Tips voor de nieuwste politiek geestverruimende boeken

quote:

Op donderdag 12 september 2013 22:50 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Degenen die het goed voor elkaar hebben in de samenleving.

quote:

Op vrijdag 13 september 2013 14:50 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:

[..]

Kennedy dus niet?
Snap ik ergens wel hoor, want na nadere studie vond ik Kennedy eigenlijk wel erg tegenvallen. Maar ondanks dat blijft hij inspirerend.

Ben ik vervolgens benieuwd welke presidenten in de VS nog meer op jouw enthousiasme rekenen. Thomas Jefferson? James Garfield?

quote:

Op vrijdag 13 september 2013 15:05 schreef Myph. het volgende:

[..]

Jefferson van de Founding Fathers.

Mij top 3 is

- Martin van Buren
- Grover Cleveland
- Thomas Jefferson

En van presidenten na 1900 zijn dat er slechts 2 die op mijn enthousiasme kunnen rekenen.

- Warren G. Harding
- Calvin Coolidge.

quote:

Op vrijdag 13 september 2013 15:10 schreef IPA35 het volgende:
[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 13 september 2013 23:45 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:

[..]

Sinds wanneer is Thierry Baudet zo 'in'?

quote:

Op vrijdag 13 september 2013 23:46 schreef IPA35 het volgende:

[..]

Geen idee. Ik vond het een goed boek.

quote:

Op vrijdag 13 september 2013 23:49 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:

[..]

Hoezo?
Zelf ben ik benieuwd naar hoe hij tot zijn conclusie komt wanneer hij begint met de oorsprong van moderne staten in de zestiende en zeventiende eeuw. http://www.bol.com/nl/p/aanval-op-de-natiestaat/9200000000032960/

Maar waarom vond jij het een goed boek? Gewoon benieuwd.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 03:50 schreef Lyrebird het volgende:
Flying Free, door Nigel Farage.

Zelf kende ik Nigel Farage vooral van de youtube filmpjes die zo nu en dan op FOK! voorbij komen, waarin hij politici met de grond gelijk maakt. Ook leerde ik via hem een aantal zaken over de EU, die ik nog niet eerder had gehoord. Dat het daar een corrupte bende was, wist ik wel, maar dat er zo weinig democratie in de EU te vinden was, wist ik niet.

Heerlijk boek. Heb het in 24 uur uitgelezen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 03:50 schreef Lyrebird het volgende:
Flying Free, door Nigel Farage.

[ afbeelding ]

Zelf kende ik Nigel Farage vooral van de youtube filmpjes die zo nu en dan op FOK! voorbij komen, waarin hij politici met de grond gelijk maakt. Ook leerde ik via hem een aantal zaken over de EU, die ik nog niet eerder had gehoord. Dat het daar een corrupte bende was, wist ik wel, maar dat er zo weinig democratie in de EU te vinden was, wist ik niet. Als onze voorvechters van de democratie, D66, zo met het Europese project zijn ingenomen, dan moet het met de democratie wel goedzitten. Toch?

Het boek begint met Nigel's jonge jaren, en vertelt het verhaal van iemand die opgroeit en die rusteloos is. Farage blijkt veel libertarische ideeen te hebben, en ziet in dat het niet goed is om macht over te dragen aan anonieme ambtenaren en tweede rangs politici in Brussel. Maar in plaats van er over te klagen, besluit hij er iets aan te doen.

Wat dan volgt, is een prachtig verhaal vol met ups en downs. Het beginnen van een partij blijkt geen peulenschil te zijn, en UKIP krijgt te maken met het ene na het andere schandaal. Met name dit deel van het boek sprak me erg aan. Het is interessant om te lezen hoe niet alleen een partij met veel ambitie, maar ook Farage zelf, met zo veel tegenslag krijgt te maken, en toch onverstoorbaar door blijft gaan. Uit alles blijkt dat Farage best wel wat talent heeft, maar toch van de ene crisis in de andere crisis wordt gestort. Dat krijg je als je tegen de gevestigde orde gaat schoppen. Toch lukt het UKIP om als tweede te eindigen voor de Europese verkiezingen in het VK.

Het boek staat vol met uitleg over het EU apparaat, en het is jammer dat onze eigen journalisten hier niet meer over naar buiten brengen. Je kunt het niet eens zijn met Farage's ideeen over vrijheid en democratie, maar als je jezelf als democraat ziet en je ziet wat in de EU, dan moet je jezelf toch echt wat beter in gaan lezen in de materie.

Farage waagt zich niet aan het hoe en waarom van de EU. Wie en wat zijn de motoren achter dit homogenisatieproject? Waarom moeten wetten in landen gelijk getrokken worden? Als de burger daar niet van profiteert, wie doet dat dan wel?

Na het lezen van dit boek blijf je dus wel met een paar prangende vragen zitten. Waarom hebben wij indertijd niets op school over de EU geleerd? Terwijl we bij geschiedenis dood werden gegooid met de Amerikaanse revolutie, weten we niet eens hoe onze eigen wetten worden gemaakt. Waarom leggen kranten en opiniebladen nooit in heldere bewoording uit hoe de EU werkt? Waarom moet het volk dom gehouden worden? Waarom luistert de EU na het duidelijke NEE van de Fransen, de Ieren en de Nederlanders tegen de Europese grondwet niet naar de burger?

Heerlijk boek. Heb het in 24 uur uitgelezen.

quote:

Op woensdag 26 maart 2014 14:08 schreef Lyrebird het volgende:
Roger Scruton: The Uses of Pessimism: And the Danger of False Hope

Dit boek is wat mij betreft de Rosetta Stone als het gaat om het begrijpen van het Liberalisme. Niet het sympathieke Libertarisme, maar het Liberalisme van de Amerikaanse Democraten, de Britse LibDems en Labour en het Nederlandse Groen Links, PvdA en D66.

In de eerste paar hoofdstukken fileert Scruton deze filosofie en gebruikt daarbij de as van het optimisme - pessimisme om een aantal fallacies te analyseren. Hij laat zien waartoe optimisme kan leiden - kredietcrisis - en dat een vleugje pessimisme heel veel problemen kan voorkomen.

Over vrijheid heeft hij het volgende te zeggen:

Freedom is genuine only when bound by the laws and institutions that make us accountable to each other, that oblige us to acknowledge the freedom of others and also treat others with respect.

Het beste hoofdstuk gaat wat mij betreft over de born free fallacy waarin hij het Westerse educatiemodel met de grond gelijk maakt. Onze hippie-ouders, of beter hippies in de universiteiten, besloten dat het kind niet verdorven kan zijn, en dat verdorvenheid afkomstig moet zijn van foute leraren en foute ouders. Door kinderen zelf de wereld te laten ontdekken, voorkom je dat het kind verdorven raakt, was de gedachte. Ze konden er niet verder naast zitten. Kinderen hebben structuur en richting nodig. Terugkijkend naar mijn kinderjaren, was er geen sprake van vrijheid. Het was the law of the jungle, waarbij de sterksten het voor het zeggen hadden. Als 12-jarigen konden wij niet op straat voetballen, omdat 16-jarigen met brommers de straat in handen hadden. Er was geen sprake van theedrinken met elkaar.

De gevolgen van dit beleid zijn voor iedereen vandaag de dag te zien.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 26 maart 2014 14:08 schreef Lyrebird het volgende:
Roger Scruton: The Uses of Pessimism: And the Danger of False Hope
.[/spoiler]

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 03:50 schreef Lyrebird het volgende:
Flying Free, door Nigel Farage.

[ afbeelding ]

Zelf kende ik Nigel Farage vooral van de youtube filmpjes die zo nu en dan op FOK! voorbij komen, waarin hij politici met de grond gelijk maakt. Ook leerde ik via hem een aantal zaken over de EU, die ik nog niet eerder had gehoord. Dat het daar een corrupte bende was, wist ik wel, maar dat er zo weinig democratie in de EU te vinden was, wist ik niet. Als onze voorvechters van de democratie, D66, zo met het Europese project zijn ingenomen, dan moet het met de democratie wel goedzitten. Toch?

Het boek begint met Nigel's jonge jaren, en vertelt het verhaal van iemand die opgroeit en die rusteloos is. Farage blijkt veel libertarische ideeen te hebben, en ziet in dat het niet goed is om macht over te dragen aan anonieme ambtenaren en tweede rangs politici in Brussel. Maar in plaats van er over te klagen, besluit hij er iets aan te doen.

Wat dan volgt, is een prachtig verhaal vol met ups en downs. Het beginnen van een partij blijkt geen peulenschil te zijn, en UKIP krijgt te maken met het ene na het andere schandaal. Met name dit deel van het boek sprak me erg aan. Het is interessant om te lezen hoe niet alleen een partij met veel ambitie, maar ook Farage zelf, met zo veel tegenslag krijgt te maken, en toch onverstoorbaar door blijft gaan. Uit alles blijkt dat Farage best wel wat talent heeft, maar toch van de ene crisis in de andere crisis wordt gestort. Dat krijg je als je tegen de gevestigde orde gaat schoppen. Toch lukt het UKIP om als tweede te eindigen voor de Europese verkiezingen in het VK.

Het boek staat vol met uitleg over het EU apparaat, en het is jammer dat onze eigen journalisten hier niet meer over naar buiten brengen. Je kunt het niet eens zijn met Farage's ideeen over vrijheid en democratie, maar als je jezelf als democraat ziet en je ziet wat in de EU, dan moet je jezelf toch echt wat beter in gaan lezen in de materie.

Farage waagt zich niet aan het hoe en waarom van de EU. Wie en wat zijn de motoren achter dit homogenisatieproject? Waarom moeten wetten in landen gelijk getrokken worden? Als de burger daar niet van profiteert, wie doet dat dan wel?

Na het lezen van dit boek blijf je dus wel met een paar prangende vragen zitten. Waarom hebben wij indertijd niets op school over de EU geleerd? Terwijl we bij geschiedenis dood werden gegooid met de Amerikaanse revolutie, weten we niet eens hoe onze eigen wetten worden gemaakt. Waarom leggen kranten en opiniebladen nooit in heldere bewoording uit hoe de EU werkt? Waarom moet het volk dom gehouden worden? Waarom luistert de EU na het duidelijke NEE van de Fransen, de Ieren en de Nederlanders tegen de Europese grondwet niet naar de burger?

Heerlijk boek. Heb het in 24 uur uitgelezen.

quote:

Op vrijdag 28 maart 2014 22:46 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Alweer enige tijd geleden las ik "Door en door verwend" (spoilt rotten) van Theodore Dalrymple, met eenzelfde strekking. Het romantische ideaal van de geboren onschuld heeft in haar doorgeschoten variant geleid tot verarming in de opvoeding en het onderwijs.

quote:

Op vrijdag 28 maart 2014 22:46 schreef sneakypete het volgende:
Daarom zou de focus wel wat minder op het 'wat' en 'of' mogen liggen en wat meer op het 'hoe'.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 17:52 schreef Lyrebird het volgende:

We zullen ons moeten gaan realiseren dat we in een wereld leven waarin ONZE kinderen op moeten gaan groeien, en we zullen ons moeten gaan realiseren dat wij ONZE verantwoordelijkheid moeten gaan nemen. Blijven we aankutten met de systemen die onze hippie-ouders hebben opgezet, of gaan we de confrontatie aan, om zaken te veranderen? Als wij het niet doen, dan doet niemand het.

quote:

Op vrijdag 13 september 2013 15:10 schreef IPA35 het volgende:]afbeelding[/url] ]

quote:

Capital in the long run

THOMAS PIKETTY, a French economist from the Paris School of Economics, is best known for his involvment in the joint project (with people like Emmanuel Saez and Anthony Atkinson) to build long-term series on income earned by the rich. It is thanks to these efforts that we know, for example, that the share of American income earned by the top 1% has returned to a level close to 20%, nearly matching the all-time high set in 1928. But Mr Piketty is likely to become much better known in 2014, when the English version of his 2013 book, "Capital in the Twenty-First Century", is published in March. The book aims to revolutionise the way people think about the economic history of the past two centuries. It may well manage the feat.

This week's Free exchange column examines the book. It is, first and foremost, a very detailed look at 200 years' worth of data on the distribution of income and wealth across the rich world (with some figures for large emerging markets also included). This mountain of data allows Mr Piketty to tell a simple and compelling story. Wealth as a share of income held steady at very high levels in the 18th and 19th centuries, contributing to stark inequalities in wealth and income. Rising worker wages in the late 19th and early 20th centuries stabilised growth in wealth concentrations but did nothing to reduce inequalities, which were only eliminated by the great shocks of the period from 1914 to 1950. Economists tricked themselves into thinking that the resulting compression in the income and wealth distribution was a natural feature of the maturation of capitalist economies. But as the shocks receded wealth began to accumulate again and growth in income inequality resumed. From the perspective of 2014, concentration of wealth and income begins to look like the natural state of capitalism rather than an exception.

Mr Piketty allows that this need not be the case. He sets out two "laws" to describe when and how capitalism will generate divergence rather than convergence in wealth and income:

The first explains variations in capitals share of income (as opposed to the share going to wages). It is a simple accounting identity: at all times, capitals share is equal to the rate of return on capital multiplied by the total stock of wealth as a share of GDP. The rate of return is the sum of all income flowing to capitalrents, dividends and profitsas a percentage of the value of all capital.

The second law is more a rough rule of thumb: over long periods and under the right circumstances the stock of capital, as a percentage of national income, should approach the ratio of the national-savings rate to the economic growth rate. With a savings rate of 8% (roughly that of the American economy) and GDP growth of 2%, wealth should rise to 400% of annual output, for example, while a drop in long-run growth to 1% would push up expected wealth to 800% of GDP. Whether this is a law or not, the important point is that a lower growth rate is conducive to higher concentrations of wealth.

In Mr Pikettys narrative, rapid growthfrom large productivity gains or a growing populationis a force for economic convergence. Prior wealth casts less of an economic and political shadow over the new income generated each year. And population growth is a critical component of economic growth, accounting for about half of average global GDP growth between 1700 and 2012. Americas breakneck population and GDP growth in the 19th century eroded the power of old fortunes while throwing up a steady supply of new ones.

Tumbling rates of population growth are pushing wealth concentrations back toward Victorian levels, in Mr Pikettys estimation. The ratio of wealth to income is highest among demographically challenged economies such as Italy and Japan (although both countries have managed to mitigate inequality through redistributive taxes and transfers). Interestingly, Mr Piketty reckons this world, in which the return to capital is persistently higher than growth, is the more normal state. In that case, wealth piles up faster than growth in output or incomes. The mid-20th century, when wealth compression combined with extraordinary growth to generate an egalitarian interregnum, was the exception.

The twist in the story is that while technological progress can raise labour productivity and boost wages, it can also make it easier to substitute capital for labour. In that case, even rapid productivity growth may merely enhance capital's share of income, the return to capital, and the concentration of income and wealth.

As with any sweeping narrative, Mr Piketty's book occasionally tries too hard to shoehorn history into the framework, and it doesn't always deal generously with inconvenient facts. But the database on which the book is built is formidable, and it is difficult to dispute his call for a new perspective on the modern economic era, whether or not one agrees with his policy recommendations (as many will not).

What Mr Piketty conveys most powerfully, in my opinion, is the fact that economics was once centrally concerned with the question of distribution. It was impossible to ignore in the 19th century! Not least because economists of a market-oriented disposition and those more sympathetic to Marx both wondered whether capitalism was capable of generating a sustainable distribution of the gains from growth. We are all used to sneering at communism because of its manifest failure to deliver the sustained rates of growth managed by market economies. But Marx's original critique of capitalism was not that it made for lousy growth rates. It was that a rising concentration of wealth couldn't be sustained politically. Ultimately, those of us who would like to preserve the market system need to grapple with that sort of dynamic, in the context of the worrying numbers on inequality that Mr Piketty presents.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 17:52 schreef Lyrebird het volgende:
MAAR, wil je zo'n culture war aangaan, dan moet je wel ballen en lef hebben. Als product van de jaren 60 en 70 zijn wij opgegroeid zonder ruggegraat, we hebben nooit geleerd om een oordeel te vellen, om iemand de waarheid te zeggen en op te komen voor de dingen waar wij in geloven.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 23:33 schreef Ryon het volgende:
Maar een concreter punt dat ik niet beantwoord zie in de hier genoemde 'conservatieve' literatuur. Ik wil best geloven dat Annemieke en haar liberale jaren 70 opleiding de bron van al het kwaad is, maar hoe komt het dan dat de kinderen van Annemieke (Hendrik-Jan, Sterre, Storm en Maan) over het algemeen geen plunderende analfabete criminelen zijn, maar vaak nette tweeverdiende burgers met één of meerdere titels achter hun naam en voornamelijk first world problems te verwerken hebben?

Kijkt men naar de burgers die op straat wel rotzooi trappen dan blijken dat mensen te zijn die eigenlijk helemaal niets van doen hebben met Annemieke en haar jaar 70 vrije school opleiding. Maar kinderen afkomstig uit de armste regionen van de samenleving, traditioneel en met de riem opgevoed en die naar scholen gaan waar ze niet geknuffeld worden, maar waar zij van dag 1 al als crimineel behandeld worden. Drugscontroles in de kluisjes, metaaldectoren bij de ingang en verplicht gymmen tijdens het eerste uur om (met name) de jongens voldoende af te matten dat zij de rest van de dag versuft in het lokaal blijven zitten.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 17:52 schreef Lyrebird het volgende:
In de VS heb je de culture wars, en we zullen het debat aan moeten gaan, en mensen er van moeten overtuigen dat het Nederland van onze ouders - de hippies en de babyboomers - misschien een logische reactie was op de horrors van WO2, maar dat ze te ver zijn doorgeslagen, en dat het toch echt anders moet. Dat betekent niet dat we terug zouden moeten gaan naar de jaren 40 en 50, maar dat er wel ideologische aanpassingen gedaan moeten worden, zodat leerlingen weer gaan leren, leraren weer les gaan geven, politieagenten weer boeven gaan vangen en verpleegsters weer gaan verplegen.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 23:56 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik kan me voorstellen dat de hippies voor een normvervaging hebben gezorgd met hun pleidooi voor "individuele vrijheid", "jezelf zijn" etc.
Nu vind ik het helemaal niet erg dat de mens veel individualistischer is geworden maar de een kan daar beter mee omgaan dan de ander. Misschien raakt die schrijver wel de kern van de waarheid maar is het zo dat de kinderen uit een meer 'welgesteld' milieu meer middelen hebben om verantwoorde beslissingen te maken waar kinderen uit een achterstandsmilieu dat niet hebben? Dit los van het feit dat natuurlijk lang niet alle hedendaagse problemen kunnen worden verklaard door doorgeschoten invidualisme. Zo zal het veelvuldig afval gooien op straat en het met geweld je gelijk halen wellicht wel mede verklaard worden door doorgeslagen individualisme (egoïsme in het eerste geval) en drugsgerelateerde problematiek niet. Uiteraard is en blijft criminaliteit altijd sterk klassegerelateerd, kinderen die met minder kansen opgroeien zullen altijd een veel groter risico hebben om een crimineel te worden ook als je voor DNA-verschillen normaliseert (voor zo ver dat technisch gezien kan ). Het is en blijft dan ook vooral zaak om al te grote tweedeling te voorkomen en dus aan inkomenspolitiek, gemengde woonwijken etc. te doen en collectieve voorzieningen op een minimumniveau te handhaven. Met name als het budget verlaagd wordt ten gevolge van crises komt dit onder druk te staan, elke keer opnieuw moet er dan weer voor worden gestreden en dus is het belangrijk dat we steeds maar blijven benadrukken waarom deze zaken zo belangrijk zijn. Op dit vlak heeft de PvdA helaas veel steken laten vallen. Samsom - voor wie ik veel sympathie heb - begrijpt het allemaal wel maar helaas ontbreekt het hem aan het vermogen om het ook politiek vorm te geven.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 23:56 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Terzijde, hoe meer ik hoor en lees over die Randstadproblemen (metaaldetectorpoortjes, zwarte VMBO-scholen) hoe meer ik gemotiveerd ben om er alles aan te doen om ervoor te zorgen dat mijn kinderen en andere kinderen om wie ik geef op het gymnasium starten.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 00:28 schreef Ryon het volgende:
Ik zelf ben van mening (en m.i heeft de PvdA daar inderdaad in gefaald) dat het niet de truc is om elkaars visie en standpunten af te schrijven, maar deze juist goed leren te begrijpen en kritisch te beschouwen. Beide kampen hebben namelijk op heel veel punten ontegenzeggelijk gelijk. Het verkrampte hokjesdenken vertroebeld de blik. Een politicus of beleidsmaker die serieus bezig is op wijkniveau met leefbaarheid en veiligheid ontkomt er niet aan om een harde pragmatische koers te gaan varen. Straatjongeren benaderen onder politie begeleiding (anders pakken ze een mes) werkt dan niet (schrikt men af) maar wijzen op 'de verbindende kracht van de hangplek' ook niet als men daardoor overlast ervaart.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 00:41 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Uiteraard zou het het beste zijn als onze politieke partijen van elkaar zouden leren maar helaas zorgt heel het politieke systeem juist voor die polarisatie, door je bij een partij aan te sluiten communiceer je vooral met gelijkgezinden en krijg je een wij-tegen-zij denken. Hoe ga je dat doorbreken?

quote:

Op maandag 31 maart 2014 00:51 schreef Ryon het volgende:

[..]

Dat is een hele goede en interessante vraag. Toevallig ben ik net een eigen onderneming aan het starten die daar een antwoord op zou moeten kunnen geven. Binnen de wetenschap is het belang van het zogenaamde 'bruggenbouwen' in ieder geval al aangetoond. De vraag is hoe je dat levensvatbaar naar de praktijk toe vertaalt. Ik denk/hoop daar in ieder geval een antwoord op gevonden te hebben.

Mensen moeten daarvoor buiten hun eigen hokje/comfortzone leren kijken. Dat doet men niet en dat wil men niet. In dit topic merk je ook al dat mensen met bepaalde opvattingen voornamelijk literatuur lezen geschreven door mensen die deze opvattingen al delen en dit vervolgens, ironisch genoeg, als 'geestverruimend' beschouwen. Ik vind het zelf heerlijk om boeken te lezen die ik zelf geschreven had kunnen hebben, maar mijn geest wordt er iig niet door verruimd.

Maar goed, ook voor dat probleem zijn er oplossingen te bedenken.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 21:33 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Gaat Baudet in dit boek ook in op de rol van rechts? De meeste rechtse partijen staan namelijk decentralisering voor. Daardoor snijdt het mes aan twee kanten. Dat vroeg ik me eerlijk gezegd gewoon af.

Daarnaast zijn natiestaten een relatief modern fenomeen en heeft dat fenomeen in de negentiende en twintigste eeuw (toen het nog tot ideaal verheven was) heel wat bloedvergieten veroorzaakt; uitholling van de macht van natiestaten kent dus een historische context.

Jij hebt het boek gelezen dus ik ben benieuwd. Ik heb conservatieve vooruitgang gelezen en dat vond ik een aardig boek, maar dan vooral in historische zin.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 00:57 schreef IPA35 het volgende:
Iemand die wel een fan van decentralisatie was, was Pim Fortuyn. Zie "De Verweesde Samenleving". Bij bol nog wel te verkrijgen via een externe partij.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 01:01 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Hoog tijd dat iemand dat boek eens digitaliseerd zo dat iedereen het over 10 jaar ook nog kan lezen. Het zal nog lan g voldoende actueel blijven.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 01:02 schreef IPA35 het volgende:

[..]

http://www.bol.com/nl/s/b(...)ll&_requestid=254938

Verkrijgbaar als e-book .

quote:

Op maandag 31 maart 2014 01:03 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Mooi.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 00:37 schreef Ryon het volgende:

[..]

Dat is een lekkere typische blanke academische bovenmodaal D66 correcte mentaliteit die m.i ook volledig terecht is. Natuurlijk wil je Storm en Sterre op het categoraal gymnasium hebben en niet samen met Farouk en Sansheliaah op een VMBO praktijkschool in Amsterdam West. Kan je lang of kort over lullen, maar elke ouder wil het beste voor zijn kind.

Er is dan ook niets mis met de 'lekker jezelf uitvinden' sfeer en gezellig met de docenten een biertje drinken na de les om nog even wat Franse literatuur na te bespreken. Daarna huiswerk maken op de Ipad om naar hockey training en pianoles te gaan. Kan een verzuurde burger wel vinden dat je 'de kids' daarmee te veel vrijheid geeft maar je bent er wel mooi van verzekerd dat je kinderen lekker hun eigen ding kunnen doen en goed terecht komen.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 01:18 schreef Ryon het volgende:
Voor de nachtploeg. Door een bug zijn alle notes zichtbaar. Gaat lekker met sommige users hier.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 01:45 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Notes?

quote:

Op maandag 31 maart 2014 00:51 schreef Ryon het volgende:
In dit topic merk je ook al dat mensen met bepaalde opvattingen voornamelijk literatuur lezen geschreven door mensen die deze opvattingen al delen en dit vervolgens, ironisch genoeg, als 'geestverruimend' beschouwen. Ik vind het zelf heerlijk om boeken te lezen die ik zelf geschreven had kunnen hebben, maar mijn geest wordt er iig niet door verruimd.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 01:07 schreef IPA35 het volgende:
Zoals Lyrebird heb ik onlangs het boek "The Uses of Pessimism and the danger of false hope" gelezen van Roger Scruton. Dit boek is ook in het Nederlands verkrijgbaar (tegen een hogere prijs).

Dit boek is een aanrader. Ik heb weinig toe te voegen aan de analyse van Lyrebird.

De rode draad is het contrast tussen de 'wij' en de 'collectieve ik'.
Scruton benadrukt het belang van de 'wij'.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 22:50 schreef Ryon het volgende:

[..]

Opmerkelijk. De 'mondige burger' is namelijk een typisch product van deze generatie. Burgers van tegenwoordig en dan met name de jongeren (18 - 35) zijn juist gewend om iemand de waarheid te zeggen. Ook als deze meneer een heel duur uniform aanheeft en er gewichtig uitziet.

quote:

Op zondag 30 maart 2014 21:07 schreef sneakypete het volgende:
Ik denk dat het ook een schaduwzijde is van de emancipatie en de 24-uurs economie; mannen zijn minder autoritair (of worden berispt als ze het zijn) en vrouwen hebben minder tijd over voor het fungeren als sociale lijm in de buurt. Komt bij dat mensen vaker verhuizen en dat er schaalvergroting is ontstaan. Dat nekt de sociale controle. Ik ben dus blij dat mijn kinderen in een kleinere gemeenschap naar school zullen gaan.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 01:45 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Notes?

quote:

Op maandag 31 maart 2014 06:09 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Als je wel eens een krant leest, dan word je 90% van de tijd geconfronteerd met linkse stokpaardjes. Voor iemand met voeten in het conservatisme is dat 'geestverruimend materiaal'. Of kijk eens naar het NOS journaal. Of CNN. Of de BBC.

De reviews die ik hier gegeven heb, gaan inderdaad over rechtse boeken die helpen om de vinger op de zere plek te leggen: vaak snap je wel dat iets niet goed is, maar je kunt het niet duiden. Ik denk dat dit soort boeken voor een aantal rechtse users (en een verdwaalde linkse user met ballen) wel degelijk geestverruimend kunnen zijn, en helpen om een coherent antwoord te geven op de problemen waarmee we geconfronteerd worden. Nogmaals, het socialisme bekt wel lekker, is gemakkelijk te begrijpen, maar conservatieve ideeen vragen nogal wat kruim. Het is daarom ook niet zo gek dat je voor een Marxistische revolutie de handen wel op elkaar met een volk dat niet of nauwelijks naar school is geweest, maar dat er nog nooit een conservatieve revolutie heeft plaatsgevonden.

quote:

Ik heb een familielid die de NRC leest en een fan is van de EU, en die stuurt me iedere verjaardag een geestverruimend boek uit de D66 familie. Denk aan 'Freakonomics' of 'Germs, guns and steel'. Daaruit haal ik niet veel meer dan wat ik al op de TV gezien heb, of in de kranten heb gelezen.

quote:

Op maandag 31 maart 2014 19:19 schreef Ryon het volgende:

[..]

Ja, de opmerkingen die moderators bij users plaatsen. Die was gisternacht voor een klein halfuurtje in te zien door een bug. Niet de bedoeling, maar verder ook niet heel boeiend. Meeste notes worden geplaatst voor 'ongepaste opmerkingen' dus heel POL fok was ermee overladen. !

quote:

Op maandag 31 maart 2014 19:19 schreef Ryon het volgende:
Een 'conservatieve revolutie' is welbeschouwd een contradictie in termis. Een revolutie is een plotselinge radicale maatschappelijke/politieke verandering en is om die reden nooit conservatief. Het conservatisme wil de status quo in stand houden en voortgang niet afdwingen door verandering maar door ontwikkeling. Niet geheel ontoevallig was Burke erg kritisch op de Franse revolutie in de eerder in dit topic genoemde boek .

quote:

En eigenlijk bedoel ik dat met geestverruimend. Een van de allerlastigste opgave voor een ambitieuze politicologie student is om te leren denken buiten zijn eigen referentiekader. Dus het oorspronkelijk werk van Marx met dezelfde aandacht en interesse kunnen lezen als de teksten van Hayek en Adam Smith. Dat is, oprecht, verdraaid moeilijk omdat je het niet gewend bent. Het is echter wel van het allergrootste belang om een daadwerkelijk begrip te krijgen van mensen hun (maatschappelijke) gedachten. Ook als je als burger niet verder durft te kijken dan dat de Groene Amsterdammer of de Elsevier lang is zul je een heleboel niet kunnen begrijpen.

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 16:50 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

We hebben er nu zo'n 40 jaar aan pappen en nathouden opzitten. De overheid pikt meer dan 50% van het BBP in. Marrokaanse ouders weten niet wat ze met hun kinderen aan moeten, Nederlandse ouders weten het niet veel beter, kinderen krijgen belabberd les, de politie heeft andere prioriteiten, alleen in Noorwegen en de VS is de zorg duurder dan in Nederland.

quote:

Op dinsdag 1 april 2014 16:50 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

We hebben er nu zo'n 40 jaar aan pappen en nathouden opzitten. De overheid pikt meer dan 50% van het BBP in. Marrokaanse ouders weten niet wat ze met hun kinderen aan moeten, Nederlandse ouders weten het niet veel beter, kinderen krijgen belabberd les, de politie heeft andere prioriteiten, alleen in Noorwegen en de VS is de zorg duurder dan in Nederland.

Op een bepaald moment zou je hopen dat de burger zegt "tot hier en niet verder". Dat er mensen zijn die zich wat vaker op vreemde bodem begeven, en zich gaan afvragen waarom het in Nederland zo'n teringzooi is. Het zou zelfs kunnen dat er in Nederland een Thatcher opstaat, die een silent majority achter zich krijgt en drastisch gaat snijden. Dat versta ik onder een conservatieve revolutie.

quote:

Het zal vast niet zo bedoeld zijn, maar je doet nu net alsof je met iets heel moeilijks bezig bent.