R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dan zou ik m'n partner ergens in een zorginstelling onderbrengen en gewoon vaak op bezoek gaan terwijl ik doorga met m'n leven. Zou dat andersom overigens ook verwachten, zou niet eens willen dat ik m'n partner zo beperk.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:25 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Als je partner bijvoorbeeld heel jong (jonger dan 40 ofzo, dat komt voor) dement raakt, zit je er nog een hele tijd aan vast.
Ik zou het niet weten. Al vind ik persoonlijk wel dat een kind die hele speciale zorg nodig heeft deze eventueel beter kan krijgen in een professionele instelling. Maar het is per situatie weer anders vermoed ik.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Het klinkt makkelijk en rationeel, maar het lijkt me heel zwaar om degene waarvan je houdt aan anderen over te laten. Maar ik heb geen idee wat ik zelf zou doen in zo'n situatie.
Als ik zie hoe vervelend demente mensen zijn juist tegen degenen die van ze houden, en daar ook niet naar luisteren, dan denk ik dat ze nog het beste af zijn bij professionals.quote:
Het klinkt makkelijk en rationeel, maar het lijkt me heel zwaar om degene waarvan je houdt aan anderen over te laten. Maar ik heb geen idee wat ik zelf zou doen in zo'n situatie.
Geen woorden voor dat filmpje. Ongelooflijk zielig voor kind en ouders.quote:
Euthanasie zou een goed idee zijn maar helaas kan daar misbruik van worden gemaakt.
Ik vind het trouwens ook in- en in slecht om een kindje als Juliana Wetmore te baren.
Ik ben het met de ts eens. En ik ga nog wat verder. Wat voor zin heeft het om iemand die zo gehandicapt is, in leven te laten.
Wie word daar beter van? Kind? Ouders? Wereld?
In mijn ogen is het redelijk simpel. Iedereen moet kunnen bijdragen. Helemaal mijn eigen kinderen. Ik zou het kind zo vroeg mogelijk laten aborteren/euthanaseren. Het liefst als het nog in de buik zit. Hier moet je partner het natuurlijk mee eens zijn. Dit is ook iets wat je van te voren moet bespreken.
Maar aan de andere kant vind ik dat je het wel snel moet doen. Dus niet als het al een paar maanden oud is ofzo. Dit doet waarschijnlijk ook niemand zijn kind aan, als je het al in je armen hebt gehad.
Extra gratis tip: als je mijn menig deelt vertel het dan niet op een verjaardag
Mensen kunnen dit niet waarderen.
Dit. Ik denk dat ik dan ook een nieuwe vriend zou willen. Want op je 30e dement.. dan heb ik nog 40 jaar lang geen liefdesleven meer. Ik zou dan wel heel close bij mijn dan ex willen zijn, en een vriendschap willen (op zijn manier).quote:
[..]
Dan zou ik m'n partner ergens in een zorginstelling onderbrengen en gewoon vaak op bezoek gaan terwijl ik doorga met m'n leven. Zou dat andersom overigens ook verwachten, zou niet eens willen dat ik m'n partner zo beperk.
"Fools that will laugh on earth, most weep in hell.”
In het begin was ik het met je eens maar deze slaat helemaal nergens op. Beter laat jij je eierstokken gewoon verwijderen, je bent zelf ook niet helemaal honderd.quote:
[..]
Nuja, als mijn kind op zijn 8e opeens allemaal rare dingen gaat doen die ik niet aankan dan sta ik hem af.
Bay of Plenty
quote:
[..]
Dit. Ik denk dat ik dan ook een nieuwe vriend zou willen. Want op je 30e dement.. dan heb ik nog 40 jaar lang geen liefdesleven meer. Ik zou dan wel heel close bij mijn dan ex willen zijn, en een vriendschap willen (op zijn manier).
Ik ook.
Eens.quote:
[..]
Geen woorden voor dat filmpje. Ongelooflijk zielig voor kind en ouders.
Ik ben het met de ts eens. En ik ga nog wat verder. Wat voor zin heeft het om iemand die zo gehandicapt is, in leven te laten.
Wie word daar beter van? Kind? Ouders? Wereld?
In mijn ogen is het redelijk simpel. Iedereen moet kunnen bijdragen. Helemaal mijn eigen kinderen. Ik zou het kind zo vroeg mogelijk laten aborteren/euthanaseren. Het liefst als het nog in de buik zit. Hier moet je partner het natuurlijk mee eens zijn. Dit is ook iets wat je van te voren moet bespreken.
Maar aan de andere kant vind ik dat je het wel snel moet doen. Dus niet als het al een paar maanden oud is ofzo. Dit doet waarschijnlijk ook niemand zijn kind aan, als je het al in je armen hebt gehad.
Extra gratis tip: als je mijn menig deelt vertel het dan niet op een verjaardag
Die ouders zijn reli-gekkies. Natuurlijk laten ze haar in leven.
"Fools that will laugh on earth, most weep in hell.”
Tussen twee goeden kiezen is natuurlijk ook stukken makkelijker. Wat als de vraag is: zou je een zwaar gehandicapt kind willen?quote:
[..]
Nee, ik heb ook liever een zoon dan een dochter maar dat wil niet zeggen dat ik ongelukkig ben als ik een dochter krijg.
En begrijp me niet verkeerd mij hoor je ook niet zeggen dat je ongelukkig wordt van een zwaar gehandicapt kind. Ik denk dat je er op ten duur van zult houden. Het zal alleen wel gepaard gaan met veel meer geld, inspanning en frustraties dan bij een gezond kind.
Is het dan zo fout om toe te geven dat wanneer je de keuze hebt je er liever niet voor wilt zorgen?
Ik had al zulke reacties verwacht, ik neem ze echter niet al te serieus.quote:
[..]
In het begin was ik het met je eens maar deze slaat helemaal nergens op. Beter laat jij je eierstokken gewoon verwijderen, je bent zelf ook niet helemaal honderd.
"Fools that will laugh on earth, most weep in hell.”
TS kan beter gewoon nooit aan kinderen beginnen, want voor TS zijn het hooguit accessoires die je wanneer je deze beu bent bij het grofvuil kan zetten. Partners ook zo te zien. Hoogst misselijkmakende instelling, misschien minder wanneer dit van te voren met elkaar overlegd wordt, maar geen enkele man of vrouw gaat er denk ik vanuit dat wanneer hij/zij ernstig ziek/gehandicapt raakt ze dan door hun partner daardoor aan de kant geschoven worden. Lief en leed delen komt duidelijk niet voor in de vocabulaire van TS.
Het slaat gewoon nergens op.quote:
[..]
Ik had al zulke reacties verwacht, ik neem ze echter niet al te serieus.
Een kind van acht kun je sowieso moeilijk afstaan dus geen idee hoe je dat wilde doen maar beter neem je dus geen kinderen. Stel je voor dat ze niet bovengemiddeld intelligent zijn. 
Verder ga ik ook niet voor het downie-pakket, als het een gehandicapt kind wordt is het tijd voor een inwendige schoonmaak. Met een beetje autisme o.i.d. kan ik dan wel weer leven.
In het geval van mijn grote liefde die iets overkomt, gewoon lekker samen blijven.
Bay of Plenty
Jij zou graag willen dat je partner de rest van haar leven voor je blijft zorgen als je op je 30e dement wordt?quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:34 schreef Kper_Norci het volgende:
TS kan beter gewoon nooit aan kinderen beginnen, want voor TS zijn het hooguit accessoires die je wanneer je deze beu bent bij het grofvuil kan zetten. Partners ook zo te zien. Hoogst misselijkmakende instelling, misschien minder wanneer dit van te voren met elkaar overlegd wordt, maar geen enkele man of vrouw gaat er denk ik vanuit dat wanneer hij/zij ernstig ziek/gehandicapt raakt ze dan door hun partner daardoor aan de kant geschoven worden. Lief en leed delen komt duidelijk niet voor in de vocabulaire van TS.
Dit is dan ook het enige waar ik met TS in mee ga, maar dan puur omdat ik zelf ook niet zwaar gehandicapt geboren zou willen worden, en niet omdat ik geen moeite wil doen voor de opvoeding.quote:
[..]
Het slaat gewoon nergens op.
Verder ga ik ook niet voor het downie-pakket, als het een gehandicapt kind wordt is het tijd voor een inwendige schoonmaak. Met een beetje autisme o.i.d. kan ik dan wel weer leven.
In het geval van mijn grote liefde die iets overkomt, gewoon lekker samen blijven.
Ik ben van mening dat wanneer je een relatie met iemand hebt je diegene steunt in goede en slechte tijden. Als jij een partner, die vroegtijdig gehandicapt of dement of wat dan ook raakt, om die reden verlaat, dan zou ik dat bij het begin van de relatie maar goed overleggen met diegene, want ik zou je dus nooit vergeven. In onderling overleg vind ik het anders, maar dan heb je daar beide inspraak over. Anders is het een zeer egoļstische beslissing zeker als daar nooit overleg met de partner over is geweest.quote:
[..]
Jij zou graag willen dat je partner de rest van haar leven voor je blijft zorgen als je op je 30e dement wordt?
quote:
TS kan beter gewoon nooit aan kinderen beginnen, want voor TS zijn het hooguit accessoires die je wanneer je deze beu bent bij het grofvuil kan zetten. Partners ook zo te zien. Hoogst misselijkmakende instelling, misschien minder wanneer dit van te voren met elkaar overlegd wordt, maar geen enkele man of vrouw gaat er denk ik vanuit dat wanneer hij/zij ernstig ziek/gehandicapt raakt ze dan door hun partner daardoor aan de kant geschoven worden. Lief en leed delen komt duidelijk niet voor in de vocabulaire van TS.
Volgens mij heeft TS in haar leven weinig liefde gekend, wellicht is ze ook afgestaan en afgedankt.
Bay of Plenty
Anders gaan we ff op de man/vrouw spelen.quote:
Volgens mij heeft TS in haar leven weinig liefde gekend, wellicht is ze ook afgestaan en afgedankt.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Ik vind het vooral egoistisch als je je partner, doordat je een mentale handicap krijgt waardoor je niet meer voor jezelf kunt zorgen, 'verplicht' om zijn/haar leven ook maar even grotendeels te beperken terwijl diegene nog jįren voor zich heeft. Ik zou het m'n partner echt niet aan willen doen. En daarbij, als ik mentaal zo erg gehandicapt zou zijn dat ik niet voor mezelf kan zorgen zal ik er waarschijnlijk ook niet echt mee zitten dat ik in een zorginstelling zit in plaats van thuis, het is nou niet alsof je alles dan nog zo helder meemaakt.quote:Op vrijdag 5 juli 2013 16:41 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Ik ben van mening dat wanneer je een relatie met iemand hebt je diegene steunt in goede en slechte tijden. Als jij een partner, die vroegtijdig gehandicapt of dement of wat dan ook raakt, om die reden verlaat, dan zou ik dat bij het begin van de relatie maar goed overleggen met diegene, want ik zou je dus nooit vergeven. In onderling overleg vind ik het anders, maar dan heb je daar beide inspraak over. Anders is het een zeer egoļstische beslissing zeker als daar nooit overleg met de partner over is geweest.
Ik vind het eerder getuigen van een gevalletje wel de lusten maar niet de lasten.quote:
[..]
Ik vind het vooral egoistisch als je je partner, doordat je een mentale handicap krijgt waardoor je niet meer voor jezelf kunt zorgen, 'verplicht' om zijn/haar leven ook maar even grotendeels te beperken terwijl diegene nog jįren voor zich heeft. Ik zou het m'n partner echt niet aan willen doen. En daarbij, als ik mentaal zo erg gehandicapt zou zijn dat ik niet voor mezelf kan zorgen zal ik er waarschijnlijk ook niet echt mee zitten dat ik in een zorginstelling zit in plaats van thuis, het is nou niet alsof je alles dan nog zo helder meemaakt.
Iets waar ik wel nog meer moeite mee zou hebben is wanneer het kind eigenlijk mentaal in orde is alleen dus opgesloten zit in een onwillig lichaam en je daar niet voor zou kunnen zorgen.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Volgens mij is het probleem bij TS alleen dat ze nu te rationeel nadenkt en niet doorheeft dat wanneer ze echt in een van deze situaties zou zitten ze er waarschijnlijk niet zo makkelijk mee omgaat.quote:
Volgens mij heeft TS in haar leven weinig liefde gekend, wellicht is ze ook afgestaan en afgedankt.
En als ik ooit door een ongeval/ziekte/wat dan ook mentaal kreupel zou worden zodat ik niet meer voor mezelf kan zorgen mag mijn partner mij zonder schuldgevoel in een tehuis plaatsen trouwens.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Als ik niet meer voor mij zelf kan zorgen (wc gaan) schiet mij dan alstublieft af.quote:
[..]
Ik vind het vooral egoistisch als je je partner, doordat je een mentale handicap krijgt waardoor je niet meer voor jezelf kunt zorgen, 'verplicht' om zijn/haar leven ook maar even grotendeels te beperken terwijl diegene nog jįren voor zich heeft. Ik zou het m'n partner echt niet aan willen doen. En daarbij, als ik mentaal zo erg gehandicapt zou zijn dat ik niet voor mezelf kan zorgen zal ik er waarschijnlijk ook niet echt mee zitten dat ik in een zorginstelling zit in plaats van thuis, het is nou niet alsof je alles dan nog zo helder meemaakt.
(Als iemand mij zoekt, ik ben bij de notaris
)
