Die eigenwaarde gaat beter worden naarmate je meer grenzen voor jezelf gaat stellen.quote:Op donderdag 7 februari 2013 09:57 schreef kloon89 het volgende:
Cactus 1, thanx weer!
Dat is een optie, maar ik denk ergens dat loslaten beter is. Hij was heel goed voor me, maar heeft me de afgelopen weken echt bedreigd, uitgescholden, om de oren geslagen met pijnlijke feiten. Daar zit ook het ambivalente aspect in. Normaal is het lastig om verstand en gevoel te verenigen, maar nu is zelfs mijn verstand niet zeker. Ik was echt overtuigd van onze relatie, voor het eerst in mijn leven had ik echt het gevoel dat het goed zat.
Mijn probleem is een gebrek aan eigenwaarde en in dat licht is het misschien goed om een grens te trekken en te handelen naar de gedachte dat iemand die mij zelfs bedreigt niet goed voor mij is.
heb trouwens al eens aangegeven dat het mij pijn deed en gevraagd waarom hij dat deed. Hij legde het wel uit maar voor hem was dat ook het startsein om me nog meer verrrot te schelden, omdat hij dus bevestigd kreeg dat het mij wat deed. Hij is zo gefrustreerd en blijft erbij dat hij niks fout doet omdat het slechts een reactie is op wat ik heb gedaan.
Ja en totdat die eigenwaarde er is, is het fake it till you make it. Gister lastig moment, wilde hem bijna smsen. Toch maar niet gedaan.quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:11 schreef Neifile het volgende:
[..]
Die eigenwaarde gaat beter worden naarmate je meer grenzen voor jezelf gaat stellen.. Op die manier maak je een statement naar jezelf en naar de buitenwereld toe dat je hier te goed voor bent, dat je dit niet hoeft te accepteren.
Dat eerste wat je zegt, die overtuiging, die ken ik. Tot 12 november was ik ervan overtuigd dat we een geweldige relatie hadden. Het heeft best een tijd geduurd voordat ik me realiseerde dat ik dit echt niet hoefde te accepteren en dat ik helemaal niet oud wilde worden met zo'n vent (hij liet me geloven dat ik dankbaar moest zijn dat hij bij me wilde zijn). Ik ken dat eigenwaarde probleem. Toen mijn zelfbeeld beter werd, werd mijn gevoel voor hem minder...
Is maar om te zegen dat het heel goed is dat je aan je gebrek aan eigenwaarde aan het werken bent
Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:25 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Ja en totdat die eigenwaarde er is, is het fake it till you make it. Gister lastig moment, wilde hem bijna smsen. Toch maar niet gedaan.
Vond datgene wat je niet hoefte te accepteren ook al voor 12 november plaats? Dus dat je eigenlijk achteraf wist dat de relatie niet zo geweldig was?
En wat je zegt, klopt denk ik echt. Als je zelf niet de overtuiging hebt dat je een goede behandeling verdient, krijg je die ook niet.
Lastig is dat hij me tijdens de relatie echt super behandelde, ook achteraf gezien met de info van zijn wangedrag nu.
Wat goed van je! Je bent dus nog steeds aan je eigenwaarde aan het werken, wordt het al ietsje beter?quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:37 schreef Neifile het volgende:
[..]
Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.
Eigenlijk al dingen die heel lang speelden die ik later ben gaan zien, maar wat ik echt niet hoefde te accepteren van hem was wat hij de maanden net rond het verbreken van onze relatie deed. Ik wil best geloven dat hij niet de intentie had om vreemd te gaan (hoe naïef dat ook is), maar hoe hij me rond de breuk behandelde, dat was echt wel genoeg.
Hi was echt de man van mijn leven dacht is, maar nu heb ik zijn ware gezicht gezien, en ik denk dat dat in jouw geval hetzelfde zal zijn. Want hey: al was hij de perfecte man, dit gaat toch echt nergens over?!
Klopt, ik heb hem 1 keer ook iets voor de voeten gegooid uit zijn verleden. Ik vond het verschrikkelijk van mezelf want zo ben ik niet en zo wil ik niet zijn. Heb dus meteen sorry gezegd, voor mijn eigen gemoedsrust.quote:Op donderdag 7 februari 2013 12:37 schreef Neifile het volgende:
Het gaat steeds beter, vooral met grenzen stellen. Een goede vriendin van me heeft me daar de waarde van leren inzien, je grenzen stellen. Dat heeft alle verschil gemaakt...
Dat soort slechte kanten komen boven op het moment dat mensen echt onder druk komen te staan. We hebben ze allemaal (hey, ik heb mijn ex doodgewenst in zijn gezicht, omg), maar het is aan jou om te beslissen of je hem erop af wilt rekenen of niet.
Dat gezegd hebbende, vind ik dat jouw ex veel en veel te ver gaat, onafhankelijk van de situatie. Als het een vent was, had hij de eer aan zichzelf gehouden en jou met rust gelaten. Dit is gewoon stalkergedrag, zeer triest stalkergedrag ook nog eens.
Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!quote:Op donderdag 7 februari 2013 14:02 schreef Neifile het volgende:
Tsja, je hebt die kant nu gezien, ik zou dat niet opzij kunnen zetten. Mensen kunnen fouten maken, daar kun je ze voor vergeven, maar mensen kunnen ook ECHT te ver gaan. Zeker als iemand zo over je heenloopt, kun je verwachten dat hij dat blijft doen als je hem ervoor vergeeft.
Ik wilde mijn ex ook heel graag vergeven gewoon om hoe we waren (regelmatig nog, vandaar absoluut geen contact!). Eventueel vergeven kan pas als de ander berouw toont en zijn gedrag langdurig verandert.
Ik vind nog steeds dat hoewel het heel rot voor hem is dat hij het er zo moeilijk mee heeft, hier echt geen excuus voor is. Kom op zeg, wees een vent!
Sterkte met je therapie. Ik ga denk ik ook een therapeut zoeken, gewoon voor de zekerheid
Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!quote:Op donderdag 7 februari 2013 16:59 schreef kloon89 het volgende:
Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!
Brr net een bericht van hem, eerste sinds een week en meteen een halve hartverzakking. gelukkig viel het mee maar mijn lichamelijke reactie is..heftig..
Hoe voel jij je nu? Wat heeft jou geholpen op (mogelijke) zwakke momenten?
Vergeven moet je eigenlijk doen voor jezelf, niet voor de ander. Boosheid is goed om los te komen van de ander, maar kan je behoorlijk in de weg blijven zitten als je het vast houdt. Niks mis met een praten met een buitenstaander. Het is niet niks wat je allemaal voor je kiezen hebt gehadquote:Op donderdag 7 februari 2013 14:02 schreef Neifile het volgende:
Tsja, je hebt die kant nu gezien, ik zou dat niet opzij kunnen zetten. Mensen kunnen fouten maken, daar kun je ze voor vergeven, maar mensen kunnen ook ECHT te ver gaan. Zeker als iemand zo over je heenloopt, kun je verwachten dat hij dat blijft doen als je hem ervoor vergeeft.
Ik wilde mijn ex ook heel graag vergeven gewoon om hoe we waren (regelmatig nog, vandaar absoluut geen contact!). Eventueel vergeven kan pas als de ander berouw toont en zijn gedrag langdurig verandert.
Ik vind nog steeds dat hoewel het heel rot voor hem is dat hij het er zo moeilijk mee heeft, hier echt geen excuus voor is. Kom op zeg, wees een vent!
Sterkte met je therapie. Ik ga denk ik ook een therapeut zoeken, gewoon voor de zekerheid
Ow wat klinkt dit bekend! Niets laten horen, en dan zo'n 'Hoe is het' smsje. Voor je het weet hang je ofwel jankend aan de telefoon, ofwel je krijgt van die gezellige sms gesprekken waar je niet op zit te wachtenquote:Op donderdag 7 februari 2013 21:23 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!
Wat mij heeft geholpen is, zodra ik wilde bellen alles opschrijven. Elke e-mail die ik wilde sturen schreef ik, printte ik uit en wiste ik. Op de een of andere manier was ik het dan kwijt en had ik niet de neiging hem te bellen.quote:Op donderdag 7 februari 2013 16:59 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!
Brr net een bericht van hem, eerste sinds een week en meteen een halve hartverzakking. gelukkig viel het mee maar mijn lichamelijke reactie is..heftig..
Hoe voel jij je nu? Wat heeft jou geholpen op (mogelijke) zwakke momenten?
Ik lees af en toe nog stukken van dit topic, maar waarom wil je je zo graag anders voor doen dan je bent/ jij je voelt?quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:37 schreef Neifile het volgende:
[..]
Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.
Dan zou je denk ik mijn hele verhaal moeten lezen. Het is niet bepaald op een nette manier uitgegaan (al een jaar bezig met hele vuile psychologische spelletjes, vrouwen het bed in praten door te zeggen dat we een open relatie hadden (die we niet hadden), mij zwartmaken tegenover anderen, vreemdgaan, etc., etc.). Ik werd achtergelaten in een depressie, met een eetstoornis. De laatste avond die we samen zouden doorbrengen, zat hij met een andere dame in een restaurant.quote:Op vrijdag 8 februari 2013 00:20 schreef DEVIEZEMAN. het volgende:
[..]
Ik lees af en toe nog stukken van dit topic, maar waarom wil je je zo graag anders voor doen dan je bent/ jij je voelt?
Laatst zei je dat hij broodjes voor je mee had genomen en jij dacht dat hij zich niet realiseerde dat het binnenkort helemaal over zou zijn. Maar kan het niet gewoon dat hij dat gewoon ECHT goed bedoelde? En er allang vrede mee heeft?
Ik kan er uiteraard totaal naast zitten, maar als ik je posts lees komt het over alsof je meer bezig bent tegenover hem te laten zien hoe "sterk" je wel niet bent als dat je je gewoon gedraagt naar hoe je je echt voelt. En dat maakt het in de regel uiteindelijk een stuk lastiger om het echt af te sluiten als je het mij vraagt.
Waarom moet het lijken alsof het je niks uit maakt?
Je zet jezelf veel te veel in een slachtofferrol. Je bent zelf die relatie aangegaan, en de consequenties zijn ook volledig je eigen verantwoordelijkheid..quote:Op vrijdag 8 februari 2013 00:47 schreef Neifile het volgende:
[..]
Dan zou je denk ik mijn hele verhaal moeten lezen. Het is niet bepaald op een nette manier uitgegaan (al een jaar bezig met hele vuile psychologische spelletjes, vrouwen het bed in praten door te zeggen dat we een open relatie hadden (die we niet hadden), mij zwartmaken tegenover anderen, vreemdgaan, etc., etc.). Ik werd achtergelaten in een depressie, met een eetstoornis. De laatste avond die we samen zouden doorbrengen, zat hij met een andere dame in een restaurant.
Ondertussen loopt hij te janken dat hij zo graag een vriendschap wil, terwijl hij er alles aan doet, nogsteeds, om mij te manipuleren en een schuldcomplex aan te praten. Daarom wil ik hier gewoon hardstikke bovenstaan. De enige manier waarop hij zich gaat beseffen wat hij kwijt is, is door het echt kwijt te raken. Mijn ex heeft nooit ergens voor hoeven vechten en hij is nog nooit iemand kwijtgeraakt. Dat ga ik hem nu leren.
Die broodjes is maar een voorbeeld natuurlijk. Hij wil in alles heel lief doen, om die vriendschap te forceren en zich minder schuldig te voelen. Als ik hem 1 vinger geef, stuurt hij me strakst 20 vrolijke smsjes per dag, alsof we al jaren vrienden zijn... Hij is er absoluut niet overheen. Zo goed ken ik hem wel na 14 jaar. Dat was duidelijk toen ik hem dinsdag zag. Het janken stond hem naderbij dan het lachen.
Eigenlijk doe ik niet alsof ik heel sterk ben, ik ben wel zover. Ik denk niet zoveel aan hem, lig niet in bed te janken of zo. Het leek gewoon moeilijk om hem voor het eerst weer te zien, maar dat bleek achteraf helemaal niet zoveel te doen (ik ben een stresskip op dat gebied). Anderzijds, ik heb hem verteld wat ik voelde, toen hingen we jankend aan de telefoon en ging hij ondertussen door met manipuleren ("Ik wil heel graag die vriendschap, maar ik vind je wel bezitterig dat je mijn nieuwe relatie dan niet zou kunnen accepteren." "Gast, we zijn nog nieteens gescheiden"). Dat schiet niet op. Ik moet hem volledig uit mijn leven bannen. En die vriendschap; tsja, hij wil gewoon een zekerheidje totdat hij een nieuwe vlam heeft...
Ik zou het wel een belediging vinden ergens als hij er zo snel klaar mee is. Anderzijds: wat zegt dat over een relatie van 14 jaar, als hij zomaar even wegloopt?
Gast serieus, je zit er echt helemaal naast. Je hebt geen idee hoe het verhaal in elkaar zit. Ik zou zeggen lees een aantal topics terug.quote:Op vrijdag 8 februari 2013 09:07 schreef BenjaminLinus het volgende:
[..]
Je zet jezelf veel te veel in een slachtofferrol. Je bent zelf die relatie aangegaan, en de consequenties zijn ook volledig je eigen verantwoordelijkheid..
Hoe je het ook went of keert: Een eetstoornis en een depressie doe je jezelf aan. Als je hem de tijd hebt gegeven om jou zoiets aan te doen/praten, is het alsnog je eigen stomme schuld dat je te lang bij iemand bent blijven hangen..
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Neifile op 08-02-2013 10:20:29 ]
quote:Op vrijdag 8 februari 2013 10:12 schreef Neifile het volgende:
[..]
Gast serieus, je zit er echt helemaal naast. Je hebt geen idee hoe het verhaal in elkaar zit. Ik zou zeggen lees een aantal topics terug.
Ik zie echt niet hoe jij het volgende als slachtofferrol beschouwt?
Je gaat vreemd, je manipuleert me aan alle kanten. Ik ben er klaar mee, ik ga door met mijn leven, doei!
Als er iemand in een slachtofferrol zit, is hij het wel. En die relatie was 14 jaar he, niet 3 maanden. Als je zoveel vertrouwen hebt in iemand na al die tijd, ben je kwetsbaar en kan een ander daar misbruik van maken. Nogmaals: je kent het verhaal niet. Oordeel niet te snel.
Ik ken je niet persoonlijk natuurlijk, maar mijns inziens kun jenooit een stoornis/depressie verdedigen doordat iemand anders dit bij je heeft aangedaan, althans niet in directe zin..SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Tenzij het mensen waren waarmee je in een afhankelijke relatie stond, zoals kind tot ouders oid. Jij hebt ten aller tijde de kans gehad om weg te gaan bij die gozer, dus kom nu niet nadat het afgelopen is dat hij je vanalles heeft aangedaan, want je had op elk punt in je relatie gewoon het recht om weg te lopen, dus in principe heb je het dan zelf zover laten komen..
Heb ook ooit een ex gehad die zei dat ze zo dik geworden was omdat haar ex haar zo vaak mee nam naar de mac donalds... Wist niet hoe snel ik weg moest komen. Ook in een relatie ben je nog altijd een individu..
Hoezo niet? Helaas heeft niet iedereen empathie in deze wereld en als je niet oppast wordt je in een nare droom wakker en bleek die relatie niks waard te zijn. Dan kun je je wel eens enorm kut voelenquote:Op vrijdag 8 februari 2013 10:29 schreef BenjaminLinus het volgende:
[..]
Ik ken je niet persoonlijk natuurlijk, maar mijns inziens kun jenooit een stoornis/depressie verdedigen doordat iemand anders dit bij je heeft aangedaan, althans niet in directe zin..
Daar zit wat in, maar ik ben altijd een beetje wantrouwend naar mensen die hier komen en alleen maar heel erg eenzijdig getinte, negatieve klaagzangen neerzetten over hun ex, dat er opeens niets goed was en hij heeft ze vanalles aangedaan enzo, en ondertussen wel doodleuk beweren dat het je allemaal niet meer uitmaakt/je er overheen bent..quote:Op vrijdag 8 februari 2013 23:03 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hoezo niet? Helaas heeft niet iedereen empathie in deze wereld en als je niet oppast wordt je in een nare droom wakker en bleek die relatie niks waard te zijn. Dan kun je je wel eens enorm kut voelen
Je laat je aan het lijntje houden. Snij dat lijntje nou eens echt door. Zolang jij nog met gevoel voor haar zit, zal je keer op keer die deksel op je neus krijgen. Je kan simpelweg geen vrienden zijn als het gevoel niet gelijkwaardig is. Hoe ontzettend kut ook. Als je nog zo gek op haar bent dan zijn er 2 keuzes: alles of niets. Elke middenweg zal ervoor zorgen dat jij je langer kut blijft voelen en valse hoop blijft houden en zij heeft je als ze je nodig heeft en kan je net zo hard weer negeren als ze iets beters te doen heeft. Wil je die positie behouden of wil je de controle terug over je eigen gevoel en je eigen leven?quote:Op zondag 10 februari 2013 15:22 schreef bamischijf het volgende:
Even compleet klaar met mijn ex, die hoort niets meer van mij. Grappig, hoe het in een week tijd kan gaan. Niet dat ik niet meer van haar hou of niets meer voor haar voel, in tegendeel. Maar als je het ene moment tegen me kan zeggen dat ik de wereld voor je beteken en het volgende moment kan zeggen dat je je er bewust van bent veel in je eigen wereldje te zitten en bewust(!) de rest (dus ook mij) buiten te sluiten en op afstand te houden, en dan ook nog eens toegeven dat je er geen fuck om geeft hoe ik me daar bij voel, dan is het voor mij klaar. En dat terwijl we vorige week zulke goede stappen hebben gemaakt en als exen notabene een fantastisch gezellige avond hebben gehad. Na een lange klote tijd sinds het uitging een aantal maanden geleden..
Ze wil 'gewoon gezellig met mij doen en alles vanzelf laten gaan'. Prima, als ze me weer wil betrekken in haar leventje weet ze me te vinden. Tot die tijd laat ik alles 'vanzelf' gaan en ga ik 0,0 moeite voor haar doen. Lullig dat we anderhalf uur van elkaar wonen en inmiddels compleet verschillende levens hebben. Ik ben heel benieuwd hoe we 'vanzelf' weer naar elkaar toe gaan groeien. Nouja, niet mijn probleem,
Goed, gal gespuwd. Waarschijnlijk denk ik er over een paar dagen weer anders over
Ja ik.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:04 schreef sitting_elfling het volgende:
Zijn er hier eigenlijk mensen die hun ex letterlijk hebben afgesneden van hun leven? Facebook, linkedin, email, telefoon andere vrienden gekozen en sinds het uit is men dus echt geen idee meer heeft hoe het er voor staat?
Geen spijt van gekregen? Voelt als de juiste keuze? Niet meer aan gedacht? Sinds je het deed, nooit meer in de verleiding geweest? Ik wou dat ik het kon hoorquote:
Yup. Beste keuze ooit.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:04 schreef sitting_elfling het volgende:
Zijn er hier eigenlijk mensen die hun ex letterlijk hebben afgesneden van hun leven? Facebook, linkedin, email, telefoon andere vrienden gekozen en sinds het uit is men dus echt geen idee meer heeft hoe het er voor staat?
Nouja, het was al eens eerder uitgeweest dus ik wist wel een beetje hoe ze zou reageren als ik wel nog contact met haar zou zoeken. Ik heb nog 2 keer met haar gesproken binnen de eerste 3 weken en daarna alles verwijderd. Ik was zó ontzettend klaar met haar, met haar gezeur, haar alles gewoon. Dan wordt het toch wel makkelijker voor je om te denken: ik ga hier nu voor eens en altijd een punt achter zetten en er gelukkig mee zijn.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Geen spijt van gekregen? Voelt als de juiste keuze? Niet meer aan gedacht? Sinds je het deed, nooit meer in de verleiding geweest? Ik wou dat ik het kon hoor
Ik begrijp je gevoel super goed dat je haar niet helemaal wil afsnijden. Maar zoals je zelf ook al zegt aan berichtjes over háár leven heb je geen reet. Hoe meer info hoe lastiger. Is het misschien een idee om haar te laten weten dat je voorlopig geen contact wil. Zeg tot juni ofzo en dan wil kijken wat er mogelijk is tussen jullie, al dan niet vriendschap? Op die manier neem je iig beetje controle terug en kan ze je niet elk moment overvallen met een berichtje. En dan heb jij meer tijd om te wennen aan een leven zonder haar en laat je haar voor je gevoel niet compleet vallen. Maar dan moet je jezelf ook aan die termijn houden. Zij koos ervoor niet verder te willen met jou, daarmee koos ze er ook voor om jou niet langer in haar leven te hebben te pas en te onpas wanneer het haar uitkomt.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:37 schreef bamischijf het volgende:
Wasmachinator en Cactus,
Klopt als een bus natuurlijk en jullie hebben helemaal gelijk. Ik ben ook niet van plan contact met haar te zoeken en ben ook niet van plan haar snel weer te zien. Tegelijk wil ik haar echter ook niet kinderachtig gaan negeren, maar zolang ze geen vragen stelt aan me en me alleen maar dingen uit haar eigen leventje appt heb ik natuurlijk ook geen reden om te reageren. Echt helemaal afsnijden vind ik ook weer zo bruut als je 3 jaar een fantastische relatie hebt gehad en op goede voet uit elkaar bent gegaan. Zo zit ik niet in elkaar.
M.A.W: als ze weer serieus interesse toont en wat wil, dan weet ze me te vinden. En dan bedoel ik dus niet 'gezellig een keertje afspreken wanneer zij dat toevallig wil'Zolang ze in haar eigen wereldje zit en me op een afstandje wil houden, neem ik zelf die afstand wel.
Maar zoals ik al zei, de kunst nu is om die houding ook vol te blijven houden.
Gefeliciteerdquote:Op maandag 11 februari 2013 01:00 schreef Hazzard het volgende:
Vandaag jarig en dus ook precies een jaar geleden dat de relatie verbroken werd. Voelt echt heel raar aan tot nu toe(en dan is de dag pas een uurtje bezig)
Ditquote:Op maandag 11 februari 2013 01:16 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Ik begrijp je gevoel super goed dat je haar niet helemaal wil afsnijden. Maar zoals je zelf ook al zegt aan berichtjes over háár leven heb je geen reet. Hoe meer info hoe lastiger. Is het misschien een idee om haar te laten weten dat je voorlopig geen contact wil. Zeg tot juni ofzo en dan wil kijken wat er mogelijk is tussen jullie, al dan niet vriendschap? Op die manier neem je iig beetje controle terug en kan ze je niet elk moment overvallen met een berichtje. En dan heb jij meer tijd om te wennen aan een leven zonder haar en laat je haar voor je gevoel niet compleet vallen. Maar dan moet je jezelf ook aan die termijn houden. Zij koos ervoor niet verder te willen met jou, daarmee koos ze er ook voor om jou niet langer in haar leven te hebben te pas en te onpas wanneer het haar uitkomt.
Bedankt. Tja aardig kut, maarja... Er zijn toch eigenlijk ook geen goede dagen voor hequote:Op maandag 11 februari 2013 01:18 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
GefeliciteerdWat zwaar kut dat je relatie op je verjaardag verbroken werd zeg. Deze dag gaat voorbij, dat is het enige dat zeker is. Ik hoop voor je dat het leuker wordt dan je nu verwacht.
Vervelend dat je ruzie had. negeren is best lastig he, al weet je ergens dat het beter is. Als je blijft reageren, laat je de "wond" zo slecht genezen en gaat hij steeds weer open.quote:Op donderdag 7 februari 2013 21:23 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!
gefeliciteerd. Wat vervelend dat de dag ook een negatieve lading voor je heeft sinds vorig jaar. been there, bij mij is het eind vorig jaar op mijn verjaardag uitgegaan.quote:Op maandag 11 februari 2013 01:00 schreef Hazzard het volgende:
Vandaag jarig en dus ook precies een jaar geleden dat de relatie verbroken werd. Voelt echt heel raar aan tot nu toe(en dan is de dag pas een uurtje bezig)
Ja, omdat ik het simpelweg niet aankan om steeds nieuwe informatie over hem te krijgen. las vorige week een artikel waarin een psychologe vertelde hoe slecht het checken van je ex op FB en dergelijke is. Het doet je nooit goed, want je weet ook nooit hoe je bepaalde info moet interpreteren. Het is een drang naar controle die helemaal geen controle is, want je maakt jezelf afhankelijk.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:04 schreef sitting_elfling het volgende:
Zijn er hier eigenlijk mensen die hun ex letterlijk hebben afgesneden van hun leven? Facebook, linkedin, email, telefoon andere vrienden gekozen en sinds het uit is men dus echt geen idee meer heeft hoe het er voor staat?
Waarom met alle geweld vrienden blijven of contact houden met iemand die je (veelal hier in dit topic) tot op het bot heeft gekwetst?quote:Op maandag 11 februari 2013 00:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Geen spijt van gekregen? Voelt als de juiste keuze? Niet meer aan gedacht? Sinds je het deed, nooit meer in de verleiding geweest? Ik wou dat ik het kon hoor
Hij heeft in beginsel al niet dezelfde intentie gehad als ik. Hij heeft de breuk met zijn ex (en nu weer zijn vriendin) nooit kunnen verwerken. Ik was al die tijd 'dan maar iets anders'. Ik heb wél vijf jaar naar een toekomst toegewerkt. Ik wilde wél een huis van ons samen, waarbij zijn reactie altijd 'mwoah' was. Evenzo met vakanties en aanverwante zaken. Zijn toekomst was altijd met haar. En dus zit ik na vijf jaar op exact hetzelfde punt als daarvoor.quote:Op donderdag 7 februari 2013 23:34 schreef Cactus1 het volgende:
@ Nies: Ben jij al een jaar verder joh? Ik ken je verhaal eigenlijk niet, maar weet je zeker dat hij de tijd uit zat? Geldt het niet voor elke relatie dat als het eindigt dat je het als zinloze tijdverspilling kunt zien? Maar dat is niet helemaal fair. Ook jullie zullen vast ooit het erg leuk met elkaar hebben gehad, anders blijf je niet 5 jaar samen met elkaar. Het is wel ontzettend pijnlijk en zwaar kut als je op een gegeven moment niet meer dezelfde intentie hebt en de vlam gaat bij één van twee uit, zeker als degene die achtergelaten wordt er keihard voor gevochten heeft.
Waar gaan je nachtmerries over? Het kan niet goed zijn dat je die na dik een jaar nog steeds hebt toch?
Wat een pijnlijk verhaal zegquote:Op maandag 11 februari 2013 11:39 schreef Nies het volgende:
[..]
Waarom met alle geweld vrienden blijven of contact houden met iemand die je (veelal hier in dit topic) tot op het bot heeft gekwetst?
Ik ben in wezen best wel een vriendelijk, zachtaardig, vergevingsgezind iemand, maar ik ben gekke henkie niet.
Waarom zou ik iemand in mijn leven willen houden die mij heeft bedrogen, voorgelogen en verschrikkelijk gekwetst? Daar win ík toch helemaal niets mee?
Heb zelfs geen contact meer met gezamelijke-maar-toch-van-zijn-kant-vrienden. Op geen enkele wijze. Waarbij ik van 1 dus inderdaad een reactie kreeg dat ze dat heel jammer vond omdat ze mij een leuke meid vind. Heb haar ook uitgelegd dat het zeker niet aan haar ligt maar dat ik op geen enkele wijze, ook niet via-via, wil weten hoe het met mijn ex en zijn 'nieuwe'-vriendin gaat.
En ja. Dat was de juiste keuze. Ik moet niet zo'n stoorzender in mijn leven.
[..]
Hij heeft in beginsel al niet dezelfde intentie gehad als ik. Hij heeft de breuk met zijn ex (en nu weer zijn vriendin) nooit kunnen verwerken. Ik was al die tijd 'dan maar iets anders'. Ik heb wél vijf jaar naar een toekomst toegewerkt. Ik wilde wél een huis van ons samen, waarbij zijn reactie altijd 'mwoah' was. Evenzo met vakanties en aanverwante zaken. Zijn toekomst was altijd met haar. En dus zit ik na vijf jaar op exact hetzelfde punt als daarvoor.
De nachtmerries blijven vrijwel gelijk. Hij of zijn vrienden of familie en ik uit alle macht schreeuwend "Waarom". Niemand die antwoord geeft.
Dat ik wél naar een gezamelijke toekomst heb gewerkt?quote:Op maandag 11 februari 2013 12:08 schreef Mint_Clansell het volgende:
Is dat ook niet een beetje je eigen schuld?
13 maandquote:Op maandag 11 februari 2013 12:18 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Wat een pijnlijk verhaal zegHoe lang is het nu uit?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |