quote:Op dinsdag 7 augustus 2012 15:36 schreef Strega het volgende:
Trovey, heel veel sterkte. Weet helaas hoe het voelt, drie honden in nog geen jaar is hier ook wat teveel geweest.En we missen Kundun vreselijk.
Zusjevan, jij ook heel veel sterkte.![]()
Zelf ben ik altijd bij het dier gebleven. Ik heb het nooit als naar beschouwd, maar als het laatste stukje wat ik voor ze kon doen. Vandaag nu 2 weken geleden is mijn Kundun in mijn armen gestorven. Ook wij hebben nog een foto gemaakt. Een plukje van zijn haar heb ik in het medaillon van mijn oma.
quote:Bedankt, drie is inderdaad te veel ook al weet je met dieren op leeftijd dat het kan gebeuren.
Ik ben ook altijd bij mijn dieren geweest als het einde nabij was (via de dierenarts of zonder hulp gewoon thuis op schoot) op eentje na maar dat was een poes die doodsbang was voor mensen (en dan echt als een wild dier dus ook wegrennen als ze een mens in zicht kreeg) dus haar heb ik 's avonds gewoon in een open bench achtergelaten bij de andere katten (waar ze dus heel goed mee kon opschieten) zodat ze in haar eigen tempo 's nachts kon sterven, het zou juist voor haar een nachtmerrie zijn geweest om op schoot te moeten ligggen tijdens het stervensproces. Het sterven hier thuis van dieren is altijd heel rustig verlopen, gewoon op mijn borstkas/schoot gelegd zodat ze mijn hartslag konden horen en zo zijn ze weggezakt het oneindige in. Bij de dieren die ingeslapen zijn heb ik eigenlijk maar één nare ervaring gehad namelijk een poes die begon te gillen toen ze de prik had gehad, was voor mij erg naar maar volgens de dierenarts had ze dat zelf totaal niet meer in de gaten.De rest is in mijn armen rustig ingeslapen terwijl ik ze toesprak en aaide, voor mij een geruststelling dat ze zonder stress het tijdelijke voor het eeuwige hebben mogen verwisselen. Voor mezelf is het ook goed om zo afscheid te nemen, tot het laatste moment erbij zijn zodat je dieren ook weten dat het uiteindelijk allemaal goed zal komen. Zo is het bij Noelle uiteindelijk op 2 augustus ook gegaan, altijd angstige kat geweest maar in haar laatste uur vertrouwde ze volkomen op mij en was ze de rust zelve.
Dieren die voor hun tijd gaan, zeker met zoiets als een ongeluk is altijd een nachtmerrie.quote:Op dinsdag 7 augustus 2012 16:39 schreef Strega het volgende:
Ja, je hebt het niet altijd voor het kiezen, maar zelf zou ik denk ik ook graag iemands hand vasthouden als ik ga.![]()
En je lieveling nog dat laatste stukje kunnen vasthouden en helpen zacht te gaan is moeilijk, maar toch goed.![]()
Wat ik het ergste heb gevonden was toen Pagan ruim vier jaar geleden met een klein dood hondje thuis kwam. Onze Frodo, doodgereden door een vrouw die daar niet mocht rijden en veel te hard reed. En daarna door reed, omdat ze " bang" was. Toen heb ik echt woedend en verdrietig en alles tegelijk drie uur met een dood hondje in mijn armen gezeten. Hij was nog geen jaar oud
Bedankt Pagan. Ik hoop het ook, was wel weer genoeg voor dit jaar. Waren dan wel dieren op leeftijd en twee hadden wel een kwaal waarvan je wist dat ze het fataal zou worden maar als het dan zover is is het toch nog steeds te vroeg.quote:Op dinsdag 7 augustus 2012 17:54 schreef Pagan het volgende:
Sterkte Trovey, ik hoop dat je een hele tijd niet meer in dit topic een triest bericht hoeft te posten.
Dankjequote:Op woensdag 8 augustus 2012 08:40 schreef computergirl het volgende:
wat een leuk koppie had hij, zusjevan
Sterkte
Dankje.. en wat een mooie tekst.. die ga ik zeker onthouden. Daar moeten we ons echt aan vasthouden. En vergeten doen we nooit. Ik heb gister nog een hoop herinneringen aan hem opgehaald, ik moest ineens zo sterk denken aan de dag dat we hem voor het eerst zagen als puppy. Zo gek. Ik vond het zo fijn om daar even aan terug te denken. Ik heb de hele tijd van die rare gedachtesprongen. Het doet zoveel met je hè?quote:Op woensdag 8 augustus 2012 10:38 schreef Candaasje het volgende:
Heel veel sterkte Zusjevan!![]()
Ik herken de gedachte van de regen en de kou heel goed.
En het gemis is vreselijk. Wij kregen hier nog een heel mooi kaartje van de DA met de tekst
'Het plezier dat je samen deelde neemt niemand je nog af'.
Daar probeer ik dan maar aan te denken. (Hoewel ik dan juist elke keer vol schiet.....maar ach, die tranen was/is ze natuurlijk meer dan waard.)
Wij hebben idd ook nog een paar foto's gemaakt. Ik weet niet of we er ooit nog naar kijken, maar dan hebben we ze in elk geval. En in mijn geval is het ook zo dat ik soms niets meer zag omdat ik zoveel traande. Nu kan ik nog eens nakijken hoe ie er bij lag. Wat fijn voor je dat jouw hondje zoveel rust uitstraalde, dat verzacht de pijn misschien een heel klein beetje? Misschien heb ik het gemist, maar ga je je hondje nog uitstrooien of heb je de urn een plekje gegeven?quote:Op woensdag 8 augustus 2012 10:53 schreef trovey het volgende:
Heel veel sterkte, ik heb dat ook met het wegbrengen van mijn huisdieren naar het crematorium....het gevoel dat je ze achterlaat (alhoewel ik ze dan altijd weer ophaal ook al zijn ze dan in een andere vorm). Blijft moeilijk daarom maak ik ook altijd nog foto's van ze voordat ik de ruimte verlaat zodat je in ieder geval nog die laatste keer dat je ze zag naar voren kunt halen voordat het nooit meer kan. Bij mijn hondje van mei jl. zijn die foto's vreemd levensecht, het is dat haar tongetje (blauw en buiten het bekje) de situatie zit te verraden maar voor de rest ziet ze eruit alsof ze je zit aan te kijken terwijl ze lekker op haar zij ligt, ze straalt vreemd genoeg heel veel rust uit.
Urn staat hier in huis (net als die van de katten trouwens, op eentje na een kitten waar ik door omstandigheden alleen maar kon begraven) en ze worden verstrooid als ik ook aan het einde ben aangekomen en gecremeerd ga worden. Samen uit en thuis zeg maar.quote:[img]
Wij hebben idd ook nog een paar foto's gemaakt. Ik weet niet of we er ooit nog naar kijken, maar dan hebben we ze in elk geval. En in mijn geval is het ook zo dat ik soms niets meer zag omdat ik zoveel traande. Nu kan ik nog eens nakijken hoe ie er bij lag. Wat fijn voor je dat jouw hondje zoveel rust uitstraalde, dat verzacht de pijn misschien een heel klein beetje? Misschien heb ik het gemist, maar ga je je hondje nog uitstrooien of heb je de urn een plekje gegeven?
Wat een mooie gedachte Troveyquote:Op woensdag 8 augustus 2012 19:46 schreef trovey het volgende:
[..]
Urn staat hier in huis (net als die van de katten trouwens, op eentje na een kitten waar ik door omstandigheden alleen maar kon begraven) en ze worden verstrooid als ik ook aan het einde ben aangekomen en gecremeerd ga worden. Samen uit en thuis zeg maar.
Wat mooi. ik moest een traantje wegpinken. Ben echt een softie sorry.quote:Op woensdag 8 augustus 2012 19:46 schreef trovey het volgende:
[..]
Urn staat hier in huis (net als die van de katten trouwens, op eentje na een kitten waar ik door omstandigheden alleen maar kon begraven) en ze worden verstrooid als ik ook aan het einde ben aangekomen en gecremeerd ga worden. Samen uit en thuis zeg maar.
hee dat heb ik ook. mijn kat gaat mee de kist in.quote:Op woensdag 8 augustus 2012 19:46 schreef trovey het volgende:
[..]
Urn staat hier in huis (net als die van de katten trouwens, op eentje na een kitten waar ik door omstandigheden alleen maar kon begraven) en ze worden verstrooid als ik ook aan het einde ben aangekomen en gecremeerd ga worden. Samen uit en thuis zeg maar.
Heel zwaar. Sterkte Zusjevan.quote:Op woensdag 8 augustus 2012 08:04 schreef hetzusjevan het volgende:
[ afbeelding ]
Puck is gisteren rond de middag ingeslapen in het bijzijn van mijn zusje, vader en moeder. Ik ben er niet bij geweest en ik wist het pas toen ik vanuit het werk naar huis reed. Ik denk dat ik niet meer fatsoenlijk had kunnen functioneren als ik 's middags al had geweten dat het al gebeurd was.
Ze hebben gewacht met begraven zodat ik hem nog wel kon zien, hij lag er wel mooi bij. Maar toch raar, zo'n half-warm, hard, levenloos lichaam. Ik heb 'm nog mee begraven, hij ligt nu bij onze andere hond. 's Avonds begon het keihard te regenen, en dan ga je toch denken: shit, hij ligt buiten in de kou, in de regen.. stomme gedachte, maarja.
Wij zijn blij dat we hem thuis hebben laten inslapen, in het bijzijn van zijn baasjes (minus mij dan), en dat we hem ook thuis te rusten hebben. En nu komt dat besef, geen Puck meer die je 's ochtends begroet met een kwispel, die je een knuffel kan geven. Dat eerste gemis is zwaar..
.
Dat is wel een hele mooie gedachte Trovey!quote:Op woensdag 8 augustus 2012 19:46 schreef trovey het volgende:
[..]
Urn staat hier in huis (net als die van de katten trouwens, op eentje na een kitten waar ik door omstandigheden alleen maar kon begraven) en ze worden verstrooid als ik ook aan het einde ben aangekomen en gecremeerd ga worden. Samen uit en thuis zeg maar.
Wat een lieverdquote:Op donderdag 9 augustus 2012 20:54 schreef ElizabethR het volgende:
[ afbeelding ]
*19.07.1997 +09.08.2012
We wisten dat het zou gaan gebeuren, want hij was het laatste jaar volledig doof en blind, erg verzwakt, en heel veel last van atritis, zakte steeds vaker door zijn poten en kwam niet meer zonder hulp overeind, maar nu het gebeurde. Jezus nog aan toe, verschrikkelijk! 15 Jaar bij ons geweest.
Erg verdrietig nu.
Noelle is vandaag weer thuisgekomen en heeft haar plekje tussen de anderen ingenomen, klaar om verder te gaan als ik zover ben.quote:Op vrijdag 10 augustus 2012 00:49 schreef Strega het volgende:
[..]
Dat is wel een hele mooie gedachte Trovey!
Wat verschrikkelijk!quote:Op vrijdag 10 augustus 2012 20:07 schreef zwartedoos het volgende:
Wat een mooi idee dit topic...ik ben mijn poes van 3 jaar gisteren ook verloren..door een gruwelijk ongeluk met de droger..ben er kapot van...schrijf later nog wel meer, ben net thuis na het begraven in mijn lege stille huisje
Ojee wat een noodlottig ongeluk. Het lijkt me vreselijk wat je moet doorstaan maar je hebt het niet expres gedaan, het was een ongeluk hou dat goed in je hoofd. Ik wens je heel veel sterkte.quote:Op zaterdag 11 augustus 2012 08:38 schreef zwartedoos het volgende:
ik vond haar in de droger...ze is blijkbaar langs me geglipt en erin gaan liggen het was donker en ze is zwart dus ik heb het niet gezien, de droger maakte kabaal en hield er na 10 minuten mee op toen ik ging kijken stond de deur open en lag ze dood erin...ik vind t zo erg dat ik niet beter opgelet heb..ze kroop er altijd in ..of dat ik niet meteen ben gaan kijken waarom hij zo'n kabaal maakte en nu is ze er niet meer..
En ze was zo liefEen enorme knuffelkont...ik mis haar nu al verschrikkelijk...als ik thuiskom is ze er niet meer om me te begroeten..
Jank me dood..dat schuldgevoel is nog het ergste...had ik maar dit..had ik maar dat..![]()
sorrie voor de fotospam
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Achquote:Op zondag 12 augustus 2012 03:37 schreef zwartedoos het volgende:
Ik heb het op een zuipen gezet vandaag in de stad met vrienden, om een poging te doen het ff te vergeten, ik kom net thuis, en hou mn voet bij de deur omdat ze anders naar buiten glipt...fuck nee..dat hoeft niet meer...want ik heb mn eigen kat vermoord![]()
![]()
Och jeetje.quote:Op zaterdag 11 augustus 2012 08:38 schreef zwartedoos het volgende:
ik vond haar in de droger...ze is blijkbaar langs me geglipt en erin gaan liggen het was donker en ze is zwart dus ik heb het niet gezien, de droger maakte kabaal en hield er na 10 minuten mee op toen ik ging kijken stond de deur open en lag ze dood erin...ik vind t zo erg dat ik niet beter opgelet heb..ze kroop er altijd in ..of dat ik niet meteen ben gaan kijken waarom hij zo'n kabaal maakte en nu is ze er niet meer..
En ze was zo liefEen enorme knuffelkont...ik mis haar nu al verschrikkelijk...als ik thuiskom is ze er niet meer om me te begroeten..
Jank me dood..dat schuldgevoel is nog het ergste...had ik maar dit..had ik maar dat..![]()
sorrie voor de fotospam
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Jij hebt écht niet je kat vermoord hoorquote:Op zondag 12 augustus 2012 03:37 schreef zwartedoos het volgende:
Ik heb het op een zuipen gezet vandaag in de stad met vrienden, om een poging te doen het ff te vergeten, ik kom net thuis, en hou mn voet bij de deur omdat ze anders naar buiten glipt...fuck nee..dat hoeft niet meer...want ik heb mn eigen kat vermoord![]()
![]()
Dit inderdaad.quote:Op zondag 12 augustus 2012 16:41 schreef RadioSlut het volgende:
[..]
Jij hebt écht niet je kat vermoord hoor
Ach lieverd, natuurlijk doe je dat.quote:Op maandag 13 augustus 2012 00:42 schreef zwartedoos het volgende:
Ja ik weet het..ik probeer het..maar het is moeilijk...ze was nog zo jong...die stomme nieuwsgierigheid van haar is haar nu fataal gewordenIk mis haar
Prachtig dier...en geweldig die dikke zwarte neusquote:Op dinsdag 14 augustus 2012 21:33 schreef winterstorm666 het volgende:
vandaag is het een jaar geleden dat ik mijn grote liefde Yuma heb verloren..
3 en een half jaar is hij geworden en door een aanrijding met een auto overleden.
ik mis hem nog iedere dag.
[ afbeelding ]
ik weet nog dat ik je verhaal las.quote:Op dinsdag 14 augustus 2012 21:33 schreef winterstorm666 het volgende:
vandaag is het een jaar geleden dat ik mijn grote liefde Yuma heb verloren..
3 en een half jaar is hij geworden en door een aanrijding met een auto overleden.
ik mis hem nog iedere dag.
[ afbeelding ]
Dat lijkt me ook echt vreselijk!quote:Op zondag 19 augustus 2012 23:23 schreef oh-oh het volgende:
Aw, Snickers, wat jammer![]()
Mijn eerste konijn is doodgevroren es, die was ook een jaar of 7.
Mijn vader was vergeten zijn hok open te zetten zodat ie een warm plekje kon vinden, en vond hem toen hij er midden in de nacht aan dacht doodgevroren in zijn hok, Oh wat vond hij dat erg, en wij ook...
Dat is heel oud voor een goudvis(ze kunnen 20 halen maar zeker is dat zeldzaam in een vissenkom) en ik kan me best voorstellen dat dat toch behoorlijk aankomt ook al is het een vis. Sterkte.quote:Op zondag 26 augustus 2012 18:35 schreef Wesley1988 het volgende:
Zojuist is onze goudvis Botje overleden, hij was 17 jaar oud. Hoewel het voor sommige "maar" een goudvis is, vind ik het toch wel sneu omdat ik nu 24 ben en hij dus daarvan 17 jaar een onderdeel van is geweest. Hij leefde in een kleine vissenkom en heeft dus een behoorlijke leeftijd bereikt. RIP.
Wat een prachtige hond, echt een mooie lieve kop. Zonde zeg.quote:Op dinsdag 14 augustus 2012 21:33 schreef winterstorm666 het volgende:
vandaag is het een jaar geleden dat ik mijn grote liefde Yuma heb verloren..
3 en een half jaar is hij geworden en door een aanrijding met een auto overleden.
ik mis hem nog iedere dag.
[ afbeelding ]
Auw, heel veel sterkte Outpostquote:Op zaterdag 22 september 2012 21:05 schreef Outpost76 het volgende:
Na veel ups en voornamelijk downs de afgelopen maanden heb ik tot mijn spijt vandaag afscheid moeten nemen van mijn lieve knuffel kater Wodan....![]()
![]()
![]()
![]()
Sinds 27 juli alles gedaan wat er maar mogelijk was maar het was geen leven meer voor hem dus hoe pijn het me dan ook doet, moest ik deze beslissing nemen....
[ afbeelding ]
Rust zacht schatje....Ik zal je nooit vergeten!
Awwwwwquote:Op zaterdag 22 september 2012 21:05 schreef Outpost76 het volgende:
Na veel ups en voornamelijk downs de afgelopen maanden heb ik tot mijn spijt vandaag afscheid moeten nemen van mijn lieve knuffel kater Wodan....![]()
![]()
![]()
![]()
Sinds 27 juli alles gedaan wat er maar mogelijk was maar het was geen leven meer voor hem dus hoe pijn het me dan ook doet, moest ik deze beslissing nemen....
[ afbeelding ]
Rust zacht schatje....Ik zal je nooit vergeten!
Gecondoleerd johquote:Op zaterdag 22 september 2012 21:05 schreef Outpost76 het volgende:
Na veel ups en voornamelijk downs de afgelopen maanden heb ik tot mijn spijt vandaag afscheid moeten nemen van mijn lieve knuffel kater Wodan....![]()
![]()
![]()
![]()
Sinds 27 juli alles gedaan wat er maar mogelijk was maar het was geen leven meer voor hem dus hoe pijn het me dan ook doet, moest ik deze beslissing nemen....
[ afbeelding ]
Rust zacht schatje....Ik zal je nooit vergeten!
sterkte man echt kutquote:Op zaterdag 22 september 2012 21:05 schreef Outpost76 het volgende:
Na veel ups en voornamelijk downs de afgelopen maanden heb ik tot mijn spijt vandaag afscheid moeten nemen van mijn lieve knuffel kater Wodan....![]()
![]()
![]()
![]()
Sinds 27 juli alles gedaan wat er maar mogelijk was maar het was geen leven meer voor hem dus hoe pijn het me dan ook doet, moest ik deze beslissing nemen....
[ afbeelding ]
Rust zacht schatje....Ik zal je nooit vergeten!
Oh Outpost wat vreselijk, je maatje! Heel veel sterkte en Wodan rust zacht.quote:Op zaterdag 22 september 2012 21:05 schreef Outpost76 het volgende:
Na veel ups en voornamelijk downs de afgelopen maanden heb ik tot mijn spijt vandaag afscheid moeten nemen van mijn lieve knuffel kater Wodan....![]()
![]()
![]()
![]()
Sinds 27 juli alles gedaan wat er maar mogelijk was maar het was geen leven meer voor hem dus hoe pijn het me dan ook doet, moest ik deze beslissing nemen....
[ afbeelding ]
Rust zacht schatje....Ik zal je nooit vergeten!
Ik spring echt van t realisme naar de andere hoek... Sorry...quote:Op zondag 23 september 2012 19:48 schreef trovey het volgende:
Zo te lezen heb je er alles aan gedaan om het zo lang als maar mogelijk is geweest een goed leven te geven. Het is dan ook alleen maar goed om dan ook op het juiste moment te beslissen dat het genoeg is geweest en dat leven lijden is geworden. Blijft moeilijk die stap maar geeft alleen maar voldoening en troost na het onvermijdelijke einde.
Je had em ook al 10 jaar ofzo?quote:Op zondag 23 september 2012 18:43 schreef Outpost76 het volgende:
Bedankt voor t medeleven mensen.
Ik mis m zo ontzettend maar na zoveel strijd en wetende dat hij al jaren heeft geleefd in tijd die hij in de natuur nooit had gehad (hij was diabeet en ik moest m 2x per dag 3 eenheden insuline spuiten). Heb ik er ergens wel vrede mee.... Het doet pijn, het gemis en de knuffels maar zijn leven was geen goed en leuk leven meer voor hem... (de laatste anderhalve week dan) Hij zat woensdag bij zn water bakje en miauwde naar me zonder te kunnen drinken.... Ik heb m toen ook 'dwangmatig' water en eten gegeven... in de hoop dat hij er weer boven op kwam... Maar hoe graag hij zelf ook wilde, wilde zn lichaam (zn nieren) niet meer.... Tja als je dan in zn ogen kijkt en je ziet de beroerdheid....![]()
(zelfs na dagen bij de DA aan t infuus) Hoe moeilijk t ook is... Dan moet je kiezen, ook al wil je m niet kwijt. Het was een lange strijd en uiteindelijk hebben we verloren maar het maakt t wel makkelijker voor me. Ik weet dat ik 100% alles heb gedaan om m er weer boven op te krijgen zonder de kwaliteit voor zijn leven uit t ogen te verliezen.
Bedankt voor de steun en de lieve posts Fokkers!
De juiste beslissing maakt het niet minder moeilijk helaas, heel veel sterktequote:Op zondag 23 september 2012 20:42 schreef Outpost76 het volgende:
[..]
Ik spring echt van t realisme naar de andere hoek... Sorry...
Ik weet dat ik alles heb gedaan maar toch... Had ik maar dit of had ik maar dat... spookt ondanks alles door je hoofd... Voel me zelfs schuldig door dat ik de knoop voor hem heb door gehakt... Hij was zo ontzettend lief en verdiend alles wat ik geprobeerd heb maar voor mn gevoel was dat nog niet genoeg!!! Waarom nu al? Waarom nou juist hij...![]()
![]()
![]()
![]()
Ik weet dat zn lichaam aan het einde was maar toch... hij wilde zelf ook nog zo graag... Dat zag je aan alles...
Ik weet er gaan katten of andere dieren op een triestere manier. Toch, waarom nou verdomme Wodan?![]()
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |