abonnement Unibet Coolblue
pi_122581976
Hier verder!

De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!

Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.

In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.

Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.

Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!

Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.

Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!

Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!



"A relationship is not based on the time you’ve spent together, but the foundation you’ve built together."
YouTube
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
pi_122586933
Cactus 1, thanx weer!

Dat is een optie, maar ik denk ergens dat loslaten beter is. Hij was heel goed voor me, maar heeft me de afgelopen weken echt bedreigd, uitgescholden, om de oren geslagen met pijnlijke feiten. Daar zit ook het ambivalente aspect in. Normaal is het lastig om verstand en gevoel te verenigen, maar nu is zelfs mijn verstand niet zeker. Ik was echt overtuigd van onze relatie, voor het eerst in mijn leven had ik echt het gevoel dat het goed zat.

Mijn probleem is een gebrek aan eigenwaarde en in dat licht is het misschien goed om een grens te trekken en te handelen naar de gedachte dat iemand die mij zelfs bedreigt niet goed voor mij is.

heb trouwens al eens aangegeven dat het mij pijn deed en gevraagd waarom hij dat deed. Hij legde het wel uit maar voor hem was dat ook het startsein om me nog meer verrrot te schelden, omdat hij dus bevestigd kreeg dat het mij wat deed. Hij is zo gefrustreerd en blijft erbij dat hij niks fout doet omdat het slechts een reactie is op wat ik heb gedaan.
pi_122588836
quote:
0s.gif Op donderdag 7 februari 2013 09:57 schreef kloon89 het volgende:
Cactus 1, thanx weer!

Dat is een optie, maar ik denk ergens dat loslaten beter is. Hij was heel goed voor me, maar heeft me de afgelopen weken echt bedreigd, uitgescholden, om de oren geslagen met pijnlijke feiten. Daar zit ook het ambivalente aspect in. Normaal is het lastig om verstand en gevoel te verenigen, maar nu is zelfs mijn verstand niet zeker. Ik was echt overtuigd van onze relatie, voor het eerst in mijn leven had ik echt het gevoel dat het goed zat.

Mijn probleem is een gebrek aan eigenwaarde en in dat licht is het misschien goed om een grens te trekken en te handelen naar de gedachte dat iemand die mij zelfs bedreigt niet goed voor mij is.

heb trouwens al eens aangegeven dat het mij pijn deed en gevraagd waarom hij dat deed. Hij legde het wel uit maar voor hem was dat ook het startsein om me nog meer verrrot te schelden, omdat hij dus bevestigd kreeg dat het mij wat deed. Hij is zo gefrustreerd en blijft erbij dat hij niks fout doet omdat het slechts een reactie is op wat ik heb gedaan.
Die eigenwaarde gaat beter worden naarmate je meer grenzen voor jezelf gaat stellen. ;). Op die manier maak je een statement naar jezelf en naar de buitenwereld toe dat je hier te goed voor bent, dat je dit niet hoeft te accepteren.

Dat eerste wat je zegt, die overtuiging, die ken ik. Tot 12 november was ik ervan overtuigd dat we een geweldige relatie hadden. Het heeft best een tijd geduurd voordat ik me realiseerde dat ik dit echt niet hoefde te accepteren en dat ik helemaal niet oud wilde worden met zo'n vent (hij liet me geloven dat ik dankbaar moest zijn dat hij bij me wilde zijn). Ik ken dat eigenwaarde probleem. Toen mijn zelfbeeld beter werd, werd mijn gevoel voor hem minder...

Is maar om te zegen dat het heel goed is dat je aan je gebrek aan eigenwaarde aan het werken bent ^O^
pi_122589237
quote:
7s.gif Op donderdag 7 februari 2013 11:11 schreef Neifile het volgende:

[..]

Die eigenwaarde gaat beter worden naarmate je meer grenzen voor jezelf gaat stellen. ;). Op die manier maak je een statement naar jezelf en naar de buitenwereld toe dat je hier te goed voor bent, dat je dit niet hoeft te accepteren.

Dat eerste wat je zegt, die overtuiging, die ken ik. Tot 12 november was ik ervan overtuigd dat we een geweldige relatie hadden. Het heeft best een tijd geduurd voordat ik me realiseerde dat ik dit echt niet hoefde te accepteren en dat ik helemaal niet oud wilde worden met zo'n vent (hij liet me geloven dat ik dankbaar moest zijn dat hij bij me wilde zijn). Ik ken dat eigenwaarde probleem. Toen mijn zelfbeeld beter werd, werd mijn gevoel voor hem minder...

Is maar om te zegen dat het heel goed is dat je aan je gebrek aan eigenwaarde aan het werken bent ^O^
Ja en totdat die eigenwaarde er is, is het fake it till you make it. Gister lastig moment, wilde hem bijna smsen. Toch maar niet gedaan.

Vond datgene wat je niet hoefte te accepteren ook al voor 12 november plaats? Dus dat je eigenlijk achteraf wist dat de relatie niet zo geweldig was?

En wat je zegt, klopt denk ik echt. Als je zelf niet de overtuiging hebt dat je een goede behandeling verdient, krijg je die ook niet.

Lastig is dat hij me tijdens de relatie echt super behandelde, ook achteraf gezien met de info van zijn wangedrag nu.
pi_122589546
quote:
0s.gif Op donderdag 7 februari 2013 11:25 schreef kloon89 het volgende:

[..]

Ja en totdat die eigenwaarde er is, is het fake it till you make it. Gister lastig moment, wilde hem bijna smsen. Toch maar niet gedaan.

Vond datgene wat je niet hoefte te accepteren ook al voor 12 november plaats? Dus dat je eigenlijk achteraf wist dat de relatie niet zo geweldig was?

En wat je zegt, klopt denk ik echt. Als je zelf niet de overtuiging hebt dat je een goede behandeling verdient, krijg je die ook niet.

Lastig is dat hij me tijdens de relatie echt super behandelde, ook achteraf gezien met de info van zijn wangedrag nu.
Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.

Eigenlijk al dingen die heel lang speelden die ik later ben gaan zien, maar wat ik echt niet hoefde te accepteren van hem was wat hij de maanden net rond het verbreken van onze relatie deed. Ik wil best geloven dat hij niet de intentie had om vreemd te gaan (hoe naïef dat ook is), maar hoe hij me rond de breuk behandelde, dat was echt wel genoeg.

Hi was echt de man van mijn leven dacht is, maar nu heb ik zijn ware gezicht gezien, en ik denk dat dat in jouw geval hetzelfde zal zijn. Want hey: al was hij de perfecte man, dit gaat toch echt nergens over?! :N
pi_122589689
quote:
7s.gif Op donderdag 7 februari 2013 11:37 schreef Neifile het volgende:

[..]

Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.

Eigenlijk al dingen die heel lang speelden die ik later ben gaan zien, maar wat ik echt niet hoefde te accepteren van hem was wat hij de maanden net rond het verbreken van onze relatie deed. Ik wil best geloven dat hij niet de intentie had om vreemd te gaan (hoe naïef dat ook is), maar hoe hij me rond de breuk behandelde, dat was echt wel genoeg.

Hi was echt de man van mijn leven dacht is, maar nu heb ik zijn ware gezicht gezien, en ik denk dat dat in jouw geval hetzelfde zal zijn. Want hey: al was hij de perfecte man, dit gaat toch echt nergens over?! :N
Wat goed van je! Je bent dus nog steeds aan je eigenwaarde aan het werken, wordt het al ietsje beter?

Jaik heb het idee dat dit ook gewoon een kant van hem is, niet per se zijn enige ware gezicht. Dit klinkt nu misschien alsof ik nog in een soort ontkenningsfase zit, maar dat zegt eigenlijk iedereen om mij heen. Hij heeft enorm veel voor me gedaan, waarover ik niet in detail zal treden ivm de herkenbaarheid. Maar dingne die lang niet iedereen zou doen en verdragen zeg maar. neemt niet weg dat ik denk dat de slechte kant die ik nu zie ook gewoon in hem zit en mij afschrikt.
pi_122591560
Het gaat steeds beter, vooral met grenzen stellen. Een goede vriendin van me heeft me daar de waarde van leren inzien, je grenzen stellen. Dat heeft alle verschil gemaakt...

Dat soort slechte kanten komen boven op het moment dat mensen echt onder druk komen te staan. We hebben ze allemaal (hey, ik heb mijn ex doodgewenst in zijn gezicht, omg), maar het is aan jou om te beslissen of je hem erop af wilt rekenen of niet.

Dat gezegd hebbende, vind ik dat jouw ex veel en veel te ver gaat, onafhankelijk van de situatie. Als het een vent was, had hij de eer aan zichzelf gehouden en jou met rust gelaten. Dit is gewoon stalkergedrag, zeer triest stalkergedrag ook nog eens.
pi_122593711
quote:
0s.gif Op donderdag 7 februari 2013 12:37 schreef Neifile het volgende:
Het gaat steeds beter, vooral met grenzen stellen. Een goede vriendin van me heeft me daar de waarde van leren inzien, je grenzen stellen. Dat heeft alle verschil gemaakt...

Dat soort slechte kanten komen boven op het moment dat mensen echt onder druk komen te staan. We hebben ze allemaal (hey, ik heb mijn ex doodgewenst in zijn gezicht, omg), maar het is aan jou om te beslissen of je hem erop af wilt rekenen of niet.

Dat gezegd hebbende, vind ik dat jouw ex veel en veel te ver gaat, onafhankelijk van de situatie. Als het een vent was, had hij de eer aan zichzelf gehouden en jou met rust gelaten. Dit is gewoon stalkergedrag, zeer triest stalkergedrag ook nog eens.
Klopt, ik heb hem 1 keer ook iets voor de voeten gegooid uit zijn verleden. Ik vond het verschrikkelijk van mezelf want zo ben ik niet en zo wil ik niet zijn. Heb dus meteen sorry gezegd, voor mijn eigen gemoedsrust.

Hij heeft vorige week wel uitgelegd waarom hij alles deed en dat was op 1 of andere manier wel prettig, in ieder geval prettiger dan hoe het was..De eer aan zichzelf laten lukt (nog) niet omdat hij nog veel te veel aan me denkt..Soms mis ik hem en wil ik hem best vergeven, maar ik betwijfel of die kant dan niet later nog eens naar boven gaat komen.
pi_122593902
Ik vind het overigens fijn dat je zegt dat hij te ver gaat. Soms is dat nog even nodig, omdat ik dat besef nog niet altijd uit mezelf kan halen. Morgen therapie, weer genoeg te bespreken!!
pi_122594437
Tsja, je hebt die kant nu gezien, ik zou dat niet opzij kunnen zetten. Mensen kunnen fouten maken, daar kun je ze voor vergeven, maar mensen kunnen ook ECHT te ver gaan. Zeker als iemand zo over je heenloopt, kun je verwachten dat hij dat blijft doen als je hem ervoor vergeeft.

Ik wilde mijn ex ook heel graag vergeven gewoon om hoe we waren (regelmatig nog, vandaar absoluut geen contact!). Eventueel vergeven kan pas als de ander berouw toont en zijn gedrag langdurig verandert.

Ik vind nog steeds dat hoewel het heel rot voor hem is dat hij het er zo moeilijk mee heeft, hier echt geen excuus voor is. Kom op zeg, wees een vent!

Sterkte met je therapie. Ik ga denk ik ook een therapeut zoeken, gewoon voor de zekerheid :)
pi_122601397
quote:
0s.gif Op donderdag 7 februari 2013 14:02 schreef Neifile het volgende:
Tsja, je hebt die kant nu gezien, ik zou dat niet opzij kunnen zetten. Mensen kunnen fouten maken, daar kun je ze voor vergeven, maar mensen kunnen ook ECHT te ver gaan. Zeker als iemand zo over je heenloopt, kun je verwachten dat hij dat blijft doen als je hem ervoor vergeeft.

Ik wilde mijn ex ook heel graag vergeven gewoon om hoe we waren (regelmatig nog, vandaar absoluut geen contact!). Eventueel vergeven kan pas als de ander berouw toont en zijn gedrag langdurig verandert.

Ik vind nog steeds dat hoewel het heel rot voor hem is dat hij het er zo moeilijk mee heeft, hier echt geen excuus voor is. Kom op zeg, wees een vent!

Sterkte met je therapie. Ik ga denk ik ook een therapeut zoeken, gewoon voor de zekerheid :)
Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!

Brr net een bericht van hem, eerste sinds een week en meteen een halve hartverzakking. gelukkig viel het mee maar mijn lichamelijke reactie is..heftig..

Hoe voel jij je nu? Wat heeft jou geholpen op (mogelijke) zwakke momenten?
pi_122614054
quote:
0s.gif Op donderdag 7 februari 2013 16:59 schreef kloon89 het volgende:

Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!

Brr net een bericht van hem, eerste sinds een week en meteen een halve hartverzakking. gelukkig viel het mee maar mijn lichamelijke reactie is..heftig..

Hoe voel jij je nu? Wat heeft jou geholpen op (mogelijke) zwakke momenten?
Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!
pi_122614190
quote:
0s.gif Op donderdag 7 februari 2013 14:02 schreef Neifile het volgende:
Tsja, je hebt die kant nu gezien, ik zou dat niet opzij kunnen zetten. Mensen kunnen fouten maken, daar kun je ze voor vergeven, maar mensen kunnen ook ECHT te ver gaan. Zeker als iemand zo over je heenloopt, kun je verwachten dat hij dat blijft doen als je hem ervoor vergeeft.

Ik wilde mijn ex ook heel graag vergeven gewoon om hoe we waren (regelmatig nog, vandaar absoluut geen contact!). Eventueel vergeven kan pas als de ander berouw toont en zijn gedrag langdurig verandert.

Ik vind nog steeds dat hoewel het heel rot voor hem is dat hij het er zo moeilijk mee heeft, hier echt geen excuus voor is. Kom op zeg, wees een vent!

Sterkte met je therapie. Ik ga denk ik ook een therapeut zoeken, gewoon voor de zekerheid :)
Vergeven moet je eigenlijk doen voor jezelf, niet voor de ander. Boosheid is goed om los te komen van de ander, maar kan je behoorlijk in de weg blijven zitten als je het vast houdt. Niks mis met een praten met een buitenstaander. Het is niet niks wat je allemaal voor je kiezen hebt gehad :)
pi_122615376
Mwah, ik vind 'vergeven' een beetje overschat eigenlijk.

Ik weet niet of ik mijn ex bijv. moet vergeven. Ik denk dat ik er prima mee kan leven dat hij een enorme klootzak is en dat ik hem nooit meer hoef te zien. Boos blijven werkt niet inderdaad, daar heb je uiteindelijk alleen jezelf mee. Anderzijds, je schouders op halen en denken 'val dood, ik ga me op iets anders richten', is ergens wel genoeg voor mij. Er zijn zat mensen die ik nooit vergeven heb voor dingen. Denk ik ooit aan ze? Ben ik nog boos? Nee, ik steek er gewoon geen energie meer in.

Maar eigenlijk gaat het hier over iets anders: iemand vergeven en nog in je leven laten terwijl hij zijn gedrag niet verandert (je stalkt met smsjes en dat soort kwetsende dingen, omdat hij het er zo moeilijk mee heeft, boehoe). Daar geloof ik inderdaad niet in. :)
pi_122615702
quote:
15s.gif Op donderdag 7 februari 2013 21:23 schreef Cactus1 het volgende:

[..]

Heb je gereageerd? Ik zie ook ontzettend op tegen het eerste bericht wat ik weer ga krijgen. Heb sinds maandagnacht na een zeer onredelijke ruzie van mijn kant niks meer laten horen en ik was eigenlijk van plan dit zo lang mogelijk vol te houden. Alleen weet hij niet dat ik besloten heb om een contact stop voor komende maanden iig in te lassen. Dus kans is zeer groot dat ik volgende week ofzo weer eens een nietszeggend 'hoe is het met je?' berichtje ga krijgen. Ik wil hem niet negeren (weet ook niet eens of ik dit zou kunnen), maar wil ook niet terug naar nietszeggend contact waardoor ik alleen maar weer de neiging voel hem te gaan vertellen hoe kut ik het vind dat het niet wederzijds is. Maar goed, eerst zelf nog maar doorgaan met sterk zijn en niets laten horen. Jij ook sterkte!
Ow wat klinkt dit bekend! Niets laten horen, en dan zo'n 'Hoe is het' smsje. Voor je het weet hang je ofwel jankend aan de telefoon, ofwel je krijgt van die gezellige sms gesprekken waar je niet op zit te wachten :{ .

Ik heb de smsjes heel kort en zakelijk gehouden. Eentje terugsturen met "Gaat wel" en dan niet meer reageren. Dan ben je niet in de complete negeer modus, maar laat je wel blijken dat je niet op hele sms gesprekken zit te wachten. Althans; dat werkte bij mij.
pi_122615972
quote:
0s.gif Op donderdag 7 februari 2013 16:59 schreef kloon89 het volgende:

[..]

Voor de zekerheid is altijd goed maar volgens mij kom jij zelf al aardig ver hoor!

Brr net een bericht van hem, eerste sinds een week en meteen een halve hartverzakking. gelukkig viel het mee maar mijn lichamelijke reactie is..heftig..

Hoe voel jij je nu? Wat heeft jou geholpen op (mogelijke) zwakke momenten?
Wat mij heeft geholpen is, zodra ik wilde bellen alles opschrijven. Elke e-mail die ik wilde sturen schreef ik, printte ik uit en wiste ik. Op de een of andere manier was ik het dan kwijt en had ik niet de neiging hem te bellen.

Ik heb hem ook geblokkeerd in mijn telefoon, zijn nummer gewist (kende ik niet uit mijn hoofd). Elke e-mail die ik van hem kreeg archiveren. Dat soort dingen.

Klote (en logisch) zeg dat je zo ondersteboven bent van elke sms die je krijgt ;( .
pi_122616248
Oh, trouwens, ik ga volgende week gezellig een avondje chillen met de dame die hij het bed in heeft proberen te praten. Nieuwe vriendin :D (toffe dame is het) . Geniaal hoe het kan lopen.

Zo ik het het hele topic volgespamd, ik ga er weer vandoor :P .
pi_122617728
Hoe verwerk je vijf weggegooide jaren? Vijf jaar waarin je met hart en ziel hebt geprobeerd een toekomst op te bouwen terwijl de ander alleen zijn tijd zat uit te zitten?
Ondanks dat het practisch gezien behoorlijk ok gaat, na een dik jaar mag ik volgens mij best zeggen dat ik me weet te redden, desondanks zijn er nog altijd nachtmerries, gebroken nachten en zwetend wakker worden...
Het waarom is geen antwoord op. Of simpelweg "omdat het makkelijk was"... Hoe leg je zoiets naast je neer? Vijf jaar van mijn leven gespendeerd aan een zeepbel die geen ruk voorstelde.
Hoe stap je daar overheen?
Zucht.
A lie may take care of the present, but it has no future..
You can't pay me enough to be nice to you...
pi_122622085
@ Neifile: Begrijp je post over vergeven. Als je idd iemand nog in je leven wil houden, zal er wel echt een duidelijk berouw aan de andere kant moeten zijn.
Goed tips mbt tot geen contact. Gewoon kort en zakelijk houden dus. Lastige is wel dat hij in mijn geval niet zoveel verkeerd heeft gedaan, dat ik dus ook niet vind dat ik reden heb om koud of afstandelijk te doen. Hij heeft me misschien te lang laten doormodderen met wat we hadden, maar hij was altijd wel duidelijk. Ik wilde niet luisteren en bleef daardoor mezelf onnodig teleurstellen door hoop te houden. Maar als ik aardig ga doen beland ik idd binnen no time weer jankend aan de telefoon of denkt hij dat we toch gewoon leuk contact kunnen hebben. Ik wilde beide niet meer, dus vrees dat ik toch maar afstandelijk beleefd moet doen mocht hij wat sturen..pff lastig.
Leuk dat het je een nieuwe vriendin heeft opgeleverd, grappig ook de manier waarop. Is het toch nog ergens goed voor geweest ;)

@ Nies: Ben jij al een jaar verder joh? Ik ken je verhaal eigenlijk niet, maar weet je zeker dat hij de tijd uit zat? Geldt het niet voor elke relatie dat als het eindigt dat je het als zinloze tijdverspilling kunt zien? Maar dat is niet helemaal fair. Ook jullie zullen vast ooit het erg leuk met elkaar hebben gehad, anders blijf je niet 5 jaar samen met elkaar. Het is wel ontzettend pijnlijk en zwaar kut als je op een gegeven moment niet meer dezelfde intentie hebt en de vlam gaat bij één van twee uit, zeker als degene die achtergelaten wordt er keihard voor gevochten heeft.
Waar gaan je nachtmerries over? Het kan niet goed zijn dat je die na dik een jaar nog steeds hebt toch? :{
pi_122624025
quote:
7s.gif Op donderdag 7 februari 2013 11:37 schreef Neifile het volgende:

[..]

Fake it till you make it, inderdaad. Dat heb ik ook heel lang gedaan en nog steeds trouwens. Het enige wat hij hoeft te zien is een zelfverzekerde vrouw die er allang overheen is, die deze bullshit gewoon niet nodig heeft.

Ik lees af en toe nog stukken van dit topic, maar waarom wil je je zo graag anders voor doen dan je bent/ jij je voelt?

Laatst zei je dat hij broodjes voor je mee had genomen en jij dacht dat hij zich niet realiseerde dat het binnenkort helemaal over zou zijn. Maar kan het niet gewoon dat hij dat gewoon ECHT goed bedoelde? En er allang vrede mee heeft?

Ik kan er uiteraard totaal naast zitten, maar als ik je posts lees komt het over alsof je meer bezig bent tegenover hem te laten zien hoe "sterk" je wel niet bent als dat je je gewoon gedraagt naar hoe je je echt voelt. En dat maakt het in de regel uiteindelijk een stuk lastiger om het echt af te sluiten als je het mij vraagt.

Waarom moet het lijken alsof het je niks uit maakt?
pi_122624730
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 februari 2013 00:20 schreef DEVIEZEMAN. het volgende:

[..]

Ik lees af en toe nog stukken van dit topic, maar waarom wil je je zo graag anders voor doen dan je bent/ jij je voelt?

Laatst zei je dat hij broodjes voor je mee had genomen en jij dacht dat hij zich niet realiseerde dat het binnenkort helemaal over zou zijn. Maar kan het niet gewoon dat hij dat gewoon ECHT goed bedoelde? En er allang vrede mee heeft?

Ik kan er uiteraard totaal naast zitten, maar als ik je posts lees komt het over alsof je meer bezig bent tegenover hem te laten zien hoe "sterk" je wel niet bent als dat je je gewoon gedraagt naar hoe je je echt voelt. En dat maakt het in de regel uiteindelijk een stuk lastiger om het echt af te sluiten als je het mij vraagt.

Waarom moet het lijken alsof het je niks uit maakt?

Dan zou je denk ik mijn hele verhaal moeten lezen. Het is niet bepaald op een nette manier uitgegaan (al een jaar bezig met hele vuile psychologische spelletjes, vrouwen het bed in praten door te zeggen dat we een open relatie hadden (die we niet hadden), mij zwartmaken tegenover anderen, vreemdgaan, etc., etc.). Ik werd achtergelaten in een depressie, met een eetstoornis. De laatste avond die we samen zouden doorbrengen, zat hij met een andere dame in een restaurant.

Ondertussen loopt hij te janken dat hij zo graag een vriendschap wil, terwijl hij er alles aan doet, nogsteeds, om mij te manipuleren en een schuldcomplex aan te praten. Daarom wil ik hier gewoon hardstikke bovenstaan. De enige manier waarop hij zich gaat beseffen wat hij kwijt is, is door het echt kwijt te raken. Mijn ex heeft nooit ergens voor hoeven vechten en hij is nog nooit iemand kwijtgeraakt. Dat ga ik hem nu leren.

Die broodjes is maar een voorbeeld natuurlijk. Hij wil in alles heel lief doen, om die vriendschap te forceren en zich minder schuldig te voelen. Als ik hem 1 vinger geef, stuurt hij me strakst 20 vrolijke smsjes per dag, alsof we al jaren vrienden zijn |:( ... Hij is er absoluut niet overheen. Zo goed ken ik hem wel na 14 jaar. Dat was duidelijk toen ik hem dinsdag zag. Het janken stond hem naderbij dan het lachen.

Eigenlijk doe ik niet alsof ik heel sterk ben, ik ben wel zover. Ik denk niet zoveel aan hem, lig niet in bed te janken of zo. Het leek gewoon moeilijk om hem voor het eerst weer te zien, maar dat bleek achteraf helemaal niet zoveel te doen (ik ben een stresskip op dat gebied :P ). Anderzijds, ik heb hem verteld wat ik voelde, toen hingen we jankend aan de telefoon en ging hij ondertussen door met manipuleren ("Ik wil heel graag die vriendschap, maar ik vind je wel bezitterig dat je mijn nieuwe relatie dan niet zou kunnen accepteren." "Gast, we zijn nog nieteens gescheiden"). Dat schiet niet op. Ik moet hem volledig uit mijn leven bannen. En die vriendschap; tsja, hij wil gewoon een zekerheidje totdat hij een nieuwe vlam heeft...

Ik zou het wel een belediging vinden ergens als hij er zo snel klaar mee is. Anderzijds: wat zegt dat over een relatie van 14 jaar, als hij zomaar even wegloopt? :{
pi_122628535
quote:
12s.gif Op vrijdag 8 februari 2013 00:47 schreef Neifile het volgende:

[..]

Dan zou je denk ik mijn hele verhaal moeten lezen. Het is niet bepaald op een nette manier uitgegaan (al een jaar bezig met hele vuile psychologische spelletjes, vrouwen het bed in praten door te zeggen dat we een open relatie hadden (die we niet hadden), mij zwartmaken tegenover anderen, vreemdgaan, etc., etc.). Ik werd achtergelaten in een depressie, met een eetstoornis. De laatste avond die we samen zouden doorbrengen, zat hij met een andere dame in een restaurant.

Ondertussen loopt hij te janken dat hij zo graag een vriendschap wil, terwijl hij er alles aan doet, nogsteeds, om mij te manipuleren en een schuldcomplex aan te praten. Daarom wil ik hier gewoon hardstikke bovenstaan. De enige manier waarop hij zich gaat beseffen wat hij kwijt is, is door het echt kwijt te raken. Mijn ex heeft nooit ergens voor hoeven vechten en hij is nog nooit iemand kwijtgeraakt. Dat ga ik hem nu leren.

Die broodjes is maar een voorbeeld natuurlijk. Hij wil in alles heel lief doen, om die vriendschap te forceren en zich minder schuldig te voelen. Als ik hem 1 vinger geef, stuurt hij me strakst 20 vrolijke smsjes per dag, alsof we al jaren vrienden zijn |:( ... Hij is er absoluut niet overheen. Zo goed ken ik hem wel na 14 jaar. Dat was duidelijk toen ik hem dinsdag zag. Het janken stond hem naderbij dan het lachen.

Eigenlijk doe ik niet alsof ik heel sterk ben, ik ben wel zover. Ik denk niet zoveel aan hem, lig niet in bed te janken of zo. Het leek gewoon moeilijk om hem voor het eerst weer te zien, maar dat bleek achteraf helemaal niet zoveel te doen (ik ben een stresskip op dat gebied :P ). Anderzijds, ik heb hem verteld wat ik voelde, toen hingen we jankend aan de telefoon en ging hij ondertussen door met manipuleren ("Ik wil heel graag die vriendschap, maar ik vind je wel bezitterig dat je mijn nieuwe relatie dan niet zou kunnen accepteren." "Gast, we zijn nog nieteens gescheiden"). Dat schiet niet op. Ik moet hem volledig uit mijn leven bannen. En die vriendschap; tsja, hij wil gewoon een zekerheidje totdat hij een nieuwe vlam heeft...

Ik zou het wel een belediging vinden ergens als hij er zo snel klaar mee is. Anderzijds: wat zegt dat over een relatie van 14 jaar, als hij zomaar even wegloopt? :{
Je zet jezelf veel te veel in een slachtofferrol. Je bent zelf die relatie aangegaan, en de consequenties zijn ook volledig je eigen verantwoordelijkheid..

Hoe je het ook went of keert: Een eetstoornis en een depressie doe je jezelf aan. Als je hem de tijd hebt gegeven om jou zoiets aan te doen/praten, is het alsnog je eigen stomme schuld dat je te lang bij iemand bent blijven hangen..
pi_122629997
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 februari 2013 09:07 schreef BenjaminLinus het volgende:

[..]

Je zet jezelf veel te veel in een slachtofferrol. Je bent zelf die relatie aangegaan, en de consequenties zijn ook volledig je eigen verantwoordelijkheid..

Hoe je het ook went of keert: Een eetstoornis en een depressie doe je jezelf aan. Als je hem de tijd hebt gegeven om jou zoiets aan te doen/praten, is het alsnog je eigen stomme schuld dat je te lang bij iemand bent blijven hangen..
Gast serieus, je zit er echt helemaal naast. Je hebt geen idee hoe het verhaal in elkaar zit. Ik zou zeggen lees een aantal topics terug.

Ik zie echt niet hoe jij het volgende als slachtofferrol beschouwt?

Je gaat vreemd, je manipuleert me aan alle kanten. Ik ben er klaar mee, ik ga door met mijn leven, doei!

Als er iemand in een slachtofferrol zit, is hij het wel. En die relatie was 14 jaar he, niet 3 maanden ;). Als je zoveel vertrouwen hebt in iemand na al die tijd, ben je kwetsbaar en kan een ander daar misbruik van maken. Nogmaals: je kent het verhaal niet. Oordeel niet te snel.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.


[ Bericht 0% gewijzigd door Neifile op 08-02-2013 10:20:29 ]
pi_122630462
quote:
0s.gif Op vrijdag 8 februari 2013 10:12 schreef Neifile het volgende:

[..]

Gast serieus, je zit er echt helemaal naast. Je hebt geen idee hoe het verhaal in elkaar zit. Ik zou zeggen lees een aantal topics terug.

Ik zie echt niet hoe jij het volgende als slachtofferrol beschouwt?

Je gaat vreemd, je manipuleert me aan alle kanten. Ik ben er klaar mee, ik ga door met mijn leven, doei!

Als er iemand in een slachtofferrol zit, is hij het wel. En die relatie was 14 jaar he, niet 3 maanden ;). Als je zoveel vertrouwen hebt in iemand na al die tijd, ben je kwetsbaar en kan een ander daar misbruik van maken. Nogmaals: je kent het verhaal niet. Oordeel niet te snel.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik ken je niet persoonlijk natuurlijk, maar mijns inziens kun jenooit een stoornis/depressie verdedigen doordat iemand anders dit bij je heeft aangedaan, althans niet in directe zin..

Tenzij het mensen waren waarmee je in een afhankelijke relatie stond, zoals kind tot ouders oid. Jij hebt ten aller tijde de kans gehad om weg te gaan bij die gozer, dus kom nu niet nadat het afgelopen is dat hij je vanalles heeft aangedaan, want je had op elk punt in je relatie gewoon het recht om weg te lopen, dus in principe heb je het dan zelf zover laten komen..

Heb ook ooit een ex gehad die zei dat ze zo dik geworden was omdat haar ex haar zo vaak mee nam naar de mac donalds... Wist niet hoe snel ik weg moest komen. Ook in een relatie ben je nog altijd een individu..
pi_122631208
Mensen kunnen manipuleren, sommige mensen kunnen heel goed manipuleren, nog andere mensen kunnen ziekelijke goed manipuleren. Als je met de laatste versie een relatie hebt, heb je een probleem. Nogmaals we hebben het over 14 jaar, dat is een heel ander verhaal. Je bent wel 2 mensen in een relatie, maar je gaat die ander wel heel diep vertrouwen, zeker als hij je tot op het laatste moment (de dag voor hij je ineens dumpt) voorhoudt dat hij je nooit kwijt wil. Grenzen kun je bij een ander verleggen, heel langzaam, totdat die ander aan de grond zit. Daar kunnen anderen hier denk ik wel over meepraten...

Zou jij na vele jaren weglopen na 1 negatieve opmerking, en als die opmerkingen steeds negatiever worden, als hij ineens platonische vriendinnen krijgt, als je niet weet of het nog wel platonisch is? Waar trek je de grens, als hij seksspeeltjes voor ze gaat kopen? Dat is precies mijn probleem geweest: ik had die grens eerder moeten stellen...

Weet je, ik vind het prima. Ik ben aan mezelf gaan werken, het gaat goed met me. Maar kom dan niet janken dat ik je nooit meer hoef te zien. En ja, ik heb er ergens wel plezier in, dat hij uiteindelijk aan het kortste eind lijkt te trekken.

Met je eerste statement ben ik het in het algemeen trouwens absoluut niet eens, maar zoals ik al zei dat is een andere discussie die ik hier niet ga voeren.

[ Bericht 0% gewijzigd door Neifile op 08-02-2013 11:44:33 ]
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')