Het was bedoeld als: waarom slik ik de pil als ik er toch zwanger van raak. Niet helemaal letterlijk te nemen. Het zijn daarnaast ook nog eens jouw woorden dat het een vage date is en die ander beschuldigingen mag je ook voor je houden want ik heb alleen in relaties het zonder condoom gedaan en verder met scharrels nooit! Nu was het anders omdat ik het gevoel had dat we ook echt verder gingen en hem vertrouwde dat hij geen soa had. Net zoals in een relatie dat op vertrouwen gaat. Ja, dan vergis je, je, en gebeurt er iets wat je dacht dat onmogelijk was ( wat volgens jou dom is ).quote:Op dinsdag 11 juni 2013 22:46 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Nou... als je je af moet vragen waarom je de pil nog zou gaan slikken, omdat het geen 100%
zekerheid biedt maar 99% (áls je hem tenminste wel elke dag slikt!) en bij vage date's zonder
condoom neukt, ja dan ben je best een beetje dom.
mee eens.quote:Op woensdag 12 juni 2013 20:53 schreef Sunshine1982 het volgende:
Ik vind wel dat de man in kwestie het recht heeft het te weten. Ook al wil je een abortus, je hebt 2 nodig om een baby te maken. Hij heeft wel degelijk inspraak in de hele kwestie
Dat zeg ik toch helemaal niet... Ik zeg alleen dat het als mijn kind voelt en niet ons kind. Dat is gewoon mijn gevoel. In een reactie daarvoor zei ik al dat ik het hem zou zeggen. Maar zou het dan alleen willen opvoeden.quote:Op woensdag 12 juni 2013 01:54 schreef Mishu het volgende:
[..]
Je dwingt hem om onwetend vader te worden, waardoor zijn leven voor altijd ingrijpend zal veranderen?
Stel nou, jouw kind wordt een zoon, maakt op zijn 16e een meisje zwanger per ongeluk, zou jij het leuk vinden als 15 jaar later je er pas achterkkomt dat je een kleinzoon hebt?
Omdat je zoon geen rechten had over zijn nageslacht?
Heftig verhaal als je zo jong bent. Ik ben zelf 24 en mijn ex-date 26, ik heb het er al moeilijk mee. Wat jou is overkomen is ook een deel van de reden dat ik niet wil dat iedereen het weet. Het is ook schaamte wat ik voel ook al voel ik mij deels trots. Want niemand zal begrijpen dat ik mij deels trots voel, dus voel ik naar alles en iedereen schaamte en een deel onbegrip, dat toch niemand het zal begrijpen of wil begrijpen. Want zo lijkt het wel te werken.quote:Op woensdag 12 juni 2013 00:58 schreef Seven. het volgende:
Hoi TS. Ik heb in ongeveer dezelfde situatie gezeten, ik had een relatie van 3 maanden op mijn 16e en 3 weken nadat het uit was kwam ik erachter dat ik zwanger was. Ik heb abortus gekozen, mede omdat hij mij nogal hard afwimpelde met de boodschap dat hij verkering had met mijn beste vriendin.
De abortus heeft de rest van mijn leven bepaald. De hele stad wist ervandus als je kiest voor abortus, vertel dit dan tegen niemand. Mijn gezinssituatie werd onhoudbaar dus ik ging uit huis toen ik 17 en 3 weken was. Daarna vloog ik in de veiligheid van een relatie, die ook relatief veilig bleek te zijn want hij was een control freak en we hadden 5 jaar lang elke dag ruzie. Uiteindelijk bedonderde hij mij en door al dit gedoe was ik mijn vertrouwen in mannen volledig kwijtgeraakt. Dus na deze vent volgde er een stroom aan foute vriendjes en fuckbuddies en dat heeft zo een paar jaar geduurd tot ik bij een psycholoog terecht kwam. Ik ben nu bijna dertig (nog 3 dagen) en pas sinds een paar jaar kan ik zeggen dat ik mentaal sterk in mijn schoenen sta en dat ik niet meer dreig af te glijden. Mijn eigenwaarde heeft enorm te lijden gehad door de manier waarop ik behandeld werd, niet alleen door mannen maar ook door wildvreemden die kwamen vragen of ik die zwangere slet was (de vader van het kind was mijn tweede bedpartner
) etc. etc. Heel die abortus heeft me eigenlijk amper wat gedaan
, het was kut om mee te maken maar die hele emotionele achtbaan van moedwillig je kind aborteren heb ik niet meegemaakt omdat ik te boos was op mijn ex en mijn beste vriendin.
Evengoed, als ik dit van tevoren had geweten, dan NOG had ik voor abortus gekozen. Dit pad was misschien niet erg makkelijk maar mijn eigenwaarde was nog veel harder gekelderd als ik een baby had gekregen. Het had zeker mogelijkheden afgesneden, ik heb rondgereisd, gefeest, keihard gewerkt, gruwelijk veel leuke dingen meegemaakt die ik met een kind van 12 of 13 nooit mee had kunnen maken. Ik was er nog niet aan toe, zo'n volwassen leven. En nog steeds niet trouwens, ik heb geen kinderwens en ik zal ook eerlijk zeggen dat ik zelfs op mijn dertigste een kutmoeder zou zijn. Ik zou de verantwoordelijkheid best aankunnen hoor, maar ik ben eigenlijk zo iemand die best veel ruimte voor zichzelf nodig heeft. De ruimte om gewoon een dag in bed te luieren, of zonder nadenken een weekendje weg gaan of zo. Wie weet verander ik nog wel, maar ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat het toen al helemaal niet had gekund als ik nu van mezelf weet dat het een ramp zou worden.
Abortus: ongelukkig en zeker niet onderschatten, die gevolgen kunnen voor iedereen anders zijn, maar het is wel iets dat je uiteindelijk achter je kunt laten. Als je geluk hebt binnen een paar maanden, als je pech hebt zoals ik binnen 10 jaar.
Zwangerschap uitdragen: of je je kind houdt of niet, je zult er altijd mee geconfronteerd worden. Het kan je potentieel tot aan je dood achtervolgen.
Mijn advies: als je denkt dat jij gelukkig zou zijn als jonge moeder met een kind alleen, dan lekker voor je baby gaan zorgen. Je beseft waarschijnlijk niet eens hoeveel bergen je kunt verzetten als je een toegewijde moeder bent. Het geluk van je kind staat en valt met jouw eigen geluk als moeder, als jij verpietert en hondsongelukkig bent, dan kun je onmogelijk een gelukkige jeugd bieden aan een kind.
Wat je ook beslist: sterkte!
Ik ben er nog en zou graag je onderbouwing willen weten! Mijn toekomst zou zijn: studie afmaken, relatie, werk zoeken, een baantje hebben, trouwen en een gezin starten. Of gezin starten en daarna trouwen. Dat was mijn toekomstbeeld. Maar kinderen heb ik altijd al gewild. Ook al klinkt dat misschien gek.quote:Op dinsdag 11 juni 2013 23:48 schreef LalalaHippie het volgende:
pff, volgens mij is iedereen erover eens, inclusief TS, dat de pil niet beschermt tegen SOA's.
Verder is het niet zo relevant. TS is niet handig geweest en dat heeft hele vervelende consequenties. Ik vind dat ze een relevante vraag stelt, waar ik regelmatig discussies over heb gehad in mijn vriendengroep.
En sorry hoor, als ik in een relatie zit en aan de pil ben, gebruik ik geen condoom meer, ondanks dat ik een uitgesproken geen-kinderwens heb. De kans is dermate klein dat je er wat mij betreft ervan uit mag gaan dat dat je niet overkomt, zowel dan heb je gewoon erge pech. En ja ik weet dat TS niet in ee nrelatie zit.
Als je echt geen kinderen wil, heb je geen seks, condooms zijn ook feilbaar!
