quote:
Op dinsdag 23 oktober 2012 01:39 schreef Kees22 het volgende:[..]
Ik weet niet waarom het gelukkig is dat we het eens zijn. Al is overeenstemming wel een prettiger gevoel dan twist.
Ik weet niet wat je bedoelt met zulke figuren als Mustapha. Kennelijk heeft hij wel goed werk gedaan.
En wat we nou eens moeten leren, snap ik ook niet goed.
Maar we zullen zien hoe het afloopt, dat dan weer wel.
Welterusten.
Daarmee bedoel ik mensen die we in Nederland belangrijke functies hebben gegeven om de integratie te bevorderen, terwijl het door hun gedrag, verleden en overtuigingen alleen maar negatief of zelfs averechts uit kan pakken.
Er is in Nederland een hele lijst aan hoogleraren, wetenschappers, wethouders, raadsleden en voorzitters van allerlei stichtingen en instellingen die ingehuurd zijn om de integratie te bevorderen, maar die dankzij hun gedrag alleen maar afbreuk deden aan de integratie van minderheden in Nederland.
Voorbeelden van zulk gedrag zijn het weigeren van het schudden van vrouwenhanden of ze zelfs maar een blik waardig gunnen. Het oproepen tot haat of zelfs fysiek geweld tegen homo's. Het invoeren van segregatie door middel van aparte ruimtes, loketten, activiteiten en andere zaken voor vrouwen. Of simpelweg mensen die ingehuurd zijn om de integratie te bevorderen, maar zelf geen enkel woord Nederlands spreken.
Toch blijven we ons in Nederland verbazen als het duidelijk wordt dat mensen zoals Mustapha Ayranci over de schreef gaan. Ze worden door de beleidsmakers hier vaak op handen gedragen en op allerlei manieren beloond terwijl er overduidelijk ernstige twijfels horen te zijn over hun achtergrond en overtuigingen. Diezelfde beleidsmakers blijven ze desondanks net zolang steunen tot hun posities wettelijk onhoudbaar zijn geworden.
Een illustratief voorbeeld in deze is bijvoorbeeld Tariq Ramadan.
Tariq Ramadan werd door toenmalig wethouder Participatie Orhan Kaya aangenomen om als bruggenbouwer tussen moslims en niet-moslims te fungeren. Hij kreeg hier 6 ton per jaar voor om 1 dag in de week als hoogleraar Integratiestudies aan de Erasmus Universiteit te werken.
Dit terwijl hij het jaar daarvoor nog toegang tot Amerika was ontzegt, omdat hij terrorisme had gefinancierd. Ook hoogleraar Jan Berting van de Erasmus Universiteit was tegen de komst van Ramadan, omdat hij op de hoogte was van de geschiedenis van hem. Tariq Ramadan was toentertijd al een internationaal omstreden persoon.
Het duurde dan ook niet lang voordat er ophef over hem ontstond. Ramadan noemde homoseksualiteit een aandoening en een stoornis. De VVD wou vervolgens van zijn contract van 6 ton per jaar voor 1 dag per week werk af. Meerdere kamerleden van de SP en Groenlinks begonnen direct met een tegenoffensief. De Gaykrant en de VVD die opriepen om zijn aftreden werd door hun zwaar bekritiseerd. Ramadan kon makkelijk aanblijven. De twee wethouders van de VVD werden wel gedwongen om af te treden.
Binnen een jaar werd de ophef rondom Ramadan nog veel groter. Zonder medeweten van de gemeente Rotterdam ging Ramadan het discussieprogramma Islam and Life presenteren. In dit programma dat gefinancierd werd door het Iraanse regime, verheerlijkte hij datzelfde streng gelovige Iraanse regime. Oproepen tot een wereldwijde islam en het opdringen van het geloof waren nog het minst erge waar hij naar opriep, maar dat waren de reden voor de gemeente om hem te ontslaan.
Ramadan wou vervolgens tot het einde van zijn contract in 2011 uitbetaald worden, maar kreeg dat niet. Hij spande een rechtszaak tegen Rotterdam aan, maar verloor deze.
We zouden in Nederland moeten leren van de fouten die gemaakt zijn met mensen als Ramadan en
Mustapha Ayranci, zodat we de volgende keer niet weer zulke fouten blijven maken. Alleen als je kijkt hoe de beleidsmakers met zulke mensen omgaan heb ik daar een hard hoofd in en dat zal ten koste gaan van de integratie van minderheden in Nederland.