Hallo,
Vandaag was het weer zover: één van de vele familie verjaardagen waar je niet onderuit komt. Het liefst kom ik gewoon niet opdagen, maar om de sfeer een beetje gemoedelijk te houden in de familie ga ik dan toch maar heen. Nu ben ik het type dat het liefst sociaal geforceerde situaties mijd, omdat het altijd ongemakkelijk is.
Vroeger zag ik er nog meer tegenop, omdat ik mij dan moest verantwoorden voor iedereen. Aangezien ik toentertijd thuis zat en vrij weinig uitvoerde, moest ik altijd een smoesje verzinnen, anders zou niet in het burgerlijke systeem passen waar de westerse kapitalistische samenleving van smult. Dan kreeg ik altijd vragen in de zin van: 'En Nick, wat doe jij dan tegenwoordig??' Dan kwam ik altijd met smoesjes als: 'Ja, ik ben weer op zoek naar een studie, maar doe momenteel niets.

' Dan werd ik altijd met een scheef gezicht aangekeken en bloedde het gesprek dood. Het oordeel was geveld. Niet prettig.
Om terug te komen op mijn huidige leven: tegenwoordig studeer ik weer, dus ik dacht vandaag:Ik hoef me tenminste niet meer te verantwoorden, geen gezeur en niemand die minachtend op mij neerkijkt. Niets bleek minder waar. Nu werd mij gevraagd waarom ik mijn rijbewijs nog niet gehaald had, en waarom ik niet werk naast mijn studie!!! Ik gaf wat abstracte antwoorden erop en weerom werd ik met een scheef gezicht aangekeken.
Klacht: ik pas niet in dit systeem.
Teven illustratie: