Nouja, om de de kinderen geeft ze meer dan om zichzelf. Maar ik vraag me ook af hoe ze dingen voor zichzelf verantwoord heeft in haar gedachten. Ik vraag me ook af of ze wel overziet wat ze doet met de kinderen bij het niet onderhouden van een relatie en dus aansturen op kinderen met gescheiden ouders. Ik denk dat ze op een of andere manier denkt dat als ze zelf maar genoeg van ze houdt dat het dan jammer is maar niet anders is?? (ik snap het niet, net zo goed als ze zegt dat ze de afgelopen twee jaar wel in de relatie heeft geinvesteerd (wanneer ik haar verwijt alleen werk werk werk.. kids.. werk werk werk.. kids.. etc).... zij ziet dan natje droogje, eten koken en niet irriteren als investeren.... terwijl ik al vaak heb aangegeven.. wanneer gaan we samen weer eens wat doen zonder de kinderen, avondje weg of weekendje uit... doet haar zus ook maar mocht ik nooit zeggen dan... (ik ben mijn zus niet etc etc (haar zus is egoistischer maar daardoor wel meer met zichzelf in balans)).. Erg gevoelig wanneer ik dat weer eens noemde.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 11:54 schreef Mishu het volgende:
Sorry hoor maar zij heeft iemand dierbaar verloren door jou?! Snapt ze niet dat jij alle recht had om boos te zijn en monogamie te eisen, juist als duidelijk wordt dat ze toch echt wel gevoelens voor hem had?
Wat is dit voor omgekeerde wereld? Denkt ze niet meer aan de kinderen ofzo? She needs to man up en verantwoordelijkheid nemen voor dr
acties. Geeft ze überhaupt wel om die kinderen verdomme?
Die komen er toch wel achter, als ze gaan vragen naar hoe de breuk uiteindelijk definitief werd. Nu niet, dan later wel via tante's, oom's etc.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:06 schreef Copycat het volgende:
Je ziet het wel voor je dat TS dat zo gaat vertellen aan die kinderen?
Volgens mij is er niemand vreemdgegaan? Maar het lijkt me sowieso niet iets om als chantagemiddel te gebruiken.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:08 schreef Mishu het volgende:
Die komen er toch wel achter, als ze gaan vragen naar hoe de breuk uiteindelijk definitief werd. Nu niet, dan later wel via tante's, oom's etc.
Nee, lijkt me ook niet goed om dat te doen. Wat niet wil zeggen dat ik het niet ooit in een verre toekomst in boosheid in haar gezicht kan gooien incl screencaps.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:05 schreef Mishu het volgende:
Heb je haar ooit gevraagd of zij heeft nagedacht over hoe het voor de kinderen is dat mama vreemgaat met een andere man? Wat dat voor hun zelfbeeld en emotionele ontwikkeling doet?
Ja, ze is onzeker over kleine cupmaat.quote:Op dinsdag 1 januari 2013 14:27 schreef Montelly het volgende:
Een serieuze vraag, is je vrouw lekker/aantrekkelijk?
Lijkt mij dat binnen 6-12 mnd toch wel duidelijk moet zijn of jequote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:22 schreef Copycat het volgende:
Laat ik het dan anders stellen: verwacht je dat haar liefde voor jou ooit nog kan opbloeien? En zo nee, neem je dan genoegen met een verstandshuwelijk? En hoe lang 'gun' je jezelf tijd on hold?
quote:Op dinsdag 1 januari 2013 16:02 schreef Copycat het volgende:
Ik wens jullie in ieder geval heel veel succes en wijsheid. Dat 2013 in alle opzichten een beter jaar voor jullie mag worden!
Nog wat tips:quote:Op dinsdag 1 januari 2013 15:55 schreef Droefheid het volgende:
[..]
Lijkt mij dat binnen 6-12 mnd toch wel duidelijk moet zijn of je
a) diepste punt achter je kunt laten
b) in hoeverre je communicatie en relatie kunt verbeteren, zowel voor samenzijn maar ook voor wanneer dat niet lukt
c)daarna ieder een weloverwogen keuze kunt maken of dat dan genoeg is of niet
Probleem is dus dat ik wel degelijk nog wil kijken of er nog mogelijkheden zijn.
Het alternatief lonkt niet naar me, verwacht er geen beter mens van te worden en verwacht niet dat het de kinderen op deze jonge leeftijd goed zal doen.
Alleen is die mogelijkheid mij nog gegund... en hoe aan te pakken. Dat ze nu aangeeft wat ruimte te willen... kan en goed... maar alleen praten met een 3e is dan weer extreem.. denk en zelf praten en met een objectieve 3e.
Relatietherapeut zal er wel aan te pas moeten komen. Vraag me wel of hoe oprecht ze daarin is/zal zijn.... of dat ze het ziet als afstrepen om schuldgevoel af te kopen naar zichzelf (..heb toch alles eraan gedaan...).
Dus ik wil aan dat halfdode paard trekken ja :p
Een therapeut zal ook haar objectiever naar dingen laten kijken en doen nadenken. Ze is er intelligent genoeg voor, alleen zitten haar gevoelens (voor die ander) haar nog dwars.quote:Op donderdag 3 januari 2013 21:06 schreef Droefheid het volgende:
Neen, beiden van de week weer gewerkt. Is haar week niet lijkt het.... brrrrrrrrrrrrrrr...
Wel binnenkort naar de therapeut, maarja.. als je insteek niet is om eruit te komen...
maar we zullen zien.... Ik zie haar alleen maar afstandelijker doen.
Slaap zelf wel minder gestressed als ik eerlijk ben
@Isabeau en ook @ Mishu: De beloofde update:quote:Op donderdag 3 januari 2013 21:17 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Een therapeut zal ook haar objectiever naar dingen laten kijken en doen nadenken. Ze is er intelligent genoeg voor, alleen zitten haar gevoelens (voor die ander) haar nog dwars.
Zoek een therapeut die jullie helpt eruit te komen. Als je er een neemt die gericht is op de korte termijn (zijn is unhappy, snelste manier om happy te worden is uit de relatie stappen), gaan jullie uit elkaar. Eentje die zich op de lange termijn richt, heeft als doel de boel te redden (op de lange termijn zijn jullie gelukkiger als jullie elkaar weer vinden en jullie huwelijk weer zo krijgen als het bedoeld is, zonder dat jullie deeltijd kinderen hebben en het huis in de verkoop moet).quote:Op donderdag 3 januari 2013 21:06 schreef Droefheid het volgende:
Neen, beiden van de week weer gewerkt. Is haar week niet lijkt het.... brrrrrrrrrrrrrrr...
Wel binnenkort naar de therapeut, maarja.. als je insteek niet is om eruit te komen...
maar we zullen zien.... Ik zie haar alleen maar afstandelijker doen.
Slaap zelf wel minder gestressed als ik eerlijk ben
Wat is dat nou weer voor gelul? Mocht ze geen gevoelens meer voor hem hebben, dan kan hij daar weinig aan veranderen.. Sterker nog: dan irriteert hij haar mateloos bij elke poging dichterbij te komen..quote:Op zondag 6 januari 2013 21:36 schreef polderturk het volgende:
Droefheid,
Waar is het precies misgegaan. Wat is de oorzaak? Wat is jouw bijdrage geweest aan het verval van jullie relatie? Als je de exacte oorzaak weet, zal het je helpen een aanpak te ontwikkelen.
Duur he die krengen! Bij mij zij ze gelijk. run woman run. Dit wordt niets meer.quote:Op zondag 6 januari 2013 02:05 schreef Doum het volgende:
Ja fijn he? praten met een buitenstaander. Hoeveel ben je kwijt? Het lijken goedverdoemme wel advocaten! Lijkt me ook een heerlijke (bij)baan. Op fok stikt het trouwens van de amateur-relatietherapeuten realiseer ik me nu.
Bij mij bleek na 2 sessies dat 'zij' niet meer verder wilde. Daar heb ik me uiteindelijk bij neergelegd. En we hebben goede afspraken gemaakt en zo zijn we uit elkaar gegaan. (Om zich een paar maanden later te bedenken maar dat is weer een heel ander verhaal. Vrouwen...ze blijven ON-na-volg-baar)
Dat zei de therapeut?quote:Op zondag 6 januari 2013 21:45 schreef Ambipur het volgende:
Duur he die krengen! Bij mij zij ze gelijk. run woman run. Dit wordt niets meer.
En ik maar denken dat ze altijd proberen de boel te redden/lijmenquote:Op maandag 7 januari 2013 00:22 schreef Ambipur het volgende:
Yep! Wel iets netter![]()
Moet zeggen, the bitch was right. Kost een paar centen, maar ach.
Neu. Data uit de VS: als men 2 jaar wachttijd heeft voor het aanvragen van een scheiding, is het percentage dat niet gaat scheiden hoger dan het percentage huwelijken dat gered wordt door een relatietherapeut.quote:Op maandag 7 januari 2013 01:18 schreef Isabeau het volgende:
[..]
En ik maar denken dat ze altijd proberen de boel te redden/lijmen
Ja daar betaalde ik voor! Tenzij je de therapie in gaat met andere doelen zou de hij/zij zich daar niet mee moeten bemoeien. Tenzij er echte psychisch problemen bij komen kijken, dan wordt je doorgestuurd naar...iets anders.quote:Op maandag 7 januari 2013 01:18 schreef Isabeau het volgende:
[..]
En ik maar denken dat ze altijd proberen de boel te redden/lijmen
Dat ik een klap ga meekrijgen dat lijkt me logisch, maar wat bedoel je precies?quote:Op dinsdag 8 januari 2013 04:43 schreef Mr.Wolf het volgende:
Vergeet je jezelf niet TS? Mocht jullie relatie beëindigen dan kan het mogelijk zo zijn dat de emotionele slijtage in deze periode je later nog veel en veel langer bezig gaat houden. Pas op dat zodra verbintenissen zijn ontbonden het later niet onbewust enorm hard in je gezicht ontploft. Sterkte.
Eigenlijk is dit goed advies, waar TS nu mee bezig is is verkeerd. Je vrouw schuift zichzelf in een slachtoffer rol, en jij gaat er volledig in mee. Dit is niet jou schuld ej je vrouw mag in haar handjes knijpen dat je er niet al lang vandoor bent gegaan!quote:Op woensdag 9 januari 2013 00:14 schreef Stoffa het volgende:
Aan de TS: ik heb je hele topic gelezen. Ik snap al je beweegredenen, maar persoonlijk vraag ik me af wat je jezelf aandoet. De reden dat zij niet weggaat lijkt me vooral dat ze opziet zoiets definitiefs te doen, niet omdat ze nog een klein kansje ziet.
Persoonlijk raad ik je aan de stekker eruit te trekken. Of tenminste apart te gaan wonen en de deur op een kier voor haar laten. Kinderen hoeven na een scheiding echt niet altijd zwaar gedupeerd te raken. In jullie geval zijn er twee ouders voor de kids vol met liefde. Dat die ouders dan apart leven kunnen ze op den duur echt wel mee omgaan.
Je huidige situatie vind ik echt mensonterend. Ik zou dat mijn grootste vijand nog niet toewensen. Ik zou dus op zijn minst apart gaan wonen. Maar goed, zo te horen heb je de keuze al gemaakt en ga je de gifbeker volledig leegdrinken. Ik persoonlijk denk echter dat dit niet de goede keus is.
Fair enough, maar dat is wel een heel andere motivatie dan dat je daar blijft om de kleine kans dat de relatie met je vrouw weer goedkomt. Van rechten op voogdij heb ik geen kaas gegeten, als je denkt dat je je kinderen niet meer te zien krijgt als je uit huis gaat zou ik ook blijven zitten waar ik zit. Je vrouw lijkt me echter redelijk genoeg om ook voor haar kinderen te willen dat ze hun vader blijven zien.quote:Op woensdag 9 januari 2013 18:35 schreef Droefheid het volgende:
Gifbeker, misschien wel.
@Stoffa: Uit huis gaan gaat zij niet doen en ik zeker ook niet. Kan je wel vertellen waarom: mocht het ooit NIET in harmonie uit elkaar gaan dan schiet je je als man erg in je eigen voet als je wel de kinderen wilt maar dus wel al uit het (gezins)huis bent gaan wonen. Los daarvan is spart wonen meestal ook gewoon de eerste stap van defintief uit elkaar. Maar qua posite mbt de kinderen zou ik dat advies aan geen enkele man geven (ook al lijkt dat vaak makkelijk, minder zorg voor kids, tijd voor jezelf, geen irritatie.... maar ook... minder kans op voogdij etc). Daar heb ik elders dan weer genoeg nare verhalen in gehooord
Je kan zoveel wensen, als zij niet aan je wensen gehoor wil geven, heb je er niets aan.quote:Op woensdag 9 januari 2013 18:56 schreef Droefheid het volgende:
Mijn motivatie is dat ik hoop dat er een kleine kans is, dat was duidelijk.
Mocht het echter helpen dat ik het huis uitga dan zal ik dat nu echter niet doen omdat ik wat meer signalen en ergere signalen van mijn vrouw heb gekregen sinds ik amerika gemailed heb, nu echter nog lastig om in te schatten of het erger was dan gevreesd of dat zeker liefdesverdriet meespeelt.
Mijn wens blijft echter om dingen te repareren... of in ieder geval nog een uiterste best doen ervoor
Discussie was voor mij vooral deel 1.... dat was een lastige keuze...
Heb wel een en ander aan de reacties gehad daarin.
En sinds die keuze.... ik waardeer meningen die ik hier lees sinds daarna wel... helpt me spiegelen.
En wie weet heeft iemand ander tzt nog wat aan het draadje.
Welk geld? Zij gaat cashen jaquote:Op dinsdag 15 januari 2013 11:53 schreef Baine het volgende:
Droefheid, ik zeg je 1 ding. Fuck the bitches, get the money.
Aldus onze eigen Dr. Dre.quote:Op dinsdag 15 januari 2013 11:53 schreef Baine het volgende:
Droefheid, ik zeg je 1 ding. Fuck the bitches, get the money.
Droefheid, ik zou daar heel rustig de tijd voor gaan nemen, ik bedoel: voor dat 'repareren', want ik denk dat je vrouw jou op dit moment wel kan schieten. En dan gaat het er niet om of ze daar gelijk in heeft (waarschijnlijk niet), het gaat erom dat jij in haar privéspullen hebt gegraven, en dat je vervolgens naar Amerika hebt gebeld. Dat is misschien wel een slimme zet geweest, vanuit jouw positie gezien, maar ik denk dat je vrouw dat heel anders ziet. Ze was misschien wat 'verdacht' bezig, maar bewijzen heb je niet, en die gaan er nu ook niet meer komen. Dus... als je ervan uitgaat dat haar gedrag onschuldig was (ze was labiel, ongelukkig, ze had die aandacht even nodig maar meer ook niet), dan heb jij haar nu wel degelijk schuldig gemáákt. Ik denk dat dat haar probleem is, eerlijk gezegd: dat jij haar in een 'schuldige' positie hebt gemanoevreerd zonder dat er ook maar enig bewijs is voor haar schuld. (Los van die mailtjes en/of telefoontjes, maar daar moet je nou ook weer niet heel zwaar aan tillen, dat valt in de categorie 'aandacht').quote:Op woensdag 9 januari 2013 18:56 schreef Droefheid het volgende:
Mijn motivatie is dat ik hoop dat er een kleine kans is, dat was duidelijk.Mocht het echter helpen dat ik het huis uitga dan zal ik dat nu echter niet doen omdat ik wat meer signalen en ergere signalen van mijn vrouw heb gekregen sinds ik amerika gemailed heb, nu echter nog lastig om in te schatten of het erger was dan gevreesd of dat zeker liefdesverdriet meespeelt.
Mijn wens blijft echter om dingen te repareren... of in ieder geval nog een uiterste best doen ervoor
Ehm, in een huwelijk ga je 1000 km reizen om af te spreken met iemand die je leuk vind?quote:Op woensdag 16 januari 2013 23:25 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Droefheid, ik zou daar heel rustig de tijd voor gaan nemen, ik bedoel: voor dat 'repareren', want ik denk dat je vrouw jou op dit moment wel kan schieten. En dan gaat het er niet om of ze daar gelijk in heeft (waarschijnlijk niet), het gaat erom dat jij in haar privéspullen hebt gegraven, en dat je vervolgens naar Amerika hebt gebeld. Dat is misschien wel een slimme zet geweest, vanuit jouw positie gezien, maar ik denk dat je vrouw dat heel anders ziet. Ze was misschien wat 'verdacht' bezig, maar bewijzen heb je niet, en die gaan er nu ook niet meer komen. Dus... als je ervan uitgaat dat haar gedrag onschuldig was (ze was labiel, ongelukkig, ze had die aandacht even nodig maar meer ook niet), dan heb jij haar nu wel degelijk schuldig gemáákt. Ik denk dat dat haar probleem is, eerlijk gezegd: dat jij haar in een 'schuldige' positie hebt gemanoevreerd zonder dat er ook maar enig bewijs is voor haar schuld. (Los van die mailtjes en/of telefoontjes, maar daar moet je nou ook weer niet heel zwaar aan tillen, dat valt in de categorie 'aandacht').
Ik denk zelf dat je, ook binnen een relatie/huwelijk, recht hebt op je eigen gedachten, en dus ook op gedachten die misschien niet zo leuk zijn voor de ander. Het blijven vooralsnog gedachten, hč - er is niks concreets of dramatisch voorgevallen. Je vrouw had waarschijnlijk gewoon de tijd willen krijgen om voor zichzelf te bepalen waarom ze met die man mailde, en of dat iets betekende. Nu heeft ze die tijd niet gekregen, jij bent er dwars doorheen gedenderd met je maatregelen, en dat neemt ze jou kwalijk, lijkt me (en terecht, vind ik).
Maar goed, ik snap jouw punt ook wel, en misschien pakt het uiteindelijk goed uit. Je hebt in elk geval laten merken dat je veel voor jullie huwelijk over hebt, al heb je misschien iets minder over voor haar onafhankelijkheid/autonomie, maar dat is wel logisch. Voor jou, dan. Ik denk dat zij hier nog wel even op gaat zitten kauwen![]()
Veel sterkte ermee
Zoals ik het heb begrepen, moest zij 1000 km reizen voor een congres. En ja, in een huwelijk gaan mensen soms naar een congres. Op zo'n congres kan van alles gebeuren: saaie speeches, leuke mannen... je weet het niet. Maar dat is het risico van het leven, en van het huwelijk: je weet het nooit. Beetje vertrouwen hebben, dusquote:Op donderdag 17 januari 2013 01:46 schreef Mishu het volgende:
[..]
Ehm, in een huwelijk ga je 1000 km reizen om af te spreken met iemand die je leuk vind?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |