Het grote rammelaarstopic deel 42

Als het moet dan moet het maar als we tegen die tijd groter kunnen wonen.. Ik snap best dat hele gezinnen op een kamer konden wonen maar ik vind het idee als het anders kan gewoon niet prettig. Te meer omdat de baby kamer op een andere verdieping zit. Heel tegenstrijdig gevoel naar soit

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 11:03 schreef laziness het volgende:
Nee het is goed zo voor nu want ik wilde altijd pas het overwegen als O. naar school is zodat mijn lichamelijke toestand hem minder beperkt dan als hij met mij thuis moet zitten. Dat is rationeel heel verstandig van mij en dat kan ik door ons kippenhokje nu niet emotioneel om ver werpen.
Bovendien gaat Ollie over een jaar al naar school

Fijn dat jullie er gewoon voor konden gaan musje. Je bent al over de helft met het broertje bakken

Dat wachten tot O naar school gaat kan ik me heel goed voorstellen. Een tweede zwangerschap kan geel anders zijn, maar dat hoeft dus niet weet ik inmiddels uit ervaring In combinatie met een peuter is dat echt heel pittig

vandaag even gezellig met vriendlief de Ikea door geweest.. Die schattige kinder spulletjes en leuke kinderkamertjes zijn niet heel bevorderlijk voor mijn gerammel.. vooral niet als vriendlief mee gaat discusiëren over een toekomstige babykamer haha.. *zucht*

Ik meld me hier maar even! Situatie: vriend en ik zijn 27, hebben beide vaste contracten, koophuis, spaargeld op orde.. Eigenlijk voldoen we aan al onze (eigen gestelde) voorwaarden voor het beginnen met kinderen. We hebben het er steeds vaker over en zeker bij mij is er wel sprake van gerammel (om nog maar niet te spreken over momenten dat vriend met kids van familieleden bezig is, dan smelt ik!).

Hoe dichter we bij de start komen, hoe meer mn vriend gaat twijfelen. Hij weet niet of hij wel vader kan zijn, of 'ie baby's wel echt leuk vindt etc. Hij geeft zelfs aan dat het vooral mijn kinderwens is die hem wel over kinderen laat nadenken; voor zichzelf wil hij het niet. Dat is nieuw overigens, voorheen wilde hij wel altijd al kids.. Kortom; iemand tips in deze? Is dit gewoon koudwatervrees? Als vriend zegt eigenlijk geen kinderen te willen schiet ik in de stress, ik wil ze namelijk duidelijk wel, maarja ik vind ook dat ik mijn wil niet mag opdringen..

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:25 schreef silliegirl het volgende:
Als vriend zegt eigenlijk geen kinderen te willen schiet ik in de stress, ik wil ze namelijk duidelijk wel, maarja ik vind ook dat ik mijn wil niet mag opdringen..

Dat zou je je kind ook niet toewensen, dat papa hem/haar eigenlijk niet had gewild. Het zou dan eerder voor de hand liggen om uit elkaar te gaan en een partner te zoeken die wél graag kinderen wil, of ongewenst kinderloos te blijven bij je vriend. Sterkte, hopelijk draait je vriend nog bij.

Ik denk dat het koudwatervrees is. Ikzelf ben nu 21 weken zwanger en soms vraag ik me af of ik er wel goed aan doe.. Of ik het wel goed zal doen enzo.. Maar dat is vrij normaal denk k.. Ik hoop dat je vriend bijdraait, twijfels zullen blijven denk k..

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:25 schreef silliegirl het volgende:
Ik meld me hier maar even! Situatie: vriend en ik zijn 27, hebben beide vaste contracten, koophuis, spaargeld op orde.. Eigenlijk voldoen we aan al onze (eigen gestelde) voorwaarden voor het beginnen met kinderen. We hebben het er steeds vaker over en zeker bij mij is er wel sprake van gerammel (om nog maar niet te spreken over momenten dat vriend met kids van familieleden bezig is, dan smelt ik!).

Hoe dichter we bij de start komen, hoe meer mn vriend gaat twijfelen. Hij weet niet of hij wel vader kan zijn, of 'ie baby's wel echt leuk vindt etc. Hij geeft zelfs aan dat het vooral mijn kinderwens is die hem wel over kinderen laat nadenken; voor zichzelf wil hij het niet. Dat is nieuw overigens, voorheen wilde hij wel altijd al kids.. Kortom; iemand tips in deze? Is dit gewoon koudwatervrees? Als vriend zegt eigenlijk geen kinderen te willen schiet ik in de stress, ik wil ze namelijk duidelijk wel, maarja ik vind ook dat ik mijn wil niet mag opdringen..

ga het gesprek gewoon eens aan, en laat hem dan ook eerlijk zijn gevoel uitspreken, mijn man heeft soms ook koudwatervrees en ik zelf ook, terwijl we heel blij zijn met de zwangerschap.
en wees realistisch, er zijn mannen die baby's gewoon echt niet leuk vinden, er niks mee kunnen en het pas leuk gaan vinden als t kind wat groter is...

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:36 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Dat zou je je kind ook niet toewensen, dat papa hem/haar eigenlijk niet had gewild. Het zou dan eerder voor de hand liggen om uit elkaar te gaan en een partner te zoeken die wél graag kinderen wil, of ongewenst kinderloos te blijven bij je vriend. Sterkte, hopelijk draait je vriend nog bij.

Het hele punt is eigenlijk dat ik geloof dat 'ie ze wel degelijk wil, maar nu uit "angst" voor hoe dichtbij het komt ist ineens paniek. Ik heb benoemd dat ik ook verder kan gaan als hij écht niet wil, maar dan wordt hij daar emotioneel van "nee, ik wil wel een gezin met jou, maar ik kan geen vader zijn.." Nu heeft ie wel een bagger voorbeeld gehad van zn eigen vader ook, misschien moet ik 'm maar extra veel tijd gunnen..

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:43 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

ga het gesprek gewoon eens aan, en laat hem dan ook eerlijk zijn gevoel uitspreken, mijn man heeft soms ook koudwatervrees en ik zelf ook, terwijl we heel blij zijn met de zwangerschap.
en wees realistisch, er zijn mannen die baby's gewoon echt niet leuk vinden, er niks mee kunnen en het pas leuk gaan vinden als t kind wat groter is...

Nahjah zo realistisch ben ik wel. Vriend vindt ze pas echt leuk als ze gaan lopen en praten. Zou dat overigens niet anders zijn als het je eigen kind is?

Ik ken een stel dat een kindje heeft gekregen en waarbij de vrouw door man naar t ziekenhuis werd gebracht en weer werd opgehaald toen ze was bevallen. "jij wilde toch een kind? Ik niet"
(wat ik schijnheilig vind want je maakt een kind met z'n 2en, het kindje was geen 'ongelukje') maar hij doet echt weinig/niets voor t kindje. Dat is echt verdrietig om te zien.. En toch zijn ze nog samen.

Sillie, ik zou er goed over blijven praten.

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:47 schreef Zoë23 het volgende:
Ik ken een stel dat een kindje heeft gekregen en waarbij de vrouw door man naar t ziekenhuis werd gebracht en weer werd opgehaald toen ze was bevallen. "jij wilde toch een kind? Ik niet"
(wat ik schijnheilig vind want je maakt een kind met z'n 2en, het kindje was geen 'ongelukje') maar hij doet echt weinig/niets voor t kindje. Dat is echt verdrietig om te zien.. En toch zijn ze nog samen.

Sillie, ik zou er goed over blijven praten.

Dat is dus het horrorscenario wat ik absoluut niet wil!

Praten blijven we doen!

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:45 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Nahjah zo realistisch ben ik wel. Vriend vindt ze pas echt leuk als ze gaan lopen en praten. Zou dat overigens niet anders zijn als het je eigen kind is?

Mijn vriend was ook wel wat angstig dat hij niets met een minibaby zou hebben. Maar toen hij er eenmaal was, vond hij het toch heel tof en lief en geweldig om met zijn eigen baby in zijn armen te zitten.

Hij is echter ook wel eerlijk dat hij het nu, met 1,5 jaar, wel wat leuker vindt, dat je kan communiceren en meer dingen kan ondernemen.

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:47 schreef Zoë23 het volgende:
Ik ken een stel dat een kindje heeft gekregen en waarbij de vrouw door man naar t ziekenhuis werd gebracht en weer werd opgehaald toen ze was bevallen. "jij wilde toch een kind? Ik niet"
(wat ik schijnheilig vind want je maakt een kind met z'n 2en, het kindje was geen 'ongelukje') maar hij doet echt weinig/niets voor t kindje. Dat is echt verdrietig om te zien.. En toch zijn ze nog samen.

Sillie, ik zou er goed over blijven praten.

Jeetje dat is idd wel een worst-case scenario
Als het zo moet/gaat dan hoeft het voor mij niet meer met diegene denk ik. Zou dan liever met een ander aan kinderen beginnen die ze wel wilt.

Sillie, zoals anderen ook zeggen, blijf erover praten, hoe cliché het ook is. Jullie zijn pas 27, dus jullie kunnen nog wel extra tijd hebben, ook al is het voor jouw gerammel hartstikke kut natuurlijk, helemaal als jullie verder aan jullie "voorwaarden" voldoen. Ik hoop dat jouw vriend uiteindelijk ook omslaat en ervoor wil gaan!

Ook hier een rammelaar!
Maar aan het rammelen is gehoor gegeven door vriendlief!

Ik praat en wil al maanden..... Hij werd zelf altijd boos als ik erover begon want we moesten eerste langer samenwonen voor we zouden starten. Hij wil de een goede 'ondergrond'. Hij had overigens helemaal gelijk!

We hebben nu de maand om te stoppen met de pil besproken

quote:

Op zondag 5 januari 2014 17:46 schreef Danaa het volgende:
Ook hier een rammelaar!
Maar aan het rammelen is gehoor gegeven door vriendlief!

Ik praat en wil al maanden..... Hij werd zelf altijd boos als ik erover begon want we moesten eerste langer samenwonen voor we zouden starten. Hij wil de een goede 'ondergrond'. Hij had overigens helemaal gelijk!

We hebben nu de maand om te stoppen met de pil besproken

Mooi dat jullie nu op een lijn zitten! hoe lang wonen jullie samen? En welke maand wordt het, of zijn jullie er nog niet uit?

Nu 7 maanden
Een relatie van 4 jaar.

Stoppen eind maart. Nog twee strippen!

En jij, SheOnlyDreams?

Met 2 strippen kom je toch op eind februari uit?

Geen concrete plannen, maar ik vind het een interessant onderwerp omdat het in de toekomst wel een keer van toepassing zal zijn

Zit nu nog aan mn 3e strip

Spannend Danaa!! leuk dat jullie er al met zijn 2en over uit zijn wanneer jullie het willen gaan proberen!

RAMMEL!! omg >.<

quote:

Op maandag 6 januari 2014 22:07 schreef mignonne het volgende:
RAMMEL!! omg >.<

Die derde verjaardag van je jongste nadert zeker?

Of is het de cuteness van de baby's die je op de wereld geholpen hebt?

quote:

Op maandag 6 januari 2014 22:09 schreef laziness het volgende:

[..]

Die derde verjaardag van je jongste nadert zeker?

Of is het de cuteness van de baby's die je op de wereld geholpen hebt?

Nee ik moet komende vijf weken nog met baby's in de weer. Dat zal de feestvreugde ook wel verhogen ja

En mn jongste jemig, ik bedacht me gister toevallig dat er tussen haar en haar zus natuurlijk maar 17 maanden zit, en dat zij nu gewoon al meer dan 2 keer zo oud is

Ik vind het maar wat vreemd, zo'n besef. Het foto's ophangen hier thuis helpt ook niet. Het kleine babyspul wat ik laatst uitgezocht heb hielp al helemaal niet nouja, nog 1 keer 17 maanden en dan mag het weer

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Jaaaa Mignonne! Doe jij nog even zon leukerd

Bij je oudste was je toch ook nog niet helemaal klaar met je studie? Dat gaat best

quote:

Op maandag 6 januari 2014 22:31 schreef Kimpossible het volgende:
Jaaaa Mignonne! Doe jij nog even zon leukerd

Bij je oudste was je toch ook nog niet helemaal klaar met je studie? Dat gaat best

Ik ben afgestudeerd toen ik 3 of 4 maanden zwanger was van de jongste zelfs
En weer met een studie begonnen toen ze 6 maanden oud was

Het kan ook wel, maar je weet niet hoe het gaat. En ik wil niet uitlopen met deze studie omdat ik zo nodig elke ochtend de wc-pot zeventien keer moet omhelzen voordat ik de deur uit kan
Tot nu toe verliepen mijn zwangerschappen hetzelfde als die van mn moeder en oma, en zij waren bij hun derde allebei 9 maanden lang enorm misselijk met meerdere keren overgeven per dag. Volledig irrationeel, maar dat houdt me tegen xD