Door Ragner.
Voor degenen die nog niet op de hoogte zijn van de gang van zaken in de financiele wereld een kort overzicht.
De geldcreatie is in de westerse wereld toebedeeld aan 'onafhankelijke instituties', de centrale banken. Dit zijn in wezen particuliere ondernemingen. Zij mogen als enige geld drukken en er is dus geen 'echt' geldbiljet dat niet door deze centrale banken is gedrukt. Deze banken lenen het geld uit tegen rente aan o.a. de landsregeringen. In Europa is het de ECB die over de geldschepping gaat en het geld uitleent aan de nationale banken, in Nederland via DNB. De staten en haar inwoners worden daardoor schuldenaren van deze geldscheppers.
Nu doet zich het merkwaardige fenomeen voor dat iedere Euro in principe een schuld draagt, namelijk de rente die erover berekend wordt. En die schuld is per definitie nooit in zijn geheel te voldoen. Immers als een staat 1000 miljard leent tegen 10% rente, dan moet die staat 1100 miljard terugbetalen. Echter die extra 100 miljard hebben ze niet. Sterker nog die 100 miljard bestaat feitelijk niet, want de centrale bank heeft slechts 1000 miljard gedrukt. Die 100 miljard kan dus alleen betaald worden als er 100 miljard bijgedrukt wordt. Alleen wordt dit ook weer tegen rente uitgeleend. En ook daar blijft dus weer een restschuld open. Zo ontstaat een oneindige opbouw van schuld totdat het systeem weer gereset wordt. Meestal in de vorm van een oorlogsconflict, staatsfaillisement of een andere catastrofe.
Deze gang van zaken heeft verschillende consequenties die we in de economie nu allemaal ervaren. Iedere staat met een op geld gebaseerd financieel systeem heeft dus een grote schuld aan de geldscheppende centrale banken en moeten meer terugbetalen inclusief de rente dan ze geleend hebben. Dat terugbetalen kunnen ze alleen doen als ze aan het einde van de looptijd niet alleen het geleende bedrag terug kunnen betalen, maar ook de rente. Dat geld is er echter niet zomaar. Dat geld moet verkregen worden van anderen, bijvoorbeeld door export van goederen of de verkoop van grondstoffen. In wezen is iedere economie om deze reden veroordeeld tot het zijn van een groeieconomie. Stopt de groei dan kan men de schuld niet betalen en gaat men failliet. Echter, waar de ene economie groeit, moet een andere economie krimpen. Immers er is enkel slechts een bepaalde hoeveelheid geld geschapen en die is per definitie te klein om ook de rente over dat geld te kunnen betalen. Waar het ene land dat dus wel lukt, heeft dat dus tot de onvermijdelijke consequentie dat een ander land dat niet meer kan. In de concrete economie zijn we hier de situatie met de PIGS-landen en vooral Griekenland. Omdat de Nederlandse, Duitse, Finse, zeg maar de noordeuropese economie sterk exporterend was en de zuideuropese economie sterk importerend hebben hebben de noordeuropese landen voldoende geld verdient om de rente op de staatsschuld te kunnen betalen. Echter de winst van de noordelijke landen was het verlies van de zuidelijke landen. Zij konden dus hun rentelasten niet meer dragen. Dan kan zo'n land dus wel geld lenen om de rente en aflossing te betalen (men noemt dat herfinanciering), maar enkel tegen hogere rente in verband met de slechtere ratings door de rating bureau's.
Duidelijk mag dus zijn dat de probleme in Griekenland niet in eerste instantie gelegen zijn in het financiele beleid aldaar, niet in de 'vroege pensioen leeftijd', niet in de arbeidsmentaliteit. Nee, het oorspronkelijke probleem is de geldcreatie vanuit het rente-principe. Het financiele beleid kan enkel zorgen voor een versnelling of vertraging van het inherent in het systeem aanwezige gevolg van faillisement. Een sterker economie in Griekenland had mogelijk ervoor kunnen zorgen dat ze niet in de problemen waren gekomen, maar dan waren in hun plaats anderen in de problemen gekomen. Bijvoorbeeld landen in Afrika, Azië, Zuid-Amerika.
Duidelijk mag ook zijn dat Nederland enkel uitstel van executie heeft. Immers, het ligt in het systeem besloten dat de schuld nooit en te nimmer terugbetaald kan worden. En een oneindige groei van de economie is ook niet mogelijk. De aarde is niet groter dan het is en de mensen kunnen op een gegeven moment ook niet nog langer of harder werken.
Het principe van rente over rente heeft er onder andere voor gezorgd dat een gezin met een kostwinner in de jaren 70 voor nog geen 100.000 gulden, een woning kon kopen van ruim 180 m2 aan woonoppervlak. Nu kan een gezin met twee kostwinners maar moeizaam aan een leven bekostigen met een woning van meer dan 200.000 Euro en veel minder m2 woonoppervlak. Rekenkundige modellen van dit systeem laten zien dat men in principe iedere 40 jaar, twee keer zo hard moet werken om de rente over rente op te kunnen brengen. Het bovenstaande voorbeeld laat zien dat die modellen een goed beeld van de werkelijkheid opleveren.
Maar men kan natuurlijk niet iedere 40 jaar twee keer zo hard gaan werken. Dat houdt een keer op want voor iedereen zitten er maar 24 uur in de dag. Natuurlijk kan men dan gaan knabbelen aan de vakantiedagen, men kan mensen langer door laten werken en de AOW leeftijd verhogen, men kan de leeftijd voor arbeid verlagen en ook kinderen aan het werk zetten, men kan arbeidskrachten importeren, maar op een gegeven moment houdt het op en zijn de schulden niet meer te voldoen. Dat het vaak niet zover komt, komt door de regelmaat waarmee er catastrofes, oorlogen enz in het verleden hebben plaatsgevonden. Dan wordt het hele systeem weer gereset en begint het hele verhaal weer opnieuw.
Resultaat van deze gang van zaken is dat momenteel zo'n 99% van het wereldkapitaal in handen is van 1% van de wereldbevolking.
De vraag is waarom men dit systeem van rente over geldschepping in stand houdt en de geldschepping niet tot een staatsaangelegenheid maakt. Apart is dan te zien dat bijvoorbeeld beide presidenten van de VS die dit voorstonden, Jefferson en Kennedy, beiden vermoord zijn.
De Partij voor Mens en Spirit wil een bank voor het volk van het volk De Gemeenschapsbank.Programma MenS:
4.2 Oorzaak van de schuldencrisis
De schuldencrisis is het gevolg van afspraken die in het verleden zijn gemaakt. Sinds 2008 zijn overheden en centrale banken druk bezig met het ‘oplossen’ van de schuldencrisis. De achterliggende oorzaak van de schuldencrisis wordt echter niet aangepakt: geld scheppen door private banken. Het schuldenprobleem is zelfs veel groter geworden. Het enige wat de overheden en de centrale banken tot nu toe hebben gedaan is met man en macht proberen het huidige systeem in stand te houden.
Het schuldenprobleem kan binnen het huidige financiële systeem niet worden opgelost. Het systeem schept geld door schulden, die steeds groter worden omdat er rente over moet worden betaald. Er ontstaat een tekort aan geld omdat voor de betaling van die rente geen geld in omloop wordt gebracht. Daardoor zijn weer extra schulden nodig. Dit veroorzaakt een structurele toename van schulden. Het beleid zoals overheden en centrale banken momenteel uitvoeren kan de totale instorting van het systeem dan ook alleen maar uitstellen.
De overheid redt nu vooral de veroorzakers van de financiële crisis, zoals banken en speculanten. Daarmee wordt hun ongewenst en onethisch gedrag beloond. De burgers betalen hiervoor de rekening in de vorm van bezuinigingen en extra belastingen. Het schuldenprobleem dient bij de bron aangepakt te worden door fundamentele wijzigingen binnen het systeem. De kosten van de crisis moet worden betaald door de veroorzakers.
4.3 Oplossen schuldencrisis door 4-stappenplan
Het plan voor het oplossen van de schuldencrisis op korte en middellange termijn bestaat globaal uit vier stappen:
De ABN-AMRO wordt een coöperatieve gemeenschapsbank. Zo kan de overheid voorzien in de eigen financieringsbehoefte en worden alle nutsfuncties binnen de samenleving vervuld.
De nieuwe coöperatieve gemeenschapsbank dient de belangen van alle burgers van Nederland. Als mede-eigenaren krijgen zij op lokaal en landelijk niveau op basis van ‘een mens, een stem’ stemrecht in het te voeren beleid van de bank. De coöperatieve gemeenschapsbank moet openheid van zaken geven over onderwerpen die als relevant worden beschouwd door de mede-eigenaren. De bank mag zich niet bezig houden met speculatie in welke vorm dan ook.
Pensioengelden van burgers worden overgeheveld naar de nieuw te introduceren levensloop-spaarrekening bij de coöperatieve gemeenschapsbank. Hierdoor komen voldoende middelen ter beschikking voor stap vier.
Een groot deel van de eigendommen van de overheid (gebouwen en infrastructuur) wordt overgeheveld naar de coöperatieve gemeenschapsbank. De overheid betaalt voor het gebruik van deze voorzieningen een vorm van huur. Dit wordt ‘sale and lease back’ genoemd. Het enige dat hierbij gebeurt is dat met een simpele administratieve handeling een bedrag ter grootte van ongeveer de helft van het nationaal inkomen (¤ 300 miljard) aan staatsschuld in één klap wordt afgeboekt. Hierbij blijven de publieke bezittingen in publieke handen. Voor de private sector kan een vergelijkbare oplossing voor het schuldenprobleem worden toegepast. Mensen die een lening bij de coöperatieve gemeenschapsbank afsluiten, kunnen met de ‘sale and lease back’-formule de hypotheek op hun woning (bijna) volledig aflossen. Zo kunnen ze hun woning aan de coöperatieve gemeenschapsbank verkopen en deze, in de vorm van huurkoop, weer van de bank terug kopen. Bij deze ruiloperatie kan het fenomeen schuld afgeschaft worden en kunnen er nieuwe afspraken gemaakt worden over de rente die mensen voor deze afbetalingsregeling moeten betalen.
Indien, tegen de verwachting van Partij voor Mens en Spirit in met bovenstaande stappen de schuldencrisis onvoldoende zou oplossen, zal zij aansluitend alle maatregelen nemen die nodig zijn om alsnog tot een oplossing te komen.
4.4 Creatie van geld in eigen handen
Partij voor Mens en Spirit vindt dat de crisis slechts duurzaam op te lossen is indien op de langere termijn geld alleen door de coöperatieve gemeenschapsbank in omloop moet wordt gebracht en niet meer door particuliere banken. Om te voorkomen dat er, zoals nu, structureel teveel geld in omloop wordt gebracht, moet creatie van geld worden gekoppeld aan iets van reële waarde.
Partij voor Mens en Spirit vindt dat het leven zelf en de individuele talenten van mensen de onderliggende waarde van geld dient te zijn en dat er een decentraal, zelfregulerend systeem ingevoerd moet worden. Om dit te bereiken kan aan lokale eenheden van de coöperatieve gemeenschapsbank de bevoegdheid worden gegeven op basis van twee fundamentele basisrechten geld te creëren. Deze basisrechten zijn recht op leven en recht op werk. Niemand hoeft meer arm of werkloos te zijn omdat er onvoldoende geld op de juiste plaats aanwezig is. De mens is dan immers zelf de bron voor de creatie van geld.
Partij voor Mens en Spirit gaat onderzoeken of het mogelijk is om naast de euro een eigen, nieuwe gulden te gebruiken als complementair geldsysteem. Een eigen munt zorgt ervoor dat diensten en winsten meer lokaal worden geïnvesteerd en minder afhankelijk zijn van onberekenbare wereld-bewegingen.
4.5 Investeren door Coöperatieve Gemeenschapsbank
Om de economie weer op gang te brengen moet in Nederland en andere landen meer worden geïnvesteerd. De overheid zal hiervan een deel voor haar rekening moeten nemen. De overheid heeft hiervoor het geld niet en kan het geld ook (bijna) niet meer lenen op de kapitaalmarkt. Het probleem is voornamelijk boekhoudkundig en kan worden opgelost door de coöperatieve gemeenschapsbank de investering te laten doen en vervolgens aan de overheid het eindproduct van de investering te verhuren. De schuld van de overheid wordt dan niet groter en toch kunnen er gewenste investeringen worden gedaan. Een variant op deze werkwijze kan ook voor de private sector worden toegepast. Zo kan er ook geïnvesteerd worden in duurzame maatregelen die zich op een later moment terug verdienen.
4.6 Afschaffen rente en inflatie
Rente en inflatie zijn ethisch gezien beide een vorm van diefstal. Rente is een belangrijke oorzaak van de structurele scheefgroei tussen arm en rijk. Ook leidt het gebruik van rente tot groeidwang en tot de aantasting van het milieu. Partij voor Mens en Spirit ziet dan ook graag dat rente wordt afgeschaft.
Wel is er een noodzakelijke tussenstap nodig om dit mogelijk te maken. Een belangrijk risico bij het afschaffen van rente is dat mensen hun spaargeld bij een andere bank (eventueel in het buitenland) zetten, waar zij wel rente krijgen. Een ander effect van het afschaffen van rente is dat de premies voor pensioenen meer dan verdubbeld moeten worden. Hierdoor kan dan bijna niemand meer voor een pensioen sparen. Deze ongewenste bijeffecten zijn op te lossen door het huidige inflatoire geld te vervangen door ‘welvaartsvast’ geld.
Als overgangsregeling tussen het gebruik van het huidige geld en ‘welvaartsvast’ geld wil Partij voor Mens en Spirit de rente die de coöperatieve gemeenschapsbank over de spaartegoeden van mensen betaalt, koppelen aan de gemiddelde jaarlijkse loonsverhoging. Het is de bedoeling dat de coöperatieve gemeenschapsbank hier net zo lang mee door blijft gaan tot werkgevers en werknemers stoppen met hun jaarlijkse rituele dans om de prijzen en de lonen te verhogen (95% van de loonsverhoging in de periode 1970 tot en met 2012 was correctie voor inflatie). Aan personen en organisaties die bij de coöperatieve gemeenschapsbank goederen en diensten op afbetaling kopen, rekent de bank bovenop de rente die ze aan de spaarders betaalt nog ongeveer een half procent per jaar aan te maken kosten door. De grote verschillen tussen debet- en creditrente verdwijnen dan. Zolang rente nog niet is afgeschaft, kan hierover, net als over andere inkomsten, belasting geheven worden. Indien een tarief van 10% belasting wordt gehanteerd op rente-inkomsten, kan met deze ene maatregel het gat in de begroting van de overheid in één klap worden opgelost. Deze extra belastinginkomsten kunnen ook worden gebruikt om in de komende jaren de stijgende kosten van de AOW te betalen.
4.7 Beperken speculatie
Van al het geld dat rond gaat in de wereld wordt momenteel 95% voor speculatieve doelen misbruikt. Het verschuiven van getalletjes op een beeldscherm heeft voor de reële economie en de maat-schappij als geheel geen of nauwelijks waarde. Private banken en speculanten maken veel winst ten koste van anderen. Bedrijven, grote groepen burgers, pensioenfondsen en overheden zijn hiervan de dupe. De prijs die wordt betaald voor bijvoorbeeld olie en overige grondstoffen bestaat voor een groot deel uit kosten en winstmarges. Partij voor Mens en Spirit is van mening dat het speculatieve misbruik van het financiële systeem, waaronder het gebruik van derivaten, tot een minimum moet worden beperkt door fiscaal beleid. Het afschaffen van de rente zal er toe leiden dat het grootste deel van de derivatenhandel zal verdwijnen.
4.8 Stoppen Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM)
In Europa wordt nu een nieuwe organisatie, het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM), opgezet. Deze kan op elk gewenst moment elk gewenst bedrag binnen de garantie van de deelnemende lidstaten opeisen. Volgens het nu voorliggende verdrag hoeven de medewerkers van deze organisatie geen verantwoording aan de deelnemende lidstaten af te leggen voor wat zij met het beschikbare geld doen. De bestuurders worden niet democratisch gekozen. Het onlangs door het parlement goedgekeurde verdrag druist in tegen een aantal punten van de Nederlandse grondwet. De Algemene Rekenkamer heeft aangegeven dat het nu voorliggende verdrag niet aan de internationale afspraken voor behoorlijk bestuur voldoet. Met de invoering van het ESM worden nieuwe schulden op bestaande schulden gestapeld, om zo armlastige landen en particuliere banken in de EU te redden. Nederland en Duitsland gaan de meeste kosten hiervan betalen. Het ESM corrigeert geen enkele fout in het huidige financiële systeem, noch worden de onderliggende problemen opgelost. Een kleine groep mensen krijgt buiten proportionele macht in handen. Partij voor Mens en Spirit is daarom van mening dat invoering van het ESM niet door mag gaan.
4.9 Meten van Bruto Nationaal Geluk
Geluk maakt gezond! Daarom richt de Partij voor Mens en Spirit zich op geluk, zingeving en samenleven en niet alleen op de economie. Hierdoor zullen ziekten en criminaliteit verminderen. De partij wil gaan experimenteren met het door de overheid meten van Gross National Happiness ofwel Bruto Nationaal Geluk, naast het meten van het bestaande Bruto Nationaal Product. De filosofie achter het Bruto Nationaal Geluk is dat de welvaart van een samenleving niet enkel zou moeten worden gemeten op basis van materiële indicatoren en eenzijdige beschrijvingen in economische termen (Bruto Nationaal Product), maar
ook op basis van indicatoren als levenskwaliteit, gezondheid, onderwijs en tevredenheid. Het BNG meet ALLE uitgaven, ook ongewenste, zoals het voeren van oorlogen en andere vormen van destructie en verspilling. Een hoog BNP hoeft dus geenszins vooruitgang te betekenen voor de samenleving.
Zie voor Bankieren zonder rente bijv. eens de website van De Blije Bank,nu nog in oprichting http://deblijebank.nl/http://mensenspirit.nl/programma/#Nieuw-financieel-systeem
Great spirits have always encountered violent opposition from mediocre minds
Albert Einstein