Die eigenwaarde gaat beter worden naarmate je meer grenzen voor jezelf gaat stellen.quote:Op donderdag 7 februari 2013 09:57 schreef kloon89 het volgende:
Cactus 1, thanx weer!
Dat is een optie, maar ik denk ergens dat loslaten beter is. Hij was heel goed voor me, maar heeft me de afgelopen weken echt bedreigd, uitgescholden, om de oren geslagen met pijnlijke feiten. Daar zit ook het ambivalente aspect in. Normaal is het lastig om verstand en gevoel te verenigen, maar nu is zelfs mijn verstand niet zeker. Ik was echt overtuigd van onze relatie, voor het eerst in mijn leven had ik echt het gevoel dat het goed zat.
Mijn probleem is een gebrek aan eigenwaarde en in dat licht is het misschien goed om een grens te trekken en te handelen naar de gedachte dat iemand die mij zelfs bedreigt niet goed voor mij is.
heb trouwens al eens aangegeven dat het mij pijn deed en gevraagd waarom hij dat deed. Hij legde het wel uit maar voor hem was dat ook het startsein om me nog meer verrrot te schelden, omdat hij dus bevestigd kreeg dat het mij wat deed. Hij is zo gefrustreerd en blijft erbij dat hij niks fout doet omdat het slechts een reactie is op wat ik heb gedaan.
Ja en totdat die eigenwaarde er is, is het fake it till you make it. Gister lastig moment, wilde hem bijna smsen. Toch maar niet gedaan.quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:11 schreef Neifile het volgende:
[..]
Die eigenwaarde gaat beter worden naarmate je meer grenzen voor jezelf gaat stellen.. Op die manier maak je een statement naar jezelf en naar de buitenwereld toe dat je hier te goed voor bent, dat je dit niet hoeft te accepteren.
Dat eerste wat je zegt, die overtuiging, die ken ik. Tot 12 november was ik ervan overtuigd dat we een geweldige relatie hadden. Het heeft best een tijd geduurd voordat ik me realiseerde dat ik dit echt niet hoefde te accepteren en dat ik helemaal niet oud wilde worden met zo'n vent (hij liet me geloven dat ik dankbaar moest zijn dat hij bij me wilde zijn). Ik ken dat eigenwaarde probleem. Toen mijn zelfbeeld beter werd, werd mijn gevoel voor hem minder...
Is maar om te zegen dat het heel goed is dat je aan je gebrek aan eigenwaarde aan het werken bent
Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:25 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Ja en totdat die eigenwaarde er is, is het fake it till you make it. Gister lastig moment, wilde hem bijna smsen. Toch maar niet gedaan.
Vond datgene wat je niet hoefte te accepteren ook al voor 12 november plaats? Dus dat je eigenlijk achteraf wist dat de relatie niet zo geweldig was?
En wat je zegt, klopt denk ik echt. Als je zelf niet de overtuiging hebt dat je een goede behandeling verdient, krijg je die ook niet.
Lastig is dat hij me tijdens de relatie echt super behandelde, ook achteraf gezien met de info van zijn wangedrag nu.
Wat goed van je! Je bent dus nog steeds aan je eigenwaarde aan het werken, wordt het al ietsje beter?quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:37 schreef Neifile het volgende:
[..]
Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.
Eigenlijk al dingen die heel lang speelden die ik later ben gaan zien, maar wat ik echt niet hoefde te accepteren van hem was wat hij de maanden net rond het verbreken van onze relatie deed. Ik wil best geloven dat hij niet de intentie had om vreemd te gaan (hoe naïef dat ook is), maar hoe hij me rond de breuk behandelde, dat was echt wel genoeg.
Hi was echt de man van mijn leven dacht is, maar nu heb ik zijn ware gezicht gezien, en ik denk dat dat in jouw geval hetzelfde zal zijn. Want hey: al was hij de perfecte man, dit gaat toch echt nergens over?!
Klopt, ik heb hem 1 keer ook iets voor de voeten gegooid uit zijn verleden. Ik vond het verschrikkelijk van mezelf want zo ben ik niet en zo wil ik niet zijn. Heb dus meteen sorry gezegd, voor mijn eigen gemoedsrust.quote:Op donderdag 7 februari 2013 12:37 schreef Neifile het volgende:
Het gaat steeds beter, vooral met grenzen stellen. Een goede vriendin van me heeft me daar de waarde van leren inzien, je grenzen stellen. Dat heeft alle verschil gemaakt...
Dat soort slechte kanten komen boven op het moment dat mensen echt onder druk komen te staan. We hebben ze allemaal (hey, ik heb mijn ex doodgewenst in zijn gezicht, omg), maar het is aan jou om te beslissen of je hem erop af wilt rekenen of niet.
Dat gezegd hebbende, vind ik dat jouw ex veel en veel te ver gaat, onafhankelijk van de situatie. Als het een vent was, had hij de eer aan zichzelf gehouden en jou met rust gelaten. Dit is gewoon stalkergedrag, zeer triest stalkergedrag ook nog eens.
Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!quote:Op donderdag 7 februari 2013 14:02 schreef Neifile het volgende:
Tsja, je hebt die kant nu gezien, ik zou dat niet opzij kunnen zetten. Mensen kunnen fouten maken, daar kun je ze voor vergeven, maar mensen kunnen ook ECHT te ver gaan. Zeker als iemand zo over je heenloopt, kun je verwachten dat hij dat blijft doen als je hem ervoor vergeeft.
Ik wilde mijn ex ook heel graag vergeven gewoon om hoe we waren (regelmatig nog, vandaar absoluut geen contact!). Eventueel vergeven kan pas als de ander berouw toont en zijn gedrag langdurig verandert.
Ik vind nog steeds dat hoewel het heel rot voor hem is dat hij het er zo moeilijk mee heeft, hier echt geen excuus voor is. Kom op zeg, wees een vent!
Sterkte met je therapie. Ik ga denk ik ook een therapeut zoeken, gewoon voor de zekerheid
Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!quote:Op donderdag 7 februari 2013 16:59 schreef kloon89 het volgende:
Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!
Brr net een bericht van hem, eerste sinds een week en meteen een halve hartverzakking. gelukkig viel het mee maar mijn lichamelijke reactie is..heftig..
Hoe voel jij je nu? Wat heeft jou geholpen op (mogelijke) zwakke momenten?
Vergeven moet je eigenlijk doen voor jezelf, niet voor de ander. Boosheid is goed om los te komen van de ander, maar kan je behoorlijk in de weg blijven zitten als je het vast houdt. Niks mis met een praten met een buitenstaander. Het is niet niks wat je allemaal voor je kiezen hebt gehadquote:Op donderdag 7 februari 2013 14:02 schreef Neifile het volgende:
Tsja, je hebt die kant nu gezien, ik zou dat niet opzij kunnen zetten. Mensen kunnen fouten maken, daar kun je ze voor vergeven, maar mensen kunnen ook ECHT te ver gaan. Zeker als iemand zo over je heenloopt, kun je verwachten dat hij dat blijft doen als je hem ervoor vergeeft.
Ik wilde mijn ex ook heel graag vergeven gewoon om hoe we waren (regelmatig nog, vandaar absoluut geen contact!). Eventueel vergeven kan pas als de ander berouw toont en zijn gedrag langdurig verandert.
Ik vind nog steeds dat hoewel het heel rot voor hem is dat hij het er zo moeilijk mee heeft, hier echt geen excuus voor is. Kom op zeg, wees een vent!
Sterkte met je therapie. Ik ga denk ik ook een therapeut zoeken, gewoon voor de zekerheid
Ow wat klinkt dit bekend! Niets laten horen, en dan zo'n 'Hoe is het' smsje. Voor je het weet hang je ofwel jankend aan de telefoon, ofwel je krijgt van die gezellige sms gesprekken waar je niet op zit te wachtenquote:Op donderdag 7 februari 2013 21:23 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!
Wat mij heeft geholpen is, zodra ik wilde bellen alles opschrijven. Elke e-mail die ik wilde sturen schreef ik, printte ik uit en wiste ik. Op de een of andere manier was ik het dan kwijt en had ik niet de neiging hem te bellen.quote:Op donderdag 7 februari 2013 16:59 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!
Brr net een bericht van hem, eerste sinds een week en meteen een halve hartverzakking. gelukkig viel het mee maar mijn lichamelijke reactie is..heftig..
Hoe voel jij je nu? Wat heeft jou geholpen op (mogelijke) zwakke momenten?
Ik lees af en toe nog stukken van dit topic, maar waarom wil je je zo graag anders voor doen dan je bent/ jij je voelt?quote:Op donderdag 7 februari 2013 11:37 schreef Neifile het volgende:
[..]
Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.
Dan zou je denk ik mijn hele verhaal moeten lezen. Het is niet bepaald op een nette manier uitgegaan (al een jaar bezig met hele vuile psychologische spelletjes, vrouwen het bed in praten door te zeggen dat we een open relatie hadden (die we niet hadden), mij zwartmaken tegenover anderen, vreemdgaan, etc., etc.). Ik werd achtergelaten in een depressie, met een eetstoornis. De laatste avond die we samen zouden doorbrengen, zat hij met een andere dame in een restaurant.quote:Op vrijdag 8 februari 2013 00:20 schreef DEVIEZEMAN. het volgende:
[..]
Ik lees af en toe nog stukken van dit topic, maar waarom wil je je zo graag anders voor doen dan je bent/ jij je voelt?
Laatst zei je dat hij broodjes voor je mee had genomen en jij dacht dat hij zich niet realiseerde dat het binnenkort helemaal over zou zijn. Maar kan het niet gewoon dat hij dat gewoon ECHT goed bedoelde? En er allang vrede mee heeft?
Ik kan er uiteraard totaal naast zitten, maar als ik je posts lees komt het over alsof je meer bezig bent tegenover hem te laten zien hoe "sterk" je wel niet bent als dat je je gewoon gedraagt naar hoe je je echt voelt. En dat maakt het in de regel uiteindelijk een stuk lastiger om het echt af te sluiten als je het mij vraagt.
Waarom moet het lijken alsof het je niks uit maakt?
Je zet jezelf veel te veel in een slachtofferrol. Je bent zelf die relatie aangegaan, en de consequenties zijn ook volledig je eigen verantwoordelijkheid..quote:Op vrijdag 8 februari 2013 00:47 schreef Neifile het volgende:
[..]
Dan zou je denk ik mijn hele verhaal moeten lezen. Het is niet bepaald op een nette manier uitgegaan (al een jaar bezig met hele vuile psychologische spelletjes, vrouwen het bed in praten door te zeggen dat we een open relatie hadden (die we niet hadden), mij zwartmaken tegenover anderen, vreemdgaan, etc., etc.). Ik werd achtergelaten in een depressie, met een eetstoornis. De laatste avond die we samen zouden doorbrengen, zat hij met een andere dame in een restaurant.
Ondertussen loopt hij te janken dat hij zo graag een vriendschap wil, terwijl hij er alles aan doet, nogsteeds, om mij te manipuleren en een schuldcomplex aan te praten. Daarom wil ik hier gewoon hardstikke bovenstaan. De enige manier waarop hij zich gaat beseffen wat hij kwijt is, is door het echt kwijt te raken. Mijn ex heeft nooit ergens voor hoeven vechten en hij is nog nooit iemand kwijtgeraakt. Dat ga ik hem nu leren.
Die broodjes is maar een voorbeeld natuurlijk. Hij wil in alles heel lief doen, om die vriendschap te forceren en zich minder schuldig te voelen. Als ik hem 1 vinger geef, stuurt hij me strakst 20 vrolijke smsjes per dag, alsof we al jaren vrienden zijn... Hij is er absoluut niet overheen. Zo goed ken ik hem wel na 14 jaar. Dat was duidelijk toen ik hem dinsdag zag. Het janken stond hem naderbij dan het lachen.
Eigenlijk doe ik niet alsof ik heel sterk ben, ik ben wel zover. Ik denk niet zoveel aan hem, lig niet in bed te janken of zo. Het leek gewoon moeilijk om hem voor het eerst weer te zien, maar dat bleek achteraf helemaal niet zoveel te doen (ik ben een stresskip op dat gebied). Anderzijds, ik heb hem verteld wat ik voelde, toen hingen we jankend aan de telefoon en ging hij ondertussen door met manipuleren ("Ik wil heel graag die vriendschap, maar ik vind je wel bezitterig dat je mijn nieuwe relatie dan niet zou kunnen accepteren." "Gast, we zijn nog nieteens gescheiden"). Dat schiet niet op. Ik moet hem volledig uit mijn leven bannen. En die vriendschap; tsja, hij wil gewoon een zekerheidje totdat hij een nieuwe vlam heeft...
Ik zou het wel een belediging vinden ergens als hij er zo snel klaar mee is. Anderzijds: wat zegt dat over een relatie van 14 jaar, als hij zomaar even wegloopt?
Gast serieus, je zit er echt helemaal naast. Je hebt geen idee hoe het verhaal in elkaar zit. Ik zou zeggen lees een aantal topics terug.quote:Op vrijdag 8 februari 2013 09:07 schreef BenjaminLinus het volgende:
[..]
Je zet jezelf veel te veel in een slachtofferrol. Je bent zelf die relatie aangegaan, en de consequenties zijn ook volledig je eigen verantwoordelijkheid..
Hoe je het ook went of keert: Een eetstoornis en een depressie doe je jezelf aan. Als je hem de tijd hebt gegeven om jou zoiets aan te doen/praten, is het alsnog je eigen stomme schuld dat je te lang bij iemand bent blijven hangen..
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Neifile op 08-02-2013 10:20:29 ]
quote:Op vrijdag 8 februari 2013 10:12 schreef Neifile het volgende:
[..]
Gast serieus, je zit er echt helemaal naast. Je hebt geen idee hoe het verhaal in elkaar zit. Ik zou zeggen lees een aantal topics terug.
Ik zie echt niet hoe jij het volgende als slachtofferrol beschouwt?
Je gaat vreemd, je manipuleert me aan alle kanten. Ik ben er klaar mee, ik ga door met mijn leven, doei!
Als er iemand in een slachtofferrol zit, is hij het wel. En die relatie was 14 jaar he, niet 3 maanden. Als je zoveel vertrouwen hebt in iemand na al die tijd, ben je kwetsbaar en kan een ander daar misbruik van maken. Nogmaals: je kent het verhaal niet. Oordeel niet te snel.
Ik ken je niet persoonlijk natuurlijk, maar mijns inziens kun jenooit een stoornis/depressie verdedigen doordat iemand anders dit bij je heeft aangedaan, althans niet in directe zin..SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Tenzij het mensen waren waarmee je in een afhankelijke relatie stond, zoals kind tot ouders oid. Jij hebt ten aller tijde de kans gehad om weg te gaan bij die gozer, dus kom nu niet nadat het afgelopen is dat hij je vanalles heeft aangedaan, want je had op elk punt in je relatie gewoon het recht om weg te lopen, dus in principe heb je het dan zelf zover laten komen..
Heb ook ooit een ex gehad die zei dat ze zo dik geworden was omdat haar ex haar zo vaak mee nam naar de mac donalds... Wist niet hoe snel ik weg moest komen. Ook in een relatie ben je nog altijd een individu..
Hoezo niet? Helaas heeft niet iedereen empathie in deze wereld en als je niet oppast wordt je in een nare droom wakker en bleek die relatie niks waard te zijn. Dan kun je je wel eens enorm kut voelenquote:Op vrijdag 8 februari 2013 10:29 schreef BenjaminLinus het volgende:
[..]
Ik ken je niet persoonlijk natuurlijk, maar mijns inziens kun jenooit een stoornis/depressie verdedigen doordat iemand anders dit bij je heeft aangedaan, althans niet in directe zin..
Daar zit wat in, maar ik ben altijd een beetje wantrouwend naar mensen die hier komen en alleen maar heel erg eenzijdig getinte, negatieve klaagzangen neerzetten over hun ex, dat er opeens niets goed was en hij heeft ze vanalles aangedaan enzo, en ondertussen wel doodleuk beweren dat het je allemaal niet meer uitmaakt/je er overheen bent..quote:Op vrijdag 8 februari 2013 23:03 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hoezo niet? Helaas heeft niet iedereen empathie in deze wereld en als je niet oppast wordt je in een nare droom wakker en bleek die relatie niks waard te zijn. Dan kun je je wel eens enorm kut voelen
Je laat je aan het lijntje houden. Snij dat lijntje nou eens echt door. Zolang jij nog met gevoel voor haar zit, zal je keer op keer die deksel op je neus krijgen. Je kan simpelweg geen vrienden zijn als het gevoel niet gelijkwaardig is. Hoe ontzettend kut ook. Als je nog zo gek op haar bent dan zijn er 2 keuzes: alles of niets. Elke middenweg zal ervoor zorgen dat jij je langer kut blijft voelen en valse hoop blijft houden en zij heeft je als ze je nodig heeft en kan je net zo hard weer negeren als ze iets beters te doen heeft. Wil je die positie behouden of wil je de controle terug over je eigen gevoel en je eigen leven?quote:Op zondag 10 februari 2013 15:22 schreef bamischijf het volgende:
Even compleet klaar met mijn ex, die hoort niets meer van mij. Grappig, hoe het in een week tijd kan gaan. Niet dat ik niet meer van haar hou of niets meer voor haar voel, in tegendeel. Maar als je het ene moment tegen me kan zeggen dat ik de wereld voor je beteken en het volgende moment kan zeggen dat je je er bewust van bent veel in je eigen wereldje te zitten en bewust(!) de rest (dus ook mij) buiten te sluiten en op afstand te houden, en dan ook nog eens toegeven dat je er geen fuck om geeft hoe ik me daar bij voel, dan is het voor mij klaar. En dat terwijl we vorige week zulke goede stappen hebben gemaakt en als exen notabene een fantastisch gezellige avond hebben gehad. Na een lange klote tijd sinds het uitging een aantal maanden geleden..
Ze wil 'gewoon gezellig met mij doen en alles vanzelf laten gaan'. Prima, als ze me weer wil betrekken in haar leventje weet ze me te vinden. Tot die tijd laat ik alles 'vanzelf' gaan en ga ik 0,0 moeite voor haar doen. Lullig dat we anderhalf uur van elkaar wonen en inmiddels compleet verschillende levens hebben. Ik ben heel benieuwd hoe we 'vanzelf' weer naar elkaar toe gaan groeien. Nouja, niet mijn probleem,
Goed, gal gespuwd. Waarschijnlijk denk ik er over een paar dagen weer anders over
Ja ik.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:04 schreef sitting_elfling het volgende:
Zijn er hier eigenlijk mensen die hun ex letterlijk hebben afgesneden van hun leven? Facebook, linkedin, email, telefoon andere vrienden gekozen en sinds het uit is men dus echt geen idee meer heeft hoe het er voor staat?
Geen spijt van gekregen? Voelt als de juiste keuze? Niet meer aan gedacht? Sinds je het deed, nooit meer in de verleiding geweest? Ik wou dat ik het kon hoorquote:
Yup. Beste keuze ooit.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:04 schreef sitting_elfling het volgende:
Zijn er hier eigenlijk mensen die hun ex letterlijk hebben afgesneden van hun leven? Facebook, linkedin, email, telefoon andere vrienden gekozen en sinds het uit is men dus echt geen idee meer heeft hoe het er voor staat?
Nouja, het was al eens eerder uitgeweest dus ik wist wel een beetje hoe ze zou reageren als ik wel nog contact met haar zou zoeken. Ik heb nog 2 keer met haar gesproken binnen de eerste 3 weken en daarna alles verwijderd. Ik was zó ontzettend klaar met haar, met haar gezeur, haar alles gewoon. Dan wordt het toch wel makkelijker voor je om te denken: ik ga hier nu voor eens en altijd een punt achter zetten en er gelukkig mee zijn.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Geen spijt van gekregen? Voelt als de juiste keuze? Niet meer aan gedacht? Sinds je het deed, nooit meer in de verleiding geweest? Ik wou dat ik het kon hoor
Ik begrijp je gevoel super goed dat je haar niet helemaal wil afsnijden. Maar zoals je zelf ook al zegt aan berichtjes over háár leven heb je geen reet. Hoe meer info hoe lastiger. Is het misschien een idee om haar te laten weten dat je voorlopig geen contact wil. Zeg tot juni ofzo en dan wil kijken wat er mogelijk is tussen jullie, al dan niet vriendschap? Op die manier neem je iig beetje controle terug en kan ze je niet elk moment overvallen met een berichtje. En dan heb jij meer tijd om te wennen aan een leven zonder haar en laat je haar voor je gevoel niet compleet vallen. Maar dan moet je jezelf ook aan die termijn houden. Zij koos ervoor niet verder te willen met jou, daarmee koos ze er ook voor om jou niet langer in haar leven te hebben te pas en te onpas wanneer het haar uitkomt.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:37 schreef bamischijf het volgende:
Wasmachinator en Cactus,
Klopt als een bus natuurlijk en jullie hebben helemaal gelijk. Ik ben ook niet van plan contact met haar te zoeken en ben ook niet van plan haar snel weer te zien. Tegelijk wil ik haar echter ook niet kinderachtig gaan negeren, maar zolang ze geen vragen stelt aan me en me alleen maar dingen uit haar eigen leventje appt heb ik natuurlijk ook geen reden om te reageren. Echt helemaal afsnijden vind ik ook weer zo bruut als je 3 jaar een fantastische relatie hebt gehad en op goede voet uit elkaar bent gegaan. Zo zit ik niet in elkaar.
M.A.W: als ze weer serieus interesse toont en wat wil, dan weet ze me te vinden. En dan bedoel ik dus niet 'gezellig een keertje afspreken wanneer zij dat toevallig wil'Zolang ze in haar eigen wereldje zit en me op een afstandje wil houden, neem ik zelf die afstand wel.
Maar zoals ik al zei, de kunst nu is om die houding ook vol te blijven houden.
Gefeliciteerdquote:Op maandag 11 februari 2013 01:00 schreef Hazzard het volgende:
Vandaag jarig en dus ook precies een jaar geleden dat de relatie verbroken werd. Voelt echt heel raar aan tot nu toe(en dan is de dag pas een uurtje bezig)
Ditquote:Op maandag 11 februari 2013 01:16 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Ik begrijp je gevoel super goed dat je haar niet helemaal wil afsnijden. Maar zoals je zelf ook al zegt aan berichtjes over háár leven heb je geen reet. Hoe meer info hoe lastiger. Is het misschien een idee om haar te laten weten dat je voorlopig geen contact wil. Zeg tot juni ofzo en dan wil kijken wat er mogelijk is tussen jullie, al dan niet vriendschap? Op die manier neem je iig beetje controle terug en kan ze je niet elk moment overvallen met een berichtje. En dan heb jij meer tijd om te wennen aan een leven zonder haar en laat je haar voor je gevoel niet compleet vallen. Maar dan moet je jezelf ook aan die termijn houden. Zij koos ervoor niet verder te willen met jou, daarmee koos ze er ook voor om jou niet langer in haar leven te hebben te pas en te onpas wanneer het haar uitkomt.
Bedankt. Tja aardig kut, maarja... Er zijn toch eigenlijk ook geen goede dagen voor hequote:Op maandag 11 februari 2013 01:18 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
GefeliciteerdWat zwaar kut dat je relatie op je verjaardag verbroken werd zeg. Deze dag gaat voorbij, dat is het enige dat zeker is. Ik hoop voor je dat het leuker wordt dan je nu verwacht.
Vervelend dat je ruzie had. negeren is best lastig he, al weet je ergens dat het beter is. Als je blijft reageren, laat je de "wond" zo slecht genezen en gaat hij steeds weer open.quote:Op donderdag 7 februari 2013 21:23 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!
gefeliciteerd. Wat vervelend dat de dag ook een negatieve lading voor je heeft sinds vorig jaar. been there, bij mij is het eind vorig jaar op mijn verjaardag uitgegaan.quote:Op maandag 11 februari 2013 01:00 schreef Hazzard het volgende:
Vandaag jarig en dus ook precies een jaar geleden dat de relatie verbroken werd. Voelt echt heel raar aan tot nu toe(en dan is de dag pas een uurtje bezig)
Ja, omdat ik het simpelweg niet aankan om steeds nieuwe informatie over hem te krijgen. las vorige week een artikel waarin een psychologe vertelde hoe slecht het checken van je ex op FB en dergelijke is. Het doet je nooit goed, want je weet ook nooit hoe je bepaalde info moet interpreteren. Het is een drang naar controle die helemaal geen controle is, want je maakt jezelf afhankelijk.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:04 schreef sitting_elfling het volgende:
Zijn er hier eigenlijk mensen die hun ex letterlijk hebben afgesneden van hun leven? Facebook, linkedin, email, telefoon andere vrienden gekozen en sinds het uit is men dus echt geen idee meer heeft hoe het er voor staat?
Waarom met alle geweld vrienden blijven of contact houden met iemand die je (veelal hier in dit topic) tot op het bot heeft gekwetst?quote:Op maandag 11 februari 2013 00:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Geen spijt van gekregen? Voelt als de juiste keuze? Niet meer aan gedacht? Sinds je het deed, nooit meer in de verleiding geweest? Ik wou dat ik het kon hoor
Hij heeft in beginsel al niet dezelfde intentie gehad als ik. Hij heeft de breuk met zijn ex (en nu weer zijn vriendin) nooit kunnen verwerken. Ik was al die tijd 'dan maar iets anders'. Ik heb wél vijf jaar naar een toekomst toegewerkt. Ik wilde wél een huis van ons samen, waarbij zijn reactie altijd 'mwoah' was. Evenzo met vakanties en aanverwante zaken. Zijn toekomst was altijd met haar. En dus zit ik na vijf jaar op exact hetzelfde punt als daarvoor.quote:Op donderdag 7 februari 2013 23:34 schreef Cactus1 het volgende:
@ Nies: Ben jij al een jaar verder joh? Ik ken je verhaal eigenlijk niet, maar weet je zeker dat hij de tijd uit zat? Geldt het niet voor elke relatie dat als het eindigt dat je het als zinloze tijdverspilling kunt zien? Maar dat is niet helemaal fair. Ook jullie zullen vast ooit het erg leuk met elkaar hebben gehad, anders blijf je niet 5 jaar samen met elkaar. Het is wel ontzettend pijnlijk en zwaar kut als je op een gegeven moment niet meer dezelfde intentie hebt en de vlam gaat bij één van twee uit, zeker als degene die achtergelaten wordt er keihard voor gevochten heeft.
Waar gaan je nachtmerries over? Het kan niet goed zijn dat je die na dik een jaar nog steeds hebt toch?
Wat een pijnlijk verhaal zegquote:Op maandag 11 februari 2013 11:39 schreef Nies het volgende:
[..]
Waarom met alle geweld vrienden blijven of contact houden met iemand die je (veelal hier in dit topic) tot op het bot heeft gekwetst?
Ik ben in wezen best wel een vriendelijk, zachtaardig, vergevingsgezind iemand, maar ik ben gekke henkie niet.
Waarom zou ik iemand in mijn leven willen houden die mij heeft bedrogen, voorgelogen en verschrikkelijk gekwetst? Daar win ík toch helemaal niets mee?
Heb zelfs geen contact meer met gezamelijke-maar-toch-van-zijn-kant-vrienden. Op geen enkele wijze. Waarbij ik van 1 dus inderdaad een reactie kreeg dat ze dat heel jammer vond omdat ze mij een leuke meid vind. Heb haar ook uitgelegd dat het zeker niet aan haar ligt maar dat ik op geen enkele wijze, ook niet via-via, wil weten hoe het met mijn ex en zijn 'nieuwe'-vriendin gaat.
En ja. Dat was de juiste keuze. Ik moet niet zo'n stoorzender in mijn leven.
[..]
Hij heeft in beginsel al niet dezelfde intentie gehad als ik. Hij heeft de breuk met zijn ex (en nu weer zijn vriendin) nooit kunnen verwerken. Ik was al die tijd 'dan maar iets anders'. Ik heb wél vijf jaar naar een toekomst toegewerkt. Ik wilde wél een huis van ons samen, waarbij zijn reactie altijd 'mwoah' was. Evenzo met vakanties en aanverwante zaken. Zijn toekomst was altijd met haar. En dus zit ik na vijf jaar op exact hetzelfde punt als daarvoor.
De nachtmerries blijven vrijwel gelijk. Hij of zijn vrienden of familie en ik uit alle macht schreeuwend "Waarom". Niemand die antwoord geeft.
Dat ik wél naar een gezamelijke toekomst heb gewerkt?quote:Op maandag 11 februari 2013 12:08 schreef Mint_Clansell het volgende:
Is dat ook niet een beetje je eigen schuld?
13 maandquote:Op maandag 11 februari 2013 12:18 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Wat een pijnlijk verhaal zegHoe lang is het nu uit?
Helemaal mee eens. Het zegt ook wel wat over de personen zelf als ze zo erg klagen. Je zult een heel ander verhaal horen als je de ex vraagt hoe het zat en de waarheid zal dan ergens in het midden liggen, vaak dan.quote:Op zaterdag 9 februari 2013 08:49 schreef BenjaminLinus het volgende:
[..]
Daar zit wat in, maar ik ben altijd een beetje wantrouwend naar mensen die hier komen en alleen maar heel erg eenzijdig getinte, negatieve klaagzangen neerzetten over hun ex, dat er opeens niets goed was en hij heeft ze vanalles aangedaan enzo, en ondertussen wel doodleuk beweren dat het je allemaal niet meer uitmaakt/je er overheen bent..
Want alleen al uit het feit dat je naar dit topic komt en er hele verhalen gaat typen blijkt al dat je er absoluut niet overheen bent...
Natuurlijk is dit een topic waar je kunt vertellen hoe het zit, maar mensen die alleen maar gal lopen te spuwen over hun ex en totaal geen zelfreflectie hebben zijn in mijn ogen vaak zelf het grote probleem..
Tuurlijk heb ik wel wat gemerkt. Hele kleine dingen. Waarbij als je het een of ander oppert glashard wordt ontkend. Een jaar voor onze daadwerkelijke breuk heeft hij al met zijn zusje (die zogenaamd 'mijn beste vriendinnetje' was, haar eigen woorden) besproken dat hij bij haar in huis kon. Maar mij daar iets over vertellen ho maar.quote:Op maandag 11 februari 2013 12:31 schreef Mint_Clansell het volgende:
Zoiets merk je toch wel in die vijf jaar, dat je slechts als een (tijdelijke) vervanging dient?
Maar hoe zijn hij en zijn ex dan weer bij elkaar gekomen? is hij met hangende pootjes teruggegaan?
Dat het mij na vier jaar begon te dagen dat hij wel erg bezig was met zijn ex resulteerde er dus in dat het uiteindelijk geklapt is. Hij heeft het echter tot zelfs het allerlaatste moment nóóit toegegeven. Glashard ontkend.quote:Op maandag 11 februari 2013 12:55 schreef Mint_Clansell het volgende:
Mja, iemand die na vier jaar nog zo bezig is met zijn ex (en vice versa) is vragen om problemen. Ook leuk voor die kerel waar zijn ex mee was getrouwd dan. Het lijkt wel een soort van labiel 'When Harry Met Sally' verhaal.
Dit topic heet de kunst van het loslaten van een ex. Daar zijn we hier dus mee bezig. Inclusief volledige klaagzangen. Mocht er een topic "prijs je ex de hemel in" zijn blijf ik daar braaf weg.quote:Op zaterdag 9 februari 2013 08:49 schreef BenjaminLinus het volgende:
[..]
Daar zit wat in, maar ik ben altijd een beetje wantrouwend naar mensen die hier komen en alleen maar heel erg eenzijdig getinte, negatieve klaagzangen neerzetten over hun ex, dat er opeens niets goed was en hij heeft ze vanalles aangedaan enzo, en ondertussen wel doodleuk beweren dat het je allemaal niet meer uitmaakt/je er overheen bent..
Want alleen al uit het feit dat je naar dit topic komt en er hele verhalen gaat typen blijkt al dat je er absoluut niet overheen bent...
Natuurlijk is dit een topic waar je kunt vertellen hoe het zit, maar mensen die alleen maar gal lopen te spuwen over hun ex en totaal geen zelfreflectie hebben zijn in mijn ogen vaak zelf het grote probleem..
Uit je posts blijkt wel dat je erg mee zit. No offence verder, vind dat vooral pijnlijk voor jou. heb je nog wel eens met hem over de gehele situatie gepraat?quote:Op maandag 11 februari 2013 13:02 schreef Nies het volgende:
[..]
Dat het mij na vier jaar begon te dagen dat hij wel erg bezig was met zijn ex resulteerde er dus in dat het uiteindelijk geklapt is. Hij heeft het echter tot zelfs het allerlaatste moment nóóit toegegeven. Glashard ontkend.
Indo-del en 'haar' man zijn tien jaar samen geweest, waarvan krap aan een jaar getrouwd, en een dochter die min negen maanden van hun samenzijn, oud is.
Als ik er niet mee zou zitten zou ik niet nog steeds in dit topic dwalenquote:Op maandag 11 februari 2013 13:24 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Uit je posts blijkt wel dat je erg mee zit. No offence verder, vind dat vooral pijnlijk voor jou. heb je nog wel eens met hem over de gehele situatie gepraat?
Ha, ja daar heb je een punt, maar je enigszins bittere toon viel me op en het feit dat jequote:Op maandag 11 februari 2013 13:30 schreef Nies het volgende:
[..]
Als ik er niet mee zou zitten zou ik niet nog steeds in dit topic dwalen
Nee, praten wil ik niet. Ik vertrouw hem nog niet voor zover als ik hem kan zien en wat hij zegt heeft voor mij dus geen enkele waarde. Kan ik wel al mijn energie steken in een gesprek, maar als het hem beter uitkomt liegt hij. Zou ik nog moeten gaan raden wat wel of niet waar is en daar schiet ik nog geen steek mee op. Dan maar niet.
Ik mis hem niet, nooit gedaan ook. Daarentegen, bitter.... ik ben nog altijd kwaad over het feit dat hij, zijn vrienden en familie mij zó voor het lapje hebben gehouden. Met hem praten gaat mij ook niet helpen, dus worstel ik mezelf er maar uit. En dus zit ik nog altijd hierquote:Op maandag 11 februari 2013 13:32 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Ha, ja daar heb je een punt, maar je enigszins bittere toon viel me op en het feit dat jedeed terwijl je je je volgens mij helemaal niet zo voelt.
Nee, daar heb je gelijk in. Als je jaren voor de gek bent gehouden, kun je ook niet verwachten nu ineens wel de waarheid te horen.
Heb er een hele rit bij de psych opzitten en ben wat dat betreft 'uitbehandeld'. Waar ik het ook mee eens ben. Ik heb gelukkig hele lieve vrienden waar ik nog altijd mijn verhaal bij kwijt kan. En die gelukkig ook eerlijk zijn, zorgen voor een stukje zelfrefelctie en niet alleen 'wat een lul' zeggen.quote:Op maandag 11 februari 2013 13:52 schreef formerjellybean het volgende:
Nies , heb je ook dat je iemand heb waar je er professioneel mee over hebt , want ik heb ergens wel het idee , dat dat misschien handig is .
Ik heb namelijk wel een beetje het idee dat je jezelf een beetje in de weg zit en degene kan er misschien extra bij helpen.
Ik kan je niet helemaal volgen. Je zei eerder dat het probleem was dat je de schuld teveel bij jezelf zocht. Dan heb je toch geen zelfreflectie meer nodig van vrienden want dan heb je daar toch juist teveel van?quote:Op maandag 11 februari 2013 14:30 schreef Nies het volgende:
[..]
Heb er een hele rit bij de psych opzitten en ben wat dat betreft 'uitbehandeld'. Waar ik het ook mee eens ben. Ik heb gelukkig hele lieve vrienden waar ik nog altijd mijn verhaal bij kwijt kan. En die gelukkig ook eerlijk zijn, zorgen voor een stukje zelfrefelctie en niet alleen 'wat een lul' zeggen.
Ik blijf lopen tegen het feit dat er zo'n misbruik van míj is gemaakt. Waarom? En dat is simpelweg omdat het voor hem makkelijk was. Hij is nou eenmaal wel zo'n lul. En dat kan ik zo lastig naast me neerleggen.
Ik volg geregeld mezelf nietquote:Op maandag 11 februari 2013 14:37 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Ik kan je niet helemaal volgen. Je zei eerder dat het probleem was dat je de schuld teveel bij jezelf zocht. Dan heb je toch geen zelfreflectie meer nodig van vrienden want dan heb je daar toch juist teveel van?
En uit je postst hier blijkt juist dat je het wel bij hem legt, want hij is een lul, etc etc...
Soms is het raadzaam te accepteren dat je andermans acties niet gaat begrijpen. Ik heb na een verbroken relatie eens ellenlange gesprekken met vriendinnen gevoerd om alles te analyseren en de waarom-vraag beantwoord te krijgen. Totdat eentje zei "Waarom? Omdat hij gestoord is!" Dat was in dit geval ook echt zo. Sommige dingen zijn niet te begrijpen en dat moet je dan ook niet willen.
Ik weet het. Écht.quote:Op maandag 11 februari 2013 14:45 schreef formerjellybean het volgende:
Mijn tip blijft eigenlijk dit , ik heb ook eerst met relaties gehad dat ik vanalles ging analyseren en overdenken, eigenlijk ben ik hierachter gekomen . Het helpt je niets .
Mijn leven zonder hem is fijner, rustiger, ik ben er blij mee. Ik doe heerlijk mijn eigen ding en geniet er ook van.quote:De keren dat het uitging en ik eigenlijk voor mezelf besloot jammer dat het uit is , maar ik ga lekker evengoed mijn eigen gang me eigenlijk niet te veel met hem bezighouden en lekker mijn eigen ding doen dat maakte het veel prettiger en ook voor mezelf ook.
De keren dat ik er aan denk besef ik me vooral hoeveel fijner het nu is. En toch knaagt dan een stukje, hij heeft me zó ontzettend voorgelogen.quote:Tuurlijk zul je weleens momenten hebben dat je eraan terugdenkt en even minder hebt maar probeer jezelf soms ook als jezelf op dat soort momenten betrapt je een halt toe te roepen en te denk nee, nu doe ik dat niet nu ga ik even iets leuks doen.
Op een gegeven moment voel je ook veel beter over jezelf en zit je ook steeds beter in je vel
Dat laatste is echt een kwestie van tijd en de realisatie die daarmee gepaard gaat. Mijn therapeute zei laatst heel treffend dat eigenlijk niemand elkaar begrijpt; je hebt allemaal andere bagage, ervaringen, informatie en kaders. En sommige mensen zijn dna nog eens extra "niet-te-begrijpen" omdat ze gewoon niet sporen.quote:Op maandag 11 februari 2013 14:46 schreef Nies het volgende:
[..]
Ik volg geregeld mezelf niet(grapje natuurlijk)
Ja, nee, realistisch gezien weet ik dat het 'mijn schuld' niet is en hij een lul is. Maar nu nog ook zo voelen.
De zelfreflectie dat ik niet alles bij mezelf moet zoeken en op mezelf moet betrekken. Het is niet aan mij te wijten dat die vijf jaar is weggegooid. Of dat ik zo ontzettend hard mijn best heb gedaan. Dat is juist een hele mooie eigenschap van mij. Zo belangeloos me ergens vol voor inzetten.
Met een bagger resultaat jammergenoeg.
En vooral jouw laatste gedeelte, ja!, maar hoe doe je dat?
Niet alleen maar kommer en kwel, maar vooral heel erg in zijn belang. Achteraf ook zo ontzettend nutteloos.quote:Op maandag 11 februari 2013 15:00 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Dat laatste is echt een kwestie van tijd en de realisatie die daarmee gepaard gaat. Mijn therapeute zei laatst heel treffend dat eigenlijk niemand elkaar begrijpt; je hebt allemaal andere bagage, ervaringen, informatie en kaders. En sommige mensen zijn dna nog eens extra "niet-te-begrijpen" omdat ze gewoon niet sporen.
Ah oke, dus je zelfrefelctie is dat je teveel aan zelfreflectie doet![]()
Je schippert dus nogal heen en weer tussen dat hij een lul is die vijf jaar van jouw leven heeft verpest en jezelf daarvan de schuld geven? Ik hoop echt voor je dat je ergens ertussen in kan zitten, dat is echt prettiger. Ik baal enorm van de situatie met mijn ex, maar we hebben echt wel een leuke tijd gehad en dat probeer ik er los van te zien. het zal toch niet vijf jaar lang kommer en kwel zijn geweest?
Als de balans zo doorslaat naar het negatieve, waarom dan toch 5 jaar erbij gebleven? Dan kan ik maar enkele mogelijkheden bedenken. Of je hebt je kop in het zand gestoken en moedwillig signalen genegeerd. Of hij is echt een manipulator van het kaliber Francis Z.quote:Op maandag 11 februari 2013 15:12 schreef Nies het volgende:
[..]
Niet alleen maar kommer en kwel, maar vooral heel erg in zijn belang. Achteraf ook zo ontzettend nutteloos.
Ik heb mijn rijbewijs gehaald. Niet omdat dat voor mij zo fijn is, maar omdat hij dan in die gevallen niet met mij mee hoefde. Geweldig paard gehad. Gehad, want moeten verkopen. Waarbij hij destijds vooral opperde "zou je dat wel doen" en niet "ja maar ik blijf toch niet dus je moet het straks zelf ophoesten". Leugen op leugen. Hem geholpen een eigen zaak op te bouwen. Ik mooi 50 uur in de week heen werken, want ja, hij verdiende nog geen drol. De zaak loopt goed. Retegoed. Indo-del heeft nu een succesvol entrepeneur. Met volle spaarrekening. En ik kreeg nog geen "dankjewel dat je me geholpen hebt".
Die conclusies heb ik dus het laatste jaar van ons samenzijn getrokken. Als langzamerhand steeds meer puzzelstukjes op de juiste plaats vallen. En je dan inderdaad de conclusie kan trekken dat ik degene was die het werk deed en hij bijzonder weinig. Vanaf toen heb ik ook hem eens laten ploeteren, en nam hij dus vrij vlot de kuierlatten.quote:Op maandag 11 februari 2013 15:28 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Als de balans zo doorslaat naar het negatieve, waarom dan toch 5 jaar erbij gebleven? Dan kan ik maar enkele mogelijkheden bedenken. Of je hebt je kop in het zand gestoken en moedwillig signalen genegeerd. Of hij is echt een manipulator van het kaliber Francis Z.
Bij sommige mensen die in disfunctionele relaties zitten met een fout type heb ik wel eens de indruk dat de keuze van die partner ook echt iets over hen zegt. Het is niet alleen de ander die je zo behandelt, maar ook jijzelf die je zo laat behandelen. Niet dat ik dat bij jou zo kan beoordelen, maar die mogelijkheid schoot wel door mijn hoofd toen ik je verhaal las.
En de jaren daarvoor tellen toch ook nog? Toen had je blijkbaar redeneen om bij hem te blijven..quote:Op maandag 11 februari 2013 16:01 schreef Nies het volgende:
[..]
Die conclusies heb ik dus het laatste jaar van ons samenzijn getrokken. Als langzamerhand steeds meer puzzelstukjes op de juiste plaats vallen. En je dan inderdaad de conclusie kan trekken dat ik degene was die het werk deed en hij bijzonder weinig. Vanaf toen heb ik ook hem eens laten ploeteren, en nam hij dus vrij vlot de kuierlatten.
Die mogelijkheid schiet ook nog steeds door mijn hoofd. Denk ik ook al tijden af en aan aan. Wat is mijn aandeel hierin geweest? Wat heb ik laten gebeuren en wat is mij aangedaan. Kom ik weer terug op die hele hoop met leugens. Hij, zijn moeder, zusjes, vrienden, iedereen die ik ook maar ergens naar heb gevraagd, ze hebben het geweten en net als hij glashard ontkent.
Nou ja, ik ben in een hele hoop leugens getrapt. Heel veel. En nadat ik voor mijzelf had besloten voor mijzelf te kiezen door niet meer alleen maar aardig te zijn en alles te slikken, was hij al heel snel weg.
Laten we het op een middenweg houden. Hij is een heel goede manipulator en ik had eerder beter moeten weten.
En ik neem het mezelf kwalijk nog ook.
Dit dus. En daarbij, brengt het je verder? Misschien, misschien ook niet. In ieder geval krijg je de relatie er niet mee terug. Je kunt hoogstens inzicht in jezelf krijgen, als het al ALLEEN aan jezelf lag.quote:Op maandag 11 februari 2013 14:37 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Soms is het raadzaam te accepteren dat je andermans acties niet gaat begrijpen. Ik heb na een verbroken relatie eens ellenlange gesprekken met vriendinnen gevoerd om alles te analyseren en de waarom-vraag beantwoord te krijgen. Totdat eentje zei "Waarom? Omdat hij gestoord is!" Dat was in dit geval ook echt zo. Sommige dingen zijn niet te begrijpen en dat moet je dan ook niet willen.
Mja, maar reallife spuwen is opzich ook wel een necessity. Ik ben bijvoorbeeld onlangs met een nieuwe baan begonnen >50h in de week en werk met veel bronstige alfa mannetjes. Je zit dicht op elkaar en dan kom je al snel op verhalen van je relatie uit. En wanneer ik dan mijn verhaal moet vertellen toon ik emoties (en dus zwakte) en daar gaan die mannetjes echt als stront over heen.quote:Op maandag 11 februari 2013 13:09 schreef Nies het volgende:
[..]
Dit topic heet de kunst van het loslaten van een ex. Daar zijn we hier dus mee bezig. Inclusief volledige klaagzangen. Mocht er een topic "prijs je ex de hemel in" zijn blijf ik daar braaf weg.
Reallife weet ik me behoorlijk te redden en refereer ik in het dagelijks leven niet veel aan mijn ex. Houd me er ook niet zoveel mee bezig. Maar voor de dingen die me wel dwarszitten is het heel fijn om hier mijn gal te kunnen spuwen, mijn ei kwijt te kunnen. Alleen al dat het er uit is.
Het werkt soms ook wel om juist hier niet al te lang in te zittenquote:Op maandag 11 februari 2013 13:30 schreef Nies het volgende:
[..]
Als ik er niet mee zou zitten zou ik niet nog steeds in dit topic dwalen
Ja, mensen bedoelen het goed als ze erover beginnen en te vragen hoe je je nu voelt, maar zo blijf je er dus wel constant mee bezig. Praten is goed, maar op een gegeven moment wil je het ook proberen te vergeten.quote:Op woensdag 13 februari 2013 10:22 schreef habitue het volgende:
Zucht, erachter komen dat ze een ander heeft is zwaar klote. Alsof iemand met een honkbalknuppel al de lucht uit je slaat.
Aan de andere kant, het schept ook veel duidelijkheid.
Klotevrienden die je zulke shit vertellen terwijl ik 100 keer heb gezegd dat ik geen enkele info wilde over wat zij uitspookt!!!!!!!![]()
![]()
![]()
Heel erg herkenbaar met mijn verhaal, al heeft ze nooit gelogen over een relatie met mij.quote:Op donderdag 14 februari 2013 17:06 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:
[..]
Ja, mensen bedoelen het goed als ze erover beginnen en te vragen hoe je je nu voelt, maar zo blijf je er dus wel constant mee bezig. Praten is goed, maar op een gegeven moment wil je het ook proberen te vergeten.
Heb vandaag ook fantastisch nieuws gehoord.
Een klasgenoot vertelde mij dat mijn ex (2 jaar mee gehad, nu bijna 5 maanden uit) in die 2 jaar altijd ontkent heeft een relatie met mij te hebben.
En dat meisje waar hij het op het laatst vaak over had is inderdaad zijn nieuwe vriendin. (Natuurlijk ontkende hij dat toen ie het uitmaakte, maar ik ben niet achterlijk.) Maar nu blijkt dus dat ze lang voordat ie mij dumpte al vaker samen gespot waren.
Zo, weer even mijn hart gelucht.
Wat mijn gevoelens betreft was ik er al wel klaar mee. En nu al helemaal.
Maar toch, dit nieuwtje is wel een klap in het gezicht want ik hield heel veel van hem.
Thanks, ik voel me ondertussen al weer beter.quote:Op donderdag 14 februari 2013 19:55 schreef habitue het volgende:
[..]
Heel erg herkenbaar met mijn verhaal, al heeft ze nooit gelogen over een relatie met mij.
Maar inderdaad, op een gegeven moment moet je het proberen te vergeten, en dan helpen zulke verhalen echt niet mee.
Ik heb alleen nog zoveel woede in me, kutwijf na alles wat ik voor dr heb gedaan![]()
Gewoon opstaan en weer doorgaan, volgende week date met een mooi meisje.![]()
Sterkte nog verder, en je komt er wel weer bovenop
Jezus, sorry hoor maar wat een kutwijf. Ik weet het ook niet wat het met die vrouwen is, zo wisselend. Het is nu precies 1 maand en 1 dag uit met mijn ex. Ik was haar alles, ze kon niet zonder mij. Helaas is zij heel erg wisselend en beïnvloedbaar en wisselt dus de hele tijd van gedachtes over van alles. Ik weet hoe ze is, over een tijdje mist ze mij en wil ze mij terug (is al eens gebeurd). Maar ik hoop dat ik tegen die tijd zo sterk in mijn schoenen sta dat ik haar kan vertellen dat ze de pot op kan en dat ik niet met me laat spelen.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 07:57 schreef Blagult het volgende:
Bah, even mijn gal kwijt hier..
Het is nu inmiddels één maand uit en ze is volgens eigen zeggen helemaal tot over haar oren verliefd op een nieuwe jongen. Nu stond ik vrijdag met carnaval in de kroeg en kwam ze even ongegeneerd samen met haar nieuwe boy tegenover mij staan zoenen. Netjes niks van gezegd, en net gedaan of het mij niet interesseerde.
Nu stond ik zaterdag met carnaval met een meisje te praten (en ja ook zoenen), waarmee ik het zeer gezellig heb. Dus besloot een drankje voor ons tweeën te gaan halen. Drankje gehaald, draai ik me om staat mijn ex doodleuk aan haar te vertellen dat ik haar ex was. Waarna het meisje duidelijk de interesse in mij is verloren/minder geworden.
's Avonds met mijn stomme kop via Whatsapp nog even verhaal proberen te halen bij mijn ex waarna ze antwoordde dat ik haar niet zo voor schut moet zetten...
Kan iemand (liefst een vrouw) mij alsjeblieft uitleggen wat hier gaande is. Zet je zo iemand echt voor schut, of is zij gewoon de weg kwijt en jaloers?
Volgens mij kon ze het niet hebben dat je vrijdag niet reageerde toen ze voor je neus ging staan zoenen. (Vind ik knap van je, want ik had er toch echt wel op gereageerd denk ikquote:Op vrijdag 15 februari 2013 07:57 schreef Blagult het volgende:
Bah, even mijn gal kwijt hier..
Het is nu inmiddels één maand uit en ze is volgens eigen zeggen helemaal tot over haar oren verliefd op een nieuwe jongen. Nu stond ik vrijdag met carnaval in de kroeg en kwam ze even ongegeneerd samen met haar nieuwe boy tegenover mij staan zoenen. Netjes niks van gezegd, en net gedaan of het mij niet interesseerde.
Nu stond ik zaterdag met carnaval met een meisje te praten (en ja ook zoenen), waarmee ik het zeer gezellig heb. Dus besloot een drankje voor ons tweeën te gaan halen. Drankje gehaald, draai ik me om staat mijn ex doodleuk aan haar te vertellen dat ik haar ex was. Waarna het meisje duidelijk de interesse in mij is verloren/minder geworden.
's Avonds met mijn stomme kop via Whatsapp nog even verhaal proberen te halen bij mijn ex waarna ze antwoordde dat ik haar niet zo voor schut moet zetten...
Kan iemand (liefst een vrouw) mij alsjeblieft uitleggen wat hier gaande is. Zet je zo iemand echt voor schut, of is zij gewoon de weg kwijt en jaloers?
No offence aan de vrouwen hier, maar sommige vrouwen zijn echt meesters in dit soort psychologische verneukerij. Sommigen weten het altijd zo te draaien dat ze jou uit de tent weten te lokken, en als je dan na 20 keer sarren eens een keer nijdig reageert via de whatsapp dan krijg je een bericht terug van '' Nou, doe eens even normaal joh, ik vind dit echt abnormaal hoe je nu reageert'' En dan heb jij het opeens allemaal gedaanquote:Op vrijdag 15 februari 2013 07:57 schreef Blagult het volgende:
Bah, even mijn gal kwijt hier..
Het is nu inmiddels één maand uit en ze is volgens eigen zeggen helemaal tot over haar oren verliefd op een nieuwe jongen. Nu stond ik vrijdag met carnaval in de kroeg en kwam ze even ongegeneerd samen met haar nieuwe boy tegenover mij staan zoenen. Netjes niks van gezegd, en net gedaan of het mij niet interesseerde.
Nu stond ik zaterdag met carnaval met een meisje te praten (en ja ook zoenen), waarmee ik het zeer gezellig heb. Dus besloot een drankje voor ons tweeën te gaan halen. Drankje gehaald, draai ik me om staat mijn ex doodleuk aan haar te vertellen dat ik haar ex was. Waarna het meisje duidelijk de interesse in mij is verloren/minder geworden.
's Avonds met mijn stomme kop via Whatsapp nog even verhaal proberen te halen bij mijn ex waarna ze antwoordde dat ik haar niet zo voor schut moet zetten...
Kan iemand (liefst een vrouw) mij alsjeblieft uitleggen wat hier gaande is. Zet je zo iemand echt voor schut, of is zij gewoon de weg kwijt en jaloers?
Al het contact verbreken, zolang je contact houdt blijven de gevoelens weer opspelen. Zeg tegen hem dat hij je ook niet meer moet berichten.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 13:38 schreef StrawberrySwing het volgende:
Denk je er wel over heen te zijn, blijkt dat je weer terug bij af bent.. Ik ben aardig de weg kwijt momenteel. Ik heb 2.5 jaar een hele goede relatie gehad, waar hij een einde aan heeft gemaakt omdat het gevoel weg was en omdat hij vond dat hij zich niet meer kon inzetten voor de relatie. Pijnlijk, want ik wilde er nog voor gaan. Daarnaast zaten we in een rotperiode door een sterfgeval toen we de twijfels probeerden uit te zoeken.
Maar goed, omdat we beste maatjes waren in onze relatie, wilden we dat probeerden voort te zetten. En dat lukte aardig goed. Ik had het idee dat ik hem los kon laten en tegelijkertijd een vriendschap met hem kon opbouwen. Na een maand of 3/4 was ik er aardig overheen. Ik kreeg een nieuwe relatie, die maar een maand duurde. Ik kwam er achter dat ik mijn ex helemaal niet had losgelaten en enkel iemand probeerde te vinden waar ik net zo dol op kon zijn als op hem. Relatie verbroken, contact met mijn ex verbroken. Alleen het lastige is dat hij bij mij een gevoel blijft creëren dat het nog goed kan komen. Hij zegt me dat ik altijd bijzonder voor hem zal blijven en dat ik een van zijn beste vrienden ben. Dat hij het lastig vind dat het contact tijdelijk verbroken wordt en dat hij de tijd van ons samen regelmatig nog mist...
Maar het komt niet meer goed he?
Je bent wel erg veel bezig met wat anderen van je zullen denken he? Lekker boeiend dat je nog niet over hem heen bent. Flikker die kerel eruit, blokkeer hem daarna zodat je ook niet meer geneigd bent op zijn profiel te kijken. Hoe aardig hij ook is, hij wil jou niet. Klaar dus. Verwerk dat, accepteer dat en move on. Van kijken op zijn profiel hoe gelukkig hij is met zijn nieuwe vriendin word jij zeker niet gelukkiger. Je doet het jezelf aan.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 14:12 schreef Dazlious het volgende:
Tja.. en dan heb je ook nog Facebook. Dankzij dat ik en mijn ex nog "vrienden" zijn blijf ik aan mijn door facebook aan hem plakken en er gaat geen dag voorbij dat ik toch nog even zijn profiel check. (moet ik niet doen!! Maar ik doe het toch.)
Hij -inmiddels een nieuwe vriendin, zij houdt van posten- heeft dan ook zeer veel updates. Valentijn foto's... Omg. Dat zorgt ervoor dat ik hem nu na een half jaar nog steeds niet helemaal los kan laten.
Gewoon maar uit de FB lijst gooien is bijna onmogelijk, we hebben heel schijnheilig tegen elkaar gezegd : Vrienden te blijven. En delen veel van dezelfde vrienden... Dan gaat iedereen weer zeggen, waarom dat nou weer? (Je bent toch over hem heen...??) Daarbij kan ik het gewoon niet over mijn hart verkrijgen. Hij is aardig enzo. Maar ja, dit is natuurlijk ook niet ideaal. Want ik moet doorgaan met mijn Eigen Leven.
zucht.
Alles waar je maar mogelijk last van hebt van Facebook aftieften.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 14:12 schreef Dazlious het volgende:
Tja.. en dan heb je ook nog Facebook. Dankzij dat ik en mijn ex nog "vrienden" zijn blijf ik aan mijn door facebook aan hem plakken en er gaat geen dag voorbij dat ik toch nog even zijn profiel check. (moet ik niet doen!! Maar ik doe het toch.)
Hij -inmiddels een nieuwe vriendin, zij houdt van posten- heeft dan ook zeer veel updates. Valentijn foto's... Omg. Dat zorgt ervoor dat ik hem nu na een half jaar nog steeds niet helemaal los kan laten.
Gewoon maar uit de FB lijst gooien is bijna onmogelijk, we hebben heel schijnheilig tegen elkaar gezegd : Vrienden te blijven. En delen veel van dezelfde vrienden... Dan gaat iedereen weer zeggen, waarom dat nou weer? (Je bent toch over hem heen...??) Daarbij kan ik het gewoon niet over mijn hart verkrijgen. Hij is aardig enzo. Maar ja, dit is natuurlijk ook niet ideaal. Want ik moet doorgaan met mijn Eigen Leven.
zucht.
Ja sommige kunnen er wat van. Heb inmiddels besloten om inderdaad dood voor haar te spelen (facebook ontvriend, twitter ontvolgt, telefoon nummer verwijderd). Ga me vanavond niet inhouden, en mocht de kans zich voordoen om voor haar neus met iemand te zoenen dan laat ik die kans zeker niet ontglippen. Sportieve wraak, en een man moet zo nu en dan aan zijn ego werken.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 12:37 schreef BenjaminLinus het volgende:
[..]
No offence aan de vrouwen hier, maar sommige vrouwen zijn echt meesters in dit soort psychologische verneukerij. Sommigen weten het altijd zo te draaien dat ze jou uit de tent weten te lokken, en als je dan na 20 keer sarren eens een keer nijdig reageert via de whatsapp dan krijg je een bericht terug van '' Nou, doe eens even normaal joh, ik vind dit echt abnormaal hoe je nu reageert'' En dan heb jij het opeens allemaal gedaan![]()
Een tip kan ik je wat dat betreft geven (heeft bij mij ooit geweldig gewerkt) : Speel dood voor haar. Antwoord nergens meer op wat ze stuurt, maar blijf in real life gewoon vriendelijk maar kortaf. Zie je haar, ga geen hele gesprekken aan maar glimlach, zeg hoi, en loop rustig door. Daar worden ze soms echt pisnijdig van![]()
Ook niet happen als ze opeens zielig komen doen..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |