Tong's culinaire recencies horeca Zaltbommel.

Shoarma-zaak Ramses

De buitenkant van Ramses zag er leuk en kleurrijk uit. Alles in de nationale kleuren van Egypte.
Dat was al een lokkertje om naar binnen te stappen. Maar ook mooie, felle oranje neonlichten voor het raam en een knipperlichtend bordje op de deur dat duidelijk maakte dat ze open waren.
Mooie service. Want voor hetzelfde geld sta je voor een gesloten deur en sta je als Jan met de korte achternaam aan een dichte deur te trekken. Dat is hetzelfde als dat het alarm afgaat bij het verlaten van de HEMA. Je zal zeggen dat is me worst. Maar toch ga je blozen.

Bij binnenkomst een grapje maken kan het ijs breken dacht ik. 'Wat Shaffie vandaag Ramses ?' werd echter niet begrepen. 'Ik Ali.' Daar sta je dan met je mond vol tanden. Maar goed, die tanden zou ik nog hard nodig hebben. Ik wachtte rustig mijn beurt af, er was immers nog een klant voor me. Die klant bleek echter Gekke Fritsie te zijn. Een soort mascotte van de zaak. Fritsie bestelde nooit iets, zat op een kruk in de hoek en vertelde al 10 jaar dezelfde grap aan de klanten. Iets met gehakt maken van Egyptenaren. Ik begreep er niks van, maar lachte hardop. Fritsie was weer tevreden. Fritsie zorgde voor de vrolijke noot in de zaak. En werd getollereerd door Ali.
Daar scoorde Ali, die zowel eigenaar als kok bleek te zijn, gelijk punten mee. Dat toonde zijn gastvrijheid. Ali was al even vriendelijk als Gekke Fritsie. Heel anders dan je van een Egyptenaar zou verwachten de laatste tijd. Ik voelde me gelijk op m'n gemak.

Ik bestelde een shoarmaschotel en een flesje Cola. De bestelling werd netjes genoteerd, opdat er niks mis kon gaan. Het zijn kleine details, maar dat maakt nu juist het onderscheid.
Ik ging aan een tafeltje zitten met mooie plastic bloemen en een bakje water. Je weet immers nooit wie er met zijn handen gaat eten, er zijn zoveel buitenlanders hier momenteel.
Het was brandschoon. Dat heb ik in andere zaken wel eens anders meegemaakt. Ik zag aan de muur een certificaat hangen. Ik dacht dat het een hygiëne-certificaat was, maar bleek het strikdiploma van zijn dochtertje te zijn. Dat vond ik zo lief en sympathiek. Ik ging me steeds meer op m'n gemak voelen.

Ali kwam persoonlijk de shoarmaschotel serveren. Met een glimlach werd ik bediend. 'Eet uw smakelijks meneer, dat uw het maar lekker zalt vinden.' Waar vind je die beleefdheid tegenwoordig nog ? De eerste hap is altijd het belangrijkst en die was heerlijk. De champion was lekker knisperig, het shoarmavlees perfect op temperatuur en goed gekruid. De saus maakte het af. Dat kon niet meer misgaan dacht ik. De ansjovis deed zijn werk ook goed. Mijn smaakpapillen werden gestreeld alsof André Riéu de maaltijd er per strijkstok inwalste.
Maar het cruciale moest nog komen, de patatjes. Die kunnen zo'n schotel verpesten. Een echte test voor Ali. Te slap, te hard, te koud, te flauw, alles is mogelijk. Ik was dan ook opgelucht dat de patatjes ook echte patatjes waren. Je zou ze bijna op z'n Belgisch frietjes gaan noemen.
Maar patatjes klinkt internationaler, heeft meer allure. Bij frietjes denk je al snel aan 'Frietkot Kees Kroket'

Deze zaak hàd internationale allure. Alles klopte. Vanaf de binnenkomst tot het afrekenen.
'Heeft het uw gesmaakt meneer ? Wilt u misschien ook nog een pepermunnetje voor de adem ?'
Nou ja zeg, dat kon er nog wel bij. Ali was oprecht bang dat ik uit m'n mond zou stinken. Weer zo lief. Het afrekenen ging ook in een aimabele sfeer. 'Tot de volgende keer meneer.'
En die volgende keer komt er zeker. Ali verdient zelf een diploma, naast die van zijn dochter.
En Fritsie ? Fritsie was in afwachting van de volgende klant, zijn repertoire was wat dat betreft onbeperkt.

Ramses krijgt een dikke 9 van me.



[ Bericht 0% gewijzigd door tong80 op 19-07-2012 07:05:56 ]

quote:

Op donderdag 19 juli 2012 17:06 schreef Mister1977 het volgende:
Hoe zit het met de gang van het genuttigde door het spijsverteringskanaal? Zijn daar nog verschillen te zien of opmerkelijkheden die het cijfer positief dan wel negatief zouden kunnen doen veranderen?

Dat is ter controle van de gemeente-reinigingsdienst.

quote:

Op donderdag 19 juli 2012 21:20 schreef Freak188 het volgende:
Wat is het verschil tussen cafetaria en snackbar?

Imca Marina

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 00:51 schreef yvonne het volgende:
Ga je nog kibbeling testen Tong? Waar moeten we zijn voor de allerbeste?

Lees het morgen maar op je gemak door. Dan kom je visboer Duijtz tegen.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 01:00 schreef plopkweker het volgende:
Goed topic Tong. Leuke schrijfstijl, goede omschrijving. Top!

quote:

Op maandag 16 juli 2012 17:32 schreef shmoopy het volgende:
Doe je ook de traiteur?

Hij is failliet. Serieus.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 10:57 schreef yvonne het volgende:
Ik ga voor Duytz
Dinsdag markt in Zaltbommel?

Ja; op dinsdag staat Jaap er. Zijn vrouw niet meer helaas. Die kan dat niet meer bijbenen.
Jaap doet nog steeds de kibbeling. Al 40 jaar. Op zaterdag doet zijn zoon Wilco het. Met veel personeel. Wilco heeft de zaak eigenlijk overgenomen. In 40 jaar is mijn moeder bevriend geraakt met ze. Vorige zomer is ze bij Jaap in Spakenburg op visite geweest, ze haalden haar op en brachten haar terug.
Als sportliefhebster was ze onder de indruk van het complex van de Ijsselmeervogels.
Ik heb mijn liefde voor sport met de kibbeling meegekregen.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 13:58 schreef Karina het volgende:

[..]

Sjesus, lekker positief zeg. Jij zou een recensie toch juist moeten waarderen vinden lijkt me, als "culler" zijnde. Ik vind het juist leuk geschreven en twijfelde er geen seconde aan dat het zelf geschreven was.

Biertje ?