Depressie & Angst #26

Ik ben sinds 2 jaar in therapie ik heb bipolaire stoornis en ben regelmatig depresief

quote:

Op maandag 11 maart 2013 21:18 schreef nicolle10 het volgende:
Ik ben sinds 2 jaar in therapie ik heb bipolaire stoornis en ben regelmatig depresief

Welkom

quote:

Op maandag 11 maart 2013 20:39 schreef SpCore88 het volgende:
Ik vond dit toch wel een hele goede video die ik even wilde delen.

Overcoming Depression Fast—How to Smile Again...You Are Worthy

Bedankt voor het delen! Topfilmpje!

quote:

Op dinsdag 5 maart 2013 21:16 schreef davo1979 het volgende:
Zijn er hier ook mensen die moei zijn na therapie en ook de volgende dag nog wat?

Ik ben altijd heel erg moe naar mijn therapie en de dag erna ook nog kan niet veel hebben mijn belastbaarheid is erg laag

Ik volg deeltijdbehandeling op de paaz ik heb 3 dagen per week therapie medicijnen slik ik seroquel,nortrillen en voor het slapen zolpidem ik ben in het verleden 2x opgenomem geweest voor een psygose

beste fokkers , ik moet het met jullie meedelen.

Sinds 4 jaar woon ik in Nederland, regelmatig ben ik in Polen ( eigenlijk om de 3 weken , voor bv. 3 dagen maar ook voor 3 weken , zomervakantie verblijf ik in Polen ) . Ik denk dat het ook voornamelijk de kern van mijn problemen is.

Ik heb een vriendin in Polen die ik zeker neit kwijt wil raken. Op dit moment ( dat kan natuurlijk altijd veranderen ) willen we nooit elkaar kwijt

Ik sta op het punt om een beslissing te maken met betrekking tot mijn studie . Ik moet kiezen tussen de studie elektrotechniek in Nederland ( op hbo ) wat mij wel wat toekomst perspectieven oplevert, en ik heb het niet alleen over het geld , maar de kans op een baan bv. in NL . En met dat diploma ( begreep ik ) dat ik makkelijk een baan kan vinden overal in EU.

Of

Ik ga naar Polen na HAVO en behaal daar binnen een jaar mijn VWO diploma ( wat wel te doen is ) en vervolgens daar aan mijn studie begin, echter is elektrotechniek en alle andere technische studies geen optie, omdat ik het wiskundig niet aankan.

Elektrotechniek is mijn passie, hbo beschouw ik al een optie omdat in 3de jaar ik een stage in Polen kan lopen , wat me beetje hoop geeft en een kick.

Ook denk ik vaak dat wanneer ik in NL blijf ik mijn jeugd kwijt ben, alles wat mijn tijd leuk kan maken kan ik kwijt zijn , door een klein beslissing. Ik merk ook dat ik regelmatig en makkelijk in depressie kan raken. Onderandere denk ik ook dat het leven wanneer je een baan hebt , kut is. en niet zo leuk als het leven nu , wanneer ik nog jong ben en af en toe biertje kan drinken met mijn vrienden.

Het hart zegt , ga naar Polen , maar verstand zegt blijf in NL . Ik vraag jullie om hulp , advies hoe ik erover moet denken en wat de beste keuze is . Ik hoop dat ik wat reacties van jullie kant kan verwachten , ALVAST HEEL ERG BEDANKT !

quote:

Op maandag 11 maart 2013 22:21 schreef trOnk12 het volgende:
beste fokkers , ik moet het met jullie meedelen.

Sinds 4 jaar woon ik in Nederland, regelmatig ben ik in Polen ( eigenlijk om de 3 weken , voor bv. 3 dagen maar ook voor 3 weken , zomervakantie verblijf ik in Polen ) . Ik denk dat het ook voornamelijk de kern van mijn problemen is.

Ik heb een vriendin in Polen die ik zeker neit kwijt wil raken. Op dit moment ( dat kan natuurlijk altijd veranderen ) willen we nooit elkaar kwijt

Ik sta op het punt om een beslissing te maken met betrekking tot mijn studie . Ik moet kiezen tussen de studie elektrotechniek in Nederland ( op hbo ) wat mij wel wat toekomst perspectieven oplevert, en ik heb het niet alleen over het geld , maar de kans op een baan bv. in NL . En met dat diploma ( begreep ik ) dat ik makkelijk een baan kan vinden overal in EU.

Of

Ik ga naar Polen na HAVO en behaal daar binnen een jaar mijn VWO diploma ( wat wel te doen is ) en vervolgens daar aan mijn studie begin, echter is elektrotechniek en alle andere technische studies geen optie, omdat ik het wiskundig niet aankan.

Elektrotechniek is mijn passie, hbo beschouw ik al een optie omdat in 3de jaar ik een stage in Polen kan lopen , wat me beetje hoop geeft en een kick.

Ook denk ik vaak dat wanneer ik in NL blijf ik mijn jeugd kwijt ben, alles wat mijn tijd leuk kan maken kan ik kwijt zijn , door een klein beslissing. Ik merk ook dat ik regelmatig en makkelijk in depressie kan raken. Onderandere denk ik ook dat het leven wanneer je een baan hebt , kut is. en niet zo leuk als het leven nu , wanneer ik nog jong ben en af en toe biertje kan drinken met mijn vrienden.

Het hart zegt , ga naar Polen , maar verstand zegt blijf in NL . Ik vraag jullie om hulp , advies hoe ik erover moet denken en wat de beste keuze is . Ik hoop dat ik wat reacties van jullie kant kan verwachten , ALVAST HEEL ERG BEDANKT !

Misschien beter een eigen topic hierover te maken? Zit weinig in je post mbt depressie en angst.

quote:

Op maandag 11 maart 2013 22:34 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Misschien beter een eigen topic hierover te maken? Zit weinig in je post mbt depressie en angst.

Lol ik zat ook al te denken

Puinhoop... Wegwerken.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 18:06 schreef msacras het volgende:
Ik weet ook wel dat ik de puinhoop moet wegwerken, maar ik kan het niet. Ik ben op.

Neem je misschien te veel hooi op je vork steeds waardoor je steeds weer afgleidt?

Zijn er hier meer met een dysthyme stoornis?

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 19:41 schreef Catnip het volgende:
Zijn er hier meer met een dysthyme stoornis?

Yep.

Geen depressie hier en zelfs m'n angsten lijken onder controle de laatste twee maanden.
Het vage is dat ik daar niet van geniet, maar me eerder zorgen zit te maken over wanneer de volgende keer gaat worden dat ik onderuit ga

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 19:49 schreef minthy het volgende:
Geen depressie hier en zelfs m'n angsten lijken onder controle de laatste twee maanden.
Het vage is dat ik daar niet van geniet, maar me eerder zorgen zit te maken over wanneer de volgende keer gaat worden dat ik onderuit ga

Herkenbaar. Ik had het daar vandaag nog over met mijn behandelaar naar aanleiding van mijn plannen voor de nabije toekomst.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 19:46 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Yep.

Ik dus ook, merk jij er veel van? Ik wel eigenlijk..

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 19:53 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Herkenbaar. Ik had het daar vandaag nog over met mijn behandelaar naar aanleiding van mijn plannen voor de nabije toekomst.

Ik heb geen behandelaar, nooit gehad ook. Na m'n opleiding wil ik eens aan de slag met cognitieve therapie, kijken of ik daarmee verder kan komen om mijn zelfbeeld/vertrouwen eens wat op te vijzelen

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 19:57 schreef Catnip het volgende:

[..]

Ik dus ook, merk jij er veel van? Ik wel eigenlijk..

Of ik er veel van merk?...

Naja, het ding is, ik ben niet anders gewend.

Zelf heb ik zoiets van:"Zolang het gaat, gaat het en als het niet meer gaat, dan heb ik een probleem".

Weet niet of je daar wat aan hebt, maar ik ben van mezelf gewoon zo. Ik denk daar eigenlijk gewoon niet over na.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:00 schreef minthy het volgende:

[..]

Ik heb geen behandelaar, nooit gehad ook. Na m'n opleiding wil ik eens aan de slag met cognitieve therapie, kijken of ik daarmee verder kan komen om mijn zelfbeeld/vertrouwen eens wat op te vijzelen

Ik weet niet of je 'zomaar' naar therapieën kunt gaan shoppen.
Wat is er dan mis met je zelfbeeld dat je denkt dat therapie daarvoor nodig is om het weer op te lappen?

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:00 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Of ik er veel van merk?...

Naja, het ding is, ik ben niet anders gewend.

Zelf heb ik zoiets van:"Zolang het gaat, gaat het en als het niet meer gaat, dan heb ik een probleem".

Weet niet of je daar wat aan hebt, maar ik ben van mezelf gewoon zo. Ik denk daar eigenlijk gewoon niet over na.

Hmm, oke. Sommige tijden heb ik er echt last van. En soms probeer ik het te onderdrukken maar dat lukt eigenlijk niet.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 19:41 schreef Catnip het volgende:
Zijn er hier meer met een dysthyme stoornis?

Tzou zomaar kunnen..
Ik oordeel er niet over dat moet de psychiatert maar doen.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:05 schreef Catnip het volgende:

[..]

Hmm, oke. Sommige tijden heb ik er echt last van. En soms probeer ik het te onderdrukken maar dat lukt eigenlijk niet.

Ik heb het nooit onderdrukt (of althans, niet qua gevoel).
Bij mij lijkt het min of meer verdwenen te zijn. Of althans, dat denk ik?

Waaraan merk je dat je er last van hebt? Merk je dat omdat je niet -echt- van dingen kunt genieten??
Of alleen maar op korte momentjes??

Edit:Ik bedenk me ineens, ik heb vroeger dat gevoel getracht te onderdrukken met drugs. Was geen succes kan ik je vertellen!

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:02 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet niet of je 'zomaar' naar therapieën kunt gaan shoppen.
Wat is er dan mis met je zelfbeeld dat je denkt dat therapie daarvoor nodig is om het weer op te lappen?

Mja, ik werk al in de sector en volg er een studie voor
Ik heb een angststoornis, vermoedelijk een gegeneraliseerde (GAS). Geen zelfbeeld, weinig zelfinzicht. Bij alles wat ik doe denk ik meteen in het negatieve, net als gedachten invullen voor een ander. Ik wil leren op een meer positieve manier naar mezelf te kunnen kijken en stoppen met piekeren

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:08 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb het nooit onderdrukt (of althans, niet qua gevoel).
Bij mij lijkt het min of meer verdwenen te zijn. Of althans, dat denk ik?

Waaraan merk je dat je er last van hebt? Merk je dat omdat je niet -echt- van dingen kunt genieten??
Of alleen maar op korte momentjes??

Edit:Ik bedenk me ineens, ik heb vroeger dat gevoel getracht te onderdrukken met drugs. Was geen succes kan ik je vertellen!

Ik ben heel negatief, maar verder voel ik me ook vaak echt heel depressief. Echt heel naar is dat, en sommige mensen denken van het is maar een dipje..maar ik heb het al zo lang. En toen is dat er dus uitgekomen. Maar er zijn bij mij ook heel wat familieleden met een bipolaire stoornis.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:09 schreef minthy het volgende:

[..]

Mja, ik werk al in de sector en volg er een studie voor
Ik heb een angststoornis, vermoedelijk een gegeneraliseerde (GAS). Geen zelfbeeld, weinig zelfinzicht. Bij alles wat ik doe denk ik meteen in het negatieve, net als gedachten invullen voor een ander. Ik wil leren op een meer positieve manier naar mezelf te kunnen kijken en stoppen met piekeren

Waarom kijk je dan nu negatief naar jezelf? Is dat terecht?

En piekeren hoeft niet slecht te zijn, zolang het maar niet je leven gaat beheersen. Althans, naar mijn mening.
Wel heb ik ooit een cursus gedaan en daarin kwam het piekeren wel ter sprake. Ik 'denk' dat mijn medicatie het piekeren in de kiem heeft gesmoord, ik pieker nauwelijks nog.

Dit boek heeft mij geholpen met piekeren±

http://www.bol.com/nl/p/piekeren-cd/1001004005514675/

Het komt nog weleens terug, overmatig maar weet het snel weer in lijnen te trekken.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Waarom kijk je dan nu negatief naar jezelf? Is dat terecht?

En piekeren hoeft niet slecht te zijn, zolang het maar niet je leven gaat beheersen. Althans, naar mijn mening.
Wel heb ik ooit een cursus gedaan en daarin kwam het piekeren wel ter sprake. Ik 'denk' dat mijn medicatie het piekeren in de kiem heeft gesmoord, ik pieker nauwelijks nog.

Volgens mijzelf is dat heel erg terecht, volgens anderen niet. Ik krijg vaak te horen dat ik veel te hard voor mezelf ben. Ik denk dat dit voortkomt uit m'n pestverleden en problemen die mijn ouders hadden (verslaving).

In mijn geval is piekeren zeer slecht, ik slaap vaak maar een uurtje of twee omdat ik mezelf wakker hou

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:11 schreef Catnip het volgende:

[..]

Ik ben heel negatief, maar verder voel ik me ook vaak echt heel depressief. Echt heel naar is dat, en sommige mensen denken van het is maar een dipje..maar ik heb het al zo lang. En toen is dat er dus uitgekomen. Maar er zijn bij mij ook heel wat familieleden met een bipolaire stoornis.

Het zou best kunnen dat het (deels) genetisch is. Daar is niks aan te doen (aan de aanleg hebben voor).

In mijn familie komen depressieve stemmingen ook voor (bijde ouders hebben daar last van (gehad)).
Eigenlijk ben ik er alleen maar uit gekomen dmv medicatie en intensieve begeleiding.

Misschien kan ik je 1 tip geven? Probeer je gevoelens te relativeren. Het zijn alleen maar je gevoelens die zo zijn, maar probeer je gedachtes los ervan te zien. Wat mij hielp in die periode was het bijhouden van een dagboek.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het zou best kunnen dat het (deels) genetisch is. Daar is niks aan te doen (aan de aanleg hebben voor).

In mijn familie komen depressieve stemmingen ook voor (bijde ouders hebben daar last van (gehad)).
Eigenlijk ben ik er alleen maar uit gekomen dmv medicatie en intensieve begeleiding.

Misschien kan ik je 1 tip geven? Probeer je gevoelens te relativeren. Het zijn alleen maar je gevoelens die zo zijn, maar probeer je gedachtes los ervan te zien. Wat mij hielp in die periode was het bijhouden van een dagboek.

Hmm..ja is misschien wel een goede tip!

Genetisch kan zeker waar zijn. Bij mij komt het ook van de ouders vandaan.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:15 schreef minthy het volgende:

[..]

Volgens mijzelf is dat heel erg terecht, volgens anderen niet. Ik krijg vaak te horen dat ik veel te hard voor mezelf ben. Ik denk dat dit voortkomt uit m'n pestverleden en problemen die mijn ouders hadden (verslaving).

In mijn geval is piekeren zeer slecht, ik slaap vaak maar een uurtje of twee omdat ik mezelf wakker hou

Misschien ben je ook veel te hard voor jezelf. Dat was ik vroeger ook en ik kan je vertellen: Het is een uitermate goeie manier om jezelf langzaamaan te slopen totdat je helemaal kapot bent!
Mijn advies is dan ook om daar wat aan te gaan doen. Ik kan je niet een gulden tip hiervoor geven, behalve dat als je iets uit je omgeving steeds weer opnieuw hoort (zoals dat je sociale kring vindt dat je erg hard bent naar jezelf) er vaak wel een kern van waarheid in zit

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:17 schreef davo1979 het volgende:
Genetisch kan zeker waar zijn. Bij mij komt het ook van de ouders vandaan.

Mijn moeder heeft het zelf ook, dus zal het waarschijnlijk wel van haar hebben.
Ben ook iemand die enorm veel piekert..dat doet mijn moeder ook..op zich wel grappig..

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:16 schreef Catnip het volgende:

[..]

Hmm..ja is misschien wel een goede tip!

Het klinkt alleen wel een beetje vaag zoals ik het vertelde en uiteindelijk was dat niet de manier om van die depressieve gevoelens af te komen....maar ik kon er wel mee omgaan daardoor. Als ik weer eens zat te plannen om zelfmoord te gaan plegen (ik was echt behoorlijk ver weg in die tijd) dan dacht ik "Wacht even! Dit zijn maar gevoelens. Het is niet wat ik wil, het is slechts was ik voel. Maar wat wil ik nou eigenlijk?".
Het bijhouden van een dagboek heeft mij geholpen om al m'n gedachtes, ideeën en gevoelens op een rijtje te krijgen. En het schreef lekker van me af!

Mede daardoor (en het feit dat ik van nature een doorbijter ben) kon ik er beter mee omgaan en gaf ik nooit op.

Je moet nooit opgeven Catnip!
Laat je kutgevoelens niet je hele leven vernaggelen. Die kutgevoelens hebben de neiging een eigen leven te gaan leiden. Ik weet dondersgoed hoe onmogelijk het is om te kunnen relativeren terwijl je depressief bent, maar het hield mij op de been.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:21 schreef Catnip het volgende:

[..]

Mijn moeder heeft het zelf ook, dus zal het waarschijnlijk wel van haar hebben.
Ben ook iemand die enorm veel piekert..dat doet mijn moeder ook..op zich wel grappig..

Ik zou er geen flikker aan vinden

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:21 schreef Catnip het volgende:

[..]

Mijn moeder heeft het zelf ook, dus zal het waarschijnlijk wel van haar hebben.
Ben ook iemand die enorm veel piekert..dat doet mijn moeder ook..op zich wel grappig..