Het lijkt me dat je eerst moet besluiten wat je zelf wil, TS. wat je dan toch moet doen over een dag of 5. Heb je überhaupt ideeën over hoe je je toekomst had gezien, qua kinderwens?
Voor mij persoonlijk, zou ik het in jouw situatie weg laten halen. Mocht TS er nog zijn wil ik dat nog wel onderbouwen
Waarom quote je die post? Waarom niet deze post van een later tijdstip?quote:Op woensdag 12 juni 2013 20:45 schreef zara05 het volgende:
Ik ben benieuwd wat anderen vinden of zouden doen. Stel je hebt een paar keer seks gehad met een date, je bent zo dom geweest om het zonder condoom te doen omdat je de pil slikt en ondanks dat je de pil slikt toch zwanger wordt. Hier kom je 4 weken nadat je geen contact meer hebt gehad achter. Een zwangerschapstest laat zien dat je op 6 weken zit.
Heeft de man dan het recht om het te weten of is het beter om te verzwijgen omdat het waarschijnlijk een abortus wordt?
En zou je in zo'n situatie het kind willen houden ondanks dat je geen contact meer hebt met de vader, nog thuis woont en nog studeert? Wat zijn de kansen voor een kind om zo op te groeien zonder een fijn gezin en eventueel vader?
[..]
Het was bedoeld als: waarom slik ik de pil als ik er toch zwanger van raak. Niet helemaal letterlijk te nemen. Het zijn daarnaast ook nog eens jouw woorden dat het een vage date is en die ander beschuldigingen mag je ook voor je houden want ik heb alleen in relaties het zonder condoom gedaan en verder met scharrels nooit! Nu was het anders omdat ik het gevoel had dat we ook echt verder gingen en hem vertrouwde dat hij geen soa had. Net zoals in een relatie dat op vertrouwen gaat. Ja, dan vergis je, je, en gebeurt er iets wat je dacht dat onmogelijk was ( wat volgens jou dom is ).
Dan ook nog eens dat je twijfelt of ik wel elke dag de pil slik.... dat weet ik toch zelf beter. Jij staat volgens mij echt met je vingertje klaar om over mij te oordelen met vooroordelen.
Sorry maar ik irriteer mij hier echt aan.
Waarom quote je niet een post uit het vorige topic waar zelf iemand je op de brandstapel wilde hebbenquote:Op woensdag 12 juni 2013 14:21 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Dat is natuurlijk ook niet helemaal waar, TS zei juist dat ze het altijd zonder condoom deed óók
bij haar vorige relaties en ze vroeg zich zelfs af of het wel nut had om de pil te blijven slikken
als deze toch niet 100% safe is, dus nu draai je de zaak eigenlijk een beetje om. Of die knul het altijd
zonder condoom doet dat weten we helemaal niet, we weten alleen dat hij geen condoom heeft gebruikt bij TS, omdat zei waarschijnlijk heeft gezegd dat dat niet hoeft, want ze gebruikt immers de
pil...
Dus wat dat betreft weet ik niet wie er u dommer is geweest, TS of die knul.
Dus het heeft verder helemaal geen zin om te speculeren en te gooien met ''wie zonder zonde is werpe de eerste steen'', daar gaat het ook helemaal niet meer om.
TS is zwanger, om precies te zijn 6 weken van een jongen waar ze een paar keer mee gedated heeft en sex gehad en inmiddels al 4 weken geen contact meer mee heeft.
Ze woont thuis en ze studeert en ze vroeg zich af wat andere vrouwen zouden doen in haar geval.
We weten niet eens hoe oud TS is en we weten ook niet hoe oud die knul is, stel hij studeert ook
en hij is 22 jaar, kinderalimentatie gaat naar draagkracht dacht ik, dus zoveel hoeft ze daar niet
van te verwachten, al zou hij willen. Maar goed, hij weet nog van niks, ik zou niet graag in zijn schoenen
staan als TS besluit de zwangerschap te voldragen, ook niet in de schoenen van TS trouwens, want dat gaat écht niet zo makkelijk worden in haar situatie, of haar ouders moeten haar bij willen en kunnen staan, maar ze heeft nog niets aan haar ouders verteld, dat zal ook wel een reden hebben denk ik dan.
Maar goed iedereen heeft het wel over een kind, maar er is nog helemaal geen kind.
Ze kan dus nog met mensen gaan praten, ouders en dokter bijvoorbeeld.
Voor de rest zou ik er niet te veel met mensen over praten, je ziet zelf hoe ze wordt veroordeeld,
tot de brandstapel aan toe nog wel!
Dat vraag ik mij dus ook af...quote:Op woensdag 12 juni 2013 22:42 schreef Cliff_Hanger het volgende:
Hoezo hier in deze topic weer helemaal overnieuw beginnen om naar antwoorden te zoeken?
In je vorige topic heb je namelijk meer dan genoeg antwoorden gehad maar daar reageerde je niet meer op...
Oké, hier zijn dus eindelijk een paar antwoorden, je bent 24 jaar, je hebt wél een kinderwens,quote:Op woensdag 12 juni 2013 21:25 schreef zara05 het volgende:
[..]
Heftig verhaal als je zo jong bent. Ik ben zelf 24 en mijn ex-date 26, ik heb het er al moeilijk mee. Wat jou is overkomen is ook een deel van de reden dat ik niet wil dat iedereen het weet. Het is ook schaamte wat ik voel ook al voel ik mij deels trots. Want niemand zal begrijpen dat ik mij deels trots voel, dus voel ik naar alles en iedereen schaamte en een deel onbegrip, dat toch niemand het zal begrijpen of wil begrijpen. Want zo lijkt het wel te werken.
Verschil tussen jouw verhaal en die van mij is dat ik wel een kinderwens heb. Ik heb er altijd al van gedroomd, maar niet op een moment als dit en met een vader waar ik niet van houd of kan houden. Dat was een totaal andere droom dan dit nu. Maar stel dat ik over tijdje alsnog met een man gelukkig ben en zwanger raak. Dan heb ik daarvoor juist een abortus laten plegen. Dat stukje vind ik moeilijk te begrijpen en te accepteren voor mijzelf.
Heel realistisch gezien heb ik thuis ook geen goede situatie. Mijn ouders zijn gescheiden en met mijn stiefvader heb ik mij altijd al een ongewenst kind gevoeld. Daarom weet ik hoe belangrijk juist liefde is en een goede opvoeding. Omdat ik weet hoe het is als het andersom is. Ik weet ook totaal niet hoe ze er op zouden reageren. Eigenlijk niet hun, maar mijn stiefvader. Zijn reactie weet ik eigenlijk al wat hij zou zeggen als hij weet dat ik zwanger ben van iemand waar ik geen relatie mee heb. Hoe hij daar verder mee om zou gaan zou ik echt niet kunnen inschatten.
Als ik het zou houden weet ik ook zeker dat iedereen mij gaat veroordelen.
Ik weet echt niet wat ik moet kiezen. De reacties dat ik zelf die keuze moet maken klopt maar de keuze zelf maken is misschien wel te moeilijk.
quote:Op woensdag 12 juni 2013 20:53 schreef Sunshine1982 het volgende:
Ik vind wel dat de man in kwestie het recht heeft het te weten. Ook al wil je een abortus, je hebt 2 nodig om een baby te maken. Hij heeft wel degelijk inspraak in de hele kwestie
Nee, dat heeft hij niet. Hij mag er wel een mening over hebben.En daar consequenties aan verbinden.quote:
oneensquote:Op donderdag 13 juni 2013 00:56 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Nee, dat heeft hij niet. Hij mag er wel een mening over hebben.En daar consequenties uit trekken,
Ik had geen kans meer om te reageren en dat topic was gesloten. Vind het ook fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen, maar als jullie dat allemaal vervelend vinden stop ik wel.quote:Op woensdag 12 juni 2013 22:42 schreef Cliff_Hanger het volgende:
Hoezo hier in deze topic weer helemaal overnieuw beginnen om naar antwoorden te zoeken?
In je vorige topic heb je namelijk meer dan genoeg antwoorden gehad maar daar reageerde je niet meer op...
Mijn eerste gedacht was ook "man in kwestie heeft het recht om het te weten" en "er zijn 2 nodig om kind te maken".quote:
quote:Op donderdag 13 juni 2013 00:09 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Oké, hier zijn dus eindelijk een paar antwoorden, je bent 24 jaar, je hebt wél een kinderwens,
geen ideale thuissituatie, nou daar hebben we een heel topic op moeten wachten, ik zou
zeggen praat met een dokter, ik ga niet weer een hele avond hier aan spenderen en dan
horen dat ik je veroordeel terwijl ik je alleen een béétje dom heb genoemd.
Ik zou zeggen, wat je ook beslist ik wens je heel veel succes!
Nee totaal niet, go on. Plus blijkbaar was er zoveel te zeggen over het onderwerp dat er een topic vol kwam. Logisch om een 2e te openen.quote:Op donderdag 13 juni 2013 06:37 schreef zara05 het volgende:
[..]
Ik had geen kans meer om te reageren en dat topic was gesloten. Vind het ook fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen, maar als jullie dat allemaal vervelend vinden stop ik wel.
En dat is al triest genoeg. En ja, blabla, baas in eigen buik. Maar nu trek je dat wel heel ver door, zelfs zo ver dat je de andere partij niet eens wilt informeren. Je doet het met z''n tweeen, dan is imo ook wel of niet abortus iets waar je het iig met zn 2en over hebt. Dat dan de uiteindelijke beslissing bij de moeder ligt, ok.quote:Op donderdag 13 juni 2013 00:56 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Nee, dat heeft hij niet. Hij mag er wel een mening over hebben.En daar consequenties aan verbinden.
Ik quote mezelf even:quote:Op donderdag 13 juni 2013 14:25 schreef probeer het volgende:
[..]
En dat is al triest genoeg. En ja, blabla, baas in eigen buik. Maar nu trek je dat wel heel ver door, zelfs zo ver dat je de andere partij niet eens wilt informeren. Je doet het met z''n tweeen, dan is imo ook wel of niet abortus iets waar je het iig met zn 2en over hebt. Dat dan de uiteindelijke beslissing bij de moeder ligt, ok.
Ik vind het werkelijk misselijkmakend dat ze uberhaupt overweegt om dit niet te vertellen. Puur en alleen om angst tot veroordeling door anderen. Nieuwsflits: wees dan ook niet zo dom om te vertrouwen op 99%.
Maar mocht ze het houden wordt er natuurlijk wel aangeklopt voor financiele steun. Bahzum kotsen.
quote:Op dinsdag 11 juni 2013 22:28 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Ik snap prima wat je zegt. Ik ben het er alleen niet mee eens.
Als ik een one night stand heb gehad die uitmondt in een zwangerschap en ik heb besloten dat ik een abortus zal ondergaan ga ik de "vader" ik kwestie niet inlichten.
Als me hetzelfde overkomt in een relatie zou ik de "vader" wél inlichten, maar als ik reeds besloten heb tot een abortus gaat zijn mening daar niets meer aan veranderen.
Als ik twijfel (alléén binnen een relatie) óf ik besluit dat ik het kind wél wil houden, dan wordt de vader in spé altijd door me ingelicht.
Maar ik zie het wel als mijn beslissing en alléén mijn beslissing, in die zin dat ook de vader in spé me niet zal kunnen dwingen iets te doen wat ik niet wil. Er over praten is prima, en de vader in spé staat het natuurlijk wel vrij om af te haken of mee te doen in welke vorm dan ook.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |