit allergie gehad of zo, maar 1 keer na een wat intensere realisatie tijdens het mediteren, kreeg ik een allergische reactie in mn gezicht. Heb geen bewijs dat de twee gelinkt zijn, maar mn gevoel zegt dat t zeer duidelijk met elkaar te maken heeft. Allerlei negatieve energie werd losgelaten en dat uitte zich in een lichamelijke reactie denk ik.
Ik snap niet helemaal wat hier staat. eigenlijk. Afgezien van dat dat hele stuk tekst één concept isquote:Conceptuality or discursiveness is being identified so that it may appear that there is more conceptuality than usual. Other types of conceptualization appear more frequently than the object or image of meditation.
[ Bericht 28% gewijzigd door sinterklaaskapoentje op 18-09-2013 17:46:02 ]
:')
Had twee dagen lang een duidelijk gevlekt gezichtquote:Op woensdag 18 september 2013 17:38 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Wat was die allergische reactie dan? Plotseling jeuk aan je gezicht? Dat gebeurt sowieso wel eens toch. Alleen tijdens meditatie valt het op.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Over het algemeen kan het lichaam reageren op stress. En misschien was die stress tijdens de meditatie veel meer aanwezig door het toelaten daarvan.quote:
[..]
Had twee dagen lang een duidelijk gevlekt gezicht
:')
Niet echt stress gehad, maar meer een realisatie over hoe denken werkt en hoe het je beïnvloedt. Daarna kreeg ik die reactie.quote:
[..]
Over het algemeen kan het lichaam reageren op stress. En misschien was die stress tijdens de meditatie veel meer aanwezig door het toelaten daarvan.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is niet belangrijk dat je goed bent in dit proces. Het is aanvaardbaar bij het binnentreden in stilte dat je verstand gedachten blijft voortbrengen waarop het in het moment gefocused is. Richt je simpelweg op stilte, laat je gedachten opkomen als ze opkomen en weer wegvallen, raak er niet bij betrokken, neem ze niet over door ze te onderhouden of door ermee te worstelen, richt je steeds op stilte. Laat je gedachten opkomen en weer wegvallen, opkomen en wegvallen, totdat je jezelf in een toestand vindt waar je vanuit stilte je gedachten aan het ‘bekijken’ bent. Terwijl je in die stilte bent, zullen je gedachten geen betekenis meer hebben, geen gewicht. Je bekijkt ze dan zoals je een film bekijkt, terwijl je je ontspannen en comfortabel voelt. Je bent als het ware vanuit de oppervlakte van de zee, waar een hevige storm woedt, gedoken naar de diepte waar rust en stilte aanwezig is. Het is in die diepte dat je je gedachten kan accepteren, zegenen, vergeven en liefhebben.quote:
Een paar jaar geleden heb ik veel gelezen over mindfulness en interviews met Eckhart Tolle bekeken en dergelijke. Maar bij het doen van de oefeningen ging ik er alleen maar meer van nadenken en in m'n hoofd zitten, lichamelijke reacties etc.. Gaat dit vanzelf over en is het een kwestie van volhouden? Of is het voor sommige mensen gewoon niet geschikt? Heb het idee dat het voor mij één grote mindfuck is.
Probeer gaandeweg bij het mediteren ook geen stilte te "forceren", maar "laat het toe", geef het tijd of zoals de anderen hier zeggen: heb geduld en op het einde niet oordelen over het resultaat.
''The only Zen you'll find on mountain tops is the Zen you bring up there with you.'' - Alan Watts
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Je denken gaf het op en toen viel je lichaam je aanquote:
[..]
Niet echt stress gehad, maar meer een realisatie over hoe denken werkt en hoe het je beïnvloedt. Daarna kreeg ik die reactie.
Nee ik weet niet hoe dat werkt. Maar lichaam en geest kunnen best op elkaar reageren
:')
Misschien blow je gewoon teveel.quote:
[..]
Niet echt stress gehad, maar meer een realisatie over hoe denken werkt en hoe het je beïnvloedt. Daarna kreeg ik die reactie.
Het is juist het lichaam wat ontzettend lijdt door het overmatig denken; zaken die in een gezonde verloop op zouden komen en weer weg ebben blijven hangen en gaan 'rotten'. Ontladingen kunnen heftig zijn maar zijn wel een goed tekenquote:
Je denken gaf het op en toen viel je lichaam je aan
Nee ik weet niet hoe dat werkt. Maar lichaam en geest kunnen best op elkaar reageren
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Zo, dit topic maar eens afstoffen . Hoe gaat het hier met iedereen?
Gisteravond, na maanden van het oefenen van meditatie, voor het eerst een klik gehad bij het mediteren. Opeens begreep ik het. De uitleg 'naar je gedachten kijken' begreep ik nooit zo, ik had altijd het gevoel met mijn gedachten naar mijn gedachten te kijken, of met een 'denk ik iets'-gedachte alle andere gedachten te blokkeren. Gisteravond had ik dat voor het eerst niet
. Gedachten kwamen en gingen, en kon vrijwel altijd er bewust van zijn, en tegelijkertijd bewust zijn van de sensaties in mijn lichaam (het voelen van de Inner Body, waar Tolle het over heeft). Het was zeker niet stiller in mijn hoofd dan anders, ik ervaarde het simpelweg anders.
Na een tijdje maakten deze gedachten plaats voor simpelweg beelden (in principe dus ook gedachten, maar dan zonder de taal?). Ik zag een chimpansee, vervolgens één of andere Indiër, nog wat dingetjes, en vervolgens.. dit topic op Fok!. Op dat moment bedacht ik dat ik dit hier even moest delen, uit een soort enthousiasme denk ik, en was ik er dus 'uit'; ik was weer mijn gedachten i.p.v. de observeerder. Maar daarna voorlopig nog wel blijven zitten met een fijn gevoel, zonder de drang te hebben iets te moeten ondernemen.
Ik weet niet hoe lang ik heb gemediteerd, ik heb bewust geen wekker gezet of op de klok gekeken. Dat heeft waarschijnlijk wel geholpen; voor het eerst was er geen doel (de gebruikelijke 'nu even 15minuten mediteren'), ik ging gewoon zitten. Maar sowieso langer gemediteerd dan de gebruikelijke 15 minuten.
Deze ervaring deed mij sterk aan een trip van een psychedelische drug denken. Ik heb ooit één keer truffels gebruikt, en in zo'n trip zie je ook continu beelden, vormen én gedachten voor je zonder dat je er in mee gaat. Iemand die het zien van beelden en vormen herkend? Het was zeker niet zo helder als bij een truffel-trip, maar het was er zeker.
Zo, dit wilde ik even delen! Vanavond ga ik weer mediteren, en zal ik vast te hard m'n best doen om dit te dupliceren, maar dat zien we dan wel weer.
[ Bericht 0% gewijzigd door Hammet op 09-10-2013 17:01:13 ]
. Hoe gaat het hier met iedereen?Gisteravond, na maanden van het oefenen van meditatie, voor het eerst een klik gehad bij het mediteren. Opeens begreep ik het. De uitleg 'naar je gedachten kijken' begreep ik nooit zo, ik had altijd het gevoel met mijn gedachten naar mijn gedachten te kijken, of met een 'denk ik iets'-gedachte alle andere gedachten te blokkeren. Gisteravond had ik dat voor het eerst niet
. Gedachten kwamen en gingen, en kon vrijwel altijd er bewust van zijn, en tegelijkertijd bewust zijn van de sensaties in mijn lichaam (het voelen van de Inner Body, waar Tolle het over heeft). Het was zeker niet stiller in mijn hoofd dan anders, ik ervaarde het simpelweg anders.Na een tijdje maakten deze gedachten plaats voor simpelweg beelden (in principe dus ook gedachten, maar dan zonder de taal?). Ik zag een chimpansee, vervolgens één of andere Indiër, nog wat dingetjes, en vervolgens.. dit topic op Fok!
. Op dat moment bedacht ik dat ik dit hier even moest delen, uit een soort enthousiasme denk ik, en was ik er dus 'uit'; ik was weer mijn gedachten i.p.v. de observeerder. Maar daarna voorlopig nog wel blijven zitten met een fijn gevoel, zonder de drang te hebben iets te moeten ondernemen.Ik weet niet hoe lang ik heb gemediteerd, ik heb bewust geen wekker gezet of op de klok gekeken. Dat heeft waarschijnlijk wel geholpen; voor het eerst was er geen doel (de gebruikelijke 'nu even 15minuten mediteren'), ik ging gewoon zitten. Maar sowieso langer gemediteerd dan de gebruikelijke 15 minuten.
Deze ervaring deed mij sterk aan een trip van een psychedelische drug denken. Ik heb ooit één keer truffels gebruikt, en in zo'n trip zie je ook continu beelden, vormen én gedachten voor je zonder dat je er in mee gaat. Iemand die het zien van beelden en vormen herkend? Het was zeker niet zo helder als bij een truffel-trip, maar het was er zeker.
Zo, dit wilde ik even delen! Vanavond ga ik weer mediteren, en zal ik vast te hard m'n best doen om dit te dupliceren
, maar dat zien we dan wel weer.[ Bericht 0% gewijzigd door Hammet op 09-10-2013 17:01:13 ]
Yep, ik herken de beelden en vormen tijdens meditatie wel. Het is echter niet iets waar ik belang aan hechten wil. Bovendien is het een product van de ogen, in mijn geval dan. M'n hersenen zien er bekende vormen in. Leuk om te zien, maar niet boeiend. De tijd vliegt zo wel onmerkbaar voorbij.
Heb nu bijna Selected works van DT Suzuki over Zenboeddhisme uitgelezen. Soms lastig doorheen te komen, maar veel van geleerd. Maar om te zeggen dat ik het helemaal snap, nee. Want dan zou ik verlicht zijn. Wat ik stiekem al ben, maar toch weer niet. Aldus het boek.
Hierna beginnen aan Be as you are, teachings of Maharshi.
Heb nu bijna Selected works van DT Suzuki over Zenboeddhisme uitgelezen. Soms lastig doorheen te komen, maar veel van geleerd. Maar om te zeggen dat ik het helemaal snap, nee. Want dan zou ik verlicht zijn. Wat ik stiekem al ben, maar toch weer niet. Aldus het boek.
Hierna beginnen aan Be as you are, teachings of Maharshi.
Herken ik wel,bij mij lijkt het op een wiet-trip, op een bepaald punt tijdens de meditatie gaat mijn lichaam dan 'gloeien' net als bij wiet trip, geen beelden maar sensaties bij mij, ik concentreer mij dan ook vnl op omgevingsgeluiden en 'bodyscan' ipv de ademhaling, misschien is dit de verklaring. Ik ga er niet bewust naar op zoek, maar als ik het voel dan weet ik dat ik 'in the zone' ben. Maar goed dit is ook weer maanden geleden, momenteel veel last van een gewond ego door conflicten op het werk dus de gedachtenstroom is weer oorverdovendquote:
Zo, dit topic maar eens afstoffen
Deze ervaring deed mij sterk aan een trip van een psychedelische drug denken. Ik heb ooit één keer truffels gebruikt, en in zo'n trip zie je ook continu beelden, vormen én gedachten voor je zonder dat je er in mee gaat. Iemand die het zien van beelden en vormen herkend? Het was zeker niet zo helder als bij een truffel-trip, maar het was er zeker.
Zo, dit wilde ik even delen! Vanavond ga ik weer mediteren, en zal ik vast te hard m'n best doen om dit te dupliceren
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
"The zone", welke is dat?quote:
[..]
Herken ik wel,bij mij lijkt het op een wiet-trip, op een bepaald punt tijdens de meditatie gaat mijn lichaam dan 'gloeien' net als bij wiet trip, geen beelden maar sensaties bij mij, ik concentreer mij dan ook vnl op omgevingsgeluiden en 'bodyscan' ipv de ademhaling, misschien is dit de verklaring. Ik ga er niet bewust naar op zoek, maar als ik het voel dan weet ik dat ik 'in the zone' ben. Maar goed dit is ook weer maanden geleden, momenteel veel last van een gewond ego door conflicten op het werk dus de gedachtenstroom is weer oorverdovend
En die conflicten op het werk vormen een goede mogelijkheid om van te leren.
Juist nu extra mindful wezen.
En hoe is het gegaan?quote:
Zo, dit wilde ik even delen! Vanavond ga ik weer mediteren, en zal ik vast te hard m'n best doen om dit te dupliceren
Zoals ik verwacht had, ik probeerde het te hardquote:
. Het loslaten van het proberen, probeerde ik duidelijk ook te hard. Maar geeft niets, ik ga vrolijk door.Er is wel iets blijven hangen, waardoor mindfull blijven mij nu de gehele dag door net iets gemakkelijker afgaat. Dat focussen op de 'inner body' was voornamelijk wat bij mij klikte, en heb nu toch een stuk minder moeite om op willekeurige momenten direct mijn aandacht daarop te leggen. Hiervoor kon ik het wel eens niet 'vinden', als je begrijp wat ik bedoel
.
Ja, dat is volgens mij hoe het bij een psychedelische drug ook min of meer werkt. Je hersenen gaan razendsnel associëren en zien er vervolgens inderdaad bekende dingen in. Ik hecht er niet per sé waarde aan, maar ik vond het wel bijzondere ervaring. Ik wist niet dat dit effect kon optreden bij meditatiequote:Op donderdag 10 oktober 2013 12:36 schreef Gray het volgende:
Het is echter niet iets waar ik belang aan hechten wil. Bovendien is het een product van de ogen, in mijn geval dan. M'n hersenen zien er bekende vormen in. Leuk om te zien, maar niet boeiend. De tijd vliegt zo wel onmerkbaar voorbij.
.
Goede instelling. Door te "proberen" creëer je inderdaad voorwaarden waarbij het heel moeilijk wordt om het "toe te laten". Daarnaast merkte ik aan je eerdere post dat je een "verwachting" had, namelijk het dupliceren van dezelfde ervaring. Door iets te verwachten (wat in de toekomst ligt) kun je niet in het 'moment' zijn, daar waar je eerdere ervaring lag.quote:
[..]
Zoals ik verwacht had, ik probeerde het te hard
Een psychedelische drug staat veel dichterbij dit topic dan je denkt, veel dichterbij.quote:
[..]
Ja, dat is volgens mij hoe het bij een psychedelische drug ook min of meer werkt. Je hersenen gaan razendsnel associëren en zien er vervolgens inderdaad bekende dingen in. Ik hecht er niet per sé waarde aan, maar ik vond het wel bijzondere ervaring. Ik wist niet dat dit effect kon optreden bij meditatie
Lambo of Rekt
Voor de geinteresseerden, Eckhart Tolle staat in de Doelen. Wel beetje prijzige kaarten:
http://www.dedoelen.nl/nl(...)e_kracht_van_het_nu/
http://www.dedoelen.nl/nl(...)e_kracht_van_het_nu/
"Happiness is not getting more, but wanting less"
Leestip: beide boeken van Charlotte Joko Beck "Alle dagen Zen" en "Niets Bijzonders". Beste wat ik tot nu toe heb gelezen (en dat is best veel).
Ik heb dit weekend Nothing Special uitgelezen, inderdaad een aanrader!quote:
Leestip: beide boeken van Charlotte Joko Beck "Alle dagen Zen" en "Niets Bijzonders". Beste wat ik tot nu toe heb gelezen (en dat is best veel).
Ze schrijft niet zozeer over nondualisme, maar voornamelijk over de praktische kanten van zen. Dit doet ze op een hele toegankelijke en nuchtere manier. Ze benadrukt hoe kinderlijk eenvoudig zen is, maar hoe het tegelijkertijd ook een ontzettende strijd is. Daarnaast ontkracht ze heel helder het idee dat verlichting iets is wat je iets kan bieden, dat je er iets zult vinden. Er is niets te vinden, je hebt het al gevonden. Maar dat wisten we natuurlijk allemaal al
.Wat ik ook prettig vond aan dat boek was dat het geschreven is als sessies met haar zen-studenten. Zo vertelt zij haar verhaal, waarna er op gereageerd wordt door haar studenten. Erg inzichtelijk
.Voegt het andere boek nog iets toe t.o.v. Nothing Special?
Lieve mensen van dit topic!
Ik was dit topic een tijdje vergeten, zal morgen eens teruglezen.
Maar voor nu misschien leuk om te zeggen dat ik besloten heb boeddhistisch monnik te worden en binnenkort vertrek. Hoe een leven kan veranderen.
Ik was dit topic een tijdje vergeten, zal morgen eens teruglezen.
Maar voor nu misschien leuk om te zeggen dat ik besloten heb boeddhistisch monnik te worden en binnenkort vertrek.
Hoe een leven kan veranderen.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Baas!quote:
Lieve mensen van dit topic!
Ik was dit topic een tijdje vergeten, zal morgen eens teruglezen.
Maar voor nu misschien leuk om te zeggen dat ik besloten heb boeddhistisch monnik te worden en binnenkort vertrek.
Maar mag je dan nog wel seks hebben?
Vertel eens wat meer. Waar ga je heen?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
WAUW serieus?!quote:
Lieve mensen van dit topic!
Ik was dit topic een tijdje vergeten, zal morgen eens teruglezen.
Maar voor nu misschien leuk om te zeggen dat ik besloten heb boeddhistisch monnik te worden en binnenkort vertrek.
Vertel alsjeblieft meer!
:')
Hey pcp en sinterklaas! 
Ik kom morgen terug om wat meer te vertellen. Nu eerst even lekker slapen.
Ik kom morgen terug om wat meer te vertellen. Nu eerst even lekker slapen.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Op
Slaap lekkerquote:
Hey pcp en sinterklaas!
Ik kom morgen terug om wat meer te vertellen. Nu eerst even lekker slapen.
Ben erg benieuwd, heel stiekem droom ik ook wel eens van zoiets of in ieder geval iets in die richting.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik heb zojuist nog even de recensie pagina's van de drie boeken uit de OP gelezen en het valt echt op dat "Ontwaken in de Droom" van Leo Hartong een geweldig boek is.
Hij heeft op Amazon.com 40 maximale scores, 2 vier-sterren scores en 2 laagste scores. Ken geen enkel ander boek dat zo goed scoort bij lezers!
Hij heeft op Amazon.com 40 maximale scores, 2 vier-sterren scores en 2 laagste scores. Ken geen enkel ander boek dat zo goed scoort bij lezers!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Om het belangrijkste maar eerst te zeggen: Nee, je mag geen seks hebben.quote:
[..]
Baas!
Maar mag je dan nog wel seks hebben?
Vertel eens wat meer. Waar ga je heen?
Ook niet solo. Het is in een klooster in Australië. Eerst is daar een jaar als niet-monnik om te kijken of je het zeker weet. Ik ga er op dit moment uit dat ik daarna blijf, aangezien een eerder verblijf in een klooster van 40 dagen een van de beste tijden van m'n leven was. Maar je weet nooit wat de toekomst brengt, mede vandaar dat jaar. Na dat jaar kan ik dan als monnik worden aangenomen. Het is dus nog niet definitief, maar voor het gemak leg ik de rest uit met het idee dat dat wel zo is.
Ik wil dat doen omdat ik merk dat ik mijn geluk steeds meer uit meditatie/mindfulness/het moment (of hoe je het ook wil noemen) haal, en steeds minder uit dingen als carriëre, status, muziek, reizen, hobbies, uitgaan, romantische relaties, etc. Ik heb het gevoel dat ik op die dingen niet kan vertrouwen en dat ik daar dus van weggedreven word. Combineer dat met het feit dat een gelukkige periode van m'n leven in een klooster was en de meest logische optie wordt dan om monnik te worden. Dit idee had ik al veel langer, maar omwille van mijn ouders heb ik eerst mijn studie afgemaakt.
Ook denk (weet) ik dat het verblijven in zo'n omgeving mijn ontwikkeling ontzettend versnelt. Door de omgeving wordt je er continue aan herinnerd aandachtig te zijn en door het ontbreken van externe impulsen wordt je ook gedwongen om verlangens los te laten. Ik zal zeker wel een hoop in m'n geest tegenkomen en dat zal lastig zijn, maar daar doe ik het ook voor. Ook denk ik dat ik uiteindelijk als monnik het beste andere mensen in hun leven kan helpen.
Het lijkt misschien als een beslissing waar je goed over nadenkt, maar het is vooral op gevoel gedaan. Vandaar dat ik het ook lastig vind om er zomaar een hoop over te vertellen. Gevoelens kun je niet goed in woorden beschrijven, in ieder geval dit gevoel niet echt. Als iemand nog iets wil weten, vraag gerust hoor!
Nu even mediteren, dan eten en topic doorlezen.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Veel geluk op je (het) pad, rijsttafel.
Btw, welke stroming sluit je je dan bij aan? En koos je daar bewust voor of was het 't eerste dat langskwam? En wat voor invloed gaat het hebben op je ontwikkeling?
[ Bericht 39% gewijzigd door Gray op 29-10-2013 08:53:24 ]
Btw, welke stroming sluit je je dan bij aan? En koos je daar bewust voor of was het 't eerste dat langskwam? En wat voor invloed gaat het hebben op je ontwikkeling?
[ Bericht 39% gewijzigd door Gray op 29-10-2013 08:53:24 ]
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik heb natuurlijk nog een hele hoop vragenquote:
[..]
Om het belangrijkste maar eerst te zeggen: Nee, je mag geen seks hebben.
Het is in een klooster in Australië. Eerst is daar een jaar als niet-monnik om te kijken of je het zeker weet. Ik ga er op dit moment uit dat ik daarna blijf, aangezien een eerder verblijf in een klooster van 40 dagen een van de beste tijden van m'n leven was. Maar je weet nooit wat de toekomst brengt, mede vandaar dat jaar. Na dat jaar kan ik dan als monnik worden aangenomen. Het is dus nog niet definitief, maar voor het gemak leg ik de rest uit met het idee dat dat wel zo is.
Ik wil dat doen omdat ik merk dat ik mijn geluk steeds meer uit meditatie/mindfulness/het moment (of hoe je het ook wil noemen) haal, en steeds minder uit dingen als carriëre, status, muziek, reizen, hobbies, uitgaan, romantische relaties, etc. Ik heb het gevoel dat ik op die dingen niet kan vertrouwen en dat ik daar dus van weggedreven word. Combineer dat met het feit dat een gelukkige periode van m'n leven in een klooster was en de meest logische optie wordt dan om monnik te worden. Dit idee had ik al veel langer, maar omwille van mijn ouders heb ik eerst mijn studie afgemaakt.
Ook denk (weet) ik dat het verblijven in zo'n omgeving mijn ontwikkeling ontzettend versnelt. Door de omgeving wordt je er continue aan herinnerd aandachtig te zijn en door het ontbreken van externe impulsen wordt je ook gedwongen om verlangens los te laten. Ik zal zeker wel een hoop in m'n geest tegenkomen en dat zal lastig zijn, maar daar doe ik het ook voor. Ook denk ik dat ik uiteindelijk als monnik het beste andere mensen in hun leven kan helpen.
Het lijkt misschien als een beslissing waar je goed over nadenkt, maar het is vooral op gevoel gedaan. Vandaar dat ik het ook lastig vind om er zomaar een hoop over te vertellen. Gevoelens kun je niet goed in woorden beschrijven, in ieder geval dit gevoel niet echt. Als iemand nog iets wil weten, vraag gerust hoor!
Nu even mediteren, dan eten en topic doorlezen.
Zoals Grey zegt inderdaad, wat voor soort stroming? Ik meen me te herinneren dat je in Engeland zat die 40 dagen.
In hoeverre is er sprake van iets bereiken? Zo ver ik weet van het boeddhisme heb je de 4 edele waarheden, 8-voudige pad enz. En proberen het nirwana te bereiken (al daar niet door reïncarnatie).
Is toch wel een wezenlijk verschil met de kracht van het nu wat we hier bespreken.
Wat mag je allemaal niet? Je vertelde volgens mij eerder dat je ook moest koken voor de monniken omdat ze dat zelf niet mochten. En ja nooit meer fappen, denk je 't zelf
. Mag je zelf weten hoe lang je blijft? Blijven de meeste moniken daar for life? Denk je niet dat die omgeving enorm gaat vervelen na een lange tijd?
Wat ga je daar de hele dag doen behalve mediteren? Gasten bezighouden?
Die 40 dagen waren natuurlijk mooi, maar nu komt de echt uitdaging van 365 dagen
. Ik ben benieuwd. Ik neem aan dat je daar niet gaat fokken?
:')
Hey allemaal!
De stroming is van Ajahn Chah, dat is Thais. Daar kies ik wel bewust voor, maar het was min of meer toevallig ook het eerste wat ik tegenkwam wat me echt aansprak. Eigenlijk voordat ik in het boeddhisme zelf geïnteresseerd raakte, maar wel wilde mediteren, kwam ik een boek tegen van hem en tevens een student van hem; Ajahn Brahm. Van Brahm heb ik ontzettend veel geleerd via internet, zoek maar eens op youtube of lees dit boek. (zijn alleen de eerste 5 hoofdstukken ofzoiets)
Ookal is het boeddhisme wel anders (of noem het breder) dan waar het hier doorsnee over gaat, is in deze traditie mindfulness wel het centrale punt. Mede vandaar dat ik dit topic zeer op prijs stel! Het klooster in Engeland was een andere student van Ajahn Chah. Nu is 40 dagen wel veel korter dan een jaar+, maar ik ga niet iets uit de weg omdat het me moeilijk lijkt. Ook heb ik het idee dat het tijdens die 40 dagen over het algemeen wel steeds makkelijker ging en dat ik eigenlijk weg ging voordat ik er écht van kon profiteren. De laatste week begon de afzondering van externe impulsen m'n geest pas echt energie te geven.
Ik ga daar natuurlijk niet alleen maar zitten mediteren, maar wel veel meer dan hier. Ik zal ook wel moeten koken, schoonmaken, gebouwen repareren (het zijn losse hutjes in een bos), planten verzorgen, boodschappen halen, etc. etc. Dat is goed, want als je alleen maar mindful kan zijn als je stil zit, heb je er uiteindelijk nog vrij weinig aan. Door het langzamere ritme is het wel makkelijker om door de dag heen aandachtig te blijven.
Ik denk dat door de afzondering m'n geest minder naar externe objecten gaat en meer naar binnen, zodat ik dingen los kan laten waar ik nog aan gehecht ben, en verlangens die ik liever niet heb. Op de vraag is er wat te bereiken: ik ben opzich al een heel gelukkig persoon, en ik heb vaak een instelling van dingen komen zoals ze gaan. Ervaring genoeg met meditatie dat ik weet dat het proberen te bereiken van iets datgene juist van je af duwt.
Dan zou je bijna zeggen, blijf dan lekker thuis! Maar het is ook niet zo dat ik niet echt nog echt uitdagingen zie in m'n huidige leven. En ik hou van uitdagingen. Qua creatieve, intelligentie en lichamelijke uitdagingen heb ik zo'n beetje wel gedaan wat ik wilde doen. Mentaal ook al flink wat, maar dat kan nog beter. Een specifieke uitdaging die er nog staat is om m'n meditatie te verdiepen. Eerder in dit topic werden 9 stages van meditatie gepost, maar in mijn ervaring gaat het dieper. Echter dit komt bij mij zelden voor en dat komt mede doordat ik in m'n leven nu te veel afleidingen heb.
Afleidingen die ik weet dat ik alleen maar zoek uit verveling. De vraag of het gaat vervelen is dus eigenlijk beantwoord daarmee; ik verveel me in m'n huidige leven ook! Tuurlijk gaat het daar af en toe ook vervelen, maar de hoop is om dat om te zetten in in het moment kunnen leven. (Verveling is niet in het moment zijn / verlangen naar iets anders)
En dat ik hier te veel afleiding zoek, komt ook omdat ik het te lastig vind om me in m'n eentje in het diepe te gooien. In een klooster kan ik spirituele vrienden vinden die er ook vol voor gaan, wat me inspireert. (Een vriend hier uit Nederland is ook monnik geworden, hij heeft me ook deels geinspireerd.) Ik weet niet hoeveel monniken voor het leven blijven, maar je mag weg wanneer je het niet meer wil en dat is dan oké. Ook reizen de monnik vaak van het ene klooster naar het ander.
Een probleem is wel dat m'n Visa nog steeds niet is goedgekeurd. Maar goed, "why worry about what you can't change" enzo.
Ik zal vanaf daar niet Fokken.
[ Bericht 1% gewijzigd door rijsttafel op 29-10-2013 11:42:31 ]
De stroming is van Ajahn Chah, dat is Thais. Daar kies ik wel bewust voor, maar het was min of meer toevallig ook het eerste wat ik tegenkwam wat me echt aansprak. Eigenlijk voordat ik in het boeddhisme zelf geïnteresseerd raakte, maar wel wilde mediteren, kwam ik een boek tegen van hem en tevens een student van hem; Ajahn Brahm. Van Brahm heb ik ontzettend veel geleerd via internet, zoek maar eens op youtube of lees dit boek. (zijn alleen de eerste 5 hoofdstukken ofzoiets)
Ookal is het boeddhisme wel anders (of noem het breder) dan waar het hier doorsnee over gaat, is in deze traditie mindfulness wel het centrale punt. Mede vandaar dat ik dit topic zeer op prijs stel!
Het klooster in Engeland was een andere student van Ajahn Chah. Nu is 40 dagen wel veel korter dan een jaar+, maar ik ga niet iets uit de weg omdat het me moeilijk lijkt. Ook heb ik het idee dat het tijdens die 40 dagen over het algemeen wel steeds makkelijker ging en dat ik eigenlijk weg ging voordat ik er écht van kon profiteren. De laatste week begon de afzondering van externe impulsen m'n geest pas echt energie te geven. Ik ga daar natuurlijk niet alleen maar zitten mediteren, maar wel veel meer dan hier. Ik zal ook wel moeten koken, schoonmaken, gebouwen repareren (het zijn losse hutjes in een bos), planten verzorgen, boodschappen halen, etc. etc. Dat is goed, want als je alleen maar mindful kan zijn als je stil zit, heb je er uiteindelijk nog vrij weinig aan. Door het langzamere ritme is het wel makkelijker om door de dag heen aandachtig te blijven.
Ik denk dat door de afzondering m'n geest minder naar externe objecten gaat en meer naar binnen, zodat ik dingen los kan laten waar ik nog aan gehecht ben, en verlangens die ik liever niet heb. Op de vraag is er wat te bereiken: ik ben opzich al een heel gelukkig persoon, en ik heb vaak een instelling van dingen komen zoals ze gaan. Ervaring genoeg met meditatie dat ik weet dat het proberen te bereiken van iets datgene juist van je af duwt.
Dan zou je bijna zeggen, blijf dan lekker thuis! Maar het is ook niet zo dat ik niet echt nog echt uitdagingen zie in m'n huidige leven. En ik hou van uitdagingen. Qua creatieve, intelligentie en lichamelijke uitdagingen heb ik zo'n beetje wel gedaan wat ik wilde doen. Mentaal ook al flink wat, maar dat kan nog beter. Een specifieke uitdaging die er nog staat is om m'n meditatie te verdiepen. Eerder in dit topic werden 9 stages van meditatie gepost, maar in mijn ervaring gaat het dieper. Echter dit komt bij mij zelden voor en dat komt mede doordat ik in m'n leven nu te veel afleidingen heb.
Afleidingen die ik weet dat ik alleen maar zoek uit verveling. De vraag of het gaat vervelen is dus eigenlijk beantwoord daarmee; ik verveel me in m'n huidige leven ook!
Tuurlijk gaat het daar af en toe ook vervelen, maar de hoop is om dat om te zetten in in het moment kunnen leven. (Verveling is niet in het moment zijn / verlangen naar iets anders)En dat ik hier te veel afleiding zoek, komt ook omdat ik het te lastig vind om me in m'n eentje in het diepe te gooien. In een klooster kan ik spirituele vrienden vinden die er ook vol voor gaan, wat me inspireert. (Een vriend hier uit Nederland is ook monnik geworden, hij heeft me ook deels geinspireerd.) Ik weet niet hoeveel monniken voor het leven blijven, maar je mag weg wanneer je het niet meer wil en dat is dan oké. Ook reizen de monnik vaak van het ene klooster naar het ander.
Een probleem is wel dat m'n Visa nog steeds niet is goedgekeurd. Maar goed, "why worry about what you can't change" enzo.
Ik zal vanaf daar niet Fokken.
[ Bericht 1% gewijzigd door rijsttafel op 29-10-2013 11:42:31 ]
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Thanksquote:
Wauw! Wat bijzonder om iets te lezen over de gedachtegang van iemand die zo'n beslissing neemt!
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Thanks voor de uitleg
Is er nog een soort rangorde? Na een jaar besluiten ze of je langer kan blijven. Kan je op latere leeftijd dan bezoekers rondleiden of een retraite geven oid?
En 't is me nog niet duidelijk hoe lang je het wil gaan doen. Zie je dat wel? Ik denk dat een heel lang bezoek je van alle gehechtheid los kan maken. Maar dan? Nog 20 jaar daar zitten mediteren? Je hebt net een diploma op zak.
Zoals je weet heb ik zelf ook een retraite gedaan vorig jaar. Het was vooral verveling wat me gek maakte maar ook weer rust gaf. Er waren 3 stiltedagen (dus niet praten behalve bij de meetings), waarop ik echt mezelf kapotverveelde. Ik liep maar een beetje door de natuur, ging langs de boerderij geitjes aaien enz enz. Het gaf wel een rust maar mijn lichaam bleef schreeuwen: "Doe iets!! Bereik iets!!"
Is er nog een soort rangorde? Na een jaar besluiten ze of je langer kan blijven. Kan je op latere leeftijd dan bezoekers rondleiden of een retraite geven oid?
En 't is me nog niet duidelijk hoe lang je het wil gaan doen. Zie je dat wel? Ik denk dat een heel lang bezoek je van alle gehechtheid los kan maken. Maar dan? Nog 20 jaar daar zitten mediteren? Je hebt net een diploma op zak.
Zoals je weet heb ik zelf ook een retraite gedaan vorig jaar. Het was vooral verveling wat me gek maakte maar ook weer rust gaf. Er waren 3 stiltedagen (dus niet praten behalve bij de meetings), waarop ik echt mezelf kapotverveelde. Ik liep maar een beetje door de natuur, ging langs de boerderij geitjes aaien enz enz. Het gaf wel een rust maar mijn lichaam bleef schreeuwen: "Doe iets!! Bereik iets!!"
:')
Klaasje! (mooi topic van dat tijdschrift, had ik nog niet gezien)quote:
Thanks voor de uitleg
Is er nog een soort rangorde? Na een jaar besluiten ze of je langer kan blijven. Kan je op latere leeftijd dan bezoekers rondleiden of een retraite geven oid?
En 't is me nog niet duidelijk hoe lang je het wil gaan doen. Zie je dat wel? Ik denk dat een heel lang bezoek je van alle gehechtheid los kan maken. Maar dan? Nog 20 jaar daar zitten mediteren? Je hebt net een diploma op zak.
Zoals je weet heb ik zelf ook een retraite gedaan vorig jaar. Het was vooral verveling wat me gek maakte maar ook weer rust gaf. Er waren 3 stiltedagen (dus niet praten behalve bij de meetings), waarop ik echt mezelf kapotverveelde. Ik liep maar een beetje door de natuur, ging langs de boerderij geitjes aaien enz enz. Het gaf wel een rust maar mijn lichaam bleef schreeuwen: "Doe iets!! Bereik iets!!"
Er is een abt (de oudste monnik), maar alle monniken zijn gelijk. De Boeddha (eerst monnik) wilde het zo en wilde dat alles met concensus beslist wordt in kloosters. Maar het eerste jaar ben ik natuurlijk nog geen monnik. Het eerste jaar is een soort doel, maar ik ga eigenlijk wel met de intentie om langer te blijven. Over wat ik daar later ga doen, zie ik dan wel. Daar ga ik me nu nog geen zorgen over maken, al flitst het soms natuurlijk wel voorbij, maar ik weet dat daarover nadenken totaal nutteloos is. Maar ter indicatie: sommige monniken geven retraites, anderen vertalen teksten, anderen doen weer meer de praktische dingen, anderen zonderen zich meer af, etc. Soort smurfendorp
Hoe lang ik het ga doen, zie ik dus ook wel. In principe ben ik op dit moment niet van plan terug te komen (behalve om na dat jaar praktische zaken te regelen). Het diploma heb ik gehaald omdat m'n ouders dat wilden, niet omdat ik zelf echt een wens had om daar iets mee te gaan doen. Vanaf een bepaald moment in ieder geval niet meer. Er komen natuurlijk ook wel wat diepere ideeën bij kijken, zoals dat je wel een carriëre kan opbouwen, maar dat je uiteindelijk toch dood gaat en dat achter moet laten. Dit geldt ook voor relaties/kinderen enzo.
Ik herken het wel dat van verveling, maar als ik dan ga mediteren en m'n geest stil maak verdwijnt die verveling vaak. In de 40 dagen in Engeland (waaronder 7 dagen stilte) heb ik me eigenlijk amper verveeld. Verveling is dat je probeert te ontsnappen van wat er is.
Ik had op een gegeven moment wel heel erge onrust in mijn lijf, echt ontzettend, dat ik 's avonds in bed mijn lijf niet kon stilhouden en als een spast bewoog. M'n geest was wel rustig, dus ik geef de schuld aan het gebrek aan sport dat ik daar toen had. Al weet ik niet zeker of het dit was. Het was wel een extra inzicht in dat je je lichaam eigenlijk niet onder controle hebt, dat daar geen zelf in is.
[ Bericht 0% gewijzigd door rijsttafel op 29-10-2013 12:09:39 ]
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Bedankt voor deze aandachtskick.. heb het boek hier gewoon klaarliggen.. al een jaar lang.. toch maar eens voorzichtig onder het stof uit halenquote:
Ik heb zojuist nog even de recensie pagina's van de drie boeken uit de OP gelezen en het valt echt op dat "Ontwaken in de Droom" van Leo Hartong een geweldig boek is.
Hij heeft op Amazon.com 40 maximale scores, 2 vier-sterren scores en 2 laagste scores. Ken geen enkel ander boek dat zo goed scoort bij lezers!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Wat leuk Rijsttafel.. zat meteen te denken aan Ajahn Brahm toen je begon over Australië
Ik kan iedereen aanraden video's van Ajahn Brahm te kijken, of je nou boeddhist bent of niet!
http://www.youtube.com/channel/UC6M_EhnSSdTG_SXUp6IAWmQ
Helder, inzichtelijk en vaak door de humor worden problemen en angsten makkelijker losgelaten.. Dat was in ieder geval in mijn geval
Veel succes en vooral veel inzicht en wijsheid gewenst op jouw pad
Ik kan iedereen aanraden video's van Ajahn Brahm te kijken, of je nou boeddhist bent of niet!
http://www.youtube.com/channel/UC6M_EhnSSdTG_SXUp6IAWmQ
Helder, inzichtelijk en vaak door de humor worden problemen en angsten makkelijker losgelaten.. Dat was in ieder geval in mijn geval
Veel succes en vooral veel inzicht en wijsheid gewenst op jouw pad
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
quote:
Wat leuk Rijsttafel.. zat meteen te denken aan Ajahn Brahm toen je begon over Australië
Ik kan iedereen aanraden video's van Ajahn Brahm te kijken, of je nou boeddhist bent of niet!
http://www.youtube.com/channel/UC6M_EhnSSdTG_SXUp6IAWmQ
Helder, inzichtelijk en vaak door de humor worden problemen en angsten makkelijker losgelaten.. Dat was in ieder geval in mijn geval
Veel succes en vooral veel inzicht en wijsheid gewenst op jouw pad
Tof dat je hem kent. Ik kan het ook iedereen aanraden.Bedankt
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik herken dit ook met 'alles laten zijn zoals het is'. Dan laat je ook je lichaam zijn. Als er een overdosis energie is kan dit best wel activeren. Kan indd door weinig beweging komen. Niks geks aanquote:
Ik had op een gegeven moment wel heel erge onrust in mijn lijf, echt ontzettend, dat ik 's avonds in bed mijn lijf niet kon stilhouden en als een spast bewoog. M'n geest was wel rustig, dus ik geef de schuld aan het gebrek aan sport dat ik daar toen had. Al weet ik niet zeker of het dit was. Het was wel een extra inzicht in dat je je lichaam eigenlijk niet onder controle hebt, dat daar geen zelf in is.
:')
Zouden jullie dit mij ook aanraden, voor ik me hier in ga verdiepen en proberen? Ik zit namelijk met het volgende:
S'avonds in bed, als ik wil gaan slapen, gaat mijn hoofd ook maar door. Ik denk van alles, en het is net of er geen 'uit knop'' op zit. Het gaat voornamelijk veel over stage/studie, waar ik momenteel veel druk van ondervind. Ook heb ik het gevoel dat ik 'op de wekker'' slaap. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Dit is trouwens niet iets van de laatste tijd, maar zeker van de laatste 4 jaar dat ik moeite heb met inslapen door zoveel gedachten.
Heeft iemand nog tips? Anders dan wat hier beschreven wordt? ( Iets anders dan slaap medicatie)
Alvast bedankt !
S'avonds in bed, als ik wil gaan slapen, gaat mijn hoofd ook maar door. Ik denk van alles, en het is net of er geen 'uit knop'' op zit. Het gaat voornamelijk veel over stage/studie, waar ik momenteel veel druk van ondervind. Ook heb ik het gevoel dat ik 'op de wekker'' slaap. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Dit is trouwens niet iets van de laatste tijd, maar zeker van de laatste 4 jaar dat ik moeite heb met inslapen door zoveel gedachten.
Heeft iemand nog tips? Anders dan wat hier beschreven wordt? ( Iets anders dan slaap medicatie)
Alvast bedankt !
Yeah bitch ! Magnets !
Ik zou het zeker aanraden. Ik begon ooit ook met mediteren, omdat ik niet goed kon slapen. Ik lag ook te piekeren. Al snel na het beginnen met mediteren ging het slapen al veel beter. En nu slaap ik over het algemeen echt heel fijn en diep.quote:
Zouden jullie dit mij ook aanraden, voor ik me hier in ga verdiepen en proberen? Ik zit namelijk met het volgende:
S'avonds in bed, als ik wil gaan slapen, gaat mijn hoofd ook maar door. Ik denk van alles, en het is net of er geen 'uit knop'' op zit. Het gaat voornamelijk veel over stage/studie, waar ik momenteel veel druk van ondervind. Ook heb ik het gevoel dat ik 'op de wekker'' slaap. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Dit is trouwens niet iets van de laatste tijd, maar zeker van de laatste 4 jaar dat ik moeite heb met inslapen door zoveel gedachten.
Heeft iemand nog tips? Anders dan wat hier beschreven wordt? ( Iets anders dan slaap medicatie)
Alvast bedankt !
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Je hebt veel stress, maar waren die slaapproblemen er al zonder die stress?quote:
. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Zit je de hele dag door te racen en heb je 's nachts pas tijd om te denken?
Dit topic zijn voornamelijk filosofiën en dergelijke maar gewoon beginnen met simpele meditatie-oefeningen kan nooit kwaad. tien minuten ademhalen door het werken door ook niet. In de trein/bus/lopend een rustmoment pakken bv in de vorm van een loopmeditatie. Ik doe het bijvoorbeld als ik naar de supermarkt loop.
In Nederland is mindfullness al jaren poplair ook bij psychologen. Er zijn westerse varianten die meer zijn ingesteld op onze westerse samenleving.
Nondualiteit waar we in dit topic over praten is echter niet iets wat je kan 'toepassen'
:')
Dus dan zit ik sowieso in de verkeerde hoek met dit topic begrijp ik..quote:
[..]
Je hebt veel stress, maar waren die slaapproblemen er al zonder die stress?
Zit je de hele dag door te racen en heb je 's nachts pas tijd om te denken?
Dit topic zijn voornamelijk filosofiën en dergelijke maar gewoon beginnen met simpele meditatie-oefeningen kan nooit kwaad. tien minuten ademhalen door het werken door ook niet. In de trein/bus/lopend een rustmoment pakken bv in de vorm van een loopmeditatie. Ik doe het bijvoorbeld als ik naar de supermarkt loop.
In Nederland is mindfullness al jaren poplair ook bij psychologen. Er zijn westerse varianten die meer zijn ingesteld op onze westerse samenleving.
Nondualiteit waar we in dit topic over praten is echter niet iets wat je kan 'toepassen'
Ik denk overdag ook veel, vooral veel vooruit plannen voor mijn gevoel, en voor anderen denken. Maar ik kan bijvoorbeeld wel s'avonds na het eten rustig op de bank een serie kijken. Pas als ik naar bed ga is het net of ik niet kan stoppen met denken zeg maar.
Je hebt veel stress, maar waren die slaapproblemen er al zonder die stress?
- Nee eigenlijk niet, die ''stress' is voornamelijk werkdruk/slaag druk samen met onregelmatige diensten, wat is begonnen in het 1e jaar van mijn opleiding. (En de 'angst' om me te verslapen of telaat te komen) Ik heb nu een week vakantie gehad, en het heeft een week geduurd voor ik s'avonds echt niet meer aan mijn werk of school dacht. Maar nu gaat het vrolijk verder.
[ Bericht 9% gewijzigd door Plienn op 30-10-2013 17:11:34 (De 2e vraag ook beantwoord) ]
Yeah bitch ! Magnets !
Bedankt voor je reactie !quote:
[..]
Ik zou het zeker aanraden. Ik begon ooit ook met mediteren, omdat ik niet goed kon slapen. Ik lag ook te piekeren. Al snel na het beginnen met mediteren ging het slapen al veel beter. En nu slaap ik over het algemeen echt heel fijn en diep.
Moet ik daarvoor ook eerst het boek kopen?
Yeah bitch ! Magnets !
Rijsttafel, heb jij je wel eens bezig gehouden met lucide dromen? In het boedhisme is er ook een stroming die zich hier vooral op richt.quote:
[..]
Ik zou het zeker aanraden. Ik begon ooit ook met mediteren, omdat ik niet goed kon slapen. Ik lag ook te piekeren. Al snel na het beginnen met mediteren ging het slapen al veel beter. En nu slaap ik over het algemeen echt heel fijn en diep.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hey, graag gedaan.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie !
Moet ik daarvoor ook eerst het boek kopen?
Welk boek? Kracht van het nu?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nee, dat hoeft niet per se. Sommige mensen worden ook niet zo aangesproken door boeken (zoals ik). Anderen halen er wel veel uit. Ik luister liever. Naar dingen op het internet bijvoorbeeld, of ik ga ergens heen. Wat de een aanspreekt, spreekt de ander weer niet aan. Maar veel mensen zijn positief over meditatie, ongeacht wat hun inspiratie was, dus ik zou gewoon kijken wat jou aanspreekt en dat volgen.
Wat mij aanspreekt, is bijvoorbeeld:
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Ik kan het je zeker aanraden. Ik ben begonnen hiermee door dezelfde klachten die jij had. Ik kon niet normaal slapen en dacht overdag en 's nachts veel te veel en ik had er geen controle over. Dat heeft jaren geduurd en toen ik de Kracht vh Nu las, toen kreeg ik mijn realisatie over hoe het verstand werkt en hoe ik weer controle kan krijgen over mijn verstand.quote:
Zouden jullie dit mij ook aanraden, voor ik me hier in ga verdiepen en proberen? Ik zit namelijk met het volgende:
S'avonds in bed, als ik wil gaan slapen, gaat mijn hoofd ook maar door. Ik denk van alles, en het is net of er geen 'uit knop'' op zit. Het gaat voornamelijk veel over stage/studie, waar ik momenteel veel druk van ondervind. Ook heb ik het gevoel dat ik 'op de wekker'' slaap. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Dit is trouwens niet iets van de laatste tijd, maar zeker van de laatste 4 jaar dat ik moeite heb met inslapen door zoveel gedachten.
Heeft iemand nog tips? Anders dan wat hier beschreven wordt? ( Iets anders dan slaap medicatie)
Alvast bedankt !
Het heeft mijn leven veranderd in ieder geval.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik heb wel eens lucide dromen gehad, maar de stroming waar ik me het best bij voel doet daar helemaal niets mee. De houding is: dromen zijn gewoon dromen en that's it. Ik heb wel eens gehoord dat er boeddhistische stromingen zijn die daar dingen mee doen, maar wat mij betreft gaat boeddhisme om zien wat werkelijk is ipv dromen.quote:
[..]
Rijsttafel, heb jij je wel eens bezig gehouden met lucide dromen? In het boedhisme is er ook een stroming die zich hier vooral op richt.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Hmm... misschien toch eens wat lezen over die stroming, want ze zien lucide dromen juist als middel om de geest beter te leren begrijpen. Het is voor deze stroming niet zomaar een leuk iets om te doen, maar een instrument om heel diep door te dringen in wat bewustzijn nou werkelijk is.quote:
[..]
Ik heb wel eens lucide dromen gehad, maar de stroming waar ik me het best bij voel doet daar helemaal niets mee. De houding is: dromen zijn gewoon dromen en that's it. Ik heb wel eens gehoord dat er boeddhistische stromingen zijn die daar dingen mee doen, maar wat mij betreft gaat boeddhisme om zien wat werkelijk is ipv dromen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Bedankt, maar ik gebruik de meest betrouwbare teksten van het boeddhisme (de leringen van de boeddha zelf) en daar staat niets over lucide dromen en droomanalyse in.quote:
Hmm... misschien toch eens wat lezen over die stroming, want ze zien lucide dromen juist als middel om de geest beter te leren begrijpen. Het is voor deze stroming niet zomaar een leuk iets om te doen, maar een instrument om heel diep door te dringen in wat bewustzijn nou werkelijk
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Hoe denk jij eigenlijk over de dood?quote:
[..]
Bedankt, maar ik gebruik de meest betrouwbare teksten van het boeddhisme (de leringen van de boeddha zelf) en daar staat niets over lucide dromen en droomanalyse in.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
quote:
[..]
Hey, graag gedaan.
Welk boek? Kracht van het nu?Hier ga ik straks even voor zitten, ben benieuwd, dankje !SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nee, dat hoeft niet per se. Sommige mensen worden ook niet zo aangesproken door boeken (zoals ik). Anderen halen er wel veel uit. Ik luister liever. Naar dingen op het internet bijvoorbeeld, of ik ga ergens heen. Wat de een aanspreekt, spreekt de ander weer niet aan. Maar veel mensen zijn positief over meditatie, ongeacht wat hun inspiratie was, dus ik zou gewoon kijken wat jou aanspreekt en dat volgen.
Wat mij aanspreekt, is bijvoorbeeld:Yeah bitch ! Magnets !
Dat ik er geen zin in heb.quote:
[..]
Hoe denk jij eigenlijk over de dood?
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
En in relatie tot het boedhisme?quote:
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dat was opzich ook in relatie tot boeddhismequote:
[..]
En in relatie tot het boedhisme?
, want daar is doodgaan een van de voornaamste vormen van lijden. Ik geloof ook in wedergeboorte, dat dit dus niet het eerste leven is. Dus geloof ik ook niet dat iedereen die geboren wordt een leeg canvas is, maar dat daar al een heel wezen is.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Wow rijsttafel, dat is een mooie en moedige stap! Erg interessant om te lezen, en in ieder geval veel plezier en geluk daar!
Een vraag over oordelen:
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
Een vriend van me heeft dit ook. Zelf heb ik het stukken minder, maar dat is omdat ik wel okay ben met mezelf. Hij en ik gaan ons nu meer focussen op de methode van Ramana Maharshi, die hij self inquiry noemde. Overigens niet te verwarren met de brahmanistische self inquiry. Het zou de meest directe methode zijn naar de bron van gedachten, volgens hem.quote:
Een vraag over oordelen:
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
Misschien ook iets voor jou en anderen hier.
Een quote van Tolle:
Zo te zien zit je al op de goede weg, gezien deze uitspraak.quote:“Focus attention on the feeling inside you. Know that it is the pain-body. Accept that it is there. Don't think about it - don't let the feeling turn into thinking. Don't judge or analyze. Don't make an identity for yourself out of it. Stay present, and continue to be the observer of what is happening inside you. Become aware not only of the emotional pain but also of "the one who observes," the silent watcher. This is the power of the Now, the power of your own conscious presence. Then see what happens.”
― Eckhart Tolle, The Power of Now: A Guide to Spiritual Enlightenment
Thanks manquote:
Wow rijsttafel, dat is een mooie en moedige stap! Erg interessant om te lezen, en in ieder geval veel plezier en geluk daar!
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Het tegengestelde van zelfkritiek is zelfcompassie, dus misschien is dit wel iets voor jou.quote:
Een vraag over oordelen:
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
Ik heb er wel ervaring mee, ja. Ik denk dat iedereen het wel in meerdere mate kan herkennen. Vooral ook door opvoeding zijn veel mensen best zelfkritisch en oordelend; alles moet beter, anders etc. Maar gelukkig heb ik dat wel grotendeels afgeleerd, o.a. door zelfcompassie en minder met m'n gedachten in de toekomst te zijn.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
De dood is die van de gedachten. De dood is een gedachte. Alles wat sterft zijn de gedachten ( van of aan de dood ) zelf.quote:
[..]
Dat was opzich ook in relatie tot boeddhisme
De dood is een concept. Zoals alles voor het denkend brein een concept is. Elke gedachte is per definitie een concept.
Een beest kent 'de dood' niet. Omdat de gedachte 'dood' simpelweg niet in 't beest opkomt. Een hond of kat denkt niet.
Een hond of kat weet niet eens wat een hond of kat is. Het is niets dan leven dat leeft. Pure intelligentie, zo je wilt.
Wij daarentegen zijn verworden tot niets dan taal. Het heeft ons in een verstikkende houdgreep.
Taal - en daarmee de mogelijkheid tot denken - is zichzelf voorbijgestreeft.
Het is zowaar in staat een verleden, heden en toekomst te presenteren dat voor waar wordt aangenomen.
Een compleet leven dat in werkelijkheid niet bestaat. Niet buiten de gedachten zelf om.
Kortom: 'mijn - of jouw - leven' is een aaneenrijging van gedachten. Ik besta niet. Niet buiten de gedachte 'ik' om.
Niemand kijkt door deze ogen. Niemand hoort met deze oren. Niemand voelt vingers over het toetsenbord glijden.
Gedachtes kunnen niet kijken, of horen, of voelen. Ze kunnen hooguit doen alsof. Maar wat zijn ze overtuigend!
Ik zou toch zweren dat ik besta. En wie ben ik dan om daaraan te twijfelen. Ah! Een gedachte! Exact.
De dood is het einde van de droom dat er ooit iemand was die heeft bestaan.
( En we sterven allemaal in diepe slaap, trouwens. Wanneer het denkend brein niet langer actief is.
Wat wij slaap noemen is de rust van een actief - dus denkend - brein. Wat weer wakker schiet is het denkend brein.
En dan is er uit het niets weer een wereld waarin iemand bestaat met een zogenaamd verleden, een heden, en een toekomst.
Een droom. In feite. Want niets meer dan gedachten. Een verhaal, een scenario, dat zich afspeelt in... niets. )
[ Bericht 0% gewijzigd door EP3 op 02-11-2013 19:40:54 ]
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Inspirerend topic. Ik denk, analyseer en oordeel ook veel te veel, en ben inmiddels begonnen met het lezen van het werk van Tolle. Alan Watts vind ik ook erg fijn om naar te luisteren
Heel interessant als ik er zo over lees, maar is het wel goed voor je om je in zoveel verschillende technieken/methoden te verdiepen, aangezien degenen die ze ontwikkelen vaak zeggen dat je ze je hele leven lang moeten navolgen/praktiseren?quote:
[..]
Een vriend van me heeft dit ook. Zelf heb ik het stukken minder, maar dat is omdat ik wel okay ben met mezelf. Hij en ik gaan ons nu meer focussen op de methode van Ramana Maharshi, die hij self inquiry noemde. Overigens niet te verwarren met de brahmanistische self inquiry. Het zou de meest directe methode zijn naar de bron van gedachten, volgens hem.
Misschien ook iets voor jou en anderen hier.
Bedankt voor de quote, die heb ik echt wel nodig. Tolle heeft het hier wel over het pijnlichaam en om niet daarover te oordelen. Wat ik ervaar is meer dat ik innerlijk 'blokkeer' omdat ik oordeel. Als ik mezelf er dan aan herinner om "niet te oordelen" (zoals Tolle zegt), wordt de 'blokkade' erger. Waarschijnlijk omdat ik dan oordeel over het oordelen (zo van dat het oordelen ‘slecht’ is dus moet ik het niet doen, wat op zich een oordeel is). Dus moet ik mezelf eraan herinneren om niet te oordelen over het feit dat ik oordeel, alleen dan lost de 'blokkade' op .... kun je het nog volgen.quote:Een quote van Tolle:
[..]
Zo te zien zit je al op de goede weg, gezien deze uitspraak.
. Ik wil dus weten of ik hiermee op de goede weg zit en of hierover iets bekend is.@rijsttafel, bedankt voor de link.
Wauw, wat interessant dat zelfcompassie! Had het nog niet eerder gehoord.
Ff copy pasten:
Compassie voor jezelf is niet echt anders dan compassie voor anderen. Denk er eens aan hoe je je voelt als je compassie met iemand hebt. Eerst is het zo dat je merkt dat iemand op een of andere manier lijdt. Als je niet in de gaten hebt dat iemand het moeilijk heeft, kun je geen compassie voelen. Ten tweede betekent compassie dat je zelf geraakt wordt door het leed van iemand anders; je hart reageert op diens pijn. Als dat gebeurt voel je warmte, zorgzaamheid, en de behoefte om de ander op een of andere manier te helpen of te steunen. Compassie betekent ook dat je begrip en vriendelijkheid biedt aan anderen als ze fouten maken of tegenslag ondervinden, in plaats van hen te veroordelen. Tot slot, als je compassie voor iemand voelt (in plaats van medelijden) betekent dit ook het besef dat lijden, falen en onvolmaaktheid een onderdeel is van de menselijke ervaring die we allen delen. Je beseft dat het jou ook kan overkomen.
Zelfcompassie betekent dat je op precies dezelfde manier naar jezelf kijkt als je het moeilijk hebt, als je faalt, of als iets je niet bevalt aan jezelf. In plaats van je leed te negeren, zeg je tegen jezelf: “Dit is iets waar ik het moeilijk mee heb. Hoe kan ik op dit moeilijke moment het beste mezelf troosten en voor mezelf zorgen?” In plaats van meedogenloos te oordelen en jezelf te kritiseren voor allerlei tekortkomingen, betekent zelfcompassie dat je vriendelijk en begripvol bent tegenover je fouten en gebreken. Wie heeft er ooit gezegd dat je perfect moet zijn? Je kunt natuurlijk wel proberen te veranderen zodat je gelukkiger en gezonder wordt, maar dat doe je omdat je om jezelf geeft; niet omdat je jezelf waardeloos en onacceptabel vindt.
Heel belangrijk is dat compassie voor jezelf betekent dat je je menselijkheid accepteert en respecteert. Dingen gaan niet altijd zoals je zou willen. Je komt frustratie tegen, verlies, je maakt fouten, je loopt tegen je eigen grenzen aan, je voldoet niet aan je eigen idealen. Dit is de menselijke conditie: een realiteit die we allemaal met elkaar delen. Hoe meer je je hart openstelt voor die realiteit, in plaats van er tegen te vechten, des te meer zul je in staat zijn compassie te voelen voor jezelf, en voor al je medemensen.
Ff copy pasten:
Compassie voor jezelf is niet echt anders dan compassie voor anderen. Denk er eens aan hoe je je voelt als je compassie met iemand hebt. Eerst is het zo dat je merkt dat iemand op een of andere manier lijdt. Als je niet in de gaten hebt dat iemand het moeilijk heeft, kun je geen compassie voelen. Ten tweede betekent compassie dat je zelf geraakt wordt door het leed van iemand anders; je hart reageert op diens pijn. Als dat gebeurt voel je warmte, zorgzaamheid, en de behoefte om de ander op een of andere manier te helpen of te steunen. Compassie betekent ook dat je begrip en vriendelijkheid biedt aan anderen als ze fouten maken of tegenslag ondervinden, in plaats van hen te veroordelen. Tot slot, als je compassie voor iemand voelt (in plaats van medelijden) betekent dit ook het besef dat lijden, falen en onvolmaaktheid een onderdeel is van de menselijke ervaring die we allen delen. Je beseft dat het jou ook kan overkomen.
Zelfcompassie betekent dat je op precies dezelfde manier naar jezelf kijkt als je het moeilijk hebt, als je faalt, of als iets je niet bevalt aan jezelf. In plaats van je leed te negeren, zeg je tegen jezelf: “Dit is iets waar ik het moeilijk mee heb. Hoe kan ik op dit moeilijke moment het beste mezelf troosten en voor mezelf zorgen?” In plaats van meedogenloos te oordelen en jezelf te kritiseren voor allerlei tekortkomingen, betekent zelfcompassie dat je vriendelijk en begripvol bent tegenover je fouten en gebreken. Wie heeft er ooit gezegd dat je perfect moet zijn? Je kunt natuurlijk wel proberen te veranderen zodat je gelukkiger en gezonder wordt, maar dat doe je omdat je om jezelf geeft; niet omdat je jezelf waardeloos en onacceptabel vindt.
Heel belangrijk is dat compassie voor jezelf betekent dat je je menselijkheid accepteert en respecteert. Dingen gaan niet altijd zoals je zou willen. Je komt frustratie tegen, verlies, je maakt fouten, je loopt tegen je eigen grenzen aan, je voldoet niet aan je eigen idealen. Dit is de menselijke conditie: een realiteit die we allemaal met elkaar delen. Hoe meer je je hart openstelt voor die realiteit, in plaats van er tegen te vechten, des te meer zul je in staat zijn compassie te voelen voor jezelf, en voor al je medemensen.
Wat mij helpt is me simpelweg realiseren waar het oordeel vandaan komt, namelijk het ego. Oordelen is heel natuurlijk, het is nou eenmaal wat het ego doet. Omdat het één van de primaire bezigheden van het ego is, is het niet willen oordelen net zo onbereikbaar als geen ego willen hebben.quote:
Een vraag over oordelen:
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
Ik herken me in je verhaal, ik raak ook regelmatig verzeilt in het 'niet oordelen, niet oordelen!' cirkeltje. Zodra ik me dan weer even realiseer dat het niet ik, maar het ego is dat oordeelt, lost dit vrijwel direct op. Het oordeel is misschien niet direct weg, maar de waarde die ik er aan hecht verkleint vrijwel direct
.Hopelijk kun je er iets mee.
Dat hoor je inderdaad vaak, en ik kan de redenatie ervan waarderen. Toch is het geen harde regel; mensen als Eckhart Tolle of Ramana Maharshi hebben ook niet een jarenlange methode gevolgd om zelfgerealiseerd te worden. Het overkwam ze gewoon.quote:
[..]
Heel interessant als ik er zo over lees, maar is het wel goed voor je om je in zoveel verschillende technieken/methoden te verdiepen, aangezien degenen die ze ontwikkelen vaak zeggen dat je ze je hele leven lang moeten navolgen/praktiseren?
Mij overkwam iets soortgelijks, maar dat was niet van een specifieke oefening. Voor die tijd was ik zelfs wars van spiritualiteit en 'hogere sferen'!
(maar altijd wel geïnteresseerd en openminded. Wel altijd al agnostisch/atheïstisch geweest, of hoe je het ook noemen wil)Belangrijkste is echter dat elk van de methoden zich beroept op mindfulness. En als je goed leest in de verschillende omschrijvingen van de technieken en hun vruchten, zie je dat ze allemaal van hetzelfde spreken. Awareness, consciousness, the Now, realization, ego; het komt overal in terug. De commerciële kopstukken achter Tolle en hijzelf hebben dat hartstikke slim aangepakt en verdienen er goud aan.
En waar verstand ontoereikend is, zegt intuïtie mij dat de self enquiry zoals van Maharshi een heel directe, zo niet de méést directe, methode is. Maar feitelijk gezien is het niet veel anders dan mindfulness, zij het iets meer gericht op het blussen van de bron van gedachten, en niet slechts het uitdoven ervan.
Ik merk wel dat ik nog wat meer focus moet trainen. Het duurt nu nog 10-15 minuten aan meditatie voor m'n gedachtestroom uitdooft.
Ik vind het altijd lastig zeggen wat nou de goede of slechte weg is. Allereerst omdat ik mezelf nog niet 'gerealiseerd' heb, maar ook omdat wat soms de slechte weg lijkt, precies de goede weg blíjkt. Zo durf ik achteraf te zeggen dat m'n depressie misschien wel het beste is dat me ooit is overkomen.quote:Bedankt voor de quote, die heb ik echt wel nodig. Tolle heeft het hier wel over het pijnlichaam en om niet daarover te oordelen. Wat ik ervaar is meer dat ik innerlijk 'blokkeer' omdat ik oordeel. Als ik mezelf er dan aan herinner om "niet te oordelen" (zoals Tolle zegt), wordt de 'blokkade' erger. Waarschijnlijk omdat ik dan oordeel over het oordelen (zo van dat het oordelen ‘slecht’ is dus moet ik het niet doen, wat op zich een oordeel is). Dus moet ik mezelf eraan herinneren om niet te oordelen over het feit dat ik oordeel, alleen dan lost de 'blokkade' op .... kun je het nog volgen.
Bedankt voor het delen van je inzicht hierin en tip. Dat realiseren waar het oordelen vandaan komt is vaak heel moeilijk, vooral omdat het bij mij op een zeer subtiele niveau lijkt plaats te vinden (geldt ook voor gevoelens zoals bijv. angst). Een jaar geleden kon ik dat soort gevoelens en innerlijke reacties nog heel duidelijk opmerken, maar nu lijken die gevoelens/reacties heel ‘scherp’, ‘fijn’, ‘vaag’ of hoe je het noemen wilt. Ik kan ze moeilijk ‘aanwijzen’ tenzij ik ‘stil van geest’ ben door een tijdje gewoon te zitten, alleen dan kan ik ze op tijd en duidelijk zien aankomen. Er zit ook zoveel Pijn achter.quote:
[..]
Wat mij helpt is me simpelweg realiseren waar het oordeel vandaan komt, namelijk het ego. Oordelen is heel natuurlijk, het is nou eenmaal wat het ego doet. Omdat het één van de primaire bezigheden van het ego is, is het niet willen oordelen net zo onbereikbaar als geen ego willen hebben.
Ik herken me in je verhaal, ik raak ook regelmatig verzeilt in het 'niet oordelen, niet oordelen!' cirkeltje. Zodra ik me dan weer even realiseer dat het niet ik, maar het ego is dat oordeelt, lost dit vrijwel direct op. Het oordeel is misschien niet direct weg, maar de waarde die ik er aan hecht verkleint vrijwel direct
Hopelijk kun je er iets mee.
@Gray,
Het is inderdaad zo dat je vanzelf van het ene in het andere rolt. Ik zal me de komende dagen dan wat gaan verdiepen in die methode van Maharshi.
Het is inderdaad zo dat je vanzelf van het ene in het andere rolt. Ik zal me de komende dagen dan wat gaan verdiepen in die methode van Maharshi.
Overigens vandaag iets nieuws geleerd:
Als je gedachten op hol slaan tijdens het lopen, minder dan je snelheid van lopen, hierdoor nemen je gedachten af. Door haastig te lopen, met in je gedachten een doel (toekomst), kunnen je gedachten enorm toenemen en je uit het moment halen. Als je fiets en je merkt dat je gedachten toenemen, stap dan af en wandel een stukje. Het heeft hetzelfde effect.
Als je gedachten op hol slaan tijdens het lopen, minder dan je snelheid van lopen, hierdoor nemen je gedachten af. Door haastig te lopen, met in je gedachten een doel (toekomst), kunnen je gedachten enorm toenemen en je uit het moment halen. Als je fiets en je merkt dat je gedachten toenemen, stap dan af en wandel een stukje. Het heeft hetzelfde effect.
Die methode klinkt nuttig en interessant. Maar hoe pas je deze methode toe? De dingen die ik op internet tegenkom kan ik niet echt plaatsen.quote:
En waar verstand ontoereikend is, zegt intuïtie mij dat de self enquiry zoals van Maharshi een heel directe, zo niet de méést directe, methode is. Maar feitelijk gezien is het niet veel anders dan mindfulness, zij het iets meer gericht op het blussen van de bron van gedachten, en niet slechts het uitdoven ervan.
Gedachten blussen in plaats uitdoven lijkt me wel wat.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Zelf stelt hij bij elke gedachte de 'I'-vraag voor, wat niet meer voorstelt dan te vragen naar wie de ik is die dit denkt: Who is this I that thinks this? Let op, het is niet een nieuwe gedachte in de vorm van een vraag, en ook is het niet doel om een antwoord te formuleren! Het is simpelweg je aandacht vestigen op de bron van je gedachten, die hij de eerste gedachte noemt, ofwel de 'I'-thought.quote:
[..]
Die methode klinkt nuttig en interessant. Maar hoe pas je deze methode toe? De dingen die ik op internet tegenkom kan ik niet echt plaatsen.
Gedachten blussen in plaats uitdoven lijkt me wel wat.
Tolle zou het vertalen met: be aware of your ego. Of iets in die trant.
Wanneer je bewuster en bewuster wordt van die 'I'-thought, en ziet dat die ik (self) niet bestaat, zou de mind zich in zichzelf keren, waardoor de self de Self wordt.
Ik ben nog lezen en beoefenen, dus mocht nog iets veranderen, dan breng ik het aan.
Leuk dat je het hebt gelezen! Het andere boek was eigenlijk haar eerste. Ik zie Nothing Special eigenlijk als een soort vervolg daar op. Joko is helaas vorig jaar overleden.quote:
[..]
Ik heb dit weekend Nothing Special uitgelezen, inderdaad een aanrader!
Ze schrijft niet zozeer over nondualisme, maar voornamelijk over de praktische kanten van zen. Dit doet ze op een hele toegankelijke en nuchtere manier. Ze benadrukt hoe kinderlijk eenvoudig zen is, maar hoe het tegelijkertijd ook een ontzettende strijd is. Daarnaast ontkracht ze heel helder het idee dat verlichting iets is wat je iets kan bieden, dat je er iets zult vinden. Er is niets te vinden, je hebt het al gevonden. Maar dat wisten we natuurlijk allemaal al
Wat ik ook prettig vond aan dat boek was dat het geschreven is als sessies met haar zen-studenten. Zo vertelt zij haar verhaal, waarna er op gereageerd wordt door haar studenten. Erg inzichtelijk
Voegt het andere boek nog iets toe t.o.v. Nothing Special?
Hallo Plienn,quote:
[..]
Bedankt voor je reactie !
Moet ik daarvoor ook eerst het boek kopen?
De Kracht van het Nu heeft enkele jaren geleden ook bij mij de ogen geopend. Ik ben toen aan de hand van een Kabat-Zin boek zelf begonnen met mindfulness meditatie thuis. Maar gewoon beginnen op basis van instructies in een boek was achteraf gezien voor mij niet de beste methode. Ik heb op een gegeven moment de stoute schoenen aangetrokken en ben naar een Zen dojo in de buurt gegaan. Daar heb ik nooit spijt van gehad. Ik zit nu dagelijks thuis, ga drie keer per week naar de dojo, meerdere malen per jaar naar een Zen sesshin (soort retraite). Mij leven is ontzettend veranderd. De eerste keer dat ik me realiseerde dat het volledig stil was in mijn hoofd was heel bijzonder. Voor die tijd was het altijd super druk in mijn bovenkamer. Verder heb ik veel minder last van stress, angsten, ben rustig, minder moe, kan veel beter met mensen in mijn omgeving omgaan. Het is teveel om op te noemen.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ja hier hetzelfde, al zat ik midden in een depressie toen.quote:
[..]
Ik kan het je zeker aanraden. Ik ben begonnen hiermee door dezelfde klachten die jij had. Ik kon niet normaal slapen en dacht overdag en 's nachts veel te veel en ik had er geen controle over. Dat heeft jaren geduurd en toen ik de Kracht vh Nu las, toen kreeg ik mijn realisatie over hoe het verstand werkt en hoe ik weer controle kan krijgen over mijn verstand.
Het heeft mijn leven veranderd in ieder geval.
Maar kvhn is zeker weten niet het beste boek maar vooral makkelijke en praktische introductie. Maar HEEL makkelijk verkeerd te interpreteren!!
:')
Zou dit kunnen helpen met studeren? Soms kan ik me niet concentreren op mijn school en stel ik van alles uit, omdat ik steeds moet denken aan de toekomst en het verleden :/
Chairman of taskforce against 'omosexuality in Uganda.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Gebruik dat denken om te plannen, uit ervaring weet ik dat jezelf opfokken en haasten met leren weinig opleverdquote:
Zou dit kunnen helpen met studeren? Soms kan ik me niet concentreren op mijn school en stel ik van alles uit, omdat ik steeds moet denken aan de toekomst en het verleden :/
:')
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |