Nouja, om de de kinderen geeft ze meer dan om zichzelf. Maar ik vraag me ook af hoe ze dingen voor zichzelf verantwoord heeft in haar gedachten. Ik vraag me ook af of ze wel overziet wat ze doet met de kinderen bij het niet onderhouden van een relatie en dus aansturen op kinderen met gescheiden ouders. Ik denk dat ze op een of andere manier denkt dat als ze zelf maar genoeg van ze houdt dat het dan jammer is maar niet anders is?? (ik snap het niet, net zo goed als ze zegt dat ze de afgelopen twee jaar wel in de relatie heeft geinvesteerd (wanneer ik haar verwijt alleen werk werk werk.. kids.. werk werk werk.. kids.. etc).... zij ziet dan natje droogje, eten koken en niet irriteren als investeren.... terwijl ik al vaak heb aangegeven.. wanneer gaan we samen weer eens wat doen zonder de kinderen, avondje weg of weekendje uit... doet haar zus ook maar mocht ik nooit zeggen dan... (ik ben mijn zus niet etc etc (haar zus is egoistischer maar daardoor wel meer met zichzelf in balans)).. Erg gevoelig wanneer ik dat weer eens noemde.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 11:54 schreef Mishu het volgende:
Sorry hoor maar zij heeft iemand dierbaar verloren door jou?! Snapt ze niet dat jij alle recht had om boos te zijn en monogamie te eisen, juist als duidelijk wordt dat ze toch echt wel gevoelens voor hem had?
Wat is dit voor omgekeerde wereld? Denkt ze niet meer aan de kinderen ofzo? She needs to man up en verantwoordelijkheid nemen voor dr
acties. Geeft ze überhaupt wel om die kinderen verdomme?
Die komen er toch wel achter, als ze gaan vragen naar hoe de breuk uiteindelijk definitief werd. Nu niet, dan later wel via tante's, oom's etc.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:06 schreef Copycat het volgende:
Je ziet het wel voor je dat TS dat zo gaat vertellen aan die kinderen?
Volgens mij is er niemand vreemdgegaan? Maar het lijkt me sowieso niet iets om als chantagemiddel te gebruiken.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:08 schreef Mishu het volgende:
Die komen er toch wel achter, als ze gaan vragen naar hoe de breuk uiteindelijk definitief werd. Nu niet, dan later wel via tante's, oom's etc.
Nee, lijkt me ook niet goed om dat te doen. Wat niet wil zeggen dat ik het niet ooit in een verre toekomst in boosheid in haar gezicht kan gooien incl screencaps.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:05 schreef Mishu het volgende:
Heb je haar ooit gevraagd of zij heeft nagedacht over hoe het voor de kinderen is dat mama vreemgaat met een andere man? Wat dat voor hun zelfbeeld en emotionele ontwikkeling doet?
Ja, ze is onzeker over kleine cupmaat.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 14:27 schreef Montelly het volgende:
Een serieuze vraag, is je vrouw lekker/aantrekkelijk?
Lijkt mij dat binnen 6-12 mnd toch wel duidelijk moet zijn of jequote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:22 schreef Copycat het volgende:
Laat ik het dan anders stellen: verwacht je dat haar liefde voor jou ooit nog kan opbloeien? En zo nee, neem je dan genoegen met een verstandshuwelijk? En hoe lang 'gun' je jezelf tijd on hold?
quote:Op dinsdag 1 januari 2013 16:02 schreef Copycat het volgende:
Ik wens jullie in ieder geval heel veel succes en wijsheid. Dat 2013 in alle opzichten een beter jaar voor jullie mag worden!
Nog wat tips:quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:55 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Lijkt mij dat binnen 6-12 mnd toch wel duidelijk moet zijn of je
a) diepste punt achter je kunt laten
b) in hoeverre je communicatie en relatie kunt verbeteren, zowel voor samenzijn maar ook voor wanneer dat niet lukt
c)daarna ieder een weloverwogen keuze kunt maken of dat dan genoeg is of niet
Probleem is dus dat ik wel degelijk nog wil kijken of er nog mogelijkheden zijn.
Het alternatief lonkt niet naar me, verwacht er geen beter mens van te worden en verwacht niet dat het de kinderen op deze jonge leeftijd goed zal doen.
Alleen is die mogelijkheid mij nog gegund... en hoe aan te pakken. Dat ze nu aangeeft wat ruimte te willen... kan en goed... maar alleen praten met een 3e is dan weer extreem.. denk en zelf praten en met een objectieve 3e.
Relatietherapeut zal er wel aan te pas moeten komen. Vraag me wel of hoe oprecht ze daarin is/zal zijn.... of dat ze het ziet als afstrepen om schuldgevoel af te kopen naar zichzelf (..heb toch alles eraan gedaan...).
Dus ik wil aan dat halfdode paard trekken ja :p
Een therapeut zal ook haar objectiever naar dingen laten kijken en doen nadenken. Ze is er intelligent genoeg voor, alleen zitten haar gevoelens (voor die ander) haar nog dwars.quote:Op donderdag 3 januari 2013 21:06 schreef Droefheid het volgende:
Neen, beiden van de week weer gewerkt. Is haar week niet lijkt het.... brrrrrrrrrrrrrrr...
Wel binnenkort naar de therapeut, maarja.. als je insteek niet is om eruit te komen...
maar we zullen zien.... Ik zie haar alleen maar afstandelijker doen.
Slaap zelf wel minder gestressed als ik eerlijk ben
@Isabeau en ook @ Mishu: De beloofde update:quote:Op donderdag 3 januari 2013 21:17 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Een therapeut zal ook haar objectiever naar dingen laten kijken en doen nadenken. Ze is er intelligent genoeg voor, alleen zitten haar gevoelens (voor die ander) haar nog dwars.
Zoek een therapeut die jullie helpt eruit te komen. Als je er een neemt die gericht is op de korte termijn (zijn is unhappy, snelste manier om happy te worden is uit de relatie stappen), gaan jullie uit elkaar. Eentje die zich op de lange termijn richt, heeft als doel de boel te redden (op de lange termijn zijn jullie gelukkiger als jullie elkaar weer vinden en jullie huwelijk weer zo krijgen als het bedoeld is, zonder dat jullie deeltijd kinderen hebben en het huis in de verkoop moet).quote:Op donderdag 3 januari 2013 21:06 schreef Droefheid het volgende:
Neen, beiden van de week weer gewerkt. Is haar week niet lijkt het.... brrrrrrrrrrrrrrr...
Wel binnenkort naar de therapeut, maarja.. als je insteek niet is om eruit te komen...
maar we zullen zien.... Ik zie haar alleen maar afstandelijker doen.
Slaap zelf wel minder gestressed als ik eerlijk ben
Wat is dat nou weer voor gelul? Mocht ze geen gevoelens meer voor hem hebben, dan kan hij daar weinig aan veranderen.. Sterker nog: dan irriteert hij haar mateloos bij elke poging dichterbij te komen..quote:Op zondag 6 januari 2013 21:36 schreef polderturk het volgende:
Droefheid,
Waar is het precies misgegaan. Wat is de oorzaak? Wat is jouw bijdrage geweest aan het verval van jullie relatie? Als je de exacte oorzaak weet, zal het je helpen een aanpak te ontwikkelen.
Duur he die krengen! Bij mij zij ze gelijk. run woman run. Dit wordt niets meer.quote:Op zondag 6 januari 2013 02:05 schreef Doum het volgende:
Ja fijn he? praten met een buitenstaander. Hoeveel ben je kwijt? Het lijken goedverdoemme wel advocaten! Lijkt me ook een heerlijke (bij)baan. Op fok stikt het trouwens van de amateur-relatietherapeuten realiseer ik me nu.
Bij mij bleek na 2 sessies dat 'zij' niet meer verder wilde. Daar heb ik me uiteindelijk bij neergelegd. En we hebben goede afspraken gemaakt en zo zijn we uit elkaar gegaan. (Om zich een paar maanden later te bedenken maar dat is weer een heel ander verhaal. Vrouwen...ze blijven ON-na-volg-baar)
Dat zei de therapeut?quote:Op zondag 6 januari 2013 21:45 schreef Ambipur het volgende:
Duur he die krengen! Bij mij zij ze gelijk. run woman run. Dit wordt niets meer.
En ik maar denken dat ze altijd proberen de boel te redden/lijmenquote:Op maandag 7 januari 2013 00:22 schreef Ambipur het volgende:
Yep! Wel iets netter![]()
Moet zeggen, the bitch was right. Kost een paar centen, maar ach.
Neu. Data uit de VS: als men 2 jaar wachttijd heeft voor het aanvragen van een scheiding, is het percentage dat niet gaat scheiden hoger dan het percentage huwelijken dat gered wordt door een relatietherapeut.quote:Op maandag 7 januari 2013 01:18 schreef Isabeau het volgende:
[..]
En ik maar denken dat ze altijd proberen de boel te redden/lijmen
Ja daar betaalde ik voor! Tenzij je de therapie in gaat met andere doelen zou de hij/zij zich daar niet mee moeten bemoeien. Tenzij er echte psychisch problemen bij komen kijken, dan wordt je doorgestuurd naar...iets anders.quote:Op maandag 7 januari 2013 01:18 schreef Isabeau het volgende:
[..]
En ik maar denken dat ze altijd proberen de boel te redden/lijmen
Dat ik een klap ga meekrijgen dat lijkt me logisch, maar wat bedoel je precies?quote:Op dinsdag 8 januari 2013 04:43 schreef Mr.Wolf het volgende:
Vergeet je jezelf niet TS? Mocht jullie relatie beëindigen dan kan het mogelijk zo zijn dat de emotionele slijtage in deze periode je later nog veel en veel langer bezig gaat houden. Pas op dat zodra verbintenissen zijn ontbonden het later niet onbewust enorm hard in je gezicht ontploft. Sterkte.
Eigenlijk is dit goed advies, waar TS nu mee bezig is is verkeerd. Je vrouw schuift zichzelf in een slachtoffer rol, en jij gaat er volledig in mee. Dit is niet jou schuld ej je vrouw mag in haar handjes knijpen dat je er niet al lang vandoor bent gegaan!quote:Op woensdag 9 januari 2013 00:14 schreef Stoffa het volgende:
Aan de TS: ik heb je hele topic gelezen. Ik snap al je beweegredenen, maar persoonlijk vraag ik me af wat je jezelf aandoet. De reden dat zij niet weggaat lijkt me vooral dat ze opziet zoiets definitiefs te doen, niet omdat ze nog een klein kansje ziet.
Persoonlijk raad ik je aan de stekker eruit te trekken. Of tenminste apart te gaan wonen en de deur op een kier voor haar laten. Kinderen hoeven na een scheiding echt niet altijd zwaar gedupeerd te raken. In jullie geval zijn er twee ouders voor de kids vol met liefde. Dat die ouders dan apart leven kunnen ze op den duur echt wel mee omgaan.
Je huidige situatie vind ik echt mensonterend. Ik zou dat mijn grootste vijand nog niet toewensen. Ik zou dus op zijn minst apart gaan wonen. Maar goed, zo te horen heb je de keuze al gemaakt en ga je de gifbeker volledig leegdrinken. Ik persoonlijk denk echter dat dit niet de goede keus is.
Fair enough, maar dat is wel een heel andere motivatie dan dat je daar blijft om de kleine kans dat de relatie met je vrouw weer goedkomt. Van rechten op voogdij heb ik geen kaas gegeten, als je denkt dat je je kinderen niet meer te zien krijgt als je uit huis gaat zou ik ook blijven zitten waar ik zit. Je vrouw lijkt me echter redelijk genoeg om ook voor haar kinderen te willen dat ze hun vader blijven zien.quote:Op woensdag 9 januari 2013 18:35 schreef Droefheid het volgende:
Gifbeker, misschien wel.
@Stoffa: Uit huis gaan gaat zij niet doen en ik zeker ook niet. Kan je wel vertellen waarom: mocht het ooit NIET in harmonie uit elkaar gaan dan schiet je je als man erg in je eigen voet als je wel de kinderen wilt maar dus wel al uit het (gezins)huis bent gaan wonen. Los daarvan is spart wonen meestal ook gewoon de eerste stap van defintief uit elkaar. Maar qua posite mbt de kinderen zou ik dat advies aan geen enkele man geven (ook al lijkt dat vaak makkelijk, minder zorg voor kids, tijd voor jezelf, geen irritatie.... maar ook... minder kans op voogdij etc). Daar heb ik elders dan weer genoeg nare verhalen in gehooord
Je kan zoveel wensen, als zij niet aan je wensen gehoor wil geven, heb je er niets aan.quote:Op woensdag 9 januari 2013 18:56 schreef Droefheid het volgende:
Mijn motivatie is dat ik hoop dat er een kleine kans is, dat was duidelijk.
Mocht het echter helpen dat ik het huis uitga dan zal ik dat nu echter niet doen omdat ik wat meer signalen en ergere signalen van mijn vrouw heb gekregen sinds ik amerika gemailed heb, nu echter nog lastig om in te schatten of het erger was dan gevreesd of dat zeker liefdesverdriet meespeelt.
Mijn wens blijft echter om dingen te repareren... of in ieder geval nog een uiterste best doen ervoor
Discussie was voor mij vooral deel 1.... dat was een lastige keuze...
Heb wel een en ander aan de reacties gehad daarin.
En sinds die keuze.... ik waardeer meningen die ik hier lees sinds daarna wel... helpt me spiegelen.
En wie weet heeft iemand ander tzt nog wat aan het draadje.
Welk geld? Zij gaat cashen jaquote:Op dinsdag 15 januari 2013 11:53 schreef Baine het volgende:
Droefheid, ik zeg je 1 ding. Fuck the bitches, get the money.
Aldus onze eigen Dr. Dre.quote:Op dinsdag 15 januari 2013 11:53 schreef Baine het volgende:
Droefheid, ik zeg je 1 ding. Fuck the bitches, get the money.
Droefheid, ik zou daar heel rustig de tijd voor gaan nemen, ik bedoel: voor dat 'repareren', want ik denk dat je vrouw jou op dit moment wel kan schieten. En dan gaat het er niet om of ze daar gelijk in heeft (waarschijnlijk niet), het gaat erom dat jij in haar privéspullen hebt gegraven, en dat je vervolgens naar Amerika hebt gebeld. Dat is misschien wel een slimme zet geweest, vanuit jouw positie gezien, maar ik denk dat je vrouw dat heel anders ziet. Ze was misschien wat 'verdacht' bezig, maar bewijzen heb je niet, en die gaan er nu ook niet meer komen. Dus... als je ervan uitgaat dat haar gedrag onschuldig was (ze was labiel, ongelukkig, ze had die aandacht even nodig maar meer ook niet), dan heb jij haar nu wel degelijk schuldig gemáákt. Ik denk dat dat haar probleem is, eerlijk gezegd: dat jij haar in een 'schuldige' positie hebt gemanoevreerd zonder dat er ook maar enig bewijs is voor haar schuld. (Los van die mailtjes en/of telefoontjes, maar daar moet je nou ook weer niet heel zwaar aan tillen, dat valt in de categorie 'aandacht').quote:Op woensdag 9 januari 2013 18:56 schreef Droefheid het volgende:
Mijn motivatie is dat ik hoop dat er een kleine kans is, dat was duidelijk.Mocht het echter helpen dat ik het huis uitga dan zal ik dat nu echter niet doen omdat ik wat meer signalen en ergere signalen van mijn vrouw heb gekregen sinds ik amerika gemailed heb, nu echter nog lastig om in te schatten of het erger was dan gevreesd of dat zeker liefdesverdriet meespeelt.
Mijn wens blijft echter om dingen te repareren... of in ieder geval nog een uiterste best doen ervoor
Ehm, in een huwelijk ga je 1000 km reizen om af te spreken met iemand die je leuk vind?quote:Op woensdag 16 januari 2013 23:25 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Droefheid, ik zou daar heel rustig de tijd voor gaan nemen, ik bedoel: voor dat 'repareren', want ik denk dat je vrouw jou op dit moment wel kan schieten. En dan gaat het er niet om of ze daar gelijk in heeft (waarschijnlijk niet), het gaat erom dat jij in haar privéspullen hebt gegraven, en dat je vervolgens naar Amerika hebt gebeld. Dat is misschien wel een slimme zet geweest, vanuit jouw positie gezien, maar ik denk dat je vrouw dat heel anders ziet. Ze was misschien wat 'verdacht' bezig, maar bewijzen heb je niet, en die gaan er nu ook niet meer komen. Dus... als je ervan uitgaat dat haar gedrag onschuldig was (ze was labiel, ongelukkig, ze had die aandacht even nodig maar meer ook niet), dan heb jij haar nu wel degelijk schuldig gemáákt. Ik denk dat dat haar probleem is, eerlijk gezegd: dat jij haar in een 'schuldige' positie hebt gemanoevreerd zonder dat er ook maar enig bewijs is voor haar schuld. (Los van die mailtjes en/of telefoontjes, maar daar moet je nou ook weer niet heel zwaar aan tillen, dat valt in de categorie 'aandacht').
Ik denk zelf dat je, ook binnen een relatie/huwelijk, recht hebt op je eigen gedachten, en dus ook op gedachten die misschien niet zo leuk zijn voor de ander. Het blijven vooralsnog gedachten, hè - er is niks concreets of dramatisch voorgevallen. Je vrouw had waarschijnlijk gewoon de tijd willen krijgen om voor zichzelf te bepalen waarom ze met die man mailde, en of dat iets betekende. Nu heeft ze die tijd niet gekregen, jij bent er dwars doorheen gedenderd met je maatregelen, en dat neemt ze jou kwalijk, lijkt me (en terecht, vind ik).
Maar goed, ik snap jouw punt ook wel, en misschien pakt het uiteindelijk goed uit. Je hebt in elk geval laten merken dat je veel voor jullie huwelijk over hebt, al heb je misschien iets minder over voor haar onafhankelijkheid/autonomie, maar dat is wel logisch. Voor jou, dan. Ik denk dat zij hier nog wel even op gaat zitten kauwen![]()
Veel sterkte ermee
Zoals ik het heb begrepen, moest zij 1000 km reizen voor een congres. En ja, in een huwelijk gaan mensen soms naar een congres. Op zo'n congres kan van alles gebeuren: saaie speeches, leuke mannen... je weet het niet. Maar dat is het risico van het leven, en van het huwelijk: je weet het nooit. Beetje vertrouwen hebben, dusquote:Op donderdag 17 januari 2013 01:46 schreef Mishu het volgende:
[..]
Ehm, in een huwelijk ga je 1000 km reizen om af te spreken met iemand die je leuk vind?
Ach ja, eerlijkheid en transparantie... dat zijn relatieve begrippen, want je kunt hoe dan ook niet in het hoofd van die ander kijken en zijn gedachten lezen. Het risico lijkt mij veel groter als je in andermans spullen gaat zitten poken. Dat is zwak gedrag, onzeker, en daar zou ik op afknappen.quote:Op donderdag 17 januari 2013 13:05 schreef loveli het volgende:
Vertrouwen is het gevolg van eerlijkheid en transparantie. Waarom zou je een risico willen nemen als je het kunt vermijden? De alarmbellen gaan aan alle kanten af.
Je eigen relatie verwaarlozen en ondertussen wegkruipen achter dr computer, en voorbereiden op vreemdgaan.. Zo komt t op mij over.quote:Op donderdag 17 januari 2013 13:28 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ach ja, eerlijkheid en transparantie... dat zijn relatieve begrippen, want je kunt hoe dan ook niet in het hoofd van die ander kijken en zijn gedachten lezen. Het risico lijkt mij veel groter als je in andermans spullen gaat zitten poken. Dat is zwak gedrag, onzeker, en daar zou ik op afknappen.
Ik snap wel dat het zo op jou overkomt, maar de grote vraag is wat het je zou opleveren als je jouw vriendin zou dwingen aandacht te besteden aan jou en/of jullie relatie. Dat doen mensen alleen uit vrije wil, volgens mij. Zodra er dwang of straf (zoals dat telefoontje van TS) bij komt kijken, knappen de meeste mensen af. Denk ik. Maar misschien ben ik niet de meeste mensenquote:Op donderdag 17 januari 2013 13:33 schreef the85mc het volgende:
[..]
Je eigen relatie verwaarlozen en ondertussen wegkruipen achter dr computer, en voorbereiden op vreemdgaan.. Zo komt t op mij over.
Had TS moeten afwachten? Tuurlijk niet. Dit kon alleen maar fout gaan. En eigenlijk vind ik dit, alles plannen etc erom heen, nog erger dan een slippertje..
Als je iemand moet dwingen om met je om te gaan zit er al iets goed fout..quote:Op donderdag 17 januari 2013 13:53 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ik snap wel dat het zo op jou overkomt, maar de grote vraag is wat het je zou opleveren als je jouw vriendin zou dwingen aandacht te besteden aan jou en/of jullie relatie. Dat doen mensen alleen uit vrije wil, volgens mij. Zodra er dwang of straf (zoals dat telefoontje van TS) bij komt kijken, knappen de meeste mensen af. Denk ik. Maar misschien ben ik niet de meeste mensen
Nee, maar in principe weet ik niet of hij met een vrouw zit te mailen, want ik kijk nooit in zijn mailbox. Hij gaat wel vaak naar congressen/beurzen in het buitenland, en daar zijn ook wel eens vrouwen bij. Maar ja, ik ben er niet bij, hè?quote:Op donderdag 17 januari 2013 14:13 schreef the85mc het volgende:
[..]
Als je iemand moet dwingen om met je om te gaan zit er al iets goed fout..
Stel dat jouw vriend iedere dag zit te mailen met een vrouw waarmee die binnenkort naar een congres gaat. En wat ze bespreken is niet werkgerelateerd maar prive. Dat zou jij ok vinden?
Ze is intens verliefd geworden op een ander inclussief bijbehorend contact. Feitelijk is er alleen nog niet geneukt maar voor de rest hadden ze een relatie. En dat is al oneindig meer dan TS ooit nog gaat krijgen.quote:Op woensdag 16 januari 2013 23:25 schreef Nadine26 het volgende:
Ik denk dat dat haar probleem is, eerlijk gezegd: dat jij haar in een 'schuldige' positie hebt gemanoevreerd zonder dat er ook maar enig bewijs is voor haar schuld. (Los van die mailtjes en/of telefoontjes, maar daar moet je nou ook weer niet heel zwaar aan tillen, dat valt in de categorie 'aandacht').
Tuurlijk moet je elkaar vertrouwen, maar zij is/was aan het voorbereiden om vreemd te gaan. En als je dat zo ver te voren aan het plannen bent is misschien nog wel erger. Bovendien was ze verliefd op die ander geworden.quote:Op donderdag 17 januari 2013 14:57 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, maar in principe weet ik niet of hij met een vrouw zit te mailen, want ik kijk nooit in zijn mailbox. Hij gaat wel vaak naar congressen/beurzen in het buitenland, en daar zijn ook wel eens vrouwen bij. Maar ja, ik ben er niet bij, hè?Ik kan er dus weinig over zeggen, maar als ik achterdochtig zou zijn, zoals TS, zou ik sowieso geen straftelefoontjes gaan plegen, ik zou dan gewoon vragen: "Hoe zit dat precies?"
Dit.quote:Op donderdag 17 januari 2013 14:58 schreef Cracka-ass het volgende:
Waarom zijn jullie uberhaupt nog samen? Jij bent overduidelijk aan een dood paard aan het trekken en zij durft het niet aan om er de bijl in te zetten.
Dit wil alsnog niet zeggen dat het ook daadwerkelijk zou gaan gebeuren!quote:Op donderdag 17 januari 2013 15:03 schreef the85mc het volgende:
[..]
Tuurlijk moet je elkaar vertrouwen, maar zij is/was aan het voorbereiden om vreemd te gaan. En als je dat zo ver te voren aan het plannen bent is misschien nog wel erger. Bovendien was ze verliefd op die ander geworden.
En ts heeft veel te lang over zich heen laten lopen om de lieve vrede maar te bewaren..
Dit is precies wat ik bedoel: je kunt niet weten wat een ander denkt. En je moet een ander nooit onderschatten. Blijkbaar was jij - Lovechild - slim en nuchter genoeg om diep in je hart te weten wat je echt wilde. Dáár gaat het om. Maar buitenstaanders zouden dat nooit hebben geloofd, zeg je zelf, en dus moeten buitenstaanders zich er niet mee bemoeienquote:Op donderdag 17 januari 2013 19:30 schreef Lovechild het volgende:
Dit wil alsnog niet zeggen dat het ook daadwerkelijk zou gaan gebeuren!Ik heb ook weleens bepaald contact gehad waarin werd gezegd dat we elkaar zouden gaan zien. Diep in mijn hart wist ik dat het nooit zou gaan gebeuren, voor een lezende buitenstaander zou het er zo beslist niet uit hebben gezien.Het grote verschil was wel dat mijn man weet had van ons contact en ook wel dat ik verliefd was. En of het nou verliefd was op die ander of op hetgeen we samen gecreeerd hadden, is me eigenlijk niet eens duidelijk.
De 'buitenstaander' die toevallig je man is? Als je relatie niet lekker loopt moet je meer tijd en energie erin steken. Contact zoeken buiten de deur gaat je relatieprobleem echt niet oplossen, het maakt het alleen maar erger.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 01:38 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Dit is precies wat ik bedoel: je kunt niet weten wat een ander denkt. En je moet een ander nooit onderschatten. Blijkbaar was jij - Lovechild - slim en nuchter genoeg om diep in je hart te weten wat je echt wilde. Dáár gaat het om. Maar buitenstaanders zouden dat nooit hebben geloofd, zeg je zelf, en dus moeten buitenstaanders zich er niet mee bemoeien
Dat zij dat verwijt maakt klopt en was ook een van de overwegingen voor het wel/niet doen in het eerste draadje. Die fallout was te verwachten , daarom was het ook ontzettend lastige keuze.quote:Op woensdag 16 januari 2013 23:25 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Droefheid, ik zou daar heel rustig de tijd voor gaan nemen, ik bedoel: voor dat 'repareren', want ik denk dat je vrouw jou op dit moment wel kan schieten. En dan gaat het er niet om of ze daar gelijk in heeft (waarschijnlijk niet), het gaat erom dat jij in haar privéspullen hebt gegraven, en dat je vervolgens naar Amerika hebt gebeld. Dat is misschien wel een slimme zet geweest, vanuit jouw positie gezien, maar ik denk dat je vrouw dat heel anders ziet. Ze was misschien wat 'verdacht' bezig, maar bewijzen heb je niet, en die gaan er nu ook niet meer komen. Dus... als je ervan uitgaat dat haar gedrag onschuldig was (ze was labiel, ongelukkig, ze had die aandacht even nodig maar meer ook niet), dan heb jij haar nu wel degelijk schuldig gemáákt. Ik denk dat dat haar probleem is, eerlijk gezegd: dat jij haar in een 'schuldige' positie hebt gemanoevreerd zonder dat er ook maar enig bewijs is voor haar schuld. (Los van die mailtjes en/of telefoontjes, maar daar moet je nou ook weer niet heel zwaar aan tillen, dat valt in de categorie 'aandacht').
Ik denk zelf dat je, ook binnen een relatie/huwelijk, recht hebt op je eigen gedachten, en dus ook op gedachten die misschien niet zo leuk zijn voor de ander. Het blijven vooralsnog gedachten, hè - er is niks concreets of dramatisch voorgevallen. Je vrouw had waarschijnlijk gewoon de tijd willen krijgen om voor zichzelf te bepalen waarom ze met die man mailde, en of dat iets betekende. Nu heeft ze die tijd niet gekregen, jij bent er dwars doorheen gedenderd met je maatregelen, en dat neemt ze jou kwalijk, lijkt me (en terecht, vind ik).
Maar goed, ik snap jouw punt ook wel, en misschien pakt het uiteindelijk goed uit. Je hebt in elk geval laten merken dat je veel voor jullie huwelijk over hebt, al heb je misschien iets minder over voor haar onafhankelijkheid/autonomie, maar dat is wel logisch. Voor jou, dan. Ik denk dat zij hier nog wel even op gaat zitten kauwen![]()
Veel sterkte ermee
het is toch al een uitgebreid draadje, mag je wel weten:quote:Op donderdag 17 januari 2013 14:00 schreef simmu het volgende:
even een vraagje tussendoor:
ts, hoeveel uur in de week werk jij en hoeveel zij? en wie doet het huishouden, de kinderen, hoe hebben jullie dat allemaal geregeld?
Heb je haar toen eigenlijk verteld wat je toevallig had gezien en ben je daarna, op basis haar antwoord, in haar mails gaan kijken?quote:Op vrijdag 18 januari 2013 10:37 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Het feit dat ik haar mails ben gaan bekijken kwam door een toevalligheid waarin ik dus een email met "kriebels in de buik.." zag bij het langsbrengen van een kopje koffie toen zij net op het toilet zat.
De beloftes daarna heeft ze ook gebroken.
Dat weet je niet, want het congres is in maart. Heel veel weken nog om op een andere manier tot een opening voor een oplossing te komen.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:08 schreef VaLkyRie het volgende:
Nja, men kan wel roepen dat je dat niet had mogen doen enzo, maargoed, dan was je nu inmiddels daadwerkelijk belazerd. Ben je nu ook wel eigenlijk, maar nu wist je het iig. Het is makkelijk oordelen voor anderen, maar als je in zo'n situatie zit zou 9 van de 10 ook gaan 'poken'. Ook de mensen die het zo fout vinden.
Het is ook een drogredenering. De initiele fout ligt bij de vrouw. Alles wat daarna komt is een reactie daar op en dus niet meer objectief te beoordelen.
Ja, dat werd ontkent.... uit verband gelezen etc.. Nieuwe informatie -> nieuw aangepast antwoord.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:07 schreef Lovechild het volgende:
[..]
Heb je haar toen eigenlijk verteld wat je toevallig had gezien en ben je daarna, op basis haar antwoord, in haar mails gaan kijken?
Ik bedoel, zoals je het nu beschrijft lijkt het alsof je oog er toevallig op viel. Dan kun je het toch ook ter sprake brengen?
Kapot geschrokken waarschijnlijk en er toen uit angst voor eventuele gevolgen er dus maar over gelogen. Ik heb je originele openingspost nog een keer gelezen en het zat natuurlijk al veel eerder fout in jullie relatie.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:13 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Ja, dat werd ontkent.... uit verband gelezen etc.. Nieuwe informatie -> nieuw aangepast antwoord.
Daarna ben ik in de mails gaan kijken 1-2 wkn.. (dat was september). Daarna knallend gesprek en beloftes gedaan.
Het vervolg tot aan kerst is in draadje ruim aan bod gekomen.
Had gekund. Maar volgens mij was vrouwlief inmiddels al voorbij het point of no return. Op geen enkel moment heeft ze blijk gegeven van een besef dat ze fout bezig was, wilde investeren in de relatie, bereid was het contact op te geven. Het was rechtoe rechtaan op het doel af.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:12 schreef Lovechild het volgende:
[..]
Dat weet je niet, want het congres is in maart. Heel veel weken nog om op een andere manier tot een opening voor een oplossing te komen.
ik vind dit een snifje doordraven hoor. als elke relatie direct in zwaar weer is zodra een van de twee 'kriebels in de buik krijgt' blijft bijna niemand ooit bij elkaar. na 10 jaar lijkt me zoiets eigenlijk vrij normaal. tis maar net wat je er mee doet en je weet nu dus niet wat ze er mee gedaan zou hebben. daar kan je jezelf goed gek mee krijgenquote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:21 schreef VaLkyRie het volgende:
[..]
Had gekund. Maar volgens mij was vrouwlief inmiddels al voorbij het point of no return. Op geen enkel moment heeft ze blijk gegeven van een besef dat ze fout bezig was, wilde investeren in de relatie, bereid was het contact op te geven. Het was rechtoe rechtaan op het doel af.
Ook al toegelicht, maar inderdaad een lang draadje om alles bij te houden. Zij weet het niet, schat de kans als klein in maar wil niet meteen nee zeggen. Relatietherapeut nu twee sessies gehad.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:19 schreef Lovechild het volgende:
[..]
Kapot geschrokken waarschijnlijk en er toen uit angst voor eventuele gevolgen er dus maar over gelogen. Ik heb je originele openingspost nog een keer gelezen en het zat natuurlijk al veel eerder fout in jullie relatie.
Kijkende naar mijn eigen relatie vind ik het onbegrijpelijk dat het op vlak van communicatie zo ontzettend mis kan gaan maar ik weet ook dat mijn relatie niet bepaald de norm is en dat heel veel mensen niet kunnen communiceren. Heb je intussen een beetje idee wat je vrouw wil (qua jullie samen)?
vind ik ook mbt het eerste deel ;o)quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:24 schreef simmu het volgende:
elke relatie direct in zwaar weer is zodra een van de twee 'kriebels in de buik krijgt' blijft bijna niemand ooit bij elkaar. na 10 jaar lijkt me zoiets eigenlijk vrij normaal. tis maar net wat je er mee doet en je weet nu dus niet wat ze er mee gedaan zou hebben. daar kan je jezelf goed gek mee krijgen
Ik word al moe als ik naar dat schema kijk.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:05 schreef Droefheid het volgende:
[..]
het is toch al een uitgebreid draadje, mag je wel weten:
Ik vroeger 5 dagen , daarna 4 hele lange dagen (11-12uur incl reizen) en halve dag. Zij vijf dagen in opleiding ne in avond veel studie.
Grote hond, die liet ik meestal uit voordat ik op weg ging. Avond wisselde. Middag deed zijn, avond voor slapen gaan ik dan weer kort. Mooi en leuk huis volledig op mijn inkomen. Geen noodzaak voor haar om te werken.
Na geboorte van ons eerste kind ben ik 4 (lange) dagen gaan werken en 1 zorgdag.
Mijn vrouw is ook teruggegaan naar 4 dagen met 1 zorgdag,
Twee dagen opvang en 1 dag familie oppas.
Eten was zij meestal eerder thuis dus meestal zij.
Na jaar ben ik dichter bij huis gaan werken ivm drukte thuis.
Half jaar/jaar na de komst van onze tweede ben ik terruggegaan naar drie lange dagen omdat het te druk werd thuis en we de kinderen niet volledig wilden uitbesteden.
Minder dan jaar geleden voor haar nieuwe werkplek verhuisd zodat ze minder reistijd heeft/had.
Daarvoor heel bewust vlak langs haar opleidingsplaats een huis gehad voor acht jaar en ik forenzen zodat het voor haar beter te doen was.
Weekindeling:
Een dag schoonmoeder, die helpt wat in huis en kookt. Vrouw weg half acht tot zeven.
Ik werk nu dichtij ben weg van 8 tot 5/half zes op die dag. Schoonmoeder past op en brengt en haalt oudste van school (incl thuis lunchen)
Een dag zij zorgdag, ik weg van 8 tot half zes. (woensdagen)
Een dag ik zorgdag, zij weg half acht tot zeven/half acht. Ik eet met de kinderen, zij eet zelf iets makkelijks (salade oid). Oudste haal en breng ik met school (incl thuis lunchen).
Een dag alletwee werken, ik breng kinderen naar school en opvang. Oudste blijft over en eind van middag haalt schoonmoeder ze weer op. Ik ben rond half zes weet huis, mijn vrouw ook.
Een dag halve zorgdag, zij weg half acht tot 4 a 5 uur. ik breng oudste naar school., jongste naar opvang. Daarna zelf een ochten rustig van 9-12 uur. Doe ik meestal boodschappen plus administratie. In de middag is de oudste vanaf 12 uur vrij en ben ik er.
Een keer in de week hulp in huis en schoonmoeder doet veel. Was doet mij vrouw vooral samen met schoonmoeder (niet dat ik dat niet wil, wil ze niet dat ik dat doe....)
Zij kookt 4 dagen in de week, schoonmoeder twee. Dus daar doe ik wel minder in, maar ook daarin vind ze het niet fijn als ze zelf niet kan beslissen.
Wanneer de kinderen tussendoor wakker worden dan staat mijn vrouw als een knipmes naast hun bed en de keren dat ik er eerder ben is ze instaat om het over te nemen (nee is dan heel vervelend antwoord voor haar).
Mijn vrouw heeft wel veel moeite dingen met de kinderen los te laten mede omdat ze zich schuldig voelt met werkbelasting en gevoel ze te vaak te moeten missen.
Alle klusjes zijn voor mij, administratie ook en uitzoek dingen voor werk van beiden ook.
Ik meen mij te herinneren uit het eerste topic dat TS tegen een muur aan zat te praten. half-half wilde ze op zich wel naar een relatietherapeut, maar onder geen beding wilde ze het contact stopzetten of overwegen niet naar de US te gaan.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:24 schreef simmu het volgende:
[..]
ik vind dit een snifje doordraven hoor. als elke relatie direct in zwaar weer is zodra een van de twee 'kriebels in de buik krijgt' blijft bijna niemand ooit bij elkaar. na 10 jaar lijkt me zoiets eigenlijk vrij normaal. tis maar net wat je er mee doet en je weet nu dus niet wat ze er mee gedaan zou hebben. daar kan je jezelf goed gek mee krijgen
Wel bingo: zwangerschappen zelf zijn voor haar oud zeer, dat vond ik toen al heel pittig, hond, werk en eigenlijk voor die tijd al te druk... en zij heeft daarin wel te weinig steun ervaren geeft ze aan, terwijl ik in die periode echt ook gewoon druk was (en niet met sporten of kroeg).quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:21 schreef simmu het volgende:
als ik dit zo eens lees verbaast het me niks dat jullie problemen hebben. hoe ging dat tijdens de zwangerschappen? en wat doen jullie als er een kind ziek is?
jij doet dingen, zij doet dingen, maar wat doen jullie samen? wat ik bedoel: hier hebben we het traditioneel verdeeld, maar wel verdeeld. dus we zorgen samen voor ons gezin. manlief werkt, maar we hebben bewust gekozen om in een klein dorp te gaan wonen, vlak bij zijn werk. hebben we actief moeite voor gedaan! en ik doe weliswaar het meeste huishouden, maar hij helpt ook mee. hier is het 'wij' terwijl het bij jullie klinkt als 'zij en ik en ohja; er zijn ook kinderen'
ik bedoel dit niet als kritiek trouwens! jullie levensstijl zal vast bij sommigen lekker lopen, maar bij jullie niet.
ps; dat met die was is heel herkenbaar. na een incidentje met roze onderbroeken (van hem) hebben we het wassen-idee anders ingedeeld; hij stopt het in wasmachine en droger, ik ruim alles op.
Yep.. daarom was niets doen en afwachten nog schadelijker.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:30 schreef VaLkyRie het volgende:
[..]
Ik meen mij te herinneren uit het eerste topic dat TS tegen een muur aan zat te praten. half-half wilde ze op zich wel naar een relatietherapeut, maar onder geen beding wilde ze het contact stopzetten of overwegen niet naar de US te gaan.
Kijk, ik snap wel dat mensen in een relatie gevoelens kunnen krijgen voor een ander. Maar de grote vraag is dan: wat doe je ermee? Iedereen wil het liefst een partner die dan toch blijft bij diegene waar ooit volmondig ja tegen is gezegd. Het zal een dikke crisis opleveren, maar als beide het willen, kan je de relatie redden. Het is juist die intentie die zijn vrouw nooit gehad lijkt te hebben.
Ik had er een maandloon op verwed dat ze vreemd was gegaan met die gast als ze eenmaal in de gelegenheid was. De spanning was al veel te hoog onderling.
Maar dan nog.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:30 schreef VaLkyRie het volgende:
[..]
Ik had er een maandloon op verwed dat ze vreemd was gegaan met die gast als ze eenmaal in de gelegenheid was. De spanning was al veel te hoog onderling.
Je kunt ook niet weten wat een ander denkt, zeker niet als het denkpatroon voor een groot beinvloed door weer iemand anders.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 01:38 schreef Nadine26 het volgende:
Dit is precies wat ik bedoel: je kunt niet weten wat een ander denkt. En je moet een ander nooit onderschatten. Blijkbaar was jij - Lovechild - slim en nuchter genoeg om diep in je hart te weten wat je echt wilde. Dáár gaat het om. Maar buitenstaanders zouden dat nooit hebben geloofd, zeg je zelf, en dus moeten buitenstaanders zich er niet mee bemoeien
Hebben jullie ooit wel eens een goed gesprek gehad wat jullie nu eigenlijk willenquote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:34 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Wel bingo: zwangerschappen zelf zijn voor haar oud zeer, dat vond ik toen al heel pittig, hond, werk en eigenlijk voor die tijd al te druk... en zij heeft daarin wel te weinig steun ervaren geeft ze aan, terwijl ik in die periode echt ook gewoon druk was (en niet met sporten of kroeg).
Los van verdelen heb ik mijn carriere/opbouw voor haar werk/carriere laten schieten, daarom ook zzper nog ondanks al lang bezig. Als dank krijg ik daar een overstresste vrouw voor terug die bij keuzes maken structureel de tijd/items met partner schrapt. Dingen samen met hond/kinderen altijd goed.... andere word/werd als eerste geschrapt. Dus die drukte is inderdaad altijd een belasting geweest.
Daarin zei mijn vrouw ook vaak: je wist wat ik deed (studie) en wat dat voor vervolg inhoudt. Ze zegt nu later het ook voor de kinderen te doen (goede toekomst etc) , dat is natuurlijk BS.. ze doet/deed het gewoon voor haarzelf (iets af w llen maken, al veel energie in gestoken, drive om goed te doen erin, etc etc). Was gewoon leuke jaren 30 woning waar we al die jaren in gewoon hadden in goede wijk, goede school, prettig en fijn wonen.
Maargoed, ik zou mijn werk ook niet nog meer op kunnen geven dan ik nu doe, dan word mijn wereldje ook wel erg klein.
Maar balans bij haar werkdruk en keuzes die zij erin gemaakt heeft 9vooral laatste twee/drie jaar zijn wel fnuikend geweest en dat heb ik onvoldoende onderkend/onvoldoende gekeerd.
Je bent niet goed bij je hoofd om die vent zijn vrouw te bellen je had het lekkerquote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:36 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Yep.. daarom was niets doen en afwachten nog schadelijker.
Maar ook.. bellen/mailen naar partner van de ander normaal geen goede keuze., in mijn geval denk ik wel... ONDANKS de vervelede gevolgen van hoe ze me dat zal nadragen. Het was een lastige call.
Ik vind het zo onterecht dat jij de gebeten hond bent. Ik heb het al eerder gezegd, maar het is net een klein kind wiens speeltje is afgepakt. Totaal geen eigen verantwoording nemen, reflectievermogen van nul. Maargoed, ik val in herhaling merk ik.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:36 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Yep.. daarom was niets doen en afwachten nog schadelijker.
Maar ook.. bellen/mailen naar partner van de ander normaal geen goede keuze., in mijn geval denk ik wel... ONDANKS de vervelede gevolgen van hoe ze me dat zal nadragen. Het was een lastige call.
Dat is een treffende omschrijving van het gros van de mensen met een affaire buiten hun huwelijk. Logisch nadenken is er niet meer bij, ze rechtvaardigen hun gedrag met BS-redeneringen. Hopelijk gebeurt er snel iets waardoor het gezonde verstand het weer wint.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:43 schreef VaLkyRie het volgende:
Ik vind het zo onterecht dat jij de gebeten hond bent. Ik heb het al eerder gezegd, maar het is net een klein kind wiens speeltje is afgepakt. Totaal geen eigen verantwoording nemen, reflectievermogen van nul. Maargoed, ik val in herhaling merk ik.
Lekker makkelijk oordelen vanachter je computertje?quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:43 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Hebben jullie ooit wel eens een goed gesprek gehad wat jullie nu eigenlijk willen
samen, vóórdat jullie kinderen (namen) kregen.
Volgens mij willen jullie allebei iets anders.
Jij wilt een thuis met een liefhebbende vrouw die alle tijd voor jou (en de kinderen) heeft
en zij wil een carriëre.
gaat niet zo goed samen.
[..]
Je bent niet goed bij je hoofd om die vent zijn vrouw te bellen je had het lekker
samen met je vrouw moeten uitpraten/oplossen, wat jij hebt gedaan is gewoon chantage
ik wil helemaal niet oordelen, maar het is toch gewoon zo dat je met zo'n drukquote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:48 schreef VaLkyRie het volgende:
[..]
Lekker makkelijk oordelen vanachter je computertje?
Om relationeel iets op te lossen heb je de inzet van beide nodig. Zij zag hem niet eens meer staan, ze zag alleen maar die spannende liefde in Amerika. TS was niet meer dan een soort wormvormig aanhangsel wat haar geluk in de weg stond. Het enige wat ie anders had kunnen doen was haar koffers pakken, naar schiphol brengen en een condoom meegeven. 'Veel plezier lieverd. Denk maar niet aan mij of de kinderen hoor.'
Ts idd zeker niet. Wat zijn vrouw nou precies wilt schijnt niemand te weten, zeker zij niet. Ja, uitgewoond worden in Amerika.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:55 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
ik wil helemaal niet oordelen, maar het is toch gewoon zo dat je met zo'n druk
schema geen tijd meer hebt voor elkaar? Ik weet niet of het al te laat is om het roer
om te gooien (en of dat financieel haalbaar is).
Ik hoop voor TS (en voor vrouw en kinders) van wel en ik begrijp heus wel dat dat
allemaal niet zo gemakkelijk gaat om dingen te veranderen (minder werken bijvoorbeeld?).
Als het niet gaat zal helaas één van de twee zijn/haar koffer moeten pakken, maar ik denk
dat niemand dat wil en zeker TS niet.
quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:57 schreef VaLkyRie het volgende:
[..]
Ts idd zeker niet. Wat zijn vrouw nou precies wilt schijnt niemand te weten, zeker zij niet. Ja, uitgewoond worden in Amerika.
nou ja, of je nou druk was met kroeg of met werk; je was druk met andere dingen. ik kan me dan van haar dus best voorstellen dat ze zich belazert voel(de). je kiest samen voor een zwangerschap en dan kan zij alles alleen doen. een zwangerschap doe je er niet even bij.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:34 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Wel bingo: zwangerschappen zelf zijn voor haar oud zeer, dat vond ik toen al heel pittig, hond, werk en eigenlijk voor die tijd al te druk... en zij heeft daarin wel te weinig steun ervaren geeft ze aan, terwijl ik in die periode echt ook gewoon druk was (en niet met sporten of kroeg).
dat kan je ook omdraaien: bekijk het eens van haar uit: jullie kiezen samen voor de constructie dat jij anders gaat werken, maar voor haar is er eigenlijk geen zak veranderd, dus is ze nog steeds drukdrukdruk met vanalles en dus gestresst en moe.quote:Los van verdelen heb ik mijn carriere/opbouw voor haar werk/carriere laten schieten, daarom ook zzper nog ondanks al lang bezig. Als dank krijg ik daar een overstresste vrouw voor terug die bij keuzes maken structureel de tijd/items met partner schrapt. Dingen samen met hond/kinderen altijd goed.... andere word/werd als eerste geschrapt. Dus die drukte is inderdaad altijd een belasting geweest.
pijnpunt: zij deed niks alleen, jullie hebben samen deze keuzes gemaakt.quote:Daarin zei mijn vrouw ook vaak: je wist wat ik deed (studie) en wat dat voor vervolg inhoudt. Ze zegt nu later het ook voor de kinderen te doen (goede toekomst etc) , dat is natuurlijk BS.. ze doet/deed het gewoon voor haarzelf (iets af w llen maken, al veel energie in gestoken, drive om goed te doen erin, etc etc). Was gewoon leuke jaren 30 woning waar we al die jaren in gewoon hadden in goede wijk, goede school, prettig en fijn wonen.
ik proef toch echt een boel rancune van jou naar haar toe. dat je je carriere hebt opgegeven. je klinkt als een huisvrouw die doodongelukkig is in die rolquote:Maargoed, ik zou mijn werk ook niet nog meer op kunnen geven dan ik nu doe, dan word mijn wereldje ook wel erg klein.
Maar balans bij haar werkdruk en keuzes die zij erin gemaakt heeft 9vooral laatste twee/drie jaar zijn wel fnuikend geweest en dat heb ik onvoldoende onderkend/onvoldoende gekeerd.
Maar wat deed jij dan, als zij zei dat ze meer tijd nodig had? Het lijdzaam accepteren heb ik nu het idee...quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:25 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Ook al toegelicht, maar inderdaad een lang draadje om alles bij te houden. Zij weet het niet, schat de kans als klein in maar wil niet meteen nee zeggen. Relatietherapeut nu twee sessies gehad.
Ons gezamelijk doel is nu communicatie verbeteren en oud zeer verwerken. Dus op dit moment insteek assertiviteitstraining/communicatietrainign en vandaaruit verder.
En tov voor haar verliefdheidscontact: ja er is eerder al teveel langzaam misgegaan maar extra een verwijt van mij:.. wel te druk te druk te druk... en geen tijd vrijmake voor minimaal gesprek om drukke dagen of later...terwijl je weet dat er binnen de relatie werk aan de winkel is, maar wel de energie op "extern" richten. terwijl haar opmerking was wanneer ik dat aankaarte, geef me tijd , ben ermee bezig (dingen meer in balans brengen dan)..en dat steeds weer om de 4-6 maanden.
nja, of hij doet waar mijn man nog wel eens een handje van heeft; dan heb je 1 kind aan je been hangen, de ander al spugend op schoot en dan komt hij met "schat, ik wil eens even goed met je praten". en dan boos zijn als ik zeg "nu. even. niet.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 12:09 schreef Lovechild het volgende:
[..]
Maar wat deed jij dan, als zij zei dat ze meer tijd nodig had? Het lijdzaam accepteren heb ik nu het idee...
Ja maar als je echt wilt praten omdat je vind dat er dingen moeten veranderen dan moet je niet wachten tot de ander er tijd voor kan vinden. Althans, niet te langquote:Op vrijdag 18 januari 2013 12:11 schreef simmu het volgende:
[..]
nja, of hij doet waar mijn man nog wel eens een handje van heeft; dan heb je 1 kind aan je been hangen, de ander al spugend op schoot en dan komt hij met "schat, ik wil eens even goed met je praten". en dan boos zijn als ik zeg "nu. even. niet." --> gedoe
de truc is dan om het gedoe maar even te laten en er oip terug te komen wanneer er wel tijd is. maar ja; als er nooit tijd is, dan houden dingen wel vlot op en blijf je ook nog eens steken in rancune naar elkaar toe.
Wanneer iemand uit perfectionisme en plichtsbesef keuzes blijft maken die belastend blijven dan is dat allesbehalve altijd in goed overleg. Heb ik mezelf daar te makkelijk plooibaar in opgesteld? jazeker, ik had haar veel eerder voor keuzes moeten stellen.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 12:11 schreef simmu het volgende:
[..]
nja, of hij doet waar mijn man nog wel eens een handje van heeft; dan heb je 1 kind aan je been hangen, de ander al spugend op schoot en dan komt hij met "schat, ik wil eens even goed met je praten". en dan boos zijn als ik zeg "nu. even. niet." --> gedoe
de truc is dan om het gedoe maar even te laten en er oip terug te komen wanneer er wel tijd is. maar ja; als er nooit tijd is, dan houden dingen wel vlot op en blijf je ook nog eens steken in rancune naar elkaar toe.
Nog iets besproken/afgesproken met haar, laatste tijd?quote:Op vrijdag 18 januari 2013 12:40 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Wanneer iemand uit perfectionisme en plichtsbesef keuzes blijft maken die belastend blijven dan is dat allesbehalve altijd in goed overleg. Heb ik mezelf daar te makkelijk plooibaar in opgesteld? jazeker, ik had haar veel eerder voor keuzes moeten stellen.
De klok terugdraaien kan niet dus heb toch echt met de onstane situatie te maken, de US gedoe was echter wel degelijk een belemmering in het samen proberen te kijken wat er te repareren viel.
Terugkomen op dingen is normaal en was een van de toezeggingen die heel vaak gedaan werden... en dan niet gebeurden. Ik ben geen passieve worm geweest, maar heb wel degelijk geprobeerd om samen weer aan het relationele werk te gaan (klinkt wat raar zo), blijkbaar niet op de goede toon en manier.
en mbt die spugende kinderen... meer andersom.. zit ik op een dinsdag hele dag met de kinderen tot aan pyjama aan toe..komt ze thuis , kort even en dan weer inloggen.....en dan geen tijd hebben voor kort overleg of gesprek of mening over iets geven... tja...zijn van die leuke keuzes. (en dat na een maandag waar het patroon zich herhaalt)
En dat het werk teveel aan haar vreet is ook al genoemd, ze blijft alleen we zelf steeds die keuze maken en dat beseft ze ook, heeft ook met karakter te maken maar zitten toch ook heel veel zich herhalende actieve keuzes in... en NEEN die zijn niet in overleg genomen.
De truc om dingen terug te komen en uit te praten/op te lossen was een pijnpunt en gaan we mee aan de gang.
En mbt de "rancune" zuur als je net verhuis bent van een omgeving waar je zelf alles prettig hebt werk/thuis/financieel...dat je verhuisd om voor de ander dingen te verbeteren en binnen 9 maanden begint zo een amerika episode.. ja daar voel ik me in bedrogen ja. Op twee vlakken.
Dat voert in mijn communicatie met haar echter zeker geen boventoon , ik stel me goed constructief op en heb sinds kerst zo goed als niet met verwijten gesmeten over de USA episode. Dus ja ook ik voel me gekwetst maar ben opbouwend en rustig.
@godshandquote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:25 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Ook al toegelicht, maar inderdaad een lang draadje om alles bij te houden. Zij weet het niet, schat de kans als klein in maar wil niet meteen nee zeggen. Relatietherapeut nu twee sessies gehad.
Ons gezamelijk doel is nu communicatie verbeteren en oud zeer verwerken. Dus op dit moment insteek assertiviteitstraining/communicatietrainign en vandaaruit verder.
Is toch ook zo !quote:Op vrijdag 18 januari 2013 13:41 schreef Coelho het volgende:
anders krijg je vast het verwijt dat je alleen maar leuke dingen doet om haar tussen de lakens te krijgen.
Ik wens je veel wijsheid toe!
Plat gezegd: Als het hem alleen om neuken te doen zou zijn, dan zou hij dit vast niet allemaal op z'n hals halenquote:Op vrijdag 18 januari 2013 13:46 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Is toch ook zo !![]()
Nee, grapje... klinkt als een goede raad en ik hoop dat TS eruit komt met zijn vrouw,
ik wens hem ook sterkte en veel wijsheid toe.
quote:
Volgens mij is TS samen met zijn vrouw in Relatietherapie.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 11:25 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Ook al toegelicht, maar inderdaad een lang draadje om alles bij te houden. Zij weet het niet, schat de kans als klein in maar wil niet meteen nee zeggen. Relatietherapeut nu twee sessies gehad.
Ons gezamelijk doel is nu communicatie verbeteren en oud zeer verwerken. Dus op dit moment insteek assertiviteitstraining/communicatietrainign en vandaaruit verder.
.
Ja, mij ook. Maar dat was volgens velen doemdenken ipv realisme.quote:Op vrijdag 18 januari 2013 18:46 schreef dawg het volgende:
dat leek me in deel 1 al bekend, dat het uiteindelijk toch niet meer goedkomt.
Goed advies , maar dat doe ik niet gelukkig.quote:Op zondag 20 januari 2013 07:13 schreef DancingPhoebe het volgende:
Droefheid, pas je op je niet op te stellen als Mr. Perfect? Ik kan me voorstellen dat dat juist ook weer irritatie oproept...![]()
Een beetje alles volgens het boekje doen vs. je echte zelf laten zien.
het is wel lang stil jaquote:Op zaterdag 2 februari 2013 22:32 schreef davo1979 het volgende:
Is er nog een update? Hoe is het inmiddels?
Denk ook niet dat ze er al zijn maar ja wonderen zijn nog niet de wereld uit!quote:Op zaterdag 2 februari 2013 22:35 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
het is wel lang stil jaik denk ook niet dat ze er al uit zijn eigenlijk of ze moeten hebben besloten
om uit elkaar te gaan, wat niet te hopen is natuurlijk
Zeker niet, ik hoop er ook maar het beste vanquote:Op zaterdag 2 februari 2013 22:35 schreef davo1979 het volgende:
[..]
Denk ook niet dat ze er al zijn maar ja wonderen zijn nog niet de wereld uit!
Wie weet.quote:Op zaterdag 2 februari 2013 22:37 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
[..]
Zeker niet, ik hoop er ook maar het beste vanmisschien duurt het even totdat TS weer post
maar dan hoop ik dat het goed nieuws is
quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:05 schreef Mishu het volgende:
Heb je haar ooit gevraagd of zij heeft nagedacht over hoe het voor de kinderen is dat mama vreemgaat met een andere man? Wat dat voor hun zelfbeeld en emotionele ontwikkeling doet?
Het is een oud topic he.quote:Op maandag 19 augustus 2013 02:16 schreef JedimindhaX het volgende:
Het lijkt me een lastige situatie gezien de kinderen, maar ze verdient je echt niet man. Hopelijk kom je daar zelf ook zsm achter..
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |