(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXVIII

dit jaar een flink aantal 3e klassen. Duidelijk in de pubertijd. Sommige klassen (3havo) beginnen nu wel wat onrustig te worden.
En nadeel is dat ik niet altijd consequent op ordeverstoringen in ga. Praten tijdens uitleg dan weer misschien iets te fel.

2e klassen zijn heerlijk. Af en toe eens strafwerk als iemand erdoorheen praat en de rest van de klas is ook gelijk weer stil.
Helaas werkt dat niet in de 3e.
Moet echt leuker gaan worden die paar klassen, want we zijn net met de eerste week klaar.

4havo was vandaag goed te doen, alleen was een deel van de klas er niet.

quote:

Op maandag 10 september 2012 21:07 schreef merry77 het volgende:
2e klassen zijn heerlijk. Af en toe eens strafwerk als iemand erdoorheen praat en de rest van de klas is ook gelijk weer stil. Helaas werkt dat niet in de 3e.

Dat verschilt denk ik per klas.

Na jaren bovenbouw les te hebben gegeven, had ik per 1 augustus mijn baan opgezegd. Ik vond die 1.1 FTE (wat regelmatig resulteerde in 60 uur per week) toch niet meer helemaal mijn ding.

Nu een relaxte start gemaakt met mijn eigen bedrijf, en een klein baantje erbij waarin ik weer allemaal nieuwe dingen tegen kom. Voor het eerst sinds 2001 weer een 1e klasje!!!
Die kids werken zo ongelooflijk enthousiast, dat ik gewoon nog meer motivatie heb om leuke dingen te gaan bedenken.
2e en 3e klassen zijn gewoon zoals altijd, lief leuk en speels.
Jammer dat ik geen bovenbouw heb komend jaar, maar eigenlijk toch geen zin om mezelf weer kapot te werken zodat die kids een 6.8 gemiddeld gaan halen op hun examens.

Alleen wel jammer dat ze me op mijn nieuwe school nog voor een deel als beginnend docent zien... ruim 10 jaar ervaring wordt toch snel opzij geschoven. Nog 1 weekje rustig aandoen, en dan ga ik wel weer wat mooie dingen uit de kast trekken om collega's te overdonderen en mijn gebruikelijke status weer te verkrijgen.

(Geheime doelen: Exacte secties wat meer zien te integreren en aansluiting tussen Wi/Na/Sk/Bi creeeren in klas 1 en 3, examentrainingen naar hoger niveau trekken, sneller na te kijken repetities maken waarin de differentiatie-hel van klas 2 wat wordt beperkt en de ELO effectiever inzetten)

Hele persoonlijke vraag aan jullie docenten: vroeger stak ik uren in school (thuis) maar sinds ik een relatie heb en een dochter merk ik dat ik het heel moeilijk heb om de balans te vinden tussen privé en school. Soms heb ik een schuldgevoel ('ik moet die lessen beter voorbereiden) omdat ik eigenlijk meer tijd wil besteden aan school maar ik voel juist dat ik buiten school wil genieten van al dat andere: een heerlijk en fijn sociaal leven. Maar die balans vinden vind ik erg lastig. Hoe gaan jullie daarmee om? Ik heb nu een baan van 1,0fte en ben bijna elke dag rond 16.00 klaar maar ik wil voorkomen dat ik weer hele weekenden achter die computer zit...

quote:

Op dinsdag 11 september 2012 20:21 schreef Razztwizzle het volgende:
meteen zo'n berg verbeterplannen doorvoeren en een enorme "status" willen, ben je niet bang dat mensen daar op afketsen? Even rustig de school leren kennen is ook wat waard, toch?

Ik moest dat stukje ook even op me laten inwerken. Persoonlijk zou ik het niet zo prettig vinden als een nieuwe collega opeens de hele zaak "overhoop" zou komen gooien...

Je kunt die doelen toch zien als iets op de lange termijn? En of je mensen tegen je in harnas jaagt, hangt er maar net vanaf hoe je het aanpakt en brengt. Ik heb ook altijd veel ambitie en weet wat ik wil verbeteren of wat kan veranderen. Vinden mensen niet altijd leuk, nee, maar je kan er wel degelijk veel mee bereiken. Ik houd er wel van. . Ik ben in het onderwijs soms juist vaak tegen een gebrek aan dit soort ambities bij docenten aangelopen tot nu toe.

Precies, zo denk ik er ook over.

Hmm, ik begin mijn status alweer een beetje terug te krijgen eigenlijk. In ieder geval heb ik afgelopen 2 dagen de stap al weten te maken van "iemand die alles moet leren" naar "iemand met goede ideeen waar we eens materialen mee gaan vergelijken".

Aantal van mijn "geheime doelen" heb ik juist opgesteld naar wat ik hoorde in de eerste week dat ik er werkte. Dingen die ze op die school graag willen, maar waarvoor de expertise en/of ervaring nog wat mist. Laten dat nu juist de dingen zijn waar ik erg goed in ben, dus in de loop van het jaar moet er wel wat te bereiken zijn.

En vandaag die vervelende 3e klas ook gelijk even goed rechtgetrokken. 5 minuten even de klas aangezien terwijl ik op een rustige manier probeerde alles stil te krijgen, in die 5 minuten de 6 belangrijkste onrustbronnen weten te identificeren, en daarna heerlijk rustige les kunnen draaien. (Niemand eruit gestuurd, niemand strafwerk hoeven geven, kwestie van de juiste personen op de juiste manier aanspreken)

Aaahhh, ik hou van mijn werk

quote:

Op dinsdag 11 september 2012 19:33 schreef Hippos het volgende:Soms heb ik een schuldgevoel ('ik moet die lessen beter voorbereiden) omdat ik eigenlijk meer tijd wil besteden aan school maar ik voel juist dat ik buiten school wil genieten van al dat andere: een heerlijk en fijn sociaal leven. Maar die balans vinden vind ik erg lastig. Hoe gaan jullie daarmee om?

Simpele redenatie: Ervaring telt ook als lesvoorbereiding.
En alles wat je vorige jaren hebt gemaakt, is dit jaar toch ook weer zo in te zetten?

De truc om meer tijd over te houden: Gewoon niet telkens opnieuw het wiel willen uitvinden!
(heeft mij in ieder geval al heel veel tijd opgeleverd in de loop der jaren, soms wat nieuws ontwikkelen, maar ook vooral op ervaring, routine en stukje hergebruik blijven vertrouwen)

quote:

Op dinsdag 11 september 2012 19:33 schreef Hippos het volgende:
Hele persoonlijke vraag aan jullie docenten: vroeger stak ik uren in school (thuis) maar sinds ik een relatie heb en een dochter merk ik dat ik het heel moeilijk heb om de balans te vinden tussen privé en school. Soms heb ik een schuldgevoel ('ik moet die lessen beter voorbereiden) omdat ik eigenlijk meer tijd wil besteden aan school maar ik voel juist dat ik buiten school wil genieten van al dat andere: een heerlijk en fijn sociaal leven. Maar die balans vinden vind ik erg lastig. Hoe gaan jullie daarmee om? Ik heb nu een baan van 1,0fte en ben bijna elke dag rond 16.00 klaar maar ik wil voorkomen dat ik weer hele weekenden achter die computer zit...

ik werk keihard op school, maar niet te veel thuis. soms heb ik dat gevoel ook wel eens, maar tegelijkertijd gaat het goed op de manier die ik nu doe, en ik werk niet minder dan mijn aanstelling, dus ik heb het een beetje leren accepteren van mezelf dat ik soms minder voorbereid ben dan ik zou wensen...

ik vang het grotendeels op door heel goed en duidelijk alles te administreren en plannen, waardoor ik altijd op tijd weet als ik wél aan de bak moet. ik heb 0,8 fte + 0,12 aan uitbreiding, dat is op dit moment in totaal 26 lesuren (interne vervanging, krijg je geen volledige 0,04 fte per lesuur voor). ik werk de meeste dagen van half acht tot 17/17.30, behalve op dinsdag, dan ben ik 's middags vrij en die neem ik ook echt, tenzij er een vergadering is.

verder heb ik een "to do" boekje, waar ik alles opschrijf waarvan ik vind dat het moet gebeuren, maar ik werk er rustig beetje bij beetje doorheen.

ik merk dat het me veel makkelijker afgaat dan vorig jaar (de routine) maar ook dat ik veel harder werk dan toen. ben ook nog ELO-voortrekker en daarmee zijn we nu bij de "uitrol" beland, waarbij ik stiekem de enig overgebleven docent-expert ben... dat was dus wel even heftig deze week. en dan doe ik dus 's avonds echt niks meer thuis, laat de spullen expres in de auto liggen.

quote:

Op dinsdag 11 september 2012 20:24 schreef Baba-O-Riley het volgende:

[..]

Ik moest dat stukje ook even op me laten inwerken. Persoonlijk zou ik het niet zo prettig vinden als een nieuwe collega opeens de hele zaak "overhoop" zou komen gooien...

ik heb van de week, na een jaar pas!, eindelijk een goed moment gehad om te zeggen dat ik vind dat we te frontaal en weinig activerend lesgeven bij onze sectie... (in de zelfevaluatie). Eerder zou dat zeker tot verdedigende reacties hebben geleid, maar nu werd er eerlijk gezegd dat men eigenlijk niet wist waarom ze het niet deden. ik voel nu meer ruimte om zelf ruimte er voor in te passen, en ik hoop collega's enthousiast te krijgen als ik leuk materiaal laat zien. iedereen blij.

Hee, een topic waar ik me nu ook in mag melden!

Na jarenlang in het bedrijfsleven gewerkt te hebben, werk ik nu sinds vier weken op een middelbare school als wiskundedocent. Aan het einde van dit schooljaar hoop ik mijn tweedegraadsbevoegdheid te halen. Ik heb alleen een stage van een paar maanden achter de rug, maar ik heb een school zo gek gevonden om met mij in zee te gaan en laten we zeggen dat het 'wennen' is... maar wel leuk!

quote:

Op woensdag 12 september 2012 20:19 schreef hooibaal het volgende:
Hee, een topic waar ik me nu ook in mag melden!

Na jarenlang in het bedrijfsleven gewerkt te hebben, werk ik nu sinds vier weken op een middelbare school als wiskundedocent. Aan het einde van dit schooljaar hoop ik mijn tweedegraadsbevoegdheid te halen. Ik heb alleen een stage van een paar maanden achter de rug, maar ik heb een school zo gek gevonden om met mij in zee te gaan en laten we zeggen dat het 'wennen' is... maar wel leuk!

werk je soms bij mij op school? klinkt als onze nieuwe wiskundecollega

Ik moet weer een leerwerkplan opstellen en fijn aan mijn competenties werken.. Heeft iemand hier nog een briljante leervraag waar je veel aan hebt gehad?

Was weer eens naar "Hoefnagels" aan het kijken, maar ik heb 't afgezet. Ik begin er me steeds meer aan te ergeren. Het is een beetje een popie-jopie-figuur die denkt de wijsheid in pacht te hebben, maar meestal zeiken de leerlingen gewoon in zijn schoenen waar hij bij staat. Waarom spreken ze hem eigenlijk met "jij" aan? Ik weet zeker dat in 90 procent van alle middelbare scholen, de leraar met "U" aangesproken wordt. Die uitbarsting in de aflevering over het weggooien van een propje - dat hij daar zó overdreven boos over wordt, staat in haaks contrast met de quasi-filosofische wijsheden die hij her en der in het programma tentoonspreidt..

quote:

Op donderdag 13 september 2012 14:04 schreef Naamah het volgende:

[..]

Bekend probleem. Wat mij wel frustreert, is dat ik een baan van 0,7 fte heb, maar in uren meer dan 1 fte werk. Ik wil gewoon fulltime kunnen werken en daar ook het bijbehorende loon voor krijgen, maar ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen en dat is frustrerend. Nu aan het begin van het schooljaar probeer ik op mijn vrije dag zoveel mogelijk te doen en voor te bereiden en op zondag ben ik vaak ook de hele dag bezig. De avonden voorafgaand aan lesdagen hoef ik dan alleen nog de laatste dingen ter voorbereiding te doen, maar ook dat loopt soms op tot hele avonden.

Ik ben nu natuurlijk ook net op een nieuwe school begonnen, dus heb er wel vertrouwen in dat dat in de loop van het schooljaar beter gaat worden. Verder plan ik ook bewust moment waarop ik niet werk, ik wil eigenlijk sowieso een dag in het weekend niets aan school doen en op woensdag/vrijdag doe ik thuis ook niets meer.

Toen ik nog 0,6 en 0,8 werkte, was ik in uren ook fulltime aan het werk. Sinds ik 1,0 werk, ben ik niet meer uren gaan maken. Ten eerste gaan bepaalde zaken gewoon makkelijker na een paar jaar, en ten tweede ben ik efficiëntere keuzes gaan maken omdat het werk anders niet te overzien was. Waarschijnlijk is het gewoon een valkuil voor beginnende (deeltijd)docenten; te veel te goed willen doen, en vooral niets aan het toeval over willen laten...

quote:

Op zondag 16 september 2012 19:11 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Was weer eens naar "Hoefnagels" aan het kijken, maar ik heb 't afgezet. Ik begin er me steeds meer aan te ergeren. Het is een beetje een popie-jopie-figuur die denkt de wijsheid in pacht te hebben, maar meestal zeiken de leerlingen gewoon in zijn schoenen waar hij bij staat. Waarom spreken ze hem eigenlijk met "jij" aan? Ik weet zeker dat in 90 procent van alle middelbare scholen, de leraar met "U" aangesproken wordt. Die uitbarsting in de aflevering over het weggooien van een propje - dat hij daar zó overdreven boos over wordt, staat in haaks contrast met de quasi-filosofische wijsheden die hij her en der in het programma tentoonspreidt..

Ik vind het een vreselijk programma, heb er een halve aflevering van uitgezeten en toen was ik al het glazuur van mijn tanden kwijt. Ik hoop niet dat mensen die kijken denken dat het een doornsee leraar is, want dat zou het (toch al niet geweldige) imago van docenten niet ten goede komen vrees ik.

Ze zijn inderdaad diep gezakt.. Jammer.

quote:

Op dinsdag 11 september 2012 19:33 schreef Hippos het volgende:
Hele persoonlijke vraag aan jullie docenten: vroeger stak ik uren in school (thuis) maar sinds ik een relatie heb en een dochter merk ik dat ik het heel moeilijk heb om de balans te vinden tussen privé en school. Soms heb ik een schuldgevoel ('ik moet die lessen beter voorbereiden) omdat ik eigenlijk meer tijd wil besteden aan school maar ik voel juist dat ik buiten school wil genieten van al dat andere: een heerlijk en fijn sociaal leven. Maar die balans vinden vind ik erg lastig. Hoe gaan jullie daarmee om? Ik heb nu een baan van 1,0fte en ben bijna elke dag rond 16.00 klaar maar ik wil voorkomen dat ik weer hele weekenden achter die computer zit...

Héél herkenbaar, al heb ik twee (kleine) kinderen. Ik merk wel dat ik nu veel minder tijd ben aan voorbereiding dan vorig jaar, omdat ik alle vakken die ik dit blok geef, vorig jaar ook al heb gegeven. Maar nakijken... Ik moet dit weekend van 3 klassen een opdracht nakijken, gemiddeld 5 minuten per opdracht, maal 70 studenten.

Bij ons is het, volgens mijn collega's, wel zo dat je, als je fulltime werkt, je meestal meer tussenuren hebt, dus meer tijd om tijdens je werkdag dit soort dingen te doen, waardoor je minder thuis hoeft te werken. Maar ja, ik wil echt niet fulltime werken zolang mijn kinderen nog zo klein zijn. Dat betekent dus vaak als ze in bed liggen nog aan het werk.

quote:

Op zondag 16 september 2012 19:33 schreef TheSilentEnigma het volgende:

[..]

Toen ik nog 0,6 en 0,8 werkte, was ik in uren ook fulltime aan het werk. Sinds ik 1,0 werk, ben ik niet meer uren gaan maken. Ten eerste gaan bepaalde zaken gewoon makkelijker na een paar jaar, en ten tweede ben ik efficiëntere keuzes gaan maken omdat het werk anders niet te overzien was. Waarschijnlijk is het gewoon een valkuil voor beginnende (deeltijd)docenten; te veel te goed willen doen, en vooral niets aan het toeval over willen laten...

dat klopt wel denk ik. enige wat ik merk nu ik bijna 1,0 werk, is dat ik als ik verder ook een drukke week heb (drukke avonden, cursus, vergadering, etc.) ik wel echt helemaal kapot ben en nu dus de zondagmiddag en avond toch weer zit te werken, terwijl ik al lang meer dan 40 uur gewerkt heb deze week...

ik heb t ook een beetje aan mezelf te danken, heb deze week tussenuren verspild door mn kont tegen de krib te gooien ik was ontzettend boos en gefrustreerd over t feit dat ze mijn uren niet goed willen uitkeren (teamleider staat achter me, sectieleider ook) en toen was ik zo van slag dat ik me de laatste twee dagen van de week alles maar heb laten aanleunen ipv die so's even na te kijken...

nu moet ik nog zeker 2 uur werken en t is al kwart voor tien. bah. (zit al vanaf vanmiddag sinds ik weer thuis ben van een familiebezoek)

- nee -

[ Bericht 76% gewijzigd door GlowMouse op 19-09-2012 22:50:57 ]

Hallo mensen. Ik heb Italiaans gestudeerd. Werk sinds 2 jaar in de studie- en huiswrekbegeleiding. Mijn baas zegt dat ik erg goed ben met de leerlingen en zegt dat ik de lerarenopleiding moet doen. Zit er soms over na te denken. Eigenlijk wil ik niet, lijkt me vreselijk om voor een klas te staan, maar met mijn opleiding kan ik ook niet veel anders, en ik wil ook wel eens een huis kunnen kopen bijv. dus een vaste baan zou geen overbodige luxe zijn. Wat denken jullie?

quote:

Op zondag 16 september 2012 22:14 schreef JohnDDD het volgende:
Hallo mensen. Ik heb Italiaans gestudeerd. Werk sinds 2 jaar in de studie- en huiswrekbegeleiding. Mijn baas zegt dat ik erg goed ben met de leerlingen en zegt dat ik de lerarenopleiding moet doen. Zit er soms over na te denken. Eigenlijk wil ik niet, lijkt me vreselijk om voor een klas te staan, maar met mijn opleiding kan ik ook niet veel anders, en ik wil ook wel eens een huis kunnen kopen bijv. dus een vaste baan zou geen overbodige luxe zijn. Wat denken jullie?

wat voor lerarenopleiding zou je willen doen? en iets wat je vreselijk lijkt is misschien niet echt een goed idee

quote:

Op zondag 16 september 2012 22:22 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

wat voor lerarenopleiding zou je willen doen? en iets wat je vreselijk lijkt is misschien niet echt een goed idee

dat weet ik dus ook niet. ik spreek ook wel Spaans dus ook dat zou ik kunnen. mijn Engels is ook erg goed. maar echt voor een klas met van die kids staan, brr...is het echt zo erg?

quote:

Op zondag 16 september 2012 22:24 schreef JohnDDD het volgende:

[..]

dat weet ik dus ook niet. ik spreek ook wel Spaans dus ook dat zou ik kunnen. mijn Engels is ook erg goed. maar echt voor een klas met van die kids staan, brr...is het echt zo erg?

nee, ik vind het heerlijk maar bedenk je dat je dus voor een tweedegraads bevoegdheid nog wel 4 jaar moet studeren, en voor een eerstegraads zul je toch een Master in een schoolvak moeten doen (weet niet hoe de doorstroming van Italiaans naar Spaans is) en dan nog een kopopleiding van 1 jaar.

fulltime werken zit er dus voorlopig niet in, voor de klas.

daarnaast: vraag naar Spaans docenten is klein. Ik ben zelf totaal ongeschikt voor het tweedegraads gebied, en heb er ook maar 1 jaar ervaring mee, dus kan je ook weinig vertellen over hoe het is.

quote:

Op zondag 16 september 2012 22:24 schreef JohnDDD het volgende:

[..]

dat weet ik dus ook niet. ik spreek ook wel Spaans dus ook dat zou ik kunnen. mijn Engels is ook erg goed. maar echt voor een klas met van die kids staan, brr...is het echt zo erg?

Ik geloof dat jij maar een andere baan en/of opleiding moet gaat zoeken. Dat lijkt me het beste voor iedereen

quote:

Op zondag 16 september 2012 19:11 schreef Baba-O-Riley het volgende:
.... Waarom spreken ze hem eigenlijk met "jij" aan? Ik weet zeker dat in 90 procent van alle middelbare scholen, de leraar met "U" aangesproken wordt. ....

Ik weet zeker dat die 90% schromelijk overdreven is. Denk ook dat het een keuze moet zijn van de docent zelf. Ik vind ik het echt verschrikkelijk als leerlingen me met "U" aanspreken. Voel me daar heel ongemakkelijk bij.

Oef, ik ben ernstig teleurgesteld. Van de bijna 1000 studenten hebben 30 studenten de diagnostische taaltoets met een voldoende gehaald Ik vraag me toch af waar het misgaat. Een groot deel zal net vers van de havo komen, een deel van het mbo, een deeltje van het vwo, een deel is overgestapt binnen het hbo. Hoe snel kunnen de regels van de Nederlandse spelling wegzakken? Of ze hebben de toets niet serieus genomen, kan ook nog.

Afgelopen week de eerste twee lessen gegeven, werkwoordspelling. Lekker terug naar de basics, stroomschema's erbij, hoe vervoegen we de werkwoorden ook alweer? Met de eerste klas ging dat wat minder vlot, ik was ingeroosterd in een lokaal zonder bord, kostte zowel mij als de studenten veel energie, veel waren aan het eind van de les er ook niet meer echt met hun koppie bij. Met de tweede klas verliep de les super. Nu een lokaal met bord en ik had het gevoel alsof we samen door de stof vlogen (op een positieve manier!) en de sfeer was ook heel erg lekker. Echt zo'n les waar je zelf ook energie van krijgt. Heb er overigens uiteindelijk voor gekozen om me gewoon met mijn voornaam aan te laten spreken, alhoewel ik op de mail nog best vaak 'mevrouw' voorbij zie komen

Nu de lessen van komende week voorbereiden, zeker mentaal, volgens mij ga ik nog een hoop vragen krijgen over de cijfers van de diagnostische toets.