Wetenschappers op FOK! #4

Ik deel die indruk.

.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 15:05 schreef Lyrebird het volgende:
Ik deel die indruk.

Jij bent toch prof?

Ik ben zelf pas net post-doc maar mag toch deze week een nieuwe post-doc kandidaat gaan interviewen. Sowieso is het hier (en dat is volgens mij heel erg lab-specifiek) een 2-dagen lang interview bestaande uit een praatje, veel gesprekken, tour van de universiteit/lab, avondeten etc. Het is heel erg goed, omdat ook de sollicitant kan kijken of ze het uberhaupt een fijne plek vinden en de kans krijgt om te praten met alle "lagen" van het lab, van profs tot grad-students. Maar vermoeiend is het wel.

Dit doen ze natuurlijk niet met een hele hoop mensen, ik denk dat er amper mensen door de voor-selectie komen.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 15:12 schreef Felagund het volgende:

[..]

Jij bent toch prof?

Associate professor.

Ik doe nog zelf onderzoek omdat ik geen Japans spreek en eigenlijk overal buiten wordt gehouden. Maar de professoren hier doen nauwelijks nog onderzoek.

In de VS was het net zo erg. Professoren zag je nauwelijks in het lab, of het moesten hele eigenwijze en goede professoren zijn.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 15:22 schreef xienix84 het volgende:
Ik ben zelf pas net post-doc maar mag toch deze week een nieuwe post-doc kandidaat gaan interviewen. Sowieso is het hier (en dat is volgens mij heel erg lab-specifiek) een 2-dagen lang interview bestaande uit een praatje, veel gesprekken, tour van de universiteit/lab, avondeten etc. Het is heel erg goed, omdat ook de sollicitant kan kijken of ze het uberhaupt een fijne plek vinden en de kans krijgt om te praten met alle "lagen" van het lab, van profs tot grad-students. Maar vermoeiend is het wel.

Dit doen ze natuurlijk niet met een hele hoop mensen, ik denk dat er amper mensen door de voor-selectie komen.

Ligt hier denk ik aan de prof/onderzoeksgroep. Ik heb ook een paar keer meegeholpen met potentiele post-docs een rondleiding geven, over mogelijkheden praten tijdens avondeten etc. Werkt best prettig denk ik.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 15:52 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Associate professor.

Ik doe nog zelf onderzoek omdat ik geen Japans spreek en eigenlijk overal buiten wordt gehouden. Maar de professoren hier doen nauwelijks nog onderzoek.

In de VS was het net zo erg. Professoren zag je nauwelijks in het lab, of het moesten hele eigenwijze en goede professoren zijn.

Hoe hoger je in de boom klimt hoe verder je van het daadwerkelijke onderzoek staat. Ik werk in een ziekenhuis en het vervelende daarvan is dat het veel meer hierarchisch is dan een universiteit. En de belangrijke beslissingen worden door commissies genomen die bestaan uit mensen geselecteerd op basis van hun titel. En op die manier staat er dus een anestesioloog aan het hoofd van de commissie die moet beslissen over de computing infrastructure.

Overigens heb ik momenteel twee vacatures voor postdocs dus als er nog iemand geinteresseerd is in kankeronderzoek... Programmeer ervaring noodzakelijk.

Ik heb me eige kankeronderzoek.

Dat soort grapjes vertalen niet zo goed naar het Amerikaans.

Moet wel zeggen dat het PI werk me steeds beter bevalt. Ik had zeker de eerste twee jaar de neiging om steeds harder te gaan werken, want ik wilde me toch graag bewijzen. Ik had twee studenten, waarvan er een goed was, de andere waardeloos. Toen heb ik een tijdje drie projecten tegelijkertijd gedraaid, zodat we met z'n drietjes goed voor de dag zouden komen op een Japanse conferentie.

Bleek dat we 's ochtends vroeg in een zaaltje voor een publiek van 8 man geprogrammeerd stonden.

Dat doen we dus niet meer.

De sleutel tot succes is goede mensen vinden. Sinds begin van het schooljaar is er een nieuwe promovendus begonnen die echt goed is. Goede ontwerper en programmeur - al met al een topingenieur, maar moet nog wat werken aan z'n wetenschapskwaliteiten. De andere promovendus is eigenlijk precies andersom: goede wetenschapster (!), maar mag nog wel wat aan haar ingenieurskwaliteiten doen. Verder nog 4 BS/MS studenten. De ene wat enthousiaster dan de andere. Daar zit 'm vaak de kneep.

Ik kan nu iets meer achterover leunen en wat dieper nadenken. Speel nu meer als laatste man dan als middenvelder. Minder rennen, meer overzicht. Dat bevalt me wel.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 17:04 schreef Lyrebird het volgende:
Moet wel zeggen dat het PI werk me steeds beter bevalt. Ik had zeker de eerste twee jaar de neiging om steeds harder te gaan werken, want ik wilde me toch graag bewijzen. Ik had twee studenten, waarvan er een goed was, de andere waardeloos. Toen heb ik een tijdje drie projecten tegelijkertijd gedraaid, zodat we met z'n drietjes goed voor de dag zouden komen op een Japanse conferentie.

Bleek dat we 's ochtends vroeg in een zaaltje voor een publiek van 8 man geprogrammeerd stonden.

Dat doen we dus niet meer.

De sleutel tot succes is goede mensen vinden. Sinds begin van het schooljaar is er een nieuwe promovendus begonnen die echt goed is. Goede ontwerper en programmeur - al met al een topingenieur, maar moet nog wat werken aan z'n wetenschapskwaliteiten. De andere promovendus is eigenlijk precies andersom: goede wetenschapster (!), maar mag nog wel wat aan haar ingenieurskwaliteiten doen. Verder nog 4 BS/MS studenten. De ene wat enthousiaster dan de andere. Daar zit 'm vaak de kneep.

Ik kan nu iets meer achterover leunen en wat dieper nadenken. Speel nu meer als laatste man dan als middenvelder. Minder rennen, meer overzicht. Dat bevalt me wel.

Alleen het continu moeten schrijven van grants hangt me echt de keel uit... moet nog steeds die R01 binnen halen maar die zie ik huizenhoog tegenop, hoewel ik best een redelijke kans maak.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 17:18 schreef Shivo het volgende:

[..]

Alleen het continu moeten schrijven van grants hangt me echt de keel uit... moet nog steeds die R01 binnen halen maar die zie ik huizenhoog tegenop, hoewel ik best een redelijke kans maak.

Mijn baas zat in diezelfde positie denk ik. Al een aantal jaar hier, maar zelf nog geen grants en het begon echt vervelend te worden tot het punt dat hij bijna terug naar Europa ging. Hij heeft nu eindelijk zijn eerste R21 binnen, en een andere R01 en een R21 kregen een behoorlijke score (net niet...) dus hopelijk lukt het in de volgende ronde.

Hij wil ook graag dat ik over 1.5 jaar ofzo voor mijn eerste NIH grants ga, K-awards geloof ik, maar dat duurt nog heel eventjes. Dat kan volgens mij als post-doc hier ook nog niet, maar als research associate wel.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 17:27 schreef xienix84 het volgende:
Hij wil ook graag dat ik over 1.5 jaar ofzo voor mijn eerste NIH grants ga, K-awards geloof ik, maar dat duurt nog heel eventjes. Dat kan volgens mij als post-doc hier ook nog niet, maar als research associate wel.

Voor de K kun je je wel aanmelden als postdoc; volgens mij zelfs al als laatste jaars PhD student? Zeker doen. Een oud-collega van me heeft dat gedaan toen hij z'n PhD aan het afronden was en die had de tenure track posities voor het uitkiezen. Was wel een erg goede student, dus dat zal ook hebben meegespeeld, maar als je aan potentiele werkgevers kunt laten zien dat je als jonkie al een grant binnen kunt halen, dan is het voor hun vaak een no-brainer om je binnen te halen.

Terugkijkend vond ik dat wel een zwak punt van mijn begeleiders. Die zaten zo gevangen in hun eigen wereldje, dat ze er geen rekening mee hielden dat dit soort grants je enorm kunnen helpen in het begin van je carriere als onderzoeker.

Met zo'n k-grant was ik waarschijnlijk in de VS blijven hangen. En waarschijnlijk nog steeds single. En alleen.



Nou ja, ieder nadeel heeft z'n voordeel.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 17:18 schreef Shivo het volgende:

[..]

Alleen het continu moeten schrijven van grants hangt me echt de keel uit... moet nog steeds die R01 binnen halen maar die zie ik huizenhoog tegenop, hoewel ik best een redelijke kans maak.

Ik leef me je mee. Geen enkel probleem om een voorstel te schrijven dat goed in elkaar zit, maar ik heb een bloedhekel aan het proces. Waarom zou ik mijn ideeen met de concurrentie delen? En bij NIH grants heb je wat is het een 8% kans dat je voorstel gehonoreerd wordt? Ligt waarschijnlijk iets hoger voor de 1e aanvraag als jonge onderzoeker, maar dan nog zijn de kansen laag. Ik kan daar slecht tegen.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 17:31 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Voor de K kun je je wel aanmelden als postdoc; volgens mij zelfs al als laatste jaars PhD student? Zeker doen. Een oud-collega van me heeft dat gedaan toen hij z'n PhD aan het afronden was en die had de tenure track posities voor het uitkiezen. Was wel een erg goede student, dus dat zal ook hebben meegespeeld, maar als je aan potentiele werkgevers kunt laten zien dat je als jonkie al een grant binnen kunt halen, dan is het voor hun vaak een no-brainer om je binnen te halen.

Terugkijkend vond ik dat wel een zwak punt van mijn begeleiders. Die zaten zo gevangen in hun eigen wereldje, dat ze er geen rekening mee hielden dat dit soort grants je enorm kunnen helpen in het begin van je carriere als onderzoeker.

Met zo'n k-grant was ik waarschijnlijk in de VS blijven hangen. En waarschijnlijk nog steeds single. En alleen.



Nou ja, ieder nadeel heeft z'n voordeel.

Dankje, dan ga ik daar eens naar kijken. Het kan ook van mijn positie hier afhangen hoor, of mijn visum. Maar goed, ik heb momenteel een 2-jarige grant van een liefdadigheidsorganisatie (salaris + onderzoekskosten), dus ik zit nog even goed. Maar als ik nu al voor NIH grants kan gaan, dan zou dat toch wel erg handig zijn. Ik ben het helemaal met je eens dat het gewoon ontzettend handig is voor mijn carriere... en job-security voornamelijk.

Ik heb trouwens mijn vriendin hierheen gehaald, en die heeft inmiddels ook een post-doc gevonden, dus dat alleen zijn hoeft de komende 2 jaar in ieder geval niet

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 17:29 schreef Quoi het volgende:

[..]

Mooie quote van onze prof: "Wie zijn dat dan? Ooooh die, die kanker-aio's".

!

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 17:29 schreef Quoi het volgende:

[..]

Mooie quote van onze prof: "Wie zijn dat dan? Ooooh die, die kanker-aio's".

lol, dat klinkt echt heel erg fout

quote:

Op dinsdag 21 augustus 2012 11:48 schreef Quoi het volgende:
En ja hoor: "waar zie je jezelf over 5 jaar?" Dankzij dit topic nog wel even over nagedacht van te voren, thank god.

Die heb ik ook gehad destijds Ik zei geloof ik: "geen idee"

quote:

Op dinsdag 21 augustus 2012 11:48 schreef Quoi het volgende:
En ja hoor: "waar zie je jezelf over 5 jaar?" Dankzij dit topic nog wel even over nagedacht van te voren, thank god.

.

Ik zit tegenwoordig aan de andere kant en stel die vraag ook wel eens.

Zoek er niet te veel achter. Als leidinggevende wil ik de volgende zaken zien:

De student
1) heeft de kennis om het project te dragen
2) heeft de drive om het project te dragen
3) kan samenwerken, eigenwijsheid

Bij punt 1 kan er wel wat geschipperd worden (student moet ten slotte nog veel leren, je kunt ook vaak een project aanpassen op de achtergrondkennis van de student). Als punt 2 niet voldoende aanwezig is, dan heeft het MI geen zin om verder te gaan (of de student moet echt slim zijn). De vraag over waar je jezelf over 5 of 10 jaar ziet zegt iets (maar eigenlijk vrij weinig) over de drive van een student. Wat ik het liefst zie is dat een student als het nodig is lange dagen wil maken, tot het uiterste kan gaan als dat gevraagd wordt. Maar ja, hoe kom je daar achter tijdens een gesprek? Het product van 1 en 2 zegt iets over de te verwachte output van een student. Dan is een lamme briljante student vaak beter dan een hardwerkende onbenul.

Punt 3 is zelden een probleempunt voor jonge studenten, maar vaak een probleempunt bij oudere promovendi en postdocs. Moet je goede afspraken over maken. Als het wel een probleempunt is, meteen lozen.

Om meer kun je eigenlijk niet vragen.

Wat ik het liefst doe, is iemand een tijdje in het lab mee laten draaien. Binnen een dag heb ik meestal wel door wat voor een vlees ik in de kuip heb.

ah net te horen gekregen waarom ik het niet ben geworden... en de samenvatting is eigenlijk dat de gene die ze hebben al ja gezegd had en ze daarom het niet nodig vonden om nog iemand te laten praten. Er staat ook in de mail dat ze het een zeer prettig gesprek vonden en ik zeker 2de ronde materiaal was maar dat ze het dus niet nodig vonden ...

op naar de volgende dan maar.