Ik heb het van mijn vader, die weer zegt dat ik weer klink als zijn vader qua drama. Mijn vader heeft zelf een depressie en neemt AD die goed werken voor hem. Denk ook dat mijn opa hetzelfde had als mijn vader of iets in die richting.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:24 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Ik zou er geen flikker aan vinden

De appel valt niet ver van de boom

Maar dan nog, je weet dat je een bepaalde kwetsbaarheid hebt door die genetische aanleg. Uiteindelijk is de weg naar genezing min of meer dezelfde.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:25 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

De appel valt niet ver van de boom

Maar dan nog, je weet dat je een bepaalde kwetsbaarheid hebt door die genetische aanleg. Uiteindelijk is de weg naar genezing min of meer dezelfde.

Misschien is dat wel iets om over na te denken... Wat houdt dat eigenlijk in? Genezen zijn van een depressie? Hoe ziet dat eruit?

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:24 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Ik zou er geen flikker aan vinden

Ik ook niet hoor..maar het is gewoon zo grappig dat mijn moeder en ik best op elkaar lijken en toch botst het heel vaak

eh.. dan heb je al 3 maanden geen last meer van negatieve gevoelens , slaap je weer goed en vind je eten lekker o.i.d

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:29 schreef Catnip het volgende:

[..]

Ik ook niet hoor..maar het is gewoon zo grappig dat mijn moeder en ik best op elkaar lijken en toch botst het heel vaak

En toch hou je van der

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:29 schreef Catnip het volgende:

[..]

Ik ook niet hoor..maar het is gewoon zo grappig dat mijn moeder en ik best op elkaar lijken en toch botst het heel vaak

Zo herkenbaar! Tussen mij en mijn vader ook. We konden mekaar wel de tent uitvechten af en toe. Nu niet meer hoor.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:23 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het klinkt alleen wel een beetje vaag zoals ik het vertelde en uiteindelijk was dat niet de manier om van die depressieve gevoelens af te komen....maar ik kon er wel mee omgaan daardoor. Als ik weer eens zat te plannen om zelfmoord te gaan plegen (ik was echt behoorlijk ver weg in die tijd) dan dacht ik "Wacht even! Dit zijn maar gevoelens. Het is niet wat ik wil, het is slechts was ik voel. Maar wat wil ik nou eigenlijk?".
Het bijhouden van een dagboek heeft mij geholpen om al m'n gedachtes, ideeën en gevoelens op een rijtje te krijgen. En het schreef lekker van me af!

Mede daardoor (en het feit dat ik van nature een doorbijter ben) kon ik er beter mee omgaan en gaf ik nooit op.

Je moet nooit opgeven Catnip!
Laat je kutgevoelens niet je hele leven vernaggelen. Die kutgevoelens hebben de neiging een eigen leven te gaan leiden. Ik weet dondersgoed hoe onmogelijk het is om te kunnen relativeren terwijl je depressief bent, maar het hield mij op de been.

Hmm ik schrijf nu ook bepaalde dingen van me af. En dat helpt echt goed! Geeft een lekker gevoel om het zo maar eens te zeggen..;p

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:17 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Misschien ben je ook veel te hard voor jezelf. Dat was ik vroeger ook en ik kan je vertellen: Het is een uitermate goeie manier om jezelf langzaamaan te slopen totdat je helemaal kapot bent!
Mijn advies is dan ook om daar wat aan te gaan doen. Ik kan je niet een gulden tip hiervoor geven, behalve dat als je iets uit je omgeving steeds weer opnieuw hoort (zoals dat je sociale kring vindt dat je erg hard bent naar jezelf) er vaak wel een kern van waarheid in zit

Ja, slopend is het wel
Ik praat er ook liever niet over, ben altijd bang om voor aansteller aangezien te worden. Ik zit liever op de andere stoel; ik ben beter in het helpen van anderen

Minthy Herkenbaar ik weet het altijd heel goed een ander te vertellen maar mezelf helpen kan ik niet

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:28 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Misschien is dat wel iets om over na te denken... Wat houdt dat eigenlijk in? Genezen zijn van een depressie? Hoe ziet dat eruit?

Eigenlijk is dat voor mij het simpelweg ontbreken van die negatieve gevoelens. Ik zit nu een beetje te zweven van: "Ok....en nu?"

En @ de anderen die ik een lang antwoord gegeven heb. Sorry, mijn antwoorden zijn een beetje vaag. Maar ik kan het niet zo goed uitleggen!

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:31 schreef minthy het volgende:

[..]

Ja, slopend is het wel
Ik praat er ook liever niet over, ben altijd bang om voor aansteller aangezien te worden. Ik zit liever op de andere stoel; ik ben beter in het helpen van anderen

Ontkenningsfase!

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 20:30 schreef kingtoppie het volgende:

[..]


En toch hou je van der

Zeker weten!! Ze troost me wel altijd wanneer iets niet goed gaat enz. Dus wat dat betreft ben ik haar wel heel dankbaar.