OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
O, absoluut. Het moet natuurlijk primair goed gaan met je kind. De situatie met jullie jongste is erg zwaar en moeilijk, maar gelukkig wel een uitzonderlijk. Wij hebben het scenario wel doorgesproken, wat als ons kind niet gezond is en extra zorg nodig heeft, of als het niet gaat op het kdv om wat voor reden dan ook. Dan was ook één van ons gestopt met werken; in principe eerst hij omdat ik een promotie heb die eerst maar eens af moet en hij veel makkelijker freelance zou kunnen werken in de avonduren, en daarna ik omdat hij meer verdient. En gelukkig was dat allemaal niet nodig. En ik realiseer me terdege dat de keuzes die ik maak, zowel werk als privé, inherent zijn aan het feit dat ik een gezond, goed in zijn vel zittend kind heb.quote:Op maandag 26 november 2012 00:28 schreef mignonne het volgende:
[..]
Ik was het met je eens bij mn oudste, maar na mn tweede ben ik daar volledig van teruggekomen.
De tweede had zó veel zorg nodig en ze had met zoveel medische ongein te kampen dat het bijna niet meer haalbaar was om er iets bij te doen. Vanaf mijn verlof ben ik zo einde-contract in gerold, was dat niet het geval geweest dan had ik zelf gestopt met werken. Ze huilde 10 uur op een dag, op een goeie dag, op een slechte dag zomaar 16 uur of meer.
Nu is ze bijna twee, hebben we een diagnose en gaat het eindelijk beter. Nu kan ik er weer makkelijk bij werken maar dat ging de eerste anderhalf jaar echt niet. En of je kind wel of niet gezond is weet je niet van tevoren. Natuurlijk is de kans erg klein dat er iets is, maar toch, dat is er ook nog wel een dingetje, het krijgen van een kind kan ook zomaar anders lopen dan het plaatje in je hoofd en hoe gaat het dan. Ook zoiets wat nauwelijks in te calculeren valt.
ik quote jou, maar ik heb ht niet per se tegen jou, meer algemeen
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Wij hadden daar bij de oudste nauwelijks over nagedacht.quote:
[..]
O, absoluut. Het moet natuurlijk primair goed gaan met je kind. De situatie met jullie jongste is erg zwaar en moeilijk, maar gelukkig wel een uitzonderlijk. Wij hebben het scenario wel doorgesproken, wat als ons kind niet gezond is en extra zorg nodig heeft, of als het niet gaat op het kdv om wat voor reden dan ook. Dan was ook één van ons gestopt met werken; in principe eerst hij omdat ik een promotie heb die eerst maar eens af moet en hij veel makkelijker freelance zou kunnen werken in de avonduren, en daarna ik omdat hij meer verdient. En gelukkig was dat allemaal niet nodig. En ik realiseer me terdege dat de keuzes die ik maak, zowel werk als privé, inherent zijn aan het feit dat ik een gezond, goed in zijn vel zittend kind heb.
Wel het scenario wat als ze niet gezond is, maar het scenario wat als het niet gaat op een kdv of bij een oppas of weet ik het, dat kwam niet bij ons op. Om ons heen gingen tig kinderen naar een kdv en dat ging allemaal prima. Wat wist ik nou van baby's Nouja goed, het is idd wat je zegt, ht kan ook anders lopen met je kind. In ons geval zou ik gestopt zijn met werken omdat ik een baan had voor 16 tot 20 uur per week en mn vriend een fulltime baan. Had het andersom geweest of had ik meer verdiend, dan had mijn vriend heel graag gestopt. In de toekomst zit de kans er dik in dat hij parttime gaat werken en meer bij de kinderen zal zijn.
:)
Ja ik wist vanaf dat ik leerde schrijven en lezen al dat ik iets met tekst wilde doen. Mijn studiekeuze was dan ook niet echt moeilijkquote:Op maandag 26 november 2012 08:36 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Je doet werk dat je leuk vindt, waar je voorgekomen hebt, misschien ook wel gestudeerd? Dat ken ik dus niet, en nu begin ik,na 25 jaar werken en een heel ander leven nu dan ik ooit gehad heb, dat dit werk meniet trekt. De luxe om dat te ontdekken, had ik eerder gewoonweg niet. Als ik dan ook thuis kan zijn om nog een te genieten van mijn kind voor ze naar school gaat, zou ik dat graag doen.
En nu kan ik dat schrijven combineren met een ander favoriet onderwerp dus dat is helemaal leuk!Maar als je iets doet dat je niet helemaal leuk vindt, kan ik me voorstellen dat dat heel anders is
Maar dat je stopt of minder gaat werken omdat het met je kind niet goed gaat is ook niet een keuze die iedereen maakt. Want wat is niet goed?
Ik hoorde een moeder met werkweken van rond de 70 uur verzuchten dat het toch wel vervelend was dat ze zulke vervelende kinderen heeft terwijl ze het zo druk heeft. ( haar man werkt ook meer dan fulltime)
Ik zou dat dus omgedraaid hebben
en minder zijn gaan werken, of een aupair gehuurd of weet ik wat. (En die kinderen zijn echt voorbij 'vervelend' wmb) elkaar de keel dichtknijpen, woedeaanvallen waarbij ze alles kort en klein slaan en waar ze in blijven hangen, pesten, treiteren, brutaal... The list is endless. Maar goed, zij (wil of kan) blijkbaar het verband niet leggen.
En zo zijn er meer kinderen op school. En zo bizar dat t alleen die van twee fulltimers zijn. Ik mág de conclusie niet trekken maar hij ligt voor de hand.
Een vriendin heeft een oudere dame als oppas aan huis. Daar zou mijn voorkeur ook liggen.
Ik hoorde een moeder met werkweken van rond de 70 uur verzuchten dat het toch wel vervelend was dat ze zulke vervelende kinderen heeft terwijl ze het zo druk heeft. ( haar man werkt ook meer dan fulltime)
Ik zou dat dus omgedraaid hebben
en minder zijn gaan werken, of een aupair gehuurd of weet ik wat. (En die kinderen zijn echt voorbij 'vervelend' wmb) elkaar de keel dichtknijpen, woedeaanvallen waarbij ze alles kort en klein slaan en waar ze in blijven hangen, pesten, treiteren, brutaal... The list is endless. Maar goed, zij (wil of kan) blijkbaar het verband niet leggen.En zo zijn er meer kinderen op school. En zo bizar dat t alleen die van twee fulltimers zijn. Ik mág de conclusie niet trekken maar hij ligt voor de hand.
Een vriendin heeft een oudere dame als oppas aan huis. Daar zou mijn voorkeur ook liggen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Toevallig kwam het bij ons net zo uit dat ik zonder werk zat (vier dagen na de bevalling kreeg ik te horen dat het bedrijf ermee stopte ) en dat onze jongste meer aandacht nodig had dan de oudste. Reflux en veel huilen zorgden ervoor dat het erg fijn was dat ik het 1e jaar zoveel thuis was. En als het nodig was geweest, was ik echt geen 32 uur per week gaan werken.
En ik ken (helaas) ook wel wat thuisblijfmoeders die kinderen hebben die wel wat meer opvoeding zouden mogen genieten hoor
) en dat onze jongste meer aandacht nodig had dan de oudste. Reflux en veel huilen zorgden ervoor dat het erg fijn was dat ik het 1e jaar zoveel thuis was. En als het nodig was geweest, was ik echt geen 32 uur per week gaan werken.En ik ken (helaas) ook wel wat thuisblijfmoeders die kinderen hebben die wel wat meer opvoeding zouden mogen genieten hoor
Oh ja, ik ook wel hoor.
Mijn punt was meer dat de een iets wel als zorgelijk ervaart, of als invloed, maar een ander niet,
Ik zou denken: de kinderen zijn vervelend omdat ik het druk heb
Zij denkt de kinderen zijn vervelend net nu ik het zo druk heb.
Mijn punt was meer dat de een iets wel als zorgelijk ervaart, of als invloed, maar een ander niet,
Ik zou denken: de kinderen zijn vervelend omdat ik het druk heb
Zij denkt de kinderen zijn vervelend net nu ik het zo druk heb.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Er zijn ook thuisblijfmoeders die thuis blijven omdat er een beperking is, waardoor die opvoeding misschien wat moeilijker gaat dan dan bij anderen. Zolang je niet in het huis van een ander kan kijken, vind ik dat linke uitspraken.quote:
En ik ken (helaas) ook wel wat thuisblijfmoeders die kinderen hebben die wel wat meer opvoeding zouden mogen genieten hoor
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Al je iets minder selectief gelezen had, had je gezien dat mijn opmerking een reactie was op:quote:Op maandag 26 november 2012 09:58 schreef Troel het volgende:
[..]
Er zijn ook thuisblijfmoeders die thuis blijven omdat er een beperking is, waardoor die opvoeding misschien wat moeilijker gaat dan dan bij anderen. Zolang je niet in het huis van een ander kan kijken, vind ik dat linke uitspraken.
quote:
Maar dat je stopt of minder gaat werken omdat het met je kind niet goed gaat is ook niet een keuze die iedereen maakt. Want wat is niet goed?
Ik hoorde een moeder met werkweken van rond de 70 uur verzuchten dat het toch wel vervelend was dat ze zulke vervelende kinderen heeft terwijl ze het zo druk heeft. ( haar man werkt ook meer dan fulltime)
Ik zou dat dus omgedraaid hebben
En zo zijn er meer kinderen op school. En zo bizar dat t alleen die van twee fulltimers zijn. Ik mág de conclusie niet trekken maar hij ligt voor de hand.
Een vriendin heeft een oudere dame als oppas aan huis. Daar zou mijn voorkeur ook liggen.
Oh maar het feit dat je een thuisblijfmoeder bent, wil niet zeggen dat je kinderen wel altijd genoeg aandacht krijgen. Ik ken ook moeders die thuisblijven "voor de kinderen" maar er als de kinderen uit school komen er bijna nooit zijn omdat mams altijd bezig is, naar een van de vele clubjes is of een winkelsessie met vriendinnen heeft. Dat de kinderen dan maar naar een oma/ buurvrouw of speeltuin gaan en rondhangen. Dat je thuis bent wil dus niet zeggen dat je er ook echt BENT.quote:
Ik denk dat de kinderen in het voorbeeld van de Buuf niet alleen opvoeding tekortkomen, maar vooral aandacht
Het belangrijkste punt vind ik wel dat wat buuf net maakt:
Kinderen zijn gewoon echt heel erg een gevalletje actie --> reactie
Kinderen zijn gewoon echt heel erg een gevalletje actie --> reactie
quote:
Ik zou denken: de kinderen zijn vervelend omdat ik het druk heb
Zij denkt de kinderen zijn vervelend net nu ik het zo druk heb.
Dat laatste is iets waar ik me de laatste tijd zo bewust van ben geworden...! Ik ben druk bezig voor mezelf de rust terug te krijgen en dan hopelijk uit te vinden hoe ik het allemaal concreet vorm kan gaan geven. Maar...dat is moeilijk.... De keuze om al dan niet thuis te boven of minder te gaan werken heeft gevolgen, positief en negatief, natuurlijkquote:
Oh ja, ik ook wel hoor.
Mijn punt was meer dat de een iets wel als zorgelijk ervaart, of als invloed, maar een ander niet,
Ik zou denken: de kinderen zijn vervelend omdat ik het druk heb
Zij denkt de kinderen zijn vervelend net nu ik het zo druk heb.
quote:
[..]
Oh maar het feit dat je een thuisblijfmoeder bent, wil niet zeggen dat je kinderen wel altijd genoeg aandacht krijgen.
Ik ben juist wel blij dat ik de oudste naar het KDV kan brengen en dat de oppas komt. Niet om van haar af te zijn, maar ze doen daar zoveel leuke dingen! Ik denk dat ik van 5 dagen thuisblijven heel lamlendig zou worden en relatief veel op de bank zou hangen in plaats van dingen met mijn kind te ondernemen. Ik merk het nu al in mijn verlof, de vaart gaat er gewoon een beetje uit.
Toen ik werkte, keek ik echt uit naar de dagen thuis en in die dagen wil ik ook echt quality time met de kinderen hebben. Niet de hele dag, want we hebben beiden ook andere dingen te doen (ik wat in huis, en E wil ook graag zelf spelen
) maar gewoon op ons gemakje naar de kinderboerderij, verven, naar de winkel... vooral op vrijdag zorg ik ervoor dat ik niks hoef (geen boodschappen, geen huishouden), die dag is voor ons.Zo kán werken ervoor zorgen dat jij en je kind meer plezier van elkaar hebben, op de dagen dat je wel thuis bent.
Trouwens, ik las nog iets over rekening houden met een kind dat veel meer zorg nodig heeft. Wij hebben daar wel rekening mee gehouden door een hypotheek op één salaris te nemen. Als het niet zou gaan met de kinderen of mij, zou ik kunnen stoppen met werken.
Dat is wel heel erg goed Cantare. Ik had de oudste die deed het echt heel goed op het kdv.
Ik heb altijd 3 a 4 dagen gewerkt waarvan ze er 3 op het kdv was en dat ging prima.
De jongste trekt het dus heel slecht. Hij is nu 2 en als het aan mij ligt gaat hij nooit meer terug.
Ik heb altijd 3 a 4 dagen gewerkt waarvan ze er 3 op het kdv was en dat ging prima.
De jongste trekt het dus heel slecht. Hij is nu 2 en als het aan mij ligt gaat hij nooit meer terug.
Gelukkig zijn niet alle thuisblijfmoeders alleen bezig met kindgerelateerde dingen.quote:
[..]
Ik ook niet. Ik ga terug van 36 naar 32 met 1 dag thuiswerk er nog bij, dus 24 op kantoor en vriendlief gaat van 40 naar 4x9. En ik wil echt die 32 uur houden. Het trekt mij persoonlijk echt niet om ft thuis te zijn en me alleen in kind-gerelateerde bezigheden nuttig te maken. Prima als andere dames dat wél prettig vinden, maar mij lijkt het niks.
Wat jammer. Rot is dat he, als hij dan toch "moet"? Heb je een alternatief?quote:Op maandag 26 november 2012 10:56 schreef Pvoesss het volgende:
Dat is wel heel erg goed Cantare. Ik had de oudste die deed het echt heel goed op het kdv.
Ik heb altijd 3 a 4 dagen gewerkt waarvan ze er 3 op het kdv was en dat ging prima.
De jongste trekt het dus heel slecht. Hij is nu 2 en als het aan mij ligt gaat hij nooit meer terug.
Wij hebben wel een tijdje zorgen gehad over de oudste op het KDV. We wisten niet goed of ze de drukte van een groep wel zo goed trok. Ze trok zich nogal terug en was thuis zo moe. Daarentegen hebben we nooit echt de indruk gehad dat ze het niet leuk vond, ze vond het niet erg om weggebracht te worden en was altijd vrolijk als ik haar ophaalde. Ik hoopte wel dat het zou verbeteren want ik vond het juist wel leerzaam voor haar, júist vanaf de peuterleeftijd. Sinds haar tweede verjaardag gaat ze ineens met sprongen vooruit als het gaat om zich redden tussen de andere kinderen. Dat heeft volgens mij te maken met het feit dat ze veel meer praat. Maar in elk geval: gelukkig maar, want een kind brengen dat daar niet tot bloei komt, is echt heel vervelend.
Ik ben op dit moment mijn baan kwijt en ik krijg nu een halfjaar vrijstelling van sollicitatie.
Vanwege eigen medische problemen in combinatie met hem.
En moest hem van de opvang halen ivm kinderopvangregels bij ontslag etc
Op dit moment is er gewoon makkelijk weer aan nieuwe opvang te kopen.
Dit is dus zijn laatste week opvang en ik moet in juli weer verplicht solliciteren.
Maar ik trok het zelf dus ook niet meer dus dit is wel even heel erg fijn
Vanwege eigen medische problemen in combinatie met hem.
En moest hem van de opvang halen ivm kinderopvangregels bij ontslag etc
Op dit moment is er gewoon makkelijk weer aan nieuwe opvang te kopen.
Dit is dus zijn laatste week opvang en ik moet in juli weer verplicht solliciteren.
Maar ik trok het zelf dus ook niet meer dus dit is wel even heel erg fijn
Dat zeg ik ook nergens, maar in het geval van het gegeven voorbeeld is het gebrek aan aandacht wel duidelijk een probleem.quote:
[..]
Oh maar het feit dat je een thuisblijfmoeder bent, wil niet zeggen dat je kinderen wel altijd genoeg aandacht krijgen. Ik ken ook moeders die thuisblijven "voor de kinderen" maar er als de kinderen uit school komen er bijna nooit zijn omdat mams altijd bezig is, naar een van de vele clubjes is of een winkelsessie met vriendinnen heeft. Dat de kinderen dan maar naar een oma/ buurvrouw of speeltuin gaan en rondhangen. Dat je thuis bent wil dus niet zeggen dat je er ook echt BENT.
Ik denk dat je over de hele linie ouders hebben die weinig oog hebben voor wat hun kinderen nodig, en enorm blijven hangen het idee dat hun kinderen zo moeten functioneren als zij op voorhand bedacht hebben. Ik durf zelfs te stellen dat het probleem niet zozeer zit in 70+ uur werken, hoewel ik dat heel erg veel vind, maar meer in haar denkwijze. "Waarom is gedraagt mijn kind zich zo lastig en niet hoe ik zou willen dat het zich gedraagt" is een heel andere insteek dan "wat betekent dat mijn kind niet optimaal functioneert en wat kan ik daar aan doen". Het probleem in eerste instantie bij je kind zoeken is inderdaad heel tekenend.quote:
Oh ja, ik ook wel hoor.
Mijn punt was meer dat de een iets wel als zorgelijk ervaart, of als invloed, maar een ander niet,
Ik zou denken: de kinderen zijn vervelend omdat ik het druk heb
Zij denkt de kinderen zijn vervelend net nu ik het zo druk heb.
Écht naar je kind kijken, oog hebben voor wat het nodig heeft maar vooral wie het is, dat accepteren en stimuleren waar mogelijk en loslaten waar noodzakelijk en dat alles inpassen in wat je eigen wensen in mogelijkheden in het leven zijn, is denk ik toch wel één van de grote uitdagingen van het ouderschap.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Zo te lezen is deze rustperiode ook hard genoeg nodigquote:
Ik ben op dit moment mijn baan kwijt en ik krijg nu een halfjaar vrijstelling van sollicitatie.
Vanwege eigen medische problemen in combinatie met hem.
En moest hem van de opvang halen ivm kinderopvangregels bij ontslag etc
Op dit moment is er gewoon makkelijk weer aan nieuwe opvang te kopen.
Dit is dus zijn laatste week opvang en ik moet in juli weer verplicht solliciteren.
Maar ik trok het zelf dus ook niet meer dus dit is wel even heel erg fijn
Ik zou bijna zeggen "geniet ervan", maar als je zo tegen je eigen medische muren oploopt dat je het niet meer trekt dan is weer op orde raken weinig genieten.
quote:
Écht naar je kind kijken, oog hebben voor wat het nodig heeft maar vooral wie het is, dat accepteren en stimuleren waar mogelijk en loslaten waar noodzakelijk en dat alles inpassen in wat je eigen wensen in mogelijkheden in het leven zijn, is denk ik toch wel één van de grote uitdagingen van het ouderschap.
En tegelijk het mooiste ervan.
Precies zo ervaar ik het ook. Mijn dag thuis is echt voor ons, dan doen we leuke dingen. Of juist helemaal niets, want mijn zoon vindt het ook heerlijk om af en toe lekker zelf te spelen. Dan zit ik op de grond een boek te lezen en dan komt hij af en toe knuffels halen en weer gaanquote:
[..]
Ik ben juist wel blij dat ik de oudste naar het KDV kan brengen en dat de oppas komt. Niet om van haar af te zijn, maar ze doen daar zoveel leuke dingen! Ik denk dat ik van 5 dagen thuisblijven heel lamlendig zou worden en relatief veel op de bank zou hangen in plaats van dingen met mijn kind te ondernemen. Ik merk het nu al in mijn verlof, de vaart gaat er gewoon een beetje uit.
Toen ik werkte, keek ik echt uit naar de dagen thuis en in die dagen wil ik ook echt quality time met de kinderen hebben. Niet de hele dag, want we hebben beiden ook andere dingen te doen (ik wat in huis, en E wil ook graag zelf spelen
Zo kán werken ervoor zorgen dat jij en je kind meer plezier van elkaar hebben, op de dagen dat je wel thuis bent.
Die rust had ik tijdens mijn verlof helemaal niet, die lege dagen vlogen me echt aan. Mijn knul heeft het ook heel erg naar zijn zin op het kdv. Hij is lichamelijk heel actief, en gedeit enorm bij de röring van het kdv. Hij heeft daar enorm veel ruimte om te kruipen, contact te maken met andere kindjes. Voor twee dagen in de week vind ik heel fijn en stimulerend voor hem en de andere dagen is hij rustig thuis bij ons of zijn opa en oma.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
QFTquote:
[..]
Ik denk dat je over de hele linie ouders hebben die weinig oog hebben voor wat hun kinderen nodig, en enorm blijven hangen het idee dat hun kinderen zo moeten functioneren als zij op voorhand bedacht hebben. Ik durf zelfs te stellen dat het probleem niet zozeer zit in 70+ uur werken, hoewel ik dat heel erg veel vind, maar meer in haar denkwijze. "Waarom is gedraagt mijn kind zich zo lastig en niet hoe ik zou willen dat het zich gedraagt" is een heel andere insteek dan "wat betekent dat mijn kind niet optimaal functioneert en wat kan ik daar aan doen". Het probleem in eerste instantie bij je kind zoeken is inderdaad heel tekenend.
Écht naar je kind kijken, oog hebben voor wat het nodig heeft maar vooral wie het is, dat accepteren en stimuleren waar mogelijk en loslaten waar noodzakelijk en dat alles inpassen in wat je eigen wensen in mogelijkheden in het leven zijn, is denk ik toch wel één van de grote uitdagingen van het ouderschap.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
