Op zoek naar verlichting

quote:

Op[quote] [b]Op donderdag 24 januari 2013 15:52 schreef Haushofer het volgende:

[..]

...zoals jij hem hebt ervaren. Dat lijkt me nogal wiedes; dat zijn zeer persoonlijke ervaringen. Ik heb ook ervaringen die ik erg bijzonder acht, maar ik zou niet durven stellen dat als jij die niet zodanig hebt ervaren je "Christus niet kent" of "geen Verlichting hebt bereikt" oid. Ik zou ook niet weten waarom ik dat zou willen zeggen.

[..]

Ik denk dat "Verlichting" niet zozeer een "consistent begrip" moet zijn, maar eerder een ervaring is die elk concept en verwoording overstijgt. "Consistentie" is ook een manier om grip te krijgen en de illusie dat je het verstandelijk kunt begrijpen.

De boeddhistische notie is in meerdere opzichten al paradoxaal: zo zal het streven naar Verlichting je al gauw van Verlichting afhouden, terwijl je toch een eerste prikkel nodig hebt om Verlicht te willen worden. Het pad naar deze Verlichting, meditatie, kent ook meerdere paradoxale aspecten. Ik heb volgens mij ook wel es mensen hier, ik meen Daniel1976, op basis daarvan het boeddhisme zien bekritiseren. Dan heb je er, denk ik, weinig van begrepen Je moet het ook niet zozeer begrijpen met het verstand, maar ervaren.

Ik denk dat jij een veel theoretischere (theologische) opvatting hebt van het begrip "Verlichting".

[..]

Als je het zo zwart-wit wilt stellen: dat geldt dan ook voor miljarden andere mensen op deze wereld die jouw notie van Christendom niet aanhangen. Ik zou je niet als een fantastische gek willen neerzetten mocht je er naast zitten, maar slechts als iemand die graag zekerheid wil en bevestiging in zijn ideeën omtrent zijn wereldbeeld. Dat is heel menselijk, en niet zo gek.

Je denkt nogal es in extremen, ook iets wat ik persoonlijk niet associeer met het begrip "Verlichting".

[..]

Ik dus niet

Ik hoop dat je ooit zelf in zult zien wat meditatie en boeddhisme werkelijk inhoudt. Waar ik je voor wil waarschuwen is dat je op een gevaarlijk pad treedt en niet beseft waar je je mee inlaat. En dat zeg ik niet zonder enige kennis van zaken of levenservaring. Dit geldt overigens voor iedereen die zich hiertoe aangetrokken voelt en het uit begint te proberen. Lieve medefokkers, pas alsjeblieft op.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:21 schreef Viking84 het volgende:

[..]

vertel eens dan? wat is er zo gevaarlijk aan?

Weet je precies wat er gebeurt als je mediteert? Wie heeft je dat verteld? Waarom zou je die persoon vertrouwen? Afgezien van de directe ervaring, wat zijn de lange termijn effecten? Kun je die uberhaupt nagaan? Is dit iets wat je slechts licht moet nemen, of sla je een pad in waarbij je controle verliest en die overgeeft aan een onbekend iets?

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:29 schreef Viking84 het volgende:

[..]

nee, maar ik neem geen bedwelmende middelen ofzo tot me en kan ook werkelijk niet zien wat er mis mee zou kunnen zijn... Ben dus benieuwd naar jouw ervaring.

In wezen is het dat wel. Bedwelmende middelen zorgen voor chemische veranderingen in je hersenen waardoor je zintuigelijke ervaring, voelen en denken verandert.

Dit gaat vaak gepaard met het switchen van de hersenen naar 'alpha-ritme'. Hetzelfde ritme als wanneer je droomt, TV kijkt, gehypnotiseerd wordt, enz.

Het middel wat je gebruikt doet er niet toe, maar de staat waar je jezelf in brengt en de gevolgen van de staat waar je jezelf in brengt. Meditatie is 1 techniek om in alpha ritme te komen.

Mijn ervaring met alpharitme is dat het werkelijk een soort hypnose is en een wereld van gedachten je inspireert. Je rationele denken ondergeschikt wordt aan je zintuiglijke ervaring en emoties en de ideeen die in je opkomen. Je wordt als het ware programmeerbaar en een kritische houding wordt moeilijk omdat de ervaring echt is en daarom alles wat er tegelijkertijd in je op komt zo overtuigend. Soms lijk je ineens alles te snappen, of dat alles op zijn plaats valt. Soms ervaar je vrede of blijdschap, soms ga je door vergeten trauma's heen. Daarna kun je je verfrist voelen. Maar wat heeft er plaatsgevonden?

Gedachten = geest. Als je je eigen gedachten laat overnemen door andere gedachten, stel je je geest open voor een andere geest. Maar als je niet gelooft dat er andere geesten dan je eigen zijn, geloof je dat je ideeen uit het 'al', uit het universum, of uit jezelf komen.

Een alternatieve verklaring is dat er geesten om ons heen zijn die we niet zien, maar waar we wel mee kunnen communiceren en die ons kunnen beinvloeden zonder dat we daar zelf bewust van zijn. Hun communicatie met ons neemt dan de vorm aan van suggesties die in onze geest als ideeen en gedachten opkomen, waarbij het lijkt alsof de ideeen uit onszelf komen.

[ Bericht 4% gewijzigd door Ali_Kannibali op 24-01-2013 17:49:38 ]

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:24 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Weet je precies wat er gebeurt als je mediteert? Wie heeft je dat verteld? Waarom zou je die persoon vertrouwen? Afgezien van de directe ervaring, wat zijn de lange termijn effecten? Kun je die uberhaupt nagaan? Is dit iets wat je slechts licht moet nemen, of sla je een pad in waarbij je controle verliest en die overgeeft aan een onbekend iets?

Slechte ervaringen mee ?

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:38 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

In wezen is het dat wel. Bedwelmende middelen zorgen voor chemische veranderingen in je hersenen waardoor je zintuigelijke ervaring, voelen en denken verandert.

Dit gaat vaak gepaard met het switchen van de hersenen naar 'alpha-ritme'. Hetzelfde ritme als wanneer je droomt, TV kijkt, gehypnotiseerd wordt, enz.

Het middel wat je gebruikt doet er niet toe, maar de staat waar je jezelf in brengt en de gevolgen van de staat waar je jezelf in brengt. Meditatie is 1 techniek om in alpha ritme te komen.

Mijn ervaring met alpharitme is dat het werkelijk een soort hypnose is en een wereld van gedachten je inspireert. Je rationele denken ondergeschikt wordt aan je zintuiglijke ervaring en emoties en de ideeen die in je opkomen. Je wordt als het ware programmeerbaar en een kritische houding wordt moeilijk omdat de ervaring echt is en daarom alles wat er tegelijkertijd in je op komt zo overtuigend. Soms lijk je ineens alles te snappen, of dat alles op zijn plaats valt. Soms ervaar je vrede of blijdschap, soms ga je door vergeten trauma's heen. Daarna kun je je verfrist voelen. Maar wat heeft er plaatsgevonden?

Gedachten = geest. Als je je eigen gedachten laat overnemen door andere gedachten, stel je je geest open voor een andere geest. Maar als je niet gelooft dat er andere geesten dan je eigen zijn, geloof je dat je ideeen uit het 'al', uit het universum, of uit jezelf komen.

Een alternatieve verklaring is dat er geesten om ons heen zijn die we niet zien, maar waar we wel mee kunnen communiceren en die ons kunnen beinvloeden zonder dat we daar zelf bewust van zijn. Hun communicatie met ons neemt dan de vorm aan van suggesties die in onze geest als ideeen en gedachten opkomen, waarbij het lijkt alsof de ideeen uit onszelf komen.

Het idee achter meditatie is juist om de wereld van gedachten los te zijn; je daarvan te verlichten. In het Oosten staan ze anders tegenover denken dan dat wij hier in het Westen doen. Voor hen is het eerder: I do not think, therefore I am. Mediteren is dan ook heel simpel, al zijn er veel verschillende manieren en minstens zoveel opvattingen over hoe te mediteren.

Yogi's, boeddhisten en beoefenaars van zen doen ongeveer het volgende:

quote:

Sit, closing the eyes.
Concentrate the mind and sight in between eyebrows.
Keep watching there by focusing the attention.
Do not repeat any mantra or name.
Do not imagine anything.
Do not open eyes until the duration of meditation - 30 minutes, 45 minutes, 1 hour - is over.

Men gebruikt ook mantra's, wat in feite niet anders is dan 1000 heilige Maria's.

Om het verschil tussen de westerse en oosterse zienswijze te schetsen; de leraar van Gautama Boeddha zei het volgende over ratio, theorie en zijn leer:

quote:

My teaching is not mere theory. Knowledge is gained from direct experience and direct attainment, not from mental arguments. In order to attain different states of meditation, it is necessary to rid yourself of all thoughts of past and future. You must focus on nothing but liberation.
--Master Alara (Siddhartha Gautama’s first teacher)

_{From Thich Nhat Hanh’s Old Path White Clouds- a novelization of the Buddha’s life.}

En dat is ook ongeveer wat bedoeld wordt met 'lijden', of beter gezegd dukkha: hechting aan het bestaan. Ofwel jezelf ketenen aan het leven, door angst voor lichamelijke pijn, veranderingen in het leven en onvrede met verandering. Het is dus niet proberen te ontkomen aan pijn, maar je niet laten hinderen door de notie van mogelijke pijn, etc.

En de bekende bijwerkingen van mediteren zijn minder stress, met als gevolg een betere gezondheid, meer concentratie en een sterker geheugen, en een beter slaapritme. Kan ik best mee leven.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:38 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

In wezen is het dat wel. Bedwelmende middelen zorgen voor chemische veranderingen in je hersenen waardoor je zintuigelijke ervaring, voelen en denken verandert.

Dit gaat vaak gepaard met het switchen van de hersenen naar 'alpha-ritme'. Hetzelfde ritme als wanneer je droomt, TV kijkt, gehypnotiseerd wordt, enz.

Het middel wat je gebruikt doet er niet toe, maar de staat waar je jezelf in brengt en de gevolgen van de staat waar je jezelf in brengt. Meditatie is 1 techniek om in alpha ritme te komen.

Mijn ervaring met alpharitme is dat het werkelijk een soort hypnose is en een wereld van gedachten je inspireert. Je rationele denken ondergeschikt wordt aan je zintuiglijke ervaring en emoties en de ideeen die in je opkomen. Je wordt als het ware programmeerbaar en een kritische houding wordt moeilijk omdat de ervaring echt is en daarom alles wat er tegelijkertijd in je op komt zo overtuigend. Soms lijk je ineens alles te snappen, of dat alles op zijn plaats valt. Soms ervaar je vrede of blijdschap, soms ga je door vergeten trauma's heen. Daarna kun je je verfrist voelen. Maar wat heeft er plaatsgevonden?

Gedachten = geest. Als je je eigen gedachten laat overnemen door andere gedachten, stel je je geest open voor een andere geest. Maar als je niet gelooft dat er andere geesten dan je eigen zijn, geloof je dat je ideeen uit het 'al', uit het universum, of uit jezelf komen.

Een alternatieve verklaring is dat er geesten om ons heen zijn die we niet zien, maar waar we wel mee kunnen communiceren en die ons kunnen beinvloeden zonder dat we daar zelf bewust van zijn. Hun communicatie met ons neemt dan de vorm aan van suggesties die in onze geest als ideeen en gedachten opkomen, waarbij het lijkt alsof de ideeen uit onszelf komen.

Wat ik hier en in andere posts van jou hoor doorklinken is "angst".
In vele verschillende facetten en vormen is dat zo'n beetje het hoofdthema. Je zegt te geloven in een God van liefde maar tegelijkertijd accepteer je dat deze God je allerlei doodsangsten laat uitstaan zodat jij kunt bewijzen dat je goed naar hem luistert en precies doet wat hij wil.

Nu is het in de gewone mensenwereld zo dat leiding of macht verkregen door het onderdrukken van het volk of middels dwangmiddelen het volk laten luisteren voortkomt uit de angst van de leiders zelf dat men anders niet naar hun luistert. Waarom maak je van God zo'n angsthaas Ali ?

God is alomtegenwoordig, "alles wat is is hij". Dus ja ook die geesten die jou geest over zouden kunnen nemen zoals jij dat noemt. Als God alomtegenwoordig is is hij ook echt alles, al het kwaad inbegrepen, ongeacht of er al dan niet een bedoeling achter het so called kwaad zou zitten.

Jij staat het jouw God toe om je te leiden op basis van principes waaraan wij als mensheid juist aan het ontsnappen zijn. Wij beginnen eindelijk in te zien dat kinderen opvoeden op basis van straffen een averechts effect heeft. Het kind wat geleerd heeft op basis van straf doet slechts dat wat nodig is om de straf te voorkomen. Uit zichzelf voelt hij absoluut geen behoefte om goed te doen om het goed zelf maar hij zal goed doen om in een goed blaadje te blijven..om zijn straf te ontlopen. Dit kind komt nooit toe aan goed doen vanuit eigen gevoelde behoefte en zal dus ook als volwassene slechts dan goed blijven doen zolang er een straf bestaat waar hij genoeg angst voor heeft.

Jijzelf getuigt hier van een geloof in zo'n straf cultuur, "my way or the highway zo zei de heer" en jij verkiest om dat een normale gang van zaken te vinden. Maar dat is nog niet alles, in jouw belevingswereld is het ook volstrekt normaal dat deze God allerlei kwaad op je afvuurt en je daar niet tegen beschermt. Het leven is op die manier alsof je de lucifers + een staaf dynamiet voor je kind op tafel legt en zegt: "En niet mee spelen he ? "

Terugkomend op het mediteren...de zondagsrust staat notabene zo'n beetje gelijk aan mediteren. Even tijd voor jezelf..even tijd om te onthaasten en te ontspannen...even tijd om je "gedachten te verzetten".

Ik ben er inmiddels 100% van overtuigd dat je post wat je post omdat je oprecht het idee hebt dat je daar anderen mee kan helpen Ali; maar deze manier van helpen brengt mensen van de wal in de sloot.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2013 20:47 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

Dit is een wereldbeeld wat ik gedurende enkele jaren in de volle overtuiging geleefd en ook verkondigd heb.

Het loopt echter tegen de volgende problemen op:

- Het kwaad in de wereld wat mensen niet willen, zouden ze over zichzelf heen hebben geroepen omdat ze het zo wilden.

Nee; de angst voor het kwaad is dat mensen in angst gingen leven en daarmee angst een voorrangspositie in hun bestaan gaven waardoor men automatisch het kwaad over zichzelf afriep...niet omdat men het wil maar omdat dat het gevolg is van leven in angst. De belofte Gods is dat je mag leven in liefde en dat dat de zijnstoestand is die je in de hemel brengt.

quote:

- Stellen dat we de wereld ervaren via onze zintuigen en dat we zelf onze wereld creeren, is een oxymoron.

God zelf is een oxymoron, hij is het al en het niets..niet alleen het al.

quote:

- Een kind dat niet onderwezen is in de manier waarop het lichaam de wereld interpreteert en dus nog geen hechte overtuigingen heeft, zou via deze theorie ongelimiteerd de wereld bij elkaar kunnen verzinnen. Echter zien we dat kinderen zich vorm binnen de kaders van de lichamelijke beperkingen.

Volgens mijn geloof is het binnentreden in deze illusie onderdeel van de deal; de wereld zoals wij die kennen is de ervaring binnen de geschapen mogelijkheid tot ervaren.

quote:

- Iemand zonder kennis van de hersenen zal de wereld anders ervaren wanneer zijn hersenen gemodificeerd worden, bijvoorbeeld door een ongeluk. Dit betekent dat de hersenen een invloed hebben op hoe we de wereld ervaren. Echter volgens de theorie zouden we zelf onze hersenen en hun werking bedacht hebben.

De hersenen hebben niet meer of minder bewustzijn dan de rest van ons zijn, zelfs de recente wetenschap op dat gebied schijnt de lijn te volgen dat elk onderdeel van ons wezen bewustzijn heeft.

quote:

- Dit alles is slechts mogelijk wanneer we ervan uitgaan dat iedereen in compleet zijn eigen wereld leeft. Echter is het vast te stellen dat mensen veel zaken hetzelfde ervaren, waardoor ze ook in staat zijn met elkaar te communiceren.

We zijn tegelijkertijd individueel bewustzijn als onderdeel van het totaal bewustzijn. (In en uit God )

quote:

- Het lijkt sterk op de effecten die mensen met een psychose kunnen ervaren, waarbij ze geloven dat zaken rondom hen op de een of andere manier betrekking tot hen hebben en het zelf zo bedacht hebben; dingen op TV gaan over hen persoonlijk, situaties waar ze niet in betrokken zijn zijn een weerspiegeling van hun onbewuste ervaringen, enz.

Exact wat JC je leert dus..alles en iedereen is gelijk aan jezelf..van je beste vriend tot je ergste vijand en daarom moet je dan ook alles en iedereen liefhebben. Wederom alles is in en uit God wat ook de enige mogelijkheid is om hem alomtegenwoordigheid te kunnen toebedelen.

quote:

- Uiteindelijk dient alles terug te worden gedraaid op het onbewuste wat de dienst uit zou maken, echter is het niet na te gaan wat er op het onbewuste niveau werkelijk afspeelt - want het is onbewust. Je zit dus in een cirkel van bewuste ervaringen die licht zouden schijnen op het onbewuste, terwijl men niet meer kan begrijpen wat er zich afspeelt wanneer de zaken tegen iemands bewuste wil ingaan, omdat blijkbaar de onbewuste wil tegengesteld is.

Het is niet het onbewuste of het bewuste wat dit teweeg brengt.
Het bewuste is en kan zich alleen bewust zijn van de toestand waar het van overtuigd is.
Om dit te doorbreken moet je dit idee loslaten en een ander idee toestaan om waar te zijn.
Je eigen overtuigingen zitten je hierbij in de weg en het is de weg van o.a. meditatie die het mogelijk kan maken om die overtuigingen los te laten en simpelweg op te gaan in het zijn zelf.

quote:

- Je dient er vanuit te gaan dat mensen al meerdere levens vast zitten in dezelfde manier waarop ze de wereld ervaren,

Ik zie geen enkele noodzaak om meerdere levens vast te hebben gezeten in een bepaalde manier van denken om in die manier van denken te geloven. De wereld waarin wij leven is zo echt omdat wij hebben gewild dat hij zo echt was; of om in jouw en mijn termen te blijven. Omdat dit Gods grote plan was.

Ik weet dat het je wereldbeeld op zijjn kop zou zetten als je er een paar bladzijden van zou lezen maar toch wil ik je aanraden om "conversations with god" eens zonder schroom te lezen. Ik ben er zelf pas ca 2 weken geleden tegenaan gelopen en eigenlijk is dit het eerste boek wat ik tegen ben gekomen wat mij volkomen bevestigd in de ideeen die ik had/heb over God; Jezus de Kerk Boedha spiritualiteit mijzelf de wereld om mij heen etcetera etcetera.

Mocht je bij de hemelpoort moeite krijgen met binnenkomen omdat je zulke godslastering gelezen hebt dan geef je mij maar gewoon de schuld.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:38 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Een alternatieve verklaring is dat er geesten om ons heen zijn die we niet zien, maar waar we wel mee kunnen communiceren en die ons kunnen beinvloeden zonder dat we daar zelf bewust van zijn. Hun communicatie met ons neemt dan de vorm aan van suggesties die in onze geest als ideeen en gedachten opkomen, waarbij het lijkt alsof de ideeen uit onszelf komen.

Wel eens tegen je zelf gezegd? he waar zijn me huis sleutels nou?
Nog geen twee seconden later zie je in je gedachten waar je sleutels liggen, en het volgende wat je zal zeggen is, oja en je pakt je sleutels.
Dit kent iedereen wel als het goed is, sleutel is maar een voorbeeld natuurlijk.
Het is geen geest die jou eraan herinnerd waar je sleutels liggen en het is ook geen externe macht die daar verantwoordelijk voor is.
Het is niemand meer en minder dan jezelf die deze informatie al had, en het was jezelf die aan het afvragen is waar je sleutels lagen.
Het komt erop neer dat je alle ervaringen in je leven opslaat, en dat je tegelijk met je visie probeert te formuleren wat je ziet of zag of mee hebt gemaakt.
Als je jezelf hier niet op traint zal in de loop der jaren de een twee worden, je ego en je natuur wordt zo verder ontwikkeld met alle gevolgen van dien.
Het kan zelfs zo ver uitlopen dat er geen weg terug lijkt en veel mensen gaan eraan kapot, wat dat precies is ligt aan de ego die elke individu onbewust ontwikkeld.
De weg terug is de weg naar de eenvoud, de twee in elk mens moet weer een worden om te herstellen.

Mediteren kan hierbij helpen, wat overigens elk mens onbewust doet.
Voor het slapen gaan gebeurt dat namelijk.
Door meditatie kan je jou gedachten trainen om te focussen op een gedachte, dat zou kunnen om bepaalde zaken uit je leven te confronteren en te verwerken,of gewoon om ergens goed over na te denken.
Je kan er ook voor kiezen om jezelf rust in je hoofd te geven, ongeacht waar je bent.
Als je dit goed door hebt, kan je overigens overal mediteren en tegelijk normaal functioneren.
Hierdoor kan je jezelf in elke situatie in de hand hebben, hoe chaotisch de situatie ook is.
En daardoor elke situatie met je gezond verstand afhandelen zonder beïnvloed te worden door je gevoelens.
Ik vind dat dit gewoon algemene kennis hoort te zijn, hoofdvak op de basisschool als volgende stap voor de evolutie op maatschappelijk niveau.

Maar goed mediteren zie ik dus als een gereedschap, en als jij van dat gereedschap iets maakt wat slecht en onmenselijk is, dan ligt het probleem niet aan de gereedschap maar aan wat je er van hebt gemaakt.

@ Topicstarter

Een van de redenen waarom ik zo uitgebreid reageer op AlI heeft te maken met jouw oorspronkelijke vraag omdat ik er wel iets in herken wat ik zelf ook heb gevoeld. De behoefte aan meer stabiliteit in mijn leven. Zelf iets meer aan het roer zitten ipv geleefd te worden op die rollercoaster van emoties sort a speak.

Het boek wat ik hierboven in die reactie promoot is geen kant en klare oplossing voor hoe te leven of iets van dien aard. Wat het boek biedt is een mogelijk bestaan van God terwijl jij toch zelf je leven kan lijden in elke gewenste vorm zoals jij dat wil. Het biedt de mogelijkheid op zoek te gaan naar je spirituele zelf zonder daarbij direct een kant en klare handleiding te geven. Veeleer is het een boek wat je vraagt op zoek te gaan naar wie en wat jij werkelijk bent. De weg naar binnen dus.

De reden waarom ik het promoot heeft te maken met dat ik het idee krijg dat je op zoek bent naar een middel om je af te sluiten voor je gevoelens omdat je het pijnlijke deel van je gevoelens liever niet ervaart en daarmee bereid bent ook de mooie gevoelens buiten te sluiten. Mijn ervaring met het overboord gooien van mijn gevoelens omdat deze me soms te veel pijn deden hebben echter geleid tot een leeg en zinloos leven daar het juist het voelen en ervaren is wat het leven zo mooi kan maken. Een beetje ondersteuning in het durven blijven leven/voelen is dus wat mij voor ogen staat.

Dit mag je ook zo van me aannemen btw zonder het boek te hoeven lezen, maar dat is geheel aan jou.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:38 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

In wezen is het dat wel. Bedwelmende middelen zorgen voor chemische veranderingen in je hersenen waardoor je zintuigelijke ervaring, voelen en denken verandert.

Dat geldt ook voor geloof in jezus en verliefdheid.

"Veranderingen in de hersenen" is een holle frase. Het omvat alles van leren en emoties tot eetgewoonten.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 20:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Dat geldt ook voor geloof in jezus en verliefdheid.

"Veranderingen in de hersenen" is een holle frase. Het omvat alles van leren en emoties tot eetgewoonten.

Dat klopt. Maar de overeenkomstigheid zit m in het alpha ritme.

Ik zie dat men uitgebreide antwoorden schrijft wat ik waardeer, en iedereen heeft het volste recht om te uit te maken wie en wat hij gelooft, ik waarschuw alleen maar.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 18:46 schreef Jappie het volgende:

[..]

Wat ik hier en in andere posts van jou hoor doorklinken is "angst".
In vele verschillende facetten en vormen is dat zo'n beetje het hoofdthema. Je zegt te geloven in een God van liefde maar tegelijkertijd accepteer je dat deze God je allerlei doodsangsten laat uitstaan zodat jij kunt bewijzen dat je goed naar hem luistert en precies doet wat hij wil.

Het spijt me dat je dit hoort doorklinken.
Eerlijk gezegd vraag ik me wel af hoe je dit er doorheen kunt horen! Zodat ik kan bewijzen dat ik goed naar hem luister en precies doe wat hij wil?
Schat je me zo in? Na alles wat ik schrijf over relatie en vriendschap met God? Dat is jammer.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 19:41 schreef Jappie het volgende:

Exact wat JC je leert dus..alles en iedereen is gelijk aan jezelf..van je beste vriend tot je ergste vijand en daarom moet je dan ook alles en iedereen liefhebben.

Dit is een new-age interpretatie van Jezus' woorden.

Als ik de bijbel pak lees ik:

1 In den beginne schiep God den hemel en de aarde.

7 En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.

22 En de HEERE God bouwde de ribbe, die Hij van Adam genomen had, tot een vrouw, en Hij bracht haar tot Adam.
23 Toen zeide Adam: Deze is ditmaal been van mijn benen, en vlees van mijn vlees! Men zal haar Manninne heten, omdat zij uit den man genomen is.
24 Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot een vlees zijn.

5 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Vanwege de hardigheid uwer harten heeft hij ulieden dat gebod geschreven.
6 Maar van het begin der schepping heeft ze God man en vrouw gemaakt.
7 Daarom zal een mens zijn vader en zijn moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen;
8 En die twee zullen tot een vlees zijn, alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees.
9 Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.

Jezus verwijst naar mensen gemaakt uit het stof der aarde die gescheiden zijn.

Nergens in de bijbel zie je het idee van een alomvattend collectief bewustzijn dat zichzelf subjectief ervaart in punten van bewustzijn, de mens. Die vergeten is dat hij deel is van het al.

Je dient zeer creatief met de bijbel te zijn om tot het soort conclusies te komen wat je trekt.

Ook de exclusiviteit van Jezus komt overal duidelijk naar voren. Er is volgens Jezus 1 weg, 1 waarheid, 1 God.

Je eigen visie reflecteert het idee van de slang dat we goden zullen zijn.

Meditatie, transcendentie, enzovoorts zijn technieken om die belofte te realiseren: je overstijgt geest en lichaam en wordt een super-mens, een god, door je realisatie dat je eigenlijk altijd al goddelijk was, wat 1 met het al. En dat het slechts je ego was dat je had doen vergeten dat je dat was. Men kan mierenn*ken over de details en de manier waarop je het precies beschrijft (iedereen doet dat toch anders) maar het concept is steeds hetzelfde.

Ik heb ego-dood ervaringen meegemaakt en heb die realisatie gehad dat de wereld om mij heen en ikzelf 1 waren, dat ik zelf mijn wereld produceerde, projecteerde, het 'al' was. Ik ken die staat van zijn en ik was er toen ook van overtuigd dat dat de waarheid was. Omdat die ervaring zo gigantisch echt is, in je geest klopt het dan ineens allemaal.

Dankzij God, de ware God, weet ik nu beter, want Hij heeft me openbaard wat de misleiding in dit alles is, wat er niet coherent aan is, wat een delusie het in werkelijkheid is. Dat zullen mensen die hier nu mee in zee zijn gegaan niet zomaar accepteren en dat hoeft ook niet. Ik wil alleen maar waarschuwen. Het is geen ego-dood, maar een ego-trip. De misleiding zit hem in de stellige overtuiging dat je ego dood of verdwenen is, dat je geen ego meer hebt door de realisatie van je eenheid met het collectieve bewustzijn, met god, die liefde is, terwijl in werkelijkheid je ego opgeblazen is, alleen heb je het zelf niet door. Dat is het gemene eraan, omdat je gelooft in het licht te zijn, maar in duisternis bent. Ik weet niet of het mogelijk is voor iemand die zich hier zelf mee inlaat om dit in te zien. Ik betwijfel het eerlijk gezegd, er is iets bovennatuurlijks voor nodig om iemand op dit gebied tot inzicht te laten komen, omdat het ook iets bovennatuurlijk is wat iemand tot deze zienswijze gebracht heeft.

In wezen is de mystieke weg een soort christelijke verlossing maar zonder christus. Waar de christen naar God kijkt en zijn eigen mankement ziet, gelooft de mysticus deel van God te zijn en dus perfectie te bezitten en ernaar toe te kunnen groeien door de annulering van het ego. De christen zoekt er ook naar om zijn ego te doden, door spiritueel te sterven en weder op te staan met Christus, Zijn leven ontvangend. De mysticus sterft door zijn individualiteit te verliezen in een collectieve massa waarin bepaalde normen en waarden en standaarden gelden. De mysticus kijkt naar zichzelf, de christen kijkt naar Christus. Dat is het grootste verschil. Voor de christen is Jezus niet slechts een leraar die het goede voorbeeld kwam geven, maar degene die de zonden van de zondaar op zich heeft genomen en ervoor is gestorven. Dat is een wezenlijk verschil, want de mysticus gelooft niet in een dergelijk concept als zonde en oordeel. De new age Jezus is een Jezus die je niet in de bijbel terugvindt.

[ Bericht 6% gewijzigd door Ali_Kannibali op 25-01-2013 00:49:50 ]

Het mag dan weliswaar niet in de bijbel zijn opgenomen, maar het evangelie van Thomas suggereert wel degelijk dat verlichting is te realiseren door zelfrealisatie:

quote:

Jesus said, “If those who lead you say, ‘See, the Kingdom is
in the sky,’ then the birds of the sky will precede you. If they
say to you, ‘It is in the sea,’ then the fish will precede you.
Rather, the Kingdom is inside of you, and it is outside of you.
When you come to know yourselves, then you will become known, and
you will realize that it is you who are the sons of the living
Father. But if you will not know yourselves, you dwell in poverty
and it is you who are that poverty.
http://www.personal.psu.edu/faculty/j/p/jpj1/mystic.htm

...én dat wij allemaal goddelijk zijn van aard.

Ook dat ego-dood leidt tot verlichting:

quote:

Jesus saw infants being suckled. He said to His disciples, "These infants being suckled are like those who enter the Kingdom." They said to Him, "Shall we then, as children, enter the Kingdom?" Jesus said to them, "When you make the two one, and when you make the inside like the outside and the outside like the inside, and the above like the below, and when you make the male and the female one and the same, so that the male not be male nor the female female; and when you fashion eyes in the place of an eye, and a hand in place of a hand, and a foot in place of a foot, and a likeness in place of a likeness; then will you enter [the Kingdom]."

Het concept van vervagen van de seksen wat betreft perceptie is ook iets dat we in oudere vormen van het boeddhisme terugzien.

Als je het mij vraagt is Jezus dan ook praktiserend boeddhist geweest in de periode dat hij afwezig is geweest volgens de bijbel, van zijn 13e tot zijn 30e; bij terugkomst was hij plots verlicht. En alsnog betwijfel ik het bestaan van de historische Jezus en is de Jezus uit de bijbel een archetype van een verlicht mens, net als de boeddha en de krishna dat waren.

edit: ik bedoel niet dat hij in het oosten zou zijn geweest, maar dat wat hij leerde wel degelijk beïnvloed was door de oosterse leer. De periode dat niets over hem geschreven was, was waarschijnlijk omdat hij pas na zijn 30e interessant genoeg was om over te schrijven. Zijn jeugdjaren zijn geschreven met als doel zijn status als messias te verantwoorden.

[ Bericht 7% gewijzigd door Gray op 25-01-2013 09:09:10 ]

quote:

Op vrijdag 25 januari 2013 07:18 schreef Gray het volgende:
Het mag dan weliswaar niet in de bijbel zijn opgenomen, maar het evangelie van Thomas suggereert wel degelijk dat verlichting is te realiseren door zelfrealisatie:

...én dat wij allemaal goddelijk zijn van aard.

Ook dat ego-dood leidt tot verlichting.

Volkomen mee eens. Het Thomas evangelie is niet opgenomen om reden dat dit niet paste in het plan dat de Roomse kerk voor ogen had; een slaafse kudde van gelovigen die hun heil in handen van deze kerk moest liggen.
Als men enkel dit evangelie leest zonder een gedegen toelichting, gaat men er niet zoveel van opsteken. Het is volgens mij dan ook raadzaam dit evangelie te ontdekken via de uitgaven van hoogleraar Elaine Pagels.

quote:

Het concept van vervagen van de seksen wat betreft perceptie is ook iets dat we in oudere vormen van het boeddhisme terugzien.

Niet zo verwonderlijk, gezien de sterke invloed van het Zoroastrisme op het Helleense wereld van toen. Het Boeddhisme heeft hier ook zijn oorsprong. Het is dan ook zeer logisch dat Paulus hiervan doordrongen was.

quote:

Als je het mij vraagt is Jezus dan ook praktiserend boeddhist geweest in de periode dat hij afwezig is geweest volgens de bijbel, van zijn 13e tot zijn 30e; bij terugkomst was hij plots verlicht.

De leer en gedachtengoed van Jezus dat we zien in het N.T. komt van Paulus en niet van Jezus. Het is Paulus die een produkt was van deze gehelleniseerde wereld en kennis gemaakt had met deze gnostisch-filosofische zienswijzen die vanuit Perzië afkomstig waren.
Een generatie terug meende men nog dat Jezus in Indië op de leer geweest was, maar het is net andersom; Het boeddhisme was reeds lang voor Jezus aanwezig in Alexandrië. Ik zou het kunnen opzoeken, maar er is zelfs een delegatie monniken aanwezig geweest bij de opening van een gebouwencomplex onder een Romeins keizer. Ook in de Bib. Alexandrië werd reeds het Boeddhisme / Zoroastrisme gedoceerd . Daar ook heeft Paulus de mosterd gehaald.

quote:

En alsnog betwijfel ik het bestaan van de historische Jezus en is de Jezus uit de bijbel een archetype van een verlicht mens, net als de boeddha en de krishna dat waren.

Ik denk wel dat Jezus bestaan heeft, maar niet zoals we die kennen uit het N.T. Paulus heeft hem wel als archetype gebruikt om zijn boodschap aan op te hangen.

quote:

Ik bedoel niet dat hij in het oosten zou zijn geweest, maar dat wat hij leerde wel degelijk beïnvloed was door de oosterse leer. De periode dat niets over hem geschreven was, was waarschijnlijk omdat hij pas na zijn 30e interessant genoeg was om over te schrijven. Zijn jeugdjaren zijn geschreven met als doel zijn status als messias te verantwoorden.

Over zijn jeugdjaren is er niks te melden, gezien dit voor Paulus totaal irrelevant was. Hij weet zelfs weinig of niks te melden over het leven van Jezus. De historische Jezus was een telg uit het geslacht David met als voorbestemming messias te worden in joodse betekenis, en niet de verdraaide christelijke versie van een messias.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:12 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Ik hoop dat je ooit zelf in zult zien wat meditatie en boeddhisme werkelijk inhoudt. Waar ik je voor wil waarschuwen is dat je op een gevaarlijk pad treedt en niet beseft waar je je mee inlaat. En dat zeg ik niet zonder enige kennis van zaken of levenservaring. Dit geldt overigens voor iedereen die zich hiertoe aangetrokken voelt en het uit begint te proberen. Lieve medefokkers, pas alsjeblieft op.

Nogmaals, en dit lijk je domweg te negeren: ik ken persoonlijk meerdere mensen die zich "er mee hebben ingelaten", en erg gelukkig zijn. En ikzelf voel me er tot nu toe ook beter bij. Het is in de kern jezelf observeren en meer bewust worden van je eigen aard. Dat kan inderdaad soms nogal heftig zijn, omdat je veel zaken onbewust wegdrukt, iets wat je b.v. ook ziet in de fascinerende documentaire The Big Silence.

Als jezelf observeren zo gevaarlijk is, dan vrees ik dat je een nogal ongezond wantrouwen jegens jezelf hebt gekweekt Ik zag je ooit es soortgelijke opmerkingen maken over Taizé. Dat jij er bepaalde ervaringen mee hebt, betekent niet dat het "gevaarlijk is". Ik, en veel vrienden van me, hebben er andere ervaringen mee. Heb jij nou daadwerkelijk zoveel meer levenservaring dat je je eigen ervaring daar boven wilt zetten? Waarom zou ik, of anderen hier, al die positieve ervaringen moeten negeren en jouw advies moeten aannemen? Omdat jij meent "de sleutel tot de waarheid" te hebben?

Meditatie kan inderdaad wel confronterend zijn, maar confrontatie is in veel gevallen beter dan wegstoppen. Ik snap ook wel dat sommige mensen het "eng vinden" of "gevaarlijk"; het verschilt nogal van de traditionele (Westerse) ideeën omtrent spiritualiteit, die toch grotendeels door het Christendom geïnspireerd zijn. Het Christendom is dogmatisch, autoritair, theoretisch en nogal juridisch van opzet. Het Boeddhisme (in de kern) is vrij van dogmatiek, anti-autoritair en empirisch.

Jouw negatieve ervaring met "meditatie" (ik weet niet in welke zin je het hebt gebezigd) zou misschien kunnen betekenen dat je schrok van wie je eigenlijk echt was.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 17:24 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

Weet je precies wat er gebeurt als je mediteert? Wie heeft je dat verteld?

Die verhalen kun je wel nagaan, maar de bedoeling is dat je het zelf ondergaat.

quote:

Waarom zou je die persoon vertrouwen?

Ik heb een zeker vertrouwen omdat ik weet dat er veel mensen voor mij baat bij hebben gehad Voor de rest zal de ervaring het leren.

quote:

Afgezien van de directe ervaring, wat zijn de lange termijn effecten? Kun je die uberhaupt nagaan? Is dit iets wat je slechts licht moet nemen, of sla je een pad in waarbij je controle verliest en die overgeeft aan een onbekend iets?

Dat "onbekende iets" ben jezelf En die controle heb je nooit gehad, ook al wil je heel graag geloven van wel.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 23:22 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Dit is een new-age interpretatie van Jezus' woorden.

Alweer een hokje: "New Age" versus "het ware Christendom".

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 23:22 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Meditatie, transcendentie, enzovoorts zijn technieken om die belofte te realiseren: je overstijgt geest en lichaam en wordt een super-mens, een god, door je realisatie dat je eigenlijk altijd al goddelijk was, wat 1 met het al.

Ik vind dit nogal metafysisch klinken. Je wordt je simpelweg bewust van wat je al bent. Die transformatie die ik eerder beschreef is slechts de bewustwording van dat simpele feit. Geen supermensen, geen goden, gewoon wat je al bent.

Ik snap dat je het in Christelijke terminologie wilt analyseren, maar zelf denk ik dat je dan de plank misslaat

[ Bericht 19% gewijzigd door Haushofer op 25-01-2013 10:48:42 ]

quote:

Op vrijdag 25 januari 2013 10:39 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Nogmaals, en dit lijk je domweg te negeren: ik ken persoonlijk meerdere mensen die zich "er mee hebben ingelaten", en erg gelukkig zijn. En ikzelf voel me er tot nu toe ook beter bij. Het is in de kern jezelf observeren en meer bewust worden van je eigen aard. Dat kan inderdaad soms nogal heftig zijn, omdat je veel zaken onbewust wegdrukt, iets wat je b.v. ook ziet in de fascinerende documentaire The Big Silence.

Als jezelf observeren zo gevaarlijk is, dan vrees ik dat je een nogal ongezond wantrouwen jegens jezelf hebt gekweekt Ik zag je ooit es soortgelijke opmerkingen maken over Taizé. Dat jij er bepaalde ervaringen mee hebt, betekent niet dat het "gevaarlijk is". Ik, en veel vrienden van me, hebben er andere ervaringen mee. Heb jij nou daadwerkelijk zoveel meer levenservaring dat je je eigen ervaring daar boven wilt zetten? Waarom zou ik, of anderen hier, al die positieve ervaringen moeten negeren en jouw advies moeten aannemen? Omdat jij meent "de sleutel tot de waarheid" te hebben?

Meditatie kan inderdaad wel confronterend zijn, maar confrontatie is in veel gevallen beter dan wegstoppen. Ik snap ook wel dat sommige mensen het "eng vinden" of "gevaarlijk"; het verschilt nogal van de traditionele (Westerse) ideeën omtrent spiritualiteit, die toch grotendeels door het Christendom geïnspireerd zijn. Het Christendom is dogmatisch, autoritair, theoretisch en nogal juridisch van opzet. Het Boeddhisme (in de kern) is vrij van dogmatiek, anti-autoritair en empirisch.

Jouw negatieve ervaring met "meditatie" (ik weet niet in welke zin je het hebt gebezigd) zou misschien kunnen betekenen dat je schrok van wie je eigenlijk echt was.

Het is niet de confrontatie met mezelf die ik gevaarlijk vind. In tegendeel, in de christelijke religie is dat niet anders.

De manier waarop die confrontatie plaatsvindt en hoe je er vervolgens uitkomt, zijn niet hetzelfde.

Mijn negatieve ervaring (daarmee doel ik op de ego-dood ervaring) is niet gebaseerd op de ervaring zelf, maar de lange termijn effecten die ik in eerste instantie niet herkende als effecten van die dingen die ik mee bezig was. Ook omdat het vaak niet om herkenbare causale relaties ging.

De korte termijn effecten was ik laaiend over, ik voelde me verfrist, herboren, verlicht, in vrede, in rust, vol liefde, vol vergeving. Ik voelde me alsof ik mezelf en het universum meer doorgrond had dan ooit en dat was bevrijdend. Ik voelde me verlicht, alsof ik ineens zoveel meer snapte van alle filosofien en religies in de wereld, dat dat allemaal verschillende paden naar hetzelfde zijn, slechts dat de orthodoxen en traditionelen niet hun eigen geschriften begrepen hebben. Dat vind ik iets heel typisch aan de ervaring, de manier waarop je naar de spiritualiteiten in de wereld gaat kijken. Je gelooft immers de waarheid te hebben en daarmee ook al het andere te kunnen interpreteren. Echter als je daadwerkelijk onderzoekt wat zaken inhouden, blijken de ideeen die je krijgt niet altijd of vaak niet coherent te zijn met de werkelijkheid, dwz wat er geschreven staat.

Wat observeer je in je eigen aard?

Iets wat voor mij op een gegeven moment erg duidelijk werd is dat mensen alles onbewust calculeren om hun behoeften te bevredigen, terwijl ze zichzelf andere motieven toeschrijven. Of dat ik dat deed in ieder geval.

[ Bericht 4% gewijzigd door Ali_Kannibali op 25-01-2013 10:55:08 ]

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 23:22 schreef Ali_Kannibali het volgende:
In wezen is de mystieke weg een soort christelijke verlossing maar zonder christus. Waar de christen naar God kijkt en zijn eigen mankement ziet, gelooft de mysticus deel van God te zijn en dus perfectie te bezitten en ernaar toe te kunnen groeien door de annulering van het ego.

Ook hierin kan ik mezelf totaal niet vinden. Je realiseert je simpelweg wat je bent, met alle gebreken daarbij. Zonder die zelfacceptatie kom je geen ene steek verder. Niemand bezit perfectie.In zekere zin is het dus niet erg verschillend van het Christendom, waarin je acceptatie van je "zonden" in Christus vindt. De manier waarop je dit echter doet, is realiseren dat "goed", "slecht", "perfectie" etc. slechts concepten zijn. Het zijn grillen van de geest waarmee je grip probeert te krijgen op de wereld om je heen.

Ik zie vooral jouw notie van "mystiek" hier sterk in doorklinken, maar ik herken er eigenlijk weinig van in het beeld wat ik er zelf bij heb, en hoe ik het zelf praktiseer. Daarom kan ik ook zo weinig met je waarschuwingen

quote:

Op vrijdag 25 januari 2013 10:50 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Dat vind ik iets heel typisch aan de ervaring, de manier waarop je naar de spiritualiteiten in de wereld gaat kijken. Je gelooft immers de waarheid te hebben en daarmee ook al het andere te kunnen interpreteren.

Maar dat doe je nu ook.

quote:

Op vrijdag 25 januari 2013 10:54 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Maar dat doe je nu ook.

Met een zekere kennis van zaken. Niet slechts ideeen die ik in een alternatieve staat van bewustzijn binnen heb gekregen.