Gary_Oak | donderdag 27 december 2012 @ 21:30 |
Hier verder! De 5 fasen van liefdesverdriet Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet! Ineens alleen Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet. In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen. Uit je dak gaan Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken. Tot inkeer komen Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft! Achter de wolken schijnt de zon! Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen. Jezelf en de situatie accepteren In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op! Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed! ![]() "If someone you love hurts you cry a river, build a bridge, and get over it." | |
Gary_Oak | donderdag 27 december 2012 @ 22:35 |
Ik post volgens mij al mee sinds april, en ik heb als voornemen voor 2013 besloten dat dit mijn laatste post wordt in deze topicreeks (wel mooi de lapo van het vorige topic meegenomen, hehehe ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Wat trouwens wel mooi meegenomen is, is dat ik hier de afgelopen maanden twee hele leuke vriendschappen aan over heb gehouden (jullie twee zijn echt lief ![]() ![]() Terugkijkend was 2012 een dramatisch jaar voor mij. Niet alleen op het gebied van de liefde, maar ook op vele andere gebieden. ![]() ![]() 2013 wordt een nieuw begin voor mij, een schone lei. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Ik wens jullie veel succes met het verwerken van wat er nog te verwerken valt. ![]() ![]() Take care. ![]() | |
Charcot | donderdag 27 december 2012 @ 22:38 |
*dramatische vioolmuziek afspeelt* | |
WasMachinator | donderdag 27 december 2012 @ 22:38 |
![]() | |
Neifile | donderdag 27 december 2012 @ 23:10 |
Even mopperen, zo tijdens de vioolmuziek: Ik heb er ineens geen zin meer in, ik ga ervandoor. Het huis in renovatie mag jij afmaken. De hypotheek en kosten mag jij betalen. schuld na verkoop is jouw probleem. Ik ga nu lekker rondneuken, want daar heb ik recht op, want ik heb het er zo moeilijk mee ![]() Mijn ex van 30 gedraagt zich als een puber van 16. Gelukkig denkt mijn advocaat daar anders over. Wat zag ik toch in die vent? Heb er wel leuke kennissen bij: de (getrouwde) dame die hij zo gek probeerde te krijgen met hem vreemd te gaan. Ze heeft me alles verteld en aangeboden te helpen met klussen in mijn huis. Sommige mensen zijn gewoon echt ![]() + heerlijke kerstavond gehad met fijne vrienden. Mijn geloof in de mensheid krijgt een boost ![]()
| |
AthCom | donderdag 27 december 2012 @ 23:18 |
Zo hoort het. Gary Oak is niemands bitch. ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 00:39 |
Ik ben het met bovenstaande 2 punten eens. Het begint allemaal een beetje in te zinken en ik ben op het moment emotioneel gewoon fragiel. Het is alsof mijn hoofd zo sterk is dat het maar niet open breekt.. en dat doet pijn. En voor de rest heeft dit topic mij ook 2 leuke contacten opgeleverd die ik ook als referentiekaders gebruik om vooruitgang te blijven boeken. | |
WasMachinator | vrijdag 28 december 2012 @ 01:42 |
het is inderdaad zo dat dit topic je op een gegeven moment naar beneden gaat trekken, en dan moet je dit topic loslaten. heb ik ook gedaan, en ik ging hier weer posten toen ik over die fase heen ben gestapt. nu is het hier vooral beetje meeposten, commentaar leveren en heel soms even iets uit mijn hart storten ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 01:46 |
Dit topic is voor mij ook meer een bevestiging dat ik op dit moment emotioneel qua relatie enorm fragiel ben. Je rent er heen op het moment dat je relationeel zo veel vragen hebt, en gezien je het nergens kwijt kunt dump je het maar .. maar of je het licht ziet? Ik ben zelden zo koppig geweest en daar is dit topic ook wel een voorbeeld van. Wil ik het niet zien? Doe je het er om? Blijf je hangen in zelfmedelijden vanwege het zelfmedelijden? No idea, feit is wel dat hier niet continu rondhangen inderdaad een goede tip is. Oh, en ik zit nog steeds in dezelfde situatie. | |
killeroy_nl | vrijdag 28 december 2012 @ 02:39 |
Weet niet of ik me nou aangesproken moet voelen of niet ![]() Ikzelf lees op zich nog wel mee af en toe, maar de drang om te delen heb ik niet zo erg meer. Het lijkt gewoon niet echt meer zó erg dat het hier hoort zegmaar, maar af en toe nog wel tegen een enkeling uitgesproken wordt. Dus op zich is dat verbetering denk ik. ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door killeroy_nl op 28-12-2012 02:45:53 ] | |
SilentHunterNL | vrijdag 28 december 2012 @ 03:10 |
Nou de relatie tussen mijn ex en haar vriend is uit na wel geteld 3 weken. Hij heeft haar gedumpt en stiekem moet ik er om lachen. Een beetje heel erg ![]() Karma is a bitch if you are a bitch zal ik maar zeggen ![]() | |
Mister_Bojangles | vrijdag 28 december 2012 @ 10:24 |
Blijft toch apart hoe snel je degradeert van vriend en liefste en ''ideale droomvriend'' naar een totaal onbekende.. Zat net voor het eerst sinds tijden weer eens op haar facebook (geen aanrader), en als je dan ziet dat ze nog volop contact heeft met allerlei mensen en jongens waar ze in onze relatie totaal geen interesse in had, en dat ik nu juist degene ben die haar al een jaar niet heeft gesproken en ik nu in plaats van hen een complete vreemdeling voor haar ben.. | |
Neifile | vrijdag 28 december 2012 @ 11:53 |
Heheh, die laatste ga ik even onthouden voor de nabije toekomst ![]() | |
BenjaminLinus | vrijdag 28 december 2012 @ 12:56 |
Heb hier verder weinig te zoeken, want heb geen liefdesverdiet oid, maar ik geloof op de een of andere manier ook heel sterk in dat hele karma gebeuren ![]() Toevallig zo'n zelfde verhaal met mijn ex 3 jaar terug. Zij zat achter mij aan, ik was het helemaal voor haar ineens. Wij kregen een relatie, na 10 maanden bleek het niet helemaal te zijn wat ze wilde, en ze maakte het uit. Opeens voelde ze zich helemaal te cool voor mij, deed een beetje bespottelijk alsof ik een of ander triest figuur was, erg arrogant enzo.. Later kreeg ze een nieuwe relatie maar dat bleek een of andere gozer met een flink narcistisch karakter te zijn, die haar een jaar heeft gebruikt om zijn ego op te hemelen en er daarna met een hoogblonde stoot vandoor is gegaan... Nu schijnt mn ex al een half jaar depressief thuis te zitten ![]() ![]() | |
formerjellybean | vrijdag 28 december 2012 @ 13:20 |
Vraagje , hoe zit het met je vrienden ?? Ik heb namelijk een idee dat je helemaal zwelgt erin en heel erg mee bezig bent. Doe eens andere dingen die totaal niet te maken hebben met je ex , zoals lekker naar de film gaan, met vrienden even de kroeg in hoeft niet voor het versieren ofzo maar gewoon dat je eruit bent en dingen onderneemt want ik denk namelijk dat het wel tijd word voor een verschrikkelijke schop onder je hol voor jezelf en ook moet je juist oppassen dat je met dit gedrag niet je vrienden kwijtraak en ik denk namelijk dat je als je op deze manier doorgaat dat wel krijgt. En dan ben je nog verder van huis. | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 14:22 |
Zoveel vrienden heb ik niet. Omdat ik continu verhuist ben, heb ik nergens een vriendengroepje opgebouwd. Ik heb bijv. 2e kerstdag bij een goede vriend en vriendin gezeten, de gehele dag tot s'avonds laat maar dat is uitzondering, niet regelmaat. En dat was met name van je af praten en hoe dit te be-eindigen en hoe nu verder gaan. Ik kan hier geen bestaan opbouwen (drenthe) omdat mijn werk niet in deze regio zit. Sociale contacten thuis heb ik dus niet. Maar ik hoef verder ook niks te doen. Ik zal dus eerst weer een baan moeten vinden in het buitenland. Waarom zit je dan in Drenthe op dit moment? Omdat deze periode (september-december) gebruikt zou worden om m'n studie af te ronden en vanaf Januari klaar te zijn, helaas is dat dus niet zo en zit ik vast in een plek waar ik niemand ken en waar ik komende maanden niks hoef te doen want in Juli studeer ik pas af. Mensen op de studie ken ik niet, en alle vakken zijn al afgerond, dus daar heen hoef ik ook niet meer. Die 2e kerstdag met die 2 was wel interessant. Ze suggereerden om zo lang door te gaan tot mijn tank compleet leeg is. Maar op het moment dat mijn tankje leeg is, en je merkt dat ze zat te snoepen met iemand anders of dat direct doet, ook de deur gewoon dicht moet gooien. Maak er dan maar direct een enorme familie ruzie van, want jij hebt er lang genoeg onder geleden. Iets wat het niet waard is. Probeer en dan in ieder geval nog een schop agressie uit te werken, want zij hadden het idee dat mijn emotie langzamerhand begint te draaien richting agressie. En elke keer als ik weer iets zei wat hun vermoeden deed bevestigen, werd er gezongen; "borderliiiiiiiine'. Ook zeiden ze tegen mij dat ik waarschijnlijk al wel onherstelbare damage heb geleden, want iedereen die je zo veel pijn (moedwillig) aan doet breek je emotioneel en fysiek compleet. En dat zagen ze ook aan mij af, ik heb nauwelijks energie meer in de tank. Ik voel mij ook gewoon compleet emotioneel afgebroken. Mijn zelfbeeld en zelfvertrouwen is op dit moment gewoon zo dusdanig laag dat ik moeite heb om naar vrienden te gaan, ik voel dat ik zelfs voor het minste nog niet goed genoeg ben. Alles wat ik bij haar doe wordt verdraaid, wordt negatief geinterpreteerd. En ja, ik ben bang op basis daarvan vrienden te verliezen, dat is waar. Helaas zijn meeste van mijn vrienden ook gewoon het type 'bikkelhard'. Huilen? ; shut the fuck up and dump the bitch! En ja, ik was eigenlijk ook misschien wel zo, maar zij heeft mij toch wel diep geraakt. Waarom ben ik bang? Misschien omdat wanneer ik mijn Poolse vriendin loslaat, ik bang ben om in een enorm zwart gat te vallen. En zij nu nog degene is die mij aan haar handen optrekt. Maar als ik val, ik niet weet hoe diep ik val en waar ik val. Ik heb geen mensen om me heen waar ik op kan leunen zoals zij dat nu wel kan. Plus zij kan straks weer aan het werk om haar hoofd te verzetten, iets wat ik nog niet heb. En dat dan het besef komt, waar is het laatste jaar allemaal goed voor geweest? Ja eigenlijk nergens goed voor geweest .. Voor de goede orde, ik dacht dat het uit was, maar blijkbaar hebben we nog steeds iets. Ik ga er volgende week woensdag heen tot en met maandag. Ze heeft afgelopen zaterdag/zondag/dinsdag en woensdag gezegd dat we goede stapjes maken, progress in the right direction. Vandaag had ik haar een mail gestuurd over studiefinanciering, want ook al is ze al geslaagd, ze heeft dat nog steeds doorlopen(! dom dom dom) dus dat mag ik nu ook oplossen. Naja, toen explodeerde ze weer via skype, tranen etc. dat ik haar vertelde dat ze daar wel eens achter kunnen komen. En vertelde dat het makkelijkste was om het gewoon uit te maken en dat haar vrienden haar suggereren dat ze voor zich zelf moet kiezen. Ook geeft ze me de schuld dat ik geen empathie voor haar toon(!) en dat ze niet ziet dat ik iets voor haar wil doen(!) En elke keer als ik bij haar ben, dat zij er voor mij is, en niet andersom. Iets wat voelde als een dolk door m'n hart. Ja ik zwelg hierin heel erg en voel me erg eenzaam. M'n vriendin was m'n beste vriend en ik sprak enorm veel met haar (uren per dag) en plots zakte alles (maar dan ook echt alles) weg en zit ik nu alleen in een huisje met de enige noodzaak wat ik moet doen is dagelijks naar de supermarkt. Ben ook al wel naar de huisarts geweest en die zei ook dat anti-depressiva of dat soort middeltjes niet verstandig zijn. Het duurt voordat het echt gaat werken, en ja, je emoties zijn nu volledig out of control, maar hier voor was je juist erg sterk. Het is zonde om ook die goede emoties af te vlakken. Je zit nu gewoon in een kut situatie. Ik geniet nergens van, ik zie nergens toekomst in. Niet omdat ik het niet wil zien, maar omdat ik het niet kan zien. En dat vind ik erg zorgelijk. Daar heb ik nog nooit zo last van gehad. Ik geniet zelfs niet van een klein iets, als goed eten, of een film, want ja, dat heb ik al geprobeerd. En ja, ik ben trots op wat ik tot dusverre heb bereikt in mijn leven, goede cijfers, fantastische banen gehad, internationale ervaring op gedaan. Een interessant CV. Maar het voelt nu gewoon dat dat het allemaal niet waard is .. tegenover het verliezen van 1 Poolse madame van 26 jaar oud waar ik oud mee wou worden en kids mee wou krijgen en die nu werkt voor een internationaal bedrijf als accountant. Het past precies in mijn plaatje. Ten opzichte van al mijn andere relaties, (waar ik nog steeds veel mee spreek maar waar het nooit voelde als de 'ware') geeft deze relatie mij wel het idee dat zij de ware is. Ik ben op dit moment vooral aan het solliciteren, en waar ik kan, hier en daar een bekende opzoeken en bezig met verwerken. Other than that, ben ik met name heel veel oude shit uit het huis aan het gooien. Weg, weg .. en nog eens weg. Heb bijvoorbeeld de slaapkamer al helemaal anders in gericht om maar niet aan haar te denken. Ik heb alles van haar al weg ... kom ik bij haar, heeft ze alles van mij nog! Ook op de kamer etc ... | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 14:22 |
Crap is het weer een lang verhaal geworden ![]() | |
Glijdt_licht | vrijdag 28 december 2012 @ 21:55 |
In Drenthe een probleem met een groep vinden? Spring eens een café in. Desnoods lul je de hele avond met de barkeeper. Kan enorm opbeurend werken.. Sowieso in welke regio zit je? Kop op. Er is echt wel een goed vervolg. | |
WasMachinator | vrijdag 28 december 2012 @ 22:10 |
hmm, het doet me niet veel meer. maar het blijft een open zenuw.. Lekker een dagje gechilled met een vriendin, check ik net ff facebook heeft mijn ex een nieuwe profielfoto. ik blijf denk ik voor eeuwig een zwak voor haar houden, damn ![]() zo dat even kwijt, over naar de orde van de dag ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 22:25 |
Het is ook meer dat ik nu mijn energie wil focussen op hier 'weggaan'. Nieuw bestaan nieuw leven. En niet al te veel energie nu wil steken omdat ik niet in Drenthe wil en zal blijven. Daar is geen werk voor mij. Nu is het dus idd zo nu en dan een bar in, of vrienden opzoeken. En hardlopen ![]() | |
formerjellybean | vrijdag 28 december 2012 @ 22:34 |
Wat wil je dan , al die tijd die je nog hebt in je eentje zitten en hier zeiken over je ex over hoe oneerlijk het leven is ??? Je kan er ook van de tussentijd het beste van maken , een beetje ballen kweken kan geen kwaad hoor .... | |
Nies | vrijdag 28 december 2012 @ 22:38 |
Hardlopen is een uitweg. Energie verdoen en vooral nergens aan denken. En toch brengt het je geen stap verder. | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 22:41 |
Daarom ben ik ook flink aan het solliciteren. Heb 2e week van Januari aantal interviews staan, full time werk. Dat zal mijn 1e stap worden ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 22:43 |
Het zorgt er ook voor dat mijn conditie weer stukken beter wordt, en je toch weer een tikkeltje zelfverzekerder begint te worden. Ben in 2 maand toch zo'n 15 kilo afgevallen. | |
Nies | vrijdag 28 december 2012 @ 22:46 |
En dan zie je er nu goed uit, heb je straks een denderende baan en heb je nog steeds een vriendin die je betiraniseert. | |
SilentHunterNL | vrijdag 28 december 2012 @ 23:00 |
Iemand hier zin in een rebound ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 28 december 2012 @ 23:05 |
Ik denk dat wanneer ik mijn goede baan heb plus zelf vertrouwen qua looks, het vanzelf wel weer goedkomt. Ik wil dat eigenlijk eerst vinden voordat die relatie zal beeindigen. Die baan zorgt er wel weer voor dat ik mensen ga tegenkomen ![]() | |
InterMilan | vrijdag 28 december 2012 @ 23:15 |
Ik vraag me af he, hoe kan het toch dat een relatie vaak zo ongelijk eindigt? Ik bedoel, mensen hebben toch vaak wel een gemeenschappelijk gevoel voor leuk en niet leuk. Een relatie die voor de ene partner vreselijk is, kan toch moeilijk voor de ander helemaal geweldig zijn? Toch vind ik het vreemd dat (zoals velen in dit topic) mensen toch zo enorm teleurgesteld kunnen zijn, nog zo erg met hun ex bezig kunnen zijn, en toch nog zo'n grote ''zwak'' voor hun ex kunnen hebben, terwijl de dumpende partij er eigenlijk praktisch geen problemen mee lijkt te hebben. Al langer dan 2 jaar lees ik hier regelmatig mee, omdat ik het gewoon interessante stof vind. En hoewel ik weinig post heb ik veel users zien komen en gaan, waarvan sommigen echt (abnormaal) lang blijven hangen, of anderen een paar weekjes weg zijn, maar uiteindelijk toch steeds weer terug blijven komen, of mensen die hier 1/2 weken heel intensief posten en vervolgens never meer terug worden gezien... Maar het komt eigenlijk maar zelden voor dat er een dumpende partij in dit topic komt.. Ergens logisch, maar anderzijds denk ik: Een slechte relatie moet toch voor beide partijen vervelend zijn, en niemand heeft toch zo'n grote plaat voor zijn kop dat je het eind van zo'n slechte relatie niet aan ziet komen? Vanwaar toch dat grote verschil in verdriet.. | |
Neo-Mullen | vrijdag 28 december 2012 @ 23:32 |
Als ex-bewoner van dit topic kan ik dit misschien toelichten. Liefde maakt blind. Ik wou dolgraag verder met mijn ex (nu ruim 2 jaar geleden en beseffend dat het veel beter is dat we uit elkaar zijn), maar zij trok de stekker eruit. Ik heb hier toen een goeie 3 maanden rondgehangen en veel last gehad van moodswings, terwijl zij verder ging met iemand anders. Op het moment dat zij het uitmaakte was ze er klaar mee, klaar met mij en de relatie. We hadden veel ruzies en kennelijk had zij al in haar hoofd het gevoel dat we niet oud zouden worden. Ik had die beleving wel en dat zorgt ervoor dat een hart nooit exact in tweeën breekt, maar altijd oneven. Het is de kwestie van beleving. De een geeft meer om de relatie op een bepaald punt dan de ander. En doordat de een meer geeft, is er meer liefde die niet rationeel doet laten nadenken. Je verstand weet 9/10 keer wel dat je relatie niet loopt, maar je gevoel negeert die gedachte te sterk. Mijn ex en ik gaan nu trouwens goed door 1 deur. Praten zo nu en dan wel eens en hebben laatst eens afgesproken om bij te praten over de afgelopen 2 jaar. Zij heeft nu een nieuwe vriend en dat gun ik haar. Geen jaloezie van mijn kant. Intussen heb ik weer lief meisje op het oog ![]() Succes topic-gangers. We hebben allemaal in de diepste dalen gezeten, het ligt aan jezelf hoe snel je eruit komt ![]() | |
Charcot | vrijdag 28 december 2012 @ 23:34 |
@ InterMilan, Simpelweg vanwege het feit dat bij iedereen een andere grens bestaat hiervoor. Jij hebt een ander idee van een breekpunt vergeleken met een ander. Je stelt het wel heel erg zwart-wit. Stel dat jij weet dat het niet goed gaat en je samen met haar concrete plannen hebt om ervoor te gaan? Zij doet net alsof zij dat ook wilt en plots verbreekt ze de relatie en word jij beschuldigd van het falen van de relatie. Kun je je voorstellen dat dat behoorlijk veel pijn kan doen als je zoveel om iemand hebt gegeven? [ Bericht 1% gewijzigd door Charcot op 29-12-2012 00:23:01 ] | |
Mint_Clansell | zaterdag 29 december 2012 @ 00:07 |
Was dat niet die meid die 'wegens omstandigheden' bij jouw voorganger ging wonen en waarbij ze de smoes 'we zijn alleen vrienden!' gebruikte? Ik vind het toch wel dubieus om 2x terug te gaan naar 2 exen (jij en je voorganger). | |
BestIEverHad | zaterdag 29 december 2012 @ 00:25 |
Iedereen in dit topic wil wel een rebound | |
sitting_elfling | zaterdag 29 december 2012 @ 00:29 |
Hell to the fuck no, ik wil absoluut geen rebound. ![]() | |
LaLouchi | zaterdag 29 december 2012 @ 00:45 |
Ik heb het verwerkt, toen mijn ex het keihard wegdrukte. Ik ben verder gegaan.. het deed gruwelijk veel pijn maar ik ben eruit gekomen. Ex hangt de laatste tijd vaak huilend aan de telefoon. Heeft spijt van zijn beslissing weg re gaan, terwijl ik er meer dan vrede mee heb. Vind het sneu om te zien, maar hij heeft het toch echt zelf laten klappen. Al mijn tranen zijn geweest om te verwerken, verder te gaan. En dat geeft me ergens wel een gevoel van trots. Ik heb het toch maar mooi doorstaan. Ik denk dat voor de mensen die er middenin zitten (en die nu denken het komt nooit meer goed met mij, dit geld niet voor mij, bij mij is het echt anders, zoals ik zelf ook dacht een jaartje terug..) dat dit ook voor hen een immens leermoment is. Laat je tranen en de pijn toe. Druk het niet weg. Maar blijf ook niet hangen. Het komt weer goed, in je hoofd en je hart. Maar eerst moet je erdoorheen. | |
BestIEverHad | zaterdag 29 december 2012 @ 00:49 |
Ach, als je hart gebroken is doe je soms rare dingen. Maar ja, snap wel dat het een absolute no-go is en zou er zelf ook niet aan toegeven. Denk ik. | |
sitting_elfling | zaterdag 29 december 2012 @ 00:52 |
Gekke dingen wel, maar een rebound vind en vond ik altijd sowieso al het stomste wat je kunt doen. Wat voor nut heeft het om dronken in een pub met een andere dame of gast het bed te delen nadat jij net gedumpt bent? Dat is thuiskomen van een dubbele kater. En met een beetje ongeluk zit je direct aan iemand vast die die rebound toch wel heeel erg leuk vond .. Dit soort dingen stompt je emotioneel toch enorm af? | |
Andromache | zaterdag 29 december 2012 @ 01:01 |
Ik heb tijdens de kerstdagen heel veel aan mijn ex gedacht. de mijne waren matig, ik heb mezelf allerlei doemgedachtes in mijn hoofd gehaald over hoe enorm gezellig hij het met zijn nieuwe vriendin heeft gehad. ik wil ook een vriendje met kerst. ik was veel alleen. het viel me allemaal erg tegen, was blij dat het gisteren weer een gewone werkdag was waarop het single zijn allemaal niet uitmaakt. dat gezegd hebbende. ik heb toch maar de mail met sollicitatiegesprekadvies aan mijn ex gestuurd. eigenlijk wil ik natuurlijk vooral bevestiging, een schouderklopje, 'wat goed' en 'veel succes' en misschien zelfs 'ik denk nog wel eens aan je'. wat ik knap van mezelf vond, is dat ik helemaal niet gehint heb naar persoonlijke info of hij fijne kerstdagen heeft gehad, ik wil dat namelijk helemaal niet weten. ik heb de mail puur zakelijk gehouden (want IK WIL DIE BAAN bij zijn oude werkgever, groot bedrijf hoor, niemand kent hem daar meer). volgens mij ben ik weer een stap verder, toppiejoppie ![]() | |
BestIEverHad | zaterdag 29 december 2012 @ 01:01 |
Het is niet verstandig, maar de eerste paar dagen/weken hebben meeste mensen gebrek aan liefde en intimiteit, dus sommige zullen dat elders zoeken. Andere mensen doen het weer om zich voor even beter te voelen, en dan heb je de mensen die graag aan hun ex willen laten zien dat ze "echt wel" zonder hen verder kunnen. Het is maar hoe je de situatie bekijkt en wil/gaat aanpakken. Ik snap dat mensen een rebound een goede oplossing vinden op het moment dat ze helemaal heartbroken zijn, maar daarna hebben ze hun lesje wel geleerd. Denk ik. | |
SilentHunterNL | zaterdag 29 december 2012 @ 01:53 |
Wanneer spreken we af? | |
Alopex | zaterdag 29 december 2012 @ 07:12 |
Die optie heb ik nu uitstaan, maar geloof me- daar word je echt niet blijer van. Dat is haast een tweede emotionele last ernaast. Verder misschien een beetje naar verwoord maar ik ben blij om te zien dat iedereen zo relatief ongeschonden de kerst door is gekomen (inclusief mezelf)! Die kerstkaart van de exschoonfamilie waar de naam van de nieuwe vlam ook al op genoemd wordt hangt gewoon aan de muur want he, daar gaat het tenslotte niet om. ![]() | |
MiLalaa | zaterdag 29 december 2012 @ 08:37 |
Hallo! Ik heb hier in april m'n verhaal gedaan.. Over mijn vriend die 'oh wat was ie toch blij met me' een weekend na een leuk samenzijn in Parijs, door hem gepland, de kluts kwijtraakte, rare taal begon uit te slaan en van de ene op de andere dag nooit meer 1 woord tegen me heeft gezegd (cq gebeld, geschreven) Ook niet toen ik een aantal weken later m'n spullen kwam ophalen en hij vernietigend naar me keek. Dat worden doodgezwegen door iemand waarvan je houdt, voelt als geestelijke marteling. Alsof iemand zelfmoord heeft gepleegd zonder briefje achter te laten. Want ik weet dus niet waarom dit allemaal was. En het was zo in strijd met de weken ervoor. Ik dacht eerst nog dat het kwam omdat ie militair is en al z'n ellendige uitzendingen ook niet goed voor hem waren voor normaal gedrag&communicatie. Maar inmiddels heeft ie weer een nieuwe vlam, een lelijk wijf die mij op facebook heeft lastiggevallen onder een fake-account ![]() Afgelopen jaar veel nieuwe dingen gedaan om een nieuwe draai aan m'n leven te geven en het te vergeten, niet allemaal erg succesvol, ![]() | |
BenjaminLinus | zaterdag 29 december 2012 @ 09:23 |
Wel mooi dat dit bij jullie kan. Bij mijn ex en mij is het net zo lang uit als bij jullie, misschien een half jaartje langer, maar (zij heeft het uitgemaakt), ze ziet me echt aan voor dood. Aan het begin hadden we af en toe nog wel eens sms contact, maar in heel 2012 hebben we elkaar 0 keer gezien en 0 keer gesproken, en verwacht ook niet dat zij ooit nog interesse gaat tonen in mij, al is het maar oppervlakkig... Ik hoef niets meer met haar, maar soms denk ik; Hmm, best jammer eigenlijk.. Het zou toch best leuk zijn als zo iemand uit het niets opduikt en enigszins geïnteresseerd is.. | |
sitting_elfling | zaterdag 29 december 2012 @ 10:25 |
Bij mijn huidige relatie zegt m'n vriendin al dat ze direct van relatie tot vrienden kan over stappen en dat we gewoon kunnen blijven praten. Zij zal er niet voor weglopen dus het zal volledig van mij afhangen. (Ze weet ook dat ik nog steeds goede vrienden ben met al mijn exen..). Ook zit ze zelfs met ideeen te opperen zoals friends with benefits. En dan zit je daar dan met je goed gemakt omdat jij een relatie wou ![]() | |
Rock_Steady | zaterdag 29 december 2012 @ 11:08 |
Inmiddels nu 4 weken geleden dat mijn ex het zomaar uitmaakte, en weet toevallig nu ook dat ze al vrijwel een nieuwe gast heeft. Moet zeggen, dat helpt me wel bij het verwerken ![]() Enkel heeft ze nog veel spullen van mij, waaronder kleding die ik erg graag terug wil. Maar ze wil het niet terug geven, want ze vind het fijn om op een luie zondag mijn truien aan te trekken.. ![]() ![]() | |
Moira | zaterdag 29 december 2012 @ 11:34 |
Is het inderdaad ook. Daarmee houdt ze namelijk nog enigszins vast aan jou, en dat is idd vreemd bij een volgende 'vriend'. Gewoon terugvragen(/eisen), het zijn jouw spullen. En zolang zij die heeft en jij ze terugwil blijf jij ook nog met haar in je hoofd zitten. Ik heb de trui van mijn ex ook nog, maar daar ben ik nog 'friends-with-benefits' mee, hij past die trui toch niet goed en ik heb niet zo'n fijne trui. Dus die mag ik iig nog even houden ![]() Maar mocht ik een andere vriend krijgen ga ik daar zéker niet meer mee rondlopen ![]() | |
sitting_elfling | zaterdag 29 december 2012 @ 12:04 |
Hoe loopt het eigenlijk bij jou? Is het nu friends with benefits? Of toch wel relatie of toch niks of toch jojo? | |
BenjaminLinus | zaterdag 29 december 2012 @ 12:05 |
Mijn ervaring is wel dat je daar niet blindelings vanuit moet gaan.. Mijn ex deed ook nog heel lief tegen me toen het net uit was, vroeg zelfs nog uit eigen beweging of ik zin had om een kopje thee te komen drinken oid. (Waarom ik daar toen behoefte aan had, geen idee).. Maar achteraf gezien was dit gewoon tactiek van haar, en wilde ze me denk ik niet te veel pijn in een keer doen. Van vrienden is inmiddels niets meer over, we zijn eigenlijk geeneens kennissen meer van elkaar.. Ergens is dat eigenlijk ook hoe het hoort, maar een beetje interesse in elkaar tonen mag best.. Sowieso, wat heb je aan een vriendschap met een ex? | |
sitting_elfling | zaterdag 29 december 2012 @ 12:15 |
Jammer, maar ik hoop dat mijn huidige vriendin dit niet zo gaat aanpakken. Ik heb de gehele 2e kerstdag lopen uithuilen bij een ex en haar vriend. Met die ex meer dan 3 jaar samen wat gedaan maar we zijn relatief goed uit elkaar gestapt. Ik zie haar nu als mijn beste vriend. Ook die vriend is een ontzettende toffe peer. Ook met een andere ex loop ik nog vaak te skypen en die probeert mij toch enorm omhoog te werken. Ik trek er zelf echt nog heel veel uit. Ik hoor van haar kant ook dat zij veel uit mijn relatie destijds heeft kunnen halen en ook als persoon. Ik fundeer in die zin ook een beetje als therapie councelor voor haar. | |
BestIEverHad | zaterdag 29 december 2012 @ 12:33 |
Wanneer wil je? | |
kleineik | zaterdag 29 december 2012 @ 13:27 |
Je hebt gelijk. Fijn om te lezen dat het goed met je gaat. Heel fijn! Ik heb het toch nog niet los gelaten. Ik heb nu pas net door, hoe ik de pijn moet toelaten. Maar het komt goed! | |
Woutjeh | zaterdag 29 december 2012 @ 13:47 |
Een ex is wel iemand die je echt door en door kent. En jij haar (of hem). Zolang de gevoelens en de intenties van beide partijen hetzelfde zijn kan het prima. Echter, als de ene partij nog gevoelens voor de ander heeft en deze gevoelens door die ander niet worden gedeeld, tja, dan gaat het mis. In mijn ogen is het vooral belangrijk dat er voldoende tijd tussen zit. Je kunt best vrienden worden met een ex, maar pas als je de relatie en je gevoelens voor die persoon volledig hebt verwerkt. Zo kijk ik er tegenaan in ieder geval. ![]() | |
SilentHunterNL | zaterdag 29 december 2012 @ 14:49 |
2 januari is wel een lekker daggie lijkt me | |
Moira | zaterdag 29 december 2012 @ 18:37 |
Lief dat je het vraagt ![]() Mwah, niet veel extra's gebeurd. Relatie zit er voor de komende tijd niet meer in. Ik zeg zelf sowieso een half jaar niet (omdat dat ook beter is voor ons allebei, ook als we het allebei daarvoor al willen), en hij liet eens vallen "misschien over 2 jaar ofzo, maar nu niet". Dus komt erop neer dat ik maar gewoon moet aanvaarden dat ik hem niet meer heb, en het beste is om er vanuit te gaan dat ik hem ook niet meer zal krijgen, dan kan het alleen maar meevallen. Heb hem nu bijna een maand niet meer gezien, maar hij wil over 2 weken wel weer afspreken. Ik mis hem echt vreselijk. En ik word er soms een beetje moe van dat ik elke keer maar schijnheilig vrolijk moet doen om het gesprek een beetje leuk te houden als ik me er kut over voel dat het uit is, omdat hij daar niks aan heeft en het de sfeer totaal verpest als ik er met hem over wil praten. Slap ouwehoeren met hem is wel leuk, en dat vrolijkt me ook wel weer op als ik down ben. Maar ik wil zo veel aan hem vragen en met hem praten over zo veel dingen, en dat kan niet omdat ik daar alleen maar meer mee kapot maak. Zit dus best een beetje met mezelf in de knoop, typisch gevalletje van gevoel vs verstand. Mijn verstand wint het gelukkig 9 van de 10 keer wel, dus het gaat de goede kant op ![]() Met hem is het nog steeds leuk en hij doet ook nog super leuk en lief en gezellig, zolang ik maar de 'leuke gezellige vriendin' blijf en niet de 'zeurderige ex'. Wel nog steeds met benefits, overigens ![]() Heb het er soms (vaak) best moeilijk mee om hem los te laten. En ik moet niet te veel van hem verwachten want dan krijg ik alleen maar teleurstellingen waar ik me nóg ongelukkiger over voel. Maar ik kom er uiteindelijk wel ![]() ![]() Verder twijfel ik trouwens of hij zelf wel echt weet wat hij wil. Vorige week ofzo was ik even een avondje bij een vriend op bezoek (daarvoor hadden we nog gepraat over dat ik meer dingen moet doen en het huis uit moet en met vrienden moet afspreken om mezelf bezig te houden), dus ik kon niet met hem appen. Toen besloten we nog even de kroeg in te duiken dus het werd wat later. Zag ik daarna dat hij echt 25 appjes had gestuurd dat hij me miste en zich ziek voelde en zich verveelde. Hij helemaal chagrijnig toen ik weer appte (hij was midden in de nacht nog gewoon wakker, terwijl hij normaal altijd super vroeg al slaapt). Toen had ik ook zoiets van jonguuuh wat wil je nou?! Als jij een avond ergens met een vriend of vriendin bent dan mag ik niks zeggen, terwijl ik me thuis eenzaam en kut zit te voelen. En op het moment dat het eens andersom is dan ben ík degene die fout zit? Maargoed ik vergeef hem daar maar gewoon voor, want ik weet dat hij ook met zichzelf in de knoop zit. En misschien inderdaad niet zo goed weet wat hij nou eigenlijk wil. Maarja, ondertussen ga ik verder bezig met het verlagen van mijn verwachtingen naar hem toe ![]() ![]() | |
bamischijf | zaterdag 29 december 2012 @ 19:32 |
Toen in het vorige deel van deze reeks een link naar een cartoon (over zelfmedelijden) werd gepost was dat een redelijk omslagpunt voor mij. Ik heb mijn eigen zelfmedelijden los kunnen laten en kijk sindsdien op een hele andere manier naar alles. Ik besloot ook hier minder te kijken en al helemaal niet te posten omdat het voelde alsof dat me juist weer meer 'omlaag trok'. Vandaag heb ik echter toch weer een dipje en even zin om het een en ander van me af te schrijven. Mijn ex is vandaag jarig en dat valt me toch zwaarder dan gedacht, zeker omdat het de afgelopen 3 jaar min of meer traditie was om dit op de dag zelf gezellig saampjes te vieren. Ik heb überhaupt lang zitten twijfelen wat ik hiermee moest. Ondanks alles is mijn ex geen slecht meisje en heeft altijd heel veel voor mij betekend. Ik heb uiteindelijk besloten een kaartje te sturen met een hele 'formele tekst'. Gewoon om haar te feliciteren met haar verjaardag. Ik voelde me er goed bij toen ik het deed, maar vandaag heb ik er al weer spijt van. Dat is eigenlijk een mooi bruggetje naar iets wat ik wil delen hier en vragen of jullie het herkennen en hoe jullie hiermee om zijn gegaan of nog steeds gaan. In het vorige deel is te lezen dat ik mijn ex onder de meest ongemakkelijke omstandigheden heb leren kennen, daarnaast moest zij destijds nog 16 worden en was ik 4,5 jaar ouder (ben ik nog steeds ![]() Voor haar kwam er een punt dat de verliefdheid minder werd. Ze was echter heel bang om me kwijt te raken. Achteraf is heel duidelijk te zeggen dat toen bij haar de knop al om was maar ze 'het lef niet had om het uit te maken'. Dit heeft 3 maanden geduurd waarin ze eigenlijk al de relatie aan het verwerken was, ze me steeds verder in de steek liet tot ze twee maanden geleden eindelijk klaar was om het uit te maken en er in een week met een andere jongen vandoor te gaan. Lief (en stom) als ik was bleef ik al die tijd bij haar, bleef ik me 100% gedragen als haar vriendje en was ik er gewoon als ze me nodig had. Ook al kreeg ik er hetzelfde niet voor terug. Ik dacht dat het een fase was. Ik had een keuze gemaakt voor haar en dat had ik niet gedaan om haar als het klote ging weer aan de kant te zetten. Afin, die periode heeft me gigantisch gekwetst en er zijn ook specifieke dingen gebeurd die me heel erg pijn hebben gedaan. Ik ben daarom heel boos op haar, klaar met haar, maar vooral teleurgesteld in haar. De andere kant van de medaille is echter als volgt: Ten eerste weet ik dat het naïef is om te verwachten dat het anders gaat met meisjes op de betreffende leeftijd (vandaag is ze 19 geworden). Je bent jong en je wil (en moet) alles nog ontdekken. Ze heeft ook heel duidelijk niet door wat er mis is gegaan en denkt dat ze goed gehandeld heeft door het aan te laten en staat ook volledig achter het feit dat ze het uit heeft gemaakt omdat de vlinders er niet meer waren. Dat laatste is haar goed recht natuurlijk, al vind ik het wel wat laf als je nooit echt samen geprobeerd hebt hier wat aan te doen. Natuurlijk gaan vlinders langzaam weg. Punt is echter: Hoe asociaal haar gedraag misschien ook was, ik kan het haar moeilijk kwalijk nemen. Ik ben zelf te naïef geweest om te verwachten dat het anders zou lopen met een meisje van deze leeftijd, in deze fase van haar leven. Ten tweede, wat ik zei, dat ze zo gigantisch speciaal voor me is, dat gevoel is er nog steeds. Natuurlijk heb ik nog gevoelens voor haar, maar ook bij mij zijn de vlinders weg. Maar ze is gewoon nog net zo speciaal voor me als ze altijd is geweest. Ze is ook het eerste echte meisje waar ik me op het intieme vlak niet alleen 'daar beneden' goed voelde, maar ook 'van binnen'. Ondanks dat we nooit meer intiem zijn geweest sinds het uit is, is het verlangen bij mij daar nog steeds. Niet 'daar beneden', maar 'van binnen'. Goed, om een lang verhaal kort te maken: Aan de ene kant ben ik denk ik terecht heel boos op haar, maar aan de andere kant weet ik dat ik het haar niet kwalijk kan nemen en is ze ook nog steeds heel speciaal voor mij. Dit zorgt voor gigantische stemmingswisselingen en een chaos in mijn hoofd. Ik kan heel moeilijk met deze tegenstrijdige gevoelens omgaan. Ze probeert ook weer gewoon 'normaal' contact met mij te zoeken. Ik vind dat aan de ene kant fijn en wil ook normaal en aardig tegen haar reageren, dat verdiend ze in mijn ogen ook. Aan de andere kant voel ik me daar juist niet goed bij en wil ik haar uitschelden en zeggen dat ze op moet rotten. Soms denk ik wel eens bij mezelf: Miste ik haar maar enorm óf was ik maar enorm kwaad op haar. Gewoon, één van beide, maar niet allebei. Herkennen jullie dit? Ik denk dat het het beste is om haar los te laten, maar ik wil niet dat ze denkt dat ik haar nu 'opeens' ga zitten negeren terwijl ze wéét dat ze zo belangrijk voor me is. Ik wil ook niet in een keer doen alsof het niet meer zo is en ik wil al helemaal niet boos op haar worden, ook al heb ik dus af en toe wel de neiging. Bovenstaande verhaal uitleggen heb ik al wel eens geprobeerd, maar komt niet echt over. Ze denkt echt dat ik ook 'gewoon even een knop om moet zetten' en dan goede vrienden met haar kan zijn als ze toch zo speciaal voor me is. Zo is het voor haar immers ook gelopen. Wat ze niet doorheeft is dat zij heel gemakkelijk onze relatie heeft kunnen verwerken omdat ik er in die tijd toch wel voor haar was, met alles er op en er aan. Ze lijkt gewoon nog te naïef om door te hebben wat er aan de hand is. Dus hoe ik het ook doe, ik zal de boeman zijn als we straks helemaal geen contact meer hebben. Dát wil ik juist voorkomen. Ik wil niet degene zijn die het in haar ogen(!) verneukt. Dat is namelijk niet het beeld wat ze nu van me heeft en ik wil ook niet dat het zo wordt. [ Bericht 0% gewijzigd door bamischijf op 29-12-2012 19:41:46 ] | |
dinosteen | zaterdag 29 december 2012 @ 20:15 |
Ik heb een verhaal en ik moet het echt even kwijt sorry dat ik jullie er mee lastig val. Heb een keer op het station in Amsterdam (ik studeer daar) een Duits meisje leren kennen 10 min mee gepraat en vervolgens toegevoegd op facebook. Daarna altijd super veel met haar gepraat per telefoon een paar keer per week. Kon super lang met haar aan de telefoon zitten in het weekend vaak wel 9 uur lang. Zij vond mij altijd wel leuk alleen ik heb gefaald om mijn gevoelens niet duidelijk per telefoon te uiten (in het engels is dit ook wat lastiger moet ik zeggen). Als zij bijvoorbeeld zij zal ik je een kaartje sturen dan zij ik van is niet nodig. Niet slecht bedoeld maar meer in de zin van als je als je me al zoveel geeft hoef je echt niet nog een kaartje te sturen. In combinatie met drukt van school en studentenvereniging en de pfeiffer die ik uit het niets heb gekregen afgelopen halfjaar kon ik gewoon niet altijd zoveel met haar praten als eerst dus ik sprak haar nog maar 10 uur per week. Daarnaast kon ik hierdoor niet altijd zoveel energie in de conversaties stoppen als ik wou, heb er tevens nu nog steeds last van in de vorm van 24/7 hoofdpijn. Anyway door deze omstandigheden had zij uiteindelijk maar de moet opgegeven en een ander gaan zoeken. Nou heeft ze die gevonden. Daardoor sprak ze ineens veel minder met mij, bijna negeren. Dus ik haar vervolgens een berichtje gestuurd als je minder tijd heb zeg het maar gewoon ik snap het volledig... zij dus het verhaal uitleggen dat ze iemand anders had. Dus ik heb haar gefeliciteerd goed dat je iemand hebt gevonden. En gezegd dat het toch jammer is om iemand te laten gaan van wie ik ziels veel hield. Toen kwam het voor haar totaal onverwacht en barstte ze in tranen uit. Ze was niet boos wij waren immers nooit boos op elkaar. Alleen vroeg ze zich natuurlijk af waarom ik het nooit eerder had gezegd. Vervolgens maar gezegd dat het me beter leek voor haar als wij het contact verbreken. Zodat zij ook verder kon. Zogezegd zogedaan echter de volgende dag vroeg ze me of ik haar wou bellen dus toen nog even alles rustig doorgesproken ze zij als je me dit een week eerder had verteld.... uiteindelijk besloten dat we vrienden zouden blijven. Twee dagen later haar opnieuw gesproken want ze kon me gewoon niet zomaar laten gaan en ze zij tegen mij dat ze me niet uit haar hoofd kon zetten, ze dacht tevens dat het misschien ook wel haar schuld was. Nu heb ik haar sinds een week niet gesproken, ik wil ook niet te hopeloos op haar overkomen. Ik verwacht overigens dat dit komt omdat zij graag verder wil leven ipv constant aan mij te denken Dus ik heb ook maar zoveel mogelijk dingen gedaan om haar te vergeten, alle herinneringen gewist, veel afgesproken met vrienden etc. Alleen lukt het me echt slecht om haar uit haar hoofd te krijgen elk ding wat ik zie op straat herinnert me aan haar. Daarnaast vind ik het ook doodzonde, dit had best iemand kunnen zijn waarmee ik samen oud had kunnen worden. Het probleem is de volgende dingen verwacht ik wel in een nieuwe vrouw aan te treffen : Lief, ondersteunend, knap, vergelijkbare interesses en betrouwbaar. Echter het volgende lijkt me toch best lastig: Iemand met exact dezelfde humor iemand waar ik over elk onderwerp van politiek tot kleding mee over kan praten en iemand met wie ik me nooit verveel. Verkort verhaal: Om het even in een quote uit te drukken : Het probleem is dus dat ik haar echt niet uit mijn hoofd krijg. Terug winnen is wel een optie alleen omdat ze hiervoor ook een vrij serieuze relatie van 5 jaar had. Verwacht ik dat ze niet zo makkelijk switcht. Iemand tips ? En wat zouden jullie doen? Kleine note: We hadden overigens veel eerder opnieuw moeten afspreken maar door wij het allebei druk hebben normaal gesproken was het hier niet van gekomen. Tevens denk ik als we dit wel hadden gedaan was het nooit zo gelopen. Het had overigens wel gekund twee en half uur auto/treinen naar Duitsland valt nog wel mee | |
dinosteen | zaterdag 29 december 2012 @ 20:19 |
Zeg haar dat je verder wilt met je leven en vertel haar dat dit niet gaat als je de hele tijd aan haar herinnerd word. Onthoud alleen haar negatieve kant. | |
bamischijf | zaterdag 29 december 2012 @ 20:24 |
Maar dan houd ik toch juist mezelf (en haar) voor de gek? Ik snap dat het een oplossing is, maar het voelt zo vreemd om te doen ![]() | |
dinosteen | zaterdag 29 december 2012 @ 20:34 |
Die laatste zin was meer voor jezelf als je haar sneller wilt vergeten positieve dingen herinner je sneller dan negatieve dingen ![]() | |
Nies | zaterdag 29 december 2012 @ 21:51 |
Verjaardag van exvriendlief is totaal aan me voorbij gegaan ![]() Ik vermaak me steeds beter. Niet door alle dagen in de kroeg te hangen maar door heerlijk rustig dat te doen waar ík zin in heb. Een nieuwe liefde moet ik na een jaar nog steeds niet aan denken. Mijn leven is van mij! <3 | |
formerjellybean | zaterdag 29 december 2012 @ 23:17 |
Gewoon zeggen ik wil verder en dat kan niet als je steeds contact opneemt, en probeer gewoon zelf even lekker dingen te ondernemen die niets met je ex te maken hebben , zoek vrienden op , ga uit en even lekker aan jezelf werken . | |
Neo-Mullen | zondag 30 december 2012 @ 12:46 |
Dat was "die meid" ja. Opmerkelijk dat je dat nog weet. Ik heb het idee dat die vriend van haar op dit moment wel een toffe gast is. En nee, dat is geen ex van d'r ![]() edit: Wat doe jij hier trouwens? Zit je hier alweer of nog steeds? | |
Glijdt_licht | zondag 30 december 2012 @ 13:56 |
Mint is hier voornamelijk als mentor van Sitting_elfling ![]() | |
Neo-Mullen | zondag 30 december 2012 @ 14:13 |
En die zit hier al 2 jaar? ![]() | |
Glijdt_licht | zondag 30 december 2012 @ 14:16 |
Meer de laatste weken voor sitting_elfling. Daarvoor heb ik mint eigk nooit gezien... | |
LaLouchi | zondag 30 december 2012 @ 14:47 |
Die is hier al veel langer aanwezig als de groep die nu post ![]() | |
Glijdt_licht | zondag 30 december 2012 @ 15:33 |
Mja ![]() Ik lees ook nog steeds mee, maar verder niks. Alles gaat goed, zit lekker in m'n vel en doe leuke dingen, zoals beetje shoppen, schaatsen, nieuwe stadjes evrkennen, wandelingen maken, kriebels in de buik etc. ![]() Ik kijk erg uit naar t nieuwe jaar ![]() | |
formerjellybean | zondag 30 december 2012 @ 16:07 |
Joh soms blijf je ook wel eens hangen om te kijken voor andere en geef je tips . Ex update wel weer gezien dit weekend en ook mee gepraat , hij nam contact met me op en wilde langskomen en ik heb toen eigenlijk gezegd nee ik wil nu naar de kroeg , alleen toen ging ik dus uit de de kroeg naar huis en toen kwam ik hem tegen en eigenlijk tot conclusie dat we wel gewoon vrienden zijn en met elkaar gewoon een praatje maken als we elkaar zien. En voor mij is dat ook wel goed was alweer aan het uitgaan, mijn prive-sores krijg ik weer een beetje op een goed ritje en voor mij voelt dat ook als een goed begin van het jaar. | |
Mint_Clansell | zondag 30 december 2012 @ 18:03 |
Dit ![]() Dat komt omdat het zo lastig was om die enorme plaat voor je hoofd weg te praten. ![]() ![]() [ Bericht 19% gewijzigd door Mint_Clansell op 30-12-2012 18:14:17 ] | |
bamischijf | zondag 30 december 2012 @ 20:06 |
formerjellybean en dinosteen bedankt voor de reacties op mijn vraag! Het 'stomme' is dat ik eigenlijk diep van binnen ook wel weet dat dit de juiste manier is. maar dat ik het af en toe nodig heb dat anderen het tegen mij zeggen. Het voelt alleen niet goed op een bepaalde manier. Het voelt alsof ik degene ben die het verpest, aangezien zij gewoon normaal blijft doen. Soms lijkt het echt alsof ik gewoon een knop om moet zetten en dat ik dan vanaf morgen een hele goede vriendschap met haar kan hebben. De werkelijkheid is echter dat ik inderdaad gewoon wat langer de tijd nodig heb om ten eerste de knop om te zetten en ten tweede voor mezelf te ontdekken of ik überhaupt wel een vriendschap wil of dat ik 'alleen een relatie en anders niet' wil. Dat laatste klinkt hard, maar het lijkt me niet echt prettig om toe te moeten kijken hoe iemand die heel speciaal voor je is je op een afstandje houd. Dan hou ik liever de eer aan mezelf ![]() | |
Sjieraf | zondag 30 december 2012 @ 20:26 |
Ik heb toevallig net voor de kerst mijn relatie uitgemaakt (zondag) na vier jaar en vijf maanden samen te zijn geweest. Om eerlijk te zijn voel ik zelf vooral opluchting omdat onze relatie het laatste jaar al niet meer was wat deze geweest is en mijn gevoelens voor hem waren er gewoon niet meer. Ik twijfelde zo erg dat ik toch de knoop heb doorgehakt. Voor hem heel erg moeilijk omdat hij nog wel heel erg gek op mij was/is. Vandaag wel even een emotioneel moment gehad omdat ik zijn spullen allemaal bij elkaar moest zoeken om het aan hem terug te geven. Ik sta nog wel steeds achter mijn beslissing maar dat heeft toch wel pijn gedaan. Er zat echter ook geen progressie meer in voor de toekomst dus rationeel heb ik de beste beslissing genomen maar het was toch wel moeilijk om al die spullen weer in je handen te hebben. Zo wordt je er toch weer mee geconfronteerd. Op nieuwjaarsdag komt hij alles ophalen samen met zijn vader. Ook zijn skies omdat we eigenlijk samen een skivakantie haden geboekt samenmet een gemeenschappelijke vriend van ons maar ik ga dus niet meer omdat het voor mij nog te kort geleden is. Wel balen dat mijn vakantie me nu door de neus is geboord maar het is niet verstandig. Ik ben heel erg blij dat ik alles hier even van me af kan schrijven. Het echte rouwproces zou nog wel moeten komen. Ik voel echter geen haatgevoelens en dergelijke. Ik gun hem nog steeds het allerbeste met iemand die wel 100% voor hem wil gaan. Verder zou ik ook zeker blijven terugdenken aan de fijne momenten die we samen hebben gehad. Het is wel een lang verhaal geworden maar ik ben blij dat ik het hier relatief anoniem kwijt kan. | |
NY_aannemer | zondag 30 december 2012 @ 20:49 |
Heb je er nog een reden bij? Wat was de katalysator die het voor jou heeft laten knappen? Het klinkt (don't take it wrong) alsof jij het niet meer zag zitten na een tijdje en de stekker er maar uit ging trekken. Heb je er nog met hem aan gewerkt? Hij zag het blijkbaar niet helemaal aankomen .. | |
Sjieraf | zondag 30 december 2012 @ 21:01 |
Uiteraard hebben wel wel gepraat en heb ik het ook nog heel lang geprobeerd, maar er waren ook wel veel problemen met name van zijn kant. Je kunt van mij aannemen dat ik alles gegeven heb wat ik had en alles geprobeerd heb maar dat ik geen andere uitweg meer zag. Hij wist ook wel dat onze relatie behoorlijk in een slop zat, maar hij had nog wel de hoop om eruit te komen. Ikzelf niet meer omdat onze point of view wel heel verschillend was. Hij was iemand die vrij weinig ondernam en ik ben iemand die graag dingen beleeft en lekker op pad gaat. Natuurlijk kun je dat ook wel met anderen maar dat vond hij weer minder prettig met als resultaat dat we op het laatst alleen nog maar binnen zaten en nergens meer kwamen. Natuurlijk kun je dan wel weer praten maar iemand veranderd toch niet en dan zou diegene zover van zichzelf af komen te staan dat dat ook niet meer gezond is. Bovendien zijn er natuurlijk ook wel de nodige dingen gebeurd in beide levens waardoor we verder van elkaar af waren komen te staan dan dichter bij elkaar te zijn gekomen. Dan houd het toch echt op. Bovendien ik heballes voor hem gedaan en daar kreeg ik maar weinig voor terug en dan houd het toch echt wel op. | |
NY_aannemer | zondag 30 december 2012 @ 21:09 |
Ah! Klinkt meer alsof het een beetje een lui persoon was, iemand die blij was een vriendinnetje te hebben gevonden maar na verloop van tijd er sleur in komt en dan is het snel afgelopen. Begrepen! | |
Sjieraf | zondag 30 december 2012 @ 21:41 |
Bovendien had hij ook nog het syndroom van Asperger wat ook de nodige problemen met zich mee bracht en wat ook een mooie dekmantel was voor het hebben van bepaalde gedragingen. Egocentrisch gedrag, totaal geen rekening houden met mij, aleen maar alles wat hij allemaal wel niet heeft moeten doorstaan. Natuurlijk is dit alles ook wel heftig maar ik heb ook mijn baggage die ook best heftig is en daar werd totaal aan voorbij gedaan. Hij moest altijd "zieliger" zijn. | |
Mint_Clansell | zondag 30 december 2012 @ 22:05 |
Ik vraag me af waarom dit soort beslissingen altijd tot de feestdagen bewaard moeten blijven. | |
formerjellybean | zondag 30 december 2012 @ 22:13 |
Waarschijnlijk het nieuwe jaar opnieuw willen beginnen en dus al het oude af willen sluiten | |
Mint_Clansell | zondag 30 december 2012 @ 22:14 |
Ja, maar waarom wachten tot de feestdagen? Het is opvallend dat er altijd veel break-ups zijn rond die dagen. | |
Nies | zondag 30 december 2012 @ 22:15 |
Met de feestdagen niet alleen willen zijn? Ik snap het overigens ook niet. | |
Mint_Clansell | zondag 30 december 2012 @ 22:16 |
Dan kun je toch beter wachten tot na de feestdagen als je niet alleen wil zijn? Kennelijk zijn zulke dagen een trigger ofzoiets. | |
Nies | zondag 30 december 2012 @ 22:19 |
Het besef dergelijke dagen niet met die persoon door te willen brengen? Zal denk ik toch wel een soort van trigger zijn. | |
WasMachinator | zondag 30 december 2012 @ 22:25 |
Meestal zie je wel dat er al dingen zijn geplanned met de familie etc. En dan wachten ze tot na de feestdagen om het uit te maken, zodat de ander niet kut die dagen in hoeft. Is mijn theorie tenminste ![]() | |
Mint_Clansell | zondag 30 december 2012 @ 22:28 |
Nja, maar als je dan het verhaal van Sjieraf leest, die was ook 4 en een half jaar samen en dumpt haar vriend ook net voor de kerst. Soort van wraak ofzo? 'Ik voel me kut tijdens de feestdagen, dus ik gun jou ook dat gevoel?' | |
DEVIEZEMAN. | zondag 30 december 2012 @ 23:22 |
Misschien om van die "JA MAAR HOE KON JE DAN MET KERST NOG MET ME SLAPEN/ETEN/UITGAAN/ECT ZONDER OOK MAAR IETS TE ZEGGEN?" situaties te voorkomen | |
Sjieraf | maandag 31 december 2012 @ 13:46 |
Nee daar had het niets mee te maken. Het had er bijmij mee te maken dat ik het niet kon opbrengen om nog langer een facade op te werpen. De kerst heeft wel de doorsalg gegeven omdat we met familie nog een midweek weg zouden gaan en ik anders daar gigantisch zou moeten faken en dat kon ik niet meer opbrengen. | |
BenjaminLinus | maandag 31 december 2012 @ 14:59 |
*Toch stiekem wel benieuwd of ex vanavond weer een gelukkignieuwjaarswens zal sturen net als vorig jaar* ![]() Ps: Wat is er eigenlijk zo erg aan om ''alleen'' te zijn met de feestdagen? En dan bedoel ik niet echt alleen, maar zonder partner (Dat is geloof ik waar de meesten het over hebben).. Want af en toe begin ik wel eens aan mezelf te twijfelen. Ben inmiddels toch al 23, maar echt behoefte om met zijn 2en voor de kerstboom te zitten, hmm nee niet echt eigenlijk, interesseert me geen fluit... | |
Alopex | maandag 31 december 2012 @ 15:34 |
Kan hier alleen voor mezelf spreken maar misschien vinden anderen zich daar ook in. Eigenlijk ben ik nooit zo van de feestdagen geweest dus met z'n tweeën om de kerstboom zitten boeit me ook weinig. Maar voor mij is het wel erg lastig om te zien dat iedereen samen is op zo'n moment, inclusief ex met nieuwe vlam. Overal om je heen wordt benadrukt dat dit soort tijden voor koppeltjes zijn. En als het verdriet nog vers is, is dat nogal pijnlijk. Denk dat ik er volgend jaar, als ik dan nog single zou zijn, er een stuk minder moeite mee heb. | |
BenjaminLinus | maandag 31 december 2012 @ 15:50 |
Daar moet ik je gelijk in geven.. 2 Jaar geleden was het net uit met mijn ex, en vorig jaar had ze een vriend, en was ik er nog niet helemaal overheen, en toen voelde het wel best klote inderdaad.. Alhoewel, ik kan het gevoel nooit zo duidelijk omschrijven. Ik had een gevoel van zelfmedelijden, wat af en toe ook best wel fijn is ![]() Maar dit jaar was mijn neef er met zijn nieuwe vriendin en dan zit ik niet weemoedig te kijken van ''Oh had ik dat ook maar'' etc... | |
Alopex | maandag 31 december 2012 @ 15:53 |
Dat is dan alleen maar goed toch? Met dat soort jaloerse gedachten schiet niemand iets op- je praat jezelf in de put en zou de ander er alleen maar mee kunnen kwetsen. Dus wees trots dat je er zo tegenaan kan kijken! | |
bamischijf | maandag 31 december 2012 @ 16:41 |
Het gaat ook niet zo zeer denk ik om 'samen zijn' maar het feit dat je iemand moet missen. Zo rond kerst ervaar ik dat erger dan op een willekeurige dag in het jaar. Zeker als je in de steek gelaten bent, ipv dat je wegens omstandigheden niet bij elkaar kan zijn, dat 'hoort' gewoon niet bij kerst ![]() | |
formerjellybean | maandag 31 december 2012 @ 16:48 |
Zelf heb ik het niet zo ik vind meer dat je de feestdagen zelf maakt en ik denk dat ik het gelukkig in me heb om vaak van alles het beste willen maken dus ik er snel overheen stap. Kijk tuurlijk is het leuk als je iemand erbij hebt rond de kerst maar aan de andere kant ik maak het voor mezelf ook wel gezellig met hapjes en gewoon lekker film kijken . Ik heb er meer moeite mee dat de mensen die ik kende die overleden zijn en me dierbaar waren er dus niet zijn , die zou ik het liefste even uit de hemel willen plukken en hier hebben maar helaas is dat niet mogelijk | |
WasMachinator | maandag 31 december 2012 @ 16:56 |
De feestdagen zijn inderdaad meer hoe je ze zelf maakt! Ik ben best een overpeinzer maar ook heel impulsief. Dus het weekend voor kerst stond ik opeens in Berlijn met vrienden(we besloten het serieus pas om half 2 snachts en 4 uur later zaten we al in de trein ![]() Dus gedachten van was ik maar zoals de laatste paar jaar met mijn ex etc waren gewoon niet van toepassing. Als je aan deze weken begint met zelfkwel gedachten zal het meestal zo blijven of erger worden gedurende de periode denk ik zo. | |
Fascination | maandag 31 december 2012 @ 17:01 |
Merken jullie het duidelijk als je over iemand heen bent? Ik vind het een beetje lastig om zoiets te beoordelen. Ik lees soms namelijk verhalen van mensen die claimen over hun ex heen te zijn, maar wanneer ze die ex dan een keer ergens treffen zijn ze helemaal van slag. Dan was je er dus blijkbaar neit overheen. | |
formerjellybean | maandag 31 december 2012 @ 17:07 |
Dan ben je veel minder met iemand bezig en dan ben je ook niet bezig met het tegenkomen van en als je elkaar tegenkomt ga je ook gewoon verder. Ik denk wel dat het ook van de ene ex hangt of de ander want sommige exen die horen wat meer bij een bepaalde tijd en dan is het wel even moeilijk als je elkaar ziet maar er zijn ook sommige die ik zo voorbij zou lopen omdat ik er niets meer mee heb. | |
bamischijf | maandag 31 december 2012 @ 17:19 |
Bij mijn vorige ex-en was het meer zo dat je het juist 'niet merkt'. Ze doen je gewoon niets meer, denkt er niet meer aan etc. Totdat opeens iets je aan hun herinnert en je denkt van: 'oh ja, klopt, heb ik ooit nog wat mee gehad'. Of in ieder geval iets in die trent. Maargoed, het eerste meisje wat mij überhaupt diep van binnen écht iets gedaan heeft ben ik op dit moment nog overheen aan het komen, en dat is toch iets nieuws voor mij. | |
Fascination | maandag 31 december 2012 @ 17:24 |
Ik denk ook dat het iets is wat je na een tijdje opvalt. Van "hey, ik heb al een hele tijd niet aan haar/hem gedacht " . Maar dat is dan wel in de situatie dat je diegene neit spreekt/ziet lijkt me? | |
bamischijf | maandag 31 december 2012 @ 17:29 |
Ja dat klopt, maar kan beide. Een van mijn exen is het zusje van een vriend van mij. Lang moeite gedaan om haar niet te zien (maar die vriend van mij wel uiteraard ![]() | |
Mint_Clansell | donderdag 3 januari 2013 @ 14:33 |
Al drie dagen niet gereageerd in dit topic. Of iedereen is eroverheen of iedereen is weer terug bij zijn ex. ![]() | |
Alopex | donderdag 3 januari 2013 @ 15:38 |
Of gewoon te druk nu de feestdagen weer voorbij zijn. ![]() | |
formerjellybean | donderdag 3 januari 2013 @ 16:02 |
Er stond bij mij iemand die ik al leuk vond , ineens spontaan na het uitgaan op nieuwjaars dag voor de deur . Hij was naar Loveland geweest en nog niet geslapen maar wilde dus langs komen. Ik sliep en was stomverbaasd toen ik de belde hoorde en opendeed zag dat hij het was . Dus ik denk dat mijn nieuwe jaar niet meer in teken staat van loslaten van ex maar nieuw jaar nieuwe ronde in de liefde ![]() | |
flessuh | donderdag 3 januari 2013 @ 18:00 |
Ook minder.. terug komen van vakantie en op facebook lezen dat je ex, waarmee je normaal wel goed contact had een nieuwe vriend heeft... en in de lange gesprekken is hij nooit eens genoemd. vraag ik me af of ze bang was om het mij te vertellen ofzo. | |
Mint_Clansell | donderdag 3 januari 2013 @ 19:57 |
Vraag het haar! ![]() | |
BenjaminLinus | donderdag 3 januari 2013 @ 20:55 |
Ik denk dat als je over iemand heen bent, het je ook niet echt meer uit maakt (en je jezelf dus niet afvraagt) of je over iemand heen bent ![]() Zelf ben ik na 2,5 jaar nog altijd nog helemaal over mijn (eerste) ex heen volgens mij ben ik de afgelopen dagen wel weer achter gekomen. Sinds dien zelfs al weer relaties en scharrels gehad, maar als je jezelf om 12 uur 's nachts bij de jaarwisseling toch nog druk gaat maken over het feit of je wel of geen sms van je ex zal krijgen, dan ben je er nog niet helemaal overheen... Of als je diezelfde ex al in geen jaar op geen enkele manier hebt gesproken, en ze liked een foto van je op facebook, en je bent er in je hoofd een uur door van slag.. ![]() | |
Glijdt_licht | donderdag 3 januari 2013 @ 22:11 |
Hmm, ik heb bij foto's liken niet meer dan: Ok, ze vindt een foto leuk. Klaaar.. Maargoed, k ben er ook overheen. Maar heb nooit echt dat gevoel gehad bij t liken van een foto.. Zoveel andere dames die mn foto ook liken, dat daar toch geen betekenis achter zit.. | |
formerjellybean | donderdag 3 januari 2013 @ 22:18 |
Ik denk dat dat voor iedereen anders en ik weet niet hoe het is met hem . Het kan ook zijn dat ze een hele poos geen contact hebben gehad en zij dan uit het niets zijn foto liked dan kan ik me voorstellen dat je toch van slag bent, want het brengt ook oude gevoelens en herinneringen boven | |
BenjaminLinus | donderdag 3 januari 2013 @ 22:25 |
Dat is het inderdaad meer... Het was mijn eerste serieuze relatie (met bij elkaar slapen, weekendjes weg, samen op vakantie etc). Zij heeft het uitgemaakt, maar we zijn niet op een hele nare manier uit elkaar gegaan. De vriendinnetjes die daarna gekomen zijn, zijn qua gevoel voor mij toch iets oppervlakkiger dan haar, waarschijnlijk omdat het mn eerste relatie was. Maar als je elkaar dan zo lang niet ziet en spreekt (Terwijl we vlak bij elkaar wonen), dan ga je op een gegeven moment er vanuit dat ze praktisch je hele bestaan is vergeten. En dan is zoiets als dit voor mij iets dat meteen veel te lang in mijn hoofd rond blijft spoken. Terwijl als andere meisjes (hoe leuk ze ook zijn) een foto ''liken'' dan doet het me vrij weinig.... Terwijl ik daar misschien juist beter blij mee kan zijn ![]() | |
formerjellybean | donderdag 3 januari 2013 @ 22:28 |
Misschien een reden om even een berichtje te sturen en te vragen hoe met het haar is of lijkt je dat niet verstandig , want als ik dit zo zie denk ik waarschijnlijk dat ze contact probeert te zoeken. | |
BenjaminLinus | donderdag 3 januari 2013 @ 22:34 |
Hmm nee denk niet dat er een betekenis achter zit.. Zo vaak post ik niet iets op facebook, en dit is voor het eerst sinds 11 maanden dat ze een teken van leven richting mij geeft, en dan nog op de meest oppervlakkige manier: Een like op facebook-foto... Zit niet zo heel veel betekenis achter imo.. Moet wel eerlijk toegeven (wilde ik eerder nooit iets over weten) dat ze me nog echt veel meer doet dan ik wil, zelfs na die 2,5 jaar. Blijft gewoon een magisch meisje voor mij op de een of andere manier.. Maar lijkt me beter om dit boek gesloten te houden ![]() | |
formerjellybean | donderdag 3 januari 2013 @ 22:35 |
Inderdaad als je gevoel al zegt van laat dit boek maar gesloten dan moet je het ook zo houden | |
bamischijf | donderdag 3 januari 2013 @ 22:40 |
Ik wil mijn ex vertellen dat ze me met rust moet laten, ik ben boos op haar. Ze is zich echter van geen kwaad bewust. Ze weet dat ik heel erg veel om haar geef en haar ook mis. Heb geen zin om te gaan zitten "faken" dat dit opeens anders zou zijn. Uitpraten is echter geen optie. Loslaten is voor mij geen moeite meer, definitief afsluiten (als in ook geen normaal contact meer) wel. Ben haar nu dus praktisch aan het negeren, waar ik van baal. Wie weet kan ik er ooit met haar over praten. Ze is nu nog totaal oblivious en snapt er geen reet van dat ik me genaaid voel. Klote situatie, zou willen dat ik gewoon geen reet meer om haar gaf. Ik ken haar echter te goed om te denken dat ze me bewust kwetst en vind het dus ook moeilijk om het haar kwalijk te nemen. Had gewoon eerder mijn grenzen aan moeten geven en er een punt achter moeten zetten. Stom, stom, stom. Maargoed, leermomentje ![]() Zo, dat moest er even uit ![]() | |
formerjellybean | donderdag 3 januari 2013 @ 22:46 |
Dan stuur je iets van dat je momenteel even te veel met gevoelens zit en je eigenlijk even geen contact wil juist om even tot rust te komen en of ze dus even geen contact wil zoeken . En probeer in de tussentijd voor jezelf even afleiding te vinden zodat je totaal niet met haar bezig bent. | |
BenjaminLinus | donderdag 3 januari 2013 @ 22:50 |
Ik snap het niet helemaal: Als ik het goed begrijp heeft je ex het uitgemaakt, maar ze zoekt nog wel de hele tijd contact met jou? Dat vind ik altijd een beetje vreemd. De brekende partij lijkt mij toch in principe degene die afstand zou moeten nemen..?? Ik kan het heel rationeel op papier zetten, maar stiekem vind ik haar zelfs na 2,5 jaar nog altijd rete interessant ![]() ![]() | |
bamischijf | donderdag 3 januari 2013 @ 23:08 |
@linus Het is uitgegaan omdat het spannende en nieuwe van de relatie er na twee en half jaar van af was. Dit was voor haar al tijden een probleem. Ze heeft me dit wel eens eerder aangegeven maar zei tegelijk me absoluut niet kwijt te willen en liet het bewust aan. Achteraf heb ik 3 maanden geprobeerd te vechten voor een relatie terwijl zij in haar hoofd al lang de knop om had gezet en het god mag weten waarom niet uit maakte. In die tijd heeft ze de relatie verwerkt en vervolgens beindigd en was er binnen een week met een ander vandoor. Ze is al vanaf het begin heel duidelijk dat ik heel speciaal voor haar ben en dat ze me mist. De vlinders heeft ze nu voor een ander. Ze wil dus nog steeds de speciale band, maar zonder de vriendjevriendinnetje zaken. Ik was haar eerste echte vriendje en haar hart is nog nooit gebroken. Ze kan dus ook onmogelijk snappen hoe ik me voel nu en denkt dat alles wel weer koek en ei kan zijn zodra ik over de relatie heen ben. Wat mij betreft kan dat ook, maar dan wil ik wel dat ze snapt en beseft wat ze met mijn gevoelens heeft gedaan destijds. Helaas zit dat er niet in en moet ik dus nu na mijn "vriendinnetje" losgelaten te hebben (kon vrij snel accepteren dat de relatie over was, want de laatste weken bleek heel duidelijk dat het toch niet ging werken) ook mijn "beste vriendinnetje" loslaten. Ik zou haar zo alles kunnen vergeven, alles wat ik nodig heb is een beetje "besef" van haar kant dat ze me daadwerkelijk gekwetst heeft en ik me niet alleen maar aanstel wegens liefdesverdriet. | |
formerjellybean | donderdag 3 januari 2013 @ 23:14 |
Ik denk dat dat niet gaat komen en je voor jezelf moet kiezen. En het klinkt ook alsof ze je een beetje achter de hand houd en ik denk dat je daarin wel juist ook voor jezelf moet kiezen . Het klinkt namelijk alsof ze geen keuze kan maken. | |
bamischijf | donderdag 3 januari 2013 @ 23:31 |
Klopt, hoewel ze de keuze wel heel duidelijk heeft gemaakt in de zin dat ik echt haar vriendje niet meer ga worden. Wil ik ook niet. Ik heb haar echter ook wel eens verteld dat door haar acties tussen mij en die andere jongen heeft gekozen, maar zelf vind ze idd dat ze niet.gekozen heeft. Het klopt wat je zegt en ik probeer ook voor mezelf te kiezen. Ik heb me al vaker over een ex heen moeten zetten (ik laat me vaak dumpen ipv andersom ![]() | |
Mint_Clansell | vrijdag 4 januari 2013 @ 01:02 |
Ik zou me toch wel flink genaaid voelen als een ex een week later (en wellicht was het al eerder aan de gang) een nieuwe vriend zou hebben. Helemaal als ze dan ook nog eens mooi weer zou gaan spelen naar mij. Ik zou dan ook - uit principe - geen beste maatjes willen zijn met haar. Zulke mensen zijn totaal geen aanvulling voor mijn nieuwe leven. Bamischijf, ze is je beste maatje niet meer, want ze heeft nu een ander maatje. En dat gevoel krijg je zeker niet terug door maar om elkaar heen te blijven draaien. Ga op je strepen staan en zeg haar wat je ervan denkt. Als ze het niet snapt of zich van de domme houdt dan moet je je maar eens afvragen of dit gekonkel het allemaal wel waard is. [ Bericht 5% gewijzigd door Mint_Clansell op 04-01-2013 01:09:51 ] | |
BenjaminLinus | vrijdag 4 januari 2013 @ 13:01 |
Hou toch op over beste vriendinnetje enzo.. Natuurlijk is het kut, dat hebben we allemaal. Maar een beetje vent gaat niet vriendinnetjes lopen zijn met een ex die hem gedumpt heeft en ondertussen aan de piemel van een ander sabbelt om het maar even lullig te zeggen.. Wat heb je daar in godsnaam aan? Zij wil een vertrouwd gevoel hebben met iemand, maar liever niet meer met jou. Met dat nieuwe vriendje is dat er kennelijk nog niet helemaal (want zoiets moet groeien), dus wil ze jou als zekerheidje achter de hand houden. Maar heb dat al zovaak gezien bij exen : We blijven vrienden, en vaak geldt dit zolang er nog geen nieuw persoon in het spel is, of als er een nieuw persoon in het spel is, maar het is allemaal nog in de prille fase. Maar zodra de nieuwe relatie helemaal gesetteld is, en ze kunnen bij elkaar op de pot schijten om het zo maar te zeggen, dan ben jij nergens meer voor nodig, ook niet als ''goede vriend''... Althans: in 9 vd 10 gevallen. | |
bamischijf | vrijdag 4 januari 2013 @ 13:20 |
Ach weetje, miss heb ik inderdaad een plaat voor mn kop. Maar ik voel wat ik voel en dat vind ik heel moeilijk om te negeren. Ik heb zelf een jarenlange "historie" met het afstoten van mensen. Loop daarvoor ook al een tijdje bij een psych. Vrienden, exen, familie en zelfs mijn ouders heb ik definitief afgestoten of een tijd lang niet in mijn leven gelaten. Soms met een "goede" reden maar vaak ook om niets. Na alles zou het een eitje voor mij moeten zijn om dit meisje van me af te.stoten, zeker na wat ze me geflikt heeft en nog steeds flikt. Het zou ook moeten, maar zelfs nu, na alles, kan ik het niet. Het voelt alsof ik voor het eerst in jaren echt weer om iemand geef. Normaal als iemand mij ook maar iets flikte kon hij of zij wegwezen, voor diegene 1000 anderen. Hoe hard ik soms ook wil dat het nu hetzelfde is, uitgerekend bij dit meisje werkt het voor mij anders. Dat maakt het heel lastig voor mij. Begrijp me niet verkeerd. Ik zit niet in een hoekje te huilen. Ik heb mijn leven al een tijd weer opgepakt en ben hard aan mezelf aan het werken. Heb het inmiddels zelfs weer hardstikke druk met van alles. Toch blijft ze door mn hoofd spoken. Maar ach, jullie hebben waarschijnlijk gelijk en denk ik hiet over een tijdje compleet anders over haha. We zullen het zien, tot die tijd vind ik het iig wel lekker om het even van me af te schrijven. Bedankt voor de reacties. Ze zijn hard, maar goed bedoeld en natuurlijk ook op zn plaats! | |
BenjaminLinus | vrijdag 4 januari 2013 @ 13:56 |
Het afstoten van ex'en is iets heel anders dan het afstoten van familie, vrienden en al helemaal je ouders... Ex'en zijn als het ware bedoeld om af te stoten, en juist daar steek je nu je energie in, terwijl je die misschien beter in andere mensen kunt steken.. | |
formerjellybean | vrijdag 4 januari 2013 @ 13:57 |
Ik denk eerder dat je bang bent voor het nieuwe en daardoor probeert krampachtig vast te houden aan iets wat er niet is. Soms moet je schepen verbranden achter je en laten voor wat het is en juist voor jezelf proberen nieuw begin te maken schone lei met nieuwe mensen , want ik denk doordat je vasthoud aan iets wat er niet meer is jezelf alleen maar in de weg staat en ja dat iets veilig en vertrouwd voelt wil nog niet zeggen dat het goed voor je is. Zie het zo nieuw jaar nieuw begin en tijd voor jezelf om knopen door te hakken, want wat heb je liever dat zij het voor je bepaalt, of dat je erzelf nu even lekker een streep door zet, want ik heb het idee dat je te veel in de afhangpositie zit en dat kan je alleen uit komen door jezelf een schop onder je hol te geven en er weer uit te komen | |
Neifile | vrijdag 4 januari 2013 @ 16:12 |
Deze 2 reacties ga ik bewaren, uitprinten, inlijsten en boven mijn bed hangen. Echt he, ik heb hier precies hetzelfde verhaal, behalve dan dat het na 14 jaar binnen een week uit was (hij dumpte mij) en er in zijn geval nog geen nieuwe vlam is. Ex is nu helemaal in paniek dat hij zijn beste vriendin (ik dus) kwijt is... Zo typisch om in dit topic te zien dat van die bepaalde uitspraken en reacties zo vreselijk standaard zijn. In jouw geval eens met de 2 reacties boven mij, omdat ik in hetzelfde verhaal zit en inderdaad dezelfde dingen bij mezelf voel...
| |
bamischijf | vrijdag 4 januari 2013 @ 17:24 |
Waarschijnlijk kan ik hier over een tijdje ook om lachen en denken: Bami, Bami, wat was je denkende?? Dit is bij lange na niet mijn eerste relatie, maar wel de eerste bij wie ik écht om de ander gaf en van hield en op een bepaalde manier naar toegegroeid ben. Dat maakt het voor mij allemaal toch wel 'nieuw'. Maargoed, prima om ervaring op te doen en van te leren! Naïef eigenlijk van mij om te denken dat een meisje van 18 wil knokken voor een relatie als de vlinders weg zijn ![]() Bedankt voor de raad! | |
Neifile | vrijdag 4 januari 2013 @ 17:41 |
Er boven staan doe je toch juist, door vriendelijk te glimlachen, haar al het beste te wensen en verder door te gaan met je leven? Tenminste dat doe ik nu and boy does it hurt him... | |
bamischijf | vrijdag 4 januari 2013 @ 17:54 |
ja, klopt. Misschien moet ik haar definitief laten weten dat ik er klaar mee ben. Het lastige is dat ik diep in mijn hart er helemaal niet klaar mee ben. Maargoed, dat komt wel ![]() | |
Neifile | vrijdag 4 januari 2013 @ 21:08 |
Ik denk dat dat het slimste is, zelfs als je er niet overheen bent. Door haar in je leven te houden kom je er zeker niet eerder overheen. Verder wat Mint_Clansell zegt. Mensen die je zo behandelen wil je toch niet in je leven? Je bent meer waard dan dat ![]() | |
Franknfurter | zaterdag 5 januari 2013 @ 16:29 |
He jongens, is het hier zo stil omdat iedereen over zn ex heen is of durven jullie niet meer? Ik merk dat ik er echt helemaal overheen ben. Ik vind haar nog wel een kutwijf, maar ik ben ook niet meer boos of verdrietig, gewoon heel eerlijk over de goede dingen maar ook de minder goede dingen. Zo terugkijkend besef ik me eindelijk dat ze mij echt niet waard was, niet omdat ik zo fantastisch ben maar omdat zij gewoon niets te bieden had. Al met al ben ik wel gegroeid van deze relatie dus ik heb nergens spijt van, zou het alleen nooit opnieuw doen met haar. Vond het wel gezellig in dit topic dus ik blijf nog even om nieuwe gebroken harten een beetje op te beuren ![]() | |
Glijdt_licht | zaterdag 5 januari 2013 @ 17:58 |
Binnenkort zullen er wel nieuwe gebroken hartjes komen. Ben zelf supervrolijk enzo ![]() ![]() | |
bamischijf | zaterdag 5 januari 2013 @ 18:47 |
Hartje hier nog steeds flink gebroken en verpletterd hoor. Maar in deze topicreeks is me gelukkig constant de juiste spiegel voorgehouden en ik probeer nu vooruit te kijken totdat er weer even een spiegel nodig is ![]() ![]() | |
joyvke | zaterdag 5 januari 2013 @ 20:19 |
Ik ga nu het proces aan om erover heen te komen. Wat voel ik mij onwijs klote nu. De tranen blijven stromen. Het komt wel goed, dat weet ik wel, maar wat baal ik hier enorm van. | |
Glijdt_licht | zaterdag 5 januari 2013 @ 20:23 |
Wat is er exact gebeurd? | |
joyvke | zaterdag 5 januari 2013 @ 20:36 |
Twee jaar een relatie gehad met een wat jongere jongen (ik 28, hij 23). Ik was z'n eerste vriendinnetje. We hadden wat ruzie gehad over het feit dat als hij hier in het weekend was hij het hele weekend sliep en dat is niet leuk (Nederland - Engeland). Eerst kwam hij zaterdag op zondag, en laatste paar keren vrijdag tot en met zondag, zodat hij vrijdag kon slapen en zaterdag leuke dingen doen. Al werden de zaterdagen ook slaap momenten voor hem. En ik weet het, hij werkt hard doordeweeks, maar het is een kwestie van luiheid bij hem. Als ik naar hem toe ging, sliep hij namelijk niet de hele zaterdag weg. Laatste keer was het zo frustrerend dat er weer een ruzie van was gekomen. Hij kwam toen hij weer thuis was ineens met de mededeling dat hij denkt dat we niet bij elkaar passen. Was ik het niet helemaal mee eens, want elke relatie kent wel dat je wat ruzies hebt. In de tussentijd is een en ander gebeurt in zijn familie (overlijden oma's, binnen 20 uur van elkaar). Ook geen emoties vanuit hem over het feit dat er twee oma's waren overleden. We hebben elkaar paar weken geleden weer gezien - was hartstikke leuk enzo. Toch wilde hij niet verder gaan. Besloten om ruimte te geven. Elke keer als ik geen contact wil zoeken, zoekt hij contact. Paar weken aangekeken, weer hele lange Skype gesprekken gehad, gemiddeld 8 uur lang. Vandaag besloten dat ik dit echt niet niet meer kan. Ik kan geen vrienden blijven als ik nog zoveel dingen voel voor iemand die niet meer van mij houdt. Alleen open voor contact als hij verder wilt, zo niet dan is het klaar. Ik ga in ieder geval proberen om verder te gaan. Vorige relatie was ik ook al het eerste vriendinnetje en eindigde het precies zo, alleen na 3 jaar en twee weken nadat we voor huizen aan het kijken waren. Begin het een beetje beu te raken zo. Ik weet niet of het ermee te maken heeft of dat het toeval is, maar het verloop van het einde is bijna identiek. En bij beide gevallen is er niemand anders in het spel (helaas - dan waren voor mij de emoties ook ineens op....) Zal voor de meeste mensen klinken alsof ik een triest gevalletje ben met lange afstand relatie, maar goed, boeien... | |
bamischijf | zaterdag 5 januari 2013 @ 20:55 |
Ik denk dat het altijd lastig is wanneer je voor het eerst een vriendje of vriendinnetje hebt. Het is een 'moeilijk idee' bijvoorbeeld om je leven lang vast te zitten aan je eerste relatie. Het zit toch denk ik in de aard van mensen (tegenwoordig) om op dit gebied te experimenteren en ervaring op te doen. Dat is ook belangrijk, want juist door deze ervaring weet je hoe je zelf in relaties wil staan en hoe je met bepaalde situaties om moet gaan. Het gebrek aan deze ervaring zorgt er voor dat je misschien niet goed snapt hoe de ander zich voelt, of wat je moet doen met de gevoelens die je zelf hebt. Hier kunnen hele nare en moeiljke situaties uit ontstaan. Mijn meest recente ex heeft mij enorm gekwetst en dingen gedaan die echt niet kunnen. Ook ik was haar eerste echte vriendje. Nu is ze totaal oblivious en naïef, maar ik denk dat als ze er na wat meer ervaring opgedaan te hebben misschien wel anders tegenaan kijkt. Kortom: Het is denk ik altijd lastig wanneer je iemands eerste echte vriendje of vriendinnetje bent. Er is een grotere kans dat er lastige situaties ontstaan die uiteindelijk resulteren in het eenzijdig beëindigen van een relatie. Wanneer je al wat verder bent en meer ervaring hebt ga je toch anders met dit soort dingen om . Althans, dat heb ik nu bij mezelf gemerkt. Zowel van de kant waar ik nu sta als wanneer ik terug denk aan mijn eerste echte relatie. Maargoed, maakt het voor jou natuurlijk niet minder moeilijk. Sterkte! | |
joyvke | zaterdag 5 januari 2013 @ 21:29 |
Ik denk dat als je ervaring hebt, je sneller geneigd bent om er voor te knokken als het even tegenzit. al heb ik dit bij mijn allereerste relatie ook al gedaan, alleen werd het toen teveel omdat er sprake was van klappen ontvangen en na de 2e keer was dat voldoende voor mij om weg te lopen. Het vervelende van dit is dat toen we voor het eerst aan het praten waren hij zei dat hij 3 vriendinnetje had gehad. Ik blij want hey eindelijk een kerel met wat relatie ervaring (niet dat ik enorm veel ervaring heb maar goed). En uitleg gegeven waarom ik geen 1e vriendinnetje meer wilde zijn. Paar maanden in de relatie: "Hey Joyce, wil je iets grappigs horen?" "Uh tuurlijk, vertel maar", "Ja jij bent mijn allereerste!" ".......", ik had het toen eigenlijk gewoon moeten afkappen, want ik had toen al voorspeld dat dit zou gebeuren. "Nee joh, ik zou zoiets nooit doen." En inderdaad de huidige maatschappij lijkt meer te gaan over het experimenteren en ik kan het aan de ene kant ook wel begrijpen, maar als dingen goed gaan, waarom zou je dat weg gooien. Ik snap het niet hoe mensen elkaar kunnen weg doen alsof het de vuile was is. Als voorbeeld als men gevoelens voor een ander krijgt, dan kun je daar voor weg lopen, in plaats daarvan duiken ze er liever bovenop en laten ze de huidige "liefde" maar voor wat het is... misschien heb ik wel te oude normen en waarden wat dat betreft - ik weet het niet. Zucht. Hopelijk gaat het voor jou inmiddels ook wat beter! | |
Franknfurter | zaterdag 5 januari 2013 @ 21:36 |
Een gebroken hart is altijd kut, hoe de relatie ook in elkaar stak. Sterkte! | |
bamischijf | zaterdag 5 januari 2013 @ 21:57 |
Klopt, zo kijk ik er ook tegenaan. Ik denk echter dat het in het begin het 'nieuwe en spannende' van relaties datgene is waar mensen zo op kicken. Wanneer er dus een nieuw iemand is, dan lijkt dat ook altijd leuker dan het oude. Ik zie het ook als 'weggooien van iets moois' maar degene die het weggooit ziet het als 'gaan voor iets leukers', en waarom zou je dat niet doen? Naarmate je meer relaties hebt gehad merk je dat 'nieuw en spannend' niet altijd even leuk is,en soms zelfs na een tijdje minder leuk dan wat je had. Tegen die tijd leer je 'fijn, vertrouwd en stabiel' meer te waarderen. Het is lastig, maar zo werkt het denk ik helaas. Het vervelende is dat er bij relaties altijd een gekwetste partij is, en dat zal altijd zo zijn. Lullig van die jongen dat hij er over loog. Ik kan me echter voorstellen dat hij naïef genoeg was om van te voren te denken dat het in dit geval niet zo zou lopen. Mijn ex zei over de jongen waar ze een week na onze relatie mee vandoor ging constant dat het 'alleen een goede vriend was'. Ik wist wel beter, toen al, maar ik geloof echt dat zei het uit naïviteit echt zo zag. De vraag is alleen: ga je mee in de naïviteit van die ander. Ik heb dat gedaan, omdat ik dacht dat het wel bij zou draaien. Stom achteraf en een leermomentje voor mij. Misschien kan het voor jou ook een leermomentje zijn. Niet afgaan op wat iemand zegt of doet in het begin van iets dat wel eens tot relatie zou kunnen ontwikkelen, maar afgaan op het gevoel wat je er bij hebt. De ander moet jou niet overtuigen door dingen die hij of zij zegt, maar jij moet zelf overtuigd worden door het gevoel wat je hebt denk ik ![]() Toen mijn huidige ex mij vroeg of ik haar vriendje wilde zijn (lief he? ![]() ![]() | |
formerjellybean | zaterdag 5 januari 2013 @ 22:05 |
Vaak is je intuitie volgen altijd wel een goed idee ( behalve als je gewoon van nature een jaloers kreng bent en paranoia , dan raad ik het je af). En ik post momenteel even minder hier juist omdat ik op het moment even hotel de botel ben en alles in een snelvaarttrein loopt voor mij was het een nieuw jaar nieuw begin. Ik kijk hier nog weleens mee voor tips te geven maar denk dat posten over de ex nu officieel even over is ![]() | |
Mint_Clansell | zaterdag 5 januari 2013 @ 23:27 |
Of gewoon iemand in dezelfde leeftijdscategorie zoeken en geen ukkies. | |
joyvke | zondag 6 januari 2013 @ 01:04 |
Het was ook niet de bedoeling om iemand uit te zoeken die jonger was. Ik vond hem leuk, hij vond mij leuk, hij bleek jonger te zijn dan ik dacht en ik bleek ouder te zijn dan hij dacht... Andersom zou het wel "goed" zijn? | |
Franknfurter | zondag 6 januari 2013 @ 01:17 |
Beetje onzin om het op leeftijd te gooien. Mijn ex en ik scheelden ook ruim 7 jaar, maar zij was de emotioneel zwakke van ons twee, terwijl ze wel ouder was. Leeftijd heeft hooguit iets te maken met of je een beetje sneu bent door als 25 jarige met een 16 jarige te gaan daten ofzo. | |
Mint_Clansell | zondag 6 januari 2013 @ 01:24 |
Nee, want (weinig) levenservaring kan ook een barriere vormen. Sowieso zit je in een andere levensfase en vind je andere dingen belangrijk wanneer je 28 bent dan iemand van laten we zeggen 20. | |
Franknfurter | zondag 6 januari 2013 @ 01:35 |
Mijn ex zei altijd precies hetzelfde zodra ik een discussie aan het winnen was ![]() | |
Moira | zondag 6 januari 2013 @ 11:21 |
Dat is niet een onoverkoombaar probleem als je allebei wel op dezelfde golflengte zit. Ik kan veel beter met m'n ex van 27 opschieten op heel veel vlakken dan hij met zijn leeftijdsgenoten en ik met mijn leeftijdsgenoten (ik ben 20). Natuurlijk merk je verschillen, maar dat is juist waar je elkaar in tegemoet komt en van elkaar leert en naar elkaar toe groeit ![]() | |
Misvatting | zondag 6 januari 2013 @ 11:58 |
Ik dacht dat ik na ruim een jaar wel over haar heen was. Kwam er dit weekend achter dat het misschien toch anders in elkaar zit en dat er toch nog iets smeult bij me, wat ik heel irritant vind omdat ik mijn gedachte nu nergens anders meer op kan focussen. Ik vraag me ook af of ik me nu raar gedraag tegenover haar of dat zij raar reageert op mij in dit geval. Poging tot enigsinds korte uitleg: Na ruim 6 jaar een relatie is het ruim een jaar geleden uitgegaan, in overleg zonder ruzie o.i.d, het vuur was gewoon uit, we woonde samen en ze is verhuist. Na een paar maanden radiostilte hebben we weer contact met elkaar gekregen, gewoon als vrienden en dat ging prima van 2 kanten. We weten alle twee dat het de relatie over is en dat het er niet in zit dat het nog ooit iets zou gaan worden, we hadden daar alle twee vrede mee en zijn als vrienden verder gegaan. Soms zagen we elkaar wat vaker dan op andere momenten, maar het ging allemaal prima. We zijn alle twee weer wat gaan daten, zonder succes overigens, maar we probeerde het alle twee weer en we vertelde elkaar dat ook. Nu vroeg ik voor het weekend wat ze het weekend ging doen, ze ging werken en ze had nog een feestje. Het was ergens waarvan ik niet wist dat ze daar mensen kende dus ik vroeg hoe ze daar dan terecht was gekomen en wat voor feestje het was. Ze wilde dat niet vertellen, ze had niet de behoefte om dat met mij te delen en daarmee was de het gesprek af voor haar. Ik heb nog wel aangegeven dat ik het raar van haar vind dat ze zo geheimzinnig doet. Ik weet dat ze erg op haar privacy is, maar ze deelde dit soort dingen altijd met me. Soms moest ik er wel specifiek om vragen en kwam ze er niet zelf mee, maar het was nooit een probleem om er over te praten. Nu irriteert het me best wel dat ze zo doet. Ik voel dat ze iets voor me verbergt en dat irriteert me. Voor mij is vriendschap dat je ook dit soort dingen met elkaar kan delen en dat je over iets futiel als een feestje zo geheimzinnig moet doen. Ik schrik van mezelf dat ik hier heel heftig op reageer en ik weet niet of dat is omdat ik nog wat voor haar voel of dat ik in haar teleurgesteld ben omdat ze blijkbaar anders in onze vriendschap zit dan ik. Of ik stel me ook gewoon aan, dat kan natuurlijk ook. Daarnaast zit ik nu net even in een periode dat ik juist mijn vrienden nodig heb, ik heb er niet veel en ik zie haar nog steeds als een erg goede vriendin waar ik voor mijn gevoel altijd terecht kon als ik problemen heb of als ik iemand nodig had om even mee te praten. Juist nu kan ik dit soort dingen, de twijfel en rare onderbuikgevoelens niet goed aan. Ik weet dat dat verder ook niet haar probleem hoeft te zijn, maar ik had gehoopt op meer begrip van haar kant. Ik heb moeite met de afstand die ze nu forceert, maar ik weet niet zo goed hoe dat komt. Wil ik een groter onderdeel zijn in haar leven dan normaal is in een vriendschap? Is het raar dat ik me irriteer aan haar gedrag, juist omdat het normaal eigenlijk anders gaat en is het terecht dat ik hier achterdochtig van wordt? Ze geeft aan dat ze gewoon gesloten is over dit soort dingen, ook tegen andere, maar ik weet dat dat bullshit is omdat ze normaal geen problemen heeft met het delen van dit soort dingen, dus ik heb het gevoel dat er toch iets anders speelt, is dat terecht? Afijn, duidelijk dat ze in ieder geval weer heel irritant door mijn hoofd spookt, en dat vind ik misschien nog wel het vervelendst, ik wil dit gedoe allemaal niet. Ik zit te twijfelen om toch maar het contact helemaal af te breken, ook al wil ik dat eigenlijk niet, ze is altijd iemand geweest waar ik alles bij kwijt kon en die raak ik dan kwijt, iets waar ik wel erg behoefte aan heb en voor mijn gevoel bij niemand anders zoveel kwijt kan als bij haar. Maak ik van een mug een kudde olifanten of ben ik niet gek aan het worden? | |
BillieBo | zondag 6 januari 2013 @ 21:21 |
He broke my heart, I broke his face. The end. | |
Blagult | maandag 7 januari 2013 @ 18:28 |
Toch maar besloten om een account aan te maken om mijn hart te luchten.. Afgelopen donderdag na 2.5 jaar een relatie te hebben gehad besloten om het samen uit te maken. Dit valt mij echt heel zwaar, mede dankzij dat dit mijn eerste serieuze relatie was. Heel de avond liggen huilen op bed, en helemaal geen levenslust meer. Toch heb ik besloten om op vrijdag avond op stap te gaan met vrienden om mezelf wat op te vrolijken. Redelijk gelukt totdat ik haar weer tegen het lijf liep. Elkaar wel wat blikken gegeven, maar niks tegen elkaar gezegd. Nu had ik zaterdag met haar afgesproken om onze vakantie samen te gaan annuleren, nadat we wat thee hadden gedronken heb ik haar nog gevraagd of ze een leuke avond had gehad. Ze vond er niks aan, en was al op tijd naar huis gegaan vertelde ze me. Kort daarna zijn we samen naar het reisbureau gegaan om helaas onze vakantie te annuleren. Nu krijg ik zo juist een melding van een collega van mij dat ze vrijdag avond met een andere jongen heeft staan zoenen, maar dit graag verborgen voor mij wil houden om mij niet te kwetsen. Omdat bij ons de regel 'Bro's before Ho's' geldt heeft hij dit direct naar mij doorgestuurd. Zojuist heb ik haar geconfronteerd met het feit dat ze nog niet een dag nadat een relatie van 2.5 jaar uit is gelijk met een andere jongen zoent. Ze ontkent het uit alle aarde, en zegt dat het niet waar is, en dat terwijl ik het bewijs op mijn telefoon heb staan.. Ik ben nu zo gefrustreerd, maar ben er wel achter gekomen dat zij het helemaal niet meer waard is. Bovendien heb ik nu mooi 0,0 % hoop dat het ooit nog goed komt. Hoe zouden jullie reageren? | |
Franknfurter | maandag 7 januari 2013 @ 19:39 |
Technisch gezien deed ze niks fout natuurlijk, jullie waren uit elkaar dus ze hoeft ook geen verantwoording aan jou af te leggen. Maar dat neemt niet weg dat het gewoon ontzettend kut is, je wordt namelijk wel even van erg naar erger gegooid door zo'n actie. Ik zou er gewoon klaar mee wezen en niks maar aan haar vragen erover. Netjes alles afhandelen wat er nog afgehandeld moet worden en haar dan uit je leven werken zolang dat nodig is voor jou. | |
Mint_Clansell | maandag 7 januari 2013 @ 20:51 |
Ik noem een textje van een collega geen bewijs. En die regel 'bro's before ho's' heeft niks nada noppes te maken met ordinair de klikspaan uit te hangen, wat die collega dus deed. Bekijk het eens van de andere kant: misschien probeert iemand wel een wig te drijven tussen jou en je ex zodat iemand anders zijn slag kan slaan. Zoals je collega. | |
sitting_elfling | maandag 7 januari 2013 @ 22:21 |
Mits je dit doet, doe het dan wel op een manier waarop de deur enigszins open blijft en niet voor altijd dicht is. Dicht is dicht .. en je hebt nog een lang leven te gaan. Voor de rest kan ik hier nu ook weer even posten. Ben net een week in Polen geweest, en het was interessant. Thats it. | |
Mint_Clansell | maandag 7 januari 2013 @ 23:01 |
Plaat. Kop. | |
formerjellybean | maandag 7 januari 2013 @ 23:04 |
Je hoeft niet altijd vriendschap te houden met een ex hoor als je voor jezelf denkt dat ondanks dat het moeilijk voor je is toch het beste voor je dan zou ik het doen. En over vriendschappen met ex dat hoeft niet altijd . Het ligt er allemaal aan wat je zelf wilt en hoe je uit elkaar gegaan bent. | |
Blagult | dinsdag 8 januari 2013 @ 07:01 |
Nou ik had een printscreen van een chat tussen hem en haar gekregen, waarin ze alles probeerde te verdoezelen. Het is voor mij een duidelijk signaal dat ik verder moet zoeken en helemaal geen aandacht meer moet schenken aan haar. | |
Misvatting | dinsdag 8 januari 2013 @ 12:03 |
Ik weet dat het heel moeilijk is om een goede en comfortabele vriendschap te hebben met een ex, zeker als daar ook nog eens iemand anders bij komt. Ik dacht altijd dat het in deze vriendschap anders was en dat het wel kon, maar ik begin me te realiseren dat dat misschien niet zo is. Ik wilde niet wennen aan het idee dat het vroeg of laat een keer gaat ophouden. Het idee dat er een moment komt dat we elkaar (vrijwel) niet meer zien doet me pijn maar ik weet dat het op den duur onvermijdelijk is, dat moet ik leren accepteren. Wat me nu wel irriteert is dat ik heel sterk voel dat ze dingen verborgen houdt. Ik zit nu te wachten tot het moment dat ze iets gaat zeggen, dat kan nog wel even duren en ik wil het gewoon gehad hebben. Ik heb geprobeerd het uit haar te trekken, maar ze is nogal eigenwijs. | |
formerjellybean | dinsdag 8 januari 2013 @ 13:22 |
Ik denk dat als je dat al heel erg gaat voelen je er voor jezelf al een stekker uit moet trekken want dan weet je dat het geen gelijkwaardige vriendschap gaat worden. | |
Misvatting | dinsdag 8 januari 2013 @ 15:29 |
Ik twijfel nog, ook omdat ik wel vaker het idee heb dat er dingen aan de hand zijn die er werkelijk niet zijn. Ik wil niet dat ik dingen nodeloos kapot maak door paranoia. Ik wil het gesprek met haar aan gaan hoe zij de vriendschap ziet en hoe zij de toekomst ziet. | |
BenjaminLinus | woensdag 9 januari 2013 @ 09:14 |
Komt dit bekend voor voor sommigen waarbij het al iets langer uit is met ex? Ik heb mijn ex echt al 7 maanden op geen een manier gezien/gesproken/anderwijs contact gehad. Dan krijg je zeg maar ook in je hoofd meer afstand van elkaar. Als je elkaar dan bijvoorbeeld tegenkomt, dan wordt het gesprek ook een stuk afstandelijker dan wanneer je net uit elkaar bent of elkaar nog veel spreekt.. Maar vannacht dus over haar gedroomd, en dan lijkt het opeens weer alsof we nog heel close met elkaar zijn.. Toen ik net wakker was dacht ik ook helemaal van ''ik ga haar zo opbellen '' enzo ![]() ![]() | |
bamischijf | woensdag 9 januari 2013 @ 19:15 |
Ik denk dat in veel gevallen het niet meer zien en spreken van je ex een rationele keuze is, tenzij je met ruzie uit elkaar bent geweest natuurlijk. Dat op sommige momenten de emotie (als het goed is is je ex nog steeds in zekere zin 'speciaal', je bent hem of haar niet voor niets leuk gaan vinden) het nog af en toe even overneemt en dan weer langzaam wegzakt lijkt me niet zo gek. Het overkomt mij zelfs bij een meisje wat mij echt kapot heeft gemaakt (meisje met borderline). Niet dat ik haar graag weer wil zien maar wel dat ik af en toe eens overweeg om toch weer contact te zoeken. Heel even, dan zakt het weg. | |
InterMilan | donderdag 10 januari 2013 @ 09:02 |
Af en toe nog best moeite met ex (Ps, wat stil hier? )... Paar maandjes uit nu en weinig tot geen contact. Natuurlijk is op haar facebook kijken uit den boze, maar als ik zie dat ze met mensen uit is die ik gewoon totaal niet ken dan merk ik wel heel erg dat zij gewoon heel erg bezig is geweest met een nieuw leven opbouwen, iets waar ik niet echt aan toe ben gekomen... Dat voelt dan wel raar dat zij nu met mensen omgaat die in ''onze tijd'' nog helemaal niet in haar leven waren. Soms voelt het nog heel erg alsof ze nog een beetje van mij is, wat natuurlijk niet zo is. En dan te bedenken dat die mensen waarschijnlijk uberhaupt ook nog nooit van mij gehoord hebben, terwijl het tijdens onze relatie echt typisch zo'n meisje was die meteen over mij begon te vertellen tegen iedereen die het maar horen wou (en ook wie dat niet wilden).. Ook allerlei jongens die op haar facebook reageren ![]() ![]() | |
sitting_elfling | donderdag 10 januari 2013 @ 10:39 |
Waarom begin je niet zelf met een nieuw leven opbouwen? Ik probeer dat zelf ook stapje per stapje. | |
Neifile | donderdag 10 januari 2013 @ 10:52 |
Ex zat gisteren huilend aan de telefoon, dat hij het er zo moeilijk mee heeft, dat hij zich nu pas beseft wat hij gedaan heeft- nu hij alleen zit, en dat hij het zo erg vind dat ik uit zijn leven gelopen ben. ![]() Hij is zijn beste vriend kwijt, want ik wil geen zekerheidje zijn zoals iemand eerder in dit topic al zei... Ik ben heel erg blij dat hij geen facebook heeft, zodat ik niet de neiging heb om te kijken. Als ik hem niet bel, is er geen mogelijkheid om iets van of over hem te horen. Dat leven opbouwen, dat is precies hetgene wat ik moet doen, anders kom ik geen stap verder. Alleen ben ik nu zo uitgeblust dat ik er moeilijk de energie toe op kan brengen. | |
sitting_elfling | donderdag 10 januari 2013 @ 12:57 |
Heeft hij nog gezegd dat hij er spijt van heeft? | |
Neifile | donderdag 10 januari 2013 @ 14:18 |
Al 100 keer, spijt dat hij me zo behandeld heeft. Dat zei hij in het begin zelfs al, maar toen ging hij vrolijk door, dus dat spijt is me niet echt veel waard eigenlijk. | |
InterMilan | donderdag 10 januari 2013 @ 14:27 |
Ik heb wel een sociaal leven, mijn eigen vrienden. Mijn ex is wel weer het hele andere uiterste: Een van de (zo niet de) meest spontane figuur die ik ooit heb ontmoet. Gezellig bij iedereen, nooit op haar mondje gevallen, heeft ook echt 900 mensen op facebook oid, en ze kent ze ook nog eens allemaal.. Keerzijde van haar gedrag is wel dat ze oppervlakkig heel sociaal met mensen kan zijn. Vandaag kan ze echt beste vriendinnen met iemand zijn, elke dag samen uiteten gaan, bij elkaar slapen, noem het maar op, en over 8 maanden is ze daar misschien wel weer helemaal klaar mee en heeft ze binnen no time weer een andere beste vriendin waarmee ze op vakantie gaat enzo... Zelf ben ik niet echt zo, ik blijf liever bij de mensen die ik al lang ken, al geef ik wel toe dat ik best wat meer open mag staan voor nieuwe contacten. Daarbij denk ik nu alleen namelijk nog maar van ''oh god moet ik weer een gesprek voeren, laat me lekker met rust'' ![]() | |
sitting_elfling | donderdag 10 januari 2013 @ 14:33 |
Spijt .. maar niet met intent om terug te komen, maar met intent om te zeggen dat hij je geen pijn wou doen? | |
Neifile | donderdag 10 januari 2013 @ 14:40 |
Met de intentie dat hij heel graag vrienden wil zijn en ik hem dus moet vergeven. Hij gaat gezellig een andere relatie in en dat mag ik de BFF zijn waar hij uit gaat huilen als z'n meisje vervelend doet. Uhuh, dat dacht ik dus niet... Hij had ook nog het gore lef om me te verwijten dat ik hem geen nieuwe relatie gun en bezitterig ben. Djeez, we zijn nog nieteens gescheiden. En daarom wil ik hem dus niet meer ik mijn leven. Enorm ego maar nul inlevingsvermogen. ![]() | |
sitting_elfling | donderdag 10 januari 2013 @ 14:41 |
Verwijten dat je hem geen nieuwe relatie gunt, terwijl jullie officieel nog getrouwd zijn? Pfft. Die is dus in wezen al een jaar of wat van je gescheiden helaas. | |
Neifile | donderdag 10 januari 2013 @ 14:57 |
Inderdaad, maar dat ontkent hij. Weet je, dat hij het denkt is prima, maar zeg het gewoon niet. Naja, dat is een beetje zijn probleem: hij kan soms dingen zeggen die er echt overheen zijn, ook toen we nog een relatie hadden. Dingen die geen enkele vrouw accepteert van haar man... [ Bericht 1% gewijzigd door Neifile op 10-01-2013 15:11:14 ] | |
sitting_elfling | donderdag 10 januari 2013 @ 17:53 |
En toch pakte je wel die acceptatie? Jaar in jaar uit? | |
Rock_Steady | donderdag 10 januari 2013 @ 18:50 |
Ik word werkelijk waar gestoord van mijn ex.. Ze had binnen 1.5 week blijkbaar al een andere vriend, en heb haar zelf overal verwijderd en geblokkeerd (Facebook, Whatsapp etc.) om contact te voorkomen.. Enkel blijft ze me nog lastig vallen via mail en sms, omdat ze zogenaamd nog contact wil. Ze wil vrienden blijven omdat we elkaar zo goed kennen, maar ik zie dit meer als achter de hand houden mocht het niet lukken met die andere vent.. Nu heb ik een zeer leuke meid leren kennen tijdens oud en nieuw, en aangezien we naar dezelfde kroeg zijn geweest, weet ze hier ook van, want ze heeft ons samen gezien. Nu word ik dus ook constant lastig gevallen met smsjes van haar, want ze van alles weten over wat er gebeurd is die nacht. Beetje raar want ze heeft zelf al iemand.. Ik begin me hier echt aan te storen, probeer haar zoveel mogelijk te negeren maar ze blijft maar doorgaan. Je zou bijna denken dat ze een psychose heeft door haar opdringerige gedrag.. Ook wil ze nog steeds niet mijn kleding terug geven ![]() | |
LaLouchi | donderdag 10 januari 2013 @ 18:57 |
Liefde doet rare dingen met je... waaronder dit soort dingen niet in kunnen of willen zien op het moment dat je er nog middenin zit. | |
Mint_Clansell | donderdag 10 januari 2013 @ 18:58 |
Dreigen met naar de pliesie stappen ivm stalking. Mail/whatsapp kun je blokkeren en je zou ook een nieuw tel.nr. kunnen nemen. | |
Neifile | donderdag 10 januari 2013 @ 19:23 |
Liefde doet inderdaad rare dingen. Ik ben niet echt het soort vrouw dat snel beledigd is, dus ik lachte er maar om, zo wordt de grens stapje voor stapje een beetje overschreden. Toen hij me letterlijk de grond in ging trappen onder het mom van 'geintje', had ik al veel teveel toegelaten. Echt he, als hij dat soort dingen tegen zijn volgende vlam gaat zeggen, zou het me verbazen als ze hem niet de deur uittrapt. ![]() | |
Neifile | donderdag 10 januari 2013 @ 19:26 |
Als je een smartphone hebt, installeer je callblocker, is gratis en je kunt er ook smssen mee blokkeren. Verder vooral hardnekkig blijven negeren, want anders stopt ze nooit. | |
sitting_elfling | zondag 13 januari 2013 @ 00:05 |
Ik heb toch een vaag voorgevoel dat hij in zijn volgende relatie misschien toch maar wat voorzichtiger zal spelen. Of hij moet een heel onderdanige vlam vinden, iemand die alles zou nemen wat jij ook het afgelopen jaar hebt toegestaan. En ja, die dames die zijn er misschien wel? Zou je het hem gunnen? Zo'n oppervlakkige relatie met iemand die continu over haar heen zou laten lopen onder het mom van liefde? | |
sinecure. | zondag 13 januari 2013 @ 01:22 |
Die is duidelijk nog niet over jou heen. Ik zou volledig het contact verbreken voor onbepaalde tijd. | |
Baine | zondag 13 januari 2013 @ 15:27 |
Je zou maar net je oude whatsapp-gesprekken lezen met je ex, godver wat baal ik toch. Nooit ruzie gehad met haar, had zelfs nog seks een dag voordat ze leuk zei dat ze twijfelde over ons en 3 dagen pats, relatie weg. Zelf zegt ze dat ze daarvoor nooit twijfels had, alleen dat ik nonchalant was (waar ik zeker wel aan zou werken). Nu bijna 5 maanden uit, en we zeggen niks meer tegen elkaar al wonen wij als studenten beide in Utrecht en doen wij dezelfde studie. Wat zou jullie devies zijn? In negeermodus blijven en afstandelijk tegen haar blijven doen? Tevens kreeg ik nog een week voordat het uitging en zij 3 weken weg was de liefste smsjes dat ze mij nooit meer kwijt wou enzo. Ja dan sta je erg in je hemdje kan ik je vertellen als het 7 dagen na terugkomst uit is. | |
Rock_Steady | zondag 13 januari 2013 @ 17:25 |
Zo'n gevoel heb ik ook, en dat terwijl zij het heeft uitgemaakt. Rare vind ik dan ook dat ze na 5,5 jaar relatie zo snel een ander heeft gevonden (waar ze waarschijnlijk al veel langer mee bezig is geweest) Gister weer een paar smsjes gekregen van dr over de vreemdste onderwerpen, en of ik uit ging die avond (we gaan vaak naar dezelfde tent). Word volgens mij inderdaad tijd om mijn telefoon nummer te gaan veranderen.. | |
Mint_Clansell | zondag 13 januari 2013 @ 21:31 |
Heb jullie nog iets te melden tegen elkaar wat niet over jullie mislukte relatie gaat dan? | |
Moira | zondag 13 januari 2013 @ 22:46 |
Die heeft gewoon seks met een ander gehad in die week voor het uitging. Ik denk dat die twijfel van haar veroorzaakt is door schuldgevoel. | |
sitting_elfling | zondag 13 januari 2013 @ 23:26 |
Gaat het met jouw daarin al weer wat beter? | |
Moira | zondag 13 januari 2013 @ 23:37 |
Hoe bedoel je? Ik heb geen last van schuldgevoel ofzo hoor ![]() Maar mijn ex ga ik volgende week voor het eerst sinds anderhalve maand weer eens zien ![]() Wel gek, van regelmatig ieder weekend naar ineens een anderhalve maand niet ![]() ![]() | |
sitting_elfling | zondag 13 januari 2013 @ 23:42 |
Ik zit op dit moment ook een beetje in zo'n push, pull relatie. Ik ben er zelf al van overtuigd dat het over is, maar kan het sociaal contact goed gebruiken. We zijn op wintersport geweest en gaan bijvoorbeeld komende vrijdag met een week naar Parijs. Zo hou ik mezelf in ieder geval bezig tot ik een baan kan vinden. Ik besef ook dat ik echt niet met d'r verder kan, heb genoeg gelezen over borderline. | |
Moira | zondag 13 januari 2013 @ 23:45 |
Ik snap wel in wat voor sleur jij met jezelf zit. Hoe moeilijk het is om je ervan los te trekken, maar ook hoe opgelucht je zal zijn als je eindelijk eens van dat gezeik af bent. Ik hoop dat het je uiteindelijk wel lukt ![]() | |
Glijdt_licht | zondag 13 januari 2013 @ 23:57 |
Rebound? | |
sitting_elfling | maandag 14 januari 2013 @ 00:03 |
Dat gaat ook lukken, maar nu kan ik het sociale contact met d'r gewoon nog goed gebruiken. Het was mijn fout dat ik haar naast relatie ook als beste vriend zag en van dat laatste maak ik nu gewoon gebruik tot ik de rest van mijn leven ook weer een beetje in orde heb. Damn, wat was ik ver van het padje af op sommige momenten. | |
MiLalaa | maandag 14 januari 2013 @ 08:14 |
Rebound geloof ik niet zo in. Zei tegen mij ook iedereen, moet zeker verzachtend werken? Totdat miss-rebound nu direct zwanger van hem is.. Nou. ![]() Rebound is misschien leuk om te denken, maar stiekem geeft dat je ook weer hoop.. | |
LaLouchi | maandag 14 januari 2013 @ 10:53 |
Joh! Is ze zwanger? | |
MiLalaa | maandag 14 januari 2013 @ 11:52 |
uh ja ![]() ik kwam er deze zomer achter dat er een nieuwe vlam was bij hem.. zelfde figuur die mij stalkte op fb ![]() ja het is inmiddels al heel lang geleden. Maar toch denk ik er nog vaak aan. En kan ik alles nog steeds niet rijmen. Moet ik ook niet proberen, maar toch, toen ik dan dit weer ontdekte, ![]() ![]() | |
LaLouchi | maandag 14 januari 2013 @ 13:26 |
Jeetje meid..!! Ik blijf het een vreemd verhaal vinden. Dat hij zelf ook totaal niks meer liet horen en nu doodleuk een kind krijgt. Was ze al zwanger tijdens jullie relatie dan? Sterkte iig, ik hoop dat het inmiddels wel wat beter met je gaat ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door LaLouchi op 14-01-2013 13:42:22 ] | |
DEVIEZEMAN. | maandag 14 januari 2013 @ 13:39 |
"jeetje meid" ![]() | |
LaLouchi | maandag 14 januari 2013 @ 13:41 |
"DEVIEZEMAN"... ![]() | |
DEVIEZEMAN. | maandag 14 januari 2013 @ 13:45 |
"lalouchi" ![]() ![]() ![]() | |
LaLouchi | maandag 14 januari 2013 @ 13:46 |
![]() | |
DEVIEZEMAN. | maandag 14 januari 2013 @ 13:48 |
sorry dat ik dat net zei, was mezelf niet ![]() | |
LaLouchi | maandag 14 januari 2013 @ 13:52 |
![]() | |
MiLalaa | maandag 14 januari 2013 @ 14:22 |
dankje. Ja gaat wel hoor, alleen op dat moment dacht ik wel ff ![]() Nee ze was nog niet in beeld tijdens onze relatie. Ga ik iig vanuit, gezien zijn gedrag vlak voor breuk. Al ga je toch twijfelen, want zo snel al zwanger ? Dat vond ik dan ook juist zo verbazend, echt amper bij elkaar en hop. Gelukkig is ze heel lelijk ![]() ![]() [ Bericht 2% gewijzigd door MiLalaa op 14-01-2013 14:32:45 ] | |
MiLalaa | maandag 14 januari 2013 @ 14:56 |
ohja, en PS: van de zomer zei ook iedereen tegen mij oh das vast een rebound.. hij is nog helemaal de kluts kwijt. Leek mij zelf ook heeeel waarschijnlijk. ![]() | |
Nies | maandag 14 januari 2013 @ 23:48 |
Hoorde vanavond dat een gezamelijke kennis zelfmoord heeft gepleegd.... Vroeg mezelf af of ik ex-lief daarover in moest lichten. Tegelijkertijd dacht ik waarom ook. Dus nee. Pffffft. | |
Moira | maandag 14 januari 2013 @ 23:50 |
Weet je zeker dat hij daar ook al over door iemand anders geïnformeerd wordt dan? Anders zou ik 't wel zo netjes vinden om het hem even mede te delen. | |
Nies | maandag 14 januari 2013 @ 23:56 |
Gaat om de hondenclub. De instructeur. Wordt ie niet door anderen over geinformeerd... En toch doe ik het niet. | |
SilentHunterNL | dinsdag 15 januari 2013 @ 00:17 |
Borderline = wegrennen, zo hard je kan. Dat heb ik ervan geleerd. | |
Franknfurter | dinsdag 15 januari 2013 @ 00:40 |
Gewoon doen, dit soort gevallen moet je toch echt even boven je eigen eergevoel verkiezen | |
sitting_elfling | dinsdag 15 januari 2013 @ 08:53 |
Het gaat langzamerhand de betere kant op. Heb bijna een baan in de pocket (baan is weer mogelijkheid tot sociaal leven), voor de rest krijg ik haar steeds beter onder controle, hoe meer ik groei qua carriere hoe meer zij weer een beetje aan mij gaat trekken merk ik nu. En nee, niet de intentie om er jaren bij te blijven, | |
Mint_Clansell | dinsdag 15 januari 2013 @ 10:02 |
Je denkt dat je de controle hebt. Maar dit is niet zo. | |
SilentHunterNL | dinsdag 15 januari 2013 @ 10:52 |
Wat degene boven me zegt dus. Ik heb ook een half jaar relatie gehad met een borderliner. Ik kende haar al 2 jaar en waren beste vrienden, beetje jouw verhaal. Maar nu ik over haar heen ben wil ik mezelf echt voor me kop slaan hoe stom en hoe blind ik wel niet was toen. Ik weet dat het moeilijk is maar fuck dat wijf en verbreek het contact. | |
Baine | dinsdag 15 januari 2013 @ 11:10 |
Nah, ik had haar een paar maanden geleden gesproken, gaat meer over de leuke dingen die wij doen allebei. Dat is het, ik probeerde op momenten toenadering te zoeken via een smsje om iets te doen, maar zij neemt never nooit initatief meer. Dus nu denk ik ook jij mag wel initatief tonen ipv ik de hele tijd. Al zal zij vast denken dat ik haar negeer, zij heeft af en toe vreemde denkbeelden namelijk . Ook wel irritant om te doen alsof je het zo leuk hebt, terwijl je haar gewoon mist. | |
Charcot | dinsdag 15 januari 2013 @ 11:28 |
| |
Moira | dinsdag 15 januari 2013 @ 14:05 |
Idd, zoals ik al zei is 't wel zo netjes. Dit heeft namelijk niks te maken met het feit dat jullie exen zijn en wat er allemaal gebeurd is tijdens en na jullie relatie. | |
joyvke | dinsdag 15 januari 2013 @ 15:18 |
Hier gaan we over een week elkaar weer zien. Ben erg benieuwd wat er uit gaat komen. Als het op niets uitloopt heb ik het thuisfront en vrienden groep die al zijn gegevens weg gaan donderen zodat ik hem niet toevoeg of berichtjes van hem kan binnen krijgen. Dit omdat hij zelf ook contact blijft zoeken. Ik blijf in ieder geval realistisch en ga niet uit van 50/50 met kansen. Ik weet dat hij me niet uit zijn leven wil hebben, maar een vriendschap kan ik niet aan. Dit heb ik met mijn laatste ex geprobeerd en ik ging er kapot aan. Tegelijkertijd voelde ik me super schuldig omdat hij verder geen vrienden had behalve mij. Dat was ook de grote reden dat ik toen vrienden met hem ben gebleven, maar ik merkte dat het voor mij echt niet werkte. Dus bij deze ben ik niet van plan het zo aan te pakken ook al is het ongeveer eenzelfde soort situatie met betrekking tot geen vrienden hebben. Sheesh dat klinkt wel in en in treurig als ik dat zo terug lees ![]() | |
bamischijf | dinsdag 15 januari 2013 @ 21:06 |
Kwam hij of jij met het idee om elkaar weer te zien? | |
joyvke | woensdag 16 januari 2013 @ 01:41 |
Het kwam van beide, omdat het de vorige keer erg kort was. | |
Tom84 | woensdag 16 januari 2013 @ 21:57 |
. [ Bericht 99% gewijzigd door Tom84 op 16-01-2013 23:10:28 ] | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 11:41 |
Ik kan me goed voorstellen dat het voor jou het 1 of het ander is. Zo'n vriendschap lijkt me inderdaad eerder pijnlijk dan iets anders. Daarbij zou ik inderdaad echt niet handelen uit medelijden. Hij heeft keuzes gemaakt (ik kan je verhaal verder niet terugvinden, maar ik ga er vanuit dat hij het heeft uitgemaakt), dan mag hij er de consequenties van dragen. Mensen zijn er heel goed in om anderen een medelijden positie in te dwingen, maar dat betekent natuurlijk niet dat jij je in die positie hoeft te laten dwingen. Ik herken dat hier ook: "Ja ik heb zoveel spijt, ik heb het er allemaal zo moeilijk mee nu ik alleen ben". Tsja, jammer joh, had je maar na moeten denken wat je deed. Klink misschien hard, maar anders laat je jezelf pijn doen. Fijn ook dat je een netwerk aan mensen hebt die je op die manier tegen jezelf beschermen ![]() | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 11:54 |
Ben weer even terug om te klagen ![]() Mijn ex-meneer heeft mijn 'Laten we normaal met elkaar proberen te communiceren' blijkbaar ietsjes anders opgevat. Ik krijg nu smsjes over koetjes en kalfjes, waar ik helemaal niet op zit te wachten. Het irriteert me, want ik kan het niet verwerken als ik constant berichtjes krijg. We zitten momenteel in een scheiding, dus radiostilte is nu niet echt handig. Die man heeft echt geen inlevingsvermogen, damn ![]() ![]() | |
formerjellybean | donderdag 17 januari 2013 @ 11:59 |
Ik denk heel eerlijk dat die wel meer wil dan een vriendschap onderhouden | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 12:12 |
Ik weet het niet, zou heel goed kunnen. Hij zegt dat hij absoluut geen relatie meer met me wil. Ergens vermoed ik dat hij psychisch in de shit zat/zit (hij is niet tevreden met zijn leven, zit erin vast) en dat op onze relatie heeft afgeschoven. Diep van binnen voelt hij het, maar hij verdringt het. Waar ik naar streef is dat als hij ooit met me verder wil, ik heel hard kan lachen en weg kan lopen. Als ik ooit weer iets met hem begin, gaat dat een drama worden... No way ![]() | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 12:18 |
Hai allemaal, ik sluit me hierbij aan. Ex en ik na 3.5 jaar op onverklaarbare wijze uit elkaar zondag, ben er helemaal kapot van.. (R&P / Vraag aan mannelijke fokkers: wat kan ik verwachten van hem? mijn topic). Ik word nu als vuil behandelt maar blijf hem terug willen, onwijs slecht. Ik moet er over heen zien te komen maar wat is dit zwaar zeg.. Hoe gaan jullie met jullie exen om? | |
Hiergaanwedan | donderdag 17 januari 2013 @ 12:23 |
Nou ja heb in deze reeks nog nooit echt gereageerd omdat ik niet zulke sterke ervaringen heb met exen. Maar het idee wat ik vaak wel heb is dat mensen (diegene met verdriet) vaak een verkeerd beeld had van zijn partner. Sommige mensen kunnen erg lief/sociaal lijken maar hebben een moraal van 0,0 en geen schuldgevoel. Ik denk dat vaak bij mensen die erg veel moeite hebben met het verwerken van hun ex ze niet door hebben wat voor een eikel/trut het eigenlijk was. Geldt niet voor allemaal natuurlijk. Soms gaat het in overeenstemming, zat de sleur er helemaal in e.d. en gaat het op een normale manier uit. Maar bij dit soort zaken (jou als oud vuil behandelen, zomaar uitmaken, geen uitleg) mag je toch wel denken dat hij niet zo in elkaar zit als jij graag wil geloven (en nog gelooft). Dit is meer een algemene post van mij dus maar dacht van kan best nuttig zijn om te melden. Als je wat slechte punten van hem naar boven zou halen en hem wat meer kan gaan haten zou niet slecht zijn (en waarschijnlijk ook helemaal niet onrealistisch ook). Als je denkt dat iemand leuk is en aardig was en het zomaar uitmaakt zonder reden ga je twijfelen en heb je moeite om het te verwerken. Als je beseft (of weet) dat hij heel anders was dan jij dacht dan gaat dat verwerken ook gemakkelijker lijkt me. | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 12:26 |
Dit, dit en dit. Toen ik het er erg moeilijk mee had ben ik de positieve en negatieve kanten in onze relatie op gaan schrijven. Ik heb geprobeerd daar heel eerlijk in te zijn. Ik ben er zelf achter gekomen dat de positieve dingen over warmte en geborgenheid gingen - algemene dingen, niet specifiek over hem. De negatieve dingen gingen wel specifiek over hem. Dat waren er heel veel ![]() | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 12:36 |
Ik denk dat je hier een groot gelijk mee hebt. Hij is een leugenaar, een bedrieger en heeft behoefte aan aandacht en spanning van het andere geslacht. Een gigantische klootzak, waar ik toch hele mooie fijne momenten mee heb gehad. Ik kan hem niet zo zien helaas als een klootzak, zaterdag zat hij nog huilend in m'n armen ons niet kwijt te willen.. En nu dit.. Het is ZO dubbel allemaal en ik word hier zo verward van. Ik kan het geen plekje geven, ik kan niet beseffen dat hij niet helemaal 100% is want zo ga je gewoon niet met mensen om, ik kan gewoon niet geloven dat hij zo snel is omgeslagen ineens in een halve dag en alles kapot maakt.. En als ik hem zie ik geen greintje gevoel in zijn blikken maar mij zie, zo kil en koud en strak.. Oh krijg nu net een sms hoe toevallig.. Maar goed, ja ik heb ook fouten gemaakt maar sta nu zo anders in het leven. Ik MOET onafhankelijk worden van deze zak. Heb me compleet afhankelijk van hem gemaakt en hij was m'n maatje.. En ik kan hem gewoon niet haten, dat lukt me gewoon niet. | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 12:36 |
Hmm goede, heb jij nog contact? | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 12:38 |
Ja, wil hij graag, maar ik niet (verwerken is voor mij makkelijker zonder hem in mijn leven). We zitten in een scheiding, dus op het moment is beschaafd contact nodig. ![]() | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 12:42 |
Pfoe een scheiding, heftig. Hoelang waren jullie getrouwd? | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 12:49 |
Ja maar die afhankelijkheid zorgt ervoor dat je erin blijft hangen. Ik denk dat dat het belangrijkste is op het moment, even dingen voor jezelf gaan doen, hoe kut het ook is. Ik bedoel, het is sinds zondag voor de 2e (?) keer uit, dus even janken is heel logisch, maar je moet inderdaad onafhankelijk worden. Al is het alleen maar dat ALS hij dan weer terugkomt met hangende pootjes, jij zelf een beslissing kan nemen. Daarbij gaan jullie heel anders met elkaar om denk ik, als jij je losmaakt van hem, als ik je topic zo lees. Weet je wat ik mezelf heel erg voorhield: een maatje doet dit niet met je, die behandelt je niet zo. Een vijand behandelt je nog beter. Het gaat even duren voordat je dat ziet, maar het is voor mij een heel belangrijk inzicht geweest.
[ Bericht 0% gewijzigd door Neifile op 17-01-2013 13:08:56 ] | |
Hiergaanwedan | donderdag 17 januari 2013 @ 12:50 |
Ja je kan ook fijne momenten hebben met zo'n persoon. En dat maakt het o.a. ook lastig lijkt me. Je kan het zo zien: stel dat een persoon (wie dan ook) een ander wil hebben maar ook bijvoorbeeld andere meiden (vreemdgaan). Hij kan dan lief doen en zijn bij je maar als hij geen schuldgevoel heeft, ander moraal, heel anders denkt dan jij over een relatie e.d. kan hij best met een andere meid flirten, zoenen e.d. (hypothetisch geval). Voor de partner zou het in dat geval erg moeilijk zijn om dat te geloven (en om hem te haten) aangezien die niet kan voorstellen hoe 'verrot' de ander eigenlijk denkt en is wat dat betreft. Je maakt de goede momenten mee en de slechtere staan verder weg en zijn minder tastbaar (gevolg: twijfel). Want hoe kan zo'n persoon nou zo zijn? Als je je niet kan voorstellen hoe zo'n persoon denkt is dat gewoon lastig om te geloven. Daarom moet je ook kijken naar feiten in zo'n geval, aangezien je gevoel je in de steek laat wat dat betreft (gevoel niet realistisch omdat hij/zij je probeert te misleiden). En dan kom je tot de conclusie dat hij eigenlijk een eikel is en besef je eerder dat je gevoel ernaast zit juist omdat zo'n persoon zo op je gevoel probeert in te spelen. Ik kan het je zo uitleggen en zo begrijp je het ook nog wel meer denk ik, maar toch zal je niet het snel echt helemaal (100%) kunnen begrijpen omdat je niet kan ervaren hoe zo'n persoon denkt. Maar ze gebruiken dan je gevoel (misleiden) wat er toe leidt dat je twijfelt, het niet begrijpt, veel vragen hebt e.d. Veel mensen willen ook nog antwoorden dan op die vragen. Krijgen geen eerlijke antwoorden, alleen maar antwoorden die weer op hun gevoel inspelen. Waarom? Omdat de ander je misschien ook wel terug kan willen (hij wil gewoon een relatie en vreemdgaan bijvoorbeeld, wordt hij gepakt daarmee dan kan hij je alsnog terugwillen). Gaan ze antwoorden geven die jou extra laten twijfelen (noemen wat jij fout hebt gedaan in de relatie is een bekende om de schuld weg te schuiven waardoor je eerder accepteert, hem ook wat meer terugwil, sympathie hebt e.d.) Kern is: afgaan op feiten en redenaties als je gevoel niet overeen lijkt te komen met de realiteit. En niet uit twijfel, gebrek aan antwoorden e.d. medelijden krijgen. Is namelijk vaak door zo'n persoon juist zo gemaakt dat jij twijfelt (geen antwoorden geven, lief lijken maar het wel plots uitmaken e.d.) | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 13:02 |
Ik zou dit graag volledig willen onderschrijven. Ik heb precies dezelfde conclusies getrokken over mijn vorige relatie. Het heeft wat voeten in de aarde gehad om mezelf zover te krijgen dit alles te onderkennen, maar het heeft geholpen. ![]() | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 13:23 |
Wow heftig! Wat moet je je dan bedrogen voelen zeg. Ik ben gewoon geschokt hoe mensen met anderen omgaan. Dan vraag ik me echt af wat er achter schuilt.. Dat over een maatje en vijand is helemaal waar, een vijand behandelt je inderdaad beter. Die zal je nooit zó veel pijn kunnen doen, dat kunnen alleen mensen die dicht bij je staan. En dan is het beter om van ze af te zijn als ze tot zoiets in staat zijn. Er zijn geen kinderen in het spel? Klopt de tweede keer dat het uit is en hij zo doorslaat. Hij zegt dat het nu anders is maar ik zie gewoon dezelfde dingen gebeuren. En zodra ik me losmaakte vorig jaar kwam hij ineens, vandaag alleen kille strakke blikken gehad. Dan vraag ik me gewoon af wat er in hem omgaat? Helaas zal je daar nooit achter kunnen komen.. Ik ben benieuwd hoe het nu zal lopen en hoe hij zich tegenover mij gaat gedragen. Ik kan niets anders dan je compleet gelijk geven. Waar haal je dit inzicht vandaan als ik vragen mag? Dat mezelf de schuld geven herken ik zo erg. Op een gegeven moment "snapte" ik dat hij tegen me loog en de aandacht bij anderen zocht omdat ik hem niet vertrouwde na het vreemdgaan en niet alles toestond meer op het gebied van andere meiden enzo. Ik snapte dat hij het benauwd had en omdat ik niet altijd de gezelligste was SNAPTE ik dat hij zich zo slecht gedroeg. Dat is toch te absurd voor woorden?! Ik moest me de afgelopen dagen echt inhouden niet achter hem aan te gaan, moeite te doen, te overtuigen om het nog een laatste kans te geven. De rollen horen verdomme (sorry) omgedraaid zijn, ik moet niet aan zijn voeten gaan liggen nu! Edit iets misgegaan met het quoten! Eerste berichtje is voor Neifile, tweede voor Hiergaanwedan. | |
Hiergaanwedan | donderdag 17 januari 2013 @ 13:37 |
Nou ja ik heb van mezelf wel het idee dat ik emotioneel op sommige punten wat vlakker ben. Ook minder schuldgevoel o.a. Daarnaast gewoon veel beredeneren en goed op letten hoe mensen reageren vanuit hun gevoel. Dit soort 'inzicht' is voor mij niet gekomen doordat ik zelf dit soort situaties heb gecreeerd maar wel omdat ik denk dat ik wel een aantal eigenschappen heb die erin passen. Dan is het al minder moeilijk om dit soort zaken te beredeneren en te begrijpen. Maar ja ben sowieso altijd erg veel bezig met allerlei aspecten van psychologie o.a. en zoiets moet ook deels in je zitten. Maar vaak geldt gewoon dat als je een tijd echt gaat nadenken je vaak wel tot bepaalde conclusies komt waar nog aardig wat mensen vooral met hun emoties/gevoel bezig zijn (overheersende factor). En dat leidt niet altijd tot antwoorden, zeker niet in dit soort gevallen. En zo te lezen aan deze post o.a. heb je al wel aardig door hoe het zit en ga je wel de juiste beslissingen nemen, heb ik vertrouwen in. Dezelfde vraag kon je trouwens ook vragen aan neifile aangezien ik haar posts ook helemaal wil onderkennen. Alleen haar kennis komt jammer genoeg voort uit een negatieve ervaring ermee en mijne vooral (misschien ook jammer genoeg) uit redenaties en begrijpend vermogen omdat ik ook niet helemaal zuiver ben wat betreft een paar van mijn karaktereigenschappen. | |
sitting_elfling | donderdag 17 januari 2013 @ 13:46 |
Iets wat ik hier ook veel teruglees is de emotionele verbondenheid die men hier voelt met de ex. En dat het op het moment van uitgaan zo'n drama is omdat die ex centraal stond niet alleen in je relationele leven maar ook nog eens je allerbeste vriend was. Ik denk dat dat een fout is die niet heel veel mensen weer zullen maken. | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 13:48 |
Ja dat is heel idioot, wat mensen met elkaar kunnen doen. 'Je bent het helemaal voor me, ik wil echt oud met je worden, je bent fantastisch', 3 weken later was het over. ![]() Ik vind het maar een vreemd verhaal hoe hij handelt, als sinds ik je eerste topic las. Je weet nu in ieder geval dat als hij nogeens terugkomt, het weer hetzelfde liedje is, dus dat zou je ook moeten sterken in je voornemen. De dingen herhalen zich constant... | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 13:50 |
Jup, same here. Die fout maak ik nooit meer. Die emotionele verbondenheid moet er nu echt uit (ik voel het nog weleens, zeker als ik hem spreek, hetgeen ik dus zo min mogelijk wil doen). Gelukkig bleek dat ik op het moment dat het fout ging een paar mensen om me heen had die betere vrienden waren dan dat ik al dacht, dus dat heeft me heel erg geholpen. | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 14:29 |
@Hiergaanwedan: klopt, ik stel de vraag bewust aan jou hoe je dit kan inzien zonder "eerst je lesje te moeten leren en ervaring te hebben." Ik vind dat mooi om te zien deze mensenkennis! @neifile: heel fijn dat er geen kinderen bij betrokken zijn. Hoe minder jij de emotionele band? Want ik denk dat dat mijn probleem is, ik heb me zo aan hem gehecht ondanks z'n gedrag dat ik niet meer zonder hem wil zijn. En dat klopt niet. | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 14:43 |
Nee dat klopt inderdaad niet... Dat is een moeilijke vraag. Door veel op te schrijven, te ordenen voor mezelf. Als ik me kut voel, schrijf ik het op, alleen om te voorkomen dat ik hem weer bel. De laatste keer dat ik hem belde had ik mijn gevoelens op een rij, terwijl hij jankend aan de telefoon hing. Door te doen wat Hiergaanwedan zegt. Ik probeer rationeel te zijn, hem niet te idealiseren. Ben veel gaan lezen, vooral Spinoza heeft veel geholpen om rationeel naar emoties en intermenselijke relaties te kijken, maar dat is iets typisch voor mij. Oh en ik ben gaan praten met de juiste mensen, dat zijn typisch niet de mensen die lopen te gillen dat het een klootzak is en dat je er wel zsm overheen komt. Dat helpt in het begin, maar als je dan niet snel genoeg bijdraait, wordt dat geschreeuw van ze nogal kleinerend. Heb denk ik een week gehuild, daarna mezelf weer opgepakt. Daarbij ben ik aan mijn zelfbeeld gaan werken, dat helpt. Ik ben veel meer dan mijn vorige relatie ![]() | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 14:46 |
Oh en nog iets: ik ken dat 'niet zonder hem willen zijn' heel erg goed (we waren tot 1 november ontzettend close, dacht ik), maar dat leek bij mij na een tijdje weg te ebben. Ik wilde uiteindelijk niet zonder de relatie zijn, maar wel zonder deze klootzak... | |
bamischijf | donderdag 17 januari 2013 @ 15:03 |
Perfectsecret, Begin november ging het met mijn ex uit, na twee en half jaar heel close geweest te zijn. Ze verwaarloosde me in mijn ogen als vriendje de laatste weken in onze relatie, voordat ze het uitmaakte en binnen een week bij een ander sliep. Toen ik haar hier op aansprak zei ze letterlijk: "oh ik heb er nooit bij stilgestaan dat je dat erg zou vinden. Nouja, jammer dat het zo gelopen is, sorry". Nouja, ik dus gigantisch gekwetst, maar tegelijk was ik emotioneel erg aan dit meisje gehecht. Ik was heel boos op haar, maar had ook het gevoel niet zonder haar te kunnen. Zij voelde ook als mijn beste maatje. We zijn nu een tijdje verder en ik heb een belangrijk onderscheid kunnen maken ondertussen. Het onderscheid tussen emotionele gehechtheid (wat denk ik goed is in een relatie, maar ook sowieso) en emotionele afhankelijkheid (wat je zelf ook al aanhaalde). Ondanks dat ik dit meisje, zelfs na alles, heel erg mis en nog steeds veel om haar geef (ik heb soms zelfs nog het gevoel van haar te houden) ben ik niet meer afhankelijk van haar. Ik heb sinds een weekje weer goed contact met haar en daar voel ik me fijn bij. Ik merk heel erg dat ik prima zonder haar kan. Ze is niet meer mijn leven, ze is een aanvulling er op. Nu niet meer als vriendinnetje, maar voorlopig nog als 'kennis uit het verleden' waar ik goed contact mee heb. Ik denk niet dat je de emotionele gehechtheid zo snel kan minderen als die heel sterk is geweest. Dat hoeft ook niet, dat gaat langzaam wel. Als je inderdaad maar snel van die afhankelijkheid af geraakt. Wat mij heel erg geholpen heeft is, hoe gek het ook klinkt, te proberen haar te vergeven. Waar ik namelijk gek van werd was de tegenstrijdige combinatie van boosheid en liefde ( en dus missen). Missen kan je oplossen door andere dingen te gaan doen, maar ik merkte dat zolang ik boos bleef op dit meisje ik niet lekker in mijn vel zat. Leuk andere dingen gaan doen was daardoor moeilijk. Pas toen ik haar langzaam begon te vergeven, ging ik zelf lekkerder in mijn vel zitten. Daardoor kon ik ook gewoon weer leuk met andere sociale contacten aan de gang en werd daardoor het missen minder. Ik ben gestopt met haar als een 'vervelend iemand' te zien en zie haar nu gewoon als iemand met wie ik het leuk heb gehad tot ze uiteindelijk een foute keuze heeft gemaakt en mij daarmee gekwetst heeft. Dat zal me in het leven, ook buiten de relaties om, nog wel vaker gebeuren helaas. Ze is mij nu kwijt als vriendje en als goede vriend, her loss. Ik ben nu op een punt dat ik uiteindelijk nog wel dit meisje terug wil, maar het maakt voor mij niet uit op welke termijn. Naarmate ik dat meer en meer kan accepteren zal het "terug willen" ook wel verdwijnen ![]() Zoals hiergaanwedan en neifile al aangeven: probeer kritisch te zijn op je eigen gevoel. Bedenk: hoe voel ik me? Accepteer dat vervolgens en ga er dan rationeel over denken. Ik ging vaak in gesprek met mezelf over mijn gevoel. Dat klinkt misschien zweverig, maar het hielp. Ik deed alsof ik aan een vriend vertelde hoe ik me voelde. Alleen was ik dan tegelijk mezelf en die vriend ![]() [ Bericht 1% gewijzigd door bamischijf op 17-01-2013 15:10:27 ] | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 15:15 |
Dat doe ik ook ![]() ![]() ![]() Knap van je, dat je haar hebt vergeven en dat je haar nu zo kan zien. Ik denk dat ik dat echt niet zou kunnen, zeker niet als er een ander in het spel zou zijn... Die boosheid is een raar ding. Aan de ene kant heeft die me geholpen m'n shit op te pakken en verder te gaan, aan de andere kant verlamt ze en blijf je er in steken. Ik ben letterlijk ziek van woede geweest tot weigeren te eten, overgeven, nog minder eten en flauwvallen aan toe. Don't go there! | |
bamischijf | donderdag 17 januari 2013 @ 15:20 |
Ik denk dat het verschil is dat dit om een op dit moment 19-jarig meisje gaat en ik haar eerste echte vriendje was. Dan maak je helaas wat makkelijker dat soort 'fouten'. Ze zijn daardoor niet minder kwetsend, maar wel makkelijker te begrijpen en vooral te relativeren. Als ik later getrouwd ben en zoiets overkomt me, dan kijk ik er misschien wel anders naar. Boos zijn op iemand betekent dat je nog steeds emotioneel met iemand bezig bent. Jouw humeur hangt af van wat die gene doet of gedaan heeft, terwijl je er niets aan kan veranderen. Wat dat betreft liggen 'haten' en 'houden van' helemaal niet zo ver uit elkaar, je krijgt de andere maar niet uit je hoofd. Boos zijn maakt het makkelijker te accepteren dat de ander niet in je leven is omdat het dan lijkt alsof het jouw keuze is. Maar dat is niet zo, het is de keuze geweest van de ander om zich zo te gedragen en het effect er van is helaas dat je boos bent. Zolang je boos blijft krijg je de ander ook niet uit je hoofd. nog een leuke uitspraak die ik trouwens tegenkwam: We tend to be in great dispear when the one we love leaves us. But it's not our loss, it's theirs. They left the only person who would never give up on them Dit omvat denk ik de waarheid. De ander doet iets stoms en zal daarmee moeten leven. Trek je conclusies, ga verder met je leven zonder de ander, maar geef de ander niet op. Dan ben je net zo 'slecht' bezig in mijn ogen ![]() [ Bericht 1% gewijzigd door bamischijf op 17-01-2013 15:31:55 ] | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 15:36 |
Mooie quote, inderdaad. Het is triest, zeker als ik bij hem kijk wat hij ervoor in de plaats heeft gekregen. Tsja, we maken onze keuzes. Nog zo'n mooie, ik denk Plato: 'Liefde is in degene die liefheeft, niet in degene die liefde ontvangt.'. Die heeft me eigenlijk veel geholpen. Ik had lief, hij ontving alleen maar het laatste jaar. Boosheid is vooral makkelijk, want dan hoef je niet toe te geven dat die gevoelens er nog zitten ![]() | |
bamischijf | donderdag 17 januari 2013 @ 15:43 |
Dat dacht ik lange tijd ook, totdat ik me af begon te vragen waarom ik zo boos was (en dus emotie voelde) op iemand waar ik niets om gaf. Het antwoord daarop bracht me vervolgens weer net zo ver van huis.. ![]() | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 15:48 |
Haha, inderdaad. Dat ik boos ben, zegt dat ik gevoelens voor hem heb... Ik word wel steeds minder boos. Ik snap wel wat er gebeurd is en dat hij uiteindelijk maar goed was ook, goed voor mij toch. Maar ja, 14 jaar, gaat nog wel effe duren voor ik er volledig overheen ben. | |
bamischijf | donderdag 17 januari 2013 @ 15:52 |
Geen probleem, kunnen we nog een tijdje gezellig kletsen hier! ![]() | |
Mint_Clansell | donderdag 17 januari 2013 @ 16:01 |
Je spreekt jezelf op diverse punten nogal tegen. Kennelijk wil je haar nog altijd terug en ben je in staat om jezelf te veranderen om beter in haar straatje te passen. | |
bamischijf | donderdag 17 januari 2013 @ 16:10 |
Ik denk dat jij mij verkeerd interpreteert. Wat ik bedoel te zeggen is dat ik niet zoiets heb van: "Na alles wat er is gebeurd zou ik je nooit meer terugnemen", iets wat in de ogen van veel anderen echter wel een logische gedachte zou zijn. Ik ga er echter geen werk in stoppen en mezelf aanpassen zou het stomste zijn wat ik kan doen. Mocht zij op den duur met een goed verhaal komen wijs ik haar alleen niet per definitie af. Of ze komt met een goed verhaal, of niet. Vandaar de 'het maakt niet uit op welke termijn'-opmerking. Ik heb het losgelaten, het is nu aan haar ![]() Hoe langer ze wacht echter, hoe minder ik in haar geintresseerd zal zijn denk ik alleen. Maar daar lijkt me weinig mis mee. Zoals ik al zei: her loss. | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 16:11 |
Ik zal nog wel ff nodig hebben, ik heb zo'n gevoel dat ik hier binnenkort kind aan huis ga zijn ![]() | |
Alenig | donderdag 17 januari 2013 @ 16:17 |
Bij mij heeft het boos zijn juist heel erg geholpen. In het begin, toen het net uit was, had ik het idee dat hij nooit wat fout had gedaan en dat ik niet boos op hem kon zijn omdat hij ook niet wilde dat het zo was gelopen. Tot ik op een gegeven moment bedacht: jemig! Je laat iemand na anderhalf jaar relatie niet zomaar in de steek zonder erover te praten. Ik dacht dat ik hem kende, maar blijkbaar was dat niet zo. Ik ben nu boos op hem dat ie mij heeft gekwetst, dat hij mij 'pijn' heeft gedaan. En sinds ik die boosheid heb, besef ik eindelijk dat hij écht wel dingen fout heeft gedaan, dat hij écht niet perfect was. | |
sitting_elfling | donderdag 17 januari 2013 @ 16:27 |
Ik heb mezelf erg leren kennen in die emotionele afhankelijkheid. In 3 eerdere relaties nooit die deur open gehad, en dus geen problemen mee gehad. Huidige relatie die deur van emotionele afhankelijkheid wel opengedaan en dat is iets wat ik niet weer doe. Nooit weer. Een relatie mag nooit meer de invulling van een leven zijn, maximaal slechts een aanvulling. | |
bamischijf | donderdag 17 januari 2013 @ 16:28 |
Het helpt inderdaad ook wel, als je na dat inzicht de boosheid ook maar langzaam kan laten gaan en er niet gaat blijven hangen ![]() | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 16:31 |
Wat een wijsheden, allemaal onwijs bedankt. Wij komen er wel, dit maakt je alleen maar sterker. Het zal met up's and down's gaan maar onze tijd breekt aan! Hoop dat ik binnen een (korte) tijd al er net zo ver insta als jullie. Moet wel goedkomen, alleen sterk zijn ALS hij terug zou komen. Dat wordt een lastige.. Want op dit moment vlucht ik het liefst weg in zijn armen en wil ik gewoon weer met hem zijn.. Begrijpen hoe hij in een halve dag zo is omgeslagen qua houding zal ik niet doen en zal vast nooit gebeuren. Ik ga morgen een afspraak met huisarts maken voor een verwijzing naar een psycholoog, op dit moment is er nog zo veel in mijn leven dat dat er ook aan bijdraagt dat ik me zo afhankelijk heb gemaakt denk ik. Ik ben een binnenvetter en na al een heftige periode was deze breuk de druppel die de emmer deed overlopen denk ik. Ik moet ook in mn eentje gelukkig zijn en niet mijn geluk van hem laten afhangen. Hij is niet goed voor me, het was een fijne tijd als het goed ging, echt fantastisch maar ik moet niet zo met mijn gevoelens laten spelen. En ik denk dat dat terugverlangen naar hem ook een kwestie van controle is, ik wil graag overal grip en controle hebben. | |
Alenig | donderdag 17 januari 2013 @ 16:31 |
Nee inderdaad, daar heb je gelijk in. Ik doe ook verder helemaal niet boos, maar als ik me weer ga afvragen waarom het allemaal zo heeft moeten lopen denk ik nu bij mezelf: Ohja, het was een sukkel. En dat scheelt een hoop! ![]() Ik wil hem gewoon zo min mogelijk tegenkomen en helemaal geen contact, dat werkt het beste voor mij. Anders blijf ik er alleen maar aan denken en over piekeren, en val ik continu terug. | |
Alenig | donderdag 17 januari 2013 @ 16:33 |
Ik begrijp je precies perfectsecret, maar geloof me.. Op een bepaald moment (vroeg of laat) denk je: Oke, nu is het genoeg. En dan begin je je eigen leven weer lekker op te pakken zonder hem. | |
LaLouchi | donderdag 17 januari 2013 @ 18:19 |
Eindelijk begint de (v)echtscheiding op te schieten. Wat voelt dat fijn zeg. Hopelijk nog maximaal een maand want we zijn het over alles eens nu dus het kan eindelijk worden ingediend. Zo blij als ik volledig van hem af ben ![]() | |
Mint_Clansell | donderdag 17 januari 2013 @ 18:30 |
Ik ook! | |
LaLouchi | donderdag 17 januari 2013 @ 18:37 |
Echt he ![]() | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 19:00 |
Jeej, wat fijn. Dat lijkt me zo vreselijk slopend, een vechtscheiding. Heerlijk bevrijdend gevoel lijkt me dat, om er eindelijk vanaf te zijn. ![]() | |
LaLouchi | donderdag 17 januari 2013 @ 19:35 |
Ja heeft heel wat tranen, frustratie en energie gekost. Maar nog heel even volhouden dan us het eindelijk voorbij!! ![]() | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 19:37 |
En dan een welverdiend dansje op de tafel doen ![]() | |
LaLouchi | donderdag 17 januari 2013 @ 19:41 |
Ja echt wel! ![]() Hoe gaat jouw scheiding? | |
Neifile | donderdag 17 januari 2013 @ 19:57 |
We moeten overleggen over het huis. Hij is halverwege een renovatie zomaar weggelopen en nu denk hij dat hij het voor een vermogen kan verkopen ![]() Ach ja op het moment zit ik hier prima in een halfverbouwd huis, zeker als hij straks de helft van de hypotheek mag betalen. ![]() Het enige waar ik tegenop zie is dat ik hem weer moet zien. De laatste keer dat ik hem zag wilde hij even tijd voor zichzelf. De officiële breuk heb ik geloof ik over de telefoon mogen vernemen, of was het e-mail, dat kan ook ![]() Over een paar maanden ga ik ook op de tafel staan dansen ![]() | |
Franknfurter | donderdag 17 januari 2013 @ 20:36 |
Goed om te lezen dat de meesten hier nu goede vorderingen maken ![]() Voor iedereen die er nog niet is: ik dacht letterlijk dat ik nooit meer gelukkig zou worden, dat er nooit een ander voor me zou zijn. Nu 4 maanden later kan ik me niet eens meer indenken hoe ik van haar zou kunnen houden, dus het komt met iedereen goed! | |
Alopex | donderdag 17 januari 2013 @ 20:57 |
Hier begint het langzaam ook de betere kant op te gaan- ik heb hem overal waar mogelijk geblockt en krijg hier ook steeds meer vrede mee. Het is heel raar geen dingen van hem meer te zien op social media en dus ook veel van onze vriendengroep te missen, maar het moet maar zo. Over 2 weken zie ik hem op een verjaardag, eigenlijk had ik voor die tijd wat contact willen bijleggen maar meneer vertikt het nog steeds om ook maar een vinger uit te steken. Dan niet en we zien wel wat er gaat gebeuren! Wil het alleen niet awkward gaan maken voor de jarige dus waarschijnlijk hou ik me zo afzijdig mogelijk. | |
perfectsecret | donderdag 17 januari 2013 @ 22:10 |
Wat fijn om te lezen dat het inderdaad goed komt en beter gaat. Wat ben ik blij zeg dat ik geen (vecht)scheiding o.i.d. heb, veel sterkte en succes iedereen daarmee! Ex contacte me net, redelijk normaal, over een praktische zaak was lastig maar heb me afstandelijk en kil opgesteld. Aangezien hij me vanochtend weer als afval heeft behandelt en ik niet als een paardje kom opdraven zodra hij dat wil. Omdat ik geen zin had om dit via whatsapp te bespreken en ik het liever face 2 face besprak, kreeg ik het verwijt moeilijk te doen omdat ik er dus niet via whatsapp over wilde praten en ineens begon hij over iets totaal onbenulligs? Gewoon een zin met een opmerking over iets wat totaal niet met het praktische te maken had. Alsof hij me wilde laten ontdooien ofzo. Heel raar, uiteindelijk helaas toch uit m'n slof geschoten en hem de waarheid verteld. (Dat hij even normaal moet doen, ik niet moeilijk doe maar hij, dat hij weer aan het doordraaien is zoals vorig jaar etc etc.) Toen had meneer geen zin meer om te praten en zei me nog wel te spreken. Hem even duidelijk gemaakt dat ik met deze klootzak niets te maken wil hebben en hem wel spreek zodra hij instaat is om normaal te doen. ![]() Ik vind dit gedrag zó kinderachtig, hebben jullie dat ook gehad? Ik weet ook gewoon niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik heb alleen wel het probleem dat ik overal wat achter zoek door vorig jaar (zelfde gedrag en kwam hij met hangende pootjes terug toen ik afstand nam) en dus dingen opvat alsof hij spijt heeft en me toch wel wil. | |
killeroy_nl | donderdag 17 januari 2013 @ 22:59 |
Holy shit. Klinkt beetje als mijn ex. Net voor het uitging was het ''Je bent m'n zielsmaatje'' en wou ze naar me toe komen voor een knuffel (deed ze echter niet), toen na het uit ging wou ze me totaal niet meer spreken, en 2 weken later had ze een nieuwe vriend (al was ze daar een week nadat al mee aan het daten volgens mij), en elke poging tot normaal contact is neergeschoten (en soms bestraft met grof taalgebruik wat ook nergens op sloeg). Slaat nergens op want ik heb niks verkeerds gedaan, maar ik heb dat maar laten gaan. Snap er nog steeds geen reet van. Maar heb geen keuze dan het te laten gaan. xD Anders word'k gek. [ Bericht 0% gewijzigd door killeroy_nl op 18-01-2013 00:08:14 ] | |
sitting_elfling | vrijdag 18 januari 2013 @ 01:04 |
Klint als BPD? | |
joyvke | vrijdag 18 januari 2013 @ 01:15 |
Dit gedrag komt ook vaak genoeg voor bij mensen die dat niet hebben ![]() | |
killeroy_nl | vrijdag 18 januari 2013 @ 04:20 |
Afgaand op haar gedrag tijdens de >4 jaar dat we samen zijn geweest zou het heel goed kunnen, maar bewijs zoals een dokter/psych bevestiging oid is er niet. Ik druk die stempel er dus maar niet al te dik op, maar goed, het idee wordt door meerdere mensen die haar hebben gekend als mogelijk gezien. (Niet dat ik haar zwart maak bij anderen ofzo, haten doe ik haar ook niet.) Oh, joyvke, bedoel je dat dat soort zinnetjes gebruikt worden om dat gevoel op te wekken? In dit geval werkt dat niet bepaald door haar gedrag erna wat totaal omsloeg enzo, waardoor het meer leek alsof ze gewoon loog, of haar huidige, bijna halfjaar durende relatie, eigenlijk gewoon poppenkast is. Ik gok op allebei, maar niemand heeft enig idee waar ze echt mee bezig is. Wss wanhopig voorkomen dat ze alleen zit, maar zoals ik al zei, niemand weet 't zeker. Nou ja, wel weer genoeg getypt erover. ![]() [ Bericht 31% gewijzigd door killeroy_nl op 18-01-2013 04:27:44 ] | |
LaLouchi | vrijdag 18 januari 2013 @ 07:06 |
Je hebt gelijk ook. Belachelijk hie mensen veranderen na een breuk. Daar heb je dan jarenlang lief en leed mee gedeeld.. Heel veel sterkte ![]() | |
ManageTheAnger | vrijdag 18 januari 2013 @ 09:47 |
Zoals eerder al aangegeven, Met borderline, oppassen.. je denkt in controle te zijn maar je bent het niet. Zodra het slechter met jou gaat en de borderliner in kwestie merkt dat haar behoeftes (in welke vorm dan ook) niet meer vervuld worden zal ze binnen twee weken een ander hebben. Het gaat die personen niet om jou, 20% is misschien liefde maar over het algemeen is 80% gemakzucht. Iets, wat diegene ook wel met een willekeurig persoon kan hebben. | |
Neifile | vrijdag 18 januari 2013 @ 10:01 |
Weet je wat het voordeel is? Omdat hij zo is veranderd, was ik er vrij snel klaar mee. Als de vent die hij vroeger was me gedumpt had, dan zat ik hier nu nog te janken... En thanks ![]() | |
LaLouchi | vrijdag 18 januari 2013 @ 11:11 |
Ja dat gevoel ken ik idd ![]() | |
sitting_elfling | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:11 |
Er zijn helaas ook genoeg voorbeelden waar juist die verandering onbegrepen blijft. En degene die de ander nog terugwil verwoede pogingen zal doen om dit te fixen. | |
Neifile | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:17 |
En dan ga je echt pijn lijden, want dan blijf je vragen stellen en krijg je nooit antwoorden waar je iets aan hebt. Ik kan me een topic herinneren hier, jaren geleden, van een gelukkig getrouwde dame wiens man van de ene op de andere dag omgeslagen was. Zomaar vertrokken zonder haar ooit nog te willen spreken. Hij probeerde haar vervolgens wel financieel naar de klote te helpen. Dat was echt een lijdensweg ![]() | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:22 |
Dat is jouw ervaring met een borderliner, ik kan van mezelf al heel erg met zekerheid zeggen dat ik niet losbandig ben en niet van de ene relatie naar de andere hop. En doe eens niet alsof mensen met borderline soort monsters zijn , maar mensen die door heel wat dingen meegemaakt hebben , een systeem hebben ontwikkeld om te overleven. En ja dat systeem gooit soms weleens roet in het eten met hebben van relaties..... Sorry hoor maar ik word het borderline gebash en als iemand ook maar paar trekjes die minder zijn meteen hier heel hard word gegild oh dat zal wel een borderliner zijn een beetje beu....... Soms werken relaties niet , en soms zijn mensen gewoon hufter of hufterinnen als een relatie geeindigd word en hoeft daar niet het labeltje Borderline meteen opgeplakt te worden. | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:22 |
Sorry hoor, maar ik zie het woordje borderline hier echt behoorlijk vaak langskomen. Zijn er ook gevallen waar daadwerkelijk die diagnose gesteld is? Volgens mij maar ééntje. Niet iedereen die zware stemmingswisselingen heeft en veranderlijk is heeft gelijk borderline. Zo vaak komt dat nou ook weer niet voor. Zo veel mensen (exen) hebben dezelfde 'symptomen' als die hier soms beschreven worden, en 99% daarvan heeft écht geen borderline... Mensen kunnen ook niet sporen en achterlijk reageren zonder dat daar gelijk een geestesziekte achter zit. | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:24 |
ah je dacht waarschijnlijk hetzelfde als ik ![]() | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:24 |
Gelukkig, dus ik ben niet de enige ![]() | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:32 |
Overigens is borderline een behoorlijk serieuze stoornis en ik merk wel vaker op hoe neerbuigend erover gedaan wordt op dit forum. Voor de mensen met borderline is het al helemaal geen pretje en zeker niet als ze ook al niet op steun van hun omgeving kunnen rekenen. Borderliners voelen zich al eenzaam en alleen genoeg, dus een beetje begrip voor hun situatie kan ook geen kwaad. Minder dan 1% van de Nederlanders heeft borderline, dus de kans dat iemand in jouw omgeving daaraan lijdt is nihil.
[ Bericht 45% gewijzigd door Moira op 18-01-2013 14:38:26 ] | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:38 |
Dat weet ik want ik ben er namelijk een van ik ben ervoor in behandeling geweest en het stoort me eigenlijk heel vaak dat er hele neerbuigende opmerkingen worden gemaakt over borderline waaruit blijkt dat een heleboel mensen uberhaupt niet echt weten wat het is en wat het met iemand doet. | |
bamischijf | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:40 |
Ik vind dat jullie gelijk hebben in wat jullie zeggen over het 'stempeltje' Borderline. Ik kan helaas wel uit eigen ervaring vertellen dat je als je het een keer meegemaakt hebt je er een soort afkeer van krijgt en de alarmbellen daarna heel snel weer kunnen gaan rinkelen als er ook maar iets weer 'lijkt' op borderline. Dat is inderdaad niet eerlijk, maar misschien wel eenzelfde soort 'verdedigingsmechanisme'. Bij mij was het mijn eerste relatie die langer duurde dan een maandje, als die zo verloopt en je verder geen ervaring hebt, dan maakt dat toch wel een indruk. Eerst geloof je dat alle meisjes zo zijn, en daarna ga je jezelf wijs maken dat het juist niet zo is. Dat zij de enige is die zo was. Als je dan (een paar van)dezelfde dingen weer merkt , die helaas vaker gebeuren in een relatie, dan is dat toch eng en roept dat sneller heftige reacties op. Ik ben het er wel mee eens dat je, zelfs als de alarmbellen gaan rinkelen, het in eerste instantie voor je moet houden en niet gelijk een stempel moet drukken. Inderdaad, de meeste 'symptomen' van Borderline kunnen ook gewoon voorkomen zonder dat er iets aan de hand is! ![]() | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:41 |
Ignorance... Waar ADHD een 'populariteitsstoornis' leek te zijn omdat iedereen ineens dat labeltje kreeg, lijkt het hier op FOK! soms wel alsof borderline dat ook is, maar dan omdat iedere internetheld-op-sokken random die 'diagnose' stelt bij ieder wissewasje ![]() | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:44 |
Ik snap het ook wel van de 'betrokkenen'-kant, hoor. Maar ik krijg een beetje een idee alsof de meeste mensen denken "oh borderline, te moeilijk, daar moet ik ver weg van blijven". Terwijl verstandelijk gehandicapte mensen ook moeilijk zijn om mee om te gaan, en toch loop je daar niet snel van weg. Even een random voorbeeldje, ik weet dat 't niet echt te vergelijken is maar hopelijk snap je wat ik bedoel ![]() | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:45 |
Daarbij wil ik benadrukken dat geen enkele borderliner hetzelfde is, je hebt mensen met moeilijkere gradaties maar je hebt ook mensen met behandelbare vormen . De een kan inderdaad losbandig zijn , maar het kan ook totaal de andere kant zijn dat degene juist veel meer in zichzelf gekeerd is en moeite met vertrouwen heeft en daardoor moeilijker relaties aangaat. En overigens een heleboel trekken die je leest zouden weleens op iemand van toepassing kunnen zijn want het lijst heeft vaak iedereen wel bepaalde kenmerken maar het verschil bij borderline is dat het uitvergroot is en veel meer overheerst. | |
bamischijf | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:49 |
Er voor weglopen is niet eerlijk, maar ik denk dat het, zeker op jongere leeftijd heel gevaarlijk kan zijn om een emotionele relatie aan te gaan met iemand met Borderline, voor beide partijen. Ik denk dat je daar ook wel eerlijk in moet zijn tegen iedereen. "Ren weg, zo hard je kan!" vind ik dan inderdaad wel weer overdreven. | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:49 |
Als mensen eens de DSM IV zouden doorlezen zouden ze ook echt anders naar zichzelf kijken ![]() ![]() | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:50 |
True, maar zoals al genoemd: Borderliners zijn geen monsters. Je kunt daar gewoon met elkaar over praten (vóór je een relatie met elkaar aan gaat) ![]() | |
bamischijf | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:52 |
Hangt er een beetje van af. Toen ik 17 was en zij 16 snapten we beiden nog niet wat er aan de hand was. Pas toen na enkele maanden het meeste kwaad al was geschied heb ik een keer een goed gesprek gehad met haar familie (ze woonde inmiddels ook niet meer bij haar ouders) en haar erbij. Dit nadat haar psycholoog de diagnose borderline had aangehaald. Pas toen werd een heel klein beetje duidelijk voor mij wat er aan de hand was, maar er over praten ho maar. Nu ik zelf al een aantal jaren psychologie studeer, me er in verdiep en helaas ook zelf bij een psycholoog loop, wordt het eindelijk een beetje duidelijk voor me. Er is denk ik heel veel verschil tussen een volwassen vrouw met Borderline, en een tienermeisje. | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:54 |
Dat gebeurd af en toe hier heb ik iets te veel. En ik heb het idee dat sommige mensen juist niet altijd vrede hebben met hoe het uitgaan en dan een reden zoeken en als die reden er niet is er maar gauw een label aan plakken. | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:54 |
Ja oke, maar dan is het ook meer een 'onvoorziene omstandigheid' ![]() En sowieso een individuele situatie ![]() | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:55 |
Dat ook idd. ![]() Accepteer gewoon dat je ex een mongool is, een 100% mentaal goed functionerende mongool. | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:57 |
Dat moet ik wel zeggen dat het helaas ook aan de vorm ligt , ik heb een vorm die meevalt maar als je iemand met een wat zwaardere vorm treft dan gaat dat nogal moeilijk omdat die soms juist die beleving van rationeel over iets praten niet hebben , en soms wel manipulerend en ook nog weleens suicidaal zijn . Daar valt wat moeilijker mee te praten...... | |
bamischijf | vrijdag 18 januari 2013 @ 14:57 |
Is dat niet net zo cru? Als je ex je verlaat er direct het labeltje 'mongool' op plaatsen? Je bent in de meeste gevallen niet voor niets verliefd geworden op die persoon. | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 15:02 |
Weet soms veranderen mensen als het uitgaat en niet altijd op een positieve manier en dan is de ander juist dat die verandering niet kan plaatsen. Ik denk dat sommige mensen iets te lang zoeken naar het hoe en waarom, soms gaat het uit en veranderd de ander in een eikel en ja dat is soms oneerlijk maar door je vaak af te vragen waarom helpt het de situatie niet. Je kan beter van ok hij is toch anders dan ik dacht , geen verwachtingen er meer van hebben ( ja heel moeilijk maar uit is uit en dan kunnen mensen soms snel overgaan naar een andere relatie) en er voor jezelf het beste van maken en proberen te leren om te gaan met de verandering en er voor jezelf het beste van maken. De ander is heel cru op dat moment dat die weggaat einde verhaal, en het is aan jou hoe je er zelf verder mee omgaat. | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 15:03 |
Nu vat je me verkeerd op ![]() Ik bedoel dat de mensen die het stickertje 'borderline' op hun ex plakken, vaak vinden dat hun ex zich als een mongool gedraagt. Dat hij/zij zich als mongool gedraagt betekent nog niet dat hij/zij borderline heeft ![]() | |
bamischijf | vrijdag 18 januari 2013 @ 15:04 |
Mee eens. Maar ik vind het gewoon wat ver gaan om die ander dan gelijk negatief te bestempelen. Hij of zij doet iets vervelends, maakt in de ogen van de gene die achterblijft de verkeerde keuzes etc. Maar is het dan meteen een mongool? Ik heb helaas ook mensen gekwetst in het verleden en ze hebben alle recht om boos op mij te zijn. Maar maakt mij dat een mongool? Misschien is het mijn zwakte, om mensen niet gelijk te veroordelen op hun daden, maar het gaat me gewoon wat ver soms. ok, nu snap ik hem! ![]() | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 15:05 |
Maar zo snel raak je ook niet met zo iemand in een intieme liefdesrelatie. Als iemand een zwaardere vorm heeft weet je dingen van te voren dan al, als het goed is ![]() | |
formerjellybean | vrijdag 18 januari 2013 @ 15:06 |
Dat hoop ik voor diegene dan maar want ja van dat soort verhalen word je ook echt niet altijd vrolijk . | |
Moira | vrijdag 18 januari 2013 @ 15:12 |
Maar het ging er ook meer om dat mensen in dit topic al snel het woord 'borderline' noemen op het moment dat het om een onredelijke ex gaat. ![]() | |
Mint_Clansell | vrijdag 18 januari 2013 @ 21:06 |
Alle vrouwen hebben toch borderline? ![]() [ Bericht 57% gewijzigd door Mint_Clansell op 18-01-2013 21:37:57 ] | |
NY_aannemer | vrijdag 18 januari 2013 @ 21:35 |
En wat is daar mis mee? Lees een gemiddeld psychologie, VIVA, of borderline forum door en je zou niet alleen wegrennen, je zou ook anderen waarschuwen voor dit soort dames en heren. Je moet er niet aan denken om met zo'n iemand in een relatie te zitten. En men zegt hier wel leuk dat er niet veel mensen borderline hebben, maar iemand met borderline zal ook niet snel naar de huisarts gaan van, waarom heeft mijn ex-vriend(in) zo veel moeite om mij los te laten. Waarom klaagt mijn vriendin over mijn zelfbeeld? Dat is toch niet zijn zorg? Mensen met borderline hebben empathie issues, ik zie ze dus in 9 van de 10 gevallen ook niet naar een huisarts/psyscholoog gaan voor een diagnose. Lees eens een avond een borderline forum door en je denkt wel 10 keer na voor je eventueel verder zou willen met een borderline gf/bf. | |
Mint_Clansell | vrijdag 18 januari 2013 @ 21:39 |
Op social network en dating sites pik je die types er zo uit, mits je over enige kennis beschikt betreffende de red flags van een potentiele borderliner. Het is ook niet voor niets dat borderliners vaak hun heil zoeken op dat soort sites. | |
NY_aannemer | vrijdag 18 januari 2013 @ 22:06 |
Nu je het zegt, ik dacht daar nooit zo bij na. Ook niet een gekke gedachte, aan de ene kant enorm veel borderliners op dat soort relatie websites aan de andere kant de jonge onervaren anti-sociale man/vrouw zonder relatie ervaring. Match made in ... | |
Mint_Clansell | vrijdag 18 januari 2013 @ 22:12 |
Vaak ook omdat ze niet de social skills hebben om een relatie te bewerkstelligen zonder gebruik van internet. Iets wat je altijd terugziet bij mensen met bps is dat ze weinig tot geen echte vrienden hebben en veel tijd besteden (tot in het obsessieve) aan hun image op profielensites en forums. | |
QEX | zaterdag 19 januari 2013 @ 16:17 |
Dit begint meer een borderline topic te worden, zou een andere plek beter voor zijn. Zie nog dezelfde mensen van 16 maanden terug. Gaat redelijk met mij, nog veel downs en niet genoeg ups. | |
kleineik | zaterdag 19 januari 2013 @ 20:06 |
hier hetzelfde, volg dit topic met een schuin oog. Nog steeds zwakke momenten, dat ik het kut vind hoe alles is gegaan. ik heb helemaal geen contact meer met mijn ex. Dit vind ik heel erg, maar ik moet wel, anders kom ik nooit over haar heen. Denk nog steeds heel veel aan haar. Wat ik wel heb geleerd, is om mijn gevoel te accepteren, en er niet meer als een dwaas tegenin te gaan. Alles komt goed! |