Depressie & Angst #59 Kruisje pissen!

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 20:37 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Yes. Ik vond het ook wel geslaagd. De Elf liep door een grijs Detroit Vorige keer een meet met z'n 2en, nu een met z'n 3en. Ik voel een trend aankomen .

Een beetje zoals in Fight Club... Zwaan kleef aan principe. Depressie & Angst on tour! .

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 15:35 schreef Gray het volgende:

[..]

Heel simpel: 2x per dag 10 minuutjes zitten, ogen open of dicht, en concentreer je op een enkel iets. Dat kan een kaarsje zijn, je ademhaling, of een steentje, of whatever.

Het is niet de bedoeling dat je 10 minuten gaat zitten denken, maar je mag het denken prima toelaten! Wanneer je merkt dat je aan het denken slaat, richt je dan opnieuw op je concentratie; stuur je aandacht weer terug naar je 'middelpunt'.

Bouw het uit wanneer je denkt langer te kunnen, naar 15/20 minuten etc. Na verloop van tijd zal je merken dat je de mindset van tijdens de meditatie meeneemt naar andere momenten van de dag.

Dat is alles!

Ik ga er m'n best eens op doen, dank je

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 20:46 schreef Gray het volgende:

[..]

Alleen spijt misschien.

Ik ben inmiddels thuis, en ja, ik voel het wel. Snap er geen reet van maar dat voedsel qua verteren, het werkt niet helemaal zoals normaal eten . I don't like 'fast-food' uh-huh .

quote:

Op zaterdag 24 augustus 2013 21:52 schreef Detroit het volgende:

[..]

Een beetje zoals in Fight Club... Zwaan kleef aan principe. Depressie & Angst on tour! .

D&A on tour Volgende keer trekken we hem maar even de avond door Ik denk dat als beste tip ik maar eens een jaar-verslagje ga uitprinten en dan noteer ik wel even wat ik als belangrijk zie, heb je direct huiswerk .

Hee ik heb een meet gemist
Tof dat t leuk was!

Mobiel gaat af was net te laat ..
Ik zie +48 .. Denk verder niet na en herkende het nummer niet.
Bel terug hoor ik .. "s_e?”...

Hing direct op, deed de telefoon uit en ook direct de huistelefoon. Direct naar beneden gegaan om er toch een pammetje in te rammen al had ik beloofd richting de peut dat niet meer te doen. Maar denk dat hij dit ook niet verwachtte. Ben net weer boven. Ik gooi zo de laptop dicht en *fingers crossed* dat dit een nare droom was.

quote:

Op zondag 25 augustus 2013 00:16 schreef Murmeli het volgende:
Hee ik heb een meet gemist
Tof dat t leuk was!

meet waar? Heb ik ook ff gemist.

Mijn huisarts is morgen weer terug

Zo het weekend zit er weer op. Ondanks dat ik zo had gezegd me niet meer met mannen bezig te houden, is dat mij natuurlijk weer niet gelukt. En de enige wie daar weer last van heeft, ben ik zelf weer. Schiet niet op zo. Gelukkig woensdag m'n adviesgesprek. Ben zeer benieuwd waar ze mee aan zullen komen.

quote:

Op zondag 25 augustus 2013 21:34 schreef Cue_ het volgende:
Zo het weekend zit er weer op. Ondanks dat ik zo had gezegd me niet meer met mannen bezig te houden, is dat mij natuurlijk weer niet gelukt. En de enige wie daar weer last van heeft, ben ik zelf weer. Schiet niet op zo. Gelukkig woensdag m'n adviesgesprek. Ben zeer benieuwd waar ze mee aan zullen komen.

Hoe moet ik dat interpreteren?

quote:

Op zondag 25 augustus 2013 11:29 schreef Gray het volgende:
Was gewoon een vrij spontane meet van Detroit, Sitting_Elfling en mijzelf.

S_E: was het je ex?

Yes.

Die opmerking van je, toen we binnen zaten pilsje te drinken toen je de foto van mijn ex zag heeft er ook wel in gehakt. Want die gevoelens toen, stonden haaks met de gevoelens van afgelopen nacht.

En dat klopt niet..

Jeej toekje! Hoop dat die wel luistert!

Gray, spontane meet is leuk!

quote:

Op zondag 25 augustus 2013 21:39 schreef Comp_Lex het volgende:

Hoe moet ik dat interpreteren?

Nog net niet wat gray zei

Maar gewoon iemand weer mee naar huis genomen.
Wat opzich niet zo boeiend is. Maar ook het feit dat ik dronken appjes kreeg van de jongen waar ik een zwak voor heb.. die avond wel gewoon gesproken in de kroeg, maar hij was vooral gezellig met een ander grietje (gewoon vriendschappelijk) dus mezelf ergens anders vermaakt.

Gewoon gedoe in m'n hoofd dat het altijd zo gaat en dat ik het ook zelf uitlok wss en dat moet ik niet meer doen. Ben meer waard ofzoiets schijnt.

Ben ik leuk?
Of vat ik het nou net weer té positief op?
Trusten lieve mensen!

En cue_ het schijnt niet alleen zo, het ís zo 😄

Ik heb net een lichttherapielamp besteld. Duimen voor een betere winter dan vorig jaar!

Weer een butweekend overleefd, het blijft best een probleem om ze redelijk door te komen. Het verschil met andere weekenden was dat ik heb geprobeerd meer stil te staan bij wat ik voelde en waarom dat was en dat gevoel eens niet te bagatelliseren of weg te wuiven. Raar, want daarmee leg je de focus op je geëtter terwijl ik normaal gesproken probeer daarvandaan te huppelen. Ik vond het erg lastig eerlijk gezegd, ik kan ook niet zeggen of het er allemaal beter van is geworden. Ik weet dat je bij cognitieve therapie alle 5 de G'tjes moet beschrijven, ik wou zelf eens beginnen bij het herkennen ervan. Vooral gedachten schieten alle kanten op (ook niet zo gek met al dat gepieker).
Verder vanavond een lastig gesprek met broer en zijn vrouw gehad over onze jeugd, ik merk dat ik het enorm lastig vind om erover te praten. Ik begon enorm te bibberen, hakkelen en zweten. M'n schoonzus vroeg zich af waarom m'n broer zich veelal de leuke dingen herinnert en waarom ik me meer de ellende herinner (tevens de aanleiding van m'n problemen). Ik heb nooit geweten dat m'n broer ook zoveel van de ellende heeft meegekregen, veel situaties kon hij zich nog herinneren. Ergens wel fijn, het voelde een beetje als een soort van erkenning, ik heb het in m'n hoofd niet groter gemaakt dan het was. Klinkt misschien vaag maar ik heb altijd het idee dat ik me aanstel oid.

Warrig verhaal, sorry daarvoor. Ik merk dat ik nogal onder de indruk ben van dit alles en dat het me ook best veel doet. En ik kan het even bij niemand anders kwijt, m'n katten luisteren niet
/dagboek

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 01:59 schreef minthy het volgende:
Weer een butweekend overleefd, het blijft best een probleem om ze redelijk door te komen. Het verschil met andere weekenden was dat ik heb geprobeerd meer stil te staan bij wat ik voelde en waarom dat was en dat gevoel eens niet te bagatelliseren of weg te wuiven. Raar, want daarmee leg je de focus op je geëtter terwijl ik normaal gesproken probeer daarvandaan te huppelen.

Dit is hoe een burn out ontstaat. Sooner or later wordt je namelijk keihard teruggepakt door je eigen lichaam.

quote:

Ik vond het erg lastig eerlijk gezegd, ik kan ook niet zeggen of het er allemaal beter van is geworden. Ik weet dat je bij cognitieve therapie alle 5 de G'tjes moet beschrijven, ik wou zelf eens beginnen bij het herkennen ervan. Vooral gedachten schieten alle kanten op (ook niet zo gek met al dat gepieker).

Het wordt niet beter na 1 keer . Al had ik wel toen ik je bericht las maar 1 gevoel.

Je bent op de goede weg. Dat schreeuwt het mijn inziens wel uit!

quote:

Verder vanavond een lastig gesprek met broer en zijn vrouw gehad over onze jeugd, ik merk dat ik het enorm lastig vind om erover te praten. Ik begon enorm te bibberen, hakkelen en zweten. M'n schoonzus vroeg zich af waarom m'n broer zich veelal de leuke dingen herinnert en waarom ik me meer de ellende herinner (tevens de aanleiding van m'n problemen). Ik heb nooit geweten dat m'n broer ook zoveel van de ellende heeft meegekregen, veel situaties kon hij zich nog herinneren. Ergens wel fijn, het voelde een beetje als een soort van erkenning, ik heb het in m'n hoofd niet groter gemaakt dan het was. Klinkt misschien vaag maar ik heb altijd het idee dat ik me aanstel oid.

Warrig verhaal, sorry daarvoor. Ik merk dat ik nogal onder de indruk ben van dit alles en dat het me ook best veel doet. En ik kan het even bij niemand anders kwijt, m'n katten luisteren niet
/dagboek

Dat je onder de indruk bent lijkt me logisch. Je loopt je niet aan te stellen! Het feit dat je dit weekend een thee-kransje met je gevoelens hebt gedaan lijkt mij de juiste ontwikkeling. En wat je zegt over, "raar, want van dat ge-etter wil je juist weglopen en als je over je verleden praat heb je het idee dat je je loopt aan te stellen" zijn toch alleen maar spartelingen? Je beseft dat die gevoelens in je hoofd zitten maar ergens diep rationeel gezien weet je denk ik wel dat het onzin is .

Ff een testje doen hoor...

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 11:02 schreef Murmeli het volgende:
Ff een testje doen hoor...

Testje?

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 01:59 schreef minthy het volgende:
Weer een butweekend overleefd, het blijft best een probleem om ze redelijk door te komen. Het verschil met andere weekenden was dat ik heb geprobeerd meer stil te staan bij wat ik voelde en waarom dat was en dat gevoel eens niet te bagatelliseren of weg te wuiven. Raar, want daarmee leg je de focus op je geëtter terwijl ik normaal gesproken probeer daarvandaan te huppelen. Ik vond het erg lastig eerlijk gezegd, ik kan ook niet zeggen of het er allemaal beter van is geworden. Ik weet dat je bij cognitieve therapie alle 5 de G'tjes moet beschrijven, ik wou zelf eens beginnen bij het herkennen ervan. Vooral gedachten schieten alle kanten op (ook niet zo gek met al dat gepieker).
Verder vanavond een lastig gesprek met broer en zijn vrouw gehad over onze jeugd, ik merk dat ik het enorm lastig vind om erover te praten. Ik begon enorm te bibberen, hakkelen en zweten. M'n schoonzus vroeg zich af waarom m'n broer zich veelal de leuke dingen herinnert en waarom ik me meer de ellende herinner (tevens de aanleiding van m'n problemen). Ik heb nooit geweten dat m'n broer ook zoveel van de ellende heeft meegekregen, veel situaties kon hij zich nog herinneren. Ergens wel fijn, het voelde een beetje als een soort van erkenning, ik heb het in m'n hoofd niet groter gemaakt dan het was. Klinkt misschien vaag maar ik heb altijd het idee dat ik me aanstel oid.

Warrig verhaal, sorry daarvoor. Ik merk dat ik nogal onder de indruk ben van dit alles en dat het me ook best veel doet. En ik kan het even bij niemand anders kwijt, m'n katten luisteren niet
/dagboek

Je verdient een dikke knuffel

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 01:59 schreef minthy het volgende:
Verder vanavond een lastig gesprek met broer en zijn vrouw gehad over onze jeugd, ik merk dat ik het enorm lastig vind om erover te praten. Ik begon enorm te bibberen, hakkelen en zweten. M'n schoonzus vroeg zich af waarom m'n broer zich veelal de leuke dingen herinnert en waarom ik me meer de ellende herinner (tevens de aanleiding van m'n problemen). Ik heb nooit geweten dat m'n broer ook zoveel van de ellende heeft meegekregen, veel situaties kon hij zich nog herinneren. Ergens wel fijn, het voelde een beetje als een soort van erkenning, ik heb het in m'n hoofd niet groter gemaakt dan het was. Klinkt misschien vaag maar ik heb altijd het idee dat ik me aanstel oid.

Sorry dat ik selectief reageer, maar dat wat jij vertelt herken ik ook wel van wat ik met mijn zus had. Zij herinnerde zich vooral positieve dingen uit onze opvoeding, en ik de negatieve.
En toch denk ik dat zulke gesprekken met familie, hoe moeilijk je het ook ervaren hebt, er gaandeweg voor zorgen dat je de moed hebt volop de trauma's uit je verleden te lijf te gaan. Bijvoorbeeld door je ouders te confronteren. Want er zit nogal wat als je zo fysiek reageert!

Wel respect dat je het gesprek toch aangegaan bent! Dat dit het begin mag zijn van het uitschakelen van veel van de duivels uit jouw verleden. .

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 10:59 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dit is hoe een burn out ontstaat. Sooner or later wordt je namelijk keihard teruggepakt door je eigen lichaam.

[..]

Het wordt niet beter na 1 keer . Al had ik wel toen ik je bericht las maar 1 gevoel.

Je bent op de goede weg. Dat schreeuwt het mijn inziens wel uit!

[..]

Dat je onder de indruk bent lijkt me logisch. Je loopt je niet aan te stellen! Het feit dat je dit weekend een thee-kransje met je gevoelens hebt gedaan lijkt mij de juiste ontwikkeling. En wat je zegt over, "raar, want van dat ge-etter wil je juist weglopen en als je over je verleden praat heb je het idee dat je je loopt aan te stellen" zijn toch alleen maar spartelingen? Je beseft dat die gevoelens in je hoofd zitten maar ergens diep rationeel gezien weet je denk ik wel dat het onzin is .

Een theekransje, dat beschrijft het wel geweldig
Ik begin me steeds vaker af te vragen waarom ik denk dat anderen me stom/lelijk/dik/whatever vinden en waarom het me in vredesnaam zoveel bezighoudt. Het slaat gewoon nergens op omdat ik geen gedachten kan lezen, ik vul het maar zo in. Helaas popt dat gevoel even later maar zo weer omhoog. Er is in ieder geval een kleine verbetering waar te nemen, dat voel ik in ieder geval wel zo

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 13:04 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Je verdient een dikke knuffel

Dank je wel, jong

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 16:41 schreef Gray het volgende:

[..]

Wat moedig en tegelijkertijd spannend dat je nu niet de rug toekeerde aan je gevoelens, maar ze recht aankeek! Persoonlijk denk ik dat dat heel goed voor je is.

Wat zijn de 5 G'tjes?

Spannend vooral, moedig zie ikzelf niet zo
Binnen CGT wordt veel gebruikgemaakt van G-schema's, zie http://www.josdouma.nl/pneumapastoraat/gschema.pdf

quote:

Op maandag 26 augustus 2013 20:40 schreef Detroit het volgende:

[..]

Sorry dat ik selectief reageer, maar dat wat jij vertelt herken ik ook wel van wat ik met mijn zus had. Zij herinnerde zich vooral positieve dingen uit onze opvoeding, en ik de negatieve.
En toch denk ik dat zulke gesprekken met familie, hoe moeilijk je het ook ervaren hebt, er gaandeweg voor zorgen dat je de moed hebt volop de trauma's uit je verleden te lijf te gaan. Bijvoorbeeld door je ouders te confronteren. Want er zit nogal wat als je zo fysiek reageert!

Wel respect dat je het gesprek toch aangegaan bent! Dat dit het begin mag zijn van het uitschakelen van veel van de duivels uit jouw verleden. .

Ik vond het vooral vaag, omdat ik dacht dat hij er nooit zoveel van mee had gekregen doordat hij een aantal jaren jonger is. M'n ouders confronteren zal niet gaan, de ene helft ligt onder de grond en de andere helft gaat daarvan spontaan aan de drank. Ik moet het zelf klaren

Goed om te horen dat er verbetering is minthy!

Ik heb van het weekend alleen maar op de bank of op bed gelegen en m'n hele rug gaat naar de knoppe merk ik wel. Gelukkig donderdag fysio, maar slaat nergens op.
Ook een 'sort of ' aanbieding van bedrijfje die ik help afgeslagen omdat ik geen verantwoordelijkheid wil Eigenlijk ook best stom van mezelf.
Acha, ooit, ooit komt het wel goed.