Dat gevoel heb ik ook nu een paar maanden aan een post-doc ben begonnen. Het contrast met mijn referentie (laatste fase PhD) is dat ik nu op veel projecten waar ik aan meedoe eerst moet 'inwerken' voordat ik publicatie-waardig materiaal produceer. Dat terwijl ik concreet best wel wat voor elkaar krijg waar mensen wat aan hebben, ik kan er alleen geen compleet artikel over schrijven...quote:Op zaterdag 14 juli 2012 12:22 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Ik vind het allemaal nog erg lastig. Ik verwacht gewoon veel meer van mezelf dan dat ik presteer.
Het is ook best wel een grote stap eigenlijk, op het einde van je phd zit je er ook zo ontzettend in!! En dan voelt iets nieuws al snel een stuk minder van jezelf (althans bij mij)quote:Op maandag 16 juli 2012 10:47 schreef Visitor.Q het volgende:
[..]
Dat gevoel heb ik ook nu een paar maanden aan een post-doc ben begonnen. Het contrast met mijn referentie (laatste fase PhD) is dat ik nu op veel projecten waar ik aan meedoe eerst moet 'inwerken' voordat ik publicatie-waardig materiaal produceer. Dat terwijl ik concreet best wel wat voor elkaar krijg waar mensen wat aan hebben, ik kan er alleen geen compleet artikel over schrijven...
quote:
Ja, ik ben ook van groep geswitched en daardoor kun je maar een deel van je expertise direct gebruiken, de rest is meer achtergrondkennis die zo nu en dan handig blijkt. Ik denk dat het redelijk normaal is om je zo te voelen, dat betekent alleen maar dat je gemotiveerd bent om snel iets bij te dragenquote:Op maandag 16 juli 2012 10:50 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Het is ook best wel een grote stap eigenlijk, op het einde van je phd zit je er ook zo ontzettend in!! En dan voelt iets nieuws al snel een stuk minder van jezelf (althans bij mij)
quote:Op maandag 16 juli 2012 11:04 schreef Visitor.Q het volgende:
[..]
Leuk dat dit topic vooral loopt op werkdagen van 9-5
Dan heb je MI de juiste keuze gemaakt voor je postdoc.quote:Op maandag 16 juli 2012 11:04 schreef Visitor.Q het volgende:
[..]
Ja, ik ben ook van groep geswitched en daardoor kun je maar een deel van je expertise direct gebruiken, de rest is meer achtergrondkennis die zo nu en dan handig blijkt. Ik denk dat het redelijk normaal is om je zo te voelen, dat betekent alleen maar dat je gemotiveerd bent om snel iets bij te dragen
quote:Op maandag 16 juli 2012 12:06 schreef Lyrebird het volgende:
Tip. Het is tijd om een nieuwe baan te zoeken als je niet meer aan werken toekomt, omdat studenten en collega's bij jou aan je bureau staan om vragen te stellen. Dat zou je wel eens kunnen overkomen als je niet drastisch genoeg van vakgebied wisselt na je PhD.
quote:
Indertijd koos ik een vakgebied dat compleet nieuw voor mij was, maar waar ze wel behoefte hadden aan mijn expertise. Win-win. Met die expertise vlotte het werk van de hele groep plots veel beter, waardoor ze meer konden publiceren (zonder dat ik er veel werk voor hoefde te doen). Ik heb er in de jaren daarna een heel nieuw vakgebied leren kennen.quote:Op maandag 16 juli 2012 13:28 schreef Bosbeetle het volgende:
Nee een postdoc op dezelfde plek als mijn PhD is voor mij ook uitgesloten.... alleen is het wel lastig manoeuvreren hoever je buiten je 'vakgebied' of beter specialisatie kunt gaan zitten?
Heb even gegoogledquote:Op maandag 16 juli 2012 19:08 schreef Szlie het volgende:
Hier een rebuttal gesubmit. Op hoop van zege.
Tijd om professor te worden; staan altijd mensen aan je kantoor maar jij bent altijd ergens anders aan het werkquote:
Goeie grapquote:Op dinsdag 17 juli 2012 23:38 schreef Dorstlessend het volgende:
[..]
Tijd om professor te worden; staan altijd mensen aan je kantoor maar jij bent altijd ergens anders aan het werk
Ik vond dat zowel in de VS als hier in Japan ook wel een probleem. Hier in Japan is het eigenlijk nog het ergst, omdat ze samen een kop koffie drinken niet snappen, en nooit zonder concreet doel op je af zullen stappen voor een praatje. In de VS kon ik wel bij collega's binnenstappen om over iets te bomen.quote:Op woensdag 18 juli 2012 11:01 schreef Quoi het volgende:
Ik merk trouwens dat ik veel waarde hecht aan een fijne, gezellige werkomgeving. Ik ben een harde werker, maar af en toe een koffie/lunch en een praatje: I need it! Zit hier dus op een vrijwel lege gang, waarvan de enige aanwezigen weinig reactie gaven op mijn koffiemomentjeBlegh...
In de VS inderdaad supersociaal. Heerlijke tijd gehad. De afgelopen keer dat ik er was, viel me op hoe ongelofelijk relaxed het daar aan toe ging. Collega's die om tien uur binnenvielen, van twaalf tot half twee gingen lunchen en om vijf uur weer naar huis gingen. Op vrijdag rond een uur of zes zaten we dan op het terras.quote:Op woensdag 18 juli 2012 11:15 schreef Bosbeetle het volgende:
Grappig mijn stage in de VS was juist super sociaal, heel veel borrels veel sociale contacten, altijd gezamelijk lunchen etc. etc etc
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